Dinsdag. Lezen: Mattheüs 5:1-12. Mattheüs 5:4 Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden.

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Dinsdag. Lezen: Mattheüs 5:1-12. Mattheüs 5:4 Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden."

Elisabeth van der Linden
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Dinsdag Lezen: Mattheüs 5:1-12 Mattheüs 5:4 Zalig zijn zij die treuren, want zij Het licht van Pasen heeft in de verkondiging weer geschenen. De zon leek ondergegaan op Golgotha, maar Jezus Christus heeft alles overwonnen. Daar proeven we al iets van in de woorden van de Bergrede. Wie de boodschap van het Evangelie niet verstaat, die verstaat ook de bergrede niet. Hier klinkt dat zij die treuren, vertroost zullen worden. Dat de zachtmoedigen de aarde zullen bezitten. En dat zij die hongeren en dorsten verzadigd zullen worden. Maar hier op aarde is het vaak zo anders voor de gelovigen. Zij die rouwen, worden vaak niet vertroost, de zachtmoedigen bezitten geen land, zie die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, nemen dat vaak mee het graf in. Maar waar het hier om gaat is zo oneindig veel meer. Waar het licht van Pasen het duister van Goede Vrijdag openbrak, daar laat Jezus met deze boodschap horen welke zegeningen er werkelijk wachten voor hen die Hem volgen: Zijn woorden horen en doen. Zien we dat hier gaat om de verborgenheid van het Koninkrijk van God. Verborgen voor het ongeloof, maar van oneindige troost voor het geloof. Waar zovele schijnzekerheden omvallen, daar blijft Gods Woord staan. Het zal geen duimbreed wijken. Wat een heerlijke troost! Zingen: Psalm 27:5 Vraag: Herken jij het licht van Pasen?

2 Woensdag Lezen: Lukas 6:20-26 Gisteren hebben we ingezet met een korte herinnering aan Pasen. Heilsfeiten mogen we niet los van elkaar zien. Nu luisteren we samen naar de eerste woorden van Mattheüs, die ons meeneemt de berg op. We gaan naast Hem zitten. Op één van de bergen ergens in het land van Galilea. Even daarvoor is Hij gedoopt. Heeft de duivel Hem verzocht in de woestijn. En nu houdt Hij Zijn eerste grote rede. De rede van de berg. Wie in gedachten naast Jezus plaatsneemt op de berg ziet rondom Hem Zijn twaalf discipelen. Maar niet alleen zij zijn er. Ook de schare. Je mag ze niet over het hoofd zien. Mattheüs deed het ook niet. In het vorige hoofdstuk heeft hij ze ter sprake gebracht. Ze zijn naar Jezus gegaan. Het gerucht over Hem verspreidde zich vanuit Galilea tot in heel Syrië. Van heinde en ver komen ze: zieken en bezetenen en Hij geneest, Hij heelt, de Heiland. Is het wonder dat velen Hem volgen. Juist dit dringt de Heiland om naar deze berg te gaan. Om aan armen het Evangelie te verkondigen. Om te genezen die gebroken zijn van hart. In de synagoge zal dat niet gaan. Daarom richting de berg en achter Hem de schare. Daar zal Jezus Christus Zijn mond open doen, zoals dat ook gebeurt in de verkondiging van het Woord alsook in de stilte van je kamer waar het Woord open gaat. Zingen: Psalm 72:6 Overdenken: 't Behoeftig volk, in hunne noden, in hun ellend' en pijn, gans hulpeloos tot Hem gevloden, zal Hij ten redder zijn.

3 Donderdag Lezen: Efeze 1:15-23 De goede Herder trekt de berg op. Met daarachter de schare. Een aangrijpend beeld moet dat geweest zijn. De verloren schapen van het huis van Israël. Hij heeft oog voor hen. Ik weet dat er gedacht wordt dat Jezus Zich boven alles richtte tot Zijn leerlingen, de twaalf discipelen. Laat het waar zijn dat zij straks dat Koninkrijk van God mogen verkondigen. Gedoopt door de Heilige Geest. Dat wil niet zeggen dat de schare niet betrokken is op deze boodschap, verkondigd op de berg. Zeker wel. Het is niet zonder reden dat Jezus over een drietal jaren opnieuw een berg beklimt. Daar ontvangen Zijn discipelen het laatste onderwijs voordat Hij ten hemel vaart. Waarom spreekt Jezus ook hier de schare aan? Omdat Hij met innerlijke ontferming bewogen is. Ook dat hoort bij het onderwijs dat Zijn discipelen krijgen. Denk eens aan de gemeente waar je iedere zondag het Woord hoort. Meestal tref je aan de zijkant van de kansel de kerkenraad aan en voor de kansel de gemeente. Voor wie geldt de verkondiging? Alleen voor de kerkenraad of alleen voor de gemeente? Beiden hebben het nodig. Om gevoed en gelaafd te worden in de grazige weiden van het Woord. Proeven we hier niet iets van het ambt van alle gelovigen? Er is pas werkelijk sprake van gemeentezijn en gemeenschap der heiligen in de gemeenschap met Hem. Zingen: Psalm 108:1 Vraag: Waarom is het Bijbelgedeelte voor vandaag Efeze 1:15-23?

4 Vrijdag Lezen: Psalm 23 Jezus ziet de schare. Niet zomaar een schare. Het is al genoemd, het zijn de verloren schapen van het huis van Israël, de kinderen van het verbond. Schapen zonder herder, maar wel schapen. In Psalm 23 laat David horen dat de HEERE zijn herder is en dat het hem aan niets ontbreekt. Deze woorden kan de schare in de tijd van Jezus niet meer nazeggen. Het ontbreekt ze aan alles. De schare is voor de Joodse leiders, de schare die de wet niet kent. Daarom hijgde deze schare. Naar geestelijk voedsel. Naar de grazige weide van het Woord. Om gevoerd te worden aan zeer stille wateren. Dat gebeurt hier. Jezus verkwikt en vertroost. Heerlijk om dit te weten. Het Woord is en blijft hetzelfde. Wie met deze schare verlangt naar het heilrijk Woord van dé goede Herder, moet plaatsnemen aan de grazige weide en de zeer stille wateren van het Woord. In dat Woord is alles te vinden. Daar wordt je in liefde dronken. Stil worden over Zijn ontferming. Is dat geen werkelijke troost? Zingen: Psalm 23:1 Vraag: Zegt u het David na wat hij belijdt in Psalm 23? Overdenk je antwoord.

5 Zaterdag Lezen: Mattheüs 9:35-38 Jezus ziet de schare. Met innerlijke ontferming bewogen. Hij de goede Herder ziet Zijn verloren schapen. Het is toch waar wat Jesaja schrijft (Jesaja 53:6), dat zij en wij allen dwalen als schapen! We keren ons naar onze eigen weg. Met deze enkele woorden kunnen de verloren schapen getekend worden. Eén en al ellende en uitlandig. Niet wandelend op dé weg. Dat ziet Jezus, dé Herder der schapen. In tegenstelling tot de herders van Israël. In hun ogen is geen barmhartigheid te vinden. Ze leggen de schare lasten op die niet te dragen zijn en waar zichzelf verre van hielden. Zo werd de genade van God verduisterd. Misschien hebben wij wel eens schaap gezien in nood, of een schaap dat verwaarloosd was. Dat doet wat met ons. Een dier dat te moe is om nog overeind te komen. Dat roept iets bij ons op als het goed is: ontferming. Zullen we dit beeld gebruiken voor Christus liefde? Hij ziet vermoeiden en belasten en roept ze op om bij Hem alleen de rust te vinden. Innerlijke ontferming. Rommelende ingewanden. Dat is wat het Woord ons wil laten proeven. Voor de discipelen rondom Hem, alsook de schare. Straks mogen de discipelen Zijn liefde verkondigen. Aan alle volken. Om ze tot Zijn discipelen te maken. Ze moeten alle volken zien met de ogen van Christus: als vermoeiden en belasten. En de schare? Die mag weten dat Hij weet wie wij allemaal zijn: dwalende schapen, vermoeide schapen, dorstige schapen, treurende schapen. Hij (onder)wijst ons waar de troost te vinden is: bij Hem alleen. Zingen: Psalm 6:9 Vraag: Waarom was Jezus met innerlijke ontferming bewogen, wat is de boodschap voor ons?

6 Zondag Lezen: Psalm 146 Wat is de boodschap die de discipelen en de schare te horen krijgen? Wat is het eerste woord uit de mond van Jezus? Lees maar mee: zalig! Tot achtmaal toe spreekt Hij dit woord uit. Een uitroep van vreugde. Geen onbekend woord voor de schapen van het huis van Israël. Het is de taal van de Psalmen waar vaak gesproken wordt over de welgelukzaligheid. Zo ook hier. Jezus spreekt over de zaligheid en stelt dat tegenover het wee. Veel is er over de betekenis van dit woord te zeggen, maar we mogen het ook vertalen met geluk, en dan het werkelijke geluk, het deelhebben aan Gods heil! We weten dat Maria door Elizabeth zalig genoemd werd en dat vanwege haar geloof (Lukas 1:45). Thomas hoorde uit de mond van Jezus dat zij zalig zijn die geloven zonder gezien te hebben (Johannes 20:29). Weet je nog wat we schreven over de dwalende, vermoeide, belaste schapen? Zij die geen herder hebben? Ziet u ze in gedachten zitten. Rondom de goede Herder? Daar dalen Zijn woorden neer. Aan de zeer stille wateren. En dan dít woord als eerste zalig. Geen wee, maar zalig. Zalig zijn de armen van geest. Hier worden bedelaars vertroost. Hiermee komt een indringende boodschap tot ons. Is het ons te doen om deze zaligheid, om deze troost, die verkondigd wordt in en door Jezus Christus. De wereld wil het ons anders doen geloven, maar hier opent Jezus het venster van Pasen op de schepping die zucht als in barensnood. Komt, allen die vermoeid en belast zijt en vindt hier dé rust aan de zeer stille wateren van de Heiland. Zingen: Psalm 146:3 Ter overdenking: Het geloof ziet Christus als een volkomen gepaste en gewillige Zaligmaker en ontvangt een hart om Hem te nemen vóór alles en in plaats van alles.

7 Maandag Lezen: Spreuken 3:37-41 Tot achtmaal toe klinkt het woord zalig. Ook de treurenden. Het woord vinden we terug bij de dodenklacht. Een van de sterkere uitdrukkingen voor droefheid. Zo treurde Jakob over bitter als hij denkt dat zijn zoon Jozef dood is. Lukas schrijft dat zij die wenen, zullen lachen (Lukas 9:21). Treuren en wenen. Wat is de reden van dit alles? Kunnen we wijzen op het treuren van hen die wisten van ziekte, verlamdheid en bezetenheid? Zeker wel, maar hun verdriet gaat verder. We weten hoe velen zich hebben laten dopen door Johannes in de Jordaan. Onder belijdenis van hun zonden. Zonde verwoest. Alle reden tot treuren en wenen. Denk maar wat Salomo schrijft (Spreuken 3:39): Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden. En met dit verdriet komt de zondaar tot Jezus. Bij en in Hem alleen is de enige troost te vinden voor leven en sterven. In het leven van alledag is het niet goed om met je verdriet te blijven rondlopen, maar dat geldt boven alles voor de rouw en het treuren vanwege de zonde. Moede kom ik arm en naakt tot de God Die zalig maakt. Om uit Zijn mond te horen: zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden. Zingen: Psalm 41:1 Vraag: Wat is jouw enige troost?

Vergelijkbare documenten

Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen. Mattheüs 5:3

Bijbelrooster 13 november t/m 19 november Thema: Zalig zijn Dinsdag 13 november De armen van geest Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen. Mattheüs 5:3 Dat het koninkrijk