INTEGRALE TEKST bijgewerkt t/m wijziging 2006-I, gepubliceerd d.d

Transcriptie

1 INTEGRALE TEKST bijgewerkt t/m wijziging 2006-I, gepubliceerd d.d ) VERORDENING SALMONELLAMONITORING VARKENSSECTOR 2003 Het bestuur van het Productschap Vee en Vlees heeft; Gelet op de artikelen 93, 95, 102 en 104 van de Wet op de bedrijfsorganisatie en de artikelen 10, 12, 13 en 14 van de Instellingsverordening Productschap Vee en Vlees 1999-I dan wel de artikelen 6 en 7 van het Instellingsbesluit Productschap Vee en Vlees zodra dit in werking is getreden; op 10 september 2003 vastgesteld de navolgende VERORDENING Artikel 1 In deze verordening wordt verstaan onder: Titel I Definities productschap bestuur : Productschap Vee en Vlees; : bestuur van het productschap; vleesvarken : varken gehouden voor de productie van vlees met een gewicht van meer dan 25 kilogram; vleesvarkenshouder : houder van vleesvarkens; slachterij : onderneming waar vleesvarkens worden geslacht. Artikel 2 Titel II Salmonellacontrole levende varkens 1. Iedere varkenshouder is verplicht 3 maal per jaar bloedmonsters van op zijn bedrijf aanwezige vleesvarkens te laten onderzoeken op de aanwezigheid van Salmonella of een varkenshouder kan deze monsters laten nemen op een slachterij, indien dat op die slachterij onder de voorwaarden van deze verordening geschiedt, waarbij per periode van 4 maanden het verplichte aantal monsters genomen wordt. 1

2 3) 2. Het aantal per periode van 4 maanden, te weten januari tot en met april, mei tot en met augustus, en september tot en met december, te bemonsteren vleesvarkens is afhankelijk van het totale aantal per periode gehouden vleesvarkens zwaarder dan 25 kilogram en wordt als volgt bepaald: Totale aantal vleesvarkens zwaarder dan 25 kg aanwezig in een periode van vier maanden Tot en met 30 vleesvarkens 0 Bij 31 of meer vleesvarkens 12 Aantal te bemonsteren vleesvarkens per vier maanden ten behoeve van Salmonella-onderzoek 3. Van de varkens die binnen drie weken naar de slachterij worden afgevoerd vindt de monstername in geval deze op het bedrijf plaatsvindt, uiterlijk drie weken voorafgaand aan de afvoer plaats. 4. Het bestuur stelt bij besluit regels met betrekking tot de analysemethode(n) die wordt toegepast op de monsters. 5. De in het eerste lid bedoelde onderzoeken worden verricht door een laboratorium, dat is erkend door het productschap. Het bestuur stelt bij besluit regels waaraan een laboratorium dient te voldoen, om in aanmerking te komen voor een erkenning. 6. De uitslag van het onderzoek dient tenminste de navolgende gegevens te bevatten: de Optical Density-waarde per monster van alle onderzochte monsters; en dient uiterlijk binnen 20 werkdagen na monstername door het productschap of een door het productschap aan te wijzen rechtspersoon te zijn ontvangen. Het bestuur kan bij besluit regels stellen over de wijze waarop de uitslag van het onderzoek aan het productschap of door het productschap aan te wijzen rechtspersoon, wordt verstrekt. 7. Een houder van varkens die slechts incidenteel varkens aan de slachterij levert, dient deze varkens maximaal 3 weken voorafgaand aan dit moment op Salmonella te laten onderzoeken. Het aantal monsters wordt overeenkomstig het bepaalde in het tweede lid bepaald. Artikel 3 Titel III Salmonellacontrole geslachte varkens 1. Iedere slachterij die per kalenderjaar varkens of meer slacht of laat slachten is verplicht karkassen te bemonsteren van op zijn bedrijf geslachte varkens. Deze karkassen worden onderzocht op de aanwezigheid van Salmonella. 2

3 2. Slachterijen die tot varkens per jaar slachten, dienen minimaal éénmaal per twee weken 10 karkassen te bemonsteren ten behoeve van Salmonellaonderzoek. Slachterijen die meer dan varkens per jaar slachten, dienen per werkdag dat er varkens worden geslacht, van 5 karkassen in de koelcel (na minimaal 12 uur koeling) door middel van een a-selecte steekproef, een monster te nemen. 3. Het bestuur stelt bij besluit regels over de wijze waarop de monsters worden genomen. 4. Het bestuur stelt bij besluit regels met betrekking tot de analysemethode die wordt toegepast op de monsters. 5. De in het eerste lid bedoelde onderzoeken worden verricht door een laboratorium, dat is erkend door het productschap. Het bestuur van het productschap stelt bij besluit regels waaraan een laboratorium dient te voldoen, om in aanmerking te komen voor een erkenning. 6. De uitslag van het onderzoek dient tenminste de navolgende gegevens te bevatten: Bij slachterijen die tot varkens per jaar slachten dient per individueel onderzocht karkas duidelijk te zijn of Salmonella wel of niet is aangetoond. Bij slachterijen die meer dan varkens per jaar slachten dient per poolmonster duidelijk te zijn of Salmonella wel of niet is aangetoond op 300 cm2. De uitslag van het onderzoek dient uiterlijk binnen vier weken na monstername door het productschap te zijn ontvangen. Het bestuur van het productschap kan bij besluit regels stellen over de wijze waarop de uitslag van het onderzoek aan het productschap wordt verstrekt. Artikel 4 Titel IV Administratie Iedere varkenshouder en iedere slachterij dient in zijn administratie de monsteruitslagen gedurende tenminste twee jaar te bewaren. Artikel 5 Titel V Nadere regels en ontheffing 1. Het bestuur van het productschap is bevoegd ter nadere uitvoering van deze verordening bij besluit nadere regelen te stellen. 3

4 2. De voorzitter van het productschap is bevoegd om, aan de hand van de voorschriften die hiervoor door het bestuur zijn vastgesteld, individuele ontheffing te verlenen van de bij of krachtens deze verordening opgelegde verplichtingen. Aan een ontheffing kunnen beperkingen, nadere voorwaarden en/of voorschriften worden verbonden. Individuele ontheffingen worden uitsluitend in bijzondere gevallen of omstandigheden verleend. Artikel 6 Titel VI Toezicht 1. Het toezicht op de naleving van de bij of krachtens deze verordening gestelde voorschriften wordt namens het productschap uitgeoefend door een door het bestuur aangewezen dienst of door het bestuur aangewezen personen. 2. Ondernemers zijn verplicht: a. aan de door het bestuur aangewezen dienst of aan de door het bestuur aangewezen personen al die gegevens te verstrekken of te doen verstrekken, die naar diens/hun oordeel nodig is/zijn voor de vervulling van diens/hun taak; b. aan de door het bestuur aangewezen dienst of aan de door het bestuur aangewezen personen inzage te geven of te doen geven van die boeken en bescheiden, die naar diens/hun oordeel nodig is voor de vervulling van diens/hun taak; c. aan de door het bestuur aangewezen dienst of aan de door het bestuur aangewezen personen te allen tijde toegang te geven of te doen geven tot hun bedrijfsruimten en tot die plaatsen of vervoermiddelen, waar c.q. waarin voorraden, tot het bedrijf van de ondernemer behorende, zijn opgeslagen c.q. worden vervoerd; d. te gedogen dat controleurs van de door het bestuur aangewezen dienst of de door het bestuur aangewezen personen monsters nemen uit de voorraden (waaronder begrepen verpakkingsmateriaal) van het bedrijf van de ondernemer, ongeacht de plaats waar of waarin zich die voorraden bevinden en de ondernemer zal alsdan de van hem gevorderde medewerking verlenen overeenkomstig de aanwijzingen en toezicht van die controleurs of aangewezen personen. 3. De in het eerste lid bedoelde personen zijn bevoegd berechtingsrapporten ten behoeve van tuchtrechtelijke afhandeling op te maken. Artikel 7 Titel VII Handhaving 1. Op overtreding van het bepaalde bij of krachtens deze verordening worden tuchtrechtelijke maatregelen gesteld. 4

5 2. De tuchtrechtelijke maatregelen zijn: a. een berisping, welke bestaat uit een schriftelijk of mondeling vermaan tot de ondernemer, in verband met het begane feit; b. een geldboete van ten hoogste 4.500,--, welke geheel of gedeeltelijk voorwaardelijk kan worden opgelegd; c. openbaarmaking van de tuchtbeschikking op kosten van de veroordeelde. Artikel 8 Titel VIII Gegevensverstrekking 1. De door het productschap uit hoofde van deze verordening verkregen gegevens omtrent ondernemingen worden in handen gesteld van de voorzitter van het productschap; zij worden, behoudens aan personeelsleden van het secretariaat van het productschap, alsmede ten behoeve van de handhaving van het bepaalde in deze verordening, niet verder bekendgemaakt. 2. De door de voorzitter aangewezen dienst of personen dien(t)(en), ter bescherming van de privacy van de ondernemer, vertrouwelijk en op verantwoorde wijze om te gaan met de uit hoofde van het toezicht verkregen gegevens. 3. De voorzitter van het productschap kan, in afwijking van het gestelde in het eerste lid, besluiten tot bekendmaking van getotaliseerde gegevens omtrent groepen van ondernemingen, doch nimmer op zodanige wijze dat daaruit gegevens omtrent een bepaalde onderneming kunnen worden afgeleid. Artikel 9 Titel VIX Slotbepaling 1. Deze verordening kan worden aangehaald als Verordening Salmonellamonitoring varkenssector Deze verordening wordt geplaatst in het Verordeningenblad Bedrijfsorganisatie en treedt in werking op een door het bestuur nader te bepalen tijdstip. Voor het bestuur, drs. J.J. Ramekers, voorzitter, drs. S.B.M. Jongerius, secretaris. 5

6 1) TOELICHTING BIJ DE VERORDENING SALMONELLAMONITORING VARKENSSECTOR 2003 ALGEMEEN De varkenssector heeft voedselveiligheid hoog in het vaandel staan. In grote lijnen zijn hiervoor drie aandachtsvelden van belang: schoon voer, hoogwaardige veterinaire zorg en schoon werken in de gehele keten. Al in de jaren 80 werd met het Kwaliteits- en Hygiëneplan (K&H-plan) een aanzet gegeven voor een structurele verbetering van de hygiëne in de vleesindustrie. Deze hygiëne-aanpak is later in IKB opgenomen. In aanvulling daarop heeft de varkenssector een aantal jaren geleden een stappenplan voor de aanpak van Salmonella opgesteld. Een van de onderdelen uit dit stappenplan was het doen van onderzoek naar mogelijke beheersmaatregelen voor de aanpak van Salmonella. In dit kader heeft de sector de afgelopen jaren een groot aantal onderzoeken gefinancierd. Het laatste onderzoek Haalbaarheidsproject Salmonella Beheersing Varkensvlees is medio 2002 afgerond. De resultaten zijn mede gebruikt voor de opzet van het Salmonella Controle Programma Varkenssector Salmonellose bij de mens Uit cijfers van het RIVM blijkt dat tussen 1985 en 1994 het aantal gevallen van Salmonellose bij de mens met een derde is afgenomen. Deze afname wordt voornamelijk toegeschreven aan een vermindering van Salmonellatypen die vooral bij varkens worden gevonden. Deze afname wordt toegeschreven aan de implementatie van hygiënevoorschriften in alle schakels van de keten in de afgelopen jaren (o.m. in de IKB-programma s bij de dierlijke sectoren en de invoering van hygiënecodes bij het slachten en uitsnijden van varkensvlees). Ook in de tweede helft van de jaren negentig, na de start van het Plan van Aanpak Salmonella in de kipsector, was een daling van het aantal Salmonellose-gevallen bij de mens te zien. In deze jaren nam het aandeel van kip als veroorzaker van Salmonellose sterk af. Hieruit blijkt hoe effectief een gerichte Salmonella-bestrijding kan zijn. Cijfers van het RIVM geven aan dat het aantal Salmonellose-gevallen bij de mens de laatste jaren in Nederland op ongeveer per jaar ligt. De tendens hiervan is licht dalend, getuige het aantal per jaar gerapporteerde gevallen. Ca. 25% van de gevallen van Salmonellose bij de mens wordt toegeschreven aan de besmetting van varkensvlees met Salmonella. Wetenschappers constateren dat het aandeel van varkensvlees de laatste jaren tamelijk stabiel is. Aandacht voor Salmonella-aanpak neemt toe De binnenlandse druk voor de Salmonella aanpak (voor alle Salmonellatypen) in de varkenssector neemt toe. Ook bij de (buitenlandse) afnemers van ons vlees wordt Salmonella een steeds belangrijker item. In Europa heeft al een aantal landen een Salmonellaprogramma voor de varkenssector. Zweden, Denemarken en Ierland zijn al een aantal jaren geleden begonnen met de Salmonella-aanpak. Ook Engeland en Duitsland zijn onlangs gestart met een vrijwillig programma. Bij Ierland, Engeland en Duitsland is de Salmonella-aanpak beperkt tot het monitoren van de Salmonella-status bij de vleesvarkensbedrijven en vindt er geen monitoring plaats op karkasniveau. Daarnaast worden in deze landen ook geen interventiemaatregelen verplicht gesteld. 6

7 Zoönose-richtlijn De toenemende belangstelling voor de bestrijding van Salmonella blijkt ook uit de ontwikkelingen rond de EU-zoönoserichtlijn. Deze richtlijn bevat voorschriften voor het monitoren op en het bestrijden van diverse zoönoses. Momenteel is deze richtlijn m.b.t. Salmonella alleen van toepassing op de pluimveesector (pluimveevlees en eieren). De verwachting is dat de richtlijn vanaf 2007 ook bepalingen voor de Salmonellabestrijding in de varkenssector zal omvatten. De Nederlandse varkenssector wil, vooruitlopend op het in werking treden van de zoönoserichtlijn, nu reeds van start gaan met de Salmonella-aanpak. Monitoren Aangezien op dit moment nog geen cijfers bekend zijn over de Salmonella-prevalentiecijfers bij de vleesvarkensbedrijven en de slachterijen, wordt in eerste instantie gestart met het monitoren op deze bedrijven. In de toekomst kan het monitoren worden uitgebreid naar andere schakels in de varkensvleesketen en met interventiemaatregelen. De doelstellingen die worden nagestreefd en de te verwachten (neven)effecten van de verordening Met de verordening worden voor de vleesvarkensbedrijven en slachterijen monitoringsverplichtingen gesteld met als doel om per vleesvarkensbedrijf en per slachterij het Salmonella-besmettingspercentage te bepalen. Uiteindelijk worden de varkensbedrijven en slachterijen ingedeeld in een categorie. Bedrijven die in een hoge categorie zitten (zwaar besmet) zullen maatregelen moeten nemen, vastgelegd in een nog op te stellen interventieplan, met als doel om weer in een lagere categorie (minder besmet) terecht te komen. Verwacht wordt dat met de inwerkingtreding van de verordening Salmonellose bij de mens als gevolg van het eten van varkensvlees sterk wordt gereduceerd. Bovendien wordt met de inwerkingtreding van de verordening aangegeven dat de varkenssector verantwoording neemt om voedselveiligheid op een nog hoger niveau te brengen. De nadere motivering van de noodzaak van publieke regelgeving i.c. de verordening Door de overheid is reeds enige jaren geleden het verzoek bij de varkenssector neergelegd om met een Controle Programma voor de Salmonella-aanpak te komen. Door de varkenssector zelf is de wens geuit om de aanpak in een verordening vast te leggen. De reden hiervoor is enerzijds dat de varkenssector voedselveiligheid tot een speerpunt heeft gemaakt en anderzijds dat de sector van mening is dat voorkomen moet worden dat bedrijven die niet deelnemen aan het Salmonella-programma de veroorzaker kunnen zijn van een Salmonella-uitbraak met alle negatieve gevolgen voor de gehele varkenssector. Om er voor zorg te dragen dat alle bedrijven deelnemen aan het monitoringsprogramma is publieke regelgeving noodzakelijk. 7

8 De afweging ten opzichte van private alternatieven Indien het Salmonella-controle programma via een private regelgeving aan de sector wordt opgelegd, kan niet worden uitgesloten c.q. mag verwacht worden dat een deel van de bedrijven zich niet aan die regelgeving zal houden. Opname van de regelgeving in het private Integrale Keten Beheersingssysteem (IKB) zou een mogelijkheid zijn maar er zijn vleesvarkensbedrijven die niet deelnemen aan IKB. Met name vleesvarkensbedrijven die de varkens levend exporteren, zouden kunnen afzien van deelname aan IKB, hetgeen als een ongewenste ontwikkeling voor de Salmonella-aanpak wordt gezien. De uitvoerings- en handhavingsaspecten van de verordening Bij besluit zullen één of meerdere controle-instanties worden aangewezen om de naleving van de bij de verordening gestelde regels te controleren. Daarbij wordt de voorkeur gegeven aan erkende controle-instanties die ook voor de controle van andere publieke of private regelingen reeds op de varkenshouderijen en slachterijen komen. Daarmee wordt het aantal controleurs dat op de bedrijven komt klein gehouden en dat is met het oog op het overbrengen van ziekteverwekkers c.q. zoönosen van groot belang. Bovendien is een combinatie met controles die in het kader van andere regelingen moeten worden uitgevoerd efficiënter en goedkoper. Bedrijven die handelen in strijd met de bepalingen in de verordening kunnen via tuchtrecht bestraft worden. De Salmonella-uitslagen van het monitoren worden door de erkende laboratoria enerzijds rechtstreeks teruggekoppeld naar de opdrachtgevers (vleesvarkenshouders en slachterijen) en anderzijds electronisch aangeleverd naar de centrale (Salmonella) databank. De databank levert tevens de categorie-indeling van vleesvarkensbedrijven en het voortschrijdend Salmonella-besmettingspercentage van de slachterijen. De financiële gevolgen van de verordening De kosten voor het monitoren bestaan uit monstername-, transport-, en analysekosten, verwerkingskosten door de centrale databank en kosten voor controle op naleving van de verordening en de handhaving. Deze kosten zullen moeten worden opgebracht door de betrokken varkenshouders en be- en verwerkers. Echter de kosten voor de varkenshouders kunnen aanzienlijk worden beperkt door aan te sluiten bij de monstername in het kader van andere regelingen (Regeling bedrijfscontrole dierziekten 1993). Dit geldt ook voor de kosten voor de controle op naleving die zowel voor de varkenshouders als de be- en verwerkers kunnen samenvallen met de controle op de naleving van de IKB-regeling. De verhouding tot andere wetgeving en tot bestaande en komende internationale en communautaire regelingen Door de Europese Unie is geen regelgeving op het gebied van het monitoren op Salmonella in de varkenssector vastgesteld; dergelijke regelgeving is echter wel in het kader van de Zoönose-verordening in voorbereiding. Naar verwachting zal deze regelgeving in 2006 van kracht worden. 8

9 In Europa heeft al een aantal landen een Salmonellaprogramma voor de varkenssector. Zweden, Denemarken en Ierland zijn al een aantal jaren geleden begonnen met de Salmonella-aanpak. Ook Engeland en Duitsland zijn onlangs gestart met een vrijwillig programma. Bij Ierland, Engeland en Duitsland is de Salmonella-aanpak beperkt tot het monitoren van de Salmonella-status bij de vleesvarkensbedrijven en vindt er geen monitoring plaats op karkasniveau. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING Artikel 1 Dit artikel bevat de definities. Artikel 2 Op grond van dit artikel is de vleesvarkenshouder verplicht om bloedmonsters te laten nemen door een dierenarts of een bij de RVV geregistreerde paraveterinair die deze werkzaamheden uitvoert onder verantwoordelijkheid van een dierenarts (zie Besluit paraveterinairen (Staatsblad 1991, nr. 526) dat is vastgesteld op basis van de Wet op de uitoefening van de diergeneeskunde, en te laten analyseren bij een erkend laboratorium. Tevens dient hij in het bezit te zijn van alle Salmonella-uitslagen van de voorafgaande twee jaar. Artikel 3 Op grond van dit artikel is de be- en/of verwerker verplicht om swabmonsters te nemen, of op diens verantwoordelijkheid te laten nemen, en te laten analyseren bij een erkend laboratorium. Tevens dient de be- en/of verwerker in het bezit te zijn van Salmonella-uitslagen van de voorafgaande twee jaar. Gekeken is ook naar het verzoek om de grens van te verhogen naar te slachten varkens per jaar om zodoende meer slachterijen te laten aansluiten bij bemonsteringen in het kader van de Uitvoering en Beschikking 2001/471/EG. Echter bij de start van de discussie over de Salmonella-monitoring is door de varkenssector steeds benadrukt om zo veel als mogelijk aan te sluiten bij de monitoring die door de Deense varkenssector wordt gevolgd. Daarnaast zou instemmen met dit verzoek er toe leiden dat het percentage varkenskarkassen dat niet meer onder de dagelijkse monitoring valt, toeneemt van 3% naar 5%. Deze verhoging was voor de stuurgroep Salmonella niet acceptabel. Artikel 4 Op grond van dit artikel dient de varkenshouder en de be- en/of verwerker een inzichtelijke administratie bij te houden van de Salmonella-uitslagen van de voorafgaande twee jaar. Artikel 5 In het geval van bijzondere omstandigheden die het rechtvaardigen in een individueel geval af te wijken van hetgeen als regel is vastgesteld kan de voorzitter aan de hand van door het bestuur bij besluit vastgestelde voorschriften ontheffing verlenen. Ook in het geval ontheffing wordt verleend moet het doel van de vastgestelde regelgeving steeds gevolgd worden. 9

10 Artikel 6 Het bestuur van het productschap is bevoegd personen aan te wijzen die belast zijn met het toezicht op de naleving van onderhavige verordening. Ondernemers dienen medewerking te verlenen aan de toezichthouders bij de uitvoering van hun werkzaamheden. Bij constatering van overtredingen van het bepaalde bij of krachtens deze verordening is de toezichthouder onder meer bevoegd een berechtingsrapport op te stellen ten behoeve van tuchtrechtelijke vervolging. Artikel 7 De naleving van onderhavige verordening zal worden verzekerd door middel van tuchtrecht. Artikel 8 Dit artikel behoeft geen nadere toelichting. Artikel 9 Dit artikel behoeft geen nadere toelichting. Zoetermeer, 10 september 2003 drs. J.J. Ramekers, voorzitter, drs. S.B.M. Jongerius, secretaris. 10

11 TOELICHTING BIJ DE VERORDENING TOT WIJZIGING VAN DE VERORDENING SALMONELLAMONITORING VARKENSSECTOR 2003 (2004-I) Algemeen De aanleiding voor de wijzigingen is de wijziging van de bemonsteringssystematiek van vesiculaire varkensziekte (swine vesiculair disease, afgekort SVD). Bij de totstandkoming van de Verordening Salmonellamonitoring varkenssector 2003 is de SVD-bemonstering die op dat moment van kracht was nog als uitgangspunt genomen. Met de herziening van de regeling van de SVD=monitoring is er voor gekozen om de Salmonella-monitoring leidend te maken en deze te optimaliseren. Daarnaast is de mogelijkheid van monstername aan de slachtlijn opgenomen. Artikelsgewijs Artikel I Onderdelen A, F en G (artikelen 1, 3, lid 1, en 4) Van de gelegenheid is gebruik gemaakt om enkele redactionele verbeteringen aan te brengen waaronder de aanpassing van de definitie van be- of verwerker. Onderdelen B, C, D en E (artikel 2, eerste, tweede, derde en zevende lid) In het kader van het monitoren op Salmonella is het van belang om de Salmonellastatus te kennen van varkens die dicht tegen het moment van afleveren aan de slachterij zitten of, bij voorkeur, van de varkens nadat ze geslacht zijn. In dat verband is het niet zinvol om de Salmonellastatus van jonge dieren te bepalen. Het moment van drie weken voor afleveren sluit goed aan bij varkensbedrijven die het all-in all-out systeem toepassen. Voor bedrijven die niet regelmatig varkens naar de slachterij afleveren, zoals de all-in all-out bedrijven en kinderboerderijen (recreatieve- en hobbybedrijven) dient een bijzondere voorziening te worden getroffen. Deze bedrijven mogen alleen vleesvarkens naar een slachterij afvoeren, indien de varkens zeer recent aan een Salmonellaonderzoek zijn onderworpen en wel uiterlijk drie weken voorafgaand aan de aflevering aan de slachterij. Uiteraard kunnen deze bedrijven, waar mogelijk, ook gebruik maken van de optie om de varkens aan de slachtlijn te laten bemonsteren. Steeds -ongeacht via het laboratorium of via de slachterij- dient de varkenshouder de uitslagen van de onderzoeken te ontvangen. Artikel II Dit artikel bevat de gebruikelijke bepalingen inzake de inwerkingtreding en publicatie van de verordening. 11

12 3) TOELICHTING BIJ DE VERORDENING TOT WIJZIGING VAN DE VERORDENING SALMONELLAMONITORING VARKENSSECTOR 2003 EN DE VERORDENING BESTRIJDING VESICULAIRE VARKENSZIEKTE (PVV) 2004 (2006-I) De aanleiding voor de in onderhavige verordening vervatte wijzigingen is de wens enkele op de varkenshouder drukkende bemonsteringsverplichtingen zo veel als mogelijk te harmoniseren. Dit past ook goed in het streven de administratieve lastendruk te verminderen. Het aantal bloedmonsters dat volgens de Verordening Salmonellamonitoring varkenssector 2003 en de Verordening bestrijding vesiculaire varkensziekte (PVV) 2004 bij vleesvarkens tot op heden genomen moet worden verschilt per verordening en per aantal op het bedrijf aanwezige (vlees)varkens. Voor de varkenshouder zal de aanpassing leiden tot meer duidelijkheid inzake aantallen verplicht te nemen bloedmonsters. Daarnaast zal dit leiden tot vereenvoudigde handhaving en daarmee ook een verlaging van de handhavingskosten. De aanpassing brengt met zich mee dat voor een groep varkenshouders zowel inzake Salmonella als ook de vesiculaire varkensziekte- kosten zullen worden bespaard. Voor een andere groep alleen inzake Salmonella- zal dit een beperkte kostenverhoging met zich meebrengen. Artikel I Onderhavige wijziging houdt voor Salmonella een verlichting in voor bedrijven met maximaal 30 vleesvarkens aangezien voor deze categorie geen onderzoeken meer hoeven te worden uitgevoerd (was voorheen nog 1 á maximaal 9 bloedmonsters per 4 maanden). Voor bedrijven met 31 of meer vleesvarkens houdt de wijziging een beperkte verzwaring in, namelijk een verplichting van 12 in plaats van voorheen 10 bloedmonsters per 4 maanden. Artikel II Voor wat betreft de vesiculaire varkensziekte heeft de aanpassing enkel een lastenverlichting tot gevolg. Bedrijven met maximaal 30 varkens zijn niet meer verplicht onderzoek naar deze ziekte te laten uitvoeren. Artikel III Dit artikel bevat de gebruikelijke bepalingen inzake de inwerkingtreding en publicatie van de verordening. 12

13 VOETNOTEN 1) Basistekst, d.d , Vb. Bo. nr. 64, d.d (PVV 37); Wijziging 2004-I, d.d , Vb. Bo. nr. 6, d.d (PVV 6); 3) Wijziging 2006-I, d.d , Vb. Bo. nr. 20, d.d (PVV 16). 13