Wandelroute Neeltje Jans, vlakbij Haamstede

Transcriptie

1 Wandelroute Neeltje Jans, vlakbij Haamstede 8 km wandelen Ontdek een nieuw eiland. De wandelroute Wandelen op Neeltje Jans De wandeling voert over een jong eiland. Neeltje Jans was zo n vijfentwintig jaar geleden nog een zandplaat die meestal onder water stond. Voor de aanleg van de Oosterscheldekering werd er een werkeiland op de zandplaat gemaakt en toen de dam af was in 1986, bleef Neeltje Jans over. Op dit vlakke eiland met overal zand, betonresten, keien en allerlei fosfor- en koperslakken werd natuur ontwikkeld. Ook kan je er prachtig wandelen. Deze wandelroute laat je een staalkaart zien van kustlandschappen: duinen, slufters, oevers en een inlaag. Al is ze jong, Neeltje Jans is van groot belang voor vogels. De bedreigde dwergstern en grote stern broeden er en duizenden steltlopers eten bij Neeltje Jans. Vanaf het vasteland komen allerlei planten aanwaaien en - drijven, gewone zoals het jakobskruiskruid, maar ook zeldzame zoals het laksteeltje en het Duits viltkruid. Meer wandelroutes in Zeeland De wandelroute De wandelroute is deels gemarkeerd. Wat is er tijdens het wandelen te zien? 1. Verdwaalde pijler Na het startpunt is meteen al een verdwaalde pijler links van de compartiments-haven te zien. Dit was een reservepijler die in de wintermaanden door slechtvalken als uitkijkpost wordt gebruikt. In de zomer oefenen klimmers er op. 2. Crèche Langs het pad aan de waterlijn zijn zeesterren, Portugese oesters, kreeftjes en tal van wiersoorten te zien. Eidereenden, zaagbekken en brilduikers duiken in de wintermaanden in het water naar schelpdieren. Maar al te vaak raken ze die vervolgens kwijt aan pikkende zilvermeeuwen. In de haven is zomers vaak een bergeendencrèche: deze mooi gekleurde eendensoort laat één ouderpaar op een hele groep jongen passen. Heksen Op dit eiland tussen Oosterschelde en Noordzee groeien zeeraket en smal vlieszaad. Beide plantensoorten zijn bolvormig en laten bij sterke wind los van de grond. Ze gaan buitelen en klitten met een paar planten samen. Met mistig weer zijn deze tuimelaars de heksen van Neeltje Jans. Bij een rood paaltje rechts in het duin, ga je naar rechts. Een uitstapje naar het Infoduin. 3. Drinkplaats Vlak voor je de Infoduin bereikt, zie je rechts een poeltje. Zoet water in het duin is zeldzaam en dus komen er veel vogels drinken. Bezoekers met mooie namen als de groenpootruiter, zwarte ruiter en bontbekplevier kun je er aantreffen. 4. Geschiedenisles In het Infoduin staat de wordingsgeschiedenis van Neeltje Jans beschreven. Steek de weg over. Let op het verkeer! 5. Duinlandschap Zo n 1000 jaar geleden zagen de duinen van het vasteland van Nederland er ongeveer zo uit als het duinlandschap waar je nu doorheen loopt. Op veel plaatsen staat helm: deze plant houdt zand vast en zorgt dus zelf voor duinvorming. Bij de aanleg van Neeltje Jans is het zand in duintjes neergelegd. De wind hielp daarbij mee. Met helm werd het beteugeld. Op de duindoorn, een typische duinplant, is bijna het hele jaar het spinsel van de bastaardsatijnvlinder te zien. De larve van de vlinder overwintert in dit witte web. Ook de oranjezwart gestreepte rups van de sint-jacobsvlinder valt op het jacobskruiskruid goed op. 7. Bijenwolf De slufter van de Oosterschelde is spontaan ontstaan: in november 1996 brak de Oosterschelde door de duinen. In het najaar staat het water soms een halve meter hoog, zomers is de vlakte meestal droog. Met springtij (twee keer per maand) loopt de slufter vol. Deze wisseling van nat en droog zorgt voor een rijke natuur. Zo

2 groeit er het rode ganzenvoet en vliegt de bijenwolf (een bijzondere wespensoort) rond. 6. Braakbal De slufter eindigt in het duinmeer. In het duingebied liggen overal restanten van botjes en schelpjes, afkomstig van de braakballen van meeuwen. Op de hoge stukken is het zand tussen de stenen uitgewaaid. Dat oude bouwmateriaal verraadt de geschiedenis, dit natuurgebied was immers werkeiland. 8. Rietorchis De fraai beschilderde vogeltunnel met sprekende wanden verbindt het duinlandschap met de Noordzee-slufter (9). Deze kerf in de duinen is wel door mensenhanden gemaakt. Bij hoog water stroomt de Noordzee met indrukwekkend geweld binnen. Op de overgang van zout en zoet (drangwater uit de duinen) vinden in de toekomst wellicht orchideeën als de moeraswespenorchis en de rietorchis een plek. 10. Valkjes Je loopt langs de Mattenhaven. Hier werden de matten gemaakt waarop de pijlers staan. Dit is een ideale plek om steltlopers als rosse grutto s, wulpen en drieteenstrandlopers te bekijken. Rechts in je ooghoek ontwaar je alweer de pijlers van de dam. Kijk geregeld naar boven: heel vaak hangt er een torenvalkje in de lucht, doodstil, klaar voor de aanval. Om de vogelobservatiehut te bereiken moet je na het passeren van de mosselkwekerij het pad helemaal aflopen. Vanuit de hut heb je zicht op het vogeleiland. 11. Vogeleiland Het vogeleiland is gemaakt om het verlies aan kale vlakten te compenseren. Vogels als plevier, visdiefje, de bedreigde dwergstern en grote stern willen een kale broedplek. De stranden (hun oorspronkelijk broedgebied) zijn jaren geleden al in beslag genomen door recreanten. Gelukkig kwamen de Delta- en andere waterwerken, compleet met werkeilanden en verlaten bouwplaatsen, maar nu zijn ook die weg. Het eiland is aangelegd met oud verhardingsmateriaal en afgedekt met kokkelschelpen. s Winters stroomt het gedeeltelijk onder water. Doordat de zandplaat tussen land en eiland te vaak droog valt, maakt de bruine rat onder de vogels slachtoffers. Een geul kan uitkomst bieden. Zeeland kent al lang vogeleilanden. Op Schouwen werden vroeger op zogeheten hillen kolonies van grote sterns geëxploiteerd. De eieren waren de grondstof van advocaat. Langs het pad naar de observatiehut kun je in de zomer op de stenen tapuiten aantreffen. T ussen de stenen groeien planten als slangekruid, jakobskruiskruid en teunisbloem. In de winter overwinteren hier veel vogels, waaronder rotganzen, middelste zaagbekken en eidereenden. Hoe is de wandelroute te bereiken? Met het openbaar vervoer Neeltje Jans is met bus 104 (van Spijkenisse naar Vlissingen) te bereiken. Met eigen vervoer Vanuit Zuid-Holland houdt je vanaf Rotterdam-Zuidplein de N59 richting Zierikzee aan. Vervolgens volg je Burgh-Haamstede en Middelburg. Na 8 km neem je afslag Neeltje Jans. Vanuit Noord-Brabant volg je, vanaf de A16 tussen Breda en Dordrecht, Fijnaart-Roosendaal (A17). Na 10 km neem je de afslag Zierikzee (N57). Vervolgens volg je Burgh-Haamstede en Middelburg. Na 8 km neem je afslag Neeltje Jans. Gebruik adres: Faelweg 1, Vrouwenpolder voor je navigatieapparatuur. Colofon Tekst: Monica Wesseling Productie: Buro Kloeg, Bunnik Adressen Deltapark Neeltje Jans Eiland Neeltje Jans Faelweg RB Vrouwenpolder T (0111) Stichting Het Zeeuwse Landschap Postbus 25

3 AA Heinkenszand T (0113) Vereniging Natuurmonumenten Noordereinde JJ s- Graveland T (035)

4 Bereikbaarheid en toegankelijkheid honden welkom, mits aangelijnd mindervaliden De route is ongeschikt vanwege het rulle gebied; speciaal voor mindervaliden is er in het infoduin wel een rolstoelpad aangelegd; tevens is er parkeerruimte voor mindervaliden. De route verkennen route De route is aangegeven met rode paaltjes, lengte ongeveer 4 km, duur ongeveer 1 uur; een extra uitstapje naar de observatiehut maakt de route 4 km langer; dit gedeelte is niet met rode paaltjes aangegeven. toegang Toegang tussen zonsop- en zonsondergang, alleen op gemarkeerde paden

5 OpenStreetMap contributors