OP het bord dat uit de sneeuw stak, stond:

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "OP het bord dat uit de sneeuw stak, stond:"

Fien de Kooker
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

OP het bord dat uit de sneeuw stak, stond: WELKOM IN ONS DORP AAN DE RIVIER. Voor het bord stond een muis. Hij droeg een reistas en zag er moe en verkleumd uit.

1 OP het bord dat uit de sneeuw stak, stond: WELKOM IN ONS DORP AAN DE RIVIER. Voor het bord stond een muis. Hij droeg een reistas en zag er moe en verkleumd uit. Aan de overkant van de weg stond een krakkemikkige winkel. De deur zwaaide met een klap open, en een varken met een vuil schort om riep de muis toe: Hee, jongeman! Kom even binnen om warm te worden. Dank u wel, meneer, zei de muis en stapte vermoeid de grappige oude winkel binnen. O, wat was het binnen lekker warm en gezellig! Blikken, dozen en zakken lagen overal in het rond. 10

Een grote zwarte kachel stond roodgloeiend te snorren. Naast de kachel zat een heel knappe poes en een konijn roerde luidruchtig in een pan die op de kachel stond.

2 Een grote zwarte kachel stond roodgloeiend te snorren. Naast de kachel zat een heel knappe poes en een konijn roerde luidruchtig in een pan die op de kachel stond. Ze lachten allemaal vriendelijk naar de muis. Wil jij ook een kop chocolademelk? vroeg het varken. Dat sla ik niet af, zei de muis en liep naar de kachel toe. Mijn naam is Jonas. Jonas P. Muis. Jonas, mag ik je voorstellen aan juffrouw Kitty en Konijn. En ik ben Kees Varken. Welkom in ons dorp. Ze zeiden allemaal: Aangenaam. Genietend van de chocola en de vriendelijke ontvangst door zijn nieuwe vrienden vergat de muis helemaal hoe moe en verkleumd hij was. Ben je al lang op reis, Jonas? vroeg juffrouw Kitty. O ja, antwoordde hij. Ik heb heel wat van de 11

wereld gezien. Maar de laatste tijd ben ik op zoek naar een plek om voorgoed te blijven wonen. Jonas rilde weer bij de gedachte aan zijn lange tocht door de sneeuw.

3 wereld gezien. Maar de laatste tijd ben ik op zoek naar een plek om voorgoed te blijven wonen. Jonas rilde weer bij de gedachte aan zijn lange tocht door de sneeuw. Waarom kom je niet in ons dorp wonen? vroeg Kees Varken. Er is een huisje in de Puddingstraat dat al jaren leeg staat, zei juffrouw Kitty. Misschien is dat iets voor jou, Jonas, zei Konijn. Het moet natuurlijk wel opgeknapt worden. Maar daar zullen wij met alle plezier bij helpen. Wat waren ze allemaal aardig! Jonas probeerde iets te zeggen. Maar in plaats daarvan moest hij niesen. Jonas, blijf jij maar hier om warm te worden, zei Kees Varken. Konijn en ik zullen een paar vrienden halen om het huisje aan te vegen, zodat je vannacht een plek hebt om te slapen. We zullen vader Beer vragen de sneeuw weg te ruimen met zijn truck, zei Konijn, die helemaal enthousiast werd. En Angelo Eekhoorn zal wel een bed voor je opzoeken op de vuilnisbelt. 12

Jullie zijn g-gewoonweg g-geweldig! stotterde Jonas. Al goed, zei Kees en pakte twee bezems van een haak. Juffrouw Kitty, breng jij Jonas straks maar naar het huisje. En daar gingen ze.

4 Jullie zijn g-gewoonweg g-geweldig! stotterde Jonas. Al goed, zei Kees en pakte twee bezems van een haak. Juffrouw Kitty, breng jij Jonas straks maar naar het huisje. En daar gingen ze. Er kwam geen klant in de winkel. Juffrouw Kitty zat vrolijk te babbelen. Toen het begon te schemeren vulde ze een zak met eten. Daarna nam ze Jonas mee naar het weggetje dat ze de Puddingstraat noemden. Jonas hart bonsde dankbaar toen hij het huisje zag. Het was er brandschoon. Nee maar, ik heb me nog nooit zo welkom gevoeld. Zijn stem trilde en een traan glinsterde in zijn ogen. Juffrouw Kitty liep vlug naar de deur en zei: Slaap lekker, Jonas. Ik hoop dat je in ons dorp zult blijven wonen. Jonas was zo gelukkig, dat hij geen woord kon uitbrengen. Hij keek alleen om zich heen naar zijn eigen warme huisje. Toen zei hij: Ik ben thuis, eindelijk thuis! 13

5 Vader Beers vroege lente VADER Beer reed met zijn truck naar achteren, de schuur uit, en verzuchtte: Wordt het dan nooit lente!? Op hetzelfde moment kwam kleine Rik aanhollen over de weide met iets in zijn poten. Pappa, pappa, kijk wat ik gevonden heb! Wilde bloemen! riep hij. Ha, bloemen! Daar verlangen we allemaal naar! zei vader Beer. Toen kreeg hij ineens een idee dat net zo opwindend was als de lente zelf. Kleine Rik, wij gaan iedereen in ons dorp laten zien dat de lente eraan komt, zei hij. Ga jij de blikken verf eens halen. Daarna gingen vader Beer en kleine Rik samen de truck verven. Toen ze klaar waren met verven hielpen ze moe- 14

der Beer de cabine in. En daar gingen ze. Ze reden de boomgaard uit en daarna toeterend door de Schaduwlaan. Zodra Jonas Muis de truck zag gooide hij zijn hoed in de lucht en juichte: Hoera!

6 der Beer de cabine in. En daar gingen ze. Ze reden de boomgaard uit en daarna toeterend door de Schaduwlaan. Zodra Jonas Muis de truck zag gooide hij zijn hoed in de lucht en juichte: Hoera! Het is lente! Meteen sprong hij op de treeplank. Kees Varken gooide de deur van zijn winkel open en brulde: Joepie! Het moet lente zijn! Iedereen in het dorp kwam naar buiten rennen om vader Beers truck te bewonderen en erin te klimmen. Moet je die malle truck zien! lachten ze. Want vader Beer en kleine Rik hadden alle deuren en de hele rest van de truck vol geschilderd met roze bloesem, gele boterbloemen en rode tulpen! Het zag er net zo vrolijk uit als een lenteboeket. En daaraan zag iedereen in het dorp dat de lente er eindelijk aan kwam. 15

Vergelijkbare documenten

Op weg met Jezus. eerste communieproject. Hoofdstuk 7 Delen maakt blij. H. Theobaldusparochie, Overloon

Op weg met Jezus. eerste communieproject. Hoofdstuk 7 Delen maakt blij. H. Theobaldusparochie, Overloon Op weg met Jezus eerste communieproject H. Theobaldusparochie, Overloon Hoofdstuk 7 Delen maakt blij Eerste communieproject "Op weg met Jezus" hoofdstuk 7 blz. 1 Als je niet wilt delen krijg je ruzie.