Verzoek om vergoeding van schade ex artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening van de heer A.J. Plug te Den Haag.

Transcriptie

1 rv 177 Dienst Stedelijke Ontwikkeling nr Den Haag, 23 juni 1999 Aan de gemeenteraad Verzoek om vergoeding van schade ex artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening van de heer A.J. Plug te Den Haag. Op 18 juni 1997 is bij ons een verzoekschrift, d.d. 12 juni 1997, van de heer G. Bloem van Nolet Advocaten, namens de heer A.J. Plug, Adelheidstraat 103 te Den Haag, om vergoeding van schade als bedoeld in artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, binnengekomen. De heer A.J. Plug (hierna te noemen verzoeker) stelt, in zijn hoedanigheid van eigenaar (bewoner) van het perceel Adelheidstraat 103, schade te lijden in de vorm van waardevermindering van de woning. De waardevermindering wordt veroorzaakt door de bouw van een appartementencomplex aan de Juliana van Stolberglaan/hoek Adelheidstraat. Door de bouw stelt verzoeker geen uitzicht en minder zon en lichtinval te hebben. De schade wordt gesteld op f ,00. Nadat de verzoeker bij brief van 15 december 1997 een makelaarsrapport heeft overgelegd, hebben wij het verzoekschrift, tezamen met de van belang zijnde gegevens, overeenkomstig het gestelde in artikel 3 van de Schadevergoedingsverordening 1988 op 19 december 1997 in handen gesteld van de Stichting Adviesbureau voor Onroerende Zaken te Rotterdam. Het adviesbureau heeft inmiddels zijn rapport, als bedoeld in arti-kel 7 van bovengenoemde verordening, gedateerd juni 1998, nummer , aan ons uitgebracht. Op 21 juli 1998 hebben wij het advies aan de heer G. Bloem toegezonden. Het adviesbureau heeft, blijkens zijn rapport dat onderdeel uitmaakt van dit voorstel, een onderzoek ingesteld naar de feiten en omstandigheden die voor de beoordeling van het verzoek om schadevergoeding van belang zijn. Het advies Samengevat luidt het advies van SAOZ als volgt. Voor de beoordeling van een verzoek ex artikel 49 WRO dient te worden bezien of er sprake is van een wijziging van het planologisch regime en, zo dit het geval is, of een verzoeker daardoor in een nadeliger positie is komen te verkeren, waardoor hij schade lijdt of zal lijden. De situatie zoals die mogelijk is gemaakt met het bestemmingsplan Bezuidenhout- West I dient te worden vergeleken met het regime van het voorheen geldende bestem-mingsplan Bezuidenhout-Midden, waarbij niet van belang is in hoeverre de bestemmingen feitelijk zijn of zouden zijn gerealiseerd. De gronden hadden in het bestemmingsplan Bezuidenhout-Midden de bestemming Kantoren met bijbehorende erven. De onderhavige gronden zijn verder aangeduid als gebied waar geen gebouwen zijn toegestaan. De bestemming volgens het nu vigerende bestemmingsplan Bezuidenhout-West I is Woondoeleinden. Hier zijn gebouwen met een maximale hoogte van 35 m toegestaan. Voorts zijn op de hoek Adelheidstraat/Juliana van Stolberglaan onder de bebouwing toegangen ten behoeve van de bestemming Kantoren toegestaan. Een strook van circa 4 m tussen het appartement van verzoeker en de bestemming Woondoeleinden is voor Kantoren bestemd. Bebouwing boven peil is echter niet toegestaan. Vergelijking van beide planologische regimes levert het volgende op. Voorheen kon grenzend aan het appartement van verzoeker geen van betekenis zijnde bebouwing worden opgericht. Nu kan tot op een afstand van circa 4 m uit de zijgevel van het gebouw waarvan het appartement deel uitmaakt bebouwing met een hoogte van 35 m worden opgericht. Hierdoor wordt het uitzicht uit de twee zijramen van de woning geheel teniet gedaan en wordt een belangrijk deel van de dag de zonlichtinval in de woning ontnomen. Dit heeft een negatieve invloed op het leefklimaat in de woning. De geluidsoverlast veroorzaakt door de in de nieuwbouw geïntegreerde in- en uitrit had ook mogelijk geweest in de oude situatie. De ontsluitingsweg van het parkeerterrein had naast het appartement van verzoeker kunnen worden aangelegd. De mate van geluidhinder is niet meer dan de mate van geluidshinder die in de oude situatie reeds kon ontstaan. Vergelijking van de nu gerealiseerde bebouwing met de mogelijkheden die het bestemmingsplan biedt, leidt tot de conclusie, dat er sprake is van een planologisch nadeliger positie, waaruit schade in de vorm van waardevermindering van verzoekers object is voortgevloeid. Bij de beoordeling van de vraag hoe groot de schade in de vorm van waardevermindering is, merkt het raadsvoorstellen

2 adviesbureau het volgende op. De waardevermindering wordt bepaald door vergelijking van de waarde die het pand had op de dag onmiddellijk voorafgaand aan de dag waarop het bestemmingsplan onherroepelijk is geworden, met de waarde die het pand had onmiddellijk na het onherroepelijk worden van het bestemmingsplan. Gelet op de relatief zware planologische verslechtering sluit SAOZ zich aan bij de door de verzoeker gestelde waardevermindering van f ,-. Dit bedrag dient vermeerderd te worden met de rente vanaf de datum van ontvangst van het verzoek bij de gemeenteraad, te weten 18 juni De schade was ten tijde van de eigendomsverkrijging, 2 november 1977, voor verzoeker niet voorzienbaar. Ten aanzien van het aan verzoeker toekomende gedeelte van de schadevergoeding merkt SAOZ op dat verzoeker ten tijde van het onherroepelijk worden van het bestemmingsplan Bezuidenhout-West I rechthebbende was op ½ deel van de onverdeelde eigendom van het appartementsrecht. Aan verzoeker komt in ieder geval de helft van het schadebedrag toe, f 5.000,00. Uit de akte van verdeling van de gemeenschap d.d. 9 december 1997 vloeit mogelijkerwijs voort dat het resterende bedrag ook aan verzoeker toekomt. Geadviseerd wordt een schriftelijke verklaring te verkrijgen van de voorheen rechthebbende op het ½ deel van de eigendom waarin gesteld wordt dat het gehele bedrag aan de verzoeker toekomt. Gewijzigd verzoek Bij brief van 26 oktober 1998 is een reactie namens verzoeker ontvangen. Daarin wordt aangevoerd dat verzoeker het volle eigendom van het pand heeft verkregen en dat de schadevergoeding aan hem uitgekeerd dient te worden. Opgemerkt wordt voorts dat de lichtinval zo weinig is dat verzoeker er depressief van wordt. Ook zijn de energiekosten met f 750,00 per jaar gestegen. Omdat verzoeker slechts 1 uur per dag zon heeft, moet hij op aanraden van de huisarts vanwege zijn huidkwaal psoriasis naar de zonnebank. De kosten hiervan bedragen f 200,00 per maand of wel f 2.400,00 per jaar. Om aan de norm van de Bouwverordening voor wat betreft de lichtinval te kunnen voldoen zou verzoeker een raam moeten aanbrengen. De kosten hiervan bedragen f ,00. Het landelijk gemiddelde percentage waarmee woningen vanaf 1977, het jaar van aankoop door verzoeker, zijn gestegen, is 56%. Het pand zou dan nu een verkoopwaarde van f ,00 hebben. De gemeen-telijke taxateur heeft aan de woning echter een verkoopwaarde van f ,00 toegekend. Het hoogste bod voor de woning van verzoeker bedroeg tot nu toe f ,00. Zowel bij verkoop als in het geval de verzoeker in de woning blijft wonen, zal de schade het bedrag van de door SAOZ vast-gestelde schade van f ,00 overstijgen. Niet duidelijk is hoe SAOZ de waarde van het pand op f ,00 heeft vastgesteld. Verzoeker heeft opnieuw zijn woning laten taxeren. Het taxatierapport hebben wij op 4 januari 1999 ontvangen. In het rapport wordt de waardevermindering gesteld op f ,00. Dit wordt verminderd met de jaarlijks te betalen vergoeding van f 600,00 die niet meer betaalt behoeft te worden. De te vergoeden planschade bedraagt dan f ,00. Nader advies Op ons verzoek van 6 januari 1999 heeft SAOZ op 25 februari 1999 een nader advies uitgebracht. Het op 1 maart ontvangen nader advies hebben wij op 4 maart 1999 aan mevrouw E.M.C. van der Zalm, van Nolet Advocaten, toegezonden. In het nader advies stelt SAOZ dat uitgangspunt is bij het vaststellen van de waardevermindering de waarde die het pand had juist voor de datum waarop de vermeende Schadeveroorzakend planologische maatregel onherroepelijk is geworden. In casu is dat juist voor 11 mei De waarde van het pand heeft SAOZ in overleg met een makelaar-taxateur gesteld op f ,00. Het gestelde in de brief namens verzoeker ziet SAOZ geen aanleiding de waarde van het pand te herzien. Opgemerkt wordt dat niet uitgegaan kan worden van een landelijk gemiddelde stijging van 56%. Hiermee wordt voorbijgegaan aan de specifieke eigenschappen van het pand en de omgeving. Bovendien wordt in de brief namens verzoeker gesteld dat het pand thans een waarde heeft van f ,00 terwijl uitgegaan dient te worden van de waarde juist voor 11 mei Wat betreft de door de gemeentelijke taxateur genoemde waarde - aangenomen wordt de waarde in het kader van de wet WOZ - merkt SAOZ het volgende op. Ook in de jurisprudentie is bepaald dat voor taxatie in het kader van de vaststelling van de onroerende zaakbelasting niet dezelfde normen gelden als in het kader van verzoeken op grond van artikel 49 WRO. Opgemerkt wordt voorts dat in het eerder uitgebrachte advies een waardevermindering is genoemd van f ,00. Dit is niet juist. Abusievelijk is in het eerste advies niet vermeld dat rekening is gehouden met het feit dat verzoeker niet meer het jaarlijkse bedrag van f 600,00 verschuldigd is vanwege uitzicht op het naburige perceel. Aansluitend bij de in het onteigeningsrecht gehanteerde kapitaalsfactor 10 is dit voordeel te stellen op f 6.000,00. De waardevermindering wordt gesteld op f ,00, waarvan een gedeelte ter grootte van f 6.000,00 anderszins is verzekerd. Uit het taxatie- 2 raadsvoorstellen 1999

3 rapport van 29 december 1998 blijkt niet welke datum als peildatum voor de vaststelling van de waardevermindering en welke waarde van het pand zijn gehanteerd. Toetsing van het rapport aan de uitgangspunten van artikel 49 WRO is niet goed mogelijk. De in het rapport genoemde waardevermindering komt SAOZ voor als buitensporig hoog. Beoordeling van het verzoek en advies Ten aanzien van het verzoek en de uitgebrachte adviezen merken wij het volgende op. Wij kunnen instemmen met het door SAOZ gestelde omtrent de peildatum voor het vaststellen van de waarde van het pand in het kader van artikel 49 WRO en het bedrag dat als planschade wordt aangemerkt namelijk f ,00. Met SAOZ zijn wij van mening dat de brief van verzoeker van oktober 1998 geen reden is het als planschade aan te merken bedrag te wijzigen. Wij merken hier nog over op dat bij de waardebepaling van het pand in het kader van artikel 49 WRO uit moet worden gegaan wat een gemiddelde koper voor het pand betaald zou hebben op de peildatum. Dit betekent dat met specifieke omstandigheden van de verzoeker, zoals de huidkwaal psoriasis, bij het bepalen van de waardevermindering van de woning geen rekening behoeft te worden gehouden. Verder zijn wij van mening dat gelet op de situering en de omvang van de ramen het niet aannemelijk is dat aan de bepalingen van de Bouwbesluit omtrent lichtinval niet zou worden voldaan. Voor het overige onderschrijven wij de adviezen van SAOZ, met uitzondering van het volgende punt. Naar onze mening blijkt uit de akte van verdeling van de gemeenschap d.d. 9 december 1997 voldoende dat verzoeker treedt in de rechten van zijn voorganger en dat aan verzoeker het volledige bedrag aan planschade kan worden uitgekeerd. Wij stellen voor aan de heer A.J. Plug een bedrag van f ,00 als planschade te betalen vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 18 juni datum ontvangst van het verzoek - tot de dag van uitbetaling. Raadscommissievergadering ROSV 27 mei 1999 In de vergadering van de Commissie voor Ruimtelijke Ordening, Stadsvernieuwing en Volkshuisvesting van 27 mei jl. is namens verzoeker ingesproken. In de raadscommissie is afgesproken dat in het raadsvoorstel op het ingesprokene nader zal worden ingegaan. Namens verzoeker zijn bezwaren genoemd die deels hiervoor aan de orde zijn geweest en deels nieuwe elementen bevatten. Samengevat is het volgende naar voren gebracht. Door de bouw van het appartementencomplex naast de woning van verzoeker is het uitzicht weg en het zonlicht in de woning beperkt tot een paar uur per dag, waardoor verzoeker als psoriasis patiënt zonnebankkuren moet ondergaan en de lichten eerder aan moeten. De kosten hiervan bedragen op jaarbasis f 2.400,00. De woning lijkt nu op een grot, waardoor verzoeker depressief is geworden. Om te kunnen voldoen aan de normen uit het Bouwbesluit omtrent lichtinval moet verzoeker in de achtergevel een raam laten aanbrengen, waarvan de kosten f ,00 bedraagt. De gemaakte kosten voor de taxatierapporten overstijgen de f 500,00. De hierboven genoemde posten zijn de werkelijke schade. In het ontwerp-raadsvoorstel wordt omtrent de huidkwaal opgemerkt dat slechts de peildatum voor de bepaling van de waardevermindering van de woning gelden. Met alle overige schade is geen rekening gehouden. Op grond van het zorgvuldigheidsbeginsel dient rekening te worden gehouden met alle relevante feiten en omstandigheden. Voorts moet een besluit voldoen aan de eisen van redelijkheid en billijkheid. Ten aanzien van het gestelde in het concept-raadsvoorstel dat gelet op de situering en de omvang van de ramen het niet aannemelijk is dat aan de bepalingen van het Bouwbesluit voor wat betreft lichtinval niet wordt voldaan, is namens verzoeker gesteld dat tegenover het raam in de zijgevel een twaalf meter hoge muur staat. De situering van de ramen is de oorzaak van het gebrek aan lichtinval. Nu er geen zonlicht tot de ramen doordringt doet de omvang van de ramen er niet toe. Ten aanzien van de peildatum voor de vaststelling van de waardevermindering van de woning is namens verzoeker betoogd dat in recente rechtspraak (uitspraak Raad van State 9 januari 1997) is uitgemaakt dat het gaat om een algemene vergelijking van het huidige bestemmingsplan met het onmiddellijk daaraan voorafgaande planologisch regime. Op grond van het taxatierapport van december 1998 stelt verzoeker een schade te hebben van f ,00 te verminderen met de voorheen jaarlijks te betalen vergoeding van f 600,00. Dit voordeel stelt SAOZ op f 6.000,00. De totale schade bedraagt dan f ,00. In de brief van 26 oktober 1998 die namens verzoeker aan ons is gestuurd is aangegeven dat een taxatie zal plaats vinden met als uitgangspunt de door SAOZ genoemde peildata. Dat de peildata van raadsvoorstellen

4 het taxatierapport van december 1998 niet duidelijk zouden zijn is niet juist. Dit gaat wel op voor het eerste taxatierapport uit 1997, dat verzoeker heeft laten opstellen. Voorts bestaat bezwaar dat niet is ingegaan op de taxatie van de woning in het kader van de WOZ. In dat kader is de waarde van de woning gesteld op f ,00. Verzoeker heeft geen hoger bod gekregen voor zijn woning dan f ,00, terwijl SAOZ de waarde gesteld heeft op f ,00. SAOZ heeft deze afwijkingen in waardebepalingen niet gemotiveerd. De waarde van de woning voor-dat het schadeveroorzakende appartementencomplex is gebouwd, is door SAOZ gesteld op f ,00 terwijl de aankoopprijs van de woning in f ,00 bedroeg. De prijzen zijn de laatste jaren gestegen, zodat het aannemelijk is dat de woning eerder meer waard zou zijn geweest ten opzichte van de aankoopprijs dan minder waard is geworden. In de eerder genoemde uitspraak van de Raad van State wordt gesteld dat de ingangsdatum van de wettelijke rente in het algemeen is de dag waarop het schadeveroorzakende bestemmingsplan onherroepelijk is geworden, dus 11 mei Tenslotte wordt gesteld dat het verzoek dateert van 12 juni Volgens de gemeentelijke verordening dient binnen 4 maanden een besluit hieromtrent te worden genomen. Verzocht wordt zorgvuldig een besluit te nemen en de redelijkheid en billijkheid te laten prevaleren. Beoordeling van de inspreektekst Zoals wij hiervoor hebben aangegeven dient bij een verzoek om planschade ex artikel 49 WRO een vergelijking te worden gemaakt tussen de opeenvolgende planologische regelingen. Vergelijking in de onderhavige situatie geeft aan dat verzoeker door de wijziging van het bestemmingsplan planologisch in een nadeliger situatie is gekomen. Hierover bestaat geen verschil van mening. Vervolgens dient na te gaan hoe hoog de schade is en welke schade voor vergoeding in aanmerking komt. Volgens vaste jurisprudentie geeft de waardevermindering van de woning daarbij een goede indicatie van de schade. Hierbij dient bepaald te worden wat de peildatum is voor het bepalen van de waardevermindering. De door verzoeker aangehaalde uitspraak van de Raad van State van januari 1997 gaat niet in op de peildatum en spreekt verder ook niet van een algemene vergelijking. In deze uitspraak wordt wel gesteld dat in de daar aan de orde zijnde situatie naast de waarde van de grond in het economisch verkeer ook met andere bijkomende gevolgen rekening moet worden gehouden bij het vast-stellen van de waardedaling. Voor de beoordeling van het planschadeverzoek van de heer Plug is ook nagegaan of naast de waardedaling van de woning ook rekening dient te worden gehouden met andere schade elementen. Namens verzoeker zijn twee elementen aangevoerd, namelijk de kosten verband houdende met de beperking van het zonlicht en de huidkwaal van verzoeker en de kosten voor het aanbrengen van een raam. Voor wat betreft de eerst genoemde kosten merken wij op dat dit zeer specifieke persoonsgebonden kosten zijn. In een uitspraak van de Raad van State (7 januari 1997) is gesteld dat geen rekening behoeft te worden gehouden met schade die een amateur-astroloog stelde te lijden door de lichtbundels van een aangelegde weg. Bij de bepaling van de waardevermindering van de woning behoefde hiermee geen rekening te worden gehouden, omdat dit alleen voor amateur-astrologen een vorm van overlast is. Uitgangspunt is wat een gemiddelde koper voor het pand zou betalen. Ook de kosten die de heer Plug moet maken zijn persoonsgebonden. Wij zijn van mening dat bij de bepaling van de planschade ex artikel 49 WRO geen rekening behoeft te worden gehouden met de kosten verband houdende met zijn huidkwaal. Wat betreft de lichtinval merken wij het volgende op. Het Bouwbesluit geeft regels omtrent lichtinval in woningen. In een verblijfsruimte dient een raam of ramen aanwezig te zijn met een minimal oppervlakte van 0,5 m 2. De belemmeringshoek met de loodrecht tegenover het raam gelegen bouwwerken dient minimaal 25 graden te zijn. Het gaat hierbij alleen om bouwwerken die liggen op het eigen perceel. Dit is een wijziging ten opzichte van de vroegere regeling uit de Bouwverordening, waarbij wel rekening moest worden gehouden met bouwwerken op aangrenzende percelen. Met de bouwinspecteur is nagegaan of voldaan wordt aan deze norm. In de woning van verzoeker zijn 2 kamers die ieder een raam hebben die groter is dan 0,5 m 2. Omdat op het eigen perceel geen bouwwerken zijn, wordt voldaan aan de norm uit het Bouwbesluit. Het zijraam in de woning waarvoor een muur is gezet van 12 m telt voor de bepaling van de hoeveelheid daglicht toetreding niet mee, omdat de andere ramen al voldoen aan de norm. Hierbij zij nog aangetekend dat het hier gaat om daglichttoetreding en niet om zonlichttoetreding, zodat de omvang van de ramen, anders dan namens verzoeker gesteld stelt, wel van belang is. Op grond van het bovenstaande zijn wij van mening dat de schade die voor vergoeding in aanmerking 4 raadsvoorstellen 1999

5 komt alleen bestaat uit de waardedaling van de woning. Omtrent de peildatum van de verge-lijking van de planologische regimes en voor het vaststellen van de schade bestaat in de jurisprudentie een vaste lijn. Deze is ondermeer terug te vinden in de uitspraak van de Raad van State van 12 maart 1997 (BR 1998/769), waarin wordt gesteld dat vergelijking moet plaats vinden tussen het voorheen vigerende planologisch regime met het planologisch regime onmiddellijk na het onherroepelijk worden van het nieuwe bestemmingsplan. Deze vergelijking heeft ook in de onderhavige situatie plaats gevonden. De peildatum is 11 mei De waarde van de woning zoals die was voor dit tijdstip en die direct daarna dienen met elkaar vergeleken te worden om de waardedaling te kunnen vaststellen. Op ons verzoek heeft de verzoeker in december 1997 een taxatierapport overlegd van Kamerbeek Nieboer. In dit rapport wordt de waardedaling getaxeerd op f ,00. SAOZ heeft een de heer J.N. Tettero, makelaar in Den Haag, geraadpleegd. Ook deze kwam tot een waardedaling van f ,00. In december 1998 heeft verzoeker ons een taxatierapport van Frisia Makelaars toegestuurd, waarin een waardedaling van f ,00 wordt genoemd. Dit laatste taxatierapport hebben wij voorgelegd aan SAOZ. Deze zag geen aanleiding de getaxeerde waarde van de woning te herzien. Gelet op het bovenstaande, waarbij 2 taxateurs komen tot een waardedaling van f ,-, volgen wij het advies van SAOZ. Het is verder vaste jurisprudentie dat taxaties in het kader van de WOZ geen basis bieden voor de beoordeling van een planschadeclaim. Dit is onder meer terug te vinden in de uitspraak van de Raad van State van 25 maart 1997 (BR 1999/43). Wat betreft de peildatum voor het ingaan van de wette-lijke rente heeft de Raad van State in de uitspraak van 29 september 1994 bepaald dat verzoeken die zijn ingediend na 1 januari het tijdstip van inwerkingtreding van het Nieuw BW - de rente moet ingaan op de datum van ontvangst van het verzoek door de gemeenteraad. Voor het onderhavige verzoek is dat, zoals eerder vermeld, 18 juni Wij wijzen de verzoeker er nog op dat op grond van jurisprudentie het mogelijk is een verzoek te doen voor vergoeding van de kosten voor het laten opstellen van een taxatierapport voorzover deze kosten redelijk zijn. Verzoeker kan hiervoor een aanvullend verzoek doen. Wij zien in hetgeen is ingesproken geen aanleiding het door u te nemen besluit aan te passen. Gezien het vorenstaande stellen wij u voor, gelet op het advies van de commissie voor Ruimtelijke Ordening, Stadsvernieuwing en Volkshuisvesting (alle leden stem voorbehouden), het volgende besluit te nemen: De raad der gemeente Den Haag, Gezien het voorstel van burgemeester en wethouders, Gelet op de Schadevergoedingsverordening 1988 (gewijzigd bij raadsbesluit 76 van 9 maart 1995), Besluit: I. aan de heer A.J. Plug, naar aanleiding van zijn verzoek van 12 juni 1997 om toekenning van schadevergoeding ex artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, gelet op de uitgebrachte adviezen d.d. juni 1998, nr en d.d. 25 februari 1999, nr van de Stichting Adviesbureau voor Onroerende Zaken en de bij dit besluit behorende overwegingen, toe te kennen een schadevergoeding van f ,00 (EUR 4537,80) en dit bedrag te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 18 juni 1997 tot de dag van uitbetaling; II. de schadevergoeding van f ,00 (EUR 4537,80) vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 18 juni 1997 tot de dag van uitbetaling en de kosten van advisering door SAOZ (inclusief BTW) ten laste te brengen van de begroting van de directie Bouwen en Monumentenzorg ( ). Aldus besloten in de openbare raadsvergadering van De secretaris, De voorzitter, Een afdruk van de adviezen van de Stichting Adviesbureau voor Onroerende Zaken d.d. juni 1998 opdrachtnummer en d.d. 25 februari 1999 opdrachtnummer inzake verzoek om vergoeding van schade ex artikel 49 van de WRO van de heer A.J. Plug, Adelheidstraat 103 te Den raadsvoorstellen

6 Haag, ligt voor de raadsleden ter inzage in de leeskamer (map nr. 24). Burgemeester en wethouders van Den Haag. De secretaris, J.A.M. Kroese-Duijsters. De burgemeester, W.J. Deetman. 6 raadsvoorstellen 1999