1. Opening en mededelingen

Transcriptie

1 Verslag vergadering van de statencommissie II Economie & Mobiliteit op woensdag 17 september 2003 van 9.00 uur tot uur in de Blauwe Zaal (kamer C319) van het Provinciehuis in Groningen. Commissieleden: dhr. W. Haasken (voorzitter, VVD); dhr. J.L.H. Köller (PvdA), dhr. J.J. Dijkstra (PvdA), dhr. R.D. Rijploeg (PvdA), dhr. H. Nijboer (PvdA); dhr. M.J. Jager (CDA), dhr. F.J. van der Span (CDA); dhr. A. Engelsman (VVD); dhr. H.C. Moll (GroenLinks), dhr. W. van der Ploeg (GroenLinks); dhr. J. Roggema (ChristenUnie), dhr. H. Staghouwer (ChristenUnie); mw. I.S. Bulk (SP), dhr. C. Swagerman (SP); mw. M.J. Edzes-Posthumus (D66), mw. F.Q. Gräper-van Koolwijk (D66); mw. D.J. Hoekzema-Buist (PvhN), dhr. T.J. Zanen (PvhN) Aanwezige leden: J.J. Dijkstra (PvdA), J.L.H. Köller (PvdA), H. Nijboer (PvdA), R.D. Rijploeg (PvdA), M.J. Jager (CDA), F.J. van der Span (CDA), W. Haasken (VVD, voorzitter), W. van der Ploeg (GL), J. Roggema (ChristenUnie), H. Staghouwer (ChristenUnie), mw. I.S. Bulk (SP), mw. K. Siljee (SP, plv. lid), mw. F.Q.Gräper-van Koolwijk (D66), mw. D.J.Hoekzema-Buist (PvhN) en T.J. Zanen (PvhN) Voorts zijn aanwezig: J.C. Gerritsen (gedeputeerde), T.A. Musschenga (gedeputeerde), H. Bleker (gedeputeerde), mw. R. Hut (secretaris), dhr. D. Bresser (ambtelijke bijstand), dhr. S. Jonker (ambtelijke bijstand), dhr. H. Brouwer (FNV/vakcentrale) en dhr. Th. Poggemeier (Verslagbureau Groningen; verslag dhr. E.J.R. ter Veldhuis) Afwezig: H.C. Moll (GL), C. Swagerman (SP), mw. M.J. Edzes-Posthumus (D66) en A. Engelsman (VVD) 1. Opening en mededelingen De voorzitter opent de vergadering en heet alle aanwezigen van harte welkom. Hij oppert dat het politieke jaar sinds Prinsjesdag gisteren ( ) is losgebarsten. De voorzitter stelt voor om de bespreking van de Rijksbegroting te beperken tot de provincie Groningen. Voorts doet de voorzitter een aantal mededelingen. Afwezig met kennisgeving is dhr. A. Engelsman (VVD). Er is een brief binnengekomen van de Fietsersbond waarin wordt aangeboden een presentatie te houden over de samenhang tussen ruimtelijke ordening, infrastructuur en fietsgebruik. De voorzitter vraagt de commissieleden of behoefte bestaat aan een dergelijke presentatie en constateert dat de commissieleden de brief niet hebben ontvangen. Hij zegt toe dat de leden de brief alsnog zullen ontvangen. Voorts is een brief binnengekomen van gedeputeerde Gerritsen waarin hij het voorstel doet om een bezoek te brengen aan de STAR (Stichting Stadskanaal Rail) in verband met een mogelijke subsidieaanvraag van de STAR. De STAR is de museumspoorlijn in Stadskanaal. De voorzitter vraagt of bij de commissieleden behoefte bestaat aan een dergelijke excursie. 1

2 Dhr. Jager (CDA) oppert dat het interessant is om een bezoek af te leggen. Er zou een mogelijkheid kunnen bestaan om de regio bij de museumspoorlijn te betrekken. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) wenst de excursie te koppelen aan een andere activiteit. De voorzitter stelt vast dat de PvdA-fractie het voorstel van dhr. Van der Ploeg deelt. Voorts constateert de voorzitter dat een gecombineerde excursie kan worden uitgewerkt, aangezien er belangstelling voor bestaat. Hij kan niet aangeven of het mogelijk is deze excursie nog eind september te houden. Er is een uitnodiging binnengekomen van de Gemeenschappelijke Ondernemingsraden uit het Eemsmondgebied, waarin zij aankondigen een werkgelegenheidconferentie te organiseren waarvoor alle regionale politici zijn uitgenodigd. Deze conferentie zal plaatsvinden op Regeling van werkzaamheden: - voorstellen vreemd aan de orde van de dag; - vaststelling van de agenda. Er is een inspreker. Tijdens de Statenvergadering is voorgesteld om de brief betreffende de aanpassing Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de Raad Landelijk Gebied (dd ) in deze commissie te behandelen. De voorzitter stelt voor om dit deze vergadering niet te doen, want de brief heeft aan relevantie ingeboet. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) is het er mee eens de brief van de agenda te halen, maar niet omdat de brief er niet toe doet, want inhoudelijk zit er een interessante problematiek achter. De voorzitter stelt dat de brief preludeert op een besluitvorming die al heeft plaatsgevonden. Hij constateert dat alle fracties ermee instemmen om de brief niet te behandelen. Er is een brief binnengekomen met het verzoek deze vertrouwelijk te behandelen. De vertrouwelijkheid kan niet worden opgeheven. Het verzoek is om na afloop van de commissievergadering de brief vertrouwelijk te behandelen. De voorzitter vraagt of de commissieleden bereid zijn om de brief vertrouwelijk te behandelen. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) geeft dit verzoek zijn fiat. Dhr. Roggema (ChristenUnie) vraagt of het EZ of verkeer en vervoer betreft. De voorzitter stelt dat het om EZ gaat. Hij stelt vast dat de commissie bereid is de brief na afloop van de vergadering vertrouwelijk te behandelen. Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) geeft te kennen niets af te weten van de behandeling van de brief, al dan niet in vertrouwelijke setting. Hij heeft zich er derhalve niet op kunnen voorbereiden. De voorzitter stelt voor om dit in de pauze met de gedeputeerde te bespreken. 2

3 Dhr. Jager (CDA) merkt op dat het belangrijk is dat de voorzitter dit even met de gedeputeerde bespreekt, aangezien de behandeling van een vertrouwelijk stuk weinig zinvol is wanneer er geen reactie van het College op kan komen. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) stelt het op prijs wanneer de commissie al dan niet met het College het vertrouwelijke stuk kan bespreken. De voorzitter kan zich voorstellen dat de gedeputeerde ook de afweging wenst te maken en de mogelijkheid zou willen hebben om bij dit overleg aanwezig te zijn. Voorts neemt hij aan dat de statenleden er ook de voorkeur aan geven wanneer een lid van het College bij het overleg aanwezig is. E is een brief rondgegaan over de spreektijdregeling voor deze commissievergadering. De voorzitter vraagt of de brief aanleiding geeft tot opmerkingen. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) geeft te kennen in zijn algemeenheid geen voorstander te zijn van spreektijdregelingen in commissieverband. Er is in het Presidium een bepaalde afspraak over gemaakt waar dhr. Van der Ploeg niet aan wenst te tornen. Wel acht hij de tijdsindeling bij de onderwerpen een probleem. Het doet enigszins kunstmatig aan. Dhr. Van der Ploeg stelt voor om de minuten per fractie bij elkaar op te tellen en afhankelijk van de inbreng kunnen de fracties deze minuten verdelen over de agendapunten. Dhr. Köller (PvdA) neemt aan dat ook de agenda zal worden vastgesteld. Hij heeft een tweetal opmerkingen. Het punt van het arbeidsmarktbeleid is al een aantal keren niet aan bod gekomen. Dhr. Köller stelt voor om dit punt voor alle ingekomen stukken te agenderen. Ook dhr. Köller is geen voorstander van een spreektijdregeling. Hij stelt voor om de agenda af te lopen. Op het moment dat de Begroting aan de orde is kan worden beslist of het nodig is om een spreektijdregeling in te stellen. Een tijd van 5 minuten per fractie doet de begrotingsbehandeling van de commissie geen recht. Het zou naar inzicht van dhr. Köller veel beter zijn om in geval van een spreektijdregeling de spreektijd per lid en niet per fractie in te delen. Dhr. Jager (CDA) kan zich vinden in het betoog van dhr. Van der Ploeg. De CDAfractie is evenmin voorstander van een spreektijdregeling, maar het voorstel van dhr. Van der Ploeg is volgens dhr. Jager in geval van een spreektijdregeling de meest eerlijke verdeling. Mw. Gräper-van Koolwijk (D66) sluit zich aan bij de opmerkingen van dhr. Van der Ploeg. Op de agenda komen toerisme en recreatie veel aan bod. Het zou geen recht doen aan al het voorwerk om deze met alle andere onderwerpen in 7½ minuut te proppen. De voorzitter vat samen dat het voorstel eruit bestaat om de tijd voor de Begroting en de tijd voor alle andere agendapunten zal worden samengevoegd. De fracties zullen zelfs bepalen voor welke agendapunten het meeste tijd uitgetrokken zal worden. Dhr. Köller (PvdA) geeft te kennen de consequenties van dit voorstel niet te begrijpen. De voorzitter verduidelijkt het voorstel. De tijd wordt niet langer verdeeld volgens de normale procedure. De fracties verdelen hun tijd zelf over de Begroting en de andere agendapunten. De tijd van 10 minuten en 7½ minuut over alle agendapunten kunnen dus worden samengevoegd. De spreker geeft zelf aan hoeveel tijd hij of zij nodig denkt te hebben voor een bepaald agendapunt. De voorzitter constateert dat 3

4 er binnen de commissie overeenstemming bestaat over een dergelijke indeling van de spreektijd, met uitzondering van dhr. Köller. Dhr. Köller (PvdA) acht dit een democracy by stopwatch, waar hij absoluut niet van houdt. De voorzitter geeft aan dat de tijd zal worden bijgehouden, dit hoeven de commissieleden niet zelf te doen. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) stelt dat dit een experiment is. Wanneer het niet blijkt te bevallen, dan moet de commissie de volgende vergadering het experiment als beëindigd beschouwen. De voorzitter merkt op dat er ten aanzien van de spreektijd geen officiële regeling bestaat. Er ligt echter een vrij zware agenda voor. Dhr. Roggema (ChristenUnie) stemt voor deze keer, maar niet structureel, met het voorstel in. Voorts oppert hij dat het de nodige tijd zou schelen wanneer er nu met de volle agenda zou worden begonnen. De voorzitter is het met dhr. Roggema eens. Dhr. Köller (PvdA) vraagt wat er zal gebeuren met het agendapunt van het arbeidsmarktbeleid. De voorzitter vraagt de commissieleden of iedereen zich kan vinden in het voorstel van de PvdA-fractie om agendapunt 8 vóór de ingekomen stukken te behandelen. Dhr. Jager (CDA) heeft hier geen enkel bezwaar tegen. De voorzitter stelt daarom dat agendapunt voor de ingekomen stukken zal worden behandeld. De agenda is daarmee vastgesteld. Vervolgens heeft de voorzitter het woord aan de inspreker. 3. Gelegenheid tot spreken voor niet-statenleden Dhr. Brouwer (FNV/vakcentrale) begint zijn betoog over gesubsidieerde banen. De FNV (Federatie Nederlandse Vakbeweging) is al geruime tijd intensief bezig met gesubsidieerde arbeid met het doel zoveel mogelijk van het goede van de gesubsidieerde arbeid te behouden. Er is geregeld publiciteit over de activiteiten van de FNV. In de Leeuwarder Courant stond afgedrukt: Subsidiebaan leidt meestal naar bijstand. Zes van de tien mensen met een gesubsidieerde baan in Noord-Nederland komen weer terug in de bijstand. De vakcentrale FNV die dit heeft becijferd vindt dat een schrikbarend hoog percentage. Hieruit zou kunnen worden geconcludeerd dat de FNV gesubsidieerd werk negatief beoordeelt, aangezien veel mensen weer in de bijstand terechtkomen. Het is echter absoluut niet waar. De FNV kan uitleg geven ten aanzien van de activiteiten. In het begin van het jaar heeft de FNV alle WiWinstellingen en dat zijn de instanties die alles registreren van WiW (Wet Inschakeling Werkzoekenden) en ID (In- en Doorstroom) gevraagd om de gegevens die deze instellingen landelijk moeten doorgeven ook aan de FNV door te geven. Op deze wijze kan de FNV ten aanzien van de uitstroom exact volgen wat er in Noord- Nederland gebeurt. Tot en met de zevende maand zijn er ongeveer 500 mensen uitgestroomd uit de WiW/ID-banen. Van de 500 mensen zijn ruim 250 personen teruggevallen in hun vorige situatie, meestal een uitkering. Ongeveer een kwart heeft een reguliere baan gekregen. Staatssecretaris Rutte (VVD) van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft geopperd dat WiW/ID-banen zijn bedoeld voor 4

5 doorstroom. In feite is er dus ongeveer een kwart dat de doorstroom naar een reguliere baan realiseert. Door de druk om mensen uit de regeling te halen, aangezien het te duur is om dergelijke gesubsidieerde arbeid op deze schaal te handhaven, is er maandelijks een stijging in het percentage mensen dat geen baan krijgt. De laatste twee maanden valt gemiddeld 65 procent terug in een uitkeringssituatie. In het begin was dit percentage ongeveer 45 procent. Van bijna de helft van de mensen die de baan verlaten wordt de baan in de gemeente Groningen niet meer ingevuld. Volgens de prognoses van de gemeente zou dit percentage nog veel verder naar beneden moeten. De FNV meet deze zaken en geeft ze door aan de media. Het meest schrijnend is naar inzicht van de FNV dat veel mensen, die eerst langdurig werkeloos zijn geweest, vervolgens met veel energie aan het werk zijn gebracht en nu opnieuw in de uitkeringssituatie belanden. De FNV wenst hier iets aan te doen. De gezamenlijke WiW-instellingen (op één na) hebben met de FNV een notitie gemaakt die een tweetal doelen dient voor Noord-Nederland: 1. daar waar het mogelijk is, dient een betere uitstroom te worden gerealiseerd, met name in samenwerking met het bedrijfsleven; 2. erkend dient te worden dat een deel van de mensen niet meer in aanmerking komt voor een reguliere baan. Er dient een voorziening te worden gecreëerd, zodat deze mensen maatschappelijk nuttig werk kunnen blijven doen in een beschermde situatie. Er wordt min of meer een voorzet voor gegeven. Het is de bedoeling dat de notitie door het SNN (Samenwerkingsverband Noord-Nederland) wordt behandeld en er zowel vanuit Europese middelen als vanuit het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid voor Noord-Nederland geld beschikbaar wordt gesteld. Dat is de inzet van de samenwerkende partijen. Dhr. Brouwer hoopt dat dit op een bepaalde manier ook in de Staten zal worden ondersteund. Hij dankt de commissieleden voor hun aandacht. De voorzitter dankt dhr. Brouwer voor zijn bijdrage. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) heeft grote waardering voor de inzet van zowel de WiW-instellingen als FNV Bondgenoten. Hij vraagt dhr. Brouwer in welke vorm hij de besteding van de gelden georganiseerd ziet worden. Dhr. Dijkstra (PvdA) waardeert het initiatief eveneens zeer. De cijfers tonen aan dat het om een omvangrijke problematiek gaat, zeker in combinatie met de presentatie van de Rijksbegroting gisteren ( ). Dit is een plan op noordelijk niveau. Er is een motie van de SP geweest waarin de FNV Bondgenoten of de Industriebond wordt genoemd. Dhr. Dijkstra vraagt naar de relatie tussen het ene plan en het andere plan. Dhr. Zanen (PvhN) vraagt naar een verduidelijking van de drie categorieën personen op wie het voorstel is gericht. Daarnaast vraagt ook dhr. Zanen naar de verhouding met het plan Heinen, dat volgens dhr. Zanen voornamelijk betrekking heeft op de kartonindustrie. Hij vraagt of het een voorbeeld is van meerdere sectorale plannen die een rol kunnen spelen in dit voorstel. De voorzitter vraagt dhr. Brouwer om, ondanks het feit dat de vragen tamelijk breed worden gesteld, een kort antwoord te geven. Dhr. Brouwer (FNV/vakcentrale) geeft allereerst de drie categorieën aan. Er bestond een landelijke WiW-regeling en een ID-regeling. Deze zijn met de nieuwe beleidsmaatregelen terzijde geschoven. De partijen hebben in het voorstel drie kaders aangegeven. Eén kader bestaat eruit het binnen bepaalde situaties mogelijk te maken om onder bepaalde condities - een soort oriëntatie met behoud van uitkering te kunnen doen voor bepaalde groepen, te bepalen door de gemeente; het tweede kader betreft vormen van gesubsidieerde arbeid zoals WiW en ID, maar er kan ook worden gedacht aan loonkostensubsidies, het betalen van begeleidingskosten, etc. 5

6 Kenmerk van dit kader is dat men een loonverhouding heeft en dat men slechts korte tijd deze gesubsidieerde arbeid kan verrichten, omdat het de bedoeling is om zo snel mogelijk door te stromen naar reguliere arbeid. Het bedrijfsleven moet er dus bij zijn betrokken Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) vraagt dhr. Brouwer naar het verschil tussen het eerste en het tweede kader. Dhr. Brouwer (FNV/vakcentrale) geeft aan dat het eerste kader geen loonverhouding kent. Mensen in het eerste kader hebben een uitkering en worden tijdelijk geplaatst bij een werkgever, hetzij in de marktsector, hetzij in de collectieve sector. Het is een oriëntatie voor zowel de werkzoekende als de werkgever. Er is geen salaris aan verbonden. Het derde kader wordt omschreven als beschermd werk. De overheid gaat er vanuit dat alle banen gericht dienen te zijn op instroming naar regulier werk. In Groningen komen mensen soms in twintig jaar niet op de reguliere arbeidsmarkt terecht. Toch doen ze zinvol en nuttig werk binnen de collectieve sector. Voor deze groep mensen zal een regeling worden getroffen. Dit zou als experiment in het Noorden moeten worden opgezet. De verbinding tussen FNV Bondgenoten en het Oost-Groningenplan. Het Oost- Groningenplan is inderdaad een sectoraal plan dat met Bondgenoten is verbonden. Dhr. Brouwer spreekt namens de overkoepelende FNV Vakcentrale. Als het op een bepaalde manier wordt uitgewerkt is het Oost-Groningenplan onder te brengen in één van de kaders die dhr. Brouwer heeft genoemd, waarschijnlijk het kader van gesubsidieerd werk. De bedoeling is dat mensen drie jaar lang een opleiding krijgen in bepaalde fabrieken om aan het eind van deze periode gekwalificeerd te zijn voor het werk binnen de fabrieken. Het is dus een mogelijk project. In antwoord op de vraag van dhr. Van der Ploeg hoe de besteding vormgegeven dient te worden stelt dhr. Brouwer dat FNV Vakcentrale contacten heeft gelegd met regionale platforms Arbeidsmarkt. Het staat in het overleg op de agenda. Het is de bedoeling dat de regionale platforms Arbeidsmarkt dit plan als basis nemen, mogelijk enigszins aanpassen en vervolgens gezamenlijk indienen bij het SNN. Het dient uitgeschreven te worden tot een subsidieverzoek aan het Ministerie. De redenen hiervoor zijn dat het SNN in de eerste periode naast economische zaken ook ruime informatie heeft gekregen ten aanzien van de arbeidsmarkt, het is alleen nooit goed ingevuld. Met dat onderdeel is vrijwel niets gebeurd. Vanuit dat oogpunt wordt er nu geopperd om opnieuw naar het Ministerie te stappen en voor de specifieke situatie in het Noorden voor het plan extra geld van het Rijk te vragen. Wanneer dit mogelijk wordt gemaakt, zullen de partijen hun best doen om zoveel mogelijk vanuit de niet benutte Europese gelden te zorgen voor aanvulling. De voorzitter entameert agendapunt 8. Bespreekpunten 8. Brief van GS van 20 maart 2003, nr /12/A.21, EZ, betreffende inventarisatie gesubsidieerde banen in de provincie Groningen Brief van GS van 3 april 2003, nr /14/A.20, EZ, betreffende definitieve evaluatierapport Brief van GS van 15 april 2003, nr /15/A.20, EZ, betreffende stand van zaken Winconsin projecten "Groningen op de ladder"en "Kans" 6

7 Brief van GS van 5 juni 2003, nr /23/A.19, EZ, betreffende stand van zaken gesubsidieerde arbeid Mw. Siljee (SP) geeft aan dat dhr. Brouwer de cijfers zo-even meedeelde. De SPfractie maakt zich ernstig zorgen over de situatie in Groningen. De SP-fractie vraagt zich af wat de provincie kan doen voor de 5000 mensen die in een gesubsidieerde arbeidssituatie zitten. Daarnaast vraagt mw. Siljee de gedeputeerde wat er gebeurt met de opengevallen werkplaatsen die werden ingevuld door de mensen die gesubsidieerde arbeid verrichtten, bijvoorbeeld in zorg, onderwijs of veiligheid. De SP-fractie wenst bovendien van de gedeputeerde te vernemen in hoeverre de provincie naar innovatie-mogelijkheden zoekt om werkzoekendensituaties te verbeteren, zoals het plan Heinen. Dhr. Zanen (PvhN) stelt dat vanuit de commissie Economie & Mobiliteit steun zou kunnen worden gegeven aan de kansen van een dergelijk project. Het is een praktische uitwerking van alle punten die informatief op de agenda staan. Hij vraagt de gedeputeerde hoe de provincie steun zou kunnen bieden aan de weg naar het SNN en het vervaardigen van een project dat uit het Europees Sociaal Fonds zou kunnen worden gefinancierd. Dhr. Jager (CDA) roept in herinnering dat de CDA-fractie in het verleden, toen het kabinet werd gevormd, haar zorgen heeft uitgesproken over de ontwikkelingen met betrekking tot gesubsidieerde banen. De fractie heeft toentertijd aangegeven dat zij mogelijkheden zag in het feit dat gemeenten meer beleidsruimte krijgen om gesubsidieerde arbeid te ondersteunen. De concrete vraag vanuit de Staten aan het College was of het College mogelijkheden zag om met de gemeenten te komen tot een plan. Dhr. Jager vraagt de gedeputeerde naar de ontwikkelingen op dit terrein. De cijfers duiden op een negatieve ontwikkeling. Dhr. Jager veronderstelt dat de provincie intern de concrete plannen die in de Miljoenennota staan onderzoekt. Mogelijk kan ambtelijk worden doorgemeten welke effecten deze plannen volgend jaar op de provincie Groningen zullen hebben, zodat de commissie specifiek op de problematiek kan ingaan. Mw. Gräper-van Koolwijk (D66) sluit zich aan bij de woorden van dhr. Jager. De fractie van D66 maakt zich ook zorgen over het feit dat het totale reïntegratiebudget van gemeenten door bezuinigingen minder wordt. Dit is een gevaar voor de regio. De nieuwe wet biedt echter wel de mogelijkheden om op creatieve wijze reïntegratiebudgetten in te zetten, waardoor plannen als het plan Heinen veel vaker kunnen worden uitgevoerd. Hoewel de doorstroom niet het gewenste percentage bereikt, hebben de mensen die terugkeren in de bijstand in elk geval werkervaring opgedaan. Een groot percentage stroomt bovendien door naar regulier werk, iets wat zonder de gesubsidieerde arbeid waarschijnlijk niet was gebeurd. Mw. Gräper-van Koolwijk wenst het negatieve beeld ten aanzien van gesubsidieerde arbeid enigszins te verzachten. In het licht van de stand van zaken rond Wisconsin-projecten blijkt volgens de D66-fractie dat het project Kans veel succesvoller is dan Groningen op de ladder. Mw. Gräper-van Koolwijk vraagt de gedeputeerde of hij hier een oorzaak voor kan aangeven. Daarnaast informeert zij of het verschil in succes tussen beide projecten gevolgen heeft voor eventuele vervolgprojecten. Dhr. Dijkstra (PvdA) oppert dat Prinsjesdag duidelijk heeft gemaakt dat de regering geen halve maatregelen neemt als het gaat om de afbraak van sociale zekerheid en de verzorgingsstaat. Een Haags beleid dat ongetwijfeld zal leiden tot grote maatschappelijke ongelijkheid en het armste deel van de Groninger bevolking hard zal treffen. Als het gaat om bijstand en werk is het Haagse medicijn activeren, reïntegreren en doorstromen naar reguliere banen. De banen moeten er echter wel zijn. 7

8 De PvdA-fractie is van mening dat het een vorm van zelfbedrog is om te denken dat iedereen die kan en wil werken momenteel op de Groningse arbeidsmarkt aan het werk komt. De werkloosheid loopt in Groningen op en het aantal vacatures neemt verder af. Commerciële reïntegratiebedrijven varen wel bij deze vorm van collectief zelfbedrog en staan in de rij bij de openbare aanbesteding van weer een volgende kavel of perceel cliënten, die tegen een marktconform tarief door de reïntegratiemolen gehaald moet worden. Staatssecretaris Rutte verwacht een afname van het aantal bijstandsgerechtigden, maar de FNV heeft zo-even ook duidelijk gemaakt dat het aantal Melkertiers dat naar de bijstand doorstroomt elke maand groter wordt. De PvdA-fractie vraagt van het College die ontwikkelingen te blijven monitoren, ondanks het feit dat er een inventarisatie is geweest. De PvdA vraagt de gedeputeerde hoe het College van plan is om deze monitoring te laten plaatsvinden. De verwachting is dat de bezuinigingen en de nieuwe verdeling van het bijstandsgeld veel gemeenten in de problemen zullen brengen, aangezien de gemeenten veel minder geld krijgen voor bijstandsuitkeringen dan voorheen. De PvdA-fractie is de opvatting toegedaan dat het College samen met de gemeenten een krachtig signaal dient af te geven in de richting van Den Haag en dat de situatie voor de Groningse gemeenten opnieuw zou moeten worden onderzocht. Dhr. Dijkstra vraagt hoe het College hier tegenover staat. De invoering van de nieuwe wet zal per zijn beslag moeten krijgen. De PvdA vermoedt dat veel kleinere gemeenten in de problemen zullen raken. De PvdAfractie vraagt de gedeputeerde of hij reeds signalen van de gemeenten heeft ontvangen die deze vrees verwoorden. Dhr. Dijkstra roept in herinnering dat er in het verleden afspraken zijn gemaakt over ID/WiW-banen in het kader van het Langmanakkoord die door de regering terzijde zijn geschoven. Het zou goed zijn om in het overleg dat met de regering plaats zal vinden dit punt aan de orde te stellen. Dit jaar zijn er een stimuleringssubsidie en regelingen die tot doel hebben IDbanen om te zetten in reguliere banen. Hoeveel van deze reguliere banen zijn gerealiseerd is op dit moment onduidelijk, maar de PvdA-fractie wenst een onderzoek naar het aantal werknemers dat gebruik maakt van een dergelijke regeling en informatie over de sectoren waarin deze werknemers werkzaam zijn. In sectoren als zorg, onderwijs en kinderopvang zijn allerlei aanvullende sectorconvenanten afgesloten. Dhr. Dijkstra vraagt de gedeputeerde in welke mate Groningse instellingen van deze convenanten profiteren. Voorts stelt hij het College voor om op regionaal niveau dit soort sectorconvenanten af te sluiten. Met de sterk oplopende werkloosheid in het verschiet vraagt de PvdA opnieuw aandacht voor een instrument waar de PvdA al eens samen met GroenLinks een motie over heeft ingediend, te weten het instrument contract compliance. Dit is een instrument voor het opdoen van werkervaring, in combinatie met vakgerichte scholing, waarbij vooral gedacht wordt aan jonge werkzoekenden. Het instrument kan bijvoorbeeld worden toegepast in het kader van infrastructurele projecten, aanleg Blauwe Stad, Meerstad, breedbandkabel, revitalisering bedrijfsterreinen, aanpassing van het Wildervanckkanaal, etc. De PvdA-fractie staat een actief beleid voor bij het zoeken van mogelijkheden op dit terrein, kortom een sociale paragraaf in elke subsidieregeling, verordening, aan- of uitbesteding. Wellicht is dit een punt dat de FNV kan meenemen in het project. Het heeft er alle schijn van dat de overheidssteun voor de RAP s (RAP: Regionaal Platform Arbeidsmarktbeleid) ophoudt te bestaan. De PvdA-fractie acht het echter wenselijk dat een dergelijk overlegplatform op provinciaal niveau tussen gemeenten, bedrijfsleven en eventueel beroepsonderwijs blijft bestaan. Er zou naar inzicht van 8

9 de PvdA wel nagedacht dienen te worden over de functies van een dergelijk platform, zeker in relatie met ander instrumenten en andere structuren, zoals het BOA (Bureau Ontwikkeling Arbeidsmarktprojecten). Gezien de grote maatschappelijke belangen die op het spel staan vindt de PvdA-fractie het noodzakelijk dat er een platform blijft waar ook de provincie een regisserende rol kan vervullen. Dhr. Dijkstra vraagt de gedeputeerde naar zijn opvattingen ten aanzien van een dergelijk platform. ESF-middelen (ESF: Europees Sociaal Fonds) zijn volgens de PvdA middelen die vooral nu moeten worden gebruikt om de toenemende werkloosheid terug te dringen, of in elk geval om projecten mee te starten. Zo kunnen jongeren zonder diploma in staat worden gesteld een startkwalificatie te halen. De werkelijkheid is dat er sprake is van een onderbenutting. Gemeenten zijn kopschuw geworden, aangezien het buitengewoon veel energie kost om een aanvraag in te dienen en het onduidelijk is wat de gemeenten er voor terugkrijgen. Voorts is de onduidelijkheid ten aanzien van de O&O-fondsen, die al dan niet aangemerkt kunnen worden als cofinanciering, hoewel de PvdA-fractie over de behandeling van dit onderwerp in de Tweede Kamer heeft begrepen dat het inmiddels mogelijk blijkt te zijn om O&O-fondsen aan te merken als cofinanciering. De PvdA-fractie wil alles in het werk stellen om het College en de gemeenten te bewegen om aanvragen te doen voor de beschikbare budgetten, zoals ESF, O en O- fondsen, maar ook onderbenutting bij equal. Dhr. Dijkstra vraagt het College in hoeverre het College op dit punt initiatieven wenst te ontplooien. Ten aanzien van het Wisconsin-project is in de beschrijving te lezen dat er voor een groot aantal cliënten trajectplannen zijn ontwikkeld. Het doel was een afname van de werkloosheid met 10 procent. De gerealiseerde afname is 3,2 procent. De PvdAfractie zet vraagtekens bij het project en vraagt het College extra toezicht te houden op dit project, in het bijzonder omdat er sprake is van een vrij forse provinciale garantstelling. Mw. Bulk (SP) vraagt de PvdA-fractie hoe zij staat ten aanzien van het plan Heinen. Dhr. Dijkstra maakte enkele negatieve opmerkingen over reïntegratiebedrijven die met het plan Heinen worden geëlimineerd. Het eerdere voorstel van de contract compliance van de PvdA en GroenLinks lijkt in veel opzichten op het plan Heinen. Dhr. Dijkstra (PvdA) oppert dat de PvdA positief staat tegenover het plan Heinen. Dhr. Dijkstra vindt het plan echter tamelijk onuitgewerkt. De wet schrijft voor dat reïntegratie via de aanbesteding gerealiseerd moet worden. In het plan Heinen staat dat men dat niet wil. Voorts vraagt dhr. Dijkstra zich af hoe het plan Heinen zich verhoudt tot de lopende projecten. Er is een project van de Streekraad 9 maal 5 voor Dit vrij omvangrijke project kent ook een uitgebreide overlegstructuur. De PvdA-fractie heeft veel inhoudelijke vragen over het plan Heinen, zowel over de haalbaarheid als over de structuur waarin het een en ander zal worden gegoten. De PvdA-fractie wenst hier eerst meer zicht op te hebben. Ook is de PvdA benieuwd naar de opvattingen van het College ten aanzien van het plan Heinen. Op dit moment is de PvdA nog niet zo ver dat de motie zal worden ondersteund. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) geeft te kennen dat de fractie van GroenLinks zich grotendeels kan vinden in het betoog van dhr. Dijkstra. Dhr. Van der Ploeg is verheugd dat dhr. Dijkstra een bredere visie op de arbeidsmarkt geeft. Ten aanzien van de brieven over gesubsidieerde arbeid dient duidelijk te zijn wat de ambitie en de doelstellingen van het College zijn. De inzet lijkt te zijn zoveel mogelijk te beschermen en in stand te houden, maar dhr. Van der Ploeg vraagt de gedeputeerde of het College net als GroenLinks voorstander is van een volledig vangnet voor de mensen 9

10 die de overheid jarenlang een baan heeft gegeven en die vervolgens aan de kant worden gezet. De aantallen zijn genoemd. De GroenLinks-fractie vraagt de gedeputeerde of het College zich wil inzetten om het vangnet daadwerkelijk te realiseren en of er bereidheid bij het College bestaat om er geld voor te reserveren. In de stukken blijkt een terughoudendheid van de rol van de provincie: bemiddeling en stimulering. Dhr. Van der Ploeg is van mening dat de provincie een zeer actief arbeidsbeleid dient te voeren, iets wat statenbreed ook altijd is geopperd. De bereidheid moet echter tot invulling komen. Met de stukken die voorliggen en de rapportages is een duidelijke aanzet gegeven om tot een vorm van samenwerking te komen met alle partijen, iets wat geen sinecure is. De samenwerking met gemeenten is niet op alle punten even goed. Juist op dit element dient de provincie zwaar in te zetten. Dit betekent, dat de Regionale Arbeidsmarktplatforms zeker in stand dienen te worden gehouden, misschien in een andere vorm. Voorts dient er een vorm van samenwerking in de uitvoering te komen, zoals het plan Heinen eveneens voorstaat. In die zin staat Groen- Links zeer positief tegenover de ingediende motie. De motie past geheel in de plannen die GroenLinks eerder over Oost-Groningen heeft neergelegd. Het is goed ervoor te zorgen dat binnen de samenwerking van gemeenten een dergelijk plan, van onderop gedragen, tot uitwerking komt. Wellicht zal dit niet in alle details hetzelfde zijn als in de motie en de toelichting. In SNN-verband heeft de voorzitter van het DB, dhr. Alders, aangegeven dat in het overleg met het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid enige lichtpuntjes zijn. Dhr. Van der Ploeg gaat ervan uit dat de plannen die door de FNV en andere instellingen worden ontwikkeld worden meegenomen in het SNN, waarbij vooral een vorm van regionalisering en ontschotting van middelen van belang is. De wens is dat het Ministerie bereid is hier geld in te steken. Wanneer dit het geval is, zal de provincie de plannen met veel inzet moeten uitvoeren. Het landelijk beleid van deze regering is, stelt dhr. Van der Ploeg, een afbraakbeleid. GroenLinks is in dezen dezelfde opvatting toegedaan als de PvdA. Ten aanzien van de reïntegratie-instellingen ligt er in landelijke zin wel een verantwoordelijkheid van de PvdA, derhalve gewaagt dhr. Van de Ploeg van gemengde gevoelens wanneer hij dhr. Dijkstra er negatief over hoort oordelen. Ten aanzien van de brief over de Wisconsin-projecten merkt dhr. Van der Ploeg op dat de vrees die hij in het verleden reeds uitte over het feit dat de garantiestelling een blok aan het been zou kunnen worden, blijkens de brief is bewaarheid. In de Staten is hierover eerder in interruptiedebatten gesproken. Toen in 1991 in de commissie Economie & Mobiliteit werd besloten om akkoord te gaan met de vijf ton van de provincie voor de Wisconsin-projecten was de voorwaarde dat er Kompas-geld zou komen. Bestuurders hebben op een gegeven moment anders besloten en hebben de garantie afgegeven. Daar plukt de provincie nu de zure appelen van. Sindsdien is het beleid op dit punt gewijzigd: alle projecten waar garantie wordt gevraagd worden expliciet in de commissie gemeld en in de Staten beoordeeld. Dhr. Van der Ploeg is zeer benieuwd hoe de provincie ervoor wil zorgen dat de garantiestelling niet uitbetaald hoeft te worden, terwijl tegelijkertijd de wens bestaat om de resultaten van het Wisconsin-project voor de komende periode te optimaliseren. Ten aanzien van het evaluatierapport deelt dhr. Van der Ploeg mee dat dit een prima initiatief is, maar veel te duur. De voorzitter geeft te kennen namens de VVD-fractie geen aanvullende vragen te hebben. Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) vat samen dat vele fracties hebben geopperd dat er sprake is van een zorgelijke ontwikkeling. Deze ontwikkeling is uitvoerig in de Staten aan de orde geweest. Een toenemende werkloosheid, de neergaande conjunctuur, etc. De kern van het probleem is dat er banen moeten zijn om de doorstroming mogelijk te maken. Het College is uiteraard voorstander van doorstroming, dit is ook de 10

11 inzet van alle projecten. Zonder banen om door te stromen zal moeten worden onderzocht hoe schoolverlaters werkervaring kunnen opdoen en hoe mensen op een bepaalde manier actief kunnen blijven. Ideeën en vormen van gesubsidieerd werk zijn enorm belangrijk om mensen bij het arbeidsproces betrokken te houden. Mw. Gräper-van Koolwijk stelt terecht dat men dan weliswaar nog geen baan heeft, maar wel werkervaring heeft opgedaan. Op dit moment is er sprake van een zeer penibele situatie. Er is meer beleidsvrijheid, maar tegelijkertijd een kleiner budget. Vele gemeenten staan op dit moment voor de moeilijke opgave met een problematische economische situatie te moeten proberen zoveel mogelijk mensen uit de bijstand te halen en gesubsidieerd werk aan te bieden. De gemeenten zijn deze mogelijkheden aan het ontwikkelen. Het College voert overleg met de gemeenten over deze problematiek in RAP-verband. De gedeputeerde geeft aan dat het van belang is dat er zoveel mogelijk flexibele werkbare vormen worden ontwikkeld. Dhr. Van der Ploeg vraagt naar de ambitie en de rol van de provincie. De provincie wenst een actief arbeidsmarktbeleid te voeren en daarbij vindt het College dat de provincie goed moet onderzoeken welke rol de provincie kan spelen om de effectiviteit te maximaliseren. De gedeputeerde ziet hierbij twee mogelijkheden. Allereerst kan de zaak in SNNverband in de richting van het kabinet worden aangekaart en worden gewerkt aan een nieuwe realisatie van het arbeidsmarktonderdeel van Kompas. Op dit vlak vinden goede ontwikkelingen plaats. De andere rol van de provincie is in de richting van de gemeenten. Het College is van mening dat de gemeenten aan het front staan van het arbeidsmarktbeleid. Zij moeten dit politiek gaan vormgeven, want de verantwoordelijkheid ligt bij de gemeenten. Er zijn binnen gemeenten mensen aangesteld om het arbeidsmarktbeleid vorm te geven. Dit wil niet zeggen dat de provincie zich afzijdig moet houden, integendeel. De provincie dient te onderzoeken hoe de plannen van de gemeenten zo goed mogelijk door de provincie kunnen worden gefaciliteerd. Het College heeft in RAP-verband over deze kwestie overleg gevoerd met de gemeenten. De gemeenten gaven bij dit overleg aan een actieve rol van de provincie op prijs te stellen. In de eerste plaats dient te worden onderzocht of het overkoepelende regionale platform gehandhaafd kan blijven. De financiering loopt af, maar voor Groningen geldt een uitloop naar september De gemeenten beschouwen het als een waardevol platform. Wel dient de werkwijze van het platform onder de loep te worden genomen, want het platform dient effectief te zijn. Het gaat om het uitwisselen van ervaringen, het gezamenlijk maken van plannen en het afgeven van signalen. Veel gemeenten zijn - al dan niet experimenteel - actief met allerlei vormen van gesubsidieerd werk. Het is voor gemeenten onderling waardevol deze informatie uit te wisselen. Daarnaast zou onderzoek en het monitoren van ontwikkelingen goed bij de provinciale rol passen. Het platform stimuleert de ontwikkeling van een gezamenlijke visie en gezamenlijke plannen waar de gemeenten afzonderlijk hun keuze in bepalen. Het paard zou achter de wagen worden gespannen wanneer de provincie zou dicteren hoe de gemeenten deze problematiek te lijf dienen te gaan. Wanneer het College een actief beleid entameert, een wens die de gedeputeerde bespeurt bij alle fracties in de commissie, dan zal het College dit vanuit de provinciale rol vorm dienen te geven. Er zijn allerlei politieke oordelen mogelijk over de nieuwe Wet Werk en Bijstand. Men kan zich zorgen over deze wet maken, maar het is de werkelijkheid waarin de provincie nu gaat functioneren. Het College onderzoekt pragmatisch hoe de provincie zo goed mogelijk de gesubsidieerde arbeid in gemeenten kan ondersteunen door onderzoek, overkoepelend overleg, de lobby in Den Haag en overleg met het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Dhr. Alders heeft in de vergadering van het bestuur van het SNN kort aangegeven dat er licht schijnt in de tunnel. Dit heeft te maken met de O&O-fondsen. Er wordt samen met het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en het SNN een pilot opgezet om ESF-gelden ter besteding te brengen. Naast de uitvoering gaat het om uitbouwen 11

12 en intensiveren van de activiteiten. Ook hierin zal het College zich actief opstellen. De risico s van het inzetten van ESF-middelen, die dhr. Dijkstra aangaf, is een punt waarbij de provincie veel bureaucratische en administratieve rompslomp voor de gemeenten kan verrichten. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) heeft een vraag over een van de onderwerpen die de gedeputeerde aansneed, te weten de gemeenten. De gedeputeerde opperde dat de gemeenten het zelf moeten doen. Dhr. Van der Ploeg kan zich niet aan de indruk onttrekken dat de provincie een volgzame opstelling kiest. Hij pleit voor een samenwerking die noodzakelijk is om tot een goed arbeidsmarktbeleid te komen. Gemeenten vinden dit ook. Hij vraagt de gedeputeerde om een reactie. Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) geeft aan dat er geen misverstand bestaat. De rol van de provincie is faciliterend. De gemeenten moeten echter kiezen. De gemeenten bepalen het arbeidsmarktbeleid, want dat is de verantwoordelijkheid van de gemeenten. De provincie kan faciliteren dat de gemeenten tot een oordeel komen, vervolgens zaken oppakken die uit dit oordeel voortvloeien en deze zaken stimuleren. Dhr. Dijkstra (PvdA) stelt dat de Provinciale Staten zelf een provinciaal arbeidsmarktbeleid hebben vastgesteld. Gemeenten voeren een lokaal arbeidsmarktbeleid. Dhr. Dijkstra is het met dhr. Van der Ploeg eens dat de provincie vanuit een soort klantgerichte houding afwacht wat de gemeenten van de provincie vragen. De provincie heeft zelf een kader geformuleerd. Ergens dient het lokale beleid en het provinciale beleid bij elkaar te komen. Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) stemt hiermee in. Dit zal in samenwerking moeten worden onderzocht. Het kan echter niet zo zijn dat de provincie het gemeentelijk arbeidsmarktbeleid gaat doorkruisen. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) oppert dat in de brief van de gedeputeerde staat dat de gedeputeerde constateert dat gemeenten te weinig samenwerken. Het heeft ook met de visie van gemeenten te maken. Aangezien de opvatting is dat er te weinig wordt samengewerkt dient de provincie actief met een eigen visie met de gemeenten overleg te voeren. Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) merkt nogmaals op dat het College voornemens is zich actief op te stellen en er ook zorg voor te dragen dat gemeenten gezamenlijk zaken willen oppakken, bijvoorbeeld in RAP-verband. De gedeputeerde gaat over op de beantwoording van meer specifieke vragen. In antwoord op de vraag van de SP hoe het staat met de bestaande gesubsidieerde arbeid, met name in de sectoren zorg en onderwijs, stelt de gedeputeerde dat er convenanten zijn. Samen met de convenantpartners zal de provincie dit in ogenschouw nemen. Er bereiken het College wisselende signalen. Binnen de zorg zijn er wel positieve signalen. In elk geval is het goed om, daar waar de convenanten bestaan, te onderzoeken of het mogelijk is om de omzetting naar werk - waar mogelijkheden voor subsidie aanwezig zijn - te stimuleren. De mogelijkheden die er zijn dienen te worden benut. Het CDA vraagt het College de gevolgen aan te geven van de Miljoenennota zoals deze gisteren ( ) is gepresenteerd. Op dit moment kent de gedeputeerde nog niet alle details. Met name wordt ingegrepen in de sociale zekerheid. Dit zal ongetwijfeld gevolgen hebben voor de situatie van de provincie. Het lijkt de gedeputeerde goed om de gevolgen van het regeringsbeleid in beeld te brengen. In antwoord op de vraag of het project Kans succesvoller is dan Wisconsin stelt de gedeputeerde dat dit in eerste instantie wel het geval lijkt te zijn. Bij Wisconsin heeft de gemeente de methodiek deels ook elders toegepast als het gaat om case management. Daardoor lijkt het effect van dat project kleiner dan het in werkelijkheid is. Dit zal op een gegeven moment in een definitieve eindanalyse helder dienen te zijn. Het College volgt dit pro- 12

13 ject, aangezien de provincie een garantiestelling heeft afgegeven en de ontwikkelingen goed in de gaten wil houden. In de brief is ook aangegeven dat het College tracht de garantiestelling op een aantal punten terug te brengen of te verminderen. Er doen zich mogelijkheden voor omdat de uitvoering ook minder geld gaat kosten en er ook mogelijkheden vanuit de gemeentebijdragen zijn. Het College zal de Staten hierover informeren. De gedeputeerde acht het voorstel van contract compliance, zoals geopperd door de PvdA-fractie, goed, maar hij kan niet toezeggen dat het College deze lijn zal volgen. Samenvattend stelt de gedeputeerde dat het College een actieve rol van de provincie voorstaat, maar niet door gemeenten voor de voeten te gaan lopen. Het College is er voorstander van gebruik te maken van beschikbare mogelijkheden en plannen, zoals de gedachte van de FNV en het plan Heinen. Het College is van mening is dat de gemeenten zich daar zelf een oordeel over moeten vormen. De provincie zal deze oordeelsvorming hooguit stimuleren. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) herhaalt zijn vraag of de provincie bereid is om geld ter beschikking te stellen voor plannen, zoals dat van de FNV, plan Heinen, etc. Dhr. Gerritsen (gedeputeerde) geeft aan dat het bij de opstelling van het College past om binnen de beschikbare kaders te onderzoeken of er mogelijkheden zijn om experimenten of projecten te faciliteren. Deze mogelijkheden zijn tot dusverre echter beperkt, omdat het College er niet voor kiest om de bezuinigingen van het Rijk op te vangen. De voorzitter dankt de gedeputeerde voor de beantwoording van de vragen. In tweede termijn Dhr. Zanen (PvhN) merkt op dat bij de eerste ronde van de Algemene Beschouwingen de vraag bij de fractie van de PvhN speelde of het nodig is om ten aanzien van dit belangrijke en zeer actuele onderwerp een motie in te dienen. De vraag is hoe vanuit provinciaal niveau het arbeidsmarktbeleid kan worden gestimuleerd. De PvhN heeft destijds besloten geen motie in te dienen vanwege de discussie die er is geweest met de gedeputeerde. Dhr. Zanen is van mening dat de huidige discussie aangeeft dat de Staten er toch goed aan zouden doen om zich expliciet uit te spreken en het College op te dragen te staan voor de eigen inzet op het terrein van het arbeidsmarktbeleid. De PvhN overweegt derhalve toch om met een initiatief te komen, temeer daar de problematiek zeer actueel is. Op voert het SNN overleg met de regering. Het is van belang dat het SNN zich sterk maakt op dit punt. Dhr. Zanen veronderstelt dat, wanneer de commissie Economie & Mobiliteit erop aandringt, de gedeputeerde in staat zal zijn gemakkelijker op dit fundament te opereren. De SP-motie plan Heinen verdient op zichzelf steun. Misschien moet een aantal elementen nog goed tegen het licht worden gehouden, ook gezien de regelgeving die nu op nationaal niveau is ontwikkeld. Dhr. Zanen is van mening dat het plan Heinen een project is dat past binnen het plan dat de FNV naar voren heeft gebracht. Het betreft een categorie waar de sectorale betrokkenheid bij het arbeidsmarktbeleid van belang is. Het plan Heinen zou iets breder van opzet dienen te zijn. De gedeputeerde sprak over actieve inzet, en dit lijkt dhr. Zanen ook zeer noodzakelijk. Dhr. Jager (CDA) spreekt namens de CDA-fractie zijn steun uit voor de houding van het College als het gaat om de rol en de verantwoordelijkheid van de provincie in het arbeidsmarktbeleid. De provincie dient de gemeenten niet voor de voeten te lopen. De gemeenten hebben niet alleen de democratische verantwoordelijkheid, maar ook de wettelijke verantwoordelijkheid om het arbeidsmarktbeleid uit te voeren. Dit neemt niet weg dat ook de CDA-fractie van mening is dat de provincie zich facilite- 13

14 rend dient op te stellen om ervoor te zorgen dat het beter gaat. Met betrekking tot de motie van de SP en het plan Heinen stelt dhr. Jager dat het goed is dat experimenten en dergelijke plannen die gebaseerd zijn op een groot draagvlak, vooral ook regionaal bij de gemeenten, worden ondersteund. Het CDA heeft geen behoefte aan een expliciete uitspraak over dit plan. Wel wenst de CDA-fractie de toezegging van het College dat dit soort plannen in hun algemeenheid kritisch worden onderzocht en ook in overweging wordt genomen hoe de provincie een rol kan spelen bij deze plannen, bijvoorbeeld middels een financiële bijdrage. Ten aanzien van de WiW/ID-banen gaat Groningen een moeilijke tijd tegemoet. Dhr. Jager betreurt het dat in een tijd waarin de banen wel voor het oprapen lagen en de welvaart de pan uitrees de publieke sector en ook de gemeenten er niet voor hebben gekozen om de doorstroom echt te bevorderen en dat mensen ook in die tijd werden vastgehouden in de gesubsidieerde arbeid. Het is goed dat dit in elk geval verandert en er een prikkel ontstaat om door te stromen naar regulier werk. Het is vooral een verantwoordelijkheid van het bedrijfsleven en de overheid om deze banen ook daadwerkelijk om te zetten in regulier werk. Dhr. Dijkstra (PvdA) kan zich in grote lijnen vinden in de woorden van de gedeputeerde. Ten aanzien van de rol van het provinciale arbeidsmarktbeleid en de positie van de gemeenten vraagt dhr. Dijkstra de gedeputeerde of de provincie op basis van de nieuwe wetgeving op een punt is gekomen waarop het provinciale arbeidsmarktbeleid, zoals dit is vastgelegd in de nota, toe is aan een herijking. Daarnaast vraagt dhr. Dijkstra welke instrumenten zullen worden ingezet. Dhr. Dijkstra wijst ten aanzien van contract compliance op de goede ervaringen die er met dit project zijn geweest in Oost-Groningen bij de herstructurering van allerlei wijken en de inzet van werkzoekenden. De PvdA-fractie wenst een actievere houding van het College op dit punt. Dhr. Dijkstra heeft nog niet voldoende antwoord op de vraag hoe het College tegenover de motie van de SP aankijkt. Dhr. Staghouwer (ChristenUnie) wenst te reageren op de reactie van de gedeputeerde. De ChristenUnie sluit zich aan bij de inzet van het College en acht het ook van belang dat de provincie een regisserende en stimulerende rol vervult. Het is duidelijk dat de gemeenten verantwoordelijk zijn. Mw. Siljee (SP) stelt namens de SP dat de rol van de gedeputeerde iets te passief is. Dhr. Van der Ploeg (GroenLinks) geeft ten aanzien van de rol van de provincie te kennen voorstander te zijn van een zelfbewustere opstelling. De provincie zou met een eigen visie ten aanzien van de regionale ontwikkeling van de arbeidsmarkt moeten komen. De gemeenten hebben een wettelijke taak. Wanneer een potentiële werknemer in Muntendam aan de slag kan in Ter Apel, is er coördinerend overleg nodig tussen verschillende instellingen en een visie om dit op een goede manier vorm te geven. De arbeidsmarkt is niet beperkt tot gemeenten. De provincie dient de arbeidsmarkt zelfbewust in een regisserende rol in ogenschouw te nemen, gezamenlijk met organisaties die op hetzelfde niveau overkoepelend bezig zijn. Ten aanzien van contract compliance bespeurt dhr. Van der Ploeg een terughoudende opstelling bij het College, terwijl er concrete projectideeën zijn, onder andere bij BOA. De provincie dient hier actief mee aan de slag te gaan. De gedeputeerde geeft aan dat er een pilot komt met betrekking tot de ESF-gelden, waarover wordt gesproken met O&O-fondsen. Het BOA heeft als een van de weinigen in deze regio expliciet ervaring als het gaat om O&O-fondsen. Dhr. Van der Ploeg vraagt het College welke de rol BOA in de pilot is toebedacht. Voorts ondersteunt hij de vraag van dhr. Dijkstra ten aanzien van de herijking. Naar inzicht van dhr. Van der Ploeg is een herijking van het provinciaal arbeidsmarktbeleid niet direct noodzakelijk. De gedeputeerde is niet ingegaan op het probleem dat dhr. Van der Ploeg constateerde, namelijk dat de pro- 14