Heeft u iets voor ons boekje? Bel dan de voorzitter of stuur een mailtje naar:

Transcriptie

1

2 Aquaria H-S. Aquariumvereniging Aquaria H-S. Opgericht Aangesloten bij de NBAT. Voorzitter Nico Bulthuis Achterdiep ZZ 16, Sappemeer Penningmeester Peter Wieringa Singellaan 51, Heiligerlee Bestuurslid Bart Vries Ijzerwerker 45, Sappemeer Beeldmateriaal voor de vereniging wordt verzorgd door Pieter Medema Secretaris Marleen Ammerlaan Hoogezand Giro t.n.v. AV Aquaria HS, Heiligerlee Bestuurslid Engel Zonneveld Julianastraat 48 Hoogezand Heeft U vragen over de keuring? Of technische problemen? Bel dan Martin Koetze Heeft u last van algen of wilt u advies over vissen of planten? Neem dan contact op met: Bart Vries Ijzerwerker 45, Sappemeer biologisch@aquaria.nl Heeft u iets voor ons boekje? Bel dan de voorzitter of stuur een mailtje naar: Voorzitter@aquariahs.nl

3 De hobbyavond 1 Op elke 1 e maandag van de maand is er een hobbyavond in De Reensche Compagnie aan de Tak van Poortvlietstraat 361 te Hoogezand. Aanvang is om uur. De komende hobbyavond is op: maandag 7 november 2005 Jos Hoedeman komt deze avond met de lezing Gouden vingers Het is een lezing over de planten in onze aquaria. Van alles komt aan bod. Van bekende aquarium planten, het maken van groepen tot de werking van contrast. Verder zal er een uitleg zijn over de biologische functie van de planten in ons aquarium, de werking van CO 2 gevolgd door een discussie over de voor- en nadelen en de gevaren. Al met al een lezing met theorie en praktijk voor beginners en gevorderden. Tot ziens op de hobbyavond! Kent u nog mensen met een aquarium die niet lid zijn van de vereniging? Neem ze mee naar de hobbyavond om kennis te maken! Bent u al een tijdje lid van onze vereniging en nog nooit op een hobbyavond geweest? Kom nu! Om te genieten van een mooie lezing en om kennis te maken met andere liefhebbers.

4 Van de voorzitter 2 Helaas, de zomer en de mooie nazomer lopen alweer op een eind. We zijn weer op weg naar de winter. Maar ook dit heeft z n voordelen, we zitten nu weer meer binnen en genieten dus ook weer meer van het aquarium. Voor ons begint het nu, we kunnen het nieuwe aquarium een plaats geven (valt nog niet mee als je uit meerdere plekken kunt kiezen), beginnen met de techniek en de ombouw, ideeën opperen over het inrichten, en nog veel meer. Als het goed is gaat het dit keer een stuk sneller dan bij het zeeaquarium, eigenlijk moet ie voor de huiskeuring op 3 december staan. Hij doet dan nog niet mee, maar het is wel handig als je een streefdatum hebt (anders ken ik mijzelf). We willen de aankleding en de inrichting van dit aquarium dit keer op een heel andere manier gaan doen, dus niet het standaard levende schilderij zoals onze andere aquaria. Hoe het precies gaat uitpakken weten we nu ook nog niet, maar jullie zullen het ooit wel eens komen te weten en zien. Op 29 oktober moet (moest) ik naar Barneveld voor de uitslag van de landelijke huiskeuring want daar heb ik dus aan meegedaan zoals jullie wel weten, en op de hobbyavond in november zullen jullie wel horen hoe ik het ervan afgebracht heb. Ik ga ervan uit dat ik laatste ben geworden, dan kan het alleen maar meevallen toch? Als iemand van jullie nog iemand of b.v. een bedrijf weet die advertentiesponsor wil worden in ons maandblad laat het ons dan even weten. Er zijn dit jaar een aantal afgevallen, en die ruimte willen we graag weer gevuld zien. Voor de deelnemers aan onze huiskeuring: zet nog even de puntjes op de i die je eigenlijk toch nog steeds had willen doen, want over een maand is het weer zo ver. Groeten van Nico

5 Terugblik op de hobbyavond Met andere ogen keken we dit keer naar onze hobby. Dit was ook de titel van deze lezing verzorgd door de heer van Uvenhoven Verschillende werelddelen met hun biotopen kwamen er aan bod. Ook over de menselijke bewoners van deze gebieden werden interessante dingen verteld. Sommige stammen die meneer van Uvenhoven was tegen gekomen tijdens zijn reizen hadden bijvoorbeeld nog nooit een foto gezien laat staan een aquarium. Een aquarium op een foto was helemaal vreemd, want hoe kunnen die vissen daar nu zomaar zweven. Glas kenden ze ook niet. Het werd door dit soort stammen dan ook heel raar gevonden dat de aquarianen kleine visjes vingen en die dan ook nog voor langere tijd in leven wilden houden en wilden meenemen. Vis werd door deze mensen alleen als voedsel gezien. Het gebeurde dan ook regelmatig dat de eerste of eerste paar vangsten in een onoplettend moment op de barbecue belande. Naast de reisverhalen kregen we ook nog verscheidene tips om de vissen in ons aquarium een zo goed mogelijk leefmilieu te bieden en ons aquarium er zo goed mogelijk te laten uitzien. Zo vertelde meneer van Uvenhoven over de dieptewerking en het verzorgen van onze planten in het aquarium. Het is bijvoorbeeld af te raden om stekken van planten meteen vooraan op het laagste niveau te zetten omdat er op elke 10 cm dieper de helft van het licht verloren gaat. Er werd ook geadviseerd om geen hele kruiwagen stenen in je aquarium te laten glijden en dat op één hoop te laten liggen, maar een goede ruimteverdeling in het aquarium te maken. Toch vond ook meneer van Uvenhoven dat je gewoon moet doen wat jij mooi vind, je moet er zelf het meest naar kijken en niet bijvoorbeeld een keurmeester. Maar ik denk wel dat we een paar handige tips gekregen hebben, nu kunnen we zelf bepalen wat we daarmee doen. Ik denk dat deze lezing ook voor de beginnende aquarianen onder ons nuttige tips heeft opgeleverd, ook met betrekking tot het vooruitzicht op de huiskeuring. P.S. Nog een tip uit de lezing: zet tijdens de keuring nooit meer dan één ding op het aquarium. Hieronder misschien een leuk voorbeeld. 3 Marleen

6 Huiskeuring / Kweken met Sturisoma Aureum (vervolg) Huiskeuring 4 Ook dit jaar is er weer de mogelijkheid om uw aquarium door een NBAT-keurmeester te laten beoordelen. De keurmeester zal tijdens de huiskeuring uw aquarium op een aantal aspecten bekijken en wellicht een aantal nuttige adviezen hebben. Dus als u denkt dat lijkt me wel wat dan kunt u zich nog opgeven bij Martin Koetze tot en met maandag 7 november. Een belletje naar of een mailtje naar m.koetze@trouwvervoerkoetze.nl is voldoende. De huiskeuring is op zaterdag 3 december, bij veel deelnemers zal er nog een voor huiskeuring plaatsvinden. Indien dit het geval is hoort u deze datum zo spoedig mogelijk Kweken met Sturisoma aureum (vervolg) Op een gegeven moment vond ik van dit laatste legsel een stuk of acht dode visjes. De volgende dag waren er nog eens tien dood en die dag daarna nog eens achtentwintig. Dit was vreemd, want in de eerste paar dagen sneuvelde er wel eens één of twee visjes per dag, maar nooit dit soort aantallen. Wat zag ik tot mijn grote schrik, hydra s! Deze waren waarschijnlijk met levend voer mee gekomen wat ik aan andere vissen in de kweekstelling gevoerd had. De al wat grotere vissen hadden er geen last van, maar de allerkleinste werden blijkbaar toch gegrepen door deze vervelende zoetwaterpoliepjes. De jongen van het eerste legsel waren ondertussen alweer een maand oud. Ze groeiden nog steeds goed. De grootste waren al boven de 3 cm. Ik telde er altijd nog precies vijftig. Ze kwamen steeds mooier op kleur, en zelfs aan de uiteinden van de staartvinnen kwamen al mooie lange draden. Deze jongen bleven het goed doen. Het nest met 130 jongen had vrijwel geen overlevenden. De hydra s heb ik later laten uitroeien door een Paradijsvis (Macropodus opercularis) die deze hydra s netjes heeft opgegeten. Ook de poelslakjes in de bak liet ik in leven omdat zij ook wel een hydra tje lusten. Om wat nieuw bloed toe te voegen hebben we er nog een ander

7 Kweken met Sturisoma Aureum (vervolg) 5 vrouwtje bij gekocht. We wisten eigenlijk niet zeker of het wel een vrouwtje was omdat ze nog niet zo groot was (een centimeter of acht). Na een paar dagen viel het me op dat de buik wel steeds dikker werd dus toch maar een mannetje er bij gezet. En na een week ook een legsel van dit vrouwtje. Het waren niet zoveel eieren namelijk 27. Dit was op dinsdag , en op zondag en maandag kwamen de eieren uit. Het andere vrouwtje werd ondertussen ook maar weer dikker en dikker dus heb ik daar weer aan ander mannetje bij gezet, meteen dezelfde dag hadden zij ook alweer eieren afgezet (op maandag ). Deze eieren lagen weer op de bodem en waren dus moeilijk te tellen. Ik schat dat het weer rond de 130 eieren waren. 15 augustus waren er weer 28 nieuwe eieren van het jonge vrouwtje. 17 augustus 57 van het andere vrouwtje. Deze eieren waren na 3 dagen weg. Waarschijnlijk heeft het mannetje ze zelf opgegeten, maar waarom is me een raadsel. Ik had niets verplaatst en er zaten geen rovers of iets dergelijks in de bak. De eieren ontwikkelden zich de eerste 3 dagen wel goed. Het jonge vrouwtje had op 31 augustus weer 47 nieuwe eieren. Deze jongen waren na 2 dagen opeens allemaal verdwenen. Waarschijnlijk opgegeten door de ouders, de reden is weer onbekend de 50 grootste jongen zijn in de uitzwembak van 1.30m x 0.50m x 0.50m gegaan. Hier ligt zand op de bodem en er zitten stukken hout, stenen en planten in. Diezelfde dag had ook het andere stel weer eieren. 5 dagen later heb ik nog eens 50 jongen over gezet naar de uitzwembak. Op 17 september 2005 had het jonge stel weer eieren. 22 september 2005 het andere stel ook weer (legsel 10). Zo blijft het misschien nog wel even door gaan. Het oudste vrouwtje zet nu wel steeds minder eieren per legsel af. Het jonge vrouwtje zal dat ook gaan doen. In de winter verwacht ik helemaal geen eieren meer. Hopelijk beginnen ze volgend voorjaar weer. De oudste jongen zijn in de laatste periode veel minder snel gegroeid dan in de eerste 1,5 maand, maar zijn nu (begin oktober) zo n 6 a 7 cm lang. Deze groep bestaat uit ruim 100 jongen en kunnen in principe al verkocht worden. De eersten gaan naar een vriend van ons in Zweden (daar schijnen Sturisoma s niet of nauwelijks te worden aangeboden). In ons grote aquarium willen we totaal 15 Sturisoma s houden.

8 Kweken met Sturisoma Aureum (vervolg) / Pseudomugil Furcatus Naast de ruim 100 grootste hebben we ook nog zo n 200 kleinere Sturisoma s zitten die nu nog niet groot genoeg zijn om te verkopen. Maar Sturisoma s zijn erg gewilde vissen, dus ben ik er van overtuigd dat ze allemaal vroeg of laat hun weg naar een nieuw aquarium zullen vinden. Marleen Ammerlaan Pseudomugil Furcatus Inleiding Het is ongeveer 12 jaar geleden dat ik dit visje (Pseudomugil Furcatus) voor het eerst zag. Door zijn drukke bewegingen en mooie kleuren was ik meteen onder de indruk van dit visje. Aangezien ik niets over het visje wist kwam ik via de winkelier erachter dat er nog meerdere soorten waren. Ik ging op zoek naar meer informatie en tijdens een bezoek aan de Aqua Terra marktdag kwam ik in contact met de voorzitter van de IRG in Nederland.(dit is een wereldwijde vereniging).na wat met elkaar gepraat te hebben besloot ik om lid te worden, tijdens de bijeenkomsten leerde ik andere leden kennen. Zij vertelden hun ervaringen en ook hoe ik aan boeken kon komen. Tijdens een IRG bijeenkomst is er ook een vis beurs zodat je voor weinig geld leuke regenboogvissen kan kopen. Vindplaats De vindplaats is Peria Creek(zijarm van Kwagira River) in Papua- NieuwGuinea 6

9 Pseudomugil Furcatus 7 Beschrijving Het geslacht pseudomugilidae bestaan uit 15 soorten die meer of minder bekent zijn. Het zijn vissen variërend van 2,5-7 cm en worden zowel in brak als zout water aangetroffen. De mannetjes worden ongeveer 6 cm groot de vrouwtjes blijven iets kleiner. Het meest opvallende aan de Pseudomugil Furcatus is de vorm van de vinnen en hun kleur. De aarsvinnen en de twee rugvinnen zijn zoals het lichaam grauwzwart en de punten geel gekleurd. De eerste rugvin loopt spits uit, de staartvin is in het midden grauwzwart en de onder en bovenkant zijn geel gekleurd. De borstvinnen zijn net als kleine vleugeltjes uitgewerkt en aan de bovenrand mooi oranjerood gekleurd net als de onder kant van het lichaam. Vrouwtjes zijn niet zo intens gekleurd. Deze vissen zwemmen het liefst in scholen en zijn drukke beestjes. Het naar elkaar pronken is een prachtig gezicht alle vinnen worden dan gespreid om zo naar de vrouwtjes te imponeren. Het kweken Het kweken van deze vissen gaat relatief gemakkelijk. Ik houd ze in een bakje van Waarin een laagje grind zit een afzetmop en een filter is geplaatst de verwarming staat op 24 graden warmer hoeft niet omdat de meeste pseudomugil soorten daar niet tegen kunnen, in de boeken wordt vaak

10 Pseudomugil Furcatus / Acantophthalmus Kuhili een temperatuur aangegeven van graden. Ik zet vaak iets meer vrouwen dan mannen apart en voer ze hoofdzakelijk met artemia om de vissen in goede conditie te krijgen. De eieren die afgezet worden zijn vaak kleine hoeveelheden de afgezette eieren verzamel ik een paar dagen achter elkaar in een klein plastic bakje. Dit bakje plaats ik meestal in de licht kap van mijn grote aquarium zodat ik er steeds toezicht op kan houden verschimmelde eieren worden verwijderd. Het uit komen, duurt meestal een dag of tien. Na een dag of zes kun je al of de eieren bevrucht zijn ze worden een beetje donkerder en het is net of een paar oogjes je aankijken. Op de negende dag plaats ik de eieren in een ander bakje met een filter en wacht tot ze uitkomen. Als de jongen zijn uitgekomen zitten ze direct aan het water oppervlak. De jongen zijn klein en doorzichtig de eerste paar dagen krijgen ze stofvoer omdat dit op het water oppervlak blijft liggen als ze wat groter zijn krijgen ze artemia. Momenteel heb ik nog een soort namelijk Pseudomugil gertudae maar daar schrijf ik later wel eens over. Het nadeel van deze vissen is je komt ze bijna niet meer tegen in de handel ik wil nog proberen om aan meer soorten te komen maar dat kan alleen via de IRG leden maar ja de meeste leden wonen in zuid Duitsland en daar rij je ook niet zo even naar toe. Roy van Peer Overgenomen uit het boekje van De Zulther A cantophthalmus kuhili De kuhlii behoort, evenals de Botia, tot de familie der Cobitidae. Deze doorngrondels vormen een betrekkelijk kleine groep van vissen die uitsluitend voorkomen in de Oude Wereld. De modderkruipers hebben een enorm verspreidingsgebied, dat zich uitstrekt over Europa, Azië en Afrika, waar ze voorkomen in Ethiopië en Eritrea. Het zijn schuwe bodembewonende vissen, met onder het oog een verdedigingsstekel die, indien hij opgericht wordt, een doeltreffend wapen vormt tegen iedere vijand, inclusief de 8

11 Acantophthalmus Kuhili onschuldige aquariaan, die bij het in handen nemen van het "slangske' plots een stekende pijn voelt en bloed ziet vloeien. Gelukkig is de stekel niet giftig en beperkt de schade zich tot een kleine snijwonde. Deze aalachtige visjes, met hun langgerekt, aan de staart enigszins afgeplat lichaam, en hun volledig onderstandige, uitstulpbare mondopening met dikke lippen, zijn uitstekend aangepast om, dank zij hun goed ontwikkelde baarddraden, hun kostje op de bodem op te scharrelen. Sommige soorten hebben, net als de Corydoras, een darmademhaling ontwikkeld, waardoor ze in modderig, zuurstofarm water kunnen overleven. De opgehapte lucht wordt in de darm ontdaan van zuurstof en via de aarsopening uitgestoten. Zo kunnen ze zelfs in periodes van langdurige droogte in de modder wegkruipen en zonder water verder leven. Hun huid is slijmerig en de schubben zijn klein en ontbreken vaak op het hele lichaam of op enkele delen. Modderkruipers zijn eerder rustige vissen, die weliswaar in een gezelschapsaquarium kunnen gehouden worden, maar die men veel beter kan waarnemen en bestuderen wanneer men ze in een apart bakje onderbrengt. De Acantophthalmus kuhlji die in de nieuwe nomenclatuur inmiddels Pangio kuhlii heet, komt voor op Java, Sumatra Oost-Indië, Noordoost-Bengalen, Assam, Mal akka, Myanmar, Borneo en Singapore, waar hij ondiepe watertjes bevolkt met een zanderige of slijk achtige bodem. Hij werd voor het eerst in 1909 ingevoerd en mag zich sindsdien op een blijvende interesse van de aquariaan beroemen. Het "slangske', zoals hij in de volksmond wordt genoemd, heeft een lang, rolrond, naar de staart toe zijdelings samengedrukt lichaam. Hij heeft een onderstandige mond, met drie paar baarddraden. Zijn kleine ogen zijn afgedekt met een beschermend vlies. Zijn grondkleur is zalmkleurig tot lila, zijn buik is zilver tot zuiver wit. Op de kop lopen drie doorlopende diepzwarte dwarsbanden. Op het lichaam vinden we een groot aantal donkerbruine tot zwarte banden, die veelal in het midden worden onderbroken door dunne lichte strepen of vlekken. Deze dwarsbanden reiken niet helemaal tot aan de buikzijde. In de staartwortel zien we een bruine driehoekige vlek. De vinnen zijn kleurloos. Alleen op de rug- en staartvin vinden we rijen bruine 9

12 Acantophthalmus Kuhili / Actieve Euthanasie puntjes. De aarsvin is ver naar achteren geplaatst. De kuhlii die 8cm groot wordt, is een zeer aardig visje dat bij een temperatuur van 22 tot 240C in ieder goed beplant gezelschapsaquarium kan meedraaien. Indien je ze met meerdere exemplaren houdt, zullen ze hun natuurlijke schuwheid grotendeels verliezen en zul je ze regelmatig over de bodem zien rondscharrelen. Om hen te plezieren geef je hen vele schuilplaatsen onder overhangende stenen of onder kienhout, of werk je plastic buizen met een diameter van 1 cm in de bodem in. Gezien hun gevoelige baarddraden, gebruiken we als bodembedekking onscherp zand. Ook hier en daar een beetje turf, om wat in te woelen, stellen ze zeer op prijs en wees gerust: ze zullen geen bodemvuil laten opdwarrelen. Aan de waterkwaliteit stellen ze geen bijzondere eisen. Vermits het bodembewoners zijn geven we hen tubifex of rode muggenlarven, maar ook organische en plantaardige afvalstoffen maken deel uit van hun menu. Zo wordt ook droogvoer, dat op de bodem is beland, opgeruimd. Over de kweek van de kuhlii is er niet veel bekend, alhoewel gelegenheidskweken in het aquarium niet zelden voorkomen. Sommige waarnemers zijn de mening toegedaan dat de paring plaatsvindt in de bovenste waterlagen, en dat de visjes hierbij zo onstuimig te keer gaan dat er zich aan het wateroppervlak luchtbellen vormen, waardoor men wel eens gedacht heeft dat ze schuimnesten bouwden. Wel heeft men vastgesteld, dat de eitjes een grote kleefkracht bezitten, wat de theorie van een schuimnest dan weer schijnt uit te sluiten. Sommigen zeggen dat de zeer kleine eitjes helgroen gekleurd zijn, anderen beweren dan weer dat ze een oranje kleur hebben. Zoals je ziet heeft de kuhlii al zijn geheimen nog niet prijsgegeven en is hij voor de gedreven kweker een uitdaging. De gewone liefhebber zal aan zijn "slangskes" jaren plezier beleven. Door Karel Fondu, Siervis Leuven Overgenomen van AV Minor-Rasbora-Combinatie ACTIEVE EUTHANASIE (in het aquarium) 10

13 Actieve Euthanasie Hebt u dat ook wel eens gehad. Een vis die ziek is en opeens spoorloos is. Uiteindelijk komt hij dan, aangevreten en wel, weer ergens boven (of onder) water. Ontdaan van z'n ogen en ingewanden. In het oude Egypte zou hij klaar zijn om te worden gemummificeerd. In zo'n geval heb je er spijt van dat je hem er niet eerder uit hebt gevangen. Hoe erg heeft het dier geleden en wat heeft deze zieke vis voor schade toegebracht aan de andere vissen. Had je, toen je hem vrij' liet in je bak, niet stilzwijgend de taak op je genomen om goed voor hem te zorgen. Moest je zijn wel en wee niet met argusogen volgen omdat hij zijn wel- of onwelbevinden niet zelf kan aangeven. Hij had er toch niet om gevraagd om in je bak te worden uitgezet. En hem zo ziek te laten worden dat hij uiteindelijk dood gaat kan toch moeilijk als een goede verzorging worden aangemerkt. Want goede verzorging wil toch zeggen: schep de ideale leefomstandigheden en neem, als het moment daar is, op de meest humane wijze afscheid van het dier waar je voor mocht zorgen. Of zag je er tegen op om het dier uit te vangen en door de WC te spoelen. Toegegeven, het is niet het meest ideale beeld als je een dier, dat je jaren hebt verzorgd en dat je veel kijkplezier heeft gegeven, spartelend in de toiletpot ziet liggen. Een druk op de spoeling is dan voor jou het einde van het verhaal. Maar niet voor de vis. Grote kans dat zijn lijden pas een einde vindt in de waterzuivering. Mij is altijd bijgebleven een beeld uit mijn kinderjaren, n.l. de bak van mijn vader met daarin een rode rio met een kapotte zwemblaas in de bak van mijn vader die zich maandenlang, dag en nacht, met springende bewegingen trachtte te voorkomen dat hij naar de bodem zonk. Bij de zoogdieren die we als huisdier houden nemen we al lang onze verantwoordelijkheid om, als het moment van definitief afscheid nemen daar is, de dierenarts het spuitje te laten geven. En waarom doen we dat niet bij onze dieren in het aquarium. Heeft een koudbloedig dier dat je niet kunt strelen geen gevoel? Maar hoe doe je dat dan wel, hoe verlos je een ziek dier uit zijn lijden. Heel simpel door hem in te vriezen. Proeven hebben uitgewezen dat bij gestage temperatuurverlaging de activiteit van het zenuwstelsel rechtevenredig afneemt tot de dood er op volgt. In menselijke termen is sprake van een rustig inslapen. Je gaat bij voorkeur als volgt te werk: je vult een plastic potje, bij voorkeur enigszins taps toelopen, voor driekwart met aquariumwater. Je vangt de zieke vis waarvan je zeker weet dat hij niet meer te redden is, uit de bak en doet 11

14 Actieve Euthanasie hem in het potje. Je sluit het potje. Moeder de vrouw wil meestal niet dat een dergelijk potje tussen de kippenbouten wordt geplaatst. Dus overleg je met haar op welke plek je het potje met de zieke vis in de vriezer mag neerzetten. Zelf omwikkel ik het potje met een schone plastic diepvrieszak. Voor de zekerheid opdat er toch maar zeker geen ziektekiemen in de vriezer achterblijven. Omdat ik nogal grote vissen heb gebruik ik voor het invriesritueel een vierkant mayonaise-emmertje met afgeronde hoeken. Hier kan nogal wat water in waardoor de zieke vis tijdens het invriezen geen zuurstoftekort krijgt. Als nu het emmertje in de plastic zak in de vriezer wordt geplaatst en de deur gaat dicht, dan zullen de beginnende kou en de duisternis de activiteit van het zieke dier doen afnemen en zal hij na niet al te lange tijd pijnloos uit zijn lijden zijn verlost. Ik doe het dan zo dat ik de volgende dag het emmertje uit de vriezer haal. Ik laat het een kwartiertje staan totdat de ijsklomp los in het emmertje zit. Door de enigszins tapse vorm van het emmertje kan ik de loszittende ijsklomp met ingevroren vis makkelijk in de afvoeropening van het (2e) toilet laten glijden. Na een halve dag is het ijs gesmolten en kan het dode dier verder worden doorgespoeld. Let er wel op dat het ijs volledig is gesmolten. Om het smeltproces te versnellen, vooral wenselijk als er maar èèn toilet beschikbaar is, kun je een keteltje heet water in de spoelopening gooien. 12 Deze manier van euthanasie is wel wat meer werk dan simpelweg levend door het toilet spoelen. Ik en hopelijk u ook, heb het er graag voor over. Charles Verhoosel