BIJSLUITER: INFORMATIE VOOR DE GEBRUIKER. Anatensol decanoaat injectievloeistof 25 mg/ml flufenazinedecanoaat

Transcriptie

1 BIJSLUITER: INFORMATIE VOOR DE GEBRUIKER Anatensol decanoaat injectievloeistof 25 mg/ml flufenazinedecanoaat Lees goed de hele bijsluiter voordat u dit geneesmiddel gaat gebruiken want er staat belangrijke informatie in voor u - Bewaar deze bijsluiter. Misschien heeft u hem later weer nodig. - Heeft u nog vragen? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. - Geef dit geneesmiddel niet door aan anderen, want het is alleen aan u voorgeschreven. Het kan schadelijk zijn voor anderen, ook al hebben zij dezelfde klachten als u. - Krijgt u last van een van de bijwerkingen die in rubriek 4 staan? Of krijgt u een bijwerking die niet in deze bijsluiter staat? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. Inhoud van deze bijsluiter 1. Wat is Anatensol en waarvoor wordt dit middel gebruikt? 2. Wanneer mag u dit middel niet gebruiken of moet u er extra voorzichtig mee zijn? 3. Hoe gebruikt u dit middel? 4. Mogelijke bijwerkingen 5. Hoe bewaart u dit middel? 6. Inhoud van de verpakking en overige informatie 1. WAT IS ANATENSOL EN WAARVOOR WORDT DIT MIDDEL GEBRUIKT? Anatensol decanoaat behoort tot een groep geneesmiddelen die antipsychotica wordt genoemd. Anatensol decanoaat wordt gebruikt bij ernstige geestelijke verwarring (psychosen), bij dwangmatig verlangen (manie) of als hulpmiddel bij ernstige vormen van opwinding en onrust. 2. WANNEER MAG U DIT MIDDEL NIET GEBRUIKEN OF MOET U ER EXTRA VOORZICHTIG MEE ZIJN? Wanneer mag u dit middel niet gebruiken? U bent allergisch voor één van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6; wanneer u hersenschade onder de hersenschors heeft, of wordt vermoedt dat u daar hersenschade heeft; wanneer u grote hoeveelheden centraal zenuwstelsel onderdrukkende middelen slikt, zoals alcohol, slaapmiddelen, of sterk werkzame pijnstillers; bij comateuze toestand; bij abnormale bloedsamenstelling (bloeddyscrasie) of leverschade; bij kinderen die jonger zijn dan 1 jaar wegens een mogelijk verband tussen het gebruik van fenothiazinebevattende producten en wiegendood; bij kinderen die jonger zijn dan 3 jaar wegens de aanwezigheid van de hulpstof benzylalcohol. Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel? Als u vallende ziekte (epilepsie) heeft, omdat de prikkeldrempel kan worden verlaagd. Als u ziekte van Parkinson heeft, omdat de symptomen kunnen verergeren. Als u een psycho-organische aandoening heeft. Het risico van bijwerkingen kan groter zijn. Als u een hart- en/of vaatziekte heeft. Er kan orthostatische hypotensie (bloeddrukdaling door bijvoorbeeld snel opstaan uit een zittende of liggende houding soms gepaard gaande met duizeligheid) optreden en er kan mogelijk een effect zijn op de prikkelgeleiding. Als u antipsychotica zoals Anatensol gebruikt, kan verstopping van een bloedvat door de vorming van een bloedstolsel (embolie ) optreden. Bij langdurige behandeling kan een bewegingsstoornis (tardieve dyskinesie) voorkomen. Deze stoornis kan tijdelijk verergeren na het staken van de behandeling of zelfs dan nog ontstaan. Als u een vergroting van de prostaat heeft en moeilijkheden heeft bij de urinelozing. Ook een verhoogde oogboldruk kan optreden.

2 Als u leverklachten heeft, kan het metabolisme worden verstoord. Bij langdurige behandeling kan lever- of nierschade optreden. Bij langdurige behandeling kunnen wijzigingen in het hartritme optreden. Men moet bedacht zijn op het optreden van het zogenoemde maligne neurolepticumsyndroom (een ernstige aandoening als gevolg van het gebruik van neuroleptica, die zich kan uiten in spierstijfheid, sterke bewegingsdrang, hoge koorts, transpiratie, speekselvloed, verminderd bewustzijn). Als u cholestatische icterus (geelzucht veroorzaakt door galaandoening), dermatosen (huidaandoening) of andere allergische reacties heeft ontwikkeld op fenothiazinederivaten. Indien irritaties aan mond, tandvlees, of keel, of symptomen van infecties van de bovenste luchtwegen optreden dient u onmiddellijk uw arts te raadplegen. Bij patiënten die een operatie moeten ondergaan kan tijdens de operatie bloeddrukverlaging optreden. Bij patiënten met bepaalde medische aandoeningen, zoals mitralisklepinsufficiëntie (hartklepafwijking) of andere hart- en bloedvataandoeningen, of feochromocytoom (gezwel van het bijniermerg), of patiënten die blootgesteld zijn aan extreme hitte of fosforachtige insecticiden is oplettendheid geboden. Bij langdurig gebruik kan zich een stille longontsteking ontwikkelen. Bij plotseling stoppen van de behandeling kunnen maagontsteking, misselijkheid en braken, duizeligheid en trillerigheid optreden. De behandeling dient dan ook geleidelijk te worden stopgezet. Bij ouderen is de kans op het optreden van bijwerkingen verhoogd. Zwangerschapstesten kunnen ten onrechte een positieve uitslag geven. Als iemand in uw familie ooit last heeft gehad van vorming van bloedstolsels in de bloedvaten, omdat dit soort geneesmiddelen in verband is gebracht met de vorming van bloedstolsels. Tijdens het gebruik van Anatensol zal de arts u controleren op een verhoogd suikergehalte in het bloed. Dit geldt met name voor patiënten die lijden aan suikerziekte (diabetes mellitus). Gebruikt u nog andere geneesmiddelen? Gebruikt u naast Anatensol decanoaat nog andere geneesmiddelen, of heeft u dat kort geleden gedaan, of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Dat geldt ook voor geneesmiddelen waar u geen voorschrift voor nodig heeft. Gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen met een zogenaamd anticholinerg effect (de werking op een bepaald deel van het zenuwstelsel onderdrukkend) kan sommige bijwerkingen versterken. De werking van dopamine-agonisten (o.a. toegepast bij bepaalde hart- en vaatziekten en de ziekte van Parkinson) en levodopa (toegepast bij de ziekte van Parkinson) wordt geblokkeerd. De werking van adrenaline en andere sympaticomimetische geneesmiddelen (middelen die de werking op een bepaald deel van het zenuwstelsel stimuleren) kan worden tegengewerkt, waardoor een ernstige bloeddrukverlaging kan ontstaan. Het bloeddrukverlagend effect van een aantal geneesmiddelen dat bij hoge bloeddruk wordt gebruikt (bijv. labetalol, prazosine en methyldopa) kan worden versterkt. Echter het bloeddrukverlagend effect van guanethidine en clonidine wordt door Anatensol decanoaat geblokkeerd. Bij gelijktijdig gebruik met bloeddrukverlagers uit de groep van de ACE-remmers of thiazidediuretica kan een verlaagde bloeddruk ontstaan. Bètablokkers (middelen toegepast bij hoge bloeddruk, bepaalde hartklachten of verhoogde oogdruk): Een dosisverlaging van beide geneesmiddelen wordt aanbevolen. Anticholinergica/Antimuscarinica: hun effect kan worden versterkt of verlengd door dit geneesmiddel. Strikte supervisie en zorgvuldige dosisaanpassing zijn vereist wanneer Anatensol decanoaat wordt gebruikt in combinatie met andere anticholinergica of antimuscarine geneesmiddelen. Anatensol decanoaat kan de effecten van middelen die de bloedstolling tegengaan (anticoagulantia) veranderen. Een aantal geneesmiddelen die bij vallende ziekte (epilepsie) worden gebruikt kan de afbraak van Anatensol decanoaat doen laten versnellen. Ook kan de werking van deze geneesmiddelen afnemen. P450-enzymsubstraten of -inhibitoren: Bepaalde leverenzymen die instaan om geneesmiddelen af te breken, kunnen door dit geneesmiddel worden geremd zodat het effect van het geneesmiddel kan toenemen. Dit kan schadelijk zijn voor het hart, tot bijwerkingen leiden die een bepaald deel van het zenuwstelsel blokkeren (anticholinerge bijwerkingen) of plotse bloeddrukval bij rechtstaan (orthostatische hypotensie) veroorzaken. De hoeveelheid Anatensol in het bloed kan toenemen door gelijktijdig gebruik met geneesmiddelen die de afbraak van Anatensol remmen, o.a. door ritonavir (een middel bij hiv-infecties), kinidine (middel bij hartritmestoornissen), fluoxetine en paroxetine (antidepressiva). Bij gelijktijdig gebruik met lithium (middel o.a. gebruikt bij manie) kan neurotoxiciteit (vergiftiging van het zenuwweefsel) optreden.

3 Bij gelijktijdig gebruik van middelen die zorgen voor opstarten van activiteit van eiwitten in de lever (barbituraten, fenytoïne en carbamazepine), kan flufenazine sneller worden afgebroken. Anatensol decanoaat kan de afbraak van bepaalde middelen tegen depressie (tricyclische antidepressiva) remmen. Het versuffend effect van deze middelen kan worden versterkt en de kans op stoornissen in het hartritme is verhoogd. Geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (stoornis in het elektrocardiogram): Geneesmiddelen die het QT-interval kunnen verlengen, dienen te worden vermeden, evenals geneesmiddelen die de elektrolytenbalans kunnen verstoren. Waarop moet u letten met eten en drinken? De dempende werking van alcohol wordt versterkt, zodat het gebruik van alcohol wordt ontraden. Zwangerschap en borstvoeding Bent u zwanger, denkt u zwanger te zijn, wilt u zwanger worden of geeft u borstvoeding? Neem dan contact op met uw arts of apotheker voordat u geneesmiddelen gebruikt. Bij gebruik van hoge doseringen in het laatste gedeelte van de zwangerschap kunnen extrapiramidale stoornissen (verschijnselen die lijken op de ziekte van Parkinson) en/of onthoudingsverschijnselen bij de pasgeborene optreden. Flufenazinedecanoaat mag enkel tijdens de zwangerschap worden gebruikt wanneer het verwachte voordeel opweegt tegen het risico. De laagst mogelijke dosis dient te worden toegediend gedurende de kortst mogelijke periode. De volgende symptomen kunnen optreden bij pasgeboren baby s van moeders die Anatensol in het laatste trimester (laatste drie maanden van hun zwangerschap) hebben gebruikt: trillen, stijve en/of zwakke spieren, slaperigheid, opwinding, ademhalingsproblemen en problemen met voeden. Als uw baby last krijgt van een van deze symptomen, neem dan contact op met uw arts. Borstvoeding Er zijn onvoldoende gegevens bekend over het gebruik van Anatensol tijdens de borstvoeding. Tijdens een behandeling met dit product mag u geen borstvoeding geven. Rijvaardigheid en het gebruik van machines Bestuur geen auto of ander voertuig, omdat het reactievermogen door gebruik van Anatensol nadelig kan worden beïnvloed. Gebruik geen machines of gereedschap, omdat het reactievermogen door gebruik van Anatensol nadelig kan worden beïnvloed. Anatensol decanoaat bevat benzylalcohol. Dit mag niet gebruikt worden bij vroeg geboren kinderen of pasgeborenen. Het kan toxische en allergische reacties veroorzaken bij zuigelingen en kinderen jonger dan 3 jaar. Anatensol decanoaat bevat sesamolie. In zeldzame gevallen kan dit ernstige allergische reacties veroorzaken. 3. HOE GEBRUIKT U DIT MIDDEL? Gebruik dit middel altijd precies zoals uw arts of apotheker u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste gebruik? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. Anatensol decanoaat mag uitsluitend worden gebruikt bij aandoeningen waarvoor uw arts dit middel heeft voorgeschreven. Voor het bereiken van het beste behandelingsresultaat is het belangrijk om de door uw arts voorgeschreven instructies met betrekking tot de dosering nauwkeurig op te volgen. Anatensol decanoaat zal pas worden gegeven als is vastgesteld dat toediening van flufenazine als dragee goed wordt verdragen. Patiënten die nooit eerder behandeld zijn met fenothiazinen, de groep stoffen waartoe flufenazine behoort, moeten eerst behandeld worden met de dragee van flufenazine of een andere vertegenwoordiger uit de fenothiazine-groep in verband met een eventuele overgevoeligheid. Ook in acute gevallen is het beter om eerst flufenazine als dragee toe te dienen om zodoende een betere dag-totdag controle te krijgen.

4 Het instellen van de therapie dient in het ziekenhuis te geschieden. Het wordt aanbevolen om, nadat men gewend is aan bijvoorbeeld flufenazine dragees, de begindosis te stellen op 12,5 mg en deze diep in de bilspier toe te dienen om hiermede de gevoeligheid voor het optreden van parkinsonachtige verschijnselen bij de patiënt te testen. Deze dosis is voldoende om de patiënt gedurende 4 tot 7 dagen te behandelen. De onderhoudsdosis bedraagt 25 mg en wordt afhankelijk van de werking herhaald; vaak is 25 mg per 3-4 weken voldoende. Er zijn echter patiënten voor wie 12,5 mg per 3-4 weken voldoende is, anderen hebben 100 mg gedurende deze periode nodig. Om bij ouderen de kans op acute bijwerkingen zo klein mogelijk te maken, wordt aanbevolen een lage dagdosering (een derde tot de helft van de gebruikelijke dosering) toe te dienen. Het tijdstip tussen toedieningen wordt bepaald door het terugkeren van de verschijnselen. In de onderhoudsperiode kan het effect van één injectie tot 4 weken of soms langer aanhouden. Wijze van toediening Intramusculair gebruik. In geval u merkt dat Anatensol decanoaat te sterk of juist te weinig werkt, raadpleeg dan uw arts of apotheker. Heeft u te veel van dit middel gebruikt? Wanneer u te veel van Anatensol decanoaat heeft gebruikt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of apotheker. Overdosering kan leiden tot een zeer sterk optreden van de genoemde bijwerkingen, zie rubriek 4. Hoge doseringen kunnen leiden tot ernstige reacties met betrekking tot beweging en bewegingscoördinatie; sufheid, slaperigheid (sedatie); depressie van het centrale zenuwstelsel, zich uitend in slaapzucht (lethargie), spraakstoornis (dysartrie), coördinatieproblemen (ataxie), verminderd bewustzijn, bewustzijnsdaling tot coma (kinderen zouden hiervoor gevoeliger zijn dan volwassenen), toevallen/stuipen (convulsies), vernauwing van de pupil (miosis) of verwijding van de pupil (mydriasis); aandoeningen van hart en bloedvaten, zoals verlaagde bloeddruk (hypotensie), versnelde hartslag (tachycardie) en stoornis in het hartritme (aritmie); verminderde ademhaling (respiratoire depressie); verlaagde lichaamstemperatuur (hypothermie). Bij vroege of milde overdosering kan rusteloosheid, verwarring en opwinding optreden. Deze kunnen door gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen en alcohol worden versterkt. Opname op een intensive care afdeling is noodzakelijk. Bent u vergeten dit middel te gebruiken? Het is voor de behandeling erg belangrijk dat u elke dag de voorgeschreven dosis gebruikt. Als u toch een keer vergeten bent de injectievloeistof te gebruiken, ga dan gewoon door met de behandeling. Neem geen dubbele dosis om een vergeten dosis in te halen. Als u stopt met het gebruik van dit middel Overleg altijd met uw arts, indien u overweegt om te stoppen. Wanneer u hoge doseringen gebruikt en abrupt stopt kunnen maagontsteking, misselijkheid, braken, duizeligheid en trillerigheid optreden. Heeft u nog andere vragen over het gebruik van dit geneesmiddel? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. 4. MOGELIJKE BIJWERKINGEN Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken. Infecties en parasitaire aandoeningen: infecties van de bovenste luchtwegen Bloed- en lymfestelselaandoeningen: afwijkingen van het bloed, eventueel met als verschijnsel blauwe plekken en bloedingsneiging (trombocytopenie). Wanneer irritaties aan mond, tandvlees, of keel, of symptomen van infecties van de bovenste luchtwegen optreden dient u onmiddellijk uw arts te raadplegen. Immuunsysteemaandoeningen: allergische reacties waaronder: o ernstige allergische reacties voor bepaalde stoffen, waarbij sterke daling van de bloeddruk, bleekheid, onrust, zwakke snelle pols, klamme huid en verminderd bewustzijn optreden als gevolg van een plotselinge, sterke vaatverwijding (anafylactische reacties),

5 o plotselinge vochtophoping in de huid en slijmvliezen (bijv. keel of tong), ademhalingsmoeilijkheden en/of jeuk en huiduitslag, vaak als allergische reactie (angio-oedeem) o aanvalsgewijs optredende benauwdheid door kramp van de spieren van de luchtwegen en zwelling van het slijmvlies van de luchtwegen (astma) o vochtophoping in het strottenhoofd (laryngaal oedeem) Voedings- en stofwisselingsstoornissen: gebrek aan eetlust, gewichtsveranderingen, verlaagd natriumgehalte in het bloed (hyponatriëmie), hormonale ziekte gekenmerkt door o.a. verhoogd dorstgevoel en verhoogde urineuitscheiding (antidiuretisch hormoon-secretiedeficiëntie), een verhoogd suikergehalte in het bloed (hyperglykemie). Psychische stoornissen: opwinding, onrust (agitatie), rusteloosheid, abnormale dromen, verwardheid (delirium), een sombere of prikkelbare stemming, die soms gepaard gaat met angst of rusteloosheid (dysforie),erger wordende depressie. Zenuwstelselaandoeningen: bepaalde bewegingsstoornissen (extrapiramidale aandoening), verschijnselen die lijken op de ziekte van Parkinson (Parkinsonisme), ernstige aandoening door gebruik van neuroleptica, die zich kan uiten in spierstijfheid, sterke bewegingsdrang, hoge koorts, transpiratie, speekselvloed en/of verminderd bewustzijn (maligne neurolepticasyndroom), toevallen/stuipen (convulsies), slaperigheid, sufheid, slaapzucht, vochtophoping in de hersenen (hersenoedeem), hoofdpijn, onwillekeurige bewegingen van de tong, het gezicht, de mond, de lippen, of de kaak (bijv. vooruitduwen van de tong, bollen van de kaken, dichtknijpen van de mond, kauwende bewegingen), de romp en ledematen (tardieve dyskinesie), er kunnen veranderingen optreden in het elektro-encefalogram (onderzoek van de elektrische activiteit van de hersenen) of in de eiwitten van hersen- en ruggenmergvocht. Oogaandoeningen: accomodatieverlamming (cycloplegie), verhoogde oogboldruk, troebel zien, aandoening van het netvlies (retinitis pigmentosa), verkleuring van de lens, verkleuring van het netvlies. Hartaandoeningen: versnelde hartslag (tachycardie), veranderingen in het hartritme, hartstilstand, versnelde hartwerking ( torsade de pointes ). Bloedvataandoeningen: verstopping van een bloedvat door de vorming van een bloedstolsel (trombo-embolie), verlaagde bloeddruk (hypotensie), bloeddrukschommelingen, vorming van bloedstolsels in de aderen, vooral in de benen (verschijnselen zijn onder andere zwelling, pijn en roodheid van het been), die via de bloedvaten in de longen terecht kunnen komen, wat pijn op de borst en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u een of meer van deze verschijnselen opmerkt. Ademhalingsstelsel-, borstkasaandoeningen en aandoeningen van de ruimte tussen de longen: verstopte neus. Maagdarmstelselaandoeningen: pijn in de mond, pijn aan het tandvlees en keelpijn (faryngolaryncheale pijn). misselijkheid, braken en verstopping, belemmering van de darmpassage door verlamming van de darmspieren (paralytisch ileus), droge mond, speekselvloed. Lever- en galaandoeningen: problemen met de werking van de lever, verstoring of verstopping van de afvoer van de lever, geelzucht, leverontsteking (hepatitis). Huid- en onderhuidaandoeningen: jeuk, roodheid van de huid (erytheem) huiduitslag met hevige jeuk (netelroos) en vorming van bultjes (galbulten), overmatige afscheiding van talg (seborroe), eczeem, huidontsteking, overgevoeligheid voor licht, verkleuring van de huid en zweten. Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen: een auto-immuunziekte van de huid die zich ook uitbreidt naar gewrichten, nieren en hart (systemische lupus erythematodes). Nier- en urinewegaandoeningen: vaak moeten plassen (polyurie), problemen bij het plassen (mictiestoornis), niet goed werkende blaas (neurogene blaas), verlamming van de blaas (blaasparalyse). Zwangerschap, perinatale periode en puerperium: ontwenningsverschijnselen bij pasgeborenen (neonataal onttrekkingssyndroom, zie ook rubriek: Zwangerschap en borstvoeding) Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen: onregelmatige menstruatie, erectieproblemen, problemen met de zaadlozing, borstvorming bij mannen en impotentie bij mannen, verhoging van de hoeveelheid van het hormoon prolactine, melkafscheiding (galactorroe). Algemene aandoeningen: vochtophoping in armen en benen (perifeer oedeem), plotseling overlijden. Onderzoeken: zwangerschapstesten kunnen ten onrechte een positieve uitslag geven. Bij ouderen met dementie is een lichte toename van het aantal overlijdensgevallen gemeld bij patiënten die antipsychotica gebruiken vergeleken met patiënten die geen antipsychotica krijgen. Het melden van bijwerkingen Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker. Dit geldt ook voor mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook rechtstreeks melden via het Nederlands

6 Bijwerkingen Centrum Lareb, website: Door bijwerkingen te melden, kunt u ons helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel. 5. HOE BEWAART U DIT MIDDEL? Bewaren beneden 25 C. Bewaar in de oorspronkelijke verpakking, beschermd tegen licht. Niet in de koelkast of vriezer bewaren. Buiten het zicht en het bereik van kinderen houden. Uiterste gebruiksdatum Gebruik dit geneesmiddel niet meer na de uiterste houdbaarheidsdatum. Die is te vinden op het etiket op de verpakking na houdbaar t/m:. Daar staat een maand en een jaar. De laatste dag van die maand is de uiterste houdbaarheidsdatum Spoel geneesmiddelen niet door de gootsteen of de wc en gooi ze niet in de vuilnisbak. Vraag uw apotheker wat u met geneesmiddelen moet doen die niet meer nodig zijn. Ze worden dan op een verantwoorde manier vernietigd en komen ze niet in het milieu 6. INHOUD VAN DE VERPAKKING EN OVERIGE INFORMATIE Welke stoffen zitten er in dit middel? De werkzame stof in dit middel is: 25 mg flufenazinedecanoaat per ml. De andere stoffen in dit middel zijn: benzylalcohol 15 mg/ml en sesamolie. Hoe ziet Anatensol eruit en hoeveel zit er in een verpakking? Anatensol decanoaat injectievloeistof 25 mg/ml bevat als werkzame stof 25 mg flufenazinedecanoaat per ml en is verkrijgbaar in een doos met 1 ampul van 1 ml. Houder van de vergunning voor het in de handel brengen en fabrikant Registratiehouder/ompakker: Euro Registratie Collectief b.v. Van der Giessenweg LP Krimpen a/d IJssel Fabrikant: Bristol-Myers Squibb, S.r.l. Contrada Fontana del Ceraso I Anagni-Frosinone Italië In het register ingeschreven onder RVG //06170 Anatensol decanoaat, injectievloeistof 25 mg/ml (Portugal) Dit geneesmiddel is geregistreerd in lidstaten van de EEA onder de volgende namen: Nederland: Anatensol Decanoaat Portugal: Anatensol Decanoato Deze bijsluiter is voor het laatst goedgekeurd in september Euro Registratie Collectief b.v De volgende informatie is alleen bestemd voor artsen of andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg.

7 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Anatensol decanoaat, injectievloeistof 25 mg/ml INFORMATIE VOOR DE MEDISCHE BEROEPSGROEP 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Het werkzame bestanddeel van Anatensol decanoaat, injectievloeistof 25 mg/ml is flufenazinedecanoaat (25 mg) in een concentratie van 25 mg/ml. Hulpstoffen met bekend effect: benzylalcohol, sesamolie. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Oplossing voor injectie. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties - psychosen - manie - symptomatische behandeling van ernstige vormen van opwinding en onrust. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering Anatensol decanoaat kan worden gegeven als is vastgesteld dat flufenazine na orale toediening goed wordt verdragen. Patiënten die nooit eerder behandeld zijn met fenothiazinen moeten eerst behandeld worden met de orale vorm van flufenazine of een ander fenothiazinederivaat in verband met een eventuele overgevoeligheid. Ook in acute gevallen is het beter om de orale vorm eerst toe te dienen om zodoende een betere dag-tot-dag controle te krijgen. Het instellen van de therapie dient klinisch te geschieden. Het wordt aanbevolen om na de stabilisatieperiode op de orale vorm van flufenazine of een ander kortwerkend neurolepticum de initiële dosis te stellen op 12,5 mg en deze diep intramusculair (intragluteaal) toe te dienen om hiermede de gevoeligheid voor de extrapiramidale reacties bij de patiënt te testen. Deze dosis is voldoende om gedurende 4 tot 7 dagen de symptomen te behandelen. De onderhoudsdosis bedraagt 25 mg en wordt afhankelijk van het klinisch beeld herhaald; vaak is 25 mg per 3-4 weken voldoende. Er zijn echter patiënten voor wie 12,5 mg per 3-4 weken voldoende is, anderen hebben 100 mg gedurende deze periode nodig. Het toedieningsinterval wordt bepaald door het terugkeren van de psychotische verschijnselen. In de onderhoudsperiode kan het effect van één injectie tot 4 weken of soms langer aanhouden. Dosering bij ouderen Om de kans op acute bijwerkingen zo klein mogelijk te maken, wordt aanbevolen een lage dagdosering (een derde tot de helft van de gebruikelijke dosering) toe te dienen. Wijze van toediening Intramusculair gebruik. 4.3 Contra-indicaties - Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor (één van) de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. - Een vermoede of vastgestelde subcorticale hersenschade. - Indien grote hoeveelheden centrale zenuwstelsel onderdrukkende middelen worden gebruikt (alcohol, barbituraten, narcotica, hypnotica etc.) - Comateuze of ernstig onderdrukte toestand. - Bij bloeddyscrasie of leverschade. - Niet gebruiken bij kinderen, die jonger zijn dan 1 jaar wegens een mogelijk verband tussen het gebruik van fenothiazine bevattende producten en wiegendood [Sudden Infant Death Syndrome (SIDS)]. - Niet gebruiken bij kinderen jonger dan 3 jaar in verband met de aanwezigheid van de hulpstof benzylalcohol.

8 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Bij patiënten met epilepsie is oplettendheid vereist, daar antipsychotica, in het bijzonder fenothiazinen e.d., de prikkeldrempel kunnen verlagen. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met parkinsonisme, daar de antipsychotica de symptomen kunnen verergeren. Bij patiënten met psycho-organische stoornissen dient men rekening te houden met het grotere risico van bijwerkingen. Bij langdurige behandeling met antipsychotica (vooral met hoge doses) kan tardieve dyskinesie voorkomen. Deze symptomen kunnen tijdelijk verergeren na het staken van de behandeling of zelfs nog ontstaan. Het risico van irreversibiliteit is groter bij oudere patiënten en bij patiënten met een organische hersenbeschadiging. Het verdient aanbeveling de patiënten vanaf 3-6 maanden na de start van de therapie periodiek hierop te controleren en tevens de patiënten van tevoren over dit risico te informeren. Bij patiënten met cardiovasculaire aandoeningen (o.a. prikkelgeleidingsstoornissen, decompensatio cordis en recent myocardinfarct) dienen antipsychotica met voorzichtigheid te worden toegepast; bij een anti-α 1 -adrenerge werking wegens het risico van orthostatische hypotensie en bij voornamelijk fenothiazinen wegens een mogelijk effect op de prikkelgeleiding. Bij gebruik van antipsychotica zijn gevallen van veneuze trombo embolie gemeld, waaronder gevallen van pulmonale embolie en gevallen van diepveneuze embolie. Aangezien patiënten onder behandeling met antipsychotica zich vaak presenteren met verworven risicofactoren voor veneuze trombo embolie, dienen alle mogelijke risicofactoren hiervoor voorafgaand aan en tijdens de behandeling met Anatensol onderkend te worden en voorzorgsmaatregelen getroffen te worden. Hoewel het anticholinerge effect van flufenazine gering is, is voorzichtigheid geboden bij patiënten met mictiestoornissen en prostaathypertrofie; het middel kan eventueel leiden tot een verhoogde oogboldruk. Bij patiënten met leverfunctiestoornissen dient voorzichtig gedoseerd te worden wegens het mogelijk verstoorde metabolisme. Langdurige behandeling met fenothiazinen in hoge doses kan leiden tot pigmentaties. Hoewel dit voor bepaalde middelen niet expliciet is aangetoond, verdient een periodiek oogheelkundig onderzoek aanbeveling. Wijzigingen in ECG s zijn gemeld bij langdurige behandelingen. De arts moet bijzonder bedacht zijn op het optreden van het zogenoemde maligne neurolepticumsyndroom, waarin centraal staan: hyperthermie, extreme spierrigiditeit en een autonome instabiliteit (zweten, incontinentie, rabdomyolyse, onregelmatige pols of bloeddruk, tachycardie en hartritmestoornissen). Verder kunnen zich voordoen: verhoging van het serumcreatininefosfokinasegehalte en leukocytose, tachypnoe, bewustzijnsverandering, leverfunctiestoornissen en profuus zweten. Levensbedreigend is meestal de rabdomyolyse en een daarmee samenhangende nierinsufficiëntie. Behalve algemeen ondersteunende maatregelen (externe afkoeling en rehydratie) worden vaak eerste anticholinergica en benzodiazepinen gegeven. In ernstige gevallen zijn deze farmaca onvoldoende effectief en dienen dantroleen en/of dopamine-agonisten te worden gegeven. Bij niet aanslaan van deze therapie of in een uiterst levensbedreigende situatie kan elektroconvulsietherapie levensreddend zijn. Indien een patiënt na herstel van het maligne neurolepticumsyndroom toch weer antipsychoticatherapie behoeft, dient de herintroductie daarvan zorgvuldig overwogen te worden. De patiënt dient onder nauwgezet medisch toezicht te staan, aangezien bekend is dat heroptreden van het maligne neurolepticumsyndroom kan voorkomen. Het risico op het heroptreden kan worden verminderd indien een drug holiday van minimaal 5 dagen in acht wordt genomen en het gebruik van depotpreparaten van neuroleptica wordt vermeden. Vanwege de kans op kruisgevoeligheid dient flufenazinedecanoaat met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten die cholestatische icterus, dermatosen of andere allergische reacties hebben ontwikkeld op fenothiazinederivaten.

9 Gebruik van fenothiazinen kan leiden tot leukopenie, trombocytopenie, agranulocytose, eosinofilie en aplastische anemie. Indien irritaties aan mond, tandvlees, of keel, of symptomen van infecties aan de bovenste luchtwegen optreden en leukocytentelling beenmergdepressie bevestigt dient de behandeling onmiddellijk te worden stopgezet en passende maatregelen te worden genomen. (zie ook Bijwerkingen ). Psychotische patiënten die grote hoeveelheden fenothiazine-geneesmiddelen gebruiken en een operatie moeten ondergaan, dienen zorgvuldig in de gaten te worden gehouden op het optreden van hypotensie. Bovendien kan het noodzakelijk zijn om de dosering van anesthetica of centraal zenuwstelsel onderdrukkende geneesmiddelen te verlagen. Wanneer ernstige hypotensie optreedt, dienen onmiddellijk ondersteunende maatregelen te worden ingesteld, inclusief het gebruik van intraveneuze vasopressoren. In dit geval is injectie met levarterenolbitartraat het meest geschikte geneesmiddel; epinefrine mag NIET gebruikt worden, aangezien is aangetoond dat fenothiazinederivaten de werking ervan omkeren met als gevolg een verdere verlaging van de bloeddruk. Bij sommige patiënten die flufenazinedecanoaat krijgen toegediend, kunnen de effecten van anticholinergica versterkt worden door toegevoegde anticholinerge effecten. Bij langdurige behandeling kunnen lever- of nierschade optreden. Flufenazine dient met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten die blootgesteld zijn aan extreme hitte of fosforachtige insecticiden. Tevens dient flufenazine met voorzichtigheid te worden toegepast bij patiënten met bepaalde medische aandoeningen, zoals mitralisklepinsufficiëntie of andere cardiovasculaire aandoeningen, of feochromocytoom. Zoals bij andere fenothiazinen dient ook hier de arts alert te zijn op de mogelijke ontwikkeling van stille longontstekingen bij patiënten die langdurig worden behandeld met flufenazine. In het algemeen veroorzaken fenothiazinen geen psychische afhankelijkheid; echter na abrupt staken zijn gastritis, misselijkheid en braken, duizeligheid en trillerigheid gemeld. De behandeling dient dan ook te worden uitgeslopen. Patiënten behandeld met een antipsychoticum, waaronder flufenazine, dienen te worden gecontroleerd op symptomen van hyperglykemie (zoals polydipsie, polyurie, polyfagie en zwakte) en patiënten met diabetes mellitus moeten regelmatig gecontroleerd worden op verslechtering van de glucosecontrole. Aangezien fenothiazines het QT-interval kunnen verlengen, dient voorzichtigheid te worden geboden wanneer patiënten met cardiovasculaire ziekte, of aangeboren of verworven QT-intervalverlenging behandeld worden. Gelijktijdige behandeling met andere geneesmiddelen die QT-verlenging kunnen veroorzaken moet worden vermeden. Antipsychotica dienen voorzichtig te worden toegepast bij ouderen (> 60 jaar oud) aangezien bij deze patiënten de kans op het optreden van bijwerkingen is verhoogd. In gerandomiseerde, placebogecontroleerde klinische onderzoeken met een aantal atypische antipsychotica werd vastgesteld dat het risico op cerebrovasculaire bijwerkingen ongeveer drie keer zo groot was bij de populatie met dementie. Het mechanisme van dit verhoogde risico is niet bekend. Een verhoogd risico kan niet worden uitgesloten voor andere antipsychotica of andere patiëntenpopulaties. Flufenazinedecanoaat dient met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met risicofactoren voor beroerte. Uit gegevens van twee grote observationele onderzoeken is gebleken dat bij ouderen met dementie die met antipsychotica worden behandeld een licht verhoogd risico op overlijden bestaat in vergelijking tot ouderen die niet worden behandeld. Er zijn onvoldoende gegevens beschikbaar om een goed onderbouwde schatting te geven van de precieze omvang van het risico; de oorzaak van dit toegenomen risico is niet bekend. Anatensol is niet goedgekeurd voor de behandeling van gedragsstoornissen bij dementie. Vals positieve zwangerschapstesten kunnen voorkomen.

10 Dit product bevat 15 mg benzylalcohol per ml. Benzylalcohol mag niet gebruikt worden bij te vroeg geboren kinderen of pasgeborenen. Het kan toxische reacties en anafylactoïde reacties veroorzaken bij zuigelingen en kinderen jonger dan 3 jaar. Dit product bevat sesamolie. In zeldzame gevallen kan dit ernstige allergische reacties veroorzaken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Antipsychotica versterken de dempende werking van o.a. alcohol, opioïden, antihistaminica en benzodiazepinen. Gelijktijdig gebruik met narcotische analgetica kan hypotensie veroorzaken, evenals onderdrukking van het centraal zenuwstelsel of de ademhaling. Alcoholgebruik moet dus worden ontraden. Van de interactie met opioïden en met benzodiazepinen kan eventueel therapeutisch gebruik worden gemaakt. Bij gelijktijdig gebruik van stoffen met een anticholinerge werking kunnen de symptomen van tardieve dyskinesie verergeren. Bovendien worden de anticholinerge bijwerkingen versterkt. Het gelijktijdig gebruik van andere antipsychotica verhoogt het risico van het ontstaan van tardieve dyskinesie. Verwacht kan worden dat antipsychotica de werking van dopamine-agonisten en levodopa blokkeren. Fenothiazinen kunnen de werking van adrenaline en andere sympathicomimetica antagoneren en daarmee ernstige hypotensie veroorzaken. De anti-α 1 -adrenerge werking kan een versterking geven van het bloeddrukverlagend effect van fenoxybenzamine, labetalol en andere α-blokkerende sympathicolytica, alsmede van methyldopa, reserpine en andere centraal werkende antihypertensiva. Daarentegen wordt het bloeddrukverlagende effect van guanethidine en clonidine geblokkeerd. Clonidine kan de antipsychotische activiteit van fenothiazinen verminderen. Bij gelijktijdig gebruik met ACE-remmers of thiazidediuretica kan hypotensie ontstaan als gevolg van additieve of synergistische farmacologische activiteit. Fenothiazinen kunnen de effecten van anticoagulantia veranderen. Flufenazine is voornamelijk een substraat voor CYP2D6 en in mindere mate voor CYP1A2. Ongeveer 7-10% van de bevolking heeft een verminderde activiteit van het enzym CYP2D6 (langzame metaboliseerder genotype), en zal derhalve verhoogde flufenazine plasmaspiegels vertonen. Verder kunnen in normale metaboliseerders flufenazine plasmaconcentraties verhoogd zijn door gelijktijdig gebruik van geneesmiddelen die dit enzym remmen, zoals ritonavir, quinidine, fluoxetine en paroxetine. Flufenazine wordt gemetaboliseerd door P450 2D6 en is een remmer van dit geneesmiddelmetaboliserende enzym. De plasmaconcentraties en effecten van flufenazine kunnen daarom verhoogd en verlengd worden door geneesmiddelen die substraten of remmers van deze P450 isoform zijn. Dit kan mogelijk leiden tot cardiale toxiciteit, anticholinerge bijwerkingen of orthostatische hypotensie. Lithium: neurotoxiciteit is gemeld bij gelijktijdig gebruik van lithium met flufenazine. Farmacokinetische interacties zijn te verwachten voor met name de fenothiazine-klasse. Middelen die verhoging van de leverenzymactiviteit induceren (barbituraten, fenytoïne en carbamazepine) versnellen de afbraak van antipsychotica. Fenothiazinen remmen het metabolisme van tricyclische antidepressiva. De serumconcentraties van zowel tricyclische antidepressiva als fenothiazinen worden verhoogd. Daardoor is de kans op aritmie verhoogd en kunnen sederende en antimuscarine effecten worden versterkt of verlengd. Bij gelijktijdig gebruik met anticonvulsiva kan hiervan de anticonvulsieve werking afnemen. Bij gelijktijdig gebruik met fenytoïne zijn zowel toename als afname van de fenytoïnebloedspiegel gemeld, daarom dient bij gelijktijdig gebruik de bloedspiegel van fenytoïne te worden gecontroleerd. Gelijktijdige toediening met amfetamines of anorectica kan het farmacologisch effect van beide middelen doen afnemen. Vals positieve zwangerschapstesten kunnen voorkomen.

11 Anticholinergica: Een cholinerge blokkade kan versterkt worden wanneer Anatensol decanoaat samen met anticholinergica wordt toegediend, vooral bij oudere patiënten. Geneesmiddelen die de QT-interval verlengen: Geneesmiddelen die de QT-interval kunnen verlengen, dienen te worden vermeden, evenals geneesmiddelen die de elektrolytenbalans kunnen verstoren. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Vruchtbaarheid Gegevens over de vruchtbaarheid duiden niet op bijzonderheden. Zwangerschap In dierstudies is reproductietoxiciteit aangetoond (zie rubriek 5.3). Fenothiazinen kunnen, bij gebruik van hoge doseringen in het laatste deel van de zwangerschap, extrapiramidale stoornissen en/of onthoudingsverschijnselen bij de neonaat veroorzaken. Er zijn geen adequate en gecontroleerde studies van flufenazine bij zwangere vrouwen. Het is niet bekend of flufenazine foetale schade kan aanbrengen als het toegediend wordt aan zwangere vrouwen of de voortplantingscapaciteit. Neonaten die tijdens het derde trimester van de zwangerschap zijn blootgesteld aan antipsychotica (waaronder Anatensol), lopen risico op bijwerkingen na de bevalling waaronder extrapiramidale symptomen en/of onttrekkingsverschijnselen die kunnen variëren in ernst en in duur. Er zijn meldingen van agitatie, hypertonie, hypotonie, tremor, slaperigheid, ademnood of voedingsstoornis. Pasgeborenen moeten daarom nauwlettend worden gecontroleerd. De complicaties varieerden in ernst; terwijl de symptomen in sommige gevallen vanzelf verdwenen was er in andere gevallen aanvullende medische behandeling of controle nodig. Fenothiazinen passeren de placenta. Gebruik van flufenazine tijdens de zwangerschap wordt afgeraden, tenzij dit strikt noodzakelijk is. Patiënten dienen hun arts te informeren als zij zwanger raken of zwanger willen raken tijdens de behandeling met flufenazine. Borstvoeding Er zijn onvoldoende gegevens bekend over het gebruik van flufenazine tijdens lactatie. Verwacht kan worden dat de stof, zij het in geringe mate, via de moedermelk ook het kind bereikt. Op basis van de farmacologische effecten en een onbekende werking op de ontwikkeling van het kind is het geven van borstvoeding af te raden. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Het reactievermogen bij deelname aan het verkeer of bij het bedienen van gevaarlijke machines kan door antipsychotica nadelig beïnvloed worden. 4.8 Bijwerkingen De meest gemelde bijwerkingen voor flufenazine zijn extrapiramidale symptomen. Meestal zijn deze symptomen reversibel, maar in sommige gevallen blijven de klachten aanhouden. De frequentie en de ernst van zulke reacties zijn voornamelijk afhankelijk van de gevoeligheid van de patiënt, en in mindere mate van andere factoren zoals dosering en leeftijd van de patiënt. Ook neuroleptisch maligne syndroom komt voor bij patiënten die flufenazine gebruiken (zie ook rubriek 4.4). De volgende bijwerkingen worden gepresenteerd per orgaansysteemklasse. De frequenties van de individuele bijwerkingen zijn onbekend en derhalve niet opgenomen in onderstaande tabel. Infecties en parasitaire aandoeningen Bovenste luchtweginfectie 1 Bloed- en lymfestelselaandoeningen Leukopenie 1, trombocytopenische purpura, agranulocytose 1, eosinofilie 1, aplastische anemie 1 pancytopenie Immuunsysteemaandoeningen Allergische reacties waaronder anafylactische reacties, angio-oedeem, laryngotracheaal oedeem en astma Voedings- en stofwisselingsstoornissen Anorexie, gewichtsveranderingen, hyponatrïemie, antidiuretisch hormoon-secretiedeficiëntie, hyperglykemie Psychische stoornissen Agitatie 2, rusteloosheid 2, abnormale dromen 2, delirium 2, dysforie, verergering van depressie Zenuwstelselaandoeningen

12 Extrapiramidale aandoening 3, parkinsonisme 3, dyskinesie 3,4, dystonie 3, akathisia 3, choreoathetose, tardieve dyskinesie 4, neuroleptisch maligne syndroom 1, convulsies 1, somnolentie 5, hersenoedeem, hoofdpijn 6, elektroencefalogram abnormaal, cerebrospinaal vocht eiwit abnormaal Oogaandoeningen Cycloplegie, glaucoom 7, gezichtsvermogen wazig, retinitis pigmentosa, cornea-opaciteit, opaciteit van de lens Hartaandoeningen Tachycardie 8, QTc-interval verlengd 1, ventriculaire aritmie 1,4, hartstilstand, torsades de pointes 1 Bloedvataandoeningen Veneuze embolie 1, (orthostatische) hypotensie 1,4,9, bloeddrukfluctuatie Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Neusverstopping Maagdarmstelselaandoeningen Orale pijn 1, gingiva-pijn 1, pharyngolaryngeale pijn 1, nausea, braken, constipatie, ileus paralytisch, droge mond 6,7, speekselhypersecretie 6. Lever- en galaandoeningen Leverfunctie afwijkend, cholestase, geelzucht, hepatitis Huid- en onderhuidaandoeningen Pruritus, erytheem, urticaria, seborroe, eczeem, exfoliatieve dermatitis, fotosensitiviteitsreactie, huidhyperpigmentatie, hyperhidrose 6 Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Systemische lupus erythematosus Nier- en urinewegaandoeningen Polyurie 6, mictiestoornissen 7, neurogene blaas, blaasparalyse 5 Zwangerschap, perinatale periode en puerperium Neonataal onttrekkingssyndroom 10 Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen Onregelmatige menstruatie 11, erectie-, ejaculatiestoornis (o.a. priapsisme en retrograde ejaculatie), gynaecomastie 12, impotentie bij mannen 11, galactorroe 11, verhoogd prolactine 11, libidostoornis bij vrouwen, Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Pyrexie 6, oedeem perifeer 6, plotselinge dood Onderzoeken Vals positieve zwangerschapstest Zie ook de desbetreffende waarschuwing in rubriek 4.4 Centraal anticholinerg effect, delirium vooral bij kinderen en ouderen Deze extrapiramidale stoornissen kunnen in het begin van de behandeling en/of bij verhoging van de dosis, afzonderlijk of gelijktijdig, optreden. Voor alle fenothiazinederivaten geldt dat de incidentie en de ernst van dergelijke bijwerkingen eerder bepaald worden door de individuele gevoeligheid van de patiënt dan door andere factoren, hoewel het dosisniveau en de leeftijd van de patiënt eveneens bepalende factoren zijn. Zie ook de desbetreffende waarschuwing in rubriek 4.5 Ten gevolge van de antihistaminerge werking Door dosisverlaging of tijdelijke stopzetting verdwijnen deze effecten gewoonlijk Ten gevolge van anticholinerge werking Bij hogere dosering reflectoire tachycardie Ten gevolge van de anti-α 1 -adrenerge werking orthostatische hypotensie, bij hogere doseringen algemene hypotensie Zie ook rubriek 4.6 Antipsychotica kunnen een dosisafhankelijke stijging van de prolactineconcentraties veroorzaken, deze stijging kan aanleiding geven tot galactorroe, tot cyclusstoornissen bij vrouwen en tot impotentie bij mannen die voorheen geen seksuele stoornissen hadden In het bijzonder bij langdurig gebruik Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb, website:

13 4.9 Overdosering Hoge doseringen fenothiazinen kunnen leiden tot ernstige extrapiramidale reacties; sedatie; depressie van het centrale zenuwstelsel, zich uitend in lethargie, dysartrie, ataxie, stupor, bewustzijnsdaling tot coma (kinderen zouden hiervoor gevoeliger zijn dan volwassenen), convulsies, miosis of mydriasis; cardiovasculaire symptomen zoals hypotensie, ventriculaire tachycardie en aritmie; respiratoire depressie; hypothermie. Bij vroege of milde overdosering kan rusteloosheid, verwarring en opwinding optreden. Deze effecten kunnen door andere ingenomen farmaca of alcohol worden versterkt. Behandeling met fysostigmine wordt afgeraden in verband met een mogelijk negatief effect op ademhaling en circulatie. Opnemen op een intensive care afdeling is noodzakelijk. Bij ademhalingsdepressie beademen. Bloeddrukdaling behandelen door aanvulling van het circulerend volume met plasma of een plasmavervangingsmiddel. Bij onvoldoende effect kan o.a. dopamine worden toegediend. Bij aritmieën geniet cardioversie de voorkeur boven antiaritmica, zoals lidocaïne en fenytoïne. Kinidine en procaïnamide zijn gecontraïndiceerd. Voorts zal de behandeling ondersteunend moeten zijn. Plasmaspiegels waarbij toxische verschijnselen optreden kunnen door interindividuele verschillen zeer sterk wisselen. Beperkte ervaring toont aan dat fenothiazinen niet dialyseerbaar zijn. Hemodialyse, peritoneale dialyse, wisseltransfusies en geforceerde diurese hebben geen effect op intoxicaties met fenothiazine. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: antipsychotica, fenothiazines met piperazine-zijketen. ATC code: N05AB02 Antipsychotica zijn stoffen die psychotische verschijnselen kunnen verminderen of kunnen laten verdwijnen. Blokkade van dopaminereceptoren in het centrale zenuwstelsel is waarschijnlijk het voornaamste farmacologische effect dat verantwoordelijk is voor de antipsychotische werking. Flufenazine vertoont in vergelijking met de meeste andere antipsychotica een sterke binding aan dopamine-2- receptoren. De affiniteit van flufenazine voor muscarinereceptoren, α-adrenerge receptoren en histamine-1-receptoren is in vergelijking met andere tricyclische antipsychotica gering. Op grond van bovengenoemde farmacologische eigenschappen kan flufenazine beschouwd worden als een sterk werkzaam antipsychoticum met een gering sedatief en hypotensief effect, waarbij de extrapiramidale bijwerkingen meer uitgesproken zijn. De anticholinerge bijwerkingen zijn gering. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Binnen 24 uur na intramusculaire injectie kan een maximum in de plasmaspiegel worden gemeten, welke concentratie in het algemeen een factor 2-4 groter is dan de concentratie die tijdens de steady state situatie wordt gemeten. De steady state concentratie van flufenazine wordt na ongeveer 24 uur bereikt en bedraagt na toediening van 25 mg flufenazinedecanoaat (éénmaal per 14 dagen) op dag ,17-0,61 ng/ml. Indien 50 mg flufenazinedecanoaat volgens hetzelfde schema wordt toegediend wordt een concentratie van 0,20-0,93 ng/ml gemeten. De halfwaardetijd van flufenazine na intramusculaire toediening van flufenazinedecanoaat bedraagt 7-10 dagen. Flufenazinedecanoaat wordt gehydrolyseerd, waarna flufenazine in de lever wordt gemetaboliseerd. In de feces worden aangetroffen: flufenazine, flufenazinesulfoxide en 7-hydroxyflufenazine. In de urine worden dezelfde producten uitgescheiden tezamen met conjugaten. Er vindt geen uitscheiding plaats van de niet-gehydrolyseerde ester. Therapeutische plasmaspiegels liggen in het algemeen tussen 0,2-3 ng/ml, maar door interindividuele verschillen treedt bij sommige patiënten pas bij aanzienlijk hogere waarden een therapeutische effect op. De eiwitbinding is hoog (> 90%).

14 5.3 Gegevens uit het preklinische veiligheidsonderzoek In muizen behandeld met flufenazine tijdens de periode van organogenese, zijn reproductietoxische effecten waargenomen, waaronder verminderde ossificatie en verwijde hersenholtes. Bij ratten is geen reproductietoxiciteit waargenomen. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen De injectievloeistof bevat als hulpstof: benzylalcohol 15 mg/ml, sesamolie. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid Gebruik dit geneesmiddel niet meer na de uiterste houdbaarheidsdatum. Die is te vinden op het etiket op de verpakking na houdbaar t/m:. Daar staat een maand en een jaar. De laatste dag van die maand is de uiterste houdbaarheidsdatum 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C. Bewaar in de oorspronkelijke verpakking, beschermd tegen licht. Niet in de koelkast of vriezer bewaren. Buiten het zicht en het bereik van kinderen houden. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Anatensol decanoaat, injectievloeistof 25 mg/ml is verkrijgbaar in de volgende verpakking: Doos met 1 glazen ampul à 1 ml (25 mg/ml). 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Registratiehouder/ompakker: Euro Registratie Collectief b.v. Van der Giessenweg LP Krimpen a/d IJssel 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG //06170 Anatensol decanoaat, injectievloeistof 25 mg/ml (Portugal) Deze bijsluiter is voor het laatst goedgekeurd in september Euro Registratie Collectief b.v