PARACETAMOL/CODEÏNEFOSFAAT TEVA 500 MG/10 MG 500 MG/20 MG 500 MG/50 MG tabletten

Transcriptie

1 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 1 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL /codeïnefosfaat Teva 500 mg/10 mg, /codeïnefosfaat Teva 500 mg/20 mg, /codeïnefosfaat Teva 500 mg/50 mg, 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING /codeïnefosfaat Teva 500 mg/10 mg bevat 500 mg paracetamol en 10 mg codeïnefosfaathemihydraat per tablet. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/20 mg bevat 500 mg paracetamol en 20 mg codeïnefosfaathemihydraat per tablet. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/50 mg bevat 500 mg paracetamol en 50 mg codeïnefosfaathemihydraat per tablet. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Tabletten. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/10 mg Witte tablet met breukstreep en inscriptie PARA COD 500/10. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/20 mg Witte tablet met breukstreep en inscriptie PARA COD 500/20. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/50 mg Witte tablet met breukstreep en inscriptie PARA COD 500/50. De breukstreep is alleen om het breken te vereenvoudigen zodat het inslikken makkelijker gaat en niet voor de verdeling in gelijke doses. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties

2 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 2 Voor volwassenen: - Koorts en pijn bij griep en verkoudheid. - Hoofdpijn. - Kiespijn. - Zenuwpijn. - Spit Voor kinderen vanaf 12 tot 18 jaar: /codeïne is geïndiceerd voor patiënten ouder dan 12 jaar voor de behandeling van acute matige pijn die niet kan worden verlicht door andere pijnstillers zoals alleen paracetamol of alleen ibuprofen 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering Afhankelijk van het weer opkomen van symptomen (koorts en pijn) is herhaalde toediening toegestaan. Volwassenen 1-2 per keer, maximaal 6 per etmaal. Kinderen jaar: 1 tablet per keer, zo nodig om de 6 uur, maximaal 4 per dag. is niet aanbevolen bij kinderen van 12 tot 18 jaar met een gecompromitteerde ademhalingsfunctie voor de symptomatisch behandeling van verkoudheid (zie rubriek 4.4). Kinderen jonger dan 12 jaar: dient niet toegediend te worden aan kinderen jonger dan 12 jaar vanwege het risico op opioïdentoxiciteit door het variabele en onvoorspelbare metabolisme van codeïne naar morfine (zie rubriek 4.3 en 4.4). is gecontra-indiceerd bij kinderen jonger dan 12 jaar voor de symptomatisch behandeling van verkoudheid (zie rubriek 4.3) Nierinsufficiëntie In gevallen van nierinsufficiëntie dient de dosis paracetamol te worden verlaagd: Glomerulaire filtratie Dosis ml/min 500 mg om de 6 uur < 10 ml/min 500 mg om de 8 uur Leverinsufficiëntie

3 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 3 Bij patiënten met verminderde leverfunctie of het syndroom van Gilbert dient de dosis paracetamol te worden verlaagd of het doseringsinterval te worden verlengd. De effectieve dagelijkse dosis mag niet hoger zijn dan 60 mg/kg/dag (tot maximaal 2 g/dag) in de volgende situaties: volwassenen die minder dan 50 kg wegen milde tot matige leverinsufficiëntie, het syndroom van Gilbert (familiale non-hemolytische geelzucht) dehydratie chronische ondervoeding chronisch alcoholisme moet zo kort mogelijk worden gebruikt in de laagste werkzame dosis. Deze dosis mag tot 4 maal daags worden genomen, met een interval van niet minder dan 6 uur. De duur van de behandeling moet beperkt blijven tot 3 dagen en indien de pijn niet doeltreffend wordt verlicht, moet men de patiënten/verzorgers aanraden een arts te raadplegen. Wijze van gebruik De met een half glas water innemen. 4.3 Contra-indicaties - Overgevoeligheid voor de werkzame stoffen of voor één van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. - Bij vrouwen wanneer zij borstvoeding geven (zie rubriek 4.6) - Bij patiënten van wie bekend is dat zij ultrasnelle CYP2D6-metaboliseerders zijn. Bij alle pediatrische patiënten (0-18 jaar) die een tonsillectomie en/of adenoïdectomie ondergaan wegens het obstructieveslaapapneusyndroom, vanwege het verhoogde risico op het ontwikkelen van ernstige en levensbedreigende bijwerkingen (zie rubriek 4.4) - Verminderde ademhalingsreserve (astma bronchiale, emfyseem). - Intracraniale laesies. - Bij kinderen jonger dan 12 jaar voor de symptomatische behandeling van hoest en/of verkoudheid vanwege het verhoogde risico op het ontstaan van ernstige en levensbedreigende bijwerkingen. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik - Langdurig of veelvuldig gebruik wordt ontraden. - Het gebruik van alcohol wordt afgeraden tijdens het gebruik van paracetamol/codeïnefosfaat. - Voorzichtigheid is geboden als paracetamol wordt toegediend aan patiënten met matige en ernstige nierinsufficiëntie, milde tot matige leverinsufficiëntie (inclusief het syndroom van Gilbert), ernstige leverinsufficiëntie (Child-Pugh > 9), acute hepatitis, gelijktijdige behandeling met geneesmiddelen die de leverfunctie kunnen beïnvloeden, glucose-6-fosfaathydrogenase-

4 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 4 deficiëntie, hemolytische anemie, alcoholmisbruik, dehydratie en chronische ondervoeding (zie rubriek 4.2). Voorzichtigheid is eveneens geboden bij chronisch alcoholisme; de dagdosering van paracetamol dient dan de 2 gram niet te overschrijden. - Het in éénmaal innemen van enkele malen de maximale dagdosis kan de lever zeer ernstig beschadigen; bewusteloosheid treedt daarbij niet op. Toch dient onmiddellijk medische hulp te worden ingeroepen (zie rubriek 4.9). - kan, hoewel zelden, aanleiding geven tot verslaving. - kan aanleiding geven tot bijwerkingen die kenmerkend zijn voor opiaten, zoals slaperigheid, duizeligheid en obstipatie. Dit kan vooral een ernstig probleem zijn bij ouderen. Er is een verhoogd risico op vallen bij gebruik van codeïne in hogere doseringen (zie rubriek 4.8). - Ter voorkoming van obstipatie bij chronisch gebruik kan overwogen worden een laxeermiddel voor te schrijven. - Patiënten dienen geadviseerd te worden niet gelijktijdig andere paracetamol bevattende producten te gebruiken. CYP2D6-metabolisme wordt door het leverenzym CYP2D6 in morfine, de actieve metaboliet, gemetaboliseerd. Bij patiënten met een tekort aan dit enzym of bij wie dit enzym geheel ontbreekt, wordt er geen adequaat pijnstillend effect verkregen. Schattingen leren dat deze deficiëntie mogelijk bij tot 7% van de blanke bevolking voorkomt. Wanneer de patiënt echter een extensieve of ultrasnelle metaboliseerder is, bestaat er een verhoogd risico op het ontwikkelen van bijwerkingen van opioïde toxiciteit, zelfs bij de gebruikelijk voorgeschreven doses. Deze patiënten zetten codeïne snel om in morfine, wat resulteert in hogere gehaltes aan serummorfine dan verwacht. Algemene symptomen van opioïde toxiciteit omvatten verwardheid, slaperigheid, oppervlakkig ademhalen, kleine pupillen, misselijkheid, braken, constipatie en gebrek aan eetlust. In ernstige gevallen kan dit symptomen omvatten van circulatoire en respiratoire depressie die levensbedreigend en in zeer zeldzame gevallen dodelijk kan zijn. Hieronder vindt u een overzicht van de schattingen van de prevalentie van ultrasnelle metaboliseerders bij de verschillende bevolkingsgroepen. Bevolkingsgroep Prevalentie % Afrikaans/Ethiopisch 29% Afrikaans-Amerikaans 3,4% 6,5% Aziatisch 1,2% 2 % Blank 3,6% 6,5% Grieks 6,0% Hongaars 1,9% Noord-Europees 1% 2% Post-operatief gebruik bij kinderen In de gepubliceerde literatuur werd gerapporteerd dat codeïne, postoperatief toegediend aan kinderen

5 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 5 na een tonsillectomie/adenoïdectomie voor het obstructieveslaapaneusyndroom, leidde tot zeldzame maar levensbedreigende bijwerkingen, met inbegrip van overlijden (zie ook rubriek 4.3). Alle kinderen kregen doses codeïne binnen het toepasselijke dosisbereik; er waren echter aanwijzingen dat deze kinderen hetzij ultrasnelle hetzij extensieve metaboliseerders waren wat betreft hun vermogen om codeïne in morfine om te zetten. Kinderen met verminderde respiratoire functie wordt niet aanbevolen voor gebruik bij kinderen bij wie de respiratoire functie mogelijk verminderd is, met inbegrip van neuromusculaire aandoeningen, ernstige cardiale of respiratoire aandoeningen, infecties van de bovenste luchtwegen of de longen, multipel trauma of uitgebreide chirurgische behandelingen. Deze factoren kunnen symptomen van morfinetoxiciteit verergeren. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Gelijktijdig gebruik van alcohol, anesthetica, hypnotica en sedativa, antipsychotica, anxiolytica, andere narcotische analgetica of MAO-remmers versterkt, door additie, het effect van codeïne op het centrale zenuwstelsel (ademhalingsdepressie, sedatie). Het effect op het centrale zenuwstelsel kan nog 2 weken na het stoppen met de MAO-remmer voorkomen. kan het gastro-intestinaal effect van domperidon en metoclopramide tegenwerken. kan invloed hebben op de plasmaspiegels van systemisch gegeven chlooramfenicol. Bij gelijktijdig gebruik is beoordeling van chlooramfenicolplasmaspiegels aanbevolen. Bij gelijktijdig, chronisch gebruik van paracetamol en zidovudine komt neutropenie vaker voor, vermoedelijk door een verminderd metabolisme van zidovudine. Bij chronisch alcoholmisbruik en gebruik van stoffen die leverenzymen induceren, zoals barbituraten, kan een overdosering met paracetamol ernstiger verlopen door verhoogde en versnelde vorming van toxische metabolieten. Ook bij gebruik van paracetamol in therapeutische doseringen zijn schadelijke effecten op de lever gemeld bij chronisch alcoholmisbruik. Bij gelijktijdig, chronisch gebruik van hoge doses paracetamol en anticoagulantia (warfarine en acenocoumarol) kan het effect van de anticoagulantia worden vergroot, een reductie van de dosis anticoagulantia kan dan nodig zijn. Cholestyramine vermindert de absorptie van paracetamol en moet daarom niet binnen een uur na de toediening van paracetamol worden ingenomen. Domperidon en metoclopramide versnellen de absorptie van paracetamol. Isoniazide: afname in de klaring van paracetamol, met mogelijke versterking van de werking en/of toxiciteit, door remming van de metabolisering in de lever. Lamotrigine: verlaging van de biologische beschikbaarheid van lamotrigine, met mogelijke vermindering van de werking, vanwege mogelijke inductie van de metabolisering in de lever. Alcohol versterkt de kans van paracetamol/codeïne op levertoxiciteit. Interferentie met laboratorium tests: paracetamol kan het urinezuuronderzoek met wolfraam fosforzuur, en het bloedsuikeronderzoek met glucose-oxydase-peroxydase beïnvloeden.

6 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : Zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Epidemiologische gegevens betreffende het gebruik van orale therapeutische doses paracetamol tonen geen ongewenste effecten op de zwangerschap, of op de gezondheid van de foetus/pasgeborene aan. Beperkte gegevens over het gebruik van codeïne in de zwangerschap bij de mens laten geen verhoogd risico op congenitale afwijkingen zien. Opiaten passeren de placenta. Bij toediening vlak voor de partus kan codeïne ademhalingsdepressie bij de neonaat veroorzaken. Wanneer opiaten langdurig tot aan de partus gebruikt worden kunnen ontwenningsverschijnselen bij de neonaat optreden. Dierstudies toonden geen teratogene of foetotoxische effecten. De combinatie met codeïne dient alleen toegepast te worden indien strikt noodzakelijk. Borstvoeding wordt in kleine hoeveelheden uitgescheiden in de moedermelk. Bij therapeutische doses heeft het echter geen effect op de zuigeling. wordt uitgescheiden in de moedermelk. is gecontra-indiceerd bij vrouwen die borstvoeding geven (zie rubriek 4.3). /codeïne mag dus niet worden gebruikt in de periode dat borstvoeding wordt gegeven (zie rubriek 4.3). Bij normale therapeutische doses kunnen codeïne en de actieve metaboliet ervan in zeer lage doses aanwezig zijn in de moedermelk, waarbij een negatieve invloed op het kind dat borstvoeding krijgt zeer onwaarschijnlijk is. Indien de patiënt echter een ultrasnelle metaboliseerder van CYP2D6 is, kunnen hogere gehaltes van de actieve metaboliet, morfine, aanwezig zijn in de moedermelk en in zeer zeldzame gevallen kan dat resulteren in symptomen van opioïde toxiciteit bij de baby, symptomen die fataal kunnen zijn. Vruchtbaarheid Er zijn geen nadelige effecten van paracetamol/codeïne op de vruchtbaarheid bekend. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Dit product kan het reactievermogen nadelig beïnvloeden. Pas daarom op bij activiteiten die oplettendheid vereisen, zoals deelname aan het verkeer en het bedienen van machines. 4.8 Bijwerkingen De volgende bijwerkingen kunnen optreden tijdens het gebruik van /fosfaat Teva. De bijwerkingen staan hieronder weergegeven per systeem/orgaanklasse en frequentie. De frequenties zijn als volgt gedefinieerd: Zeer vaak ( 1/10)

7 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 7 Vaak ( 1/100, <1/10) Soms ( 1/1.000, <1/100) Zelden ( 1/10.000, <1/1.000) Zeer zelden (<1/10.000) Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) In therapeutische dosering treden weinig bijwerkingen op. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeer zelden: agranulocytose*, trombocytopenie, leukopenie, hemolytische anemie, pancytopenie. Immuunsysteemaandoeningen Zelden: allergische reacties, voornamelijk exantheem, koorts. Zeer zelden: anafylactische shock. Voedings-en stofwisselingsstoornissen Zeer zelden: hypoglykemie Psychische stoornissen Zelden: depressie, verwarring, hallucinaties. Niet bekend: verslaving kan voorkomen en verwardheid Zenuwstelselaandoeningen Zelden: tremor, hoofdpijn. Niet bekend: sufheid, slaperigheid, opwinding**, duizeligheid en angst. Oogaandoeningen Zelden: abnormale visus. Hartaandoeningen Zelden: oedeem. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen

8 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 8 Niet bekend: ademhalingsdepressie. Maagdarmstelselaandoeningen Zelden: bloedingen, buikpijn, diarree, misselijkheid, braken. Zeer zelden: pancreatitis***. Niet bekend: misselijkheid, braken en obstipatie. Lever- en galaandoeningen Zelden: leverfalen, acute hepatitis, abnormale leverfunctie, levernecrose**** verhoging in levertransaminasen, geelzucht. Zeer zelden: hepatotoxiciteit. Huid- en onderhuidaandoeningen Zelden: pruritus, rash, zweten, purpura, angio-oedeem, urticaria. Zeer zelden: gevallen van ernstige huidreacties zijn gemeld bij het gebruik van paracetamol. Niet bekend: acute gegeneraliseerde exanthemateuze pustulosis, toxische epidermale necrolysis, geneesmiddelgeïnduceerde dermatose, Stevens-Johnson-syndroom, erythema multiforme, larynxoedeem. Zelden: allergische huidreacties. Nier- en urinewegaandoeningen Zeer zelden: steriele pyurie (troebele urine), ernstige nierfunctiestoornis, hematurie, anuresis. Niet bekend: tubulaire necrose, nefropathie, interstitiële nefritis Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Zelden: duizeligheid (exclusief draaierigheid), malaise, pyrexie, sedatie, geneesmiddeleninteractie. Zeer zelden: overgevoeligheidsreactie (die stopzetting van de behandeling noodzakelijk maakt). Letsels, intoxicaties en verrichtingscomplicaties Zelden: overdosering en vergiftiging. * na langdurig gebruik ** bij te hoge dosering

9 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 9 *** in geval van overdosering **** hoeveelheden van 6 gram paracetamol kunnen reeds leverbeschadiging geven, grotere hoeveelheden veroorzaken irreversibele levernecrose. Leverbeschadiging na chronisch gebruik van 3-4 gram paracetamol per dag is gerapporteerd. ***** is een enkele maal na zeer langdurig gebruik van hoge doses waargenomen. Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb, Website: Overdosering Symptomen van overdosering van paracetamol Het is belangrijk zich te realiseren dat de symptomen gedurende de eerste twee dagen niet overeenkomen met de potentiële ernst van de intoxicatie. Toxische effecten kunnen verwacht worden vanaf een eenmalige dosis van > 70 mg/kg, waarbij ernstige leverschade kan ontstaan > 200 mg/kg. Bij chronisch gebruik en/of onderliggende aandoeningen kan bij lagere doses toxiciteit optreden. De eerste twee dagen na ingestie worden vooral gekenmerkt door milde gastro-intestinale symptomen (anorexie, misselijkheid, braken, buikpijn). Afhankelijk van de ingenomen dosis kan door tekortschieten van het conjugatiesysteem van de lever een overschot aan toxische metaboliet ontstaan, waardoor levercelnecrose kan ontstaan. Aanvankelijk is er een subklinische fase waarin stijging van de leverenzymen plaatsvindt, na 3-4 dagen gevolgd door klinisch manifeste leverschade (hepatomegalie, icterus, encefalopathie, coma, stollingsstoornissen). Nierinsufficiëntie (acute tubulus necrose) kan ontstaan, zeker indien tevens sprake is van fulminante leverinsufficiëntie. Metabole acidose kan voorkomen. Behandeling Absorptie verminderende therapie (maagspoelen, toedienen van geactiveerde kool) kan worden overwogen indien deze snel na inname < 1 uur) van een grote hoeveelheid kan plaatsvinden. Vanaf een ingenomen hoeveelheid van 150 mg/kg dient N-acetylcysteïne (startdosis 150 mg/kg IV, verder op geleide paracetamol serumconcentratie) toegediend te worden. De N-acetylcysteïne toediening bij leverschade continueren totdat paracetamol niet meer aantoonbaar is. Begin van de behandeling met N-acetylcysteïne binnen 48 uur na inname van de paracetamol kan een gunstig effect hebben. De kans van slagen neemt sterk af indien de behandeling later wordt gestart; de leverbeschadiging heeft dan in vele gevallen reeds plaats gevonden. Symptomen en behandeling van overdosering van codeïne Bij een ernstige intoxicatie van codeïne treden op: slaperigheid, miosis, misselijkheid en braken, jeuk, ataxie, hoofdpijn, urineretentie, obstipatie, alsmede ademhalingsdepressie tot apnoe, welke laatste pas uren later kan optreden. De letale dosis bij volwassenen wordt geschat op 0,5-1,0 g codeïne

10 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 10 (overeenkomend met 7-14 mg/kg lichaamsgewicht). Bij manifeste ademhalingsdepressie ten gevolge van codeïne-intoxicatie dient een opiaatantagonist te worden gegeven, bijvoorbeeld nalaxon in een dosis van 10 µg/kg lichaamsgewicht intraveneus. Kunstmatige beademing of het toedienen van zuurstof kan nodig zijn. Patiënten die meer dan 2 mg codeïne per kg lichaamsgewicht hebben ingenomen, moeten vanwege de kans op apnoe enige uren op de intensive-care afdeling worden bewaakt. Absorptieverminderende therapie (maagspoelen, toedienen van geactiveerde kool) kan worden overwogen indien deze snel na inname < 1 uur) van een grote hoeveelheid kan plaatsvinden. Vanaf een ingenomen hoeveelheid van 150 mg/kg dient N-acetylcysteïne (startdosis 150 mg/kg IV, verder op geleide paracetamol serumconcentratie) toegediend te worden. De N-acetylcysteïne toediening bij leverschade continueren totdat paracetamol niet meer aantoonbaar is. Begin van de behandeling met N-acetylcysteïne binnen 48 uur na inname van de paracetamol kan een gunstig effect hebben. De kans van slagen neemt sterk af indien de behandeling later wordt gestart; de leverbeschadiging heeft dan in vele gevallen reeds plaats gevonden. Symptomen en behandeling van overdosering van codeïne Bij een ernstige intoxicatie van codeïne treden op: slaperigheid, miosis, misselijkheid en braken, jeuk, ataxie, hoofdpijn, urineretentie, obstipatie, alsmede ademhalingsdepressie tot apnoe, welke laatste pas uren later kan optreden. De letale dosis bij volwassenen wordt geschat op 0,5-1,0 g codeïne (overeenkomend met 7-14 mg/kg lichaamsgewicht). Bij manifeste ademhalingsdepressie ten gevolge van codeïne-intoxicatie dient een opiaatantagonist te worden gegeven, bijvoorbeeld nalaxon in een dosis van 10 µg/kg lichaamsgewicht intraveneus. Kunstmatige beademing of het toedienen van zuurstof kan nodig zijn. Patiënten die meer dan 2 mg codeïne per kg lichaamsgewicht hebben ingenomen, moeten vanwege de kans op apnoe enige uren op de intensive-care afdeling worden bewaakt. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: niet-opioïde analgetica, ATC-code: N02AA59, codeïne, combinatiepreparaten excl. psycholeptica. heeft een pijnstillende en koortsverlagende werking. is een zwakke, centraal werkende pijnstiller. oefent zijn effect uit via de opioïde μ- receptoren, ofschoon codeïne een lage affiniteit heeft voor deze receptoren; de pijnstillende werking is een gevolg van de conversie van codeïne tot morfine., vooral in combinatie met andere pijnstillers zoals paracetamol, heeft een bewezen doeltreffendheid bij acute nociceptieve pijn. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Gelijktijdige toediening van paracetamol en codeïne beïnvloedt elkaars farmacokinetiek niet.

11 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 11 Absorptie Na orale toediening wordt de maximale concentratie na 30 minuten tot 2 uur bereikt. Na orale toediening van codeïne worden maximale plasmaconcentraties na 1 tot 2 uur bereikt. Verdeling Het verdelingsvolume van paracetamol bedraagt ca. 1 l/kg lichaamsgewicht. Bij therapeutische doseringen is de plasma-eiwitbinding te verwaarlozen. passeert de bloed-hersenbarrière en de placenta en gaat over in de moedermelk. De plasma-eiwitbinding bedraagt ongeveer 7-25%. Het verdelingsvolume is ca. 173 l. passeert de placenta en gaat over in de moedermelk. Biotransformatie wordt bij volwassenen in de lever geconjugeerd met glucuronzuur (ca. 60%) (glucuronidatie), sulfaat (ca. 35%) en cysteïne (ca. 3%). Bij neonaten en kinderen tot 12 jaar is sulfaatconjugatie de overwegende eliminatieroute en vindt glucuronidering in mindere mate plaats dan bij volwassenen het geval is. De totale eliminatie bij kinderen is als gevolg van een verhoogde sulfateringscapaciteit echter globaal vergelijkbaar met die van volwassenen. wordt in de lever onder andere omgezet in norcodeïne en morfine (door O-demethylatie welke gekatalyseerd wordt door CYP2D6). Uitscheiding wordt uitgescheiden met de urine, voornamelijk in de vorm van het glucuronide en het sulfaatconjugaat, en ca. 5% onveranderd. De eliminatiehalfwaardetijd varieert van 1 tot 4 uur. Ongeveer 10% wordt als onveranderd farmacon en 37% als glucuronide uitgescheiden in de urine. De eliminatiehalfwaardetijd is 3-4 uur. Speciale patiëntgroepen: CYP2D6 polymorfisme Door een genetische afwijking heeft ongeveer 7% van de Kaukasische bevolking geen functionerend CYP2D6 enzym. Zij zijn trage metaboliseerders. Bij deze individuen kan het effect minder zijn omdat er geen morfine wordt gevormd. Daar tegenover hebben ultrasnelle metaboliseerders één of meerdere duplicaten van de CYP2D6 coderende genen en hebben hierdoor een verhoogde CYP2D6 activiteit. Deze individuen hebben verhoogde morfine plasmaconcentraties en dus een verhoogde kans op morfine gerelateerde

12 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 12 bijwerkingen (zie ook rubriek 4.4 en 4.6). Dit is belangrijk bij patiënten met een verminderde nierfunctie wat kan leiden tot een concentratieverhoging van de actieve metaboliet morfine-6-glucuronide. Ongeveer 1-5,5% van de Kaukasische populatie zijn ultrasnelle metaboliseerders. De prevalentie van polymorfisme coderend voor ultrasnelle metabole capaciteit kan hoger zijn in Afrikaanse en Mediterrane populaties. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Geen bijzonderheden. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Hydroxypropylcellulose (E463), natriumzetmeelglycolaat (type A), microkristallijne cellulose (E460i), magnesiumstearaat (E572), watervrij colloïdaal siliciumdioxide (E551). 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 5 jaar in potten en 4 jaar in doordrukstrips. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking PVC/Alu blisters en PE potten. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/10 mg is verpakt in potten à 1000, in blisterverpakkingen à 30, 90 en 500 en in eenheidsafleververpakkingen à 50. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/20 mg is verpakt in potten à 250, in blisterverpakkingen à 30, 90 en 500 en in eenheidsafleververpakkingen à 50. /codeïnefosfaat Teva 500 mg/50 mg is verpakt in potten à 100, in blisterverpakkingen à 30 en 90 en in eenheidsafleververpakkingen à 50.

13 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 13 Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Geen bijzondere vereisten. Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Teva Nederland BV Swensweg GA Haarlem Nederland 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG 55665,, 500/10 mg. RVG 57078,, 500/20 mg RVG 57079,, 500/50 mg. 9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING /codeïnefosfaat Teva 500 mg/10 mg Datum van eerste verlening van de vergunning: 5 december Datum van laatste verlenging: 5 december 2013 /codeïnefosfaat Teva 500 mg/20 mg Datum van de eerste verlening van de vergunning: 20 februari Datum van laatste verlenging: 20 februari 2015 /codeïnefosfaat Teva 500 mg/50 mg Datum van de eerste verlening van de vergunning: 20 februari Datum van laatste verlenging: 20 februari 2015

14 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft de rubrieken 1 en 7: 29 november 2016 Laatste wijziging betreft de opmaak: 26 januari v.HW