Voor de duidelijkheid wordt opgemerkt dat ons college niet heeft voorgesteld dit artikel te wijzigen.

Transcriptie

1 van: de burgemeester (portefeuillehouder) aan: de leden van de gemeenteraad datum: 18 mei 2016 onderwerp: Beantwoording vragen inzake raadsvoorstel Wijziging APV 2016 Tijdens de behandeling van bovengenoemd raadsvoorstel in de vergadering van de raadscommissie R&F op 10 mei 2016 (agendapunt 7) is een aantal vragen gesteld. Zoals toegezegd doe ik u hierbij het antwoord op deze vragen toekomen. 1. Toezicht en handhaving artikel 2:23a Slapen op of aan de weg Vraag (Lijst Groote Montferland): Op welke wijze zijn de chauffeurs gewezen op het verbod om te mogen overnachten en wordt hiertegen wel handhavend opgetreden door de gemeente? Begin 2014 is artikel 2:23a Slapen op of aan de weg in werking getreden. De strekking van het artikel is het voorkomen en tegengaan van overlast door in de vrachtwagen slapende chauffeurs op het bedrijventerrein te s-heerenberg. Het college heeft vervolgens de Logistiekstraat en Wegrestaurant De Barrière aangewezen waar het slapen in een vrachtwagen juist is toegestaan. Daar zijn toilet- en afvalvoorzieningen aanwezig. Destijds zijn de overnachtende chauffeurs hierover geïnformeerd door o.a. folders in diverse talen. De praktijkervaring is dat nagenoeg uitsluitend door chauffeurs wordt geslapen in vrachtwagens op het bedrijventerrein te s-heerenberg. Het nachtverblijf leidt tot enige afval en hinder. De gemeentelijke BOA s voeren hun toezichthoudende taken overdag uit. Daarnaast de politie ook s-avonds en s-nachts. De toezicht en handhaving ter zake is beperkt. Daarom zal meer aandacht worden gegeven aan de preventie en voorlichting. De intentie is om speciale informatieve borden, ook in andere talen, te realiseren waarop de vrachtwagenchauffeurs worden verwezen naar de toegestane locaties met voorzieningen. Voor de duidelijkheid wordt opgemerkt dat ons college niet heeft voorgesteld dit artikel te wijzigen. 2. Bijen artikel 2:64 Vraag (PvdA): Kan dit artikel niet in het geheel vervallen in het kader van de deregulering? Het college overweegt dat dit artikel ogenschijnlijk een overbodig artikel lijkt, aangezien het houden van bijen zeer nuttig is. Echter, het is voorgekomen dat in een andere gemeente niet meer kon worden opgetreden tegen overlast in nabijheid van woningen. Daarom blijft het stellen van minimum afstanden van belang. Het houden van bijen wordt daardoor niet belemmerd. Toelichting Bijen houden op korte afstand van mensen kan leiden tot overlast. Daarom zijn minimumafstanden bepaald in artikel 2:64. Het toestaan voor het houden van bijen, anders dan genoemd in het tweede tot en met het vierde lid, is niet wenselijk. Het vliegen van bijen kan, als de kasten of korven dicht aan de weg geplaatst zijn en op zodanig wijze dat de aanvliegbanen hiervan over de weg lopen, gevaar voor de veiligheid van de weg opleveren. Dit gevaar kan meestal met middelen, zoals het verleggen van de aanvliegroute door het

2 plaatsen van een afscheiding, worden teruggebracht. Het zal echter voorkomen dat omwonenden op hun erf of zelfs in huis van de bijen overlast ondervinden, waartegen minder gemakkelijk maatregelen zijn te treffen. Vooral binnen de bebouwde kom kan in sommige gevallen het houden van bijen daarom onaanvaardbaar zijn. De mogelijkheid om een ontheffing aan te vragen van de in dit artikel genoemde afstanden is hier komen te vervallen (Deregulering). 3. Geluidsnormen artikel 4:6 Overige geluidhinder Vraag (LBM): Is het mogelijk, ter vermindering van het maatschappelijke probleem van geluidsoverlast in woonwijken, een algemene geluidsnorm op te nemen? Als voorbeeld is hierbij genoemd: overdag 50 db(a) en s-nachts 40 db(a). In het algemeen kan gesteld worden dat de autonome verordenende bevoegdheid van de gemeenteraad wordt begrensd door een boven- en de benedengrens. Een gemeentelijke verordening mag niet conflicteren met hogere regelgeving (artikelen 121 en 122 van de Gemeentewet). Daarnaast is de Raad gebonden aan de benedengrens van de autonome verordenende bevoegdheid: een verordening mag niet treden in de bijzondere belangen der ingezetenen (artikel 149 van de Gemeentewet). In de APV is een regeling over geluidhinder en verlichting opgenomen in afdeling 1. van Hoofdstuk 4. Bescherming van het milieu en het natuurschoon en zorg voor het uiterlijk aanzien van de gemeente. Het opstellen van een dergelijke norm in de APV kan niet leiden tot een algehele norm. Veel vormen van geluid zijn reeds aan normering onderhevig in hogere regelgeving. Zo is er ten aanzien van wegverkeer, railverkeer en industrielawaai uitgebreide normenstelsels opgenomen in de Wet geluidhinder. Veel bedrijven vallen ook onder het normenstelsel van het Activiteitenbesluit. Voor vliegtuiglawaai is de Luchtvaartwet van toepassing. Hier biedt de APV geen soelaas, want in de APV kan geen bepaling worden opgenomen over wat al in hogere regelgeving is geregeld. De APV heeft duidelijk een functie als achtervang. Als een andere wet het niet regelt, dan is daar de APV om maatwerk te leveren voor de situatie die geluidsoverlast kan geven. Zo zijn in Montferland veel evenementen met een luidruchtig karakter. Bij een algemene norm van 50 db zouden die evenementen nooit kunnen plaatsvinden (bijv. carnaval, kermis, schuttersfeesten, wielerevenementen, hardloopwedstrijden, plaatselijke festiviteiten enz). In Montferland is de keuze gemaakt om zich met dit soort evenementen op de kaart te zetten. Dan is het gevolg dat een deel van de inwoners een hogere geluidsbelasting zal ondervinden tijdens die activiteiten. Vandaar een norm van 70 db(a). Volgens landelijke richtlijnen is er dan nog steeds geen sprake van onduldbare geluidshinder. Het bovenstaande laat natuurlijk onverlet dat geluidsbeleving altijd subjectief is. Een norm is nooit passend te maken voor iedereen. Voor de duidelijkheid wordt opgemerkt dat dat ons college niet heeft voorgesteld het betreffende artikel te wijzigen. 4. Collecteren - artikel 5:13 inzameling van geld of goed Vraag (Lijst Groote Montferland): Is het mogelijk de gebonden periode van het landelijk collecterooster open te stellen voor lokale verenigingen e.d.? Het college hecht er aan om het landelijke collecterooster van het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF) te respecteren. Het CBF is een onafhankelijke stichting die al sinds 1925 toezicht houdt op de inzameling van geld voor goede doelen. Eén van de belangrijkste taken van het CBF is het beoordelen van fondsenwervende instellingen.

3 Vrijwel alle Nederlandse gemeenten zijn aangesloten bij het CBF. Ze worden regelmatig door het CBF geïnformeerd, of nemen zelf contact op voor nadere informatie. Het CBF is zo het eerste aanspreekpunt voor gemeenten bij nieuwe ontwikkelingen op het gebied van fondsenwerving en goede doelen. De beoordelingen van het CBF vormen een leidraad bij het verstrekken van de incidentele inzamelingsvergunningen door de gemeenten aan instellingen die niet voorkomen op het collecterooster. Via afspraken met alle gemeenten en een aantal grote nationale fondsen is in 1949 een collectenplan gerealiseerd. Dit plan houdt onder meer in dat het CBF jaarlijks, op voorstel van de Stichting Collectenplan, een rooster vaststelt waarin aan grote landelijk collecterende fondsen voor hun inzamelingsactie een week wordt toegewezen. De vrije perioden zijn beschikbaar voor andere instellingen. Een essentieel element van het rooster is de exclusiviteit. De fondsen krijgen desgevraagd als enige een inzamelingsvergunning van alle gemeenten voor de betreffende week. Slechts in goed overleg tussen betrokken instelling en de gemeente in kwestie zijn hierop uitzonderingen mogelijk. 5. Handhaving reclame artikelen 4:15 Verbod hinderlijke of gevaarlijke reclame / artikel 5:7 Parkeren van reclamevoertuigen Vraag (LBM): In afwijking van het antwoord van het college op de technische vraag blijft toch het beeld bestaan dat het college in Didam hiertegen wel handhavend optreedt terwijl dit niet gebeurd in een soortgelijke situatie in s-heerenberg. Ons college herkent het beeld niet dat verschillend wordt opgetreden tegen reclame. Van willekeur is zeker geen sprake. Concrete gevallen van ongewenste reclame kunnen gemeld worden bij het Cluster Handhaving van de gemeente. 6. Artikel 6:1 Strafbepaling Vraag (D66): Is het juist dat het aan de gemeenteraad is om aan een artikel in de APV een hogere of lagere geldboetecategorie te hechten? Zo ja, welke overwegingen hebben het college geleid tot de voorgestelde onderverdeling? Het is juist dat de gemeenteraad bepaalt welke geldboetecategorie eerste of tweede categorie - aan overtredingen worden gehecht. Het is uiteindelijk de rechter die, in specifieke gevallen, de hoogte van de straf bepaalt. In de bestaande APV was alleen de hoogste staf verbonden aan artikelen en werd verder geen onderscheid gemaakt. Het voorstel van het college voorziet erin om voor enkele artikelen een beter passende lagere maximumstraf van toepassing te verklaren. Het betreft de in het tweede lid van artikel 6:1 genoemde artikelen. Straf tweede categorie (hoogste maximumstraf) Het voorgaande betekent dat de hoogste maximumstraf van een geldboete van de tweede categorie van 4.100, hechtenis van ten hoogste drie maanden of, al dan niet met openbaarmaking van de rechterlijke uitspraak van toepassing is op: Artikel 2:1 Samenscholing en ongeregeldheden Artikel 2:3 Kennisgeving betogingen op openbare plaatsen Artikel 2:10 Voorwerpen op of aan de weg Artikel 2:11 (Omgevings)vergunning voor het aanleggen, beschadigen en veranderen van een weg Artikel 2:12 (Omgevings)vergunning voor het maken, veranderen van een uitweg Artikel 2:18 Rookverbod in bossen en natuurterreinen Artikel 2:25 Vergunning of melding voor een evenement Artikel 2:26 Ordeverstoring Artikel 2:29 Sluitingstijd Artikel 2:30 Afwijking sluitingstijd; tijdelijke sluiting

4 Artikel 2:31 Artikel 2:32 Artikel 2:36 Artikel 2:39 Artikel 2:40 Artikel 2:41 Artikel 2:44 Artikel 2:48 Artikel 2:49 Artikel 2:50 Artikel 2:52 Artikel 2:67 Artikel 2:68 Artikel 2:73 Artikel 2:73A Artikel 2:74 Artikel 2:75 Artikel 3:3 Artikel 3:4 Artikel 3:6 Artikel 3:7 Artikel 3:8 Artikel 3:9 Artikel 3:10 Artikel 3:11 Artikel 3:14 Artikel 3:15 Artikel 4:6 Artikel 4:13 Artikel 4:15 Artikel 5:2 Artikel 5:3 Artikel 5:7 Artikel 5:8 Artikel 5:9 Artikel 5:13 Artikel 5:34 Artikel 5:36 Artikel 5:37 Verboden gedragingen Handel binnen openbare inrichtingen Kennisgeving exploitatie Speelgelegenheden Kansspelautomaten Betreden gesloten woning of lokaal Vervoer inbrekerswerktuigen Verboden drankgebruik Verboden gedrag bij of in gebouwen Hinderlijk gedrag in voor het publiek toegankelijke ruimten Overlast van fiets of bromfiets op markt en kermisterrein e.d. Verplichtingen met betrekking tot het verkoopregister Voorschriften als bedoeld in artikel 437 van het Wetboek van Strafrecht Gebruik van consumentenvuurwerk tijdens de jaarwisseling Gebruik van carbid tijdens de jaarwisseling Drugshandel op straat Bestuurlijke ophouding Nadere regels (Seksinrichtingen, sekswinkels, straatprostitutie e.d.) Seksinrichtingen Sluitingstijden Tijdelijke afwijking sluitingstijden; (tijdelijke) sluiting Aanwezigheid van en toezicht door exploitant en beheerder Straatprostitutie Sekswinkels Tentoonstellen, aanbieden en aanbrengen van erotisch-pornografische goederen, afbeeldingen en dergelijke Beëindiging exploitatie Wijziging beheer Overige geluidhinder Opslag voertuigen, vaartuigen, mest, afvalstoffen enz. Verbod hinderlijke of gevaarlijke reclame Parkeren van voertuigen van autobedrijf e.d. Te koop aanbieden van voertuigen Parkeren van reclamevoertuigen Parkeren van grote voertuigen Parkeren van uitzichtbelemmerende voertuigen Inzameling van geld of goederen Verbod afvalstoffen te verbranden buiten inrichtingen of anderszins vuur te stoken Verboden plaatsen Hinder of overlast Straf eerste categorie (laagste maximumstraf) Voorgaande betekent dat de laagste maximumstraf van een geldboete van de eerste categorie van 410 van toepassing is op: Artikel 2:14 Winkelwagentjes Artikel 2:15 Hinderlijke beplanting of gevaarlijk voorwerp Artikel 2:16 Openen straatkolken e.d. Artikel 2:17 Kelderingangen e.d. Artikel 2:21 Voorzieningen voor verkeer en verlichting Artikel 2:23 Veiligheid op het ijs Artikel 2:23a Slapen op of aan de weg Artikel 2:42 Plakken en kladden Artikel 2:43 Vervoer plakgereedschap e.d. Artikel 2:45 Betreden van plantsoenen e.d. Artikel 2:47 Hinderlijk gedrag op openbare plaatsen Artikel 2:51 Neerzetten van fietsen e.d. Artikel 2:53 Bespieden van personen Artikel 2:57 Loslopende honden Artikel 2:58 Verontreiniging door honden Artikel 2:59 Gevaarlijke honden Artikel 2:60 Houden of voeren van hinderlijke of schadelijke dieren

5 Artikel 2:64 Artikel 2:65 Artikel 2:78 Artikel 4:7 Artikel 4:8 Artikel 4:9 Artikel 4:18 Artikel 5:4 Artikel 5:5 Artikel 5:6 Artikel 5:11 Artikel 5:12 Artikel 5:15 Artikel 5:18 Artikel 5:32 Artikel 5:33 Bijen Bedelarij Nadere regels (Toezicht op recreatiegebied Stroombroek en de Nevelhorst) Straatvegen Natuurlijke behoefte doen Toestand van sloten en andere wateren en niet openbare riolen en putten buiten gebouwen Recreatief nachtverblijf buiten kampeerterreinen Defecte voertuigen Voertuigwrakken Kampeermiddelen e.a. Aantasting groenvoorzieningen door voertuigen Overlast van fiets of bromfiets Ventverbod Standplaatsvergunning en weigeringsgronden Crossterreinen Beperking verkeer in natuurgebieden Toelichting Op grond van artikel 154 van de Gemeentewet kan de gemeenteraad op overtreding van zijn verordeningen straf stellen. Deze straf mag niet zwaarder zijn dan hechtenis van ten hoogste drie maanden of een geldboete van de tweede categorie, al dan niet met openbaarmaking van de rechterlijke uitspraak. In artikel 23 van het Wetboek van Strafrecht (WvSr) zijn de maxima van de zes boetecategorieën opgenomen. Het maximum van een boete van de eerste categorie bedraagt, sinds1 januari 2016: 410 en van de tweede categorie Het is overigens uiteindelijk de strafrechter die de soort en de maat van de straf in een concreet geval bepaalt, tot de grens van de door de gemeenteraad gekozen boetecategorie. Hierbij dient de rechter op grond van artikel 24 WvSr rekening te houden met de draagkracht van de verdachte. Het algemeen geldende minimum van de geldboete bedraagt 3 (artikel 23, tweede lid, WvSr). De Gemeentewet heeft aan de gemeenteraad de keuze gelaten op overtreding van verordeningen geldboete te stellen van de eerste óf de tweede categorie. De gemeenteraad heeft daarbij de ruimte om binnen de verordening onderscheid te maken naar bepalingen waar bij overtreding een straf van de eerste dan wel van de tweede categorie op staat. Uiteraard kan in de APV ook worden gekozen voor een enkele strafmaat. De gemeente verliest dan echter de mogelijkheid om scheiding aan te brengen tussen lichte en zwaardere overtredingen. Het is niet mogelijk om van de indeling in boetecategorieën af te wijken, bijvoorbeeld door een maximumboete van euro 1000,00 te stellen. Overtredingen van bepalingen die voortvloeien uit de Wabo (zoals handelingen zonder of in strijd met een omgevingsvergunning) zijn in de Wet op de economische delicten (hierna: Wed) aangeduid als economische delicten. Dat heeft gevolgen voor de strafmaat, die onder de Wed anders is dan onder de APV. Om dat onderscheid duidelijk te maken is een nieuw derde lid opgenomen (VNG). 7. Redactionele en tekstuele wijzigingen in het raadsvoorstel In het raadsvoorstel zijn de volgende redactionele en tekstuele wijzigingen aangebracht: 1. Bladzijde 2, onder 6. Deregulering (intern ambtelijk voorstel), in de eerste zin van de tweede alinea is toegevoegd: en deze zijn verwerkt : De VNG heeft daarom de Model-APV reeds eerder gedereguleerd en deze zijn verwerkt in eerder in Montferland doorgevoerde wijzingen. 2. Bladzijde 6, onder W. Artikel 2:73A Gebruik van carbid tijdens de jaarwisseling: In de tweede regel: geschrapt is éénmaal op andere aangezien dat abusievelijk tweemaal was vermeld. In de vijfde regel is en/of toegevoegd tussen carbid schieten en vuurwerk.

6 3. Onder JJ Artikel 6:1 Strafbepaling, zesde regel zijn de maximumbedragen van de genoemde boetes geactualiseerd. De bedragen 380 en zijn overgenomen uit de, inmiddels op dit punt verouderde, VNG-toelichting. Sinds 1 januari 2016 bedraagt het maximum van een boete van de eerste categorie 410 en van de tweede categorie