Woensdag 27 april 2016.

Transcriptie

1 Woensdag 27 april Het heeft de voorbije nacht noch geregend, noch geonweerd. s Morgens hangt er hoog een dichte bewolking. Om 10 u. geef ik de uitleg over de PV-installatie en vooral hoe men spaarzaam moet omgaan met het gebruik van de opgewekte elektriciteit. Jelle neemt ondertussen wat foto s en op het einde accentueert Steff nog eens extra dat de PVinstallatie de batterijen overdag niet oplaadt als er elektriciteitsverbruik is en dat bij verbruik s nachts de batterijen leeg getrokken worden. Nadat we nog enkele vragen beantwoord hebben, bemerkt Dovel, de verantwoordelijke van de nieuwe dienst spoedgevallen dat zij daar s nachts in het donker zitten. Ik beloof hem dat hij mijn felste zaklamp krijg. Ik overhandig die dan in bijzijn van anderen met de woorden: Deze lamp wordt met een klein zonnepaneeltje opgeladen. Als ze overdag goed opgeladen wordt, kan ze tot 24 u. non-stop licht geven. Ik geef ze aan de dienst, ze is dus niet voor persoonlijk gebruik thuis. Na de uiteenzetting dankt dr. Marie ons uitvoerig in naam van het ziekenhuis en het personeel. Jelle belt naar Studer in Zwitserland. Na zijn uitleg is hun conclusie dat de getroffen omvormer defect is. Om 11 u. komt, zoals afgesproken, sœur Rose ons ophalen voor een rondleiding in de school. Voor Jelle en Steff is dit bezoek iets nieuws. In de klassen van het bijna gerestaureerde gebouw wordt volop les gegeven, alleen in het klasje zonder muren niet. Vorige nacht is de hoek en een deel van een muur ingestort van het laatst gerenoveerde schoolgebouw. Ik had daar gisteren - avond al voor gevreesd maar niet dat dit zo rap zou gebeuren. De hevige regenval van de voorbije dagen heeft de adobe-funderingen zodanig verzwakt dat ze het gewicht van de muren niet meer konden dragen. Gelukkig heeft die instorting zich s nachts voorgedaan. Er zijn opvallend veel kinderen in de klasjes. Ze zitten womw met z n vijven op één bankje, mooi de armen gekruist. Na de middag leid ik Jelle en Steff rond op de campus van het ziekenhuis. We bezoeken kort alle diensten. Daarna gaan ze naar de jongensschool. Daar was men zeer verbaasd met dit bezoek van de blanken. Dat is tot op heden nog nooit gebeurd: On n a jamais eu une visite des blancs! Waarom? Dat weet ik echt niet, ook niet waarom ik daar zelf nooit geweest ben. Morgen willen we teruggaan om enkele foto s te nemen. Steff geeft terloops $200 voor de school aan de directeur. Weer thuis maken ze dan hun verslagen voor Energy Assistance. Ik verstuur, ontvang en beantwoord wat sms jes. We hebben vandaag de PV-installatie regelmatig gecontroleerd: ze werkt goed. s Avonds brandt het licht op het terras van het operatiekwartier. Blijkt dat de sentinelle niet de nodige informatie gekregen heeft. Omdat hij enkel Lingala en Tetela spreekt, helpt Papie mij om hem uit te leggen waarom de lampen s nachts enkel mogen branden als het nodig is. Dr. Marie, Dr. Neron en Emile zijn in het bureau van Marie nog aan het werk. Ze maken verslagen op hun laptop; bij nacht én met zonne-elektriciteit. 445

2 446

3 447

4 WakaWaka, licht in de duisternis. Eens de zon ondergegaan is, is het in Congo extreem donker; een donkerte die wij ons hier in België niet kunnen voorstellen. Dat is zeker zo in alle gebieden buiten de steden want daar is geen elektriciteit tenzij hier en daar een generator voor elektriciteit kan zorgen. Houtvuurtjes en olielampjes zijn s avonds en s nachts de enige lichtbronnen. Omzeggens elke keer we Solar zaklampen meebrachten kregen hoofdzakelijk de personeelsleden de kans om zo n lamp aan te kopen. Die van de periferie (centres en postes de santé) kwamen nooit in aanmerking omdat ze op voorhand niet verwittigd waren en dus geen som konden sparen om die lampen te kunnen aankopen. Die lampen kosten $30 per stuk. Ook praktische bezwaren verhinderden dat ze een kans kregen: ze waren ver van het ziekenhuis aan het werk én al wie een lamp kreeg moest die onmiddellijk betalen. Eén keer hebben we met fondsen van de Stad Waregem en de gemeente Melle voor alle centres en postes de santé Solar lampen aangekocht en hen die geschonken. Via de WakaWaka Foundation konden we 220 WakaWaka-zonnelampen aankopen aan een gunstprijs. De lampen zijn een goed jaar geleden per boot vanuit Antwerpen naar Congo en Katako-Kombe verscheept. Ze zijn half december vorig jaar hier aangekomen. Het is de bedoeling dat in eerste instantie elk personeelslid uit de periferie de kans krijgt om een WakaWaka-lamp aan te kopen. Ik heb vorig jaar, toen de lampen pas aangekocht waren, Albert Njate bij dit project betrokken. Hij is hoofdverpleegkundige van de centres en postes de santé en komt in die functie daar zeer regelmatig langs. Hij heeft ondertussen alle perifere personeel verwittigd en gemotiveerd om een lamp aan te kopen. Omdat het na de aankoop bij de WakaWaka Foundation en na de verzending nog meer dan een jaar kon duren eer de lampen konden verdeeld worden, hebben ze dus ruim de tijd gehad om het nodige geld bijeen te sparen om een lamp aan te kopen. Met Albert sprak ik toen af dat het personeel van het ziekenhuis niet op de hoogte mag gebracht worden, kwestie van te vermijden dat Albert hierover lastig gevallen wordt. Volgens afspraak zullen we de lampen verkopen aan $20 per stuk (dat is de totale kostprijs: aankoop + transport tot Katako-Kombe; m.a.w. zonder enige winst) én elk personeelslid heeft recht op de aankoop van slechts één lamp. Maar, omdat die lampen ver beneden de gangbare commerciële prijs verkocht worden moet elkeen die een lamp koopt een tegenprestatie leveren die ten goede komt aan haar of zijn onmiddellijke omgeving: centre of poste proper onderhouden, omgeving van het centre of de poste proper houden, geen vuiligheid, plastiek, glas of naalden laten rondslingeren, Er is een probleem! Albert Njate is niet beschikbaar. Eén keer slechts heb ik hem gezien. Hij had toen geen tijd en ik eigenlijk ook niet om de verdeling van de lampen te bespreken. En nu ik, vandaag dus, tijd heb, is hij naar Lodja voor een opleiding. We kunnen dus niet overleggen hoe de verdeling zal verlopen. Ik spreek Guylaine hierover aan. Ze weet niet goed waarover ik het heb. Er staan dozen in het depot van de apotheek waarop staat peut être ouvert uniquement par Rik Neirynck. Ze weet niet wat in die dozen zit. Ik leg het haar uit, ze valt uit de lucht. Albert kan dus goed een 448

5 geheim bewaren; een te vertrouwen man dus. Zéér interessant én nuttig! Ik spreek met Guylaine af dat het personeel van de centres en postes de santé absolute voorrang krijgt om een lamp aan te kopen. Het personeel van het ziekenhuis komt alleen in aanmerking nadat iedereen van de periferie zijn kans gekregen heeft een lamp aan te kopen én er lampen over zijn. Het personeel van het ziekenhuis zal dan $25 moeten betalen. Thuis heb ik lijsten opgemaakt van het personeel per centre en poste de santé. Op die lijsten moet aangeduid worden wie een lamp gekregen en betaald heeft. Wie geen geld heeft kan geen lamp kopen/krijgen. Morgenvoormiddag zal ik met Guylaine in haar depot de lampen gaan bekijken om dan met haar af te spreken hoe de verdeling moet verlopen. Albert zal bij zijn bezoeken in de periferie de lampen verdelen, het geld meebrengen en dat aan Guylaine geven. Zij zal alles noteren en die gelden bijhouden