Ottawa Door: Noortje van der Drift

Transcriptie

1 Ottawa 2015 Door: Noortje van der Drift

2 Vrijdag ochtend 24 juni zat ik in mijn mooie oranje polo met mijn ouders en zus in de auto op weg naar Schiphol. Ik had nog geen idee wat ik kon verwachten, het enige wat ik wist waren de namen van mijn gastfamilies en dat ze me op zouden komen halen van het vliegveld in Ottawa, Canada. Het was de eerste keer dat ik buiten Europa reisde. Op het vliegveld ging alles heel snel en voor ik het wist, had ik afscheid genomen van mijn familie en liep ik met mijn rugzak en rolkoffertje alleen naar de gate. Voor ik bij de gate aankwam, zag ik door het raam mijn vliegtuig al klaar staan, Canada Airlines. Vanaf Toronto stapte ik over op de vlucht naar Ottawa, waar ik mijn eerste gast gezin en Roxanne Backes zou treffen. In Ottawa aangekomen haastte ik me uit enthousiasme naar de bagage band. Door een klein misverstandje duurde het een tijdje voordat ik mijn gastgezin op het vliegveld gevonden had, maar eenmaal daar werd ik hartelijk begroet en stelden ze zich aan me voor. Mijn eerste gastgezin bestond uit Francine en Ed Duncan met hun twee dochters Megan en Martine. Ik voelde me gelijk thuis in het huis maar toch was het wel heel anders dan in Nederland. Het huis had boven een gigantische tv die klein leek vergeleken met de tv die in de kelder stond. De kelder was helemaal ingericht met spullen van hun favoriete ijshockey team en in de tuin was een mooi zwembad met tuinhuisje en ligstoelen. De week bij de Duncans ging snel voorbij en ik heb super leuke dingen met hen gedaan. Zo zijn we de eerste dag gaan varen en naar het Shania Twain concert geweest. Maandag gingen we naar het nature museum in Ottawa en wat watervallen in de stad. Ik vond het een erg mooi museum, vooral de edelstenen afdeling vond ik erg gaaf. Na het museum gingen naar twee verschillende watervallen, de een aan de ene kant van de stad en de ander in een park aan de andere kant. Ik vond de waterval in het park het mooist omdat dit een waterval was op een heel bijzondere plek, midden in de stad in een soort oase, heel erg mooi! Woensdag was het Canada Day. Canada Day is de geboortedag van Canada en dus haar verjaardag. We zouden die dag naar een groot terrein in South Mountain gaan waar de lokale Lions club een feest had georganiseerd. Jammer genoeg regende het pijpenstelen en was het grasveld veranderd in een modderpoel. Gelukkig was er ook een grote party tent neergezet zodat het feest s avonds

3 gewoon door kon gaan. Ambush en nog een paar andere bandjes kwamen optreden, met name country music, en iedereen dansten op de muziek. Na het optreden van Ambush was er vuurwerk. Ik verwachtte gewoon een kleine vuurwerkshow, want South Mountain is maar een klein dorp, maar het was daarentegen een heel spektakel. Er was heel groot vuurwerk en er was goed over de show nagedacht, vooral de finale was prachtig. Na de vuurwerk show mocht ik backstage met Ambush en ben ik met hen op de foto geweest. De dagen daarna gingen heel snel voorbij. Donderdag ging ik voor het eerst naar Tim Hortons, een begrip in Canada, het lijkt op een Starbucks maar dan veel goedkoper. Tim Hortons is bekend geworden dankzij zijn donuts en Timbits (donut bolletjes in allerlei smaken). Meghan grapte dat als er geen Tim Hortons meer zouden zijn, Canada in elkaar zou storten omdat geen enkele Canadees meer zou kunnen functioneren. Zaterdag maakten we een boottocht naar de Thousant Islands en die avond gingen we uit eten, omdat het mijn laatste avond was bij de familie Duncan. Zondag, mijn laatste dag bij de Duncans, gingen we nog een dagje naar de markt in Ottawa en die middag shoppen in het Rideau Center. Het was een erg gezellig laatste dagje dat we afsloten met een grote pizza als avondeten nadat ik mijn koffer weer had ingepakt. Na het eten kwamen Natasha en Jordan Hodge me ophalen samen met hun kinderen Hailey (10), Jake (5) en Amelia (+/- 1) en reden we naar hun huis, waar ik de volgende 10 dagen zou slapen. De eerste dag was erg wennen omdat ik niet gewend was met kleine kinderen in een huis te wonen, maar al snel veranderde dat en voelde ik me helemaal thuis. In de dagen dat ik bij Natasha en Jordan was, hebben we heel erg veel gedaan. Zo zijn we naar Watsons Mill geweest, naar het War museum in Ottawa, naar 3 baseball wedstrijden, de kaasfabriek in St. Albert, bioscoop en naar het strand.

4 De moeder van Natasha is Nederlandse en is als klein kindje naar Canada verhuist. Ze kan zich niet meer zo veel van Nederland herinneren maar spreekt de taal nog wel. Vrijdag ging ik met haar naar de kaasfabriek en naar de nagelsalon. Ik vond het erg leuk om samen met haar een dagje op pad te zijn omdat ik aan haar de vragen kon stellen die ik moeilijk vond om in het Engels te stellen. Het hoogte punten van mijn tijd bij Natasha en Jordan was de licht show bij de het parlement en een vliegtuigvluchtje met de vader van Natasha. Tijdens de lichtshow op parlement hill zaten we, samen met honderden andere mensen, met een opklap stoeltje op het grote grasveld voor het parlement. De lichtshow liet de geschiedenis van Canada in het kort zien, van de ontdekking van Canada tot aan het eind van de tweede wereld oorlog. Heel mooi vond ik dat Nederland er ook een beetje in voor kwam, doormiddel van een oranje tulp op de toren. Toen de show was afgelopen werd de toren belicht met de Canadese vlag en werd het volkslied gezongen, het hele veld zong mee.

5 De laatste dag bij Natasha en Jordan mocht ik s ochtends vliegen in één van de sportvliegtuigjes van Natasha s vader. Het was een gammel vliegtuigje waarin je alle bewegingen voelde. Ik heb hoogtevrees dus was dit een hele uitdaging. Bij het opstijgen klopte mijn hart in mijn keel, maar eenmaal in de lucht ging het iets beter. Na ongeveer een kwartiertje gevlogen te hebben vroeg Natasha s vader of ik wilde sturen. Doodsbang zei ik ja omdat ik het toch een keer wilde meemaken om een vliegtuig te besturen, want zo n kans krijg je maar één keer. Ik vond het sturen super leuk maar ook echt super eng. Elke beweging die ik met het stuur maakte, maakte het vliegtuigje ook. Na 5 minuten gevlogen te hebben gaf ik het stuur weer terug omdat de lucht onrustiger werd. Na ongeveer drie kwartier vliegen over het Canadese landschap landden we weer waar we ook waren opgestegen. Tijdens de landing maakte het vliegtuig een harde klap tegen de grond en kwamen we langzaam tot stilstand. Ik vond het een hele coole ervaring en het heeft me geholpen een stukje van mijn hoogte vrees te overwinnen.

6 Die avond ging ik naar het kamp waar ik 10 dagen met Maìra en Guiditta in een caravan zou slapen. Het was al gelijk gezellig ondanks de taalbarrière. Deze 10 dagen gingen super snel voorbij terwijl we samen superleuke dingen deden. Roxanne Backes had alle dagen voor ons vol gepland met verschillende activiteiten. Elke lunch en avond aten we met een verschillende Lionsclub uit de buurt. We werden steeds super gastvriendelijk ontvangen en kregen allerlei leuke cadeautjes en mooie pins. Ik heb nu een hele rugzak vol pins waar ik erg trots op ben.

7 Naast het bezoeken van de Lionsclubs hebben we ook super leuke activiteiten gedaan. Zo hebben we het parlement bezocht, de wissel van de wacht gezien, hebben we gezipplined in Quebec, zijn we naar Calypso geweest (een groot water park) en zijn we bijvoorbeeld gaan golfen. Wat ik het leukste vond was de rondleiding op het parlement, de wissel van de wacht, het zippinen, het Calypso waterpark en de avonden met Guiditta en Maíra in de Caravan waar we spelletjes deden en films keken. Tijdens de rondleiding op het parlement hadden we een hele enthousiaste gids en kwamen we op alle mooie plekjes van het parlement. We hebben bijvoorbeeld de bibliotheek gezien en hebben boven op de toren gestaan met prachtig uitzicht over Ottawa en de Ottawa River. De wissel van de wacht was ook heel spectaculair, ik denk dat het te vergelijken is met die van Engeland.

8 Tijdens het ziplinen deed Roxanne ook mee wat ik heel knap vond, want het was fysiek best zwaar. Eerst deden we een laag parcours in de bomen wat steeds hoger werd, naar mate we aan het einde kwamen werden de zipline stukken steeds langer met als finale een lange over een meer, super gaaf! Na dit lange stuk moesten we via een rotswand weer naar het land klimmen.

9 Wat ook heel bijzonder was is dat we werden gevraagd voor een interview in de krant. We spraken af met de interviewster in een restaurantje om het interview te doen en hierna werden er in het parkje om de hoek foto s van ons gemaakt. De volgende week woensdag zou het in de krant staan, dus konden we het nog net meenemen als souvenir naar huis. Dezelfde week hadden we ook onze landen presentatie. Ik had hem gelukkig in Nederland al voorbereid en was trots op het resultaat. Wel was het erg spannend omdat er heel veel mensen kwamen kijken. Alle Lions clubs waarbij we hadden gegeten waren uitgenodigd en al onze gastgezinnen waren ook aanwezig. De landen presentaties werden afgesloten met een lekkere maaltijd en ik vond het heel leuk om Megan en Martine weer even te zien. De laatste avond was er een afscheids bbq voor ons georganiseerd. Iedereen was er en het was erg gezellig. Het werd gegeven op een groot landgoed waar één van de Lions leden woonde. Op het landgoed stond ook een manage, was er een zwembad en het had een hele grote tuin. Als verrassing mochten we paardrijden. Aan het eind van de bbq hielden we een speech om de Lionsclubs, Roxanne Backes en de gastgezinnen te bedanken voor deze mooie ervaring.

10 Ik heb heel erg genoten van mijn tijd in Canada en er veel van geleerd. Mijn Engels is heel erg verbeterd en ik vond het super interessant en leuk om vrienden te maken uit verschillende landen met verschillende culturen. Ik ben de Lions club heel erg dankbaar dat ik aan het programma mocht deelnemen en dat ik dankzij de Lions Club zoveel leuke mensen heb ontmoet en vrienden voor het leven heb gemaakt.