Onderwerp: scholengemeenschappen naar 2010 toe

Transcriptie

1 Verslag groepsgesprekken vergadering coördinerende directeurs Waasland Onderwerp: scholengemeenschappen naar 2010 toe Verslag van het gesprek met enkele CODI s en CASSvoorzitters op de VOCODI-vergadering van 05/02/2010 Over de grootte van de scholengemeenschappen: Positieve ervaringen van een SG met meer dan 7000 leerlingen - Veel stimuluspunten zorgt voor een grote omkadering = stevige basis. - Gemeenschappelijk secretariaat, stafmedewerker, verschillende afsprakennota s, grote expertise, - Zorg voor aanvangsbegeleiding en mentorenwerking, anderstalige nieuwkomers, - Meer mogelijkheid tot taakverdeling in werkgroepen en dus minder werk voor elke directeur afzonderlijk Aandachtspunten : - Vraag veel organisatie en nood aan opvolging - Verbondenheid bewaren niet alleen in goede maar ook in kwade dagen. - Verschil in snelheid van schoolbesturen. - Het zou goed zijn mocht een CODI en een preventieadviseur kunnen vastbenoemd worden na verloop van tijd om de continuïteit van de werking te bevorderen. - Zorg dragen voor goede opvolging van jonge lkr en TADD-schap.

2 Ervaringen van een SG met 1800 lln - 6 scholen, 3 schoolbesturen en geen vrijgestelde CODI Zij willen graag een vrijgestelde CODI (halftijds) maar niet ten koste van de stimuluspunten die nu aangewend worden voor een centraal secretariaat (personeelsbeleid en boekhouding) - Er zijn 4 werkgroepen ; elke werkgroep wordt door een ander directeur voorgezeten en opgevolgd. - Preventie wordt betaald uit de WT - ICT-punten zijn samengelegd voor 2 personen (technisch en pedagogisch) BEZORGDHEID - Men hoopt dat de stimuluspunten altijd op niveau schoolgemeenschap zullen blijven zodat de gegroeide solidariteit niet teniet gaat. - Een CODI die niet gebonden is aan een school biedt voordelen. Op 2 stoelen zitten is niet altijd gemakkelijk. Ervaringen van een kleine SG met 1100 lln. - 9 vestigingen (5 scholen) en 1 schoolbestuur. - ½ vrijgestelde CODI en een gemeenschappelijk secretariaat (boekhouding, personeelsbeleid) - De ICT-punten zijn samengelegd voor een ICT-co. De preventieadviseur wordt betaald uit WT BEZORGDHEID Men vindt het niet nodig om een grens te stellen van 900 lln. Uit de vergadering van de coördinerende directeurs zuid: Wie er niet mee te maken heeft, met de grens van 900 leerlingen, ligt er niet wakker van. Zij die wel in het geval zijn, voelen de nadelen. Tegenvoorstellen: Het minimum weglaten en de drempels van puntentoekenning afschaffen. De focus leggen op bijkomende parameters: het aantal scholen dat de 900 leerlingen heeft. Bijvoorbeeld een sokkel van punten toegeven per bijkomende school of vestigingsplaats. ( deze bijkomende parameter klinkt ook door in de codi-groep >Gent) De vraag blijft: wat is de ideale grootte? Daar is geen norm voor! We dienen te streven naar klemtoonverlegging: Wat krijgen we aan mogelijkheden volgens onze grootte? Nieuwe eisen van de overheid moeten gepaard gaan met nieuwe middelen. De basis moet meer reageren op invoering van eisen! Niet zomaar aanvaarden en niet zorgen voor creatieve oplossingen. Niveauoverstijgend moet gereageerd worden naar de overheid.

3 Hetzelfde aantal scholen in een scholengemeenschap kan behouden worden, maar dan met minder schoolbesturen CONCLUSIE: De grootte is niet zozeer belangrijk, maar wel de middelen die we krijgen om de werking optimaal uit te bouwen is cruciaal in deze discussie! Over de niveauoverstijgende samenwerking De voordelen van zo n samenwerking is dat je zou kunnen profiteren van de ruime omkadering in het secundair onderwijs: boekhouding, secretariaatswerk, onderhoud, preventie-adviseur, zaken die samen kunnen verlopen. Bovendien kan de school zich sterk profileren als één geheel. Een degelijke doorstroming en communicatie tussen de verschillende onderwijsniveaus is op deze manier verzekerd. Je kiest voor een visie, voor een project en weet dat jouw kind hier lange tijd mag in (op)groeien. Gevaar: hoe groter de entiteiten, hoe meer managers staat het kind eigenlijk nog centraal? Het is wellicht niet slecht om deze niveauoverschrijdende samenwerking eerst in de praktijk te laten proefdraaien, alvorens daar een structureel samenwerkingsverband aan te koppelen. Het gevaar bestaat dat een lager zich zou oriënteren in zijn aanbod op het secundair dat er op volgt. Bij een ASO-school is het niet denkbeeldig dat men in de LS vooral cognitief gaat ingesteld zijn. Krijgt elk kind dan wel voldoende kansen? Maar dit kan ook zijn voordeel hebben! Een TSO of BSO-school kan de LS uitdagen om de kinderen anders en breder te gaan bekijken! Op die manier worden alle talenten van kinderen uitgedaagd en niet alleen de cognitieve competenties. Ook de communicatie over wat heeft een kind nu nodig om TSO of BSO aan te vatten? kan dan vlot verlopen. maar deze communicatie loopt nu ook al goed via diverse netwerken samenwerken met het secundair zou je vooral doen om praktische voordelen en dus blijft het een noodoplossing. We moeten eerder blijven strijden voor een degelijke omkadering voor de basisscholen! Er leeft het gevoel van grote broer -mentaliteit en van de recruteringsgedachte vanwege het secundair onderwijs; Algemeen: de oplossing voor basisomkadering voor basisondewijs ligt niet in een nauwere samenwerking met het secundair onderwijs. In de vergadering codi s Gent wordt niet gepleit voor niveauoverstijgende scholengemeenschappen. Motivatie: BaO zou te weinig aan bod komen t.g.o. SO ( cfr. niveauoverstijgende SB, waar dit ook wel eens het geval blijkt te zijn ) Uit de vergadering van de codi s zuid: Niveauoverstijgend: extra vergaderingen en extra planlast! Praktisch gezien geeft het teveel problemen: denk maar aan de inplanting van de verschillende scholen. Vrijblijvende optie van niveauoverstijgende scholengemeenschappen kan als mogelijkheid in de nieuwe regelgeving worden ingeschreven.

4 - Wellicht moet de samenwerking meer op niveau schoolbestuur gezien worden in plaats van op niveau scholengemeenschap. Over de mogelijks lineaire toekenning van stimulipunten: Voorstel: een vaste sokkel bv. 63 punten voor een scholengemeenschap van 900 leerlingen en dan verder lineair. Zo heeft elke scholengemeenschap een basispakket. Uit de vergadering van de coördinerende directeurs Gent: - Unaniem niet kleuren: dat maakt een eigen beleid mogelijk en kan voor continuïteit zorgen in de SG - Niet lineair toekennen: zorgt voor onzekerheid bij de minste stijging of daling van lln. ( cfr. LTP nu) en je kan uw beleid niet uit zetten: dus laten zoals het nu is - Er is stabiliteit nodig voor de stimulus en die zou nog moeten stijgen om echt beleid mogelijk te maken - Benoeming mogelijk maken in stimulus van de SG - Benoeming van de CODI mogelijk maken: vervanger kan immers niet worden benoemd ( P.S. men kijkt uit naar nieuwe regelgeving daaromtrent) - Er is stimulus te kort om alles te realiseren: stimulus zou moeten stijgen om mogelijk te maken wat er nodig is en nu niet is ( preventieadviseur, mentor personeelsadministratie, boekhouding ) Over de versterking van de scholengemeenschap: Wat is versterking? - Is dit meer bevoegdheden met dezelfde middelen? - Is dit meer werkingsmiddelen? In elk geval: meer middelen! 5% BTW op bouwen en verbouwen zou al een tegemoetkoming zijn! Bij de vraag of de middelen dan aan de school of aan de scholengemeenschap moeten toekomen legt men sterk de nadruk op het feit dat eerst de scholen zelf in hun basisomkadering moeten voorzien worden. Dat is nu nog steeds niet het geval! Men ervaart in de scholen steeds meer opdrachten, maar dit met nog steeds gelijk gebleven middelen!

5 Derhalve is basisomkadering van directies en scholen prioritair en dit voor er aan versterking van scholengemeenschappen kan gedacht worden. Over gekleurde uren of niet: - In goed werkende scholengemeenschappen wil men wellicht meer vrijheid in het stellen van prioriteiten en het verdelen van de middelen navenant: meer eigen keuzes kunnen maken en die dan ook weten te verantwoorden. In dat geval zou een opsomming van mogelijke besteding van de middelen vanuit een departement onderwijs al volstaan, als inspiratiebron..dus zonder effectieve kleuring, laat staan detailkleuring! - Probleem: de noden in scholen zijn al zo groot, zodat terugvloei naar scholen zich opdringt en er weinig ruimte is op niveau scholengemeenschap om hierover na te denken. Over de juridische structuur van de scholengemeenschap: De codi als echelon/scharnier tussen directies /scholen en schoolbesturen/cass een echte plaats geven Over het aantal schoolbesturen in een scholengemeenschap: Eén schoolbestuur- één scholengemeenschap is wel een voordeel. Evenwel is het niet vanzelfsprekend dat in een scholengemeenschap het aantal schoolbesturen versmelt : er zijn vaak problematieken van financiën en personeelsbeleid die specifiek schoolbestuur gebonden zijn. De noodzaak van professionalisering van schoolbesturen wordt onderschreven! Uit de vergadering van de coördinerende directeurs Gent: - werken met 1SB maakt alles makkelijker (veel minder verplichte doublures van vergaderingen)

6 - in sommige SG weet men dat, doch men zet de stap (nog) niet op papier - een SG, waar een SB van het BuO aan tafel zit, is eerder belastend en zorgt voor tijdverlies ( zie ook nota Hans V) - zien liever een SG zonder BuO, maar wel met een samenwerkingsverband met BuO: op die manier zijn er minder vergaderingen nodig - BuO opnemen is alleen goed voor de weging - Een kleinschalige SG zorgt er voor dat alles goed overzichtelijk blijft: indien te groot een zware belasting om het overzicht over het personeel statutair te behouden Uit de vergadering codi s zuid: Hetzelfde aantal scholen in een scholengemeenschap kan behouden worden, maar dan met minder schoolbesturen Het is op een gegeven moment een zwakte dat er schoolbesturen zijn die autonoom beslissen over het al dan niet vormen van scholengemeenschappen en met wie Er is een verschil in snelheid van college van directeuren en college van schoolbesturen. Zullen we in de toekomst niet te maken krijgen met onbemande schoolbesturen, omdat die werken vanuit vrijwilligheid of met schoolbesturen die ageren vanuit (soms zeer rechtlijnige, harde(?) ervaringen in de privé sector