Uitspraak GERECHTSHOF AMSTERDAM. Zaak met kenmerk 12/ Zaak met kenmerk 12/ Zaak met kenmerk 12/01143

Transcriptie

1 Uitspraak GERECHTSHOF AMSTERDAM kenmerk 12/01141 toten met 12/ oktober 2013 uitspraak van de tweede meervoudige belastingkamer op het hoger beroep van ^ ven nootschap onder firm a te belanghebbende, tegen de uitspraken in de zaken met kenmerken A W B 12/2746, 12/2747, 12/2754,12/2755 en 12/2759 van de rechtbank Haarlem (hierna: de rechtbank) in het geding tussen belanghebbende p de inspecteur van de Belastingdienst de inspecteur. 1. Ontstaan en loop van het geding Zaak met kenmerk 12/ Belanghebbende heeftop 13 december 2011 aangifte belasting van personenauto s en motorrijwielen (hierna: B P M ) gedaan. Op 22 december 2011 is het verschuldigde bedrag voldaan. Belanghebbende heeft bij brief van 9 februari 2012 bezwaar gemaakt tegen de voldoening op aangifte van 22 december Het bezwaarschrift is op 14 februari 2012 door de inspecteur ontvangen. Zaak met kenmerk 12/ Belanghebbende heeft op 3 januari 2012 aangifte B P M gedaan. Op 6 januari 2012 is het verschuldigde bedrag voldaan. Belanghebbende heeft bij brief van 24 februari 2012 bezwaar gemaakt tegen de voldoening op aangifte van 6 januari Het bezwaarschrift is op 28 februari 2012 door de inspecteur ontvangen. Zaak met kenmerk 12/ Belanghebbende heeft op 20 december 2011 aangifte B PM gedaan. Op 27 december 2011 is het verschuldigde bedrag voldaan. Belanghebbende heeft bij brief van 9 februari 2012 bezwaar gemaakt tegen de voldoening op aangifte van 27 december Het bezwaarschrift is op 14 februari 2012 door de inspecteur ontvangen. 'i T Zaak met kenmerk 12/ Belanghebbende heeft op 6 januari 2012 aangifte B PM gedaan. Op 10 januari 2012 is

2 2 het verschuldigde bedrag voldaan. Belanghebbende heeft bij brief van 24 februari 2012 bezwaar gemaakt tegen de voldoening op aangifte van 10 januari Het bezwaarschrift is op 28 februari 2012 door de inspecteur ontvangen. Zaak met kenmerk 12/ Belanghebbende heeft op 16 december 2011 aangifte B P M gedaan. Op 22 december 2011 is het verschuldigde bedrag voldaan. Belanghebbende heeft bij brief van 9 februari 2012 bezwaar gemaakt tegen de voldoening op aangifte van 22 december Het bezwaarschrift is op 14 februari 2012 door de inspecteur ontvangen De inspecteur heeft de onder tot en met genoemde bezwaren bij uitspraak, gedagtekend 10 mei 2012, niet-ontvankelijk verklaard Bij uitspraken van 2 november 2012 heeft de rechtbank de door belanghebbende ingestelde beroepen ongegrond verklaard De tegen deze uitspraken ingestelde hoger beroepen zijn bij het H o f ingekomen op 6 december 2012, aangevuld bij afzonderlijke brieven van 28 december De inspecteur heeft v ijf verweerschriften ingediend Op 11 juni 2013 heeft het H o f van de gemachtigde van belanghebbende een pleitnota ontvangen. Op 13 juni 2013 heeft het H o f van de inspecteur een pleitnota ontvangen. Afschriften hiervan zijn verstrekt aan de wederpartij Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 18 juni Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden. 2. H et oordeel van de rechtbank De rechtbank heeft de beroepen ongegrond verklaard, waarbij zij het volgende heeft overwogen: In de zaak met kenmerk 12/ Artikel 22j, aanhef en onder b, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, bepaalt dat de 3.2. Niet in geschil is dat de bpm is voldaan op 21 december De laatste dag van de bezwaartermijn is derhalve 1 februari Voorts is niet in geschil dat het bezwaarschrift, na het einde van de termijn, te weten 14 februari 2012, door verweerder (Hof: de inspecteur) Het bezwaarschrift is dus gelet op artikel 6:9, eerste lid, van de Awb niet tijdig ingediend.! 3.3. Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingfcdiend bezwaarschrift blijft

3 3 kenmerken 12/01141 toten met 12/ Eiseres (Hof: belanghebbende) heeft hieromtrent aangevoerd dat op het betaalbericht van 16 december 2011 een rechtsmiddelenverwijzing ontbreekt en dat eiseres niet wist dat zij bezwaar diende in te stellen tegen haar eigen betaling. De rechtbank is van oordeel dat deze omstandigheid niet kan leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding. Eiseres drijft een onderneming die op beroepsmatige wijze auto s uit het buitenland importeert. Van een dergelijke belastingplichtige mag verwacht worden dat zij op de hoogte is, dan wel zich op de hoogte laat stellen van de mogelijkheid van bezwaar tegen de voldane bpm, dan wel dat zij tijdig iemand inschakelt om haar belastingzaken te laten behartigen. De omstandigheid dat in het onderhavige geval ook een betaalbericht is verstuurd, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders. Er dient immers bezwaar te worden gemaakt tegen de eigen betaling en niet tegen het betaalbericht. Verweerder heeft eiseres terecht niet-ontvankelijk verklaard in haar bezwaar Het beroep tegen de niet-ontvankelijkverklaring zal ongegrond worden verklaard omdat het In de zaak met kenmerk 12/ Artikel 22j, aanhef en onder b, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, bepaalt dat de 3.2. Niet in geschil is dat de bpm is voldaan op 6 januari De laatste dag van de bezwaartermijn is derhalve 17 februari Voorts is niet in geschil dat het bezwaarschrift, na het einde van de termijn, te weten 28 februari 2012, door verweerder Het bezwaarschrift is dus gelet op artikel 6:9, eerste lid, van de Awb niet tijdig ingediend Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend bezwaarschrift blijft 3.4. Eiseres heeft hieromtrent aangevoerd dat op het betaalbericht van 5 januari 2012 een rechtsmiddelenverwijzing ontbreekt en dat eiseres niet wist dat zij bezwaar diende in te stellen tegen haar eigen betaling. De rechtbank is van oordeel dat deze omstandigheid niet kan leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding. Eiseres drijft een onderneming die op beroepsmatige wijze auto s uit het buitenland importeert. Van een dergelijke belastingplichtige mag verwacht worden dat zij op de hoogte is, dan wel zich op de hoogte laat stellen van de mogelijkheid van bezwaar tegen de voldane bpm, dan wel dat zij tijdig iemand inschakelt om haar belastingzaken te laten behartigen. De omstandigheid dat in het onderhavige geval ook een betaalbericht is verstuurd, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders. Er dient immers bezwaar te worden gemaakt tegen de eigen betaling en niet tegen het betaalbericht. Verweerder heeft eiseres terecht niet-ontvankelijk verklaard in haar bezwaar Het beroep tegen de niet-ontvankelijkverklaring zal ongegrond worden verklaard omdat het In de zaak met kenmerk 12/ Artikel 22j, aanhef en onder b, van de Algemenë wet inzake rijksbelastingen, bepaalt dat de

4 Niet in geschil is dat de bpm is voldaan op 27 december De laatste dag van de bezwaartermijn is derhalve 7 februari Voorts is niet in geschil dat het bezwaarschrift, na het einde van de termijn, te weten 14 februari 2012, door verweerder Het bezwaarschrift is dus gelet op artikel 6:9, eerste lid, van de Awb niet tijdig ingediend Ingevolge het tweede lid van voomoemd artikel is het bezwaarschrift tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn ter post is bezorgd, mits het niet langer dan een week na afloop van de termijn N u het bezwaarschrift is gedagtekend op een datum van na de bezwaartermijn, acht de rechtbank niet aannemelijk dat het bezwaarschrift voor het einde van de bezwaartermijn ter post is bezorgd. Ook gelet op het tweede lid van artikel 6:9 Awb is het bezwaarschrift niet tijdig ingediend Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend bezwaarschrift blijft 3.5. Eiseres heeft hieromtrent aangevoerd dat op het betaalbericht van 27 december 2011 een rechtsmiddelenverwijzing ontbreekt en dat eiseres niet wist dat zij bezwaar diende in te stellen tegen haar eigen betaling. De rechtbank is van oordeel dat deze omstandigheid niet kan leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding. Eiseres drijft een onderneming die op beroepsmatige wijze auto s uit het buitenland importeert. Van een dergelijke belastingplichtige mag verwacht worden dat zij op de hoogte is, dan wel zich op de hoogte laat stellen van de mogelijkheid van bezwaar tegen de voldane bpm, dan wel dat zij tijdig iemand inschakelt om haar belastingzaken te laten behartigen. De omstandigheid dat in het onderhavige geval ook een betaalbericht is verstuurd, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders. Er dient immers bezwaar te worden gemaakt tegen de eigen betaling en niet tegen het betaalbericht Verweerder heeft eiseres terecht niet-ontvankelijk verklaard in haar bezwaar Het beroep tegen de niet-ontvankelijkverklaring zal ongegrond worden verklaard omdat het In de zaak met kenmerk 12/ Artikel 22j, aanhef en onder b, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, bepaalt dat de 3.2. Niet in geschil is dat de bpm is voldaan op 10 januari De laatste dag van de bezwaartermijn is derhalve 21 februari Voorts is niet in geschil dat het bezwaarschrift, na het einde van de termijn, te weten 28 februari 2012, door verweerder Het bezwaarschrift is dus gelet op artikel 6:9, eerste lid, van de Awb niet tijdig ingediend Ingevolge het tweede lid van voomoemd artikel is het bezwaarschrift tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn ter post is bezorgd, mits het niet langer dan een week na afloop van de termijn Nu het bezwaarschrift is gedagtekend op een datum van na de bezwaartermijn, acht de rechtbank niet aannemelijk dat het bezwaarschrift voor het einde van de bezwaartermijn ter post is bezorgd. Ook gelet op het tweede lid van artikel 6:9 Awb is het bezwaarschrift niet tijdig ingediend.

5 Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend bezwaarschrift blijft 3.5. Eiseres heeft hieromtrent aangevoerd dat op het betaalbericht van 10 januari 2012 een rechtsmiddelenverwijzing ontbreekt en dat eiseres niet wist dat zij bezwaar diende in te stellen tegen haar eigen betaling. De rechtbank is van oordeel dat deze omstandigheid niet kan leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding. Eiseres drijft een onderneming die op beroepsmatige wijze auto s uit het buitenland importeert. Van een dergelijke belastingplichtige mag verwacht worden dat zij op de hoogte is, dan wel zich op de hoogte laat stellen van de mogelijkheid van bezwaar tegen de voldane bpm, dan wel dat zij tijdig iemand inschakelt om haar belastingzaken te laten behartigen. De omstandigheid dat in het onderhavige geval ook een betaalbericht is verstuurd, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders. Er dient immers bezwaar te worden gemaakt tegen de eigen betaling en niet tegen het betaalbericht. Verweerder heeft eiseres terecht niet-ontvankelijk verklaard in haar bezwaar Het beroep tegen de niet-ontvankelijkverklaring zal ongegrond worden verklaard omdat het In de zaak met kenmerk 12/ Artikel 22j, aanhef en onder b, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, bepaalt dat de 3.2. Niet in geschil is dat de bpm is voldaan op 22 december De laatste dag van de bezwaartermijn is derhalve 2 februari Voorts is niet in geschil dat het bezwaarschrift, na het einde van de termijn, te weten 14 februari 2012, door verweerder Het bezwaarschrift is dus gelet op artikel 6:9, eerste lid, van de Awb niet tijdig ingediend Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend bezwaarschrift blijft 3.4. Eiseres heeft hieromtrent aangevoerd dat op het betaalbericht van 22 december 2011 een rechtsmiddelenverwijzing ontbreekt en dat eiseres niet wist dat zij bezwaar diende in te stellen tegen haar eigen betaling. De rechtbank is van oordeel dat deze omstandigheid niet kan leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding. Eiseres drijft een onderneming die op beroepsmatige wijze auto s uit het buitenland importeert. Van een dergelijke belastingplichtige mag verwacht worden dat zij op de hoogte is, dan wel zich op de hoogte laat stellen van de mogelijkheid van bezwaar tegen de voldane bpm, dan wel dat zij tijdig iemand inschakelt om haar belastingzaken te laten behartigen. De omstandigheid dat in het onderhavige geval ook een betaalbericht is verstuurd, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders. Er dient immers bezwaar te worden gemaakt tegen de eigen betaling en niet tegen het betaalbericht. Verweerder heeft eiseres terecht niet-ontvankelijk verklaard in haar bezwaar Het beroep tegen de niet-ontvankelijkverklaring zal ongegrond worden verklaard omdat het y

6 3. Geschil in hoger beroep 3.1. Evenals bij de rechtbank is bij het H o f in geschil o f de inspecteur het bezwaar terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard wegens overschrijding van de bezwaartermijn. Voorts is in gesch il o f de inspecteur gehouden is ambtshalve een teruggaaf te verlenen Indien het bezwaar ontvankelijk is, is tussen partijen in geschil ó f belanghebbende recht heeft op (integrale) vergoeding van de proceskosten die zij in verband met de behandeling, van het bezwaar, beroep en hoger beroep heeft moeten maken Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar de gedingstukken waaronder het proces-verbaal van de zitting. 4. Beoordeling van het geschil 4.1. Het H o f stelt voorop dat het bezwaar niet is ingekomen binnen de wettelijke termijn van zes weken. Een niet tijdig ingekomen bezwaarschrift is niet-ontvankelijk. N ietontvankelijkverklaring blijft achterwege indien de termijnoverschrijding verschoonbaar is. Een termijnoverschrijding is verschoonbaar indien redelijkerwijs niet geoordeeld kan worden dat de indiener in' verzuim is geweest (artikel.6:11 Algemene wet bestuursrecht, hierna Awb) Belanghebbende heeft ter zake aangevoerd! dat het ontbreken van een rechtsmiddelverwijzing op de aangifte en op het betaalbericht de oorzaak is geweest van de termijnoverschrijding. Het H o f is van oordeel dat geen sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding. De heffing van B P M vindt plaats bij wege van voldoening op aangifte. Derhalve ligt geen besluit van een bestuursorgaan, als bedoeld in artikel 3:45 Awb, aan de heffing ten grondslag. D it brengt mee dat bij een voldoening op aangifte geen wettelijke verplichting bestaat tot rechtsmiddelverwijzing, nog daargelaten dat in de toelichting bij het aangiftebiljet uitdrukkelijk wordt gewezen op de mogelijkheid van bezwaar en daarvoor geldende termijn. Ook anderszins zijn geen feiten o f omstandigheden aannemelijk geworden die het oordeel rechtvaardigen dat sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding in de zin van artikel 6:11 van de Awb Belanghebbende heeft voorts gesteld dat dé niet-ontvankelijkverklaring achterwege dient te blijven omdat,-nu de belasting geheven is-in strijdm et artikel 110 V W E U,J ie t gemeenschapsrecht voorrang behoeft op de nationale procesregels. Het H o f volgt belanghebbende niet in haar stelling. Volgens vaste rechtspraak (vgl. HvJ EU 19 september 2006, zaak G-392/04 en C -422/04, i- 21 Germany GmbH en Arcor A G & C o. KG, punt 57) zijn, bij ontbreken van een gemeenschapsregeling ter zake, de procedurevoorschriften ter verzekering van de bescherming van de rechten welke de justitiabelen aan het gemeenschapsrecht ontlenen op grond van het beginsel van procesautonomie van de lidstaten, een aangelegenheid van de interne rechtsorde van elke lidstaat, met dien verstande evenwel dat zij niet ongunstiger mogen zijn dan die welke voor soortgelijke nationale situaties gelden j (gelijkwaardigheidsbeginsel) en dè uitoefening väh de door het gemeenschapsrecht verleende rechten in de praktijk niet onmogelijk o f uiterst moeilijk maken (doeltreffendheidsbeginsel). In zijn arrest van 21 maart 2001, nr , ECLI:NL:HR:2001 :AB0637, heeft de Hoge

7 kenmerken 12/01141 toten met 12/01145 Raad geoordeeld dat redelijkerwijs niet voor twijfel vatbaar is dat de voor het gehele bestuursrecht geldende uniforme bezwaartermijn van zes weken een redelijke termijn is, in die zin dat daardoor de uitoefening van (mede) op het gemeenschapsrecht gebaseerde vorderingen niet praktisch onmogelijk wordt gemaakt Belanghebbende heeft, naast de strijdigheid van de W et B PM met artikel 110 V W E U, voor het H o f geen bijzondere omstandigheden aangevoerd op grond waarvan het niet binnen de bezwaartermijn doen van een beroep op die strijdigheid haar niet zou kunnen worden tegengeworpen. Evenmin heeft belanghebbende aangevoerd dat de duur van de wettelijke bezwaartermijn op zichzelf reeds een verhindering vormt effectief gebruik te maken van hun recht van bezwaar. Mede in aanmerking genomen het bestaan van de mogelijkheid een bezwaarschrift in te dienen dat pas nadat door de inspecteur een nadere termijn is gesteld van gronden wordt voorzien, kan zulks ook niet in zijn algemeenheid worden aangenomen (vgl. Hoge Raad 18 februari 2005, nr , EC LI:N L:H R :2005:A M 3206). Gelet op het vorenoverwogene kan in het gemeenschapsrecht geen grond worden gevonden om belanghebbende, ondanks overschrijding van de wettelijke termijn van zes weken, toch te ontvangen in haar bezwaar Belanghebbendes klacht dat hij ten onrechte niet is gehoord in de bezwaarfase slaagt niet. Naar het oordeel van het H o f is sprake van een kennelijk niet-ontvankelijk bezwaar in de zin van artikel 7:3 van de Awb, hetgeen meebrengt dat de inspecteur op die grond van horen kon afzien. Aan dit oordeel ligt ten grondslag dat het een aanzienlijke termijnoverschrijding betreft en met betrekking tot de verschoonbaarheid enkel het ontbreken van een rechtsmiddelenverwijzing op de aangifte is aangevoerd Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat zij aan paragraaf 2, lid 3 van het Besluit ambtshalve verminderen o f teruggeven, het vertrouwen mocht ontlenen dat de inspecteur de heffing ambtshalve zou verminderen. Het H o f overweegt ter zake als volgt. Een ambtshalve beslissing van de inspecteur is door de wetgever niet aangemerkt als een voor bezwaar vatbare beschikking. Derhalve opent, ook indien de inspecteur in het voorliggende geval reden had moeten vinden gebruik te maken van de bevoegdheid ambtshalve te verminderen dan wel teruggaaf te verlenen, de beslissing op het in geding zijnde verzoek van belanghebbende niet de weg voor een toetsing door de belastingrechter van de juistheid van die beslissing (vgl. H R 5 oktober 2007, nr , ECL1:NL:HR:2007:AZ9098). Slotsom De slotsom is dat het hoger beroep ongegrond is en dat de uitspraak van de rechtbank dient te worden bevestigd. 5. Kosten Het H o f acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de kosten op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

8 6. Beslissing Het H o f bevestigt'de uitspraak van de rechtbank. De uitspraak is gedaan door mrs. A. Bijlsma, voorzitter, B.A. van Brummeleri en G.D. van Norden, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. A.H. van Dapperen als griffier. De beslissing is op 17 oktober 2013 in het openbaar uitgesproken^ j ^ De griffier is verhinderd de uitspraak mede te ondertekenen. Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer). Postbus 20303,2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen: 1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd. 2. het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de noam en het adres van de indiener; j b. een dagtekening; c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht; d. de gronden van het beroep in cassatie. Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. N a het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge R aad., In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden dm de wederpartij te veroordelen in de proceskosten. JAANGt I fckfcnd VERZÖNl 2 'J OKT 2öfë - AAM PARTI, ifm I. r