Overweging door Pastor Marie-José Dusseldorp

Transcriptie

1 Oecumenische viering 15 januari 2017 Thema: JOUW HAND, MIJN GLIMLACH Schriftlezingen: 2 Korintiërs 5:14-20 Evangelielezing Matteüs 5:23-24 Overweging door Pastor Marie-José Dusseldorp WAT ONS DRIJFT IS DE LIEFDE VOOR CHRISTUS schrijft Paulus in zijn Korinthebrief Is dat zo? en weet je nu dus wel beter? Saulus die Paulus geworden bent. Daar ging een leven van vervolging en haat aan vooraf. mens van de wereld was je, levend volgens de maatstaven van de wereld, niets ontziend Christenvervolger. En hoor nu wie dit zegt. Een mens die de ommekeer heeft meegemaakt, die aangeraakt is door God die zich in Christus met de wereld heeft verzoend. Wat ons drijft is de liefde voor Christus Had je het eindelijk door Saulus, Paulus? Van vervolger tot volgeling. zoiets dus. Als je de brieven van Saulus/Paulus leest word je erdoor aangestoken, door die liefde voor Christus, een met hem, nieuwgeboren. Niet langer van de wereld

2 en niet oordelend volgens wereldse maatstaven. maar moeilijk is dat, moeilijk, want wij zitten toch wel met ons allen hier heel werelds in deze kerk ik hoef mezelf echt geen kneepje in de arm te geven om dat te weten. Dit hier is Zwolle anno 2017, met al het gedoe dat er in de wereld aan de gang is erbij. Wij komen hier samen vandaag, mensen uit allerlei kerken die nog ergens het vermoeden hebben van hoe het bedoeld was voordat de wereldse zaken in de kerken gingen spelen en we uit elkaar gedreven werden. Dat Lichaam van Christus dat we waren bedoeld te zijn, raakte zo ziek, zo vol met achterdocht, onbegrip, ongelovigheid, wanbeleid en allerlei mechanismes die tot de reformatie en verwijdering hebben geleid. In een artikel over 500 jaar reformatie dat ik eerder deze week las verzucht een katholieke Jezuïet: een eenheid doorbreken is natuurlijk nooit goed. Het heeft toen ook alleen maar tot narigheid geleid, waarbij iedere geloofsrichting de hand in eigen boezem kan steken.

3 En nu, 500 jaar later? In deze van God verlaten wereld beseffen we maar al te goed dat het erop aan komt om ons met elkaar te verbinden en samen wegen te zoeken om die Liefde van Christus door het dichte wolkendek van de wereldse maatstaven en machten heen te laten schijnen. Als de Eeuwige de wereld haar overtredingen niet heeft aangerekend en zich met de wereld heeft verzoend, dat is het denk ik één van onze kerntaken als christenen anno 2017 om zelf de wereld ook zo tegemoet te treden: haar niets aanrekenen, veroordelen, straffen, maar verzoenen. De meesten van u weten wel dat ik in het dagelijks leven vertoef in de penitentiaire inrichting hier in Zwolle en daar oog in oog sta met mannen die door de wereld zijn gestraft, of nog gaan worden gestraft voor hun wandaden. Zo doen wij mensen dat, het wordt ook verwacht, een gedetineerde weet heel goed dat zijn vergrijp om vergelding en genoegdoening vraagt en verwacht ook niet anders. Maar er is meer dan dat. En het thema van deze gebedsweek voor de eenheid bracht een beeld in mij naar boven: jouw hand, mijn glimlach. Als ze bij ons op zondagmorgen in grote getale

4 heel stoer naar de kerkzaal wandelen sta ik hen in de gang op te wachten. Zegt er onlangs één tegen me: pastor, als ik u daar dan zo zie staan, dan word ik al helemaal blij van binnen, die glimlach van u en dan hebt u nog niks gezegd. En die glimlach van mij wordt toch echt door hem en zijn kornuiten opgeroepen, wanneer ik hen naar me toe zie komen lopen, stoer, bonkig, beetje haantje de voorste gedrag, maar ondertussen komen ze wel en weet ik dat ze bijna een uur lang zich komen laten gezeggen door die Jezus Christus die zich met ons verzoent. Ik heb dan toch het prachtigste vak van de wereld, dat ik hen dat mag aanzeggen. En als ze dan bij me zijn en de kerkzaal ingaan geef ik hen een hand, één voor één, ieder is welkom in de kerk, dat zeg ik ook iedere viering tegen de nieuwkomers, in de kerk wordt niemand veroordeeld, geen mens. Zo komt - jouw hand, mijn glimlachheel dicht bij de praktijk van het bestaan: we mogen elkaar zeker aanspreken op fouten, op wangedrag, de daden veroordelen, dat geldt voor de gedetineerden, maar ook voor wat mensen in naam van hun religie

5 elkaar aandoen en aangedaan hebben. Elkaar aanspreken volgens de maatstaven van de wereld,ja, maar als mens worden wij door en in Christus steeds opnieuw verzoend. Wij zijn meer dan onze daden en ergens in ieder van ons schuilt die goddelijke kern die het ons mogelijk maakt ons steeds weer te verbinden met God die zich met ons en de wereld verzoent. Ik weet dat ik het altijd maar hoogdravende woorden vond, toch ze zijn zo dichtbij gekomen nu, in het gevangenispastoraat. Maar deze Schriftwoorden gelden ook voor ons, mensen van verschillende kerken. We komen hier vanuit onze eigen geloofstraditie, zijn veelal grootgebracht in de stroom van onze ouders: ik was een keurig opgevoed katholiek meisje in het overwegend protestantse Dordrecht. U komt vanuit uw eigen situatie hier terecht. En tegen ons allen zegt de Schrift: wij zijn gezanten van Christus, God heeft ons de verkondiging van zijn verzoening toevertrouwd. In deze van God verlaten wereld levend kunnen we als christenen pas geloofwaardig zijn, wanneer we die verzoening zelf leven,

6 ook als christenen onderling; respectvol naar ieders eigen achtergrond, en naar andere religies en levensovertuigingen toe, ons verdiepen in het anders zijn van de ander en niet om het grootst gelijk te halen of een ander te overtuigen, maar in het vertrouwen dat God zich met ieder verzoent. Het is verheugend dat de opbrengst van de collecte van vandaag gaat naar een lokaal initiatief hier in Zwolle om het gesprek en begrip tussen Christenen van allerlei slag te bevorderen, de Thomas a Kempis stichting. Thomas zelf iemand die een radicale ommekeer in zijn leven meemaakte en de hervormingsbewegingen in de kerk van de middeleeuwen mede in gang zette, het onderwijs en het gemeenschapsleven bevorderde. Mensen en geloven met elkaar verbinden: een uitgestoken hand en een glimlach doen wonderen. Op deze wijze brengen we de liefde van Christus weer aan het licht en kan het visioen van recht en vrede verder worden gedragen en wordt de wereld herschapen, een nieuwe schepping, het werk van God Amen