Die Brief aan die Galasiërs

Transcriptie

1 Agtergrond Naam Die Brief aan die Galasiërs ʼn Inleiding In die Grieks is die naam van hierdie boek (Pros Galatas) wat ons in Afrikaans vertaal met Aan die Galasiërs. Die gelowiges aan wie Paulus hierdie brief geskryf het, het nie net een gemeente gevorm nie. Tydens Paulus se eerste sendingreis het daar gemeentes in verskeie dorpe in die suidelike deel van Klein-Asië (vandag Turkye) as gevolg van Paulus se werk tot stand gekom. Hierdie streek het bekend gestaan as Galasië (Hand 16:6; 18:23). 1

2 Ontstaanstyd Na benadering het Paulus en Barnabas die eerste sendingreis voor 49 n.c. afgehandel vanuit die gemeente in Antiogië in Sirië. Na wat uit die kaarte afgelei kan word was hierdie Antiogië geleë in die mees suidelike deel van Turkye van vandag. Die gemeente in Antiogië in Sirië het ontstaan nadat gelowiges as vlugtelinge vanuit Jerusalem hulle daar gevestig het. Hierdie gelowiges het gevlug as gevolg van die vervolging wat uitgebreek het nadat Stefanus in 31 n.c. in Jerusalem gestenig is (Hand 7). Aanvanklik het hierdie gelowiges die Woord aan niemand anders as aan die Jode verkondig nie (Hand 11:19). Later het daar gelowiges wat as vlugtelinge eers na Siprus en Sirene gegaan het ook daar aangekom en toe is daar begin om die evangelie van Jesus ook aan die Griekssprekendes te verkondig (Hand 11:20). Die berig oor groei van die gemeente in Antiogië het Jerusalem bereik. Die Jerusalemse gemeente het toe vir Barnabas na Antiogië gestuur (Hand 11:22). Barnabas was verheug oor wat die Here in Antiogië gedoen het, en hy het die gelowiges aangespoor om aan die Here getrou te bly. Die gemeente het nog groter geword. Aangesien die gemeente so gegroei het, het Barnabas na Tarsus vertrek om vir Paulus te gaan soek sodat hy hom kon gaan help werk in Antiogië (Hand 11:25). Paulus en Barnabas het ʼn hele jaar lank saam in die gemeente gewerk (Hand 11:26). In hierdie gemeente is gelowiges die eerste keer Christene genoem. Iets oor Paulus se eie geskiedenis na sy bekering Na benadering het Paulus in 32 of 33 n.c. tot bekering gekom op die pad na Damaskus (Hand 9:3-5). Vanaf 33 tot 35 n.c. was Paulus in Damaskus en omgewing werksaam (Hand 9:19-25). Daarop het Paulus na Jerusalem toe gegaan en probeer om by die volgelinge van Jesus daar aan te sluit, maar almal was te bang vir hom (Hand 9:26). Barnabas het hom oor Paulus ontferm en hom na die apostels gebring. Daarna het hy saam met hulle in Jerusalem rondgegaan en gepreek. Toe Paulus met die Griekssprekende Jode geredeneer het, het hulle planne begin beraam om hom te vermoor (Hand 9:29). Toe die gelowiges daarvan hoo,r het hulle vir Paulus na 2

3 Sesarea geneem en hom daarvandaan na Tarsus gestuur. Hier het Paulus dan gebly vanaf 35 n.c. tot 47 n.c. toe Barnabas hom daar kom soek het. Na die jaar se werk in Antiogië het die Heilige Gees die gemeente van Antiogië oortuig om vir Paulus en Barnabas los te maak van die werk in die gemeente. Na ernstige gebed en vas het hulle Paulus en Barnabas die hande opgelê en hulle losgemaak van die werk in die gemeente. Kort daarna het die Heilige Gees hulle twee uitgelei op die eerste sendingreis waarvan ons lees in Handelinge 13:4 tot 14:28 toe Paulus en Barnabas na Antiogië teruggekeer het. Dit was moontlik kort na hulle terugkeer in Antiogië dat Paulus verneem het van die valse leraars wat die gemeentes in Galasië verontrus het. Moontlik het Paulus juis toe sy brief aan die Galasiërs geskryf. Hierdie valse leraars het ook in Antiogië ʼn draai gemaak en tussen hulle en Paulus en Barnabas het daar ʼn heftige meningsverskil ontstaan (Hand 15:2). As gevolg van hierdie meningsverskil het die gemeente in Antiogië besluit om vir Paulus en Barnabas saam met nog ander lidmate in die gemeente na die apostels in Jerusalem te stuur. Dit is toe dat die vergadering in Jerusalem plaasgevind het waarvan ons lees in Handelinge 15. Hierdie vergadering het iewers in die jaar 49 n.c. plaasgevind. Die afleiding wat gemaak word, is dat Paulus toe die brief aan die Galasiërs geskryf het tussen sy terugkoms in Antiogië en sy vertrek na Jerusalem vir die vergadering. Indeling van die boek Die boek kan in sewe hoofgedeeltes verdeel word 1. Galasiërs 1:1-5 Briefaanhef 2. Galasiërs 1:6-10 Inleiding: daar is geen ander evangelie nie 3. Galasiërs 1:11-2:21 Paulus se evangelie is nie volgens die mens nie 4. Galasiërs 3:1-4:31 Vryspraak deur die geloof uit verskillende hoeke verdedig 5. Galasiërs 5:1-6:10 Die nuwe lewe deur die Gees, in praktyk 6. Galasiërs 6:11-17 Laaste opmerkings en waarskuwings 7. Galasiërs 6:18 Briefslot 3

4 Hierdie sewe gedeeltes kan verder soos volg ingedeel word: 1. Galasiërs 1:1-5 Briefaanhef 2. Galasiërs 1:6-10 Inleiding: daar is geen ander evangelie nie 3. Galasiërs 1:11-2:21 Paulus se evangelie is nie volgens die mens nie a. Inleidende basiese stelling: Die herkoms van Paulus se evangelie (1:11-12) b. Bewyse uit Paulus se lewensgeskiedenis dat sy evangelie nie volgens die mens is nie (1:13-2:14) c. Slotsom: Paulus se evangelie is die ware evangelie (2:15-21) 4. Galasiërs 3:1-4:31 Vryspraak deur die geloof uit verskillende hoeke verdedig a. Die Heilige Gees word ontvang deur die geloof en nie op grond van die onderhouding van die wet nie (3:1-14) b. Die regte verstaan van die verbond met Abraham (3:15-25) c. Almal, vroeër minderjarige kinders en slawe, is deur die geloof kinders van God (3:26-4:7) d. Kinders moenie leef asof hulle slawe is nie (4:8-31) 5. Galasiërs 5:1-6:10 Die nuwe lewe deur die Gees, in praktyk a. Inleiding: Christus het ons vrygemaak (5:1a) b. Om te laat besny is om die vryheid prys te gee (5:1b-12) c. Om mekaar nie in liefde te dien nie is om die vryheid te misbruik (5:13-25) d. Spesifieke opdragte vir onderlinge liefdesdiens (6:1-10) 6. Galasiërs 6:11-17 Laaste opmerkings en waarskuwings 7. Galasiërs 6:18 Briefslot Opsomming van die inhoud Invloedryke mense Christene van Joodse afkoms het dwaalleer in die gemeentes versprei. Hulle word Judaïste genoem. Hulle het geleer dat Christene van heidense afkoms hulle ook moet laat besny, en dat hulle die Joodse sabbat en feesdae moet onderhou. Verder het hierdie mense ook agterdog gesaai teen Paulus se apostelskap en stel hom voor as iemand wat van die twaalf apostels in Jerusalem afhanklik is. Hierdie brief is ʼn strydskrif teen hierdie mense. Maar dit is meer as net ʼn strydskrif. Dit is ʼn skitterende handhawing van die evangelie van vryspraak deur die geloof, sonder verdienste van die werke van die wet. Hierdie brief het dus groot ooreenkomste met die brief aan die Romeine. Die volgende waarhede word in hierdie brief uiteengesit: Die vryspraak van die gelowige berus nie op die onderhouding van die wet nie, maar word verkry deur die geloof (Gal 3:1-14). 4

5 Die geloof en geloofslewe is aan die Heilige Gees te danke (Gal 4:1-7). Die verlossing rus in die genade; die wet is ʼn tugmeester na Christus toe; dit dryf ons om ons verlossing by Christus te soek (Gal 4:1-4). Die vryheid waarmee Christus ons vrygemaak het, is nie losbandigheid nie (Gal 5:13-6:10). Dit is: vry van die seremoniële wette van Israel, maar gehoorsaamheid aan die wet van God uit liefde en dankbaarheid, deur die krag van die Heilige Gees. 5