Datum van inontvangstneming : 01/02/2013

Transcriptie

1 Datum van inontvangstneming : 01/02/2013

2 Vertaling C-606/12-1 Zaak C-606/12 Verzoek om een prejudiciële beslissing Datum van indiening: 24 december 2012 Verwijzende rechter: Commissione tributaria provinciale Genova / Italië Datum van de verwijzingsbeslissing: 30 oktober 2012 Verzoekende partij: DRESSER RAND SA Verwerende partij: Agenzia delle Entrate Direzione Provinciale Ufficio Controlli (omissis) DE COMMISSIONE TRIBUTARIA PROVINCIALE DI GENOVA (omissis) heeft de volgende door gegeven op het beroep (omissis) (omissis) BESLISSING dat is ingesteld tegen AGENZIA DELLE ENTRATE DIREZIONE PROVINCIALE UFFICIO CONTROLLI GENOVA NL

3 VERZOEK OM EEN PREJUDICIËLE BESLISSING VAN ZAAK C-606/12 DRESSER RAND SA (omissis) 2 BESLISSING 1 Het bij de (omissis) Commissione tributaria provinciale di Genova (omissis) aanhangige geding vindt zijn oorsprong in het bezwaar dat de vennootschap Dresser-Rand Italia srl (hierna ook: DR-IT ), als fiscaal vertegenwoordiger voor btw-doeleinden in Italië van de vennootschap Dresser-Rand SA (hierna ook: DR- FR ), heeft aangetekend tegen de door het Agenzia delle entrate voor de belastingjaren 2007 en 2008 gevestigde btw-aanslagen nrs. (omissis), vermeerderd met rente en geldboeten (omissis). 2 Bij de grondige controles die tot die belastingaanslagen hebben geleid, werd nagegaan of DR-IT voldeed aan de noodzakelijke voorwaarden om te worden gekwalificeerd als exporteur die veelvuldig uitvoertransacties verricht en, bijgevolg, om zich te beroepen op het aldus gevormde plafond met andere woorden of DR-IT de noodzakelijke voorwaarden vervulde waaronder het vervoer van goederen uit Frankrijk overeenkomstig artikel 38, lid 3, sub b, van Decretolegge (hierna: D.L. ) 331/1993 (omissis) kan worden aangemerkt als een met een intracommunautaire verwerving gelijkgestelde handeling. Incidenteel werd tevens gecontroleerd of het daaruit voortvloeiende recht op aftrek op die met intracommunautaire verwervingen gelijkgestelde handelingen rechtmatig was uitgeoefend. 3 Blijkens de stukken produceert DR-FR industriële gascompressoren die naar Italië worden vervoerd en daar samen met goederen vervaardigd door Italiaanse toeleveranciers (in casu F.B. ITMI SpA) worden verkocht aan klanten buiten de Gemeenschap, klanten binnen de Gemeenschap en Italiaanse klanten. Om aan haar btw-verplichtingen te voldoen en de daaraan verbonden rechten te kunnen uitoefenen, heeft de Franse onderneming in Italië een fiscaal vertegenwoordiger aangewezen. Voor zover de goederen afkomstig zijn uit de Europese Unie (in het bijzonder van DR-FR), beschouwt de onderneming de overbrenging van de goederen naar Italië op grond van artikel 17, lid 1, van richtlijn 2006/112/EG (artikel 38, lid 3, van D.L. 331/1993) als een met een intracommunautaire verwerving gelijkgestelde handeling; voor zover de goederen afkomstig zijn van andere, buiten de Gemeenschap gevestigde ondernemingen van het concern en deze in Italië worden ingevoerd door DR-IT, als fiscaal vertegenwoordiger van DR-FR, beschouwt zij de overbrenging ervan naar Italië als een verwerving bij invoer. De daaropvolgende verkoop van de in Italië ingevoerde goederen, samen met de goederen van de Italiaanse toeleverancier, waarmee zij worden geassembleerd zodat onder meer kan worden geverifieerd of de geleverde goederen wel degelijk aan de gestelde vereisten voldoen, wordt door DR-IT, ook hier in de hoedanigheid van fiscaal vertegenwoordiger van DR-FR, naargelang van de bestemming van het eindproduct, beschouwd als een nationale levering,

4 DRESSER RAND een intracommunautaire levering of een uitvoerverrichting. In de laatste twee gevallen was DR-IT op grond van artikel 8, lid 2, van Decreto del Presidente della Repubblica (hierna: DPR ) 633/1972 (omissis) van mening dat de in het vorige kalenderjaar verrichte goederenleveringen in aanmerking kwamen voor de vorming van het plafond voor exporteurs die veelvuldig uitvoertransacties verrichten. 4 Hierna volgt een beschrijving van de wijze waarop [volgens partijen] een bestelling doorgaans wordt uitgevoerd (omissis). 5 DR-FR sluit met de eindafnemer een overeenkomst (omissis) voor de levering van samengestelde goederen (omissis). 6 Ter uitvoering van de bestelling (i) gebruikt de verzoekende onderneming (omissis) compressoren die worden vervaardigd door ondernemingen van het Dresser-Rand-concern en in casu door DR-IT vanuit de Chinese fabriek van Dresser-Rand worden ingevoerd; (ii) importeert zij, vanuit Frankrijk naar Italië, verdere onderdelen die nodig zijn om de ingevoerde compressoren te kunnen gebruiken (omissis), en (iii) sluit zij met de in Italië gevestigde toeleverancier F.B. ITMI een overeenkomst voor de levering van de mechanische en elektronische onderdelen (omissis) die nodig zijn om de goederen bij de eindafnemer te installeren en bedrijfsklaar te maken. 7 Zodra F.B. ITMI haar werkzaamheden heeft beëindigd, verzendt zij de geassembleerde goederen onmiddellijk aan de eindafnemer. Zij doet dit in naam en voor rekening van de fiscaal vertegenwoordiger van DR-FR, namelijk DR-IT, waaraan zij de factuur voor de verrichte werkzaamheden (de levering van goederen en de assemblage en aanpassing daarvan) voor zover deze relevant zijn in Italië richt. Overeenkomstig de intentieverklaring van DR-IT brengt F.B. ITMI geen btw in rekening. Als fiscaal vertegenwoordiger van DR-FR, factureert DR-IT de verzonden geassembleerde goederen aan de eindafnemer (omissis). 8 Zoals blijkt uit de overwegingen in de in punt 1 hierboven genoemde aanslagen, betwist het Agenzia delle entrate de handelwijze van de fiscaal vertegenwoordiger van de Franse onderneming in twee opzichten: aan debetzijde betwist het Agenzia het feit dat de overbrenging van goederen afkomstig van fabrieken in een andere lidstaat van de Unie naar Italië wordt gekwalificeerd als een intracommunautaire verwerving door DR-FR via haar fiscaal vertegenwoordiger; als gevolg van het vorige punt bestrijdt het Agenzia aan creditzijde het feit dat de verkoop van het samengestelde product, vanuit Italië naar andere landen van de Gemeenschap, wordt gekwalificeerd als een niet-belastbare intracommunautaire levering of als een levering bij uitvoer. 3

5 VERZOEK OM EEN PREJUDICIËLE BESLISSING VAN ZAAK C-606/12 9 Uit juridisch en feitelijk oogpunt berusten de bezwaren van het Agenzia in de eerste plaats op de premisse dat de Italiaanse toeleverancier met betrekking tot de goederen die hij van DR-FR via haar fiscaal vertegenwoordiger in Italië ontvangt, diensten verricht, en wel, zoals de toepasselijke nationale bepaling, namelijk artikel 38, lid 5, sub a, van D.L. 331/1993 voorschrijft, veredelingshandelingen en andere gebruikelijke handelingen als bedoeld in artikel 1, lid 3, sub h, van verordening (EEG) nr. 1999/85 van de Raad en artikel 18 van verordening (EEG) nr. 2503/88 van de Raad (thans herschikt in verordening (EEG) nr. 2454/93 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van de verordening tot vaststelling van het communautair douanewetboek). Het Agenzia delle entrate betoogt dat de Italiaanse onderneming F.B. ITMI (omissis) als toeleverancier in Italië werkzaamheden (assemblage van compressoren) verricht aan goederen die toebehoren aan de Franse onderneming Dresser-Rand SA en de door haar verrichte diensten in rekening brengt aan de fiscaal vertegenwoordiger, zulks onder schorsing van belasting overeenkomstig artikel 8, lid 2, van DPR 633/1972, op overlegging van een intentieverklaring door deze vertegenwoordiger. Volgens het Agenzia dient in het bijzonder erop te worden gewezen dat vaststaat dat de overeenkomsten in onderaanneming tussen (omissis) [DR-FR] en (omissis) F.B. ITMI (omissis) het verrichten van een dienst van assemblage/bewerking ( travail à façon ) tot voorwerp hebben, en niet het verstrekken van een nieuw goed (in welk geval het om een goederenlevering zou gaan). 10 Als rechtstreeks gevolg van de kwalificatie van de handelingen van de Italiaanse toeleverancier F.B. ITMI als diensten, gaat het Agenzia bij zijn betwisting in de tweede plaats ervan uit dat artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG (artikel 38, lid 5, sub a, van D.L. 331/1993) van toepassing is op het hierboven uiteengezette geval, en dat niet is voldaan aan de objectieve voorwaarde dat tussen DR-FR en DR-IT een intracommunautaire verwerving heeft plaatsgevonden. De betrokken goederen zijn Italië namelijk niet binnengekomen als een overbrenging van goederen als zodanig, die voor belastingdoeleinden onder artikel 17, lid 1, van richtlijn 2006/112/EG (artikel 38, lid 3, sub b, van D.L. 331/1993) vallen, maar onder de schorsingsregeling van artikel 17, lid 2, sub f, van dezelfde richtlijn (artikel 38, lid 5, sub a, van D.L. 331/1993), teneinde aldaar de veredelingshandelingen als bedoeld in de aangehaalde bepaling te ondergaan. 11 De twee stellingen van het Agenzia houden onderling verband: aangezien het binnenbrengen van de te bewerken goederen niet als een met een intracommunautaire verwerving gelijkgestelde handeling mag worden aangemerkt (artikel 17, lid 2, van richtlijn 2006/112/EG), kan er in een later stadium evenmin sprake zijn van een intracommunautaire levering (artikel 138, lid 1, van richtlijn 2006/112/EG). 12 Voor zover voor de onderhavige prejudiciële verwijzing van belang, ontkent het Agenzia in de in punt 1 hierboven vermelde belastingaanslagen ten slotte dat er sprake is van een plafond waarop DR-IT zich als fiscaal vertegenwoordiger van DR-FR kan beroepen; DR-IT heeft bijgevolg onrechtmatig gebruikgemaakt van 4

6 DRESSER RAND dit plafond bij het verrichten van nationale verwervingen en van verwervingen bij invoer in het volgende belastingjaar. 13 Met [het onderhavige] beroep (omissis) stelt Dresser-Rand dat de schorsingsregeling van artikel 38, lid 5, sub a, van D.L. 331/1993 enkel kan worden toegepast: (i) wanneer de door F.B. ITMI verrichte handelingen kunnen worden aangemerkt als dienstverrichtingen en, meer bepaald, wanneer het met betrekking tot de door DR-FR in Italië binnengebrachte goederen is dat diensten worden verricht die kunnen worden gekwalificeerd als werkzaamheden in verband met het goed door de Italiaanse toeleverancier; (ii) wanneer het te bewerken goed overeenkomstig artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG na bewerking opnieuw wordt verzonden naar de belastingplichtige in de lidstaat waarvandaan het oorspronkelijk was verzonden of vervoerd. 14 Als bijlage bij het inleidend verzoekschrift van de verzoekende onderneming (omissis) ging [een] deskundigenverslag [volgens hetwelk] de activiteiten van de toeleverancier (F.B. ITMI) hoofdzakelijk bestaan in en gericht zijn op de productie en de levering van goederen. Economisch gesproken hebben de daarmee samenhangende diensten, zoals het verrichten van compatibiliteitstesten, een dermate geringe impact op de kostprijs van de goederen dat zij niet eens afzonderlijk worden vermeld (bij de clausules betreffende de prijs van het goed) maar worden beschouwd als zijnde begrepen in de prijs daarvan. Ook vanuit een functioneel oogpunt heeft de bestelling duidelijk de levering van goederen tot voorwerp. Hierbij zij louter in herinnering gebracht dat er per definitie slechts sprake kan zijn van nevendiensten voor zover deze aanvullend zijn ten opzichte van de levering van de goederen die het eigenlijke voorwerp van de toeleveringsovereenkomst vormt. 15 Volgens de verzoekende onderneming wordt de handeling als een levering en niet als een dienst gekwalificeerd op basis van zowel de bedoelingen van de partijen (onder verwijzing naar de gesloten overeenkomsten) als de technische beoordeling van het voorwerp (onder verwijzing naar het door verzoekster overgelegde deskundigenverslag). Volgens haar is de bovenstaande uiteenzetting volledig in overeenstemming met de bevindingen van het Hof, dat in punt 27 van zijn arrest van 29 maart 2007, Aktiebolaget NN (C-111/05, Jurispr. blz. I-2697), verklaarde dat om te beoordelen of één samengestelde handeling [...] als een levering van goederen dan wel als een dienst moet worden gekwalificeerd, [...] de overheersende elementen ervan [moeten] worden bepaald. Daarbij dient rekening te worden gehouden met het functionele criterium, het economische aspect en de wil van de partijen. 5

7 VERZOEK OM EEN PREJUDICIËLE BESLISSING VAN ZAAK C-606/12 16 Volgens verzoekster (omissis) valt niet te ontkennen dat de activiteiten van de Italiaanse toeleverancier F.B. ITMI bestaan in: 1. het produceren en leveren van goederen (omissis); 2. het controleren of de geproduceerde goederen voldoen aan de eisen van DR-FR, en dus het onderwerpen van die goederen aan de conformiteitstest door ze te assembleren met de ontvangen compressoren, teneinde de contractuele verplichtingen naar behoren te vervullen (dienstverrichtingen). 17 Voorts herinnert verzoekster aan het uitleggingsbeginsel dat het Hof heeft toegepast in punt 22 van zijn arrest van 27 oktober 2005, Levob Verzekeringen en OV Bank (C-41/04, Jurispr. blz. I-9433), namelijk dat de twee activiteiten als één enkele samengestelde handeling moeten worden beschouwd wanneer zij zo nauw met elkaar verbonden zijn dat zij één economische, niet te splitsen handeling vormen, waarvan het kunstmatig zou zijn die uit elkaar te halen. 18 Al bij al dient de door F.B. ITMI verrichte samengestelde handeling volgens de verzoekende onderneming aldus te worden opgevat dat zij valt onder de door artikel 14 van richtlijn 2006/112/EG geregelde leveringen van goederen en als zodanig niet kan worden ingedeeld bij werkzaamheden als bedoeld in artikel 17, lid 2, sub f, van dezelfde richtlijn, waarop artikel 38, lid 5, sub a, van D.L. 331/1993 is gebaseerd. 19 Verder stelt de verzoekende onderneming zich op het standpunt dat het feit dat de schorsingsregeling niet van toepassing is op goederen uit lidstaten van de Gemeenschap die Italië binnenkomen, impliceert dat er sprake is van een overbrenging van goederen als zodanig (artikel 17, lid 1, van richtlijn 2006/112/EG), en dat de intracommunautaire verwerving bijgevolg in Italië moet plaatsvinden. Uit de kwalificatie als verwerving volgt aansluitend de kwalificatie als verkoop van het afgewerkte samengestelde product onder de regeling van belastingvrijstelling (artikel 138, lid 1, van richtlijn 2006/112/EG). In het volgende stadium van de logisch-juridische redenering resulteert hieruit dat de subjectieve en objectieve voorwaarden voor de vorming en derhalve het gebruik van het litigieuze plafond zijn vervuld. 20 Aan haar opmerkingen over de aard van de handelingen die de Italiaanse toeleverancier verricht in verband met de aan DR-FR toebehorende goederen, voert de verzoekende onderneming nog toe dat de goederen die in Italië worden binnengebracht, wanneer zij dit land weer verlaten, beslist niet opnieuw worden overgebracht naar de lidstaat waaruit zij waren vertrokken (in casu Frankrijk). 21 De verzoekende onderneming benadrukt dat deze voorwaarde, namelijk het opnieuw overbrengen van de goederen naar het land van vertrek, in het Italiaanse recht niet wordt gesteld, zodat het feit dat het afgewerkte goed naar een ander land wordt verzonden, niet van invloed lijkt te zijn op de door het Agenzia delle entrate 6

8 DRESSER RAND geformuleerde bezwaren. De zaken liggen echter anders wanneer wordt gekeken naar de relevante bepaling van gemeenschapsrecht, namelijk artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG. Anders dan de nationaalrechtelijke bepaling volgens welke, zoals reeds gezegd, de schorsingsregeling van toepassing is mits het goed na bewerking het nationale grondgebied eenvoudigweg verlaat (zie artikel 38, lid 5, sub a, van D.L. 331/1993), bepaalt artikel 17 van richtlijn 2006/112/EG dat met een intracommunautaire levering niet wordt gelijkgesteld de verzending of het vervoer van een goed [naar een andere lidstaat] voor zover het daarbij om een van de volgende handelingen gaat: [...] f) de verrichting van een dienst voor de belastingplichtige in verband met werkzaamheden betreffende dat goed, die daadwerkelijk worden uitgevoerd binnen het grondgebied van de lidstaat van aankomst van de verzending of het vervoer van het goed, voor zover het goed na bewerking opnieuw wordt verzonden naar deze belastingplichtige in de lidstaat waarvandaan het oorspronkelijk was verzonden of vervoerd. Wanneer niet aan deze voorwaarde is voldaan, dat wil zeggen wanneer het bewerkte goed niet terugkeert naar het land van vertrek, is de gemeenschapsrechtelijke bepaling inzake de schorsingsregeling bijgevolg niet van toepassing en dient de binnenkomst van de goederen in Italië als een met een verwerving gelijkgestelde handeling te worden gekwalificeerd (artikel 17, lid 1, van richtlijn 2006/112/EG; artikel 38, lid 3, sub b, van D.L. 331/1993). 22 Tot slot betoogt de verzoekende onderneming dat de grief van het Agenzia inzake het bestaan van het plafond dat door DR-IT in de gecontroleerde belastingjaren is gebruikt, moet worden afgewezen op grond dat: de in Italië verrichte handelingen geen dienstverrichtingen zijn, maar leveringen van goederen, zodat zij niet tot de toepassing van de schorsingsregeling kunnen leiden; zelfs als de handeling van de Italiaanse toeleverancier als dienst zou moeten worden aangemerkt, ook dan de schorsingsregeling niet van toepassing zou zijn op goederen uit een lidstaat van de Europese Unie, aangezien niet is voldaan aan de uitdrukkelijke voorwaarde van de gemeenschapsrechtelijke bepaling die de voorrang heeft boven de nationaalrechtelijke bepaling dat het bewerkte goed opnieuw wordt overgebracht naar de lidstaat waaruit het was vertrokken. 23 In een aantal stukken (omissis) heeft de verzoekende onderneming nogmaals erop gewezen dat het nationale recht en het gemeenschapsrecht niet overeenstemmen. Zij heeft de Commissione verzocht het Hof van Justitie van de Europese Unie te verzoeken om een prejudiciële beslissing over de volgende vragen: 1) Valt de overbrenging van goederen van een lidstaat naar Italië, zodat aldaar kan worden gecontroleerd of zij kunnen worden aangepast aan andere in Italië verkregen goederen, zonder dat de in Italië binnengebrachte goederen worden bewerkt, onder de uitdrukking 7

9 VERZOEK OM EEN PREJUDICIËLE BESLISSING VAN ZAAK C-606/12 8 werkzaamheden betreffende dat goed van artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG, en is het in dit verband dienstig de aard van de handelingen tussen F.B. ITMI en DR-IT te beoordelen? 2) Moet artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG aldus worden uitgelegd dat het de lidstaten de mogelijkheid ontneemt om in hun wettelijke regeling of praktijken te bepalen dat de verzending of het vervoer van goederen slechts als een overbrenging naar een andere lidstaat wordt gekwalificeerd indien de goederen terugkeren naar de lidstaat waarvandaan zij oorspronkelijk waren verzonden of vervoerd?[ ] 24 Het Agenzia delle entrate heeft geen verdere toelichting verstrekt. 25 Opmerkingen die het Agenzia delle entrate ter terechtzitting heeft gemaakt over het verzoek om een prejudiciële beslissing. OP DEZE GRONDEN oordeelt de Commissione tributaria provinciale het ter beslechting van het onderhavige geding noodzakelijk, gelet op artikel 267 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en in het licht van het voorgaande, dat het Hof uitspraak doet over de vragen van de verzoekende partij. Bijgevolg verzoekt de Commissione tributaria provinciale het Hof om een prejudiciële beslissing over de volgende vragen inzake de uitlegging van de voormelde gemeenschapsrechtelijke bepaling: 1) Valt de overbrenging van goederen van een lidstaat naar Italië, zodat aldaar kan worden gecontroleerd of zij kunnen worden aangepast aan andere in Italië verkregen goederen, zonder dat de in Italië binnengebrachte goederen worden bewerkt, onder de uitdrukking werkzaamheden betreffende dat goed van artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG, en is het in dit verband dienstig de aard van de handelingen tussen F.B. ITMI en DR-IT te beoordelen? 2) Moet artikel 17, lid 2, sub f, van richtlijn 2006/112/EG aldus worden uitgelegd dat het de lidstaten de mogelijkheid ontneemt om in hun wettelijke regeling of praktijken te bepalen dat de verzending of het vervoer van goederen slechts als een overbrenging naar een andere lidstaat wordt gekwalificeerd indien de goederen terugkeren naar de lidstaat waarvandaan zij oorspronkelijk waren verzonden of vervoerd? De behandeling van de zaak wordt geschorst in afwachting van de uitspraak van het Hof (omissis) [instructies voor de griffie]. Beslist te Genua op 30 oktober 2012

10 DRESSER RAND De rapporteur De President 9