SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

Transcriptie

1 SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

2 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Toux-San Codeïne met Honing 1 mg/ml siroop 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Iedere ml siroop bevat 0,78 mg codeïne base monohydraat. Dit is aanwezig in de vorm van codeïnefosfaat hemihydraat 1,02 mg, overeenkomend met 1,0 mg codeïnefosfaat. Hulpstoffen met bekend effect: Toux-San Codeïne met Honing 1 mg/ml bevat sorbitol, ethanol, propyleenglycol en parahydroxybenzoaten (zie ook rubriek 4.4) Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Siroop. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1. Therapeutische indicaties Symptomatische behandeling van niet-productieve hoest Dosering en wijze van toediening Dosering De maximale dosis codeïne voor volwassenen bedraagt 120 mg per dag. Voor kinderen jonger dan 18 jaar bedraagt de maximale dosis 1 mg/kg per dag. - Volwassenen en jongeren vanaf 15 jaar: 15 tot 30 ml siroop (overeenkomend met 15 tot 30 mg codeïnefosfaat) per inname, maximum tot 4 keer per dag. Maximum 30 ml per inname en 120 ml per 24 uur. - Jongeren van jaar: 10 tot 20 ml siroop (overeenkomend met 10 tot 20 mg codeïnefosfaat) per inname, maximum tot 3 keer per dag. Maximum 20 ml per inname en 60 ml per 24 uur Pediatrische patiënten: Kinderen jonger dan 12 jaar: Codeïne is gecontra-indiceerd voor kinderen jonger dan 12 jaar (zie rubriek 4.3). Jongeren in de leeftijd van 12 jaar tot 18 jaar: Codeïne is niet aanbevolen voor gebruik bij jongeren in de leeftijd van 12 jaar tot 18 jaar die een verminderde ademhalingsfunctie hebben (zie rubriek 4.4).

3 Toux-San Codeïne met Honing 1 mg/ml bevat 1,2 g suiker per maximale eenheidsdosis van 30 ml siroop (400 mg per 10 ml siroop), door de aanwezigheid van honing. Dit geneesmiddel kan door diabetici gebruikt worden, maar zij dienen wel rekening te houden met de hoeveelheid suiker per inname. Dosering bij speciale patiëntengroepen Dosering bij leverinsufficiëntie Aanpassing van de dosering wordt aanbevolen bij leverfalen. Dosering bij nierinsufficiëntie Aanpassing van de dosering wordt aanbevolen bij matig of ernstig nierfalen. Wijze van toediening Oraal gebruik. De behandelingsduur moet zo kort mogelijk zijn en beperkt blijven tot de symptomatische periode. De fles schudden vóór gebruik Contra-indicaties - Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. - Respiratoire insufficiëntie. - Astmatische hoest. - Bij kinderen jonger dan 12 jaar vanwege een verhoogd risico op het ontwikkelen van ernstige en levensbedreigende bijwerkingen. - Bij vrouwen tijdens borstvoeding (zie rubriek 4.6). - Bij patiënten van wie bekend is dat ze ultrasnelle metaboliseerders zijn van CYP2D Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik - De behandelingsduur beperken tot de symptomatische periode. - Als de hoest langer dan 4 tot 5 dagen aanhoudt en/of bij koorts, moet de klinische situatie van de patiënt opnieuw geëvalueerd worden door een arts. - Bij patiënten met lever- of nierinsufficiëntie moet de dosis gereduceerd worden. - Bij astma, productieve hoest en bronchitis en bij respiratoire insufficiëntie is voorzichtigheid geboden. - Voorzichtigheid is geboden wegens mogelijk misbruik en bijbehorende effecten op het centraal zenuwstelsel. - De productieve hoest, die een fundamenteel element is van de bronchopulmonaire verdediging, moet gerespecteerd worden. - Het is weinig zinvol antitussiva samen toe te dienen met expectorantia of mucolytica. - Alvorens een antitussivum toe te dienen, dient men zich ervan te vergewissen dat andere oorzaken van hoest, dewelke een specifieke behandeling vereisen, werden onderzocht. - Gedurende de behandeling is het gebruik van alcoholische dranken af te raden. - Omdat de siroop ethanol bevat, moet het gelijktijdig gebruik van disulfiram of metronidazol vermeden worden. - Wanneer artsen codeïnebevattende geneesmiddelen voorschrijven, moeten zij de patiënten op de hoogte brengen van de risico s en tekenen van overdosering van morfine (zie rubriek 4.9). - Een verlengd gebruik in hoge dosis van preparaten op basis van codeïne kan aanleiding geven tot verslaving. Deze zal zwakker zijn dan bij andere opiaten; euforie en sedatie zijn minder uitgesproken dan bij morfine.

4 - Dit geneesmiddel bevat 1,2 g suiker (door de aanwezigheid van honing) en17,22 g sorbitol (E420) per maximale eenheidsdosis van 30 ml siroop. Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als fructose-intolerantie, glucose-galactose malabsorptie of sucrase-isomaltase insufficiëntie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. - Methylparahydroxybenzoaat (E218) en propylparahydroxybenzoaat (E216) kunnen allergische reacties veroorzaken (wellicht vertraagd). CYP2D6 metabolisme Codeïne wordt door het leverenzym CYP2D6 gemetaboliseerd tot morfine, zijn actieve metaboliet. Indien een patiënt een deficiëntie heeft van dit enzym of indien dit enzym helemaal ontbreekt, zal geen toereikend therapeutisch effect worden bereikt. Uit schattingen blijkt dat tot 7% van de Kaukasische populatie deze deficiëntie kan hebben. Indien de patiënt echter een extensieve of ultrasnelle metaboliseerder is, is er een verhoogd risico op het ontwikkelen van bijwerkingen van opioïdentoxiciteit, zelfs bij doses die gebruikelijk worden voorgeschreven. Deze patiënten zetten codeïne snel om in morfine, hetgeen leidt tot morfinegehaltes in het serum die hoger zijn dan verwacht. Algemene symptomen van opioïdentoxiciteit bestaan uit verwardheid, slaperigheid, oppervlakkige ademhaling, kleine pupillen, misselijkheid, braken, constipatie en geen eetlust. In ernstige gevallen kunnen ze symptomen omvatten van circulatoire en respiratoire depressie, wat levensbedreigend en in zeer zeldzame gevallen fataal kan zijn. Schattingen van de prevalentie van ultrasnelle metaboliseerders in verschillende populaties worden hieronder samengevat: Populatie Prevalentie % Afrikaans/Ethiopisch 29% Afrikaans-Amerikaans 3,4% tot 6,5% Aziatisch 1,2% tot 2% Kaukasisch 3,6% tot 6,5% Grieks 6,0% Hongaars 1,9% Noord-Europees 1%-2% Kinderen met een verminderde ademhalingsfunctie Codeïne is niet aanbevolen voor gebruik bij kinderen bij wie de ademhalingsfunctie misschien verminderd is, waaronder neuromusculaire stoornissen, ernstige hart- of ademhalingsaandoeningen, infecties van de bovenste luchtwegen of longinfecties, meerdere traumata of grote chirurgische procedures. Deze factoren kunnen de symptomen van morfinetoxiciteit verergeren Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Geneesmiddelen die een deprimerende werking hebben op het centraal zenuwstelsel versterken de werking van codeïne en hebben een uitgesproken sedatie tot gevolg. Dit is het geval voor alcohol, pijnstillers, antitussiva met centrale werking, opiaten, barbituraten, benzodiazepinen en andere tranquillizers, bepaalde antihistaminica, fenothiazines, MAO-remmers. Dergelijke associaties zijn te vermijden. Hart en circulatie Quinidine Mogelijke werking: Inhibitie van het cytochroom iso-enzym CYP2D6 dat verantwoordelijk is voor de omzetting van codeïne tot zijn actieve metabolieten.

5 Neveneffect: Vermindering van de maximale bloedspiegel van morfine tot 90% waardoor het analgetisch effect verdwijnt. Anti-infectiegeneesmiddelen Rifampicine Mogelijke werking: Inhibitie van de werking van het cytochroom P450 iso-enzym CYP2D6, dat de bloedspiegel verlaagt van morfine, dat geproduceerd wordt door codeïne. Neveneffect: Verminderd effect van codeïne. Centraal zenuwstelsel Barbituraten, benzodiazepines, hypnotica, anesthetica, andere opioïde analgetica en centraal werkende spierrelaxantia Mogelijke werking: Bijkomende deprimerende werking op het centraal zenuwstelsel. Neveneffect: Mogelijke bijkomende deprimerende werking op de ademhaling. Alcohol Mogelijke werking: Bijkomende deprimerende werking op het centraal zenuwstelsel. Neveneffect: Slaperigheid Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Vruchtbaarheid Geen gegevens beschikbaar. Zwangerschap Toux-San Codeïne met Honing 1 mg/ml dient niet te worden gebruikt tijdens het laatste trimester van de zwangerschap, behalve indien de klinische toestand van de vrouw behandeling met Toux-San Codeïne met Honing 1 mg/ml vereist. Gebruik vlak voor of tijdens de bevalling kan ademhalingsdepressie bij de neonaat veroorzaken. Langdurig gebruik van opioïden tijdens de zwangerschap veroorzaakt ontwenningsverschijnselen bij de neonaat. Borstvoeding Codeïne is gecontra-indiceerd tijdens borstvoeding (zie rubriek 4.3). Bij normale therapeutische doses kunnen codeïne en zijn actieve metaboliet in zeer kleine doses aanwezig zijn in de moedermelk. Het is onwaarschijnlijk dat dit een nadelig effect heeft op de met moedermelk gevoede zuigeling. Indien de patiënt een ultrasnelle metaboliseerder is van CYP2D6, kunnen echter hogere gehaltes van de actieve metaboliet, morfine, aanwezig zijn in de moedermelk en kunnen ze in zeer zeldzame gevallen leiden tot symptomen van opoïdentoxiciteit bij de zuigeling, wat fataal kan zijn. Moeders die een snel metabolisme van codeïne vertonen en borstvoeding geven, kunnen ook de symptomen van een overdosis ervaren, zoals extreme slaperigheid, verwardheid of oppervlakkige ademhaling Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Gebruik van dit geneesmiddel kan aanleiding geven tot slaperigheid, vooral in combinatie met alcohol. Waakzaamheid is geboden als de rijvaardigheidsfuncties worden aangesproken. De combinatie met alcohol kan leiden tot verminderde psychomotorische functies Bijwerkingen De bijwerkingen van Toux-San Codeïne met Honing 1 mg/ml staan vermeld per systeem/orgaanklasse en voorkeursterm volgens MedDRA. Binnen elk systeem/elke orgaanklasse worden de bijwerkingen ingedeeld in de volgende frequentiecategorieën: Zeer vaak ( 1/10); Vaak ( 1/100, <1/10); Soms ( 1/1000, <1/100); Zelden ( 1/10.000, <1/1.000), Zeer zelden (<1/10.000).

6 Immuunsysteemaandoeningen Zeer zelden: anafylactische reacties, allergie. Frequentie niet gespecifieerd: kruisovergevoeligheidsreactie Zenuwstelselaandoeningen Vaak: vertigo, slaperigheid. Zelden: afhankelijkheid. Frequentie niet gespecifieerd: verhoogde druk van de cerebrospinale vloeistof, myoclonus, hoofdpijn. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Zeer zelden: ademhalingsdepressie. Frequentie niet gespecifieerd: langzame ademhaling. Maagdarmstelselaandoeningen Zeer vaak: nausea, braken, constipatie, dyspepsie. Zeer zelden: acute pancreatitis. Frequentie niet gespecifieerd: droge mond. Huid- en onderhuidaandoeningen Zeer zelden: urticaria. Frequentie niet gespecifieerd: huiduitslag, vasodilatatie/vasodilatatie ter hoogte van de huid, zwelling van het aangezicht, angioneurotisch oedeem. Nier-en urinewegaandoeningen Zeer zelden: nefrotoxiciteit. Frequentie niet gespecifieerd: acuut renaal falen. Skeletspierstelselaandoeningen Frequentie niet gespecifieerd: myasthenia gravis. Psychische stoornissen Frequentie niet gespecifieerd: delirium, euforie. Melden van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via: Federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten Afdeling Vigilantie EUROSTATION II Victor Hortaplein, 40/ 40 B-1060 Brussel Website: adversedrugreactions@fagg-afmps.be 4.9. Overdosering Maximale dosis codeïne: Volwassenen: 0,43 mg/kg per keer; 1,71 mg/kg per dag. Kinderen: 1 mg/kg/dag.

7 Door onvoorzichtigheid of per vergissing kan een te grote hoeveelheid ingenomen worden, vooral door kinderen; ernstige intoxicaties bij kinderen werden vastgesteld bij accidentele innames van 5 mg/kg lichaamsgewicht. Symptomen De symptomen van opiaatvergiftiging worden omschreven als een drieledige combinatie van een verlaagde staat van bewustzijn (sedatie), miosis en ademhalingsdepressie. Opiaten-overdosering heeft gewoonlijk een deprimerende werking op het centraal zenuwstelsel en de ademhaling wat leidt tot sedatie, hypoxie, milde hypotensie, miosis en gastrische hypomotiliteit. Andere symptomen zijn braken, droge mond, mictiestoornissen, vertigo, ataxie of agitatie. Ernstige overdosering kan leiden tot apneu, shock, acuut longletsel, dysritmie, rhabdomyolyse, anoxische encephalopathie of coma. Bij hoge doses kunnen bij kleine kinderen tevens convulsies optreden. Behandeling Overdosering wordt in wezen symptomatisch en ondersteunend behandeld. Antidotum Naloxone: - Volwassenen: 0,4 2 mg I.V., te herhalen om de 2 à 3 minuten, tot een verbetering van de symptomen optreedt. - Kinderen: 0,01 mg 0,03 mg per kg lichaamsgewicht, I.V., te herhalen indien nodig. Bij bewuste patiënten kan een maagspoeling en een toediening van actieve kool toegepast worden. Bij convulsies kan diazepam worden toegediend: - Volwassenen : 5 10 mg/kg, I.M. of traag I.V., om de 10 à 15 min., met max. 30 mg. - Kinderen: 0,2 0,5 mg/kg, I.M. of traag I.V., om de 2 à 5 min., met max. 5 mg. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1. Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: Antitussiva, opiumalkaloïden en derivaten, ATC code: R05D A04. Codeïnefosfaat (een morfinederivaat) is een relatief krachtige, centraal werkende hoestremmer. Zijn antitussieve effect is het gevolg van een sterke onderdrukking van het hoestcentrum. Het oefent tevens een analgetische werking uit door het blokkeren of moduleren van de opiaatreceptoren. Bij overdosering kan ademhalingsdepressie optreden. Codeïnefosfaat wordt bij normale doseringen niet beschouwd als een verdovend middel dat afhankelijkheid verwekt. Alleen bij gebruik van hoge dosissen (+ 200 mg/dag voor volwassenen) of bij langdurig gebruik (zelfs van therapeutische dosissen) kan fysieke en psychische afhankelijkheid ontstaan. Het is veel minder euforiserend dan en een onvolledig substituut van morfine Farmacokinetische eigenschappen Langs orale weg wordt codeïnefosfaat voor 50 à 60 % geresorbeerd. De werking wordt reeds merkbaar na 15 tot 30 minuten. De plasmaconcentraties bereiken een piek na 1 uur. De halveringstijd bedraagt 2 tot 2 ½ uur. De gemiddelde werkingsduur is 3 tot 4 uur. Codeïnefosfaat wordt door O- en N-demethylatie in de lever gemetaboliseerd tot morfine, norcodeïne, normorfine, hydrocodone en andere metabolieten. De omzetting naar morfine gebeurt via het cytochroom P450 2D6 (iso-enzyme

8 CYP2D6), wat genetisch polymorfisme vertoont (zie ook rubriek 4.4). Sommige personen hebben DNA variaties die dit enzyme actiever maken, wat maakt dat codeïne sneller en vollediger tot morfine wordt omgezet dan bij andere personen. Deze ultra-snelle metaboliseerders hebben meer kans op morfine-bloedwaarden die hoger zijn dan normaal na het nemen van codeïne. Hoge morfinewaarden kunnen leiden tot respiratoire depressie, cyanose en een verminderd bewustzijn, dat fataal kan zijn. Eén tot zeven personen op honderd zijn ultra-snelle metaboliseerders, maar deze komen meer voor bij bepaalde ethnische groepen. Tot 7% van de kaukasiërs zijn CYP2D6 ultra-snelle metaboliseerders maar de prevalentie verschilt naargelang ras of ethnische groep. Negenentwintig procent van de Noord-Afrikaanse en Ethiopische bevolking zijn ultra-snelle metaboliseerders, met 3,4 tot 6,5 procent voor de Afrikaanse Amerikanen. Het geschatte aantal ultra-snelle metaboliseerders is algemeen 1 tot 7 per 100 personen, maar kan tot 29 procent bedragen bij sommige ethnische groepen. Codeïne wordt snel en goed geabsorbeerd na orale toediening, ongeveer 50% ondergaat presystemische metabolisatie in het spijsverteringsstelsel en in de lever. De piekplasmaconcentratie wordt bereikt na ongeveer 1 uur en de plasmahalfwaardetijd bedraagt 3-3,5 uur. Absorptie is sneller na i.m. injectie, de tijd tot wanneer de piekplasmaconcentratie bereikt wordt, bedraagt ongeveer 0,5 u. Het distributievolume is 3,6 liter/kg en de klaring bedraagt 0,85 liter per minuut. Codeïnefosfaat passeert door de placentaire barrière en gaat over in de moedermelk. Ultrasnelle 2D6 metaboliseerders vertonen een risico op ernstige respiratoire depressie, zelfs bij normale dosissen, en deze personen vormen geen duidelijk identificeerbare groep. - Genetisch polymorfisme van CYP2D6 kan resulteren in een gebrek aan doeltreffendheid bij trage metaboliseerders of in een verhoogd risico op morfinetoxiciteit bij ultrasnelle metaboliseerders; - Een studie heeft aangetoond dat de morfineconcentraties in het plasma ongeveer 50% hoger zijn bij ultrasnelle 2D6 metaboliseerders dan bij de snelle metaboliseerders; na de inname van één enkelvoudige dosis van 30 mg codeïne heeft 91% van de ultrasnelle metaboliseerders sedatie waargenomen, tegenover 50% van de snelle metaboliseerders; - Het genotype van de 2D6 metaboliseerders is niet gekend en onvoorspelbaar; t.t.z. dat om het even welke persoon een ultrasnelle metaboliseerder kan zijn zonder het te weten; uitsluitend een genetische test laat toe te bepalen of een patiënt een snelle of ultrasnelle metaboliseerder is; - Er bestaat geen grenswaarde voor de concentratie van codeïne onder dewelke het gebruik ervan veilig is; - Ultrasnelle metaboliseerders gediagnosticeerd met obstructieve slaapapneu die codeïne nemen na tonsilectomie en/of adenoïdectomie vertonen een verhoogd risico op de ontwikkeling van acute/levensbedreigende respiratoire problemen en overlijden. Het risico is verhoogd bij kinderen jonger dan 6 jaar; - Het risico van postoperatief codeïnegebruik bij kinderen beschouwend, dient rekening gehouden te worden met de klinische setting (postoperatief gebruik bij patiënten met een verminderde werking van het ademhalingsstelsel) en de postoperatieve zorg setting (operatie in dagkliniek gevolgd door postoperatieve thuiszorg) Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Geen gegevens bezorgd.

9 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1. Lijst van hulpstoffen - glycerol - ethanol 96 (alcohol) - propylparahydroxybenzoaat (E216) - methylparahydroxybenzoaat (E218) - propyleenglycol - honing - honingaroma - caramel-vanille aroma - natriumsaccharine - vloeibare sorbitol (E420) - gezuiverd water 6.2. Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing Houdbaarheid 3 jaar Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities wat betreft de temperatuur Aard en inhoud van de verpakking Siroop: Helder tot licht opaal gekleurd, geel-bruine siroop met een honing-karamel geur. Bruine glazen fles (Type III Ph. Eur.) met 200 ml siroop, afgesloten met een witte kindveilige sluiting (polyethyleen aan de binnenzijde). De verpakking bevat eveneens een doseerdop in polypropyleen gegradueerd van 5 ml tot 30 ml Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN TAKEDA BELGIUM Gentsesteenweg BRUSSEL 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE288215

10 9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste vergunning: 20 november 2006 Datum van hernieuwing van de vergunning: 26 augustus DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Datum van de laatste herziening van de SKP: 09/2016. Datum van de laatste goedkeuring van de SKP: 10/2016.