Monitoringsrapportage pilot peil gestuurde drainage Groote Peel. Status: Definitief

Transcriptie

1 Monitoringsrapportage pilot peil gestuurde drainage Groote Peel Status: Definitief Waterschap Aa en Maas, 's-hertogenbosch, 11 december 2014

2 Inhoudsopgave Inhoudsopgave 1 Hoofdstuk 1 Inleiding Aanleiding Doelstelling monitoringsinspanning Opzet monitoringsrapportage... 2 Hoofdstuk 2 Gebiedsbeschrijving Groote Peel Ligging en landgebruik Bodemopbouw en geologie Hydrologische systeemopbouw... 4 Hoofdstuk 3 Pilotlocaties Maatregelen inrichtingsvisie Pilotlocaties... 7 Hoofdstuk 4 Informatiebehoefte en meetnet Informatiebehoefte Meetprogramma Pilotlocatie perceel dhr. Geboers Pilotlocatie perceel dhr. van Berlo Hoofdstuk 5 Resultaten monitoring Pilotlocatie dhr. Geboers Pilotlocatie dhr. Van Berlo Hoofdstuk 6 Conclusies en advies Pilotlocatie dhr. Geboers Pilotlocatie dhr. Van Berlo Overall conclusies

3 Hoofdstuk 1 Inleiding 1.1 Aanleiding De Groote Peel is natuurgebied waarvoor de hydrologische randvoorwaarden moeten worden geschapen om de gewenste natuurdoeltypen te verkrijgen. Het waterschap Aa en Maas heeft in de periode een GGOR traject doorlopen om te komen tot maatregelen om de hydrologische randvoorwaarde te creëren. Dit is vastgesteld in de GGOR inrichtingsvisie (Royal Haskoning, 2009). Een van de maatregelen die als kansrijk werd beschouwd is het aanleggen van peilgestuurde drainage in een rand zone van 2 km rondom de Groote Peel. Dit wordt gedaan in combinatie met het verhogen van de oppervlaktewater peilen. De peilgestuurde drainage wordt als compenserende maatregel ingezet om negatieve effecten van peilopzet te compenseren. Om te bepalen of peilgestuurde drainage inderdaad een juist middel is (voor zowel natuur als landbouw), zijn er op een tweetal locaties rondom de Groote Peel percelen peilgestuurd gedraineerd. Deze dienen als pilot om te bepalen of het zinvol / wenselijk is de maatregel verder uit te breiden. 1.2 Doelstelling monitoringsinspanning Deze monitoringsinspanning heeft tot doel om de ervaringen met het systeem inzichtelijk te maken. De twee pilotlocaties zijn te klein van aard om daadwerkelijk verandering in de Groote Peel zelf te kunnen meten. Dit is dan ook niet het doel van deze monitoring. In deze monitoringsinspanning gaat het erom de effecten van peilgestuurde drainage op de proefpercelen inzichtelijk te maken en de ervaringen op perceelsniveau kwantitatief uit te kunnen drukken. De monitoring is in het voorjaar van 2011 opgestart en loopt tot op heden. Voor beide proefpercelen worden de monitoringsresultaten tot nu in deze rapportage beschreven. 1.3 Opzet monitoringsrapportage In deze monitoringsrapportage worden de resultaten van de monitoring uiteengezet. Hiertoe wordt eerst een korte gebiedsbeschrijving van de Groote Peel gegeven (H2). In hoofdstuk 3 zijn de pilotlocaties en het huidig meetnet gegeven. Vervolgens is in hoofdstuk 4 de informatiebehoefte en het meetnet toegelicht. In hoofdstuk 5 zijn de resultaten van de monitoring per proefperceel gepresenteerd. In hoofdstuk 6 zijn de conclusies weergeven en worden aanbevelingen voor het vervolg gedaan. 2

4 Hoofdstuk 2 Gebiedsbeschrijving Groote Peel 2.1 Ligging en landgebruik Nationaal Park De Groote Peel is een aaneengesloten natuurgebied van circa 1500 ha op de grens van Limburg en Noord-Brabant. Het Brabantse deel van het gebied beslaat in totaal circa 1000 ha; het Limburgse deel heeft een oppervlakte van ongeveer 500 ha. Het gebied vormt samen met de nabijgelegen Deurnsche Peel en Mariapeel het restant van wat eens een uitgestrekt oerlandschap was van levend hoogveen. Dit is in Nederland een zeldzaam en bijzonder type natuur en van grote waarde om in stand te houden en te verbeteren. Daarnaast is het gebied van grote betekenis voor watervogels (internationaal erkend 'wetland'). Een kleine honderd vogelsoorten broeden er en talloze trekvogels strijken er voor langere of kortere tijd neer in voor- en najaar. Vanwege zijn omvang en zijn uitzonderlijke natuurkwaliteit is De Groote Peel in 1993 uitgeroepen tot Nationaal Park. Figuur 1: Overzichtskaart Groote Peel Het grondgebruik in de directe omgeving rondom de Groote Peel bestaat uit een afwisseling van grasland en akkerbouwpercelen (met name maïsteelt). Omdat in het omliggende intensieve landbouwgebied het veen vrijwel volledig is verdwenen en in de Groote Peel nog een restant veendek aanwezig is de Groote Peel als een hoogte in het landschap komen liggen. Met name het landbouwgebied aan de Brabantse zijde ten noorden en noordwesten van de Peel ligt aanzienlijk lager (tot circa 2 meter lager) dan het natuurgebied zelf (Bron: GGOR inrichtingsvisie, Royal Haskoning, 2009). 3

5 2.2 Bodemopbouw en geologie De Groote peel is gelegen ten westen van de Peelrandbreuk en maakt onderdeel uit van de Centrale Slenk. De Centrale Slenk wordt gekenmerkt door een diepe geohydrologische basis met een aantal watervoerende pakketten van aanzienlijke dikte. De ondiepe ondergrond bestaat uit sedimenten van de Formatie van Boxtel (voormalige Nuenen-groep) met een grillig en inhomogeen karakter. De sedimenten van deze formatie bestaan voornamelijk uit fijne zanden afgewisseld met leemlagen en lokale veen- en kleilagen. (Bron: GGOR inrichtingsvisie, Royal Haskoning, 2009) 2.3 Hydrologische systeemopbouw Door de vervening en ontginning van de omgeving is de Groote Peel een hoogveeneiland geworden omringd door een intensief ontwaterd landbouwgebied. Met name het landbouwgebied aan de Brabantse zijde ten noorden en noordwesten van de Peel ligt aanzienlijk lager (tot circa 2 meter lager) dan het natuurgebied zelf. De Groote Peel is een regenwater gevoed systeem, van waaruit infiltrerend regenwater wegstroomt naar de omgeving. Een klein deel van het infiltrerende water verlaat het gebied oppervlakkig via de deklaag, een groter deel van het water infiltreert naar het eerste watervoerende pakket en verlaat via deze langere weg het gebied. De vernattingsmaatregelen uit het verleden (afdammen en dempen van sloten, compartimenteren van het gebied) hebben ertoe geleid dat er nog maar weinig neerslagwater direct via het oppervlaktewatersysteem het gebied verlaat. (Bron: GGOR inrichtingsvisie, Royal Haskoning, 2009) Samenvattend functioneert de bovenste laag van het veen hydrologisch gezien als een soort spons (zeer hoge bergingscoëfficiënt). Op de iets hoger gelegen bulten komen soorten voor die normaal alleen op veel drogere stand-plaatsen kunnen worden aangetroffen, zoals Struikheide, terwijl in de nauwelijks lager gelegen slenken uitgesproken vochtminnende soorten als Witte snavelbies en Kleine zonnedauw voorkomen. (Bron: Herstel van natte en vochtige ecosystemen, Handboek, NOV9-2, 2000). Het projectgebied bevindt zich in het stroomgebied van de Aa en de Eeuwselse Loop. Deze Eeuwselse Loop vindt zijn oorsprong binnen het projectgebied juist op de grens met Limburg en mondt uit in de Aa. De Eeuwselse Loop doorkruist de oostelijke kant van het projectgebied en heeft daarmee een drainerend effect op de directe omgeving. Aan de noordzijde van het gebied bevindt zich een leggerwaterloop die afwatert op de Eeuwselse Loop. Verder bevinden zich in het projectgebied geen waterlopen met een afwaterende functie. Wel zijn er talrijke open wateren in het projectgebied aanwezig, deze hebben echter geen afwaterende functie. 4

6 Figuur. 2. Overzicht watersysteem 5

7 Hoofdstuk 3 Pilotlocaties 3.1 Maatregelen inrichtingsvisie In 2009 is door Royal Haskoning de inrichtingsvisie voor GGOR Groote Peel afgerond. Hierin is de aanleg van peilgestuurde drainage in combinatie met peilverhoging als kansrijk aangeduid. In figuur 3 zijn de voorgestelde maatregelen weergegeven. Figuur. 3. Maatregel aanleg peilgestuurde drainage volgens inrichtingsvisie (Royal Haskoning, 2009) In onderstaand intermezzo is het systeem van peilgestuurde drainage nader toegelicht. 6

8 (Bron: GGOR inrichtingsvisie, Royal Haskoning, 2009) 3.2 Pilotlocaties Om de werking van peilgestuurde drainage rondom de Groote Peel nader te onderzoeken en draagvlak voor het systeem in de streek te krijgen, is ervoor gekozen een tweetal pilotpercelen als proef in te richten. Doel hiervan is met name de ervaring op perceelsniveau inzichtelijk te maken. De pilots zijn te klein van aard om effecten binnen de Groote Peel te verwachten. 7

9 In figuur 4 zijn de locaties van de proefpercelen weergegeven. Figuur 4: locatie proefpercelen In figuur 4 zijn de percelen aangeduid die gekozen zijn voor het inrichten van een tweetal proeflocaties: - Proefperceel op grond van de heer Geboers (westelijk van de Groote Peel, 9,5ha) - Proefperceel op grond van de heer van Berlo (oostelijk van de Groote Peel, 5,5ha) In samenwerking met de heer van Iersel (in Nederland grondlegger van peilgestuurde drainage) is op beide proefpercelen gekomen tot een drainagesysteem dat in de figuren 5 en 6 is uitgewerkt. 8

10 Figuur 5: Inrichting drainagesysteem proefperceel dhr. Geboers Figuur 6: Inrichting drainagesysteem proefperceel dhr. van Berlo 9

11 Hoofdstuk 4 Informatiebehoefte en meetnet In dit hoofdstuk wordt de informatiebehoefte zoals geschetst in het monitoringsplan (2011) geschetst. Ook is het ingerichte meetnet nader beschreven. 4.1 Informatiebehoefte In dit project bestaat een grote informatiebehoefte met betrekking tot het meten van veranderingen in het toekomstige (grond)watersysteem. Met name de werking van peilgestuurde drainage op perceelsniveau wordt onderzocht Onderdelen die van belang zijn voor de monitoring betreffen de waterhuishouding op perceelsniveau. Vragen die worden gesteld zijn: - Wat worden de grondwaterstanden op het perceel? - Hoe relateert zich dit tot ongedraineerde percelen? - Hoe snel werkt het verstellen van de niveauput door op de grondwaterstanden? Bovenstaande vragen dienen met behulp van het monitoringsprogramma beantwoord te worden. In dit monitoringsprogramma wordt niet voorzien in vragen betreffende de waterkwaliteits aspecten van peilgestuurde drainage. Hiervoor wordt separaat door Alterra een onderzoekstraject in West-Brabant en Limburg uitgevoerd. Ook wordt niet voorzien in kwantitatieve informatie betreffende de gewasopbrengst. 4.2 Meetprogramma Om op de hierboven gestelde vragen een antwoord te kunnen formuleren, zijn in het meetprogramma de volgende parameters bemeten. - Freatische grondwaterstanden op proefperceel (op verschillende afstand van de drain); - Freatische grondwaterstanden op ongedraineerd perceel (referentiemeting); - Waterstanden ter hoogte van inlaat hoofddrain; - Waterstanden ter hoogte van aflaat hoofddrain; - Instellingshoogtes niveauput. De meetpunten zijn ingericht ná aanleggen van het drainagesysteem. 10

12 4.2.1 Pilotlocatie perceel dhr. Geboers In figuur 7 staan de voorgestelde meetlocaties voor pilotlocatie op perceel van dhr. Geboers weergegeven. Figuur 7: Voorgestelde meetpunten pilotlocatie perceel dhr. Geboers De niveauputten zijn dusdanig uitgevoerd dat de uitstroomhoogte trapsgewijs kan worden ingesteld. Op die manier kunnen de verschillende instelhoogtes in NAP worden ingemeten en kan dit niveau worden gerelateerd aan de grond- en oppervlaktewatermetingen. Deze worden ten slotte ook in NAP geregistreerd. De meetraai aan peilbuizen (GRO005_G t/m GRO007_G) dient ervoor de doorwerking van de instelhoogtes in de putten op de grondwaterstand tussen de drains inzichtelijk te maken. Met behulp van deze raai kan aangetoond worden hoeveel en hoe snel wijzigingen van de instelhoogtes tussen de drains doorwerken. Peilbuis GRO008_G dient ervoor om de metingen in de raai GRO005_G t/m GRO007_G te vergelijken met een punt wat onder invloed staat van een andere niveauput. GRO009_G tenslotte bevindt zich buiten het pilotperceel en dient ervoor de referentiesituatie op de locatie vast te leggen. Deze peilbuis kan worden beschouwd als de nulmeting. De oppervlaktewatermeetpunten dienen ervoor de boven- en benedenstroomse randvoorwaarden (peilen in oppervlaktewater) van het systeem vast te leggen. 11

13 4.2.2 Pilotlocatie perceel dhr. van Berlo In figuur 8 staan de voorgestelde meetlocaties voor pilotlocatie op perceel van dhr. van Berlo weergegeven. Figuur 8: Voorgestelde meetpunten pilotlocatie perceel dhr. van Berlo De niveauputten zijn dusdanig uitgevoerd dat de uitstroomhoogte trapsgewijs kan worden ingesteld. Op die manier kunnen de verschillende instelhoogtes in NAP worden ingemeten en kan dit niveau worden gerelateerd aan de grond- en oppervlaktewatermetingen. Deze worden ten slotte ook in NAP geregistreerd. De meetraai aan peilbuizen (GRO012_G t/m GRO014_G) dient ervoor de doorwerking van de instelhoogtes in de putten op de grondwaterstand tussen de drains inzichtelijk te maken. Met behulp van deze raai kan aangetoond worden hoeveel en hoe snel de wijzigingen van de instelhoogtes tussen de drains doorwerken op de grondwaterstanden. Een ijk meetpunt voor wat betreft grondwaterstanden, zoals peilbuis GRO008_G op perceel dhr. Geboers, is bij pilotperceel dhr. Van Berlo niet nodig, omdat er geen niveauputten anders dan in- en uitstroom in deze pilotlocatie zijn opgenomen. GRO015_G tenslotte bevindt zich buiten het pilotperceel en dient ervoor de referentiesituatie op de locatie vast te leggen. Deze peilbuis kan worden beschouwd als de nulmeting. De bestaande oppervlaktewatermeetpunten dienen ervoor de boven- en benedenstroomse randvoorwaarden (peilen in oppervlaktewater) van het systeem vast te leggen. 12

14 Hoofdstuk 5 Resultaten monitoring Het meetnet is vanaf het voorjaar van 2011 operationeel. Dat betekent dat er nu ruim 3,5 jaar aan metingen beschikbaar is. In dit hoofdstuk worden de resultaten van de monitoring tot nu toe beschreven. 5.1 Pilotlocatie dhr. Geboers In figuur 9 is de hoogtekaart van het pilotperceel weergegeven. Figuur 9: Hoogtekaart pilotperceel dhr. Geboers, incl. drainagesysteem en meetpunten Het peilgestuurd drainagesysteem is op deze locatie ingericht op een perceel dat in de omgeving als droog bekend staat. In figuur 10 zijn de resultaten van de metingen weergegeven. 13

15 Figuur 10: Resultaat metingen Het maaiveld ligt op het proefperceel ter plaatse van de peilbuizen op ca. 27,35m+NAP. De drainagestrengen liggen dus ca. 1,10m beneden maaiveld (groene lijn). Uit de metingen valt op dat de gemeten grondwaterstand het grootste deel van de tijd beneden het aanlegniveau van de drainagestrengen ligt. Deze conclusie is na de analyse van eind 2011 ook getrokken. Hypothese was toen dat het drainagesysteem te laat in het voorjaar is aangelegd, waardoor het systeem zich in de winter en het vroege, extreem droge voorjaar niet heeft kunnen vullen. De metingen van 2012, 2013 en 2014 laten echter eenzelfde beeld zien. Na een periode van enkele wintermaanden zakt de grondwaterstand in het vroege voorjaar beneden het aanlegniveau van de drainagestrengen. Het grondwater in het peilgestuurd drainage perceel laat eenzelfde trend zien als de peilbuis op het referentie, niet gedraineerde, perceel. Wat verder opvalt is dat er slechts in beperkte perioden waterinlaat in het systeem mogelijk is. Deze waterinlaat is enkel mogelijk wanneer het oppervlaktewaterpeil bij de waterinlaatconstructie hoger is dan de grondwaterstanden op het perceel. De metingen laten zien dat dat slechts in enkele winterperiodes het geval is. Dat is te verklaren uit het feit dat de watergang waar de inlaatconstructie op is aangesloten zijn voeding vanuit de Groote Peel krijgt. Van nature valt deze waterloop in het voorjaar en de zomer droog. De aanleg van de extra LOP stuw in deze watergang heeft er niet voor kunnen zorgen dat er substantieel meer water wordt vastgehouden. In de perioden dat waterinlaat wel mogelijk is, heeft dit geen effect op de grondwaterstanden op het proefperceel. Dit is onder andere te zien in de metingen van eind maart Toen is van 25 maart tot 2 april water het systeem ingestroomd. De grondwaterstanden zakken vervolgens niet minder snel dan de grondwaterstand op het referentie, niet gedraineerde perceel. Hypothese is dat het inlaatwater al in de ondergrond is geïnfiltreerd voordat het de peilbuizen heeft bereikt. In deze situatie doet het drainagesysteem dus dienst als infiltratievoorziening. Het eventueel dieper aanleggen van de drainagestrengen heeft op dit perceel weinig invloed op de werking van het systeem. Immers, wanneer het oppervlaktewaterpeil lager staat dan 14

16 het grondwaterpeil kan er geen water het perceel instromen. De aanleghoogte van de drain is hierbij irrelevant. Op dit proefperceel heeft het peilgestuurde drainagesysteem nauwelijks invloed op de hydrologie van het perceel. De gemeten grondwaterstanden zijn vooral te verklaren uit neerslag en verdamping. Het overgrote deel van het jaar staan de drains droog en hebben zij dus ook geen bijdrage aan de waterhuishouding op het proefperceel. Deze perioden zijn hydrologisch gezien niet interessant. De bodemopbouw op dit proefperceel is representatief voor de omgeving. Verwachting is dus dat bij aanleg van het systeem in de nabij gelegen percelen, eenzelfde werking van het systeem plaats zal vinden. 5.2 Pilotlocatie dhr. Van Berlo In figuur 11 is de hoogtekaart van het pilotperceel weergegeven. Figuur 11: Hoogtekaart pilotperceel dhr. Van Berlo incl. drainagesysteem en meetpunten Het peilgestuurd drainagesysteem is op deze locatie ingericht op een perceel langs de Eeuwselse Loop. Vanuit de Eeuwselse Loop is altijd inlaatwater beschikbaar. Bovendien ligt dit perceel naast stuw 292E. Doordat de inlaat bovenstrooms, en de uitlaat benedenstrooms van de stuw is aangelegd, zijn de sturingsmogelijkheden op dit perceel optimaal. 15

17 In figuur 12 zijn de resultaten van de metingen weergegeven. Figuur 12: Resultaat metingen 1 Het maaiveld ligt op het proefperceel ter plaatse van de peilbuizen op ca. 27,00m+NAP. De drainagestrengen liggen dus ca. 1,10m beneden maaiveld. Het waterpeil bovenstrooms van stuw 292E is jaarrond ca. 26,60m+NAP. De inlaat van het systeem heeft een groot deel van de meetperiode dicht gestaan. Enkel in de zomer van 2012 en 2014 is er enkele maanden water het systeem ingelopen. In tegenstelling tot het proefperceel van dhr. Geboers liggen de drains op deze pilotlocatie wel grotendeels van de tijd beneden de gemeten grondwaterstand. Ook is hier altijd de mogelijkheid om water in te laten, grondwaterstanden liggen lager dan het peil in de Eeuwselse Loop. Echter, ook op deze locatie vallen de drains iedere zomer droog. Ook in tijden van waterinlaat, zoals in de zomer van 2012, zakt de grondwaterstand op het proefperceel. De uitlaat van het systeem heeft grotendeels van de tijd open gestaan. Uit de metingen is af te leiden dat de grondwaterstand beneden het niveau van de uitlaatconstructie is gezakt, terwijl de drains nog gevuld waren. Dat betekent dat er water weglekt uit het drainagesysteem en dat de hoogte van de overloopconstructie in de uitlaatput niet de drainagebasis op dit perceel vormt. Uit een vergelijking tussen de grondwaterstanden op het peilgestuurd drainageperceel met de grondwaterstanden op het referentieperceel (GRO015_G), blijkt dat de pieken op het referentieperceel heftiger zijn dan op het peilgestuurd drainageperceel. De uitslag van de grondwaterstand als gevolg van een neerslagimpuls is op het ongedraineerde perceel ca. 2x zo groot als op het peilgestuurde drainageperceel. Kennelijk zorgt de aanleg van het intensieve peilgestuurd drainagesysteem voor een afvlakking van de grondwaterstanden. Het peilgestuurd drainagesysteem heeft hier dus enige invloed. Dit effect is niet terug te zien in de situaties waarin de grondwaterstanden dalen. Aanleg van peilgestuurde drainage werkt op dit perceel dan ook niet verdrogend, in tegenstelling tot conventionele drainage. 1 De grondwaterstanden in referentiemeting GRO015_G ligt behoorlijk hoger dan de metingen op het peilgestuurd drainageperceel, omdat het maaiveld hier ongeveer 70cm hoger ligt 16

18 De referentiemeting (GRO015_G) vertoont een aantal gaten in de data. Zo is de situatie van juli 2012 interessant, omdat daarbij een heftige neerslag is gevallen van 37mm in één dag. Uit de metingen op het peilgestuurd drainageperceel valt nauwelijks een stijging van de grondwaterstanden af te leiden. Omdat de referentiemeting in deze periode ontbreekt, is niet af te leiden wat de grondwaterstanden op dit moment op het referentieperceel waren. Ook is niet af te leiden wat de invloed van de openstaande uitlaat op dit moment is geweest. Uit de metingen op het peilgestuurd drainageperceel valt af te leiden dat deze door neerslag en verdamping worden gestuurd, en minder door de invloed van de peilgestuurde drainage. Ook vallen de drains iedere zomer droog, terwijl er constante wateraanvoer mogelijk is. Hypothese bij dit proefperceel is dat ook hier het inlaatwater de peilbuizen niet bereikt en dat het water naar de laagte in het noordelijk deel van het perceel stroomt. Dit is voor nu echter onvoldoende te onderbouwen. Dit is te wijten aan het gebrek aan referentiemetingen en aan de sturing van de in- en uitlaatconstructies. Hoofdstuk 6 Conclusies en advies 6.1 Pilotlocatie dhr. Geboers Uit de monitoringsresultaten op dit proefperceel is gebleken dat er nauwelijks waterinlaat in het systeem mogelijk is en dat de peilgestuurde drainage ook nauwelijks invloed heeft op de hydrologie van het systeem. Het grootste deel van de tijd staat het drainagesysteem droog. Om de mogelijke effecten van toekomstige peilopzet op dit perceel te kunnen monitoren, worden de metingen gecontinueerd. Hierbij verschuift het meetdoel van verschaffen van inzicht in werking peilgestuurde drainage naar effectmonitoring na invoering peilopzet. 6.2 Pilotlocatie dhr. Van Berlo Op dit moment is de werking van het systeem op dit proefperceel met de huidige metingen onvoldoende te onderbouwen. Hypothese voor nu is dat het inlaatwater naar de noordelijk gelegen laagte in het perceel stroomt en zodoende de peilbuizen dus niet bereikt. Hierdoor mis je dit water in de metingen. Uit de metingen blijkt wel dat de pieken en dalen op het referentieperceel heftiger zijn dan op het peilgestuurd drainageperceel. De uitslag van de grondwaterstand als gevolg van een neerslagimpuls is op het ongedraineerde perceel ca. twee keer zo groot als op het peilgestuurde drainageperceel. Dit effect is niet terug te zien in de situaties waarin de grondwaterstanden dalen. Aanleg van peilgestuurde drainage werkt op dit perceel dan ook niet verdrogend, in tegenstelling tot conventionele drainage. Advies is om de metingen op dit proefperceel door te zetten en uit te breiden. Om de hypothese dat het water naar de laagte stroomt te kunnen onderbouwen, wordt geadviseerd op deze laagte een extra peilbuis te plaatsen. Om de effecten van waterinlaat beter te kunnen beoordelen, zou de inlaatconstructie in het systeem vaker open moeten staan. 17

19 Daarnaast wordt geadviseerd om de waterbalans op dit perceel beter in beeld te brengen. Hiervoor moeten debietmetingen in de in- en uitlaatconstructie plaatsvinden. Dit kan middels het aanbrengen van ADCP debietmeters. 6.3 Overall conclusies Op basis van deze rapportage kunnen de volgende algemene conclusies worden getrokken: 1. Aanleg van peilgestuurde drainage op droge gronden zonder wateraanvoer draagt niet bij aan hogere grondwaterstanden op die percelen 2. Wanneer er geen mogelijkheid is tot waterinlaat, doordat er geen water beschikbaar is of doordat er geen verhang richting het perceel is, heeft de aanleg van peilgestuurde drainage geen invloed op de hydrologie van het perceel 3. Peilgestuurde drainage zorgt voor een afvlakking van de grondwaterstanden als gevolg van een neerslagimpuls, zoals ook een conventioneel drainagesysteem dat ook doet 4. Peilgestuurde drainage werkt op de genoemde proefpercelen niet verdrogend, omdat er ten opzichte van het referentieperceel geen effecten te zien zijn in de situaties waarin de grondwaterstanden dalen 18

20