Jeroen gaat met opa naar het strand. Opa heeft Jeroen een vlieger gegeven. Een knalrode, met mooi gekleurde figuren erop. Samen laten ze de vlieger

Transcriptie

1 1 Opa is naar de hemel Jeren kmt uit schl. Als hij naar binnen rent, rept hij bij de vrdeur: Hi, ik ben er! Mag ik vanmiddag vetballen met Jst? Hé, wat raar. Meestal kmt mama meteen naar de gang. Maar nu is het z vreemd stil in huis. Als Jeren in de kamer kmt, ziet hij dat mama bij de tafel zit. Ze heeft haar hfd in haar handen. Papa staat naast haar. Hij heeft zijn arm m haar heen. Mama haar gen zijn rd. Heeft ze gehuild? Het blije gevel verdwijnt. Jeren slikt, het lijkt f er ineens iets in zijn keel zit. Een prp die hij niet kan wegslikken. Wat is er gebeurd? Papa lpt naar hem te. Hij legt zijn hand p Jeren zijn schuder. Dag kanjer van mij, zegt hij. Zijn stem klinkt raar, alsf er barstjes in zitten. Km erbij zitten, we meten je iets vertellen. Opa is vanmrgen gestrven. O-pa? O-pa Bart? stttert Jeren. Mama knikt. Jeren sluit zijn gen en ziet pa z vr zich. Zaterdag is hij ng bij pa en ma p bezek geweest. Opa is al een tijd ziek. Zijn bed staat in de kamer. Elke dag kmt er een aardige verpleegster van de Thuiszrg p bezek. Ze draagt een witte schrt en ze verzrgt pa. Oma helpt pa bij het geven van eten en drinken. Als Jeren p bezek kmt mag hij meehelpen. Het leukste is als hij p het knpje mag drukken van de afstandsbediening dat aan pa s bed hangt. Opa, je gaat weer mhg hr! waarschuwt Jeren. Bzzz tt pa zit, met zijn hfd in de kussens. Jeren pakt het kpje en pa drinkt uit een rietje. Daarna geeft Jeren pa eten. Hij schuift vrzichtig de lepel in pa s mnd. Oma strijkt hem ver zijn haren. Wat zrg jij ged vr pa. Je bent een tp - verpleger, lacht ze. Als ze naar huis gaan zegt ma: Ik denk dat pa niet lang meer bij ns zal zijn. Hij is z me. Misschien kmt Jezus hem wel snel halen. Nu is het dus z ver. De tafel vr Jeren is gedekt. We eten een bterham en dan gaan we naar het huis van ma, zegt mama. Opa is bij ma thuis, in de kamer. Ze hebben zijn lichaam in een mie huten kist gelegd. Als je wilt, mag je bij pa kijken. Jeren smeert zijn brd en strit de hageltjesslag, zals hij het nemt, ver zijn bterham. Gek anders is hij daar dl p, maar nu heeft hij geen trek m te eten. Zijn buik velt raar. Het lijkt f er een knp in zit die hem misselijk maakt. Jeren snapt het niet. Opa is tch naar de hemel? He kan hij dan k bij ma in de kamer zijn? Mama schenkt karnemelk in Jeren zijn beker. Jeren, wat denk je, wat is belangrijker, de karnemelk f het pak? Stmme vraag, de karnemelk natuurlijk. Als de karnemelk p is gi je het pak gewn weg. Mama knikt: En tch kan de karnemelk niet znder het pak. In die verpakking wrdt de karnemelk van de fabriek naar de winkel gebracht. En als je karnemelk wil drinken schenk je het uit het pak. Het pak is dus ndig zlang als we de karnemelk gebruiken. Jeren kijkt p van zijn bterham. Wat heeft die karnemelk nu met pa te maken? Jeren, het is misschien een raar vrbeeld. Maar misschien helpt het ju m te begrijpen wat er met pa is

2 2 gebeurd. Opa had zijn lichaam ndig m hier p aarde te leven. Daar kn hij alles mee den: eten, drinken, lpen, werken, slapen, bewegen, nem maar p. Maar nu pa in de hemel is, heeft hij dat lichaam niet meer ndig. Het is net als bij de lege verpakking, die is verbdig als de karnemelk eruit is. De echte pa wnt niet meer in zijn lichaam. Opa zélf is eruit gegaan, hij wnt nu bij Jezus in de hemel. Opa lachte altijd en dan had hij van die pretgen. Kan hij daar k lachen? vraagt Jeren. Vast en zeker, ik denk dat zijn gen nu stralen mdat alles zó fijn is in de hemel, zegt mama. Haar stem trilt een beetje. Opa heeft nu geen pijn en verdriet meer. Jeren zit achter in de aut. De regen spat tegen de autruit. De druppels lijken p tranen die ver het raam naar beneden glijden. Tranen uit de hemel, zegt mama. Jeren vlgt met zijn gen de beweging van de ruitenwissers: naar links - rechts - links - rechts. Jeren denkt aan pa. De tranen biggelen ver zijn wangen. Jeren veegt met de muw van zijn jas zijn neus schn. Waarm hebben zijn gen niet van die ruitenwissers m de tranen weg te wissen? Dd zijn is vr altijd, heeft papa gezegd. Nit meer gaat pa met hem een uitstapje maken, nit meer! Jeren denkt aan de laatste keer, vr pa ziek werd

3 3 Jeren gaat met pa naar het strand. Opa heeft Jeren een vlieger gegeven. Een knalrde, met mi gekleurde figuren erp. Samen laten ze de vlieger p. Jeren rent met de vlieger vruit. Ls! En dan zien ze he de wind de vlieger meeneemt, al hger en hger. Ww! schreeuwt Jeren bven het geluid van de wind uit. Wat gaat hij hg, wel tt de hemel! Opa lacht: De hemel is ng veel hger en veel verder. He hg? Jeren wijst naar een vliegtuig. Ng hger? Opa, waar is de hemel eigenlijk? Opa haalt zijn schuders p. Ik weet het niet jngen. Maar ik weet wel dat het daar bijznder fijn en mi is. Stel je eens vr, daar mag je Jezus zien. Opa wijst naar de grte witte wlken die in de lucht vrbij drijven. Weet je Jeren, zegt pa, de Here Jezus heeft belfd dat Hij ns eens p de wlken kmt halen. Als je van Hem hudt, mag je met Hem meegaan. Is dat niet gaaf? Kijk, nu knipper jij even met je gen. In z n krt genblik gaan we allemaal mhg. Dan brengt Jezus ns naar Zijn huis in de hemel. Bven Jeren zijn neus kmt een rimpeltje. Duurt dat ng lang? Misschien ga je wel eerder dd. Opa, is dat dan k fijn? Opa met erm lachen: Geen idee, ik heb het ng nit meegemaakt. Maar Gd hudt ntzettend veel van ns. Hij vindt het fijn als je bij Hem kmt wnen. Je velt je in de hemel meteen thuis, zeker weten! Jeren is er stil van. Je hrt alleen het geluid van de branding en het ruisen van de wind. Dan rept hij: Ik snap het pa! Dd gaan is dus een srt verhuizen, maar dan vr altijd.

4 4 De aut stpt vr het huis van ma. Jeren slikt als hij ma alleen bij de deur ziet staan. Hij mist pa. Hij liep altijd enthusiast naar de aut m hen te begreten. Dan gaf hij een tik p zijn schuder en riep: Ha beste vriend, fijn dat ik je weer zie! Papa en mama lpen vrp naar de kamer. Jeren twijfelt, alsf hij wrdt tegengehuden. Een vreemd gevel kriebelt in zijn buik. Hij durft niet z ged de kamer binnen te gaan. Jeren wacht even, en lpt dan snel achter papa en mama langs naar de keuken. Hij hrt hen praten bij de bruine kist die in de kamer staat. Op de plek waar eerst het bed van pa stnd. Het lijkt alsf hij ligt te slapen, fluistert mama. Ze praat zacht, net f ze hem niet wakker wil maken. Maar pa kan tch niet meer hren? En hij det zijn gen niet meer pen. Nit meer! Oma legt een arm m Jeren. Wil je me helpen bij het inschenken van de thee? Jeren knikt en schenkt zwijgend de thee in de kpjes. Hij denkt eraan, dat hij pa niet meer heft te helpen bij het drinken van zijn thee. Een warme traan glijdt ver zijn wang en valt in het kpje. Deel jij de kekjes uit? vraagt ma. Met een schaal vl kekjes lpt hij snel langs de kist. Vlug kijkt hij even in de kist. Dan zet hij de kekjes p de tafel. Oma steekt haar hand uit. Wil je samen met mij even bij pa kijken? Jeren pakt haar hand. In zijn andere hand verkruimeld hij ngemerkt een kekje. Het valt kapt p de grnd. De kist staat p een lange tafel met een grijs kleed. Opa heeft zijn mie pak aan dat hij zndags altijd dreg. Hij ligt met zijn hfd p een glimmend wit kussen. De kist is bekleed met een glanzende witte stf. Jeren zucht. Het is pa, zijn pa Bart, en tch Jeren wijst naar de handen van pa, die handen zijn nu z anders, z wit. Oma knikt. Opa s hart klpt nu niet meer. Daarm hebben zijn handen nu een andere kleur. Opa kan tch niet meer zien? Waarm heeft hij dan wel zijn bril p? vraagt Jeren. Z lijkt hij het meeste p je pa, zals je hem altijd hebt gekend, fluistert ma.

5 5 Jeren kijkt ng even en dan laat hij zich p de bank vallen. Hij neemt een slk van zijn appelsap, maar het lukt niet m die prp in zijn keel dr te slikken. Het kekje smaakt hem niet. Jeren hrt he papa en mama met ma praten. Er is nu heel veel te den. Oma vertelt dat er straks een mevruw kmt die hen zal helpen. Er meten kaarten wrden gedrukt. Iedereen die pa kent, met weten dat hij is gestrven. En ze praten ver wanneer pa begraven zal wrden. Jeren glipt de kamer uit. In de gang hangen de jassen. Hé, daar hangt k de dnkerblauwe jas van pa. Jeren pakt de jas van de kapstk en trekt hem aan. De muwen zijn te lang en de jas hangt tt ver zijn knieën. Even in de grte spiegel kijken. Jeren merkt niet dat papa naar de gang is gekmen. Jeren zwaait met zijn armen. De uiteinden van de muwen wapperen heen en weer. Jeren kijkt naar zijn gen. Grappig, die hebben dezelfde bruine kleur als pa. En dat kuiltje in zijn kin, dat heeft pa k. Hij det de zware brmstem van pa na. Ha Jeren! Fijn dat je er weer bent! Dag pa! Jeren maakt een buiging, en draait vr de spiegel. Pas dan ziet hij papa staan. Papa lacht naar hem. Vlug det Jeren de jas uit en hangt hem weer bij de andere jassen. Maar wat det papa nu raar. Hij praat zmaar tegen de jas van pa. Dag jas, wil je ng een keer zwaaien? vraagt papa. En wil je ng eens een buiging maken? En rnddraaien? Jeren schiet in de lach. Die jas luistert niet naar mij, zegt papa z verbaasd mgelijk. En net deed hij al die bewegingen wél. Snap jij dat nu? Vind je het gek, rept Jeren. Er zit niemand meer in die jas. O, zit dat z! Vader slaat zichzelf tegen zijn hfd. Dan kijkt hij peens heel serieus. Jeren, en als je nu tegen pa zu zeggen: Hé wrdt eens wakker. De je gen eens pen Jeren schudt zijn hfd. Dat kan tch niet! Maar nu begrijpt Jeren peens waarm papa z raar deed. Er zit niemand meer in. Ik, eh, bedel, pa zit er niet meer in. Papa knikt en pakt Jeren stevig bij zijn armen. Z is het jngen, in de kist ligt het lichaam van pa. Maar pa zelf, die lieve pa van wie je zveel hudt, die zit er niet meer in. De echte pa is nu bij de Here Jezus!

6 6 Het is vijf dagen later. Jeren wrdt wakker. Hij hrt he de regen tikt tegen de ruit. Bah, regen, denkt Jeren. Net nu pa vandaag wrdt begraven! Jeren zijn kleren liggen klaar p een stel. Een écht pak: een brek met een jasje, en een verhemd met een strik. Jeren springt uit bed en gaat zich vlug wassen. Als Jeren zich aankleedt, kijkt hij in de spiegel. Hij denkt aan pa Bart. Hij zu eens meten zien he deftig hij er nu uit ziet. Hè, in zijn keel velt hij weer die nare prp. De strik knelt m zijn keel. Weg met die strik! Met bibberende vingers pent hij het bvenste knpje van zijn verhemd. Z, dat velt al iets beter. Als Jeren beneden kmt zitten papa en mama aan tafel. Zullen we eerst gaan bidden? vraagt papa. Jeren, is er iets wat jij aan de Here Jezus wil vragen? Daar heft Jeren niet lang ver na te denken. Dat het drg is als we pa gaan begraven, zegt hij. Na het ntbijt gaan ze naar het huis van ma. De kist met het lichaam van pa is al naar de kerk gebracht. Het huis is vl met mensen: ms en tantes en neven en nichten. Na het drinken van kffie en limnade rijden ze in een stet naar de kerk. Het is ng stil in de kerk. De kist staat vraan. Er liggen prachtige blemen p het deksel. Het lijkt wel f pa p ns allemaal ligt te wachten, denkt Jeren. Wat een gekke gedachte, dat kan tch niet? In de hal, bij de ingang, ligt een bek. Jeren, wil je zelf je naam in het bek schrijven? vraagt mama. Jeren schrijft met mie lusletters zijn naam p een lege bladzijde. Het puntje van zijn tng steekt uit zijn mnd. Hij wil het z mi mgelijk den. Na een psje kmen er mensen binnen. Ze schrijven k hun naam, en waar ze wnen, in het bek. Jeren zit naast papa en mama p de vrste rij. Dan gaan ze staan, k ma, en ms en tantes. Hij ziet he de mensen in een rij zachtjes naar binnen lpen. De mensen geven je een hand. He nemde papa het k alweer? Ze gaan je cn cndteren, nee Het is geen feliciteren, dat de je als je iets te vieren hebt. Maar he heet het dan wel? Een mevruw steekt haar hand uit naar Jeren en zegt: Gecndleerd, nu je pa hier niet meer is. Smmige mensen geven een aai ver zijn haar. Net f hij ng een kleine jngen is. Jeren kijkt naar de deur. Hé, zijn vriend Jst kmt nu met zijn vader en meder naar binnen. Hi! wil hij repen, maar ng net p tijd bedenkt hij dat hij zacht met den. Als Jst even later vr hem staat, geeft hij Jeren k een hand. Dat det hij anders nit. Ik vind het erg dat pa Bart is dd gegaan. zegt Jst. Jeren knikt. Gek, nu zijn vriend vr hem staat prikken de tranen weer in zijn gen. Geeft niet hr. Ten ik het hrde, mest ik k huilen, fluistert Jst in zijn r.

7 7 Als alle mensen zijn gaan zitten gaat de dienst beginnen. Zingen, bidden, weer zingen. Jeren kent de liederen wel, maar het lukt niet m mee te zingen. Het lijkt f zijn keel dicht zit. Opeens lpt papa naar vren. Hij vertelt iets ver pa. Leuke dingen die ze samen beleefd hebben. Maar k ver de tijd dat pa ziek was. Bij het laatste bezek zei pa: Misschien ga ik wel snel naar de hemel. Vader vertelt dat zijn bruine pretgen ten ng meer glinsterden. Papa slikt even. Gelukkig weten we dat hij daar nu is aangekmen. Jeren sluit zijn gen. Hij hrt niet wat er verder wrdt gezegd. He zu het nu bij pa in de hemel zijn? Kn hij maar heel eventjes m een hekje kijken. Lacht de Here Jezus nu naar pa? Jeren schrikt als het rgel begint te spelen. Opa s lievelingslied: U zij de glrie, pgestane Heer. Alle mensen gaan staan. Papa, twee ms, en drie udere neven lpen naar vren. Ze dragen de kist de zaal uit. Na de dienst rijden ze in een lange stet naar de begraafplaats. Jeren rilt, het regent ng steeds. Een grte lange zwarte aut rijdt vraan. Bij de begraafplaats staan zes mannen. Ze dragen een zwart pak en een hge hed. Vrzichtig tillen ze de kist uit de aut. Ze lpen langzaam en dragen de kist naar het graf. Alle mensen lpen achter hen aan. Het is stil p de begraafplaats. Je hrt alleen het knerpen van het grind nder je veten. En het fluiten van een vgel in de bm. Jeren kijkt mhg, waar zit die vgel? Hé, vel eens het regent niet meer! Alle kleinkinderen hebben een witte rs in de hand. Jeren wilde er een kaartje aan hangen. Hij heeft er iets p geschreven. Straks mgen ze de rs p de kist van pa leggen. De stet blijft staan. De zes mannen zetten de kist bven een gat in de grnd. Jeren knijpt in zijn handen als hij het diepe gat ziet. Hij vergeet dat hij de rs vrzichtig met vasthuden. Een scherpe stekel prikt in zijn hand. Mama legt haar hand p zijn schuder. Te maar, je mag de rs nu p de kist leggen, fluistert ze. Snel legt Jeren zijn rs naast de andere rzen. Hij velt een stekende pijn in zijn buik. Hij wil niet langer kijken naar de kist met rzen, die langzaam naar beneden zakt in die diepe kuil. Stppen ze pa nu in de grnd? Nee nee daar wil hij niet aan denken.

8 8 Jeren kijkt mhg naar de lucht. Op dat mment schuiven de wlken pzij en schijnt de zn er tussendr. De zn geeft de grijze wlken een guden rand. Een znnestraal schijnt p zijn gezicht. Jeren denkt aan die keer dat hij samen met pa p het strand aan het vliegeren was. De Here Jezus kmt ns halen p de wlken. zei pa. Dan zijn de wlken vast k van gud, denkt Jeren. En dan zie ik pa Bart weer. Opa is nu al in dat stralende licht. Wat zei hij k alweer? Je velt je meteen thuis als je bij Gd in de hemel kmt wnen. Ga je mee Jeren? zegt mama zacht. Ze slaat haar arm m hem heen en drukt hem stevig tegen zich aan. Z lpen ze langzaam terug naar de aut s. Ng één keer draait Jeren zich m. De zes mannen staan ng bij het graf. Het lijkt wel f ze de wacht huden. Jeren zwaait ng even. Dag lieve pa Bart, tt ziens! / Ans Heij - de Ber, 2010

9 9 In de Bijbel staan veel belftes dat we eeuwig leven hebben ntvangen, dr het gelf in de Here Jezus: Want Gd had de wereld z lief dat Hij zijn enige Zn heeft gegeven, pdat iedereen die in Hem gelft niet verlren gaat, maar eeuwig leeft. Jhannes 3 vers 16 Wie in de Zn gelft heeft eeuwig leven. Jhannes 3:36a Ik geef ze eeuwig leven, ze zullen nit verlren gaan en niemand zal ze uit mijn hand rukken. Jhannes:10:28 Gd heeft ns eeuwig leven gegeven, en dit leven is in Zijn Zn. 1 Jhannes 5:11 Jh. 5:24, Jh. 6:47, Rm. 6:22-23, 2Kr. 5:1, 1Jh. 2:25, e.a. Opname van de gemeente: Wanneer de bazuin van Gd weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de dden die Christus tebehren pstaan, en daarna zullen wij, die ng in leven zijn, samen met hen wrden weggeverd p de wlken en gaan we de Heer in de lucht tegemet. Dan zullen we altijd bij Hem zijn. 1 Thessalnicenzen 4:16,17 ( vers 13 18) Ik zal u een geheim nthullen: wij zullen niet allemaal sterven tch zullen we allemaal veranderd wrden, in een ndeelbaar genblik, in een gwenk, wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de dden wrden pgewekt met een nvergankelijk lichaam en zullen k wij veranderen. Want het vergankelijke met wrden bekleed met het nvergankelijke, dit sterfelijke met het nsterfelijke. 1 Crinthiërs 15: