Inhoudsopgave nummer 1

Transcriptie

1 Inhoudsopgave nummer 1 Van het bestuur 2 t/m 3 Werkgroep Openbare Toegankelijkheid 3 In de zorg staan vooral procedures centraal 4 t/m 5 Scootmobieltochten 6 Hulp van buren en vrijwilligers is vaak tijdelijk 7 Kwart zorgvragers ziet af van zorg door hoge kosten 8 t/m 9 Gelijke behandeling 10 t/m 11 Het Hoppertje zorgt voor toegankelijkheid 12 Eerste VivaLib woning in Voorburg 13 Het Nationale Zorg Nummer gelanceerd 14 t/m 15 Jaarlijkse financiële bijdrage 16 Alzheimer café 17 t/m 18 Belangrijke telefoonnummers 19 Adressen bestuur en werkgroepen 20 1

2 Van het bestuur Met het mooie voorjaar in volle pracht lijkt ons gezellige kerstdiner al weer heel lang geleden. Alles verliep zoals wij gewend zijn: gezellige tafels, heerlijk eten dat geserveerd werd door onze trouwe vrijwilligers met een drankje verzorgd door de barmensen van RKAVV. Zij hebben weer geheel belangeloos hun ruimte aan ons beschikbaar gesteld. Bij de werkgroep Openbare Toegankelijkheid hebben wij afscheid genomen van Jos Polders. Zij is een aantal jaren voorzitter én trekker van deze werkgroep geweest. Het was moeilijk om een nieuwe voorzitter te vinden, omdat hij wel ingewerkt moest zijn in de voorwaarden van de toegankelijkheid. Het is een duo voorzitterschap geworden: Nina Bakker en Rob Wagemans zullen dit samen gaan vervullen. Bovendien zal Zoë Bakker het secretariaat verzorgen. Wij wensen hen alle drie veel plezier en succes toe met hun activiteiten. Wij danken Jos voor het vele werk dat zij heeft verzet, ook toen zij lid was van het bestuur en de werkgroep scholenproject. Met een klein beeldje 'bedankt' hebben wij onze dank kenbaar willen maken. Per 1 januari 2016 is de oude tegemoetkoming vervoerskosten vervallen. Dat heeft voor veel inwoners van onze gemeente grote gevolgen. Nu komt men alleen in aanmerking voor extra kosten boven de kosten van het openbaar vervoer. Voor veel mensen is dit niet aannemelijk te maken. Zij komen dus niet in aanmerking voor de vergoeding. Met wethouder Kist en de gemeenteraad hebben wij deze problemen uitvoerig besproken. Men is bezig om naar andere mogelijkheden te kijken, zodat het geld gebruik wordt waarvoor het bestemd is, nl vervoersvergoeding. Met het Rode Kruis hebben wij weer een aantal scootmobieltochten gepland. Hierover staat meer informatie 2

3 in deze Nieuwsbrief. De tochten vorig jaar waren een groot succes waaraan veel mensen hebben deelgenomen. Met vriendelijke groeten namens het bestuur, Carine Schaap-de Bruijn Werkgroep Openbare Toegankelijkheid Nieuwsbrief Tijdens de jaarlijkse vrijwilligerslunch hebben wij als werkgroep OT afscheid genomen van Jos Polders. Wij bedanken haar hartelijk voor de jarenlange samenwerking. Het bestuur van de werkgroep Openbare Toegankelijkheid is vernieuwd. Het bestuur bestaat nu uit Rob Wagemans (voorzitter), Nina Bakker (voorzitter) en Zoë Bakker (secretaris). Rob zal Nina inwerken op het voorzitterschap zodat zij dit op termijn volledig kan overnemen. Het bestaan van de wijkplatforms is opgeheven. Dit was een belangrijke informatiebron over wat er gebeurt in de wijken en wat de problemen waren voor ons. We gaan ons nu beraden over een nieuwe aanpak om betrokken te blijven bij de verschillende wijken. Er zijn veel uitdagingen door de vele werkzaamheden aan de openbare ruimten en natuurlijk de verbouwing van Leidsenhage. Zwembad De Fluit is verbouwd en inmiddels heropend. Wij hebben tijdens de bouw geadviseerd over de toegankelijkheid van het vernieuwde zwembad. De werkgroep is in overleg met de beheerder over de laatste aanpassingen om het zwembad optimaal toegankelijk te krijgen voor iedereen. Van 3 t/m 8 oktober is het de 'Week van de toegankelijkheid'. Het thema is 'Aan tafel'. Nu de belangrijke taak om zoveel mogelijk horeca gelegenheden in Leidschendam-Voorburg te testen op hun toegankelijkheid. Hoe toegankelijk is de horeca in onze stad. 3

4 In de zorg staan vooral procedures centraal Voormalig wethouder Marnix Norder overhandigde zo n anderhalve week geleden zijn rapport over de voortgang van het project langer thuis wonen aan minister Blok en staatssecretaris Van Rijn ( Trouw 24 maart). Hij sprak daarvoor met wethouders, corporatiedirecteuren en andere spelers in het veld. Deze beleidsmakers zijn positief over de voortgang van het project en vooral ook over de bezuinigingen van een half miljard euro die daarbij worden gerealiseerd. Ze beoordelen daarmee vooral hun eigen beleid. Maar ik vind dit nogal een eenzijdige benadering. Sprak Norder ook met de ouderen zelf, die verstoken zijn van hulp en die zich maar moeten zien te redden? Sprak hij met artsen op de eerste hulp-afdelingen van ziekenhuizen waar ouderen terechtkomen als ze vallen en een fractuur oplopen? Sprak hij met huisartsen die uren bezig zijn om hun patiënten onder dak te krijgen in een verpleeg of verzorgingshuis als dat nodig is? En sprak hij met wijkverpleegkundigen die te weinig tijd hebben voor hun hoogbejaarde cliënten met gecompliceerde zorgvragen? En met de overbelaste mantelzorgers, die alles in het werk stellen om hun verwanten van de nodige zorg te voorzien? Minder rooskleurig Waarschijnlijk deed hij dat niet, want dan zou dat beeld heel wat minder rooskleurig zijn dan zijn huidige rapportage. Als verpleegkundige achter een telefonische helpdesk ervaar ik dagelijks hoe moeilijk het is om de juiste hulp te organiseren voor ouderen voor wie dat nodig is. 4

5 Een heel administratief circus aan indicatiestelling en zorgzwaarte gaat vooraf aan de aanmelding en dan moet er nog maar ergens een geschikte plek zijn. En als de procedure niet helemaal goed gevolgd is, kun je als zorgaanbieder de financiering wel vergeten. Het een en ander heeft tot gevolg dat niet de patiënt centraal staat zoals in de zorg vaak wordt geroepen, maar de administratieve handelingen en procedures. Langer thuis wonen is fantastisch als de oudere dat zelf kan en wil. Maar het benodigde evenwicht is, vooral bij hoogbejaarden, vaak bijzonder wankel en een klein incident kan een oudere in een moment volledig afhankelijk maken van hulp. Als je zelf je bed of stoel niet meer kunt uitkomen, is het toilet altijd te ver weg. En als je huis vervuilt omdat de huishoudelijke hulp te weinig uren heeft voor het werk zie je dat niet in een paar weken, maar na een paar maanden zijn de gevolgen zichtbaar. Lot van veel ouderen Dan praten we nog niet over vereenzaming, vaak niet zo gemakkelijk zichtbaar, maar wat is het lot van veel ouderen die alleen staan en afhankelijk zijn van hulp. De tijd waarin de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten voor elke vraag een oplossing en financiering gaf, ligt achter ons. Ouderen zijn ook verantwoordelijk voor een deel van de zorg. Maar de besparing van een half miljard is geen besparing. De rekening wordt nu ergens anders neergelegd. Bij de ouderen zelf, de mantelzorgers en vooral ook bij de eerstelijns zorgaanbieders. Dat staat vast niet in het rapport van Marnix Norder. (Bron: Trouw ) 5

6 Scootmobieltochten Ook dit jaar zullen het Rode Kruis en het Platform Gehandicapten weer een aantal scootmobieltochten organiseren voor scootmobielen en een tocht voor langzame scootmobielen en elektrische rolstoelen. Van verschillende mensen hebben wij al vragen gehad over de data, omdat men de tochten van vorig jaar zo mooi en gezellig vond. Dinsdag 31 mei zullen wij een rondje Vlietlanden rijden met een kopje thee bij Waterfront. Donderdag 23 juni is er een korte tocht voor langzame scootmobielen en elektrische rolstoelen en een langere tocht voor scootmobielen. Wij lunchen met elkaar op het volkstuinencomplex Eigen Haard, dat achter café restaurant de Landbouw gelegen is. Dinsdag 2 augustus is er een dagtocht naar Meijendel met pannenkoek eten. Dinsdag 13 september wordt een verrassingstocht. Iedereen die vorig jaar een tocht heeft meegereden zal persoonlijk een uitnodiging krijgen. Andere belangstellenden kunnen contact opnemen met Irene Bakker, telefoon , Mailen: irenevbg@hotmail.com Vertrektijden en plaats van vertrek worden in deze uitnodigingsbrief meegedeeld. Wij rijden in een rustig tempo met begeleiding van vrijwilligers van het Rode Kruis en de firma HartingBank die paraat staat als er een mankement zou zijn. Wij verheugen ons op de gezellige tochten en vinden het leuk om elkaar weer te zien. Tot ziens; Werkgroep scootmobieltochten 6

7 Nieuwsbrief Hulp van buren en vrijwilligers is vaak tijdelijk Mensen met een beperking waarderen de hulp van buren en vrijwilligers. Maar een blijvende oplossing is het meestal niet. Dit blijkt uit 190 diepte-interviews die de afgelopen maanden zijn gehouden binnen het programma Aandacht voor iedereen (AVI). In dit verdiepte onderzoek zijn cliënten, hun mantelzorgers en familieleden bevraagd over hun ervaringen met burenhulp, vrijwilligerswerk en mantelzorg. De meeste deelnemers (90%) geven aan dat zij voorheen ook al werden geholpen door hun mantelzorgers en/of door andere mensen in hun sociaal netwerk en dat zij niet meer worden geholpen dan een jaar geleden. Vrijwel alle deelnemers zeggen dat de burenhulp die zij krijgen vaak incidenteel van aard is. Buren zijn bereid bij te springen bijvoorbeeld in het geval van ziekte. Maar meestal gaat het niet om blijvende hulp. Zoals iemand zegt: Toen ik met mijn arm in het gips zat heeft de buurman zelfs een keer de was voor mij opgehangen. Dat was overmacht. Stofzuigen of afstoffen zou ik niet aan hem durven vragen. Vooral familie en mantelzorgers vinden het wenselijk dat burgers elkaar onderling meer hulp bieden en dat er een omslag nodig is naar meer samenredzaamheid. Maar zij verwachten dat dit niet spontaan ontstaat. Bijna honderd deelnemers aan dit onderzoek hebben inmiddels een gesprek met de gemeente over zorg en ondersteuning. Zo zeggen veel mensen dat de gemeente onvoldoende rekening houdt met de belasting van de mantelzorgers en dat een (te) groot beroep wordt gedaan op hun sociaal netwerk. En bijna alle deelnemers vinden dat ze onvoldoende informatie krijgen over de eigen bijdragen en over de mogelijkheden van onafhankelijke cliëntondersteuning en persoonsgebonden budget (pgb). 7

8 Kwart van de zorgvragers ziet af van zorg door hoge kosten De eigen bijdragen die gemeenten voor Wmo-voorzieningen vragen, leiden ertoe dat een kwart van de zorgvragers afhaakt. Burgers worden vooraf nauwelijks geïnformeerd over de hoogte van de eigen bijdrage, ook als deze niet omhoog gaat. Dit blijkt uit onderzoek van Ieder(in) en Binnenlands Bestuur. Het onderzoek laat zien dat het al mis gaat bij het aanvragen van zorg en voorzieningen. Gemeenten informeren hun burgers slecht over de eigen bijdragen. 60% van de zorgvragers zegt dat er zelfs bij de intake - het keukentafelgesprek - niet over de eigen bijdragen is gesproken. Slechts 7% heeft in dat gesprek echt een goede indicatie gekregen van de kosten. Als maanden later de rekening in de bus valt, voelen veel mensen zich overvallen door de hoogte van het bedrag. Isolement Een kwart van de zorggebruikers stopt vanwege de (hoge) eigen bijdrage. Gemeenten geven aan dat een op de vijf zorgbehoevenden hierdoor regelmatig afziet van zorg. Illya Soffer, directeur van Ieder(in) vindt de uitkomsten schokkend. Veel mensen kunnen gewoonweg niet meer betalen en krijgen daardoor niet de zorg die ze nodig hebben. Hun problemen verergeren en ze raken in een isolement. Mensen met een beperking zitten zonder begeleiding of dagbesteding gedeprimeerd thuis en voelen zich buitengesloten. Anderen zijn volledig onthand omdat een woningaanpassing niet doorgaat of komen de deur niet meer uit omdat het speciaal vervoer te duur is. Daarnaast is er nog een psychologisch effect: Veel mensen ervaren de hoge bijdragen als een boete voor ziek-zijn. 8

9 Gemeenten Gemeenten hebben allerlei instrumenten om de eigen bijdragen te verlagen. Toch wordt hier maar beperkt gebruik van gemaakt. Uit onderzoek blijkt dat 40% van de gemeenten altijd de maximale bijdrage vraagt. De overige gemeenten treffen vooral maatregelen voor de allerlaagste inkomens: mensen op bijstandsniveau of iets daarboven. Soffer: Mensen met een inkomen boven het minimum vallen buiten alle compensatieregelingen. Ze moeten steeds het volle pond betalen. We horen steeds vaker dat mensen met een modaal inkomen hierdoor in de problemen komen en afzien van zorg. Oproep Soffer roept daarom de gemeenten op om gericht te kijken naar de financiële draagkracht van individuele mensen die zorg aanvragen en daar de eigen bijdragen op af te stemmen. Ook in hun eigen belang. Als mensen noodzakelijke zorg niet meer kunnen betalen, gaat het mis. Hun problemen verergeren en op den duur komen ze in veel duurdere voorzieningen terecht. Bron: Ieder(in) 9

10 Gelijke behandeling Iedereen vindt het vanzelfsprekend dat alle mensen in Nederland gelijke rechten en kansen hebben. In de praktijk is dat echter niet altijd het geval. Mensen met een beperking ondervinden nog te vaak dat zij worden uitgesloten. Bijvoorbeeld als zij een gebouw niet binnen kunnen komen, als zij een baan niet krijgen vanwege hun handicap, als zij geen gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. Naar het museum of uit eten? Meestal via de zijdeur Rolstoelgebruikers kunnen bijna nergens zonder hindernissen naar binnen, terwijl het gaat om kleine aanpassingen. Frans Huijsmans (58) uit Breda is niet anders gewend. Hij werd geboren met spina bifida (een open rug). In zijn rolstoel verplaatst hij zich. Die rolstoel zelf is het probleem niet, de - soms letterlijk - vele drempels die hij als rolstoelgebruiker tegenkomt zijn dat wel. Of het wel eens voorkomt dat ik tegen problemen aanloop door mijn rolstoel? Laat ik het zo zeggen Het komt wel eens voor dat ik niet tegen problemen aanloop. Voor ik de deur uit ga, ga ik daarom altijd eerst voor mezelf na wat ik onderweg zal tegenkomen. Zodat ik niet voor verrassing kom te staan. Winkels, restaurants, musea, kantoren, schouwburgen, somt hij op. Het is altijd veel gedoe en geregel. Vaak kan ik er alleen in via een zijdeurtje of met hulp naar binnen. Zelden via de normale weg. Terwijl ik toch een mens ben als ieder ander. Ik betaal tenminste net zo veel belasting als ieder ander. Eenmaal binnen is het volgens Huijsmans, die werkt voor verschillende organisaties die zich inzetten voor rolstoelgebruikers, niet beter. Het is eigenlijk te banaal voor woorden. In veel gebouwen in Nederland ontbreekt een invalidentoilet. Restaurants en winkels staan vaak zo vol gebouwd dat ik mij er nauwelijks een weg doorheen kan banen. 10

11 Ik heb weleens met mijn rolstoel klem gestaan achter in een winkel. Ik had geen idee meer hoe ik buiten moest komen. Ik snap ook wel dat niet alles voor 100% toegankelijk kan zijn voor mensen in een rolstoel, gaat hij verder. Maar het gaat vaak om kleine dingen. In een restaurant waar de drempel 5 cm. hoog is kan ik niet zomaar naar binnen. De meeste mensen zijn zich gewoonweg niet bewust van de moeilijkheden van rolstoelgebruikers. Maar soms is het ook onwil, dat bijvoorbeeld een caféhouder vindt dat de aanpassingen te veel geld kosten. Wat ze dan alleen vergeten dat een op de negen mensen een handicap heeft. En als ik er niet naar binnen kan, gaan mijn valide vrouw en dochter er ook niet naar binnen. Het gaat vaak maar om kleine aanpassingen, benadrukt Huijsmans nog een keer. De meeste rolstoelgebruikers hebben niet veel hulp nodig. Er zijn plekken waar we nu niet kunnen komen, of alleen met hulp. Dat zou niet nodig moeten zijn. Het gaat erom dat we ons zelf kunnen redden, dat we niet al bij voorbaat worden buitengesloten. Bron: Trouw Nieuwsbrief

12 Het Hoppertje zorgt voor toegankelijkheid Iedereen kent het probleem: een hoge drempel voor de voordeur. Een obstakel voor kinderwagens en steekkarretjes, maar voor bijvoorbeeld ook voor mensen in een rolstoel. Het hoppertje biedt nu een oplossing. Vanuit bijna 14 jaar ervaring met toegankelijkheid ontstond bij Jaap van Velzen het idee voor een klein hulpmiddel wat je mee zou kunnen nemen en waarmee je snel overeen drempel zou kunnen hoppen. Iemand met onverhoopte bewegingsproblemen kan gewoon blijven meedoen. Hoe simpel kan het zijn? Het Hoppertje weegt slechts 4,6 kilogram en kan hoogtes overbruggen tussen 2 en 15 centimeter. Het ding is in opgevouwen 48 x 80 cm en uitgevouwen 48 x 20 x 18 cm. De drempelhulp kan een gewicht aan tot 300 kilogram. Hij is gemaakt van 2,5 mm aluminium met antislip en scharnieren van roestvrij staal. De standaard uitvoering van Het Hoppertje is aluminiumkleurig, zogenaamde mill finish Het Hoppertje is volgens de uitvinder niet alleen een gebruiksvoorwerp voor mensen met een functiebeperking. Het is een handig hulpmiddel voor iedereen. Het helpt je ook als je bagage versjouwt, aan het verhuizen slaat, met steekwagens werkt, de kinderwagen gemakkelijk naar binnen wilt rijden of je brommer in de schuur wilt zetten. Na gebruik kan het Hoppertje gemakkelijk worden opgevouwen en weggezet. Maar je kunt hem ook meenemen en uitleggen op de plek waar je op dat moment naar binnen wilt. Het Hoppertje is een van de kleinste opvouwbare drempelhulpen in de markt en sinds september 2015 op de landelijke innovatiemarkt en congres van de PDMA door het publiek uitgeroepen tot meest vernieuwende innovatie. 12

13 Eerste VivaLib woning in Voorburg Onlangs werd onder grote belangstelling de eerste VivaLib woning in Nederland feestelijk geopend. De woning is gesitueerd in het Huygenskwartier in Voorburg en is een particulier initiatief. Het heeft als doel om ouderen op een veilige en prettige manier zelfstandig te kunnen laten wonen door technische innovaties (domotica). GBLV/Gemeentebelangen heeft aangegeven dit project verder te willen ontwikkelen binnen de gemeente. VivaLib is afkomstig uit Frankrijk en is er op gericht ouderen zo lang mogelijk zelfstandig te laten wonen in hun eigen omgeving. Techniek wordt ingezet om ouderen te ondersteunen. De apotheek kan bijvoorbeeld bericht krijgen als medicijnen op zijn. Met deze en andere innovatieve oplossingen creëer je een veilige en comfortabelere leefomgeving voor bewoners, aldus Hans Peter Klazinga. En het leidt tot een aanzienlijke vermindering van de kosten in de zorg. De gemeente wil dit concept meenemen in gesprekken met ontwikkelaars en woningcoöperaties. Meer informatie: 13

14 Het Nationale Zorg Nummer gelanceerd Voortaan kunt u met uw vragen en zorgen over zorg en ondersteuning terecht bij het Nationale Zorg Nummer voor al uw zorgen over zorg, werk, onderwijs en wonen. U krijgt heldere antwoorden waarmee u vooruit kunt. En met uw vragen en antwoorden helpt u Ieder(in). Landelijk Platform GGz en Patiëntenfederatie NPCF, de organisaties achter het Nationale Zorg Nummer op te komen voor uw belangen. Bel of mail of neem deel aan een van de meldacties van de organisaties. Het Nationale Zorg Nummer is tot stand gekomen in het project PG werkt samen waarin drie koepels intensief samenwerken. Het streven is om de stem van mensen die zorg en ondersteuning nodig hebben krachtig te laten klinken. Doelstellingen zijn onder meer: De telefonische bereikbaarheid vergroten voor mensen (cliënten en familie) met een vraag, klacht of melding op het gebied van zorg, ondersteuning en participatie. De wijze van registratie van vragen en antwoorden uniformeren. Issues waar veel vragen of zorgen over zijn als input gebruiken voor belangenbehartiging. 14

15 15 Nieuwsbrief

16 Jaarlijkse financiële bijdrage Van de Gemeente ontvangen wij geen subsidie meer. Dit betekent voor ons dat wij met de jaarlijkse bijdrage en eventuele sponsering ons programma zullen moeten rondkrijgen. Uw bijdrage is daarom heel belangrijk. Wij verzoeken U om snel, als u nog niet uw bijdrage hebt overgemaakt, deze te storten op onze postrekening. De jaarlijkse bijdrage is minimaal tien euro (meer mag) Gaarne storting op NL64 INGB t.n.v. Platform Gehandicapten Leidschendam-Voorburg 16

17 . 17

18 ALZHEIMERCAFE Elke tweede dinsdag van de maand. Het programma begint om uur en eindigt om uur. Waar? Woonzorgcentrum De Mantel Klaverweide BV Voorburg Inlichtingen De Senioren Bellijn van Welzijn Oud en Jong, Telefoonnummer: Programma 10 mei 2016 Levenswaardig en zelfgewild levenseinde Wat is een levenswaardig leven met dementie? Wie bepaalt dit? Wat als iemand met dementie zelf niet meer wil leven? Wettelijk is vastgelegd in welke gevallen euthanasie mag worden toegepast. Maar wat is er vastgelegd over euthanasie bij dementie? Hierbij komen ook ethische vraagstukken en discussies om de hoek kijken. Welke mogelijkheden zijn er dan? Ook andere vragen rondom het levenseinde bij dementie zullen besproken worden. 14 juni 2016 Rust roest Wat is een gezonde levensstijl als je ouder wordt? Hoe belangrijk is het bijvoorbeeld om veel te bewegen, om een gezond voedingspatroon te hebben en te zorgen dat je voldoende buitenlicht en buitenlucht krijgt? Wat is het belang van een gezonde levensstijl als je ouder wordt? Er wordt door onderzoek steeds meer bekend over de relatie tussen dementie en een gezonde levensstijl. 18

19 Belangrijke telefoonnummers Secretariaat Platform Klachtentelefoon Platform Brandweer Ambulance 112 Politie spoedeisende hulp Politie- spoedeisende hulp voor doven en slechthorenden Politie niet dringend Politie niet dringend voor doven en slechthorenden SOS telefonisch hulpdienst (Sensoor) Avalex Storingsnummers Elektriciteit en/of gas Water Centrum indicatiestelling Zorg (CIZ) Stichting Welzijn oud en jong (Woej) De Groene Loper te Voorburg Gemeente Zorgloket en Voorlichting Regiotaxi Informatie Reserveringen

20 Bestuur Voorzitter Secretaris Carine Schaap- de Bruijn Cor den Hoed (WSP) IJsvogellaan 113 Zijdesingel DM Leidschendam 2261 BZ Leidschendam Penningmeester Donatie Bennick Wanner NL64 INGB Laan v. Nieuw Oosteinde 155 t.n.v. Platform Gehandicapten 2274 FE Voorburg Leidschendam - Voorburg Bestuursleden Nina Bakker Rob Wagemans Werkgroep Scholen Project (WSP) Marie Thérèse Ford (contact) Theo Baijer Edith den Besten Ger Blom Kitty van Kampen Utku Canko Cor den Hoed Marjet Houwink Kees Twilt Rob Westdorp Sandra Zuiderwijk Henny Zwanenburg Werkgroep Openbare Toegankelijkheid (WOT) Rob Wagemans (voorzitter) Wilma Bekker Nina Bakker (voorzitter) Zoë Bakker Utku Canko Yvonne Heitman Petra Houtman Rina Groot Irene Mos Johan de Jonge Pop Lysen van Laar Irene Mos Eric Verbeek Rob Westdorp Sandra Zuiderwijk Redactie Nieuwsbrief Carine Schaap - de Bruijn Jacques van der Wiel BEELDVORM Pijnacker Omslag 20