Spelen wij vandaag op ons best?

Transcriptie

1 Spelen wij vandaag op ons best? Om iets voor uur komen wij aan op de baan waar wij vandaag spelen, Toxandria. Een mooie bosbaan, klassiek clubhuis, altijd een genot om op te mogen spelen. Terwijl we weer genieten van een bakje koffie met iets lekkers erbij, vult de captain het wedstrijdformulier van vandaag in. We spelen in dezelfde samenstelling als de eerste wedstrijd. Het zonnetje laat zich alweer goed zien en het lijkt een mooie dag te gaan worden! Na de koffie lopen wij naar de nieuwe driving range op Toxandria. Een drivingrange van 2 etages. Ik moet zeggen, in vergelijking met de oude drivingrange, is dit een enorme aanwinst voor de baan geworden. Het ziet er goed uit! (zie foto hieronder) De ochtend partij Als eerste start Jan samen met Ivo, voor de foursomes. De diesels starten vandaag wat beter op. Na 3 holes staan ze al 2 up. Maar dan sluipen er een paar foutjes in en voor ze het weten staan ze na hole 7 op 1 down. Ok, ff serieus, dit gaat toch niet gebeuren? De focus wordt aangezet en vervolgens winnen ze 6 van de volgende 7 holes. Met stabiel spel winnen ze met 5&4. Het duo waar tegen is gespeeld zegt op dat moment dat ze tot nu toe nog nooit in de foursome hadden verloren. Dan komt deze uitslag wel even binnen. Voor Ivo en Jan is het even tijd om te ontspannen en te geinen.

2 Het tweede duo zijn John en Marco. Ook een duo wat nog nooit als foursome koppel een wedstrijd heeft verloren. Ze starten voortvarend en staan vrij snel up in de wedstrijd. Maar in de 2 e helft van de partij sluipen er ook bij hen foutjes in en ze gaan terug naar AS en later zelfs down. Kom op, mannen! Ze krijgen het niet meer hersteld en verliezen met 3&2. Een lichte kater. Als laatste duo spelen Alwin en Remco. Net als voorgaande wedstrijden starten zij weer stroefjes. Maar gedurende de eerste 9 holes komen ze up te staan. Met een birdie op hole 11 (2 van de baan) gaan ze zelfs naar 3 up. Echter, ze geven hun tegenstander weer kansen en hoop, want na hole 16 staat het nog maar 1 up. Maar, op hole 17 besluit de bal van de tegenstander een boswandeling te maken en Alwin en Remco spelen hun hole safe uit. De winst is binnen, 2&1. We gaan de lunch in met een voorsprong van 4-2. Dat eet toch altijd iets lekkerder. ;-)

3 In de ochtend hebben wij ook nog een aantal supporters door de baan gezien. John v.d. Lisdonk, commissielid van het Prise d Eau Jeugd Open en onze Niels, die jullie allen wel kennen. Tof dat jullie er zijn en ons komen ondersteunen! En John, bedankt voor de foto s die je hebt genomen. Na de prima verzorgde lunch met bloemkoolsoep (die iets minder goed werd ontvangen), gaan er nog een aantal spelers terug naar de driving range om wat ballen te slaan en de spiertjes los te houden. Om uur gaat de eerste single weer van start. De middag partij Remco start weer als eerste single. Tweede single is Ivo en John gaat als nummer drie. Vierde man is Jan, Marco gaat als één-na-laatste de baan in en Alwin sluit de rij. Onze eerste en derde heer zijn als eerste klaar. Ze lopen ver vooruit op de rest en zitten al zeker anderhalf uur op het terras als de rest binnen begint te komen. Ze waren in ieder geval eerder binnen dan de gastheren, die nog partijen aan het starten waren! Beide spelen hun partij dan ook uit in 7&6! Killing! Helaas niet voor beide in positieve zin. :-/ Remco komt de captain op hole 10 al tegen, als hij richting het clubhuis loopt. Hij kijkt niet happy, dus die was wel duidelijk. Verloren! John, die in de ochtend nog wat moeite had met zijn spel, vloog over de rustige bosbaan van Toxandria heen. Na 6 holes staat hij ook al 6 up! Vervolgens volgt hij zijn tegenstander een beetje en houdt deze voorsprong vast en pakt er uiteindelijk nog even een hole bij. Dus op hole 12 is voor hem de partij ook al voorbij en wint de eerste wedstrijdpunten in de singles. Ivo gaat ook als een dolle te keer en staat ook in no-time flink up. Afgelopen week zijn de 2 nieuwe holes op Toxandria, hole 5 en 6 (voor ons vandaag hole 14 en 15), geopend. Ivo vindt het holes van niks. Hij slaat nog wel een bal af op de eerste nieuwe hole, maar trekt hem om. Hij staat 5 up, maar wil deze 2 holes niet meer spelen. Stoer en zelfverzekerd geeft hij beide holes aan de tegenstander en loopt door naar de 16 e hole. Deze pakt hij zonder te verblikken of verblozen en wint eigenlijk makkelijk de partij met 3&2.

4 Jan speelt tegen een speler die in de ochtend ook tegen hem in de foursome heeft gespeeld. Deze speler geeft aan ook zijn single nog nooit te hebben verloren. Jan zegt dat zijn tussenstand 19-1 is in de singles. (dus 20 gespeeld en slechts 1 verloren) Dit kan wel eens een taaie strijd worden! En dat werd het ook. De eerste hole wordt gehalved met een par. Vervolgens gaat Jan naar 2 down op hole 3 om na hole 5 weer AS te staan. Op de turn staat het nog AS. Vervolgens wint onze captain de 2 volgende holes. En dan, dan gaat Jan foutjes maken. Hij verliest 4 holes op rij en staat 2 down, 3 holes te gaan. Op hole 16, een dogleg naar links, speelt Jan de bal keurig op rechts, terwijl de tegenstander links, schuin op het zandpad op een heuvel komt te liggen. Tegenstander kan alleen herstellen, denk je dan. Wat er toen gebeurde; vanuit het niets slaat hij een bal stijl omhoog, over en door de bomen en de bal valt op de rand van de green. Jan kan alleen maar volgen. Hij speelt zijn bal echter 20 meter te kort. Vervolgens chipt hij hem op 30 cm en de par is binnen. Zijn tegenstander is blijkbaar onder de indruk van de chip, want hij putt te kort en mist de volgende putt ook. Ze gaan naar hole 17, Jan 1 down met 2 holes te gaan. Op hole 17 (par 5, 503 meter) slaat Jan voor slag 4 een chip binnen een meter van de vlag. Tegenstander heeft voor slag 4 een putt van een meter of 8. Maar helaas, deze valt. Jan verliest met 2&1. Tegenstander blijft dus ongeslagen in de competitie, Jan gaat naar Terwijl de strijd gaande is in de singles, zien wij weer een paar bekende gezichten tussen de bomen uit komen. Allereerst onze golf pro, Richard, tevens sponsor van onze golfballen met het logo van Stichting Gijsje Eigenwijsje waar het hele team mee speelt. TOP ;-) dat je er bent, Richard!

5 Intussen hebben wij Marco als vijfde single in de baan. Marco is eigenlijk een hele stabiele factor in ons team. En nu hij als vijfde heer de baan in gaat, wordt er al bijna verwacht dat de puntjes binnen worden gehaald. Maar ja, dat is vaak het meest gevaarlijk. Verwachtingen kweken, waar je geen 100% zekerheid bij hebt. Echter, Cobus speelt weer een zeer solide partij. Hij wint niet alle holes even makkelijk, nee hij moet er wel iets voor doen. Maar uiteindelijk komt hij op 5 up te staan rond de turn. Maar dan slippen er ook bij Marco weer foutjes in het spel en de tegenstander krijgt weer wat vertrouwen terug. En Marco, die ziet zijn voorsprong terug lopen naar 4 up, 3 up, 2 up. Ho, wacht, stop, Cobus! Dit gaat nu toch wel stoppen?! Kom op, ff gas erop en een tandje erbij. En zo gezegd, zo gedaan. Cobus herpakt zich super en uiteindelijk rond hij zijn partij toch nog redelijk eenvoudig af met een winst van 4&3. Lekker! Het andere bekende gezicht wat we door de baan tegen komen is onze vaste reserve speler, Dennis. Ook hij komt ons steunen en supporten. Dennis was vanuit Tilburg helemaal komen lopen naar de golfbaan Toxandria. Met alle respect, maar dat is toch een kleine 9 km vanaf zijn woonadres. Toppertje, dat ben je, Dennis! Goed dat je ons bent komen ondersteunen en aanmoedigen. Het is altijd fijn om het hele team compleet te hebben op de wedstrijddagen. Als laatste single is ook rookie Alwin in de baan. Hij kwam goed uit de startblokken en na 3 holes staat ook hij 2 up. Hierdoor begint hij wat voorzichtiger te spelen. Gevolg; op hole 5 staat het weer AS. Tot hole 8 blijft het gelijk en op hole 9 schept zijn tegenstander ongeveer de hele bunker voor de green leeg, waardoor de hole uiteindelijk wordt gegeven, 1 up! Hole 10 wint Alwin ook en hole 11 maakt hij bijna een birdie. Door een prachtige bal die, laten we zeggen, lekker laag onder de wind bleef hangen, rolt de bal maar door en door en uiteindelijk valt hij bijna voor birdie. Bijna, maar het werd nog steeds een easy par. Hoppa, 3 up. Op hole 12 doneert Alwin één van onze Gijsje Eigenwijsje ballen aan het bos van Tox en verliest de hole. Op 14 gaat hij weer terug naar 3 up. Het ziet er goed en hoopvol uit. Echter,

6 na een draak van een drive en een dito approach, gaat hij op hole 15 weer terug naar 2 up. Op hole 16 denkt Alwin: Ik wil absoluut niet meer naar hole 17. Dus heeft hij een klusje te klaren. De tegenstander legt met slag 2 de bal keurig net voor de green. Alwin zelf slaat ook weer een bal die niet in de top 10 van mooiste ballen zal eindigen. Maarrrrrrrr, hij rolt vervolgens pin high en blijft op 5 meter liggen. Tegenstander laat chip en putt te kort en Alwin heeft een putt voor de winst over. Kom op, niet naar 17, niet naar 17! En dat klopt. De putt valt en i.p.v. naar hole 17 te moeten lopen, kan hij met een goed gevoel en uitgedroogde mond naar het terras keren voor een eerste, lekkere goudgele rakker. De winst is binnen, 3&2. Well done! Uiteindelijk wint het team met De captain is trots op zijn team en we zijn allen blij en tevreden met de overwinning. Maar hebben wij nu op ons best gespeeld? Enkele zeker wel, anderen wat minder. Maar één ding is zeker, Best was vandaag niet de beste. ;-) Omdat het team van Toxandria zelf niet aansluit bij het wekelijks afsluitende diner, hebben wij besloten om vandaag ook niet op Toxandria te blijven eten. In plaats daarvan gaat ons team, met onze partners, naar het huis van Cobus en zijn vrouw. Hier staan lekkere tapas hapjes voor ons klaar en rookt de BBQ, waar heerlijke saté op wordt bereid. Met een biertje of een goed glas wijn, sluiten wij de avond gezellig af. Het was een mooie dag met prachtig mooi weer. En we kijken terug op een top dag! We spelen volgende week op Prinsenbosch, tegen Toxandria. De week erop zijn wij gastheer en sluit de competitie voor dit seizoen alweer. En v.w.b. het eindresultaat, het kampioenschap hebben wij waarschijnlijk in de eerste wedstrijd, in de stromende regen, verloren. Maar we gaan er alles aan doen om dan in ieder geval nog een goede runner-up te worden. En wie weet? Misschien verrast één van de andere teams nog en kan het zomaar anders zijn? Want eerlijk is eerlijk: Je weet nooit hoe een balletje kan rollen. We willen nogmaals een dankwoord uitspreken naar de supporters van vandaag; John, Niels, Richard en Dennis. Top dat jullie er waren. Dit is door het hele team enorm gewaardeerd. Enne, Richard; Ondanks dat het een bosbaan is, hebben wij weinig ballen zoek geslagen. Dus met nog 1 wedstrijd te gaan, staan we er voor ons goede doel goed voor. We kunnen bijna niet wachten tot het weer zondag is, zodat we weer kunnen en mogen knallen! Maar aan de andere kant balen we ook wel een beetje dat het alweer de laatste wedstrijd is waarbij wij zelf mogen spelen dit competitie seizoen. Hieronder nog even een foto van ons team, welke vorige week in de Golf weekly stond. Super gaaf! Wat het eindresultaat ook wordt, het hele land heeft inmiddels wel van ons gehoord. Want we hebben ook nog op Golf.nl gestaan met een prachtig stuk over het goede doel waar wij als voor spelen. Dus geen landskampioen, maar wel landelijke bekendheid!

7 Tot volgende week. Jullie Heren 5!