Brief. Nieuws. Maart Nieuws vanuit InTact door Anne-Marie Luiten

Transcriptie

1 Nieuws Brief Maart 2009 Nieuws vanuit InTact door Anne-Marie Luiten U leest alweer de eerste nieuwsbrief van InTact in het nieuwe jaar We zijn het jaar erg heftig begonnen met het overlijden van onze groepsleider uit Deventer, Harry Bouwknegt. Een verlies voor ons als InTact maar zeker voor de InTact groep in Deventer. Een In Memoriam treft u verderop aan in de nieuwsbrief. Hiernaast hebben een aantal groepen te maken gehad met wisseling van groepsleiders door verschillende oorzaken. Vanuit mijn kant wil ik ook in deze nieuwsbrief de mensen die zijn gestopt als groepsleider bedanken voor hun inzet en werk en ze veel succes wensen in de toekomst. We hopen jullie nog vaak te zien in de groepen! De nieuwe groepsleiders, sommigen zijn oude bekenden van InTact, wil ik succes wensen en bedanken voor hun aanbod om ons te ondersteunen in deze tijd. Wens dat we een goede samenwerking mogen hebben in de komende tijden. We hebben de eerste stappen gezet in het proces dat moet maken dat InTact zelfhulp dichter bij de behandeling van Tactus een plekje krijgt. In een aantal klinieken zijn InTact medewerkers aangeschoven en zijn ze samen met de medewerkers van Tactus op zoek naar de beste manier om samen te werken voor de cliënt en natuurlijk niet te vergeten zijn naaste! Fijn ook hier medewerkers tegen te komen die het gedachtegoed van InTact een warm hart toe dragen en openstaan om mee te werken aan een toekomst waarbij Tactus verslavingszorg en InTact zelfhulp samen werken. Weliswaar ieder vanuit zijn eigen kennisgebied maar zeer zeker niet elkaar concurrerend. Zoals wel vaker gezegd, samenwerking resulteert in méér voor de cliënten en hun naasten; het bekende 1+ 1= 3. naasten ook in Flevoland meer te ontwikkelen. We hebben nu dan twee groepen in deze regio, naast Almere is er een groep in Dronten voor (ex) cliënten en naasten. We zijn alweer druk bezig om de jaarlijkse zieltocht te organiseren voor Onze inzet is om de week deze keer iets vroeger in het weizoen te plannen in verband met de grotere kans op mooi weer. Op dit moment zetten we in op de periode 5 t/m 12 juni. Zodra we meer zekerheid hebben laten we dit weten via de website, In deze nieuwsbrief verder een kakofonie aan informatie en natuurlijk een verslag en foto`s van het weekend seminar Verslaving & werk!! Ik zou wensen dat er meer mensen zijn die zich deze ervaring gunnen. Ook wanneer je nog in behandeling bent staat dit aanbod voor je open! Kijk dus even naar het overzicht van seminars en maak een keus! Wanneer je twijfelt of dit wel iets voor je is zijn er deelnemers uit de InTact groepen die je graag willen vertellen hoe zij een seminar hebben ervaren. Gewoon een groepstelefoon bellen. Wanneer jezelf een artikel ( artikel, spreuk of gedicht etc ) hebt voor de nieuwsbrief is dit van harte welkom en kun je dit aanleveren bij de redactie. Wil een ieder verder een goed jaar wensen met veel successen en leermomenten. Zie jullie graag terug bij mijn bezoeken aan de groepen of in een seminar, of hoor graag iets van jullie via de mail. Anne-Marie In Almere is de zelfhulp groep van ouders van verslaafde kinderen aangesloten bij InTact. We hopen dat dit een goede start mag zijn om het aanbod zelfhulp voor verslaafden en hun Telefoon info@zelfhulpvoorverslaafden.nl

2 Verslag Seminar Verslaving en Werk in Zenderen vrijdag 27 februari tot en met zondag 1 maart 2009 Tien deelnemers trapten met gesprekleiders Christiane Westerveld en Peter van de Vondervoort af voor het seminar Verslaving & Werk. Het ijs was gauw gebroken in bezinningscentrum De Zwanenhof in Zenderen, want veel deelnemers kenden elkaar. Belangrijk was echter dat alle deelnemers een uitnodigende houding hadden. Zo kon nieuwkomer Klaas uit Groningen zich een mooi plaatsje verwerven en zijn humor deed de rest. Bijzonder was dat ook een vriendin van een InTact-deelnemer meedeed, dit om haar vriend te ondersteunen. Ze genoot. Kern van de driedaagse vormde de workshop van Adri Hulshoff op zaterdag, en waarop het voor- en na-programma aansloten. Antwoorden op vragen als Vertel ik wel of niet over mijn verslavings-verleden bij een sollicitatie, hoe dicht ik het gat in mijn C.V. vanwege langdurig werkverzuim en hoe voorkom ik dat ik word afgerekend op mijn verleden, vonden hier hun weg. Ook ging elke deelnemer voor zichzelf na welke waarde arbeid heeft en wat je er voor over hebt om een baan te verwerven. En hoewel iedereen wel wist dat een werkgever je pas aanneemt als hij aan je kan verdienen, hakte deze constatering er toch in. Want als verslaafde ben je heel egoïstisch en op jezelf gericht, daar waar bij betaald werk de nadruk op dienstbaar zijn ligt. Opmerkelijk hoe bezield sommige deelnemers waren om hun doel te halen. Vroeger deed ik stoppogingen, nu is het een stopbesluit, zo motiveerde een deelneemster haar langdurige abstinentie van middelen. Er werd niet alleen hard gewerkt om de pijler Werk te ontwikkelen, er was ook tijd voor de pijler Vrije tijd & Ontspanning. Tijdens dammen of Party & Co werd er gestreden en gelachen alsof het leven er van af hing. Niet vreemd dat bijna iedereen zondagmiddag in de touwen hing. Niet groggy, maar voldaan moe. Om die oppepper ging het. Maar ook om het geloof in jezelf, krachtig verwoord in de slotspreuk: De mensen zeiden dat ik het niet kon. Er was iemand die dat niet gehoord had en dat dus niet wist. Die deed het! Peter van de Vondervoort ACTIVITEITEN INTACT Weekendseminar 24/25/26 april 2009 te Aurich (Duitsland) MENTALE WEERBAARHEID Gerbrand en Rita Martini en Anne-Marie Luiten Bijna iedere (ex) verslaafde, maar bijna ook iedere partner/ naaste kent het wel. Jij hebt of je partner/ naaste heeft de verslaving onder controle en toch heb je geen greep op je bestaan. Je bent bij een kleine tegenslag als snel uit het veld geslagen en je voelt je onzeker. Dit weekend gaat over mee bewegen als het kan en stevig staan wanneer het nodig is. Neem gemakkelijk soepel zittende kleding mee, want dit wordt geen weekend van praten maar vooral van voelen en doen! De volgende onderwerpen komen aan de orde tijdens dit weekend: verantwoordelijkheid nemen voor jezelf opkomen communiceren leren je verbonden te voelen met je eigen gevoel en met de ander Kosten: voor deelname aan de weekendseminars bedragen 15,00 per deelnemer, indien hij/zij deelneemt aan een InTact groep. Voor deelnemers uit andere zelfhulp organisaties bedragen de kosten 75,00. Weekend seminars gaan allen door bij een minimaal aantal inschrijvingen, dit wordt zo snel mogelijk gecommuniceerd via de

3 groepsleiders. De reiskosten, evenals de onkosten voor frisdranken en Andre versnaperingen zijn voor eigen rekening. Om deelnemers in de gelegenheid te stellen carpoolafspraken te maken kan via het e- mailadres van InTact een week voor aanvang een deelnemerslijst worden opgevraagd. Zie voor verdere informatie: scholing en vrije tijd weekendseminars Hoe meld ik me aan? Schriftelijke aanmelding: formulier achterin de seminargids/ website; invullen en versturen aan: InTact zelfhulp voor verslaafden en hun naasten t.a.v. A.M.Luiten Institutenweg PH Enschede bespreken, niet op de donderdagavond wilt wachten, en dat voelt goed. Wij zijn dus niet uitsluitend afhankelijk van de Intacttelefoon, en ik denk dat dit veel zegt over onze groep. Het loopt gewoon lekker! Mogelijkheden: die zijn pas verslavend! (Loesje) Namens onze groep, José Tobbende naasten Boekbespreking. Bron: Psy maart 2009 In de beste families. Pa ul Teunissen. Uitgeverij Veen. ISBN ,90. Aanmeldformulier versturen via de mail: info@intactzelfhulp.nl Nieuws uit de groepen Hengelo/Almelo Onze groepsleider Klaus heeft mij gevraagd namens onze groep een stukje te schrijven voor de Nieuwsbrief. Wel, dat doe ik graag. Onze groep bestaat eigenlijk al een hele tijd uit 7 vaste mensen, en dat vinden wij erg prettig. Het grote voordeel van een vaste groep is voor ons dat het vertrouwen in elkaar steeds nog groeit, er zijn geen drempels om de dingen te kunnen vertellen die je graag kwijt wilt, we leren elkaar steeds beter kennen en doordat wij er allemaal naar streven ook daadwerkelijk op de donderdagavond in Hengelo bij elkaar te komen blijven we goed op de hoogte van wat er speelt bij onze groepsleden en kan daar adequaat op ingespeeld worden! Dit wil natuurlijk allerminst zeggen dat nieuwe mensen niet welkom zijn, integendeel. Nieuwe groepsleden zullen snel zien hoe wij werken en dat zal in veel gevallen aanspreken, en zo niet, er zijn voldoende andere groep c.q. mogelijkheden! Ik geef hiermee aan hoe de sfeer nu is in de groep, alle leden hebben de telefoonnummers van elkaar, als iemand iets wil bespreken kan hij of zij dus zelfs de keuze maken met wie Het is natuurlijk altijd zo, in je werk, in je familie- of vriendenkring, dat het met de een soms iets beter klikt dan met de ander en je soms iets speciaals met iemand wilt Als een boek weet te ontroeren, heb je over het algemeen kwaliteit in handen. Paul Teunissen zet met In de beste families fraaie portretten neer van mensen die hun dierbaren zien worstelen met een verwoestende psychische ziekte. Het taalgebruik in de dertien verhalen is sober en dat maakt Teunissens schets van de overweldigende wanhoop die de mensen treft des te sterker. Daarbij houdt hij rekening met de lezer. Hoe ellendig de gebeurtenissen soms ook zijn, Teunissen stort ze niet in een keer uit, maar doet dat gedoseerd. Via soms verrassende wendingen komt hij telkens bij die ene kern: het enorme leed dat een ernstig psychiatrische stoornis is. Neem het oudere echtpaar dat hij beschrijft tijdens een cruise: een gepensioneerd stel dat van reizen houdt. Pas na een paar bladzijden wordt duidelijk dat ze een schizofrene zoon hebben. Ze hebben ook een dochter, maar die is al heel lang geleden opgenomen in een instelling. Het verhaal vertelt zich via de man, Anton, die terugblikt op zijn leven. Anton toont geen wrok, geen woede, maar naarmate de pagina s vorderen, voel je hoe de zware jaren hem hebben neergeslagen. Tijdens het diner op de boot houdt hij zich op de vlakte over de carrière van zijn zoon, terwijl zijn disgenoot de successen van zijn kinderen breed uitmeet. Aan Antons eigen carrière kwam door zijn vervroegd pensioen een einde: niet omdat hij zijn werk beu was, maar omdat hij meer tijd wilde hebben voor zijn volwassen zieke Telefoon info@zelfhulpvoorverslaafden.nl

4 kinderen. Het bleef zwaar. Ze verloren hun zwervende zoon Gijs voor langere tijd uit het oog. Soms ging het beter, als Gijs een woning had, de drugs had afgezworen en regelmatig leefde. Dan ging het echtpaar opgetogen op vakantie, enigszins bevrijd van de zorg voor hun kind. Maar bij terugkomst was er toch weer die klap van de terugslag. De woning van hun zoon was verzegeld, hij bleek opgehaald, psychotisch, en intussen zwierf hij alweer ergens op straat. Op de laatste bladzijde van dit verhaal hebben Anton en zijn vrouw Els zich na het diner moedeloos in hun hut van het cruiseschip teruggetrokken. Els constateert dat ze in een nieuwe fase zijn aangekomen: die van de kleinkinderen. Duidelijk is dat er voor Anton en Els nooit kleinkinderen zullen zijn. Voor elk portret in het boek is Teunissen in de huid gekropen van een tobbende naaste. De echtgenoot van de vroeg dementerende vrouw, de dochter van de man met asperger, het zoontje van de zwaar depressieve moeder, de moeder van de zichzelf beschadigende dochter met eetstoornissen. Vooraf heeft Teunissen telkens uitgebreid gesproken met de betrokkenen. Dat heeft hij goed aangepakt, want het resultaat van dertien indringende portretten mag er zijn. (SvD) Spreuk Als u ze eenmaal op een rijtje hebt, hoedt u voor het domino-effect! 'Loesje' Normen en waarden Normen, waarden, respect, begrip, inzicht, vertrouwen en ga zo maar door. Wat betekenen deze woorden als je hiervoor niet eerst zelf of eigen kunt plaatsen? Depressie, burn-out, verslaving, aan wat dan ook, zijn tekenen van de innerlijke nood om aan deze begrippen invulling te geven omdat het je op een andere manier niet lukt, met alle gevolgen van dien. Tijdelijke opname kan dit gevoel doorbreken, maar dat is een hoge drempel om te nemen en wat ervoor en wat erna? Met ervaringsdeskundigen, (ex) verslaafden en naasten, dus mensen die zelf ook door diepe dalen zijn gegaan, hopen we om mensen te kunnen stimuleren en stap voor stap te werken aan hun eigen herstelproces en daarin te blijven hopen en groeien om uiteindelijk een zinvol bestaan voor zich zelf te realiseren. Door in groepsverband met lotgenoten elkaars ervaringen uit te wisselen,met te praten, als wel te luisteren ben je al een heel stuk verder. Een manier om eerst te leren omgaan met jezelf kost veel tijd. Je hebt een leven achter de rug waarin veel negatieve invloeden van buitenaf je hebben gemaakt zoals je nu bent en hoe je je nu voelt. Schuldgevoel staat in de meeste gevallen bovenaan. Je hebt een beeld van jezelf gevormd waar je niet gelukkig bij bent. Een van de vele fouten die we maken is dat we denken voor anderen en weten wat anderen over ons denken. We denken wat af! Welke eisen stellen we aan ons zelf en waar komt dat vandaan? Wat betekenen je eigen normen, -waarde,-respect etc. voor jezelf? Het kan heel verhelderend zijn om daar samen met lotgenoten op terug te kijken en daar meer begrip in te krijgen. Daardoor leer je ook meer begrip in je zelf te krijgen. Verslaafde tieners leren al drinken in de baarmoeder De eetgewoonten van een zwangere moeder bepalen de reukzin van haar kind. Daardoor hebben baby's die al in de baarmoeder met alcohol in contact komen volgens onderzoekers meer kans op een alcoholverslaving als tiener. Alcoholadem Jongeren die al in de baarmoeder kennis maakten met alcohol worden tijdens hun tienerjaren aangetrokken door een adem die naar alcohol ruikt bij andere jongeren, dit verhoogt hun eigen kansen op een verslaving. Onderzoekers zeggen namelijk dat deze vroege blootstelling het effect van sociaal drinken bij tieners verhoogt. Soortgenoten Hoewel de onderzoekers de experimenten uitvoerden op ratten, geloven ze dat ze bij mensen dezelfde resultaten zullen krijgen. Ze bestudeerden namelijk hoe adolescente ratten zich gedroegen wanneer ze in een kooi werden gezet met andere soortgenoten met een 'alcoholadem'. Degenen waarvan de moeder tijdens de zwangerschap alcohol had gedronken, volgden twee keer zo vaak de ratten met een 'alcoholadem'. Onderzoeker Steven Youngentob zegt dat het leek alsof de reukzin van deze ratten veranderd was. Eerder onderzoek toonde aan dat de eerste kennismaking met alcohol voor de leeftijd van 15 het risico op verslaving sterk verhoogt.

5 Hulpdienst voor pokerverslaving Hulpverleners binden de strijd aan tegen pokerverslaving onder jongeren. In Eindhoven start een grootschalige campagne. Tegelijkertijd begint Tactus verslavingzorg met Holland Casino een internethulpdienst. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ruim de helft van de jeugd pokert en niet zelden voor geld. In samenwerking met de gemeente Eindhoven heeft Novadic-Kentron gisteren folders en ander voorlichtingsmateriaal verspreid onder leerlingen van het ROC aan de Karel Martelweg. Het was de aftrap van een grootschalige strijd tegen de verslavende effecten van het pokerspel. Bij Tactus Verslavingszorg komt volgende maand op internet een gratis hulpdienst beschikbaar, bedoeld voor alle gokkers, maar vooral gericht op pokerende jongeren. Vanaf volgende maand kan op drie maanden lang een-op-een contact worden geboden met deskundigen. Volgens Nathalie Roumen, medewerker van Novadic-Kentron, zijn de gevolgen van een pokerverslaving groot. "Je moet voorzichtig zijn met de jeugd. Als die zichzelf verliezen als ze spelen op het internet, dan kunnen ze flink verslaafd raken en zo in de schulden komen." Holland Casino, dat zelf verboden werd een door de overheid gereguleerde pokersite te beginnen, vindt het dan ook de hoogste tijd voor de onlinehulp. Het staatscasino steekt er euro in. "Gokken op internet neemt een enorme vlucht, dus dan is het logisch om ook daar aanwezig te zijn. Voordeel van de internethulp is dat je anoniem je verhaal kunt doen vanuit huis", zegt Johan van Kastel, hoofd Veiligheid en Risicobeheersing van Holland Casino. Het aanbieden van pokerspelen buiten Holland Casino of buiten de huiselijke kring is verboden in Nederland. Internetaanbieders gaan daarom in andere Europese landen zitten, waar het wel is toegestaan. Het geld kan gewoon via Nederlandse banken op de site worden ingezet en de winsten kunnen ongecontroleerd weer op de eigen bankrekening worden ontvangen. Bron: Psy februari 2009 Telefoon

6 In Memoriam HARRY BOUWKNEGT Bij mijn start bij InTact begin 2008 heb kennis gemaakt met Harry als groepsleider in Deventer. Ik werd uitgenodigd voor de InTact Special in Deventer en heb hier een goed georganiseerde en gezellige avond meegemaakt geheel in de stijl van Harry. Hij hield als groepsleider van structuur, was betrokken bij zijn groep en had voor een ieder een persoonlijk woord klaar die avond. Zelfhulp was voor hem van levensbelang naast een behandeling voor je verslaving. Harry was dat voorjaar, na een zware periode eind 2007, waarin hij was behandeld voor keelkanker, terug in de groep. Hij had er zin in om de zaken die hij wou doen weer op te pakken. In onze vele gesprekken die volgden na de kennismaking vertelde hij regelmatig over de tijd in behandeling voor zijn alcoholprobleem en hoe hij de ideale behandeling voor zich zag. Hij had hierover een duidelijke visie. Gedrevenheid en betrokkenheid zijn woorden die me aan hem doen denken. Daarnaast ook het woord haast, hij kon bijvoorbeeld niet afwachten dat er een InTact aanbod zou komen voor jongeren die volgens hem nergens naar toe konden met hun vragen. Ook koppigheid en wilskracht zijn eigenschappen die ik heb gezien bij hem. Wanneer hij iets zijn hoofd had dan. Ik weet nog goed dat hij de dag na zijn beenbreuk in het ziekenhuis het helemaal voor gezien hield en me zei dat hij niet meer de puf had om verder te gaan. Ik maakte me nogal zorgen, helemaal omdat ik het weekend op reis zou gaan met de jaarlijkse zeiltocht van InTact en de Duitse zelfhulporganisatie. Tot mijn grote verbazing las ik de Sms jes die hij me dagelijks stuurde vanuit het ziekenhuis. Hij had na één nacht goed slapen besloten om zichzelf een schop onder zijn achterste te geven en ervoor te zorgen dat hij weer naar huis kon. Iets wat totaal tegen het advies van de arts was. Hij zou moeten revalideren in een verzorgingshuis, nou daar wou hij toch echt niet zitten liet hij me weten. Groot was mijn verbazing toen ik las dat hij dinsdags al weer thuis was en zelf met behulp van de rolstoel zijn woninginrichting had veranderd zodat hij meer ruimte had om zich voort te bewegen. Harry vroeg niet snel om hulp, was graag op zichzelf, hij pakte dingen gewoon aan. Ook tijdens dit herstel bleef hij vol goede moed en vond hij steeds weer de kracht om door te gaan ook toen het allemaal voor hem niet snel genoeg ging. Hij bleef maar tussendoor maar mailen en bellen om de voortgang van InTact te bewaken, kopij te verzamelen en aan te leveren voor de nieuwsbrief van InTact.wanneer hij iets half kon pakte hij het helemaal aan! Ook humor was Harry niet vreemd, hij meldde zich regelmatig bij mij als : hier spreekt je harde schijf en ook in zijn mails na het breken van zijn been vermelde hij dat je maar beter niet met mij kon bellen want dan kon je ook je been wel eens breken!! En dan zijn uitspraak na een serieus gesprek over zijn wel en wee: maar ik drink niet!... Na de zomer besloot Harry om zich verder te laten onderzoeken omdat hij vond dat zijn lichamelijke herstel voor hem veel te langzaam ging, Hij melde zich weer bij de specialist. Tegelijker tijd ging zijn conditie ondanks ondersteuning van een diëtiste steeds verder achteruit, hij kon zich, ondanks de hulp van zijn vrienden, nauwelijks nog redden in zijn huis. Dit resulteerde half december in opnieuw een opname in het ziekenhuis in Deventer. Harry was uitgeput en had duidelijk intensieve verzorging nodig. Deze opname eindigde met zijn overlijden op zondag 11 januari. Die dag ben ik nog in het middaguur bij hem op bezoek geweest, ook zijn vrienden Toon en Dieter, die hem met daad en raad hebben bijgestaan waren aanwezig. Donderdag 15 januari 2009 hebben we afscheid genomen van onze Harry. We zullen hem gedenken en missen als mens en groepsleider met doorzettingsvermogen en betrokkenheid bij de zelfhulp. We wensen zijn familie, vrienden en leden van de InTactgroep Deventer sterkte in de komende tijd. Namens InTact, Anne-Marie Luiten Harry Bouwknegt

7 Opvoeding Afspraken maken corrigeert drankzuchtig gen Dagblad De Pers, donderdag 5 maart 2009 Regels stellen helpt. Ook al bezit zoonlief een genetische aanleg om naar de fles te grijpen. Stevig drinken gaat vaak over van vader op zoon. Maar zijn het de genen of is het een gewoonte die wordt doorgegeven? Beide, zo constateert de Nijmeegse gedragsonderzoeker Carmen van der Zwaluw. De meeste jongeren drinken hun eerste alcoholische drankje tussen hun elfde en vijftiende levensjaar. Alcoholgebruik op zo n jonge leeftijd vergroot de kans dat de drinker later alcoholist wordt. Maar wat zet hem aan tot drinken? Van der Zwaluw verzamelde vijf jaar lang gegevens van ruim vierhonderd gezinnen met twee adolescente kinderen (161 jongens, 148 meisjes). Jaarlijks beantwoordden de gezinsleden vragen over gedrag en opvoeding, roken, alcoholgebruik en eetgedrag. Daarnaast verzamelde ze DNAmateriaal en liet dat onderzoeken op de aanwezigheid van het dopamine D2- receptorgen, een genetische gevoeligheidsfactor voor alcohol. Jongeren met een specifieke mutatie in dit gen lopen een verhoogd risico. 205 van de 309 jongeren hadden aan het begin nog nooit gedronken. Van der Zwaluw wilde weten of het hebben van de mutatie voorspellend zou zijn voor het drinkgedrag een of twee jaar later. Ze lette daarbij ook op de houding van de ouders. Zo ontdekte ze dat kinderen met een genetische kwetsbaarheid, die bovendien ouders hadden die weinig regels stelden, een jaar later meer dronken dan kinderen met strengere ouders of kinderen zonder die mutatie. Dit is voor het eerst dat er een verband is gevonden tussen aanleg en opvoeding op alcoholgebruik bij jongeren. Afspraken maken is dus cruciaal. Van der Zwaluw: Het lijkt erop dat regels en afspraken de genetische kwetsbaarheid kunnen sturen. Wat haar betreft zou daar in anti-alcoholcampagnes sterk de nadruk op moeten liggen. Op tijd komen Het is heel belangrijk dat je op tijd bij de groep bent, als je toch te laat komt aanschuiven is dat toch steeds weer een verstoring van het gesprek. Weet je vooraf dat je wat later bent, dan is het minder storend als de anderen dat weten. Bel dus even een ander lid om dit door te geven. Afmelden Wanneer je verhinderd bent om de groep te bezoeken is het raadzaam om dit even door te geven aan de groepsleider zodat hij/ zij weet hoeveel mensen hij/zij kan verwachten. Kennismaken met de groepen Wil je als professional eens kennismaken met de groepen, schroom dan niet even contact te leggen met de groepsleider en een afspraak te maken. Je bent van harte welkom! Nieuwsbrief InTact per mail Veel mensen ontvangen inmiddels deze nieuwsbrief per mail. Wil jij dat ook, geef ons dan even een seintje en mail je naam en mail adres naar info@intactzelfhulp.nl. Wil je hem niet meer ontvangen, doe dan hetzelfde, onder vermelding van Nieuwsbrief InTact STOP. Nieuwsbrief InTact als download De nieuwsbrief InTact is nu ook te downloaden vanaf de website van InTact: Nieuwsbrief InTact per post Kun je door ziekte of omdat je bijvoorbeeld tijdelijk in een kliniek zit niet naar de groep komen, geef dit dan even door en wij sturen, zo nodig, de nieuwsbrief per post naar je toe! Colofon InTactualiteiten InTactualiteiten is de nieuwsbrief met informatie voor allen die lid zijn van of geïnteresseerd zijn in activiteiten van de zelfhulpgroep InTact. Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar. Oplage: 1000 Redactie Anne-Marie Luiten en Manon Reeders (afdeling communicatie) Redactiesecretariaat InTact t.a.v. InTactualiteiten, Postbus 154, 7400 AD Deventer Drukker Hassink Drukkers Haaksbergen in Samenwerking met Graphic Improvements Telefoon info@zelfhulpvoorverslaafden.nl

8