ORDE VAN DIENST Markus 7, Hofkerk 2 augustus 2015

Transcriptie

1 ORDE VAN DIENST Markus 7, Hofkerk 2 augustus 2015 Mededelingen van de kerkenraad VOORBEREIDING Stilte Bemoediging en groet Zingen: lied 146: 1,3 Aansteken Paaskaars Kyriegebed, eindigend met: Zingen: lied 281: 1,2,5,6 Loflied: lied 305 DIENST VAN HET WOORD Inleiding op de lezingen. Gebed om de hulp van de Heilige Geest Lezen: Jesaja 35: De woestijn zal zich verheugen, de dorre vlakte vrolijk zijn, de wildernis zal jubelen en bloeien, 2 als een lelie welig bloeien, jubelen en juichen van vreugde. De woestijn tooit zich met de luister van de Libanon, met de schoonheid van de Karmel en de Saron. Men aanschouwt de luister van de HEER, de schoonheid van onze God. 3 Geef kracht aan trillende handen, maak knikkende knieën sterk. 4 Zeg tegen het moedeloze volk: Wees sterk en vrees niet, want jullie God komt met zijn wraak. Gods vergelding zal komen, hijzelf zal jullie bevrijden. 5 Dan worden blinden de ogen geopend, de oren van doven worden ontsloten. 6 Verlamden zullen springen als herten, de mond van stommen zal jubelen: waterstromen zullen de woestijn splijten, beken de dorre vlakte doorsnijden. 7 Het verzengde land wordt een waterplas, 1

2 dorstige grond wordt waterrijk gebied; waar eenmaal jakhalzen huisden, maakt dor gras plaats voor riet en biezen. 8 Daar zal een gebaande weg lopen, Heilige weg genaamd, geen onreine zal die betreden. Over die weg zullen zij gaan, maar dwazen zijn er niet te vinden. 9 Geen leeuw of roofdier zal daar komen, geen enkel wild dier dwaalt er rond, ze blijven er allemaal weg, alleen zij die verlost zijn zullen daar gaan. 10 Wie door de HEER bevrijd zijn, keren terug. Jubelend komen zij naar Sion, gekroond met eeuwige vreugde. Gejuich en vreugde trekken de stad binnen, gejammer en verdriet vluchten eruit weg. Zingen: lied 608: 1 en 3 Lezen: Markus 7, Hij vertrok weer uit de omgeving van Tyrus en ging via Sidon naar het Meer van Galilea, dwars door het gebied van Dekapolis. 32 Daar werd iemand bij hem gebracht die doof was en gebrekkig sprak, en men smeekte hem om deze man de hand op te leggen. 33 Hij nam de man apart, weg van de menigte, stak zijn vingers in diens oren en raakte met speeksel zijn tong aan. 34 Hij sloeg zijn blik op naar de hemel, zuchtte diep en zei tegen hem: Effata!, wat betekent: Ga open! 35 Meteen gingen zijn oren open, zijn tong kwam los en hij kon normaal spreken. 36 Hij beval de omstanders om aan niemand te vertellen wat er gebeurd was; maar hoe strenger hij het hun verbood, hoe meer ze het rondvertelden. 37 De mensen waren geweldig onder de indruk en zeiden: Alles wat hij doet is goed: zelfs doven laat hij horen en stommen laat hij spreken. Zingen: lied 534 Gesprek met de kinderen (er is geen kindernevendienst) Overdenking door ds. Jan Bos Lieve mensen van de Hofkerk, gasten, gemeente van Jezus Christus, 1) Spreken en luisteren Hoe belangrijk is het niet dat wij mensen kunnen spreken en horen. Hoe belangrijk is het voor kleine kinderen dat de ouders tegen hen praten, verhalen vertellen zodat zij ook zelf leren spreken. En wat erg is het als iemand door een hersenbloeding zich niet meer verstaanbaar kan maken. Communicatie maakt een mens tot mede-mens. Daarover gaat het vanmorgen: over horen en spreken. Net als in elk wonderverhaal gaat het niet zozeer om de lichamelijke genezing van die ene mens toen en toen. 2

3 Dat zou het verhaal te ver van ons af zetten. Het gaat natuurlijk om een mens die geen contact kan leggen met anderen. Iemand die niet werkelijk kan spreken en niet kan horen. En dan komt het verhaal maar al te snel naar onze tijd. Want hoeveel wij ook twitteren en berichten op Facebook zetten, hoeveel wij ook en en met elkaar spreken, hoevaak hebben wij eigenlijk werkelijk contact? Hoevaak gebeurt het dat mensen echt naar elkaar luisteren, echt zeggen wat ze denken, echt geinteresseerd zijn naar de ander? Hoe gemakkelijk hebben wij het over het weer, de voetbal, de vakantie, maar hoe moeilijk vinden wij het om het echt over onszelf te hebben en over de ander? Ik sprak eens een mevrouw in Scholtenhof. Ze had veel problemen met haar gezondheid en met de ouderdom. Ze was al een paar keer een paar dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Ik zei: gelukkig hebt u een groepje mensen waar u elke dag koffie mee drinkt. Maar ze zei dat niemand aan haar tafel haar ooit had gevraagd hoe het met haar ging Wat zijn er een hoop mensen die nergens met hun verhaal terecht kunnen. Omdat er niet naar wordt gevraagd. En wat zijn er een hoop mensen die niets DURVEN te vertellen van wat ze hebben meegemaakt. Bekend zijn de afschuwelijke verhalen van kinderen die sexueel misbruikt zijn en daar pas veel later over durven vertellen. Of van mannen die in Indie of Afghanistan hebben gevochten en daar hun hele leven over zwijgen Er zijn veel mensen die niet kunnen zeggen wat ze voelen of meemaken. Mensen die nauwelijks kunnen spreken dus. Er zijn veel mensen die niet kunnen luisteren ook. Omdat ze te druk zijn in hun hoofd, te druk met zichzelf. Mensen die niet kunnen horen dus. Nog een stapje verder: wat zijn er veel mensen die zeggen dat ze de stem van God niet meer horen in hun leven. Hun oren zijn doof geworden. Door alle geluid en lawaai om hen heen, door alle informatie en impulsen. Ook wij mensen van 2015 zijn vaak doof en stom. Naar elkaar toe en naar God. We hebben wel oren, maar luisteren we ook? We hebben wel een mond, maar wat zegt dat? 2) Wat doet Jezus? Eén zo n doofstomme man wordt naar Jezus gebracht. We zouden het zomaar zelf kunnen zijn dus. Hij wordt gebracht door andere mensen. Wie weten niet wie het zijn en waar ze vandaan komen maar ze zijn erg met hun vriend begaan en smeken Jezus of Hij hem de handen wil opleggen. 3

4 Het is zo mooi om te zien wat Jezus dan doet! Allereerst neemt Jezus de man apart. Weg van de menigte staat er voor de duidelijkheid. Jezus brengt hem in de stilte, weg van de mensen. Weg van de vooroordelen, de roddels, het lawaai, weg van de mensen die zijn leven tot nu toe hebben bepaald, weg van de mensen die altijd wel hun mening klaar hebben weg van alle mensen met hun verwachtingen, En daar, als Jezus één op één met de man is kan de genezing beginnen. Hoevaak ook komen wij er niet achter dat je, als je met iemand alleen bent, er een heel andere kant van die persoon naar boven komt? Het tweede dat Jezus doet is zijn oren aanraken en met speeksel zijn tong aanraken. Dat lijkt vies maar het gaat om het gebaar. Het gaat om de aanraking van de ander. Hoe belangrijk kan niet zijn om een ander de hand te schudden, een hand om de schouder te leggen, een aai over de bol te geven en verder niet zoveel te zeggen? Als ik vroeger was gevallen dan deed mijn vader ook altijd een beetje spuug op de wond. Het was niet alleen die verrassende handeling, maar ook de nabijheid en de aandacht van mijn vader die hielpen! Jezus neemt de man apart en Hij raakt hem aan. Het derde wat Hij doet is omhoog kijken naar de hemel, en zuchten. Het is de enige keer in de bijbel dat we lezen dat Jezus zucht. Als wij dat doen, omhoog kijken en diep zuchten, dan is dat voor de ander vaak een teken van moedeloosheid. Maar hier moeten we het denk ik lezen als een teken van diep mede-lijden met de doofstomme man. Jezus heft zijn ogen op naar de hemel omdat Hij daar de kracht vandaan moet halen om werkelijk mee te lijden en ook om te genezen. Dan spreekt Jezus maar 1 woord: Effatha Dat is een Hebreeuws woord en betekent: Ga open. Dat apart nemen, die aanraking, die verzuchting, dat ene woord zijn voldoende om de banden van zijn tong en zijn oren LOS te maken. Jezus geeft deze man een nieuw leven, hij wordt als het ware opnieuw geschapen. 3) Boodschap Een mooi verhaal, maar wat kan je nu mee? Het verhaal is een puzzel, een soort cryptogram, waarvan je vermoedt dat het je iets wil vertellen. Maar wat? Soms word ik ook wel eens moe van die cryptogrammen en denk ik: Jezus, waarom vertel je niet gewoon wat de bedoeling is? Maar dan denk ik ook dat de boodschap niet zolang zou blijven hangen. En als je er wat voor moet doen, dan blijft het ook langer doorwerken. Ik denk niet dat het in dit verhaal gaat om die lichamelijke genezing. 4

5 Dan zou het een gebeurtenis zijn van toen en ooit en zouden we ons terecht afvragen: waarom maar 1 iemand, waarom juist deze man? Jezus zegt daarom ook tegen de omstanders dat ze die genezing niet moeten rondbazuinen: het gaat niet om het wonder, het gaat niet om de Persoon die het wonder verricht, maar om de boodschap. Als je het mij vraagt gaat het hier over de vraag hoe wij mensen losgemaakt kunnen worden. Los van ons onvermogen om werkelijk te spreken en te horen. En dan bedoel ik horen en spreken met elkaar en met God. Ik zie heel veel mensen om me heen die niet meer kunnen horen. Ze zitten te vol, er kan niks meer bij, ze praten het liefst over zichzelf. Daardoor kunnen andere mensen hun verhaal niet kwijt en zijn ze verleerd om te spreken. Ik zie ook mensen om me heen die niet meer goed kunnen luisteren omdat ze hun oren maar hebben toegestopt vanwege het lawaai en de scheldwoorden en de oordelen die er op hen af komen. Kinderen maar ook volwassenen die worden beperkt in hun groei omdat er geen echte ruimte is om hen heen. Ik ben benieuwd hoe dat bij u is. Kunt u uw verhaal kwijt bij anderen? Kunt u zelf eigenlijk goed luisteren naar een ander? Hoeveel ruimte ervaart u om zelf iets te zeggen of om goed te luisteren? Het tweede dat ik uit dit verhaal leer is hoe wij elkaar ruimte kunnen geven. Jezus neemt die man apart, Hij raakt hem aan, Hij spreekt een enkel woord, Hij put zijn kracht uit de hemel, Hij lijdt met die man mee door te zuchten. Dat soort dingen. Zou ik dat ook kunnen doen bij een ander? Hier in de Hofkerk worden mensen soms ook losgemaakt. Door een lied dat wordt gezongen, door een stukje brood dat wordt uitgedeeld. door een goed bezoek en een luisterend oor, een goede vraag, door daadwerkelijke hulp door de zegen die wordt uitgesproken aan het eind van de dienst door de zegen die wordt gegeven op het sterfbed, aan het eind van het leven. Dat zijn de rituelen en daden, waarin God ons eigenlijk aanraakt en losmaakt. Vanuit die vrijheid kunnen wij ook elkaar losmaken, zodat doofstomme mensen weer werkelijk kunnen spreken en luisteren! Raak elkaar aan, neem een ander apart, zet je oren en je hart open, bid met de ander en zegen de ander. En probeer te aanvaarden dat er een God is die JOU zegent en aanraakt en zegt: Effatha, Ga open! Amen. 5

6 Orgelspel Zingen: lied 340b (staande) GEBEDEN EN GAVEN Gelegenheid om kaarsen aan te steken Dank- en voorbeden Stil gebed Onze Vader Collecte Zingen: lied 978: 1,4 Zegen Zingen: "Vrede van God" 6

7 7