Resultaten van het beleid De eerste effecten van het beleid lijken positief. Eind 2005 hopen we de effecten van het beleid in cijfers uit te kunnen dr

Transcriptie

1 Probleemcomplexen; aanpak Talis Afgelopen week kwam in de publiciteit dat Talis bij de verhuur van een aantal woningen het hebben van inkomen uit werk verplicht stelt. Hieronder een korte toelichting op de achtergronden. Aanleiding Uit onze regelmatige klantenonderzoeken blijkt dat de bewoners van onze woningen hun leefomgeving waarderen. Bij een aantal complexen is dit echter veel minder het geval. Talis geeft deze probleemcomplexen en buurten extra aandacht om de leefbaarheid te vergroten. In twee gevallen wordt ook een afwijkend toewijzingsbeleid gevoerd. Dit betreft een complex in de Meijhorst met 192 maisonnettes en de Kolpingbuurt met 240 eengezinswoningen. In totaal gaat het dus om 432 woningen. Dat is ongeveer 1% van het aantal huurwoningen in Nijmegen. De leefbaarheid rondom deze woningen is al geruime tijd een bron van ergernis voor bewoners, maar ook voor Talis, de gemeente en de politie. Drank- en drugsgebruik, drugshandel, vervuiling en geluidsoverlast zorgen/zorgden voor een zeer slecht woonklimaat. Er tekende zich in beide gevallen een neerwaartse spiraal af die onbeheersbaar problemen veroorzaakte. Dit was aanleiding voor het nemen van ongebruikelijke maatregelen. Het beleid Sinds enige tijd wordt de eis van inkomen uit werk gesteld. Voor de maisonnettes in de Meijhorst is deze maatregel sinds september 2002 van kracht en voor de woningen in de Kolpingbuurt sinds januari De inkomenseis ligt op euro bruto per maand (op jaarbasis euro). Voor de verhuur voeren wij intakegesprekken waarbij aan woningzoekenden wordt uitgelegd welke leefbaarheidsproblemen er in de betreffende complexen spelen. Bij acceptatie van de woning wordt van de woningzoekende verwacht dat hij/zij een positieve bijdrage levert aan het wonen in de wijk, al is het maar het geven van het goede voorbeeld. Inkomen uit werk is een indicatie van een positieve dagbesteding, maar uiteraard geen garantie. Wij vinden dat er geen sprake van discriminatie is, omdat het hebben van werk bij deze complexen wordt gezien als een relevant aspect bij het bevorderen van de leefbaarheid. Omdat het om een relevant aspect gaat, menen wij dat het daarop maken van onderscheid in deze specifieke gevallen toegestaan is. Bij beide complexen wordt de voortgang nauwlettend gevolgd met alle betrokkenen. Voordat het huidige beleid werd ingevoerd, stroomden regelmatig woningzoekenden in met een korte meettijd (de tijd die nodig is om voor een woning in aanmerking te komen), een zwakke sociaaleconomische positie en een problematische sociale situatie. Dit leidde in de complexen tot onrust en spanningen, wat de aantrekkelijkheid voor woningenzoekenden nog minder maakte. Totstandkoming beleid Afwijken van het reguliere verhuurbeleid is op grond van de regionale huisvestingsverordening - mogelijk als er sprake is van een bijzondere situatie. In een dergelijk geval vraagt de corporatie toestemming aan de gemeente om van de gebruikelijke verhuurprocedures af te wijken. Bij de genoemde complexen van Talis is deze toestemming verleend. De exacte werkwijze is na de verleende toestemming verder uitgewerkt. Het beleid zal eind 2004 geëvalueerd worden.

2 Resultaten van het beleid De eerste effecten van het beleid lijken positief. Eind 2005 hopen we de effecten van het beleid in cijfers uit te kunnen drukken. Van bewoners en vertegenwoordigers van bewoners krijgen we steeds meer signalen dat het de goede kant op gaat. Vooral de samenwerking tussen instanties en de voortdurende terugkoppeling naar bewoners over alle vragen en onderwerpen die spelen, werkt motiverend. Bewoners krijgen geleidelijk aan meer vertrouwen in het beleid en zien de positieve effecten ervan. Wij zijn ons er overigens van bewust dat het ombuigen van een kwetsbaar woonklimaat niet van de één op de andere dag gerealiseerd is. Enkele concrete resultaten tot nu toe: vervuiling daling aantal incidenten nu al zichtbaar, complexen schoon, geen vuilnis bij de voordeuren. drugs-, drankgebruik, drugshandel moeilijk probleem, intensievere aanpak door politie. vernielingen verbetering door vandalismebestendige deuren en verlichting portieken Meijhorst, onmiddellijke verwijdering van graffiti en het aanpakken van vernielingen binnen 2 weken. vertrouwen bewoners gaat de goede kant op mede door de inzet van gezamenlijke partijen (vergaderen en afstemmen maar vooral ook aanwezig zijn in de wijk). onderlinge betrokkenheid bewoners gaat langzaam de goede kant op, het stimuleren van individuele contacten onderling, de inzet van de bewonerscommissie en het voorstellen van nieuwe buren aan elkaar, draagt hier aan bij. imago complexen nog steeds kwetsbaar, imagoverandering heeft tijd nodig. Verhouding tot taak corporaties In de publiciteit hebben andere partijen betoogd dat het beleid van Talis op gespannen voet staat met de wezenlijke taak van corporaties, het huisvesten van mensen met een sociaal-economisch zwakkere positie. Dit punt is eenvoudig te weerleggen. Ten eerste worden mensen zonder inkomen uit werk slechts bij 1% van de Nijmeegse huurwoningen uitgesloten, dus van het niet huisvesten van deze categorie is geen sprake. Voor andere woningen van Talis pleegt Talis extra inspanningen om deze groep te huisvesten. Talis bouwt volop nieuwe woningen voor deze categorie woningzoekenden. Ten tweede is het ook onze taak te zorgen voor een leefbare woonomgeving. De eerste resultaten van het gevoerde beleid geven aan dat de leefbaarheid bij het beleid gebaat is. Ter derde is het zo dat het hier gaat om een tijdelijke maatregel. Zodra de woon- en leefsituatie weer in balans is, zal het reguliere beleid weer worden opgepakt. Juridische aspecten In de media zijn vraagtekens gezet bij de juridische toelaatbaarheid. Uit het feit dat er ook partijen zijn die geen strijdigheid met bestaande wet- en regelgeving zien, kan op zijn minst geconcludeerd worden dat er onzekerheid is over de juridische acceptatie.

3 De procedure die wij gevolgd hebben bij de introductie van het nieuwe beleid, de steun die we daarbij ondervonden hebben van de kant van de gemeente Nijmegen en het KAN, en de consequente en samenhangende wijze waarop wij het nadien in de praktijk gebracht hebben, geven ons het vertrouwen dat het past binnen de wettelijke kaders en aansluit bij de geest van het beleid dat de overheid op dit terrein voor ogen staat. In de Gelderlander van zaterdag 15 mei stond de volgende tekst: Nijmegen mag werklozen weren De Gemeente Nijmegen mag van het ministerie van VROM werklozen voor een huurhuis weigeren in de wijken Meijhorst en De Kolping. VROM komt tot de conclusie dat op kleine schaal de Gemeente eisen mag stellen die de leefbaarheid ten goede komen van wijken waar sprake is van lawaai en drank- drugsmisbruik. Deze week ontstond ophef over het beleid van woningcorporatie Talis om werklozen op de woningmarkt te weren. Het ministerie, dat niet op de hoogte was van het experiment, vindt de aanpak acceptabel, temeer omdat het een tijdelijke maatregel betreft. Met nadruk wijzen wij er op dat ons beleid slechts betrekking heeft op een heel klein deel van het aanbod en niet het generieke karakter heeft van het beleid dat de gemeente Rotterdam voert met betrekking tot kansarme groepen.

4

5

6