Ruimtelijke onderbouwing Prins Hendrikkade 124

Transcriptie

1 Projectbesluit, art Wro (oud) Ontwerp, juli 2012 Het verbouwen van kantoorruimte tot vijf woningen en het in gebruik nemen van twee bestaande woningen voor short stay.

2 1 Inleiding 1.1 Aanleiding en doelstelling ruimtelijke onderbouwing Aanleiding voor het opstellen van deze ruimtelijke onderbouwing is de aanvraag om bouwvergunning voor het verbouwen het pand aan de Prins Hendrikkade 124. De werkzaamheden betreffen het veranderen van kantoorruimte in 5 woningen en het in gebruik nemen van twee bestaande woningen ten behoeve van short stay. De aanvraag om bouwvergunning is ingediend op 4 maart Op deze datum was nog artikel 3.10 Wro geldig, waarin het projectbesluit was geregeld. In het bestemmingsplan zijn (nieuwe) geluidsgevoelige functie, zoals woningen, aan dit deel van de prins Hendrikkade niet toegestaan. Er is geen ontheffing of wijziging van het bestemmingsplan mogelijk. Short stay kan alleen plaatsvinden in bestaande woningen en moet ook planologisch zijn toegestaan. Het bestemmingsplan geeft echter geen regeling voor gebruik ten behoeve van short stay. Om de nieuwe woningen en het gebruik ten behoeve van short stay van de twee bestaande woningen mogelijk te maken is een projectbesluit noodzakelijk. In de hieronder opgenomen onderbouwing wordt uitgelegd waarom het stadsdeel deze afwijkingen van het bestemmingsplan planologisch aanvaardbaar vindt. 1.2 Ligging van het project Het project betreft het verbouwen van een enkel pand gelegen aan de Prins Hendrikkade. Het pand is gelegen in het bouwblok tussen de Schippersstraat en Buiten Bantammerstraat. 1.3 Vigerend bestemmingsplan De stadsdeelraad heeft bij besluit van 31 maart 2005, nr. 1, het bestemmingsplan Nieuwmarkt 2004 vastgesteld. Het plan is bij besluit nr van 8 november 2005, goedgekeurd door gedeputeerde staten van Noord-Holland. Met de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 22 november 2006, nr /1, is het bestemmingsplan onherroepelijk geworden. De grens van het bestemmingsplangebied wordt gevormd door de Prins Hendrikkade aan de noordkant, de Zwanenburgwal en de Oude Schans in het oosten, de Amstel aan de zuidkant en de Geldersekade, de Nieuwmarkt en de Kloveniersburgwal in het westen. Het bestemmingsplan beoogt in ruimtelijk en functioneel opzicht gewenste ontwikkelingen mogelijk te maken. Daarnaast bevat het plan regels om ongewenste ontwikkelingen te voorkomen dan wel te beperken. Het doel is behoud van de cultuurhistorische waarden en het stedenbouwkundige karakter van het plangebied. In 1999 is de binnenstad aangewezen als Beschermd Stadsgezicht. Het aanwijzingsbesluit is onherroepelijk geworden op 24 januari De aanwijzing heeft ertoe geleid dat in het bestemmingsplan regels zijn opgenomen ter bescherming en versterking van de aanwezige cultuurhistorische waarden. Deze regels zijn van toepassing op het hele plangebied. Het plan probeert recht te doen aan de dynamiek die kenmerkend is voor de binnenstad. Om het bestemmingsplan voldoende flexibel te houden, zijn vrijstellings- en wijzigingsbevoegdheden opgenomen. Er zijn onder meer wijzigingsbevoegdheden opgenomen voor de hotelfunctie, waarmee uitbreiding en/of nieuwvestiging van hotels mogelijk wordt gemaakt, voor het mogelijk maken van ondergrondse of inpandige parkeervoorzieningen en voor de omzetting van de bestemming maatschappelijke doeleinden in gemengde doeleinden. Het bouwplan is in strijd met art. 3, lid 2 sub G Wet Geluidhinder, namelijk dat in verband met de maximaal toelaatbare geluidsbelasting, het omzetten van niet-geluidsgevoelige functies naar wonen aan het gedeelte van de Prins Hendrikkade gelegen tussen de Binnenkant en de Kalkmarkt, niet is toegestaan. Het bestemmingsplan kent hiervoor geen ontheffingsmogelijkheid. 2

3 1.4 Procedure projectbesluit Het bestemmingsplan biedt geen vrijstellings- of wijzigingsmogelijkheid voor het mogelijke maken van het ingediende bouwplan. De aanvraag om bouwvergunning moet dan ook tevens worden gezien als een verzoek om het nemen van een projectbesluit op grond van artikel 3.10 Wro (zoals geldig tussen 1 juli 2008 en 1 oktober 2010). Een ontwerpprojectbesluit wordt gelijktijdig met de ontwerpbouwvergunning terinzage gelegd. Een ieder mag zijn zienswijze naar voren brengen. Het (ontwerp)projectbesluit moet zijn voorzien van een goede ruimtelijke onderbouwing. Dit document beoogt hierin te voorzien. De deelraad is bevoegd tot het nemen van het projectbesluit. 2 Beleidskader In dit hoofdstuk wordt het voor dit initiatief relevante beleidskader beschreven. Vooropgesteld wordt dat het Rijks- en provinciaal beleid, geen relevantie heeft voor dit plan. Het betreft hier met name een verandering gericht op het gebruik van een bestaand gebouw. Het voornemen is niet in strijd met de Nota Ruimte van het Rijk en met de provinciale Structuurvisie Noord Holland Gemeentelijk beleid Beleidsplan binnenstad 1993 De binnenstad is door de eeuwen heen het centrum geweest van economische activiteiten. Het feit dat er ongeveer evenveel mensen in de binnenstad wonen als er werken is uniek en draagt bij aan de aantrekkelijkheid van Amsterdam. In 1993 is het beleid voor de binnenstad uiteengezet in het Beleidsplan Binnenstad. De belangrijkste hoofddoelstelling hierin is: het versterken van de centrumpositie en het handhaven van de functiemenging. Deze hoofddoelstelling is nog steeds actueel. Andere hoofddoelstellingen zijn het behoud van de kwaliteit van het historisch stadsbeeld, het verbeteren van de veiligheid en de leefbaarheid en van de bereikbaarheid. Met de vaststelling van het Meerjarenperspectief Binnenstad in 1999 is er een vijfde hoofddoelstelling toegevoegd, namelijk het zorgen voor een adequaat activiteiten- en voorzieningenniveau voor bewoners. Het vinden van de juiste balans tussen wonen, werken en vrijetijdsbesteding en tussen de verschillende economische functies onderling is de voortdurende opdracht voor bestuurders, ondernemers en bewoners van de binnenstad. Strategische Visie 2002 In de Strategische Visie Amsterdamse Binnenstad zijn de vijf (hoofd)doelstellingen uit het Beleidsplan Binnenstad herbevestigd. Voor het zeker stellen van deze doelstellingen zijn onder meer de volgende uitgangspunten geformuleerd: waarborgen dat de binnenstad als woonplek toegankelijk blijft voor alle inkomensgroepen; waarborgen dat binnen de functiemenging diversiteit en kwaliteit kenmerkend blijven; waarborgen dat de binnenstad een plek blijft voor innovatieve experimenten; waarborgen dat de drukte die de centrumpositie met zich meebrengt beheerst wordt en overlast beperkt wordt. Het voorliggend plan past in de Strategische Visie. Door het mogelijk maken van extra woningen aan dit deel van de Prins Hendrikkade wordt een bijdrage geleverd aan het versterken van de functie menging in de binnenstad. De Prins Hendrikkade kenmerkt zich nu door een grote hoeveelheid kantoorvoorzieningen. Door het hoge geluidsniveau staat het wonen onder druk. Woonvisie De Woonvisie voor stadsdeel Centrum (tot 2012) is op 30 oktober 2008 vastgesteld door de stadsdeelraad. Met haar unieke woon- en leefklimaat neemt stadsdeel Centrum een sterke plaats in binnen de regionale woningmarkt. De invloed van het stadsdeel op de woningmarkt is echter zeer beperkt, niet alleen door de regionale schaal van de markt, maar ook omdat veel beleid en afspraken niet onder de bevoegdheid van het stadsdeel vallen. Dit geldt voor de kaders van de woonruimteverdeling, nieuwbouwbeleid, afspraken over verkopen en aanbiedingsafspraken over 3

4 vrijkomende huurwoningen met corporaties en dergelijke. Ten aanzien van het huurniveau van woningen gelden de landelijke regels. In de woonvisie wordt speciale aandacht gevraagd voor de woonbehoefte van ouderen en middeninkomensgroepen. Het vijf nieuwe woningen in het voorliggende plan kunnen worden gezien als een toevoeging aan de voorraad midden woningen. Structuurvisie Amsterdam 2040 Op basis van de Wet ruimtelijke ordening heeft de gemeenteraad op 17 februari 2011 de Structuurvisie 'Amsterdam 2040: economisch sterk en duurzaam' vastgesteld. Hiermee is het structuurplan 'Kiezen voor stedelijkheid' (2003) komen te vervallen. De Structuurvisie vormt een toetsingskader voor ruimtelijke plannen. In de Visie zet Amsterdam er op in om Amsterdam en de regio economisch sterk en duurzaam te laten zijn en te kunnen ontwikkelen als internationaal concurrerende, duurzame, Europese metropool. Daarbij is de aandacht voor de ontwikkeling met name gericht op een aantal onderwerpen. Een daarvan is meer woonkwaliteit in de stad en intensivering van het wonen (er wordt ingezet op het toevoegen van woningen aan de voorraad, met bijbehorende (maatschappelijke) voorzieningen. Het plan betreft een uitbreiden van het aantal woningen. Hiermee levert het plan een bijdrage aan dit onderdeel van het gemeentelijk beleid. Wonen in de metropool, woonvisie Amsterdam tot 2020 De stedelijke woonvisie is in 2008 vastgesteld door de gemeenteraad. De woonvisie bevat een aantal thema's dat enerzijds de bestaande stad Amsterdam schetst en anderzijds de ambities verwoordt. De ambitie is gericht op zowel een attractieve stad met nadruk op de economische kracht als een ongedeelde stad, gericht op het voorkomen van sociale segregatie en ruimtelijke tweedeling. Zeven thema's met speerpunten voor de toekomst zijn geformuleerd, waaronder emancipatiestad, vernieuwde stad en duurzame stad. Stadsdeel Centrum valt in de centraal stedelijke zone, het centrum van de Metropool Amsterdam. Uitwerking van de zeven thema's levert de volgende specifieke speerpunten op: behoud van een groot deel kleine oude woningen; behoud van gemengdheid; aanbod creëren in het middensegment, ook voor (kleine)gezinnen; hoogstedelijk woonmilieu is uitgangspunt voor nieuwbouw; benutten van locaties voor topsegment; oases behouden en creëren; toevoegen ouderenwoningen, zowel in nieuwbouw als bestaande bouw; meer mogelijkheden voor short stay; illegale hotels en woonfraude bestrijden. Het plan voor Prins Hendrikkade 124 past in deze visie. Short stay, Kort wonen in Amsterdam en de Uitwerkingsnotitie Short Stay beleid en het Verdeelbesluit stadsdeel Centrum Op 11 februari 2009 heeft de gemeenteraad de beleidsnotitie 'Short Stay, Kort wonen in Amsterdam' vastgesteld. De notitie is op 1 juli 2009 in werking getreden. Doel van dit beleid is om aan de behoefte van werknemers van internationale bedrijven aan tijdelijke woonruimte tegemoet te komen. Van 'short stay' wordt gesproken als het een verblijf/wonen betreft van tenminste een week tot maximaal zes maanden. Voor de verhuur voor short stay van zelfstandige woningen met een huur boven de huurprijsgrens kan een vergunning voor woningonttrekking voor een periode van maximaal 10 jaar worden aangevraagd. Alle stadsdelen hebben voor de bestaande woningvoorraad een quotum aan short stay woningen gekregen. Stadsdeel Centrum heeft een quotum van 15% dat neerkomt op 430 woningen. In de Uitwerkingsnotitie Short Stay beleid en Verdeelbesluit stadsdeel Centrum, vastgesteld door het dagelijks bestuur en in werking getreden op 1 juli 2009, is dit quotum onderverdeeld naar verschillende gebieden van de binnenstad. Voor het gebied rondom de Nieuwmarkt gaat het om een quotum van 30 woningen. 4

5 2.2 UNESCO Werelderfgoed en beschermd stadsgezicht De zeventiende-eeuwse grachtengordel van Amsterdam is op 1 augustus 2010 geplaatst op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Hiermee wordt bijgedragen aan het versterken van het bewustzijn, het begrip en de waardering van de wereldgemeenschap voor dit 400 jaar oude waardevolle culturele, architectonische en stedenbouwkundige erfgoed. Tevens is dit een erkenning dat Amsterdam (gemeente en stadsdeel, maar ook eigenaren, ondernemers en bewoners) de grachtengordel op een goede manier in stand houdt en beschermt. De zeventiende-eeuwse grachtengordel vormt de zogenoemde kernzone (de 'property'), het gebied dat is geplaatst. De overige delen van de historische binnenstad binnen de Singelgracht vormen de bufferzone. De bufferzone is aangewezen als een extra beschermingsgebied om de kernzone. De kern- en bufferzone liggen beide in het beschermd stadsgezicht van de binnenstad van Amsterdam. De grenzen van de bufferzone komen overeen met de grenzen van het beschermde stadsgezicht. Als het Werelderfgoed Comité (World Heritage Committee) besluit een erfgoed toe te voegen aan de Lijst van het Werelderfgoed, stelt het Comité, hiertoe geadviseerd door Niet Gouvernementele Organistaties (NGO's), een Verklaring van Uitzonderlijke universele waarde vast. Uitzonderlijke universele waarde houdt in, dat de culturele of natuurlijke betekenis van wat als het erfgoed wordt gezien zo uitzonderlijk is, dat deze het nationale belang overstijgt en van algemeen belang is voor huidige en toekomstige generaties van de gehele mensheid. De verklaring bestaat uit een korte samenvattende beschouwing (synthesis), een beschrijving van de criteria waaraan het erfgoed voldoet, een beschrijving van de manier waarop het erfgoed voldoet aan de voorwaarden (wegingsfactoren) van integriteit (integrity) en echtheid (authenticity) en tenslotte een beoordeling van het systeem waarmee het erfgoed wordt beheerd en beschermd. De huidige instrumenten hiervoor zijn de aanwijzing tot beschermd stadsgezicht en de daarmee samenhangende beschermende bestemmingsplannen. Daarnaast is de methode van cultuurhistorische analyses van groot belang om randvoorwaarden aan initiatieven te kunnen stellen. Bij besluit nr. U99/583, d.d. 29 januari 1999 is de binnenstad aangewezen als Beschermd Stadsgezicht. Het aanwijzingsbesluit is onherroepelijk geworden op 24 januari De aanwijzing heeft ertoe geleid dat in het bestemmingsplan Westelijke grachtengordel 2000 regels zijn opgenomen ter bescherming en versterking van de aanwezige cultuurhistorische waarden. Het pand Wolvenstraat 25 is onderdeel van de grachtengordel en valt daardoor binnen het UNESCO kerngebied en het beschermd stadsgezicht. 3. Het project 3.1 Historische ontwikkeling Prins Hendrikkade 120, 123, 124 De panden Prins Hendrikkade 120, 123 en 124 zijn gelegen in het middelste van de drie bouwblokken op het langwerpige Waalseiland, dat in 1644 werd aangelegd als schokbreker binnen de geplande nieuwe havenuitbreidingen van Amsterdam. Doordat ongeveer tezelfdertijd werd besloten tot de aanleg van de Oostelijke eilanden als werkeilanden kreeg het Waalseiland een woonbestemming. Daarmee neemt het eiland binnen de Amsterdamse stadsuitbreidingen in de 17 de eeuw een bijzondere plaats in, niet behorend tot de Derde of de Vierde uitleg, maar min of meer zelfstandig ontwikkeld en een exclusief woongebied in het midden van de stedelijke economische bedrijvigheid. 5

6 6

7 De bouwblokken kunnen als gevolg van deze laatste bijzonderheid tevens gezien worden als een vingeroefening voor de verkaveling van de Vierde uitleg. De verkaveling is zeer rationeel en regelmatig, met diepe percelen aan de lange zijden van het bouwblok, de scheiding exact in het midden van het bouwblok en de ondiepe percelen aan de kopse kanten (H-vorm). In de hoeken zijn de percelen op regelmatige wijze vervlecht, dan wel gesmaldeeld. Het wonen op stand was aan het water, de ambachten en de neringen in de dwarsstraten. Keuren werden uitgevaardigd om het exclusieve woondomein te borgen: opslag alleen in pakkelders en op pakzolders, maar verder niet op het voorerf, evenmin was de vestiging van smederijen en kuiperijen toegestaan en tenslotte was het verboden bebouwing aan stegen en sloppen te creëren. De enige keur die (nog) niet werd uitgevaardigd was die op de achtergevelrooilijn. Dit verklaart het verschil tussen de twintig jaar later gerealiseerde bouwblokken in de Vierde uitleg en het Waalseiland. De keurtuinen in de Vierde uitleg zijn nog steeds onbebouwd, terwijl de tuinen van het Waalseiland, oorspronkelijk ook zeer groen, vrijwel geheel bebouwd zijn, zij het wel binnen de oorspronkelijke verkavelingsstructuur. Overigens speelt ook mee dat de blokken aan de Prins Hendrikkade afgewaardeerd zijn en dat de percelen minder diep zijn. Dat de bebouwing zich zo ver naar achteren heeft uitgestrekt, een soort van verdubbeling van het traditionele Amsterdamse woonhuis, is overigens een unieke en bijzondere karakteristiek. In ieder geval was het Waalseiland in de periode van de eerste aanleg in status te vergelijken met de status van de grachtengordel. De stadshistoricus Von Zesen had het reeds in 1664 over de grachtengordel aan het IJ. De populariteit van het gebied was af te meten aan het grote succes van de veiling. Alle 122 kavels vonden gretig aftrek bij maar liefst 108 kopers. 7

8 Van de drie bouwblokken is één gesloopt, ten behoeve van het Scheepvaarthuis, maar de andere twee zijn nog gaaf bewaard gebleven. De verkaveling van het middelste bouwblok is het meest gaaf, zowel op de koppen als op de lange zijden. Ook de panden Prins Hendrikkade 120, 123 en 124 passen binnen dit authentieke beeld. Opmerkelijk genoeg zijn ook de hoeken van het middelste bouwblok georiënteerd op het water, dus meer stand dan wanneer de hoekpanden op de dwarsstraat gericht zouden zijn. Binnen de systematiek van de uitleg van de grachtengordel was de vierkante meterprijs van (hoek)winkelpanden hoger, maar blijkbaar is op het Waalseiland de keus anders gemaakt. Prins Hendrikkade 120 is een hoekpand, een latere invulling, maar nog steeds op het water, dat allang niet meer zichtbaar is, georiënteerd. Het hoekperceel is zo regelmatig dat het vermoedelijk de oorspronkelijke uitgifteparcellering betreft. Maar ook is het mogelijk dat één eigenaar drie hoekpercelen kocht om vervolgens te herverkavelen De nummers 123 en 124 zijn lange, diepe percelen aan de gracht, waarbij nummer 123 waarschijnlijk de oorspronkelijke breedtemaat vertoont, terwijl nummer 124 iets smaller is. Dat kan duiden op het smaldelen van drie door één persoon aangekochte percelen, waar vervolgens vier huizen op werden gebouwd. Wat betreft de bebouwing kan worden opgemerkt dat de gevels de parcellering exact weergeven: per kavel één huis met één hoofdontsluiting (en eventueel ook secundaire ontsluitingen). Dit beeld is in de gevelwand van de Prins Hendrikkade sinds de zeventiende eeuw grotendeels onveranderd. Prins Hendrikkade 124, verbouwing woonhuis Goed te zien is dat het woonhuis een bijna dubbele lengte heeft. 8

9 3.2 Afwijkingen van het bestemmingsplan Het bestemmingsplan Nieuwmarkt 2004 is een conseverend plan, dat de bestaande situatie vastlegt. De gronden hebben grotendeels de bestemming Gemengde doeleinden, waarbinnen uitwisseling van functies mogelijk is. De omzetting van niet-geluidsgevoelige functies naar geluidsgevoelige functies (woningen) is echter op grond van artikel 3 lid 1 onder G van de regels niet toegestaan langs de Prins Hendrikkade tussen de Binnenkant en de Kalkmarkt, aangezien daar de maximaal toelaat geluidsbelasting van 65 db(a) met 1 tot 2 db(a) wordt overschreden. Aan de Prins Hendrikkade bevonden zich evenwel al woningen voordat het bestemmingsplan Nieuwmarkt 204 van kracht werd. In het pand Prins Hendrikkade 124 bevonden zich al twee woningen. De eigenaar van het pand wil deze twee woningen ten behoeve van short stay gaan gebruiken. 3.3 Ruimtelijke onderbouwing Nieuwe woningen De Prins Hendrikkade is een van de drukste verkeersroutes in de binnenstad. Naast het vele autoverkeer is het ook een belangrijke route voor streekbussen tussen IJtunnel en Centraalstation. Als gevolg van het vele verkeer is het geluidsniveau op de voorgevels van de bebouwing hoger dan de maximale grenswaarde van 65 db(a). Het vaststellen van een hogere grenswaarde is dan ook niet mogelijk. De enige mogelijkheid om binnen de normen van de Wet geluidhinder toc hwonen op deze locatie mogelijk te maken is door middel van het gebruik van een zogenaamde dove gevel. Een dove gevel heeft geen te openen delen, zodat deze niet als gevel wordt gezien en de geluidbelasting dus niet relevant is. Concreet betekent dit dat er geen te openen ramen en ventilatieroosters in deze gevel mogen worden gemaakt. Op basis van het Bouwbesluit dienen in de gevel voorzieningen te zijn opgenomen om een maximaal geluidsniveau (binnenwaarde) van 35 decibel db(a) te garanderen. Om een dove gevel en de juiste binnenwaarde bij bestaande gebouwen te creëren, zijn ingrepen aan de gevel nodig. Ten tijden van het opstellen van het bestemmingsplan Nieuwmarkt 2004 bestonden deze maatregel voornamelijk uit bouwkundige ingrepen die aan de buitenzijde van het pand nodig waren. Omdat de Prins Hendrikkade voornamelijk uit rijks-, en gemeentelijke monumenten bestaat, waarbij de gevel en de detaillering van de kozijnen van grote waarde zijn, werd verondersteld dat het construeren van de betreffende gevels niet goed mogelijk zou zijn. Daarom is in de regels van het plan een algeheel verbod op omzetting naar geluidgevoelige bestemmingen opgenomen en is niet gekozen voor het toestaan onder de voorwaarde dat een dove gevel zou worden gecreëerd. De ontwikkeling in de bouw heeft echter niet stilgestaan. Op het gebied van geluidsreductie zijn er nieuwe mogelijkheden. Deze mogelijkheden zijn in monumenten goed toepasbaar. Door het toepassen van deze technieken worden de monumentale waarden van de gebouwen niet aangetast maar kan er wel worden voldaan aan de voorgeschreven binnenwaarde van 35 decibel. Op 20 oktober 2011 is voor het pand een omgevingsvergunning verleend voor het treffen van de bouwkundige maatregelen die nodig zijn om de betreffende binnenwaarde te bereiken en de dove gevel te constureren. Bureau Monumenten Amsterdam heeft in dit verband positief geadviseerd; de monumentale waarde van het gebouw zijn bij deze ingrepen niet in het geding. Voorts beschikken alle nieuw te maken woningen over een stille zijde aan de achterkant. Dit geeft de mogelijkheid om de woningen voldoende te spuien zonder dat een onaanvaardbaar geluidniveau de woning binnenkomt. Gebruik van twee bestaande woningen ten behoeve van short stay 9

10 Voor de betreffende twee bestaande woningen die de initiatiefnemer voor short stay in gebruik wil nemen zijn op 9 februari 2010 woningonttrekkingsvergunning (ten behoeve van short stay) verleend. Het beleid van het stadsdeel brengt met zich mee dat het stadsdeel in dat geval het gebruik ten behoeve van short stay ook planologisch mogelijk, bijvoorbeeld door middel van een projectbesluit, zoals hier. 4. Omgevingsaspecten 4.1 Luchtkwaliteit De ontwikkeling is zodanig beperkt dat deze niet in betekenende mate bijdraagt aan een verslechtering van de luchtkwaliteit aan de Prins Hendrikkade. 4.2 Geluid De geluidsbelasting op de gevel van Prins Hendrikkade overschrijdt de maximale grenswaarde. In het bestemmingsplan Nieuwmarkt 2004 zijn geluidsgevoelige functies op dit deel van de Prins Hendrikkade uitgesloten. Om geluidsgevoelige functie op deze locatie mogelijk te maken is een dove gevel nodig. In het plan blijkt een dergelijke gevel aanwezig waardoor de geluidsgevoelige functie wonen mogelijk wordt. 4.3 Externe veiligheid De locatie bevindt zich niet in een van de zones met een verhoogd risico. 4.4 Bodem, Waterhuishouding,Archeologie Het betreft een interne verbouwing waarbij geen grondberoering plaats vindt. 5. Economische uitvoerbaarheid Het betreft een particulier initiatief. Er is geen reden om aan de economische uitvoerbaarheid te twijfelen. 10