De Friesland zorgverzekeraar en Antonius Ziekenhuis Sneek (Bea Algra)

Transcriptie

1 pagina 01/17 De Friesland zorgverzekeraar en Antonius Ziekenhuis Sneek (Bea Algra) Is het wel een best practice? Wij volgen gewoon de richtlijnen, dat wordt in de rest van het land weinig gedaan, dus presteren we beter. In Friesland werken zorgverzekeraar De Friesland en het Antonius Ziekenhuis Sneek samen. Keurig volgens de richtlijnen. De Friesland heeft meer dan verzekerden in heel Nederland. Ze maken heldere afspraken over onze dienstverlening, communicatie en uitbetaling. In Zuidwest-Friesland werken ze samen met het algemeen Antonius Ziekenhuis Sneek om behandelingen snel en zorgvuldig te verlenen. Omdat het Antonius Ziekenhuis Sneek diverse superspecialisaties uitoefent op oogheelkundige ingrepen kan het een breed zorgpakket aanbieden. De patiënt wordt hierdoor altijd regionaal behandeld en er zijn vrijwel geen doorverwijzingen, zodat ook dure academische zorg voorkomen wordt, zelfs in het geval van de nazorg van eventuele complicaties. Minimaal 95% van de patiënten heeft binnen drie weken na aanmelding het eerste polibezoek. De ingreep vindt bij nog eens minimaal 95% binnen zes weken na aanmelding plaats.

2 pagina 02/17 VVT Zorgverleners (Henri Soepenberg en Ine Kaptein) Ons valpreventie project is financieel niet meteen aantrekkelijk (winst is namelijk haast niet te meten) maar de maatschappelijke winst is groot. Ook zijn de ontwikkelingskansen voor ons personeel belangrijk. VVT Zorgverleners is een thuis- en kraamzorgorganisatie in Overijssel en Gelderland en Drenthe. Opgericht in 1988 en is inmiddels uitgegroeid tot een professionele zorgaanbieder met ruim 350 medewerkers in loondienst. De zorgdiensten zijn voor iedereen. In nam VVT Zorgverleners Middels deel aan het Zorg voor Beter programma. Daaruit is het Project Valpreventie ontstaan. Doormiddel van interne bewustwordingsacties, cliëntvoorlichting, checklisten praktische workshops etc. is de het aantal gemelde valpartijen teruggebracht van 10 naar 4%. Door de kennis en kunde aangegeven binnen Zorg voor Beter was het opzetten van het project Valpreventie slechts een kwestie van tijd en energie. Ik denk dat marktwerking in de zorg mede een stimulans is voor vernieuwingen en ook een rol speelt in de wil van organisaties om zich te onderscheiden. Ik ben niet cynisch over de politiek, ook al denk ik wel dat politieke invloeden grillig kunnen zijn.

3 pagina 03/17 Vrijwaard (Ruud Jekkers) Door het werken met een digitale zorgregistratie systeem kregen we inzicht in het aantal medewerkers die er bij een bewoner binnenkomen. De Golfstroom, een locatie van Stichting Vrijwaard, biedt zowel extramurale als intramurale zorg binnen de muren. Die zorg varieert van gewone verzorgingshuiszorg tot en met verpleeghuiszorg en wordt gegeven door professionals van nivo 1 tot en met 4. Door het werken met een aan planning en looplijst gekoppelde digitaal zorgregistratie systeem worden de zorgvraag en het inzetbare personeel met de juiste deskundigheid beter op elkaar afgestemd. Het uitgangsprincipe hierbij is om zo min mogelijk medewerkers per bewoner op het appartement. Op dit moment zijn dat er rond de 26 per week, de doelstelling is dit aantal te verminderen naar maximaal 8 tot 10. Doordat er een match is tussen de zzp, formatie, registratie en looplijsten kunnen er voldoende medewerkers met verschillende deskundigheden worden ingezet om het zorgproces af te dekken. De Golfstroom is op dit moment een van de eerste locaties in Nederland die intramuraal de registratie op deze wijze laat plaatsvinden.

4 pagina 04/17 Terwille (Erik de Vos) Door het ontschotten van de zorg werden de schotten pas echt zichtbaar. Zorginstellingen moeten elkaar leren vertrouwen en patiënten niet alleen doorwijzen maar juist toewijzen. Ook als dat financieel niet meteen aantrekkelijk is. Terwille is actief in de verslavingszorg. In 2000 is het meerjarenplan opgesteld vanuit de gedachte wat ze juist niet wilden doen. Dat betekende geen bedden maar slechts ambulante hulp en dagverzorging. Hierdoor komt goede toewijzing naar andere instellingen centraal te staan. Het onderkennen van eigen kracht en zwakte is daarin van groot belang. Doe waar je goed in bent en begeleid de patiënten daarna naar instellingen die hen verder kunnen helpen. Uit frustratie over het geleur met patiënten die zich bij elke instantie telkens opnieuw moesten presenteren heeft Terwille gekozen voor een sterke ketenaanpak. Samen met de patiënt wordt een traject uitgestippeld. Verschillende instellingen in dat traject dienen elkaar dan wel te vertrouwen in diagnose en feedback. Ook de patiënt blijft in beeld, één keer in de zes weken komt Terwille langs (ook in andere instellingen) en wordt de voortgang besproken.

5 pagina 05/17 Swinhove Groep (Guus Bannenberg) Nadenken over algemene veranderstructuren in de zorg is zeer interessant. Je innoveert en je wordt door collega s onderuitgehaald. De onderlinge ethiek in onze branche is bedroevend. Zwijndrecht is een van de meest vergrijsde gemeenten van Nederland en daarmee representatief voor de toekomst van ons land. Na de sloop van het oude verzorgingshuis werd besloten niet zomaar over te gaan op nieuwbouw maar samen met welzijnsorganisaties en woningcorporaties in kaart te brengen waar voorzieningen (decentraal) nodig waren. Hieruit kwam het verzorgd wonen concept voort. Op 6 plaatsen in Zwijndrecht wordt verpleeghuiszorg en verzorgingshuiszorg thuis aangeboden in wooncomplexen met 24-uurs zorgteams. Ook zijn er altijd ontmoetingsruimtes aanwezig die worden geëxploiteerd door welzijnsorganisaties. Verzorgd wonen is daarmee een volwaardig alternatief voor verpleeghuiszorg en verzorgingshuiszorg. Circa 200 mensen worden nu extramuraal verzorgd die anders intramuraal zouden zitten. Dat is ongeveer 25% minder intramurale zorg dan gemiddeld in Nederland gelet op het aantal 65+. Dit scheelt ruim 150 plaatsen ofwel een geschatte besparing van ruim 7 mln. Deze projecten zijn echter slechts te financieren bij een bepaald aantal patiënten, dit aantal mag tegelijkertijd niet te groot worden. Daarmee worden het namelijk de facto verzorgingstehuizen. Licht dementerende mensen worden meegenomen door de andere bewoners naar de ontmoetingsruimtes. Mantelzorg komt dan behalve van de familie ook uit de buurt.

6 pagina 06/17 Stichting Zorghulp Hulpvaardig (Carien Peetoom en Mary Schoutsen) AWBZ, PGB De mensen maakt het niet uit waar ze in zitten! Van ons krijgen ze gewoon goede zorg en dat is wat ze willen. Dat vergt wel wat extra planning en verschillende bedrijfsvormen. ZorgHulp is nieuw. Hulpvaardig bestaat echter al sinds 1995 en is sinds 2001 een B.V. Voor de AWBZ Zorg in natura regeling werd Hulpvaardig in 2005 een stichting. De WMO op haar beurt leidde tot de oprichting van ZorgHulp West-Friesland. Vele bedrijfsvormen dus om mensen zo prettig mogelijk en op eigen voorwaarde te helpen. Inmiddels zijn er 200 cliënten en 115 uitvoerende in de praktijk, op kantoor werken 14 medewerkers. Zorghulp Hulpvaardig concurreert daarmee met grote zorgaanbieders. ZorgHulp Hulpvaardig geeft alle vormen hulp aan huis. Dat is verpleging, persoonlijke verzorging, individuele begeleiding en palliatief terminale zorg. Daarbij wordt eerst de cliënt gevraagd welke zorg gewenst is. Ook zijn zij leidend in het waar en wanneer, er wordt daarbij gewerkt met een vaste verzorgende. Mochten er meer zijn word dat aantal zo klein mogelijk gehouden en is er één eerst verantwoordelijk verzorgende die alles afstemt.

7 pagina 07/17 Stichting Noenes Have (Tom en Els van Emden en Johan Fontijn) Door de AWBZ-regeling zijn wij in staat een kleinschalig woonen behandelsituatie aan te bieden. Door de menselijke maat behalen wij een hoge kwaliteit van leven, welzijn en contact. Stichting Noenes Haven is een kleinschalig instituut voor wonen, werken en zorg waar medewerkers en bewoners samen leven. Door samen te wonen en werken in een thuissituatie en een goede samenwerking met andere partijen is er een duidelijk positieve ontwikkeling van de bewoners te zien. Hiermee wordt opname in traditionele GGZ instellingen zoals psychiatrische ziekenhuizen vaak voorkomen. Op Noenes Have wonen 12 mensen: Tom van Emden en Els van Emden- Rost, als de initiatief- en werknemers van dit project met hun drie kinderen en zeven bewoners. In het gezinshuis van stichting Noenes Have zijn normaliter drie medewerkers aanwezig voor zorg, begeleiding en behandeling. De hechte samenlevingsvorm stelt mensen het personeel in staat snel acute problemen te herkennen en analyseren. Deze omstandigheden maken dit project uniek.

8 pagina 08/17 Sint Maartenskliniek Nijmegen (Berthe de Jong) Waarom heeft niemand dit eigenlijk eerder bedacht? Het is voor alle partijen beter. Simpel doch doeltreffend. De Sint Maartenskliniek is een ziekenhuis dat als enige in Nederland volledig gespecialiseerd is in houding en beweging. Eenvoudige tot zeer complexe aandoeningen op het gebied van orthopedie, reumatologie en revalidatiegeneeskunde worden er behandeld. Doordat we ons volledig richten op drie specialisaties is onze ervaring en kennis groot. Ook ontwikkelen we nieuwe behandelmethoden en doen we onderzoek naar het effect ervan. Reumapatienten krijgen dure medicatie. De medicatie wordt verstrekt in ampullen van 100 mg; veel te veel voor één patiënt alleen. De ampullen kunnen geopend niet lang bewaard worden. Door patiënten per groep te behandelen, kan niet alleen een besparing van medicijnkosten worden gerealiseerd van ongeveer 15%, maar het levert ook een bijkomend voordeel dat er een sociaal component aan vast zit: mensen ervaren de groepsbehandeling als plezierig. Daarnaast gebeurt er nog iets interessants: als een middel niet aanslaat, moet er worden opgeschaald in de dosering. Als de ziekte weer wat tot rust is gekomen, wordt er zelden teruggeschaald. Als je het echter maar slim doet, en goed in de gaten houdt, kan je terugschalen, of beslissen voor andere middelen te kiezen. Dit is prettiger voor de patiënt en ook nog eens vele malen goedkoper. Het heeft ons geholpen om in samenhang naar Kwaliteit en Kosten te kijken. Het helpt enorm als je naar het hele proces kijkt. Als je ziet wat het effect is van je eigen handelen, dan kan je dat ook direct aanpassen.

9 pagina 09/17 Reinier de Graaf Gasthuis Delft (Jaap van de Heuvel (voorzitter RvB)) Je moet wel uitkijken dat de verbetering alleen maar kostengedreven wordt. Processen beter maken is prima, en tevens beter voor de patiënt, maar als het gaat om de kwaliteit van een prothese, dan wil je daar niet op beknibbelen. De Reinier de Graaf Groep is een algemeen ziekenhuis met verschillende locaties in de regio Delft. Binnen de Reinier de Graaf Groep zijn 3000 mensen werkzaam, onder wie 196 medisch specialisten. Er zijn dertig specialismen. Het ziekenhuis maakt deel uit van de STZ; Samenwerkende Topklinische opleidingsziekenhuizen. De afdeling Orthopedie heeft naar alle oorzaken gekeken van langere ligduur van de patiënt en zo de ligduur aanmerkelijk verlaagd. Een team bestaande uit Orthopeden, Verpleegkundigen, Transferverpleegkundigen, Fysiotherapeuten en Orthoconsulenten werkt nauw met elkaar samen om tot een doelmatigere en efficiëntere behandeling te komen. Het unieke in deze aanpak is dat de afdeling zowel vakinhoudelijk (nieuwe technieken e.d.) als bedrijfsmatige verbeteringen (visual management behandelfasen e.d.) heeft ingevoerd. Hierdoor realiseert het Gasthuis de kortste ligduur van alle grote Nederlandse ziekenhuizen.

10 pagina 10/17 PreventZorg (Mariska Brinkers, Philippe Salome en Jaap van de Horst) In 2004 werd voor het eerst een aanbestedingsprocedure gestart voor de diabeteszorg. Uit angst voor versnipperde hulp is PreventZorg daar toen op ingegaan. PreventZorg is een huisartsencoöperatie voor en door huisartsen. Er zijn momenteel 141 leden waarbij de kwaliteit leidend is, niet de postcode. De doelstelling van PreventZorg in 2004 was de gehele zorg voor de diabetespatiënten waar mogelijk bij huisartsenpraktijken te houden. Hierbij speelde het zelfstandig behandelcentrum (ZBC) dat het ziekenhuis toentertijd op wilde richten een grote rol. Inmiddels geldt de zelfde ambitie voor COPDzorg en onderzoekt men de mogelijkheden om daar de CVR-zorg aan toe te voegen. Waar de gemiddelde zorggroep alleen de organisatie van de gecontracteerde zorg regelt, heeft PreventZorg echt een speerpunt gemaakt van (onderlinge) kwaliteitsverbetering. Dit gebeurt door middel van het formuleren van een protocol/handboek alsmede onderlinge visitaties, het vergaren van spiegelinformatie en nascholing. Het is dus niet simpelweg join the club, oude jongens krentenbrood: je mag er bij maar dan moet je wel committeren aan de doelstellingen. De lol moet dan ook zijn dat de spinoff van de extra activiteiten naast je drukke werk bij de patiënt liggen. Doordat alle taken door de huisartsbestuursleden worden uitgevoerd spaart men veel kosten uit, hoewel het wel druk op de betreffende huisartsen legt. De verzekeraar bespaart zeker kosten als de diabeteszorg binnen de huisartsenpraktijk wordt uitgevoerd. Bij betere instelling van de diabetespatiënt treden er bovendien minder complicaties op. Deze kwaliteit van zorg heeft binnen PreventZorg een enorme stimulans gekregen. Dit is terug te zien in de visitatieverslagen, in de vergaarde spiegelinformatie, maar ook in de CQ index. Hierin behoorde PreventZorg de afgelopen jaren steeds tot de top 3.

11 pagina 11/17 Meerkanten (Tineke Pul, Harma Tip en Annemarie-Cliëntenraad-, Bas Schreuder -RvB-) Aanvankelijk werd het cliëntenraadonderzoek met veel argwaan ontvangen door het personeel. Ondertussen kijken ze er naar uit en wordt de meerwaarde breed onderschreven Meerkanten is een instelling voor geestelijke gezondheidszorg, werkzaam op de Veluwe en in Flevoland. Hierbij gaat het om voorlichting, preventie, diagnostiek, behandeling en begeleiding en nazorg. Een grote organisatie met een brede missie. De hulpverlening dient wel zo kort en doeltreffend mogelijk te zijn. Omdat de problematiek van veel cliënten meerdere levensgebieden raakt, werkt Meerkanten samen met andere zorgaanbieders in de regio. Vanaf de jaren negentig is er meer en meer aandacht voor de cliënt, regelgeving als de WMCZ / AWBZ / WTZi gaven cliënten steeds meer rechten. Deze rechten worden gelukkig ook in praktijk gebracht. Bij Meerkanten in ieder geval wel. De cliëntenraad van Meerkanten is in 2003 structureel in gesprek gegaan met de cliënten. Opzoek naar goede kwaliteit van de zorg. CTG gelden en eigen middelen worden nu aangewend om (ondersteund door een extern onderzoeksbureau) in een cyclus van 4 jaar elke jaar 2 à 3 rapporten met aanbevelingen aan de RvB te overhandigen. Hierdoor kan de zorg nog beter worden afgestemd op de wensen van cliënten.

12 pagina 12/17 Interapy (Dominique Vijverberg en Aitziber Renteria) Online behandelmethode van Interapy heeft bewezen effectief te zijn. Verdere marktwerking in de zorg zal het ontwikkelen van e-health behandelmethoden aantrekkelijker maken. Interapy is een GGZ instelling voor online psychologische behandeling. Veelvoorkomende psychische klachten, zoals depressie, post traumatische stress en paniekstoornis, worden door Interapy effectief en in korte tijd behandeld. Alle behandelingen zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. De behandelduur varieert van 8 tot 20 weken, afhankelijk van de indicatie. Een cliënt kan bij Interapy meteen starten, er is geen wachtlijst. Door een resultaatgericht behandelprotocol, lagere huisvestingkosten en onbeperkt geografisch bereik, zijn de kosten van online therapie 10 tot 30% lager dan bij face-to-face behandelingen. Interapy heeft bewezen even effectief te zijn als face-to-face cognitieve gedragstherapie. Pluspunt is ook dat de drempel voor moeilijk bereikbare groepen, zoals seksueel getraumatiseerde jongeren, lager ligt bij online behandeling. Uit onderzoek blijkt dat cliënten zeer tevreden zijn over de Interapy behandeling.

13 pagina 13/17 Eleos (Erry Pieters-Korteweg) Mensen zo lang mogelijk in een beschermde woonomgeving houden in plaats van opname is bij ons een doel op zich. Met veel betrokkenheid, slimme oplossingen en werken op de menselijke maat slagen wij daar vaak in Eleos is een landelijke gereformeerde instelling voor behandeling en begeleiding aan mensen met psychiatrische of ernstig psychosociale problemen. Hierbij staat de zorgvrager centraal en tracht men de gewone zaken van het leven te benadrukken. Samen leven, praten en functioneren. Door middel van geduld, compassie en slimme oplossingen wordende patiënten waar mogelijk in een beschermde woonomgeving gehouden. Een opgenomen cliënt kost makkelijk duizenden euro s meer dan iemand die onder begeleiding blijft wonen. Zelf als de toegenomen zorgkosten worden meegerekend. Maar minstens net zo belangrijk is de enorme toename van welbevinden. Patiënten zijn onder elkaar, ze eten gezamenlijk, komen buiten. Kortom, er wordt gestreefd mensen zo lang mogelijk in een warme, compassievolle omgeving te houden.

14 pagina 14/17 De ZorgZaak (Femke Spiering en Ruud Slot) Als je de vorm van een sterke organisatie uitdraagt is het nog maar de vraag of je ook de ethiek overdraagt. Ik ben eerder van de cultuur ipv structuur. De ZorgZaak levert (thuis)zorg in de provincie Drenthe, Noord Overijssel en Zuid Groningen sinds 1993 met de daarvoor benodigde zorgprofessionals. Aan mondige klanten, de ZorgZaak is het afvoerputje van Drenthe. Dat gebeurt door middel van kleine, vaste, zelfregulerende teams met grote eigen verantwoordelijkheden. Omdat werken met ZZP-ers door belastingwetgeving en de WTZi helaas zo goed als onmogelijk is geworden wordt dezelfde werkwijze voor zover mogelijk nu in dienstverband gehandhaafd. Denken over en werken in de zorg mag daarbij nooit dogmatisch worden. Het is ongelofelijk belangrijk voor zowel zorgvrager als zorgverlener dat er veel meer mogelijkheden komen om flexibel te werken. Daarnaast is de ZorgZaak continue bezig met innoveren en verbinden van initiatieven om de zorg te optimaliseren. Wij zijn natuurlijk allemaal ook een beetje gekke mensen. Ondernemen is de zorg is namelijk het stomste wat je kunt doen.

15 pagina 15/17 De Praktijk (Leontien Dirkse en Thera Koetsier) Marktwerking in de zorg juichen wij toe. Goede initiatieven moeten beloond worden. Dat schudt de sector wakker en resulteert voor iedereen de cliënt voorop- in betere zorg. Stichting De Praktijk is een centrum voor ambulante kinder- en jeugdpsychiatrie. Uitgangspunt voor de stichting is de hulpverlening zo kort mogelijk te maken met een maximaal praktisch effect. Dus geen wachtlijsten, maar wel cliëntgerichte zorg. De professionele hulp moet tot zichtbare resultaten leiden in het dagelijks functioneren van de jongeren die onder behandeling zijn. Stichting De Praktijk heeft in de strijd tegen wachtlijsten een nieuwe diagnosemethode ontwikkeld die succesvol blijkt: groepsdiagnostistiek. In groepjes van maximaal 6 kinderen wordt aan de hand van observaties gedrag gediagnosticeerd. Dat blijkt minstens zo effectief, is veel goedkoper en de ouders zijn erg tevreden, want de problematiek wordt veel beter inzichtelijk in een groep. Voor Stichting De Praktijk is het resultaat dat er een veel kortere wachttijd is voor de kinderen en dat er een kortere doorlooptijd geldt.

16 pagina 16/17 Buurtzorg Nederland (Jos de Blok) Hoe moeten maatschappelijke (zorg)-organisaties zich positioneren: gaat het om maatschappelijke winst of winst voor de aandeelhouders? Daar moet de overheid zich over uit spreken! Uit ergernis over de vermeende perversiteit van het zorgsysteem waarin de relatie tussen de cliënt en de professional niet langer centraal stond gooide Buurtzorg Nederland het twee jaar geleden over een andere boeg. Wijkverpleegkundigen met grote vakkennis en hart voor hun patiënten organiseren hun werk zelf. Wat doen ze anders? Volgens Jos de Blok is dat moeilijk uit te leggen aan mensen zonder (wijk)verpleegkundige achtergrond. Maar: door een goed beeld te vormen van de situatie van de cliënt en de context, door in te spelen op alternatieve mogelijkheden/hulpbronnen in de omgeving van de cliënt ( formeel en informele mogelijkheden) en door sterk te focussen op de zelfstandigheid van cliënten ontstaan er andere oplossingen voor problemen van cliënten. Kleine teams ( max. 12 medewerkers) bestaande uit hoogopgeleide wijkverpleegkundigen en ziekenverzorgenden richten zich op een buurt ( ca inwoners ) en zorgen ervoor dat er zo weinig mogelijk zorgverleners over de vloer komen. In twee jaar tijd hebben 2000 verpleegkundige zich aangesloten bij Buurtzorg Nederland. Ook is de omzet explosief gestegen van 1 naar 40 miljoen. Slechts 40% van de indicatie wordt ingezet en de doorloop tijd is korter ( de helft van alle cliënten is korter dan 3 maanden in zorg). Het zorgaanbod scoort daarmee 30% boven het landelijk gemiddelde als het gaat om tevredenheid en normen voor verantwoorde zorg. Professionals werken vanuit hun vakmanschap en intrinsieke motivatie. Zij richten zich daarbij op effectieve oplossingen. Dit vraagt ook andere kwaliteitssystemen: hierbij wordt gekeken naar internationale ideeën die in Nederland vaak uit beeld zijn verdwenen.

17 pagina 17/17 Antonius ziekenhuis Sneek/Emmeloord (Margriet Lingsma) Patiënt vaak zelf veroorzaker van wondinfectie na operatie Een recent gepubliceerd onderzoek in The NEW ENGLAND JOURNAL of MEDICINE heeft het sterke vermoeden bevestigd dat in veel gevallen eigen bacteriën van de patiënt veroorzaker zijn van wondinfecties na een operatie. Met name een postoperatieve wondinfectie na prothesechirurgie is van grote invloed op de kwaliteit van leven van de patiënt. Daarbij komt ook nog dat de gevolgen van een wondinfectie van een heup- of knieprothese veel extra kosten met zich meebrengen. Het Antonius Ziekenhuis in Sneek neemt bij deze patiëntencategorie al bijna twintig jaar preventieve maatregelen en heeft aandacht voor de patiënt met infectieveroorzakende bacteriën. Dit is binnen het ziekenhuis vastgelegd in beleid. Mede door vragen te stellen over huidproblematiek, goede begeleiding van de patiënt en aandacht voor de infectierisico s die een prothese met zich meebrengt, kende het Antonius in 2007 een gemiddeld zeer lage infectiegraad van 0,3% in de prothesechirurgie. De aandacht voor dit onderwerp levert naast lagere antibioticumkosten, een kortere ligduur en minder complicatieoperaties een evident kwaliteitsvoordeel voor de patiënt op. Over het ziekenhuis Het Antonius Ziekenhuis in Sneek is een algemeen, vernieuwingsgericht ziekenhuis met een capaciteit van ruim 300 bedden. Het biedt een volwaardig pakket aan medisch-specialistische zorg, onderzoek en behandeling. Antonius richt zich op de circa inwoners van Zuidwest- Friesland en de Noordoostpolder. Naast Sneek heeft het ziekenhuis een vestiging in Emmeloord. Zij wil bereiken dat patiënten zoveel mogelijk gebruik maken van haar deskundigheid en alleen in noodzakelijke gevallen hoeven uit te wijken.