MASTERPROEF GENEESMIDDELENONTWIKKELING ALGEMENE RICHTLIJNEN. Prof. Dr. A. Van Aerschot Prof. Dr. M. Baes

Transcriptie

1 MASTERPROEF GENEESMIDDELENONTWIKKELING ALGEMENE RICHTLIJNEN Prof. Dr. A. Van Aerschot Prof. Dr. M. Baes

2 1. SAMENSTELLING De masterproef dient te worden ingebonden en beantwoordt aan de volgende voorwaarden: - bladformaat A4 - uitgelijnde tekst met spatiëring een lettertype naar eigen voorkeur, grootte 11 of 12 De masterproef is samengesteld uit de volgende delen: - Een kartonnen omslagkaft (vide infra) - Een onbedrukt wit blad - De omslagkaft identiek herhaald op een witte pagina - Een pagina met tekst betreffende auteursrecht - Eventueel een pagina met een Dankwoord - Een pagina met de inhoudsopgave, dit omvat zowel deel I als deel II - Een lijst met gebruikte afkortingen - Een blad met Masterproef Deel I (vide infra) - Het rapport van het onderzoekswerk. Dit beslaat maximaal 40 pagina s en omvat een inleiding, doel van de studie, materialen en methoden, resultaten, discussie, referenties (voor meer gedetailleerde richtlijnen, vide infra) - Een blad met Masterproef Deel II (vide infra) - De tekst van het onderzoeksproject. Dit beslaat 8 12 pagina s (voor meer informatie vide infra) - Een onbedrukt wit blad - Een onbedrukte, kartonnen omslagkaft (achterzijde) 2

3 2. OMSLAGKAFT De kartonnen omslagkaft, in een bij voorkeur neutrale kleur, omvat de algemene gegevens, gecentreerd over de volle lengte en breedte van het blad (voorbeeld in bijlage). Bovenaan: - Het logo van de universiteit (Sedes) - KATHOLIEKE UNIVERSITEIT LEUVEN (in hoofdletters) - FACULTEIT FARMACEUTISCHE WETENSCHAPPEN (in hoofdletters) Midden: - De TITEL VAN DE SCRIPTIE (volledig in hoofdletters) Onderaan links: - De naam van het laboratorium of de onderzoeksgroep - De naam van de promotor en eventueel de naam van de begeleider - Voor de Erasmusstudenten worden zowel het buitenlands laboratorium met promotor/begeleider als de promotor en laboratorium van de KULeuven vermeld Onderaan rechts: - De vermelding Masterproef ingediend tot het behalen van het diploma van Master in de Geneesmiddelenontwikkeling gevolgd door de voornaam (in kleine letters) en de FAMILIENAAM (in hoofdletters) van de student(e). Onderaan midden : Leuven 20xx-20xx (het academiejaar waarin de Masterproef verdedigd wordt). Het lettertype kan vrij gekozen worden, maar de voorkeur gaat naar een vlot leesbaar lettertype. Zorg er voor dat de naam van de universiteit, de titel van de scriptie en de naam van de auteur opvallen door een groter lettertype of een omkadering toe te passen (voorbeeld in bijlage). Gebruik ook niet te veel diverse lettertypen door elkaar op éénzelfde blad. De titelpagina wordt op identieke wijze afgedrukt op een gewoon wit blad, dat van de omslagkaft gescheiden wordt door het invoegen van een onbedrukt wit blad. 3

4 KATHOLIEKE UNIVERSITEIT LEUVEN FACULTEIT FARMACEUTISCHE WETENSCHAPPEN TITEL Laboratorium voor XXX Masterproef ingediend Prof. Dr. XXX (de promotor) tot het behalen van het (Promotor 2) Diploma van Master in de Geneesmiddelenontwikkeling door Begeleiding: Apr. XXX Voornaam NAAM Academiejaar 20xx 20xx 4

5 3. AUTEURSRECHT Na het wit titelblad komt volgende tekst ter regeling van het auteursrecht: De auteur en de promotor(en) geven de toelating deze scriptie voor consultatie beschikbaar te stellen en delen ervan te kopiëren voor persoonlijk gebruik. Elk ander gebruik valt onder de beperkingen van het auteursrecht, in het bijzonder met betrekking tot de verplichting uitdrukkelijk de bron te vermelden bij het aanhalen van de resultaten uit deze scriptie. De auteurs en de promotor(en) behouden zich het recht delen van deze scriptie aan te wenden voor wetenschappelijke publicaties. Na deze tekst komen de datum, de namen van de auteur en de promotoren en de originele handtekeningen. Confidentieel onderzoek. Mogelijk heeft de onderzoeksstudent meegewerkt aan onderzoek met een confidentieel karakter. Deze situatie kan zich ook voordoen voor Erasmus studenten. Dit ontslaat de betrokken student echter geenszins van de verplichtingen het onderzoekswerk uitvoerig te beschrijven, een projectvoorstel te formuleren en het geheel van de masterproef te verdedigen. De confidentialiteit kan echter steeds verzekerd worden na een aan de coördinatoren gericht gemotiveerd verzoek. In dit geval zal de verdediging in besloten zitting plaats vinden, en zullen de evaluatoren een confidentialiteitsverklaring ondertekenen. Het masterproefschrift zal tevens ten vroegste na het behalen van het einddiploma (dus 12 maanden na het beëindigen van het onderzoekswerk) vrijgegeven worden. Ten behoeve van zowelde binnenlandse als buitenlandse promotoren kan een dergelijk document op verzoek ook reeds voor de voorlopige versie opgemaakt worden. 4. DANKWOORD Het dankwoord of woord vooraf, dat geen essentieel deel uitmaakt van de Masterproef, komt op een afzonderlijke pagina na deze met de tekst betreffende auteursrecht, zonder pagina-nummering. In dit deel dankt de auteur (in volgorde van belangrijkheid) de personen die hebben bijgedragen tot het realiseren van de scriptie (promotor(en), begeleider(s), andere betrokken personen, ouders, enz...). Het dankwoord is persoonlijk, zodat de ik-vorm gebruikt kan worden. Meestal wordt voor de tekst een ander lettertype gebruikt of wordt de tekst cursief gedrukt, gewoonlijk onderaan het blad. 5

6 5. INHOUDSOPGAVE Bij elk rapport dat meer dan vijf pagina s lang is, hoort een beknopte opgave van de inhoud, opdat de lezer een overzicht zou hebben van de diverse onderverdelingen van de tekst. De pagina s met de inhoudsopgave worden zelf niet genummerd. Voor de onderverdelingen dient een consequent systeem gebruikt te worden, namelijk het decimaal systeem, dat enkel uit cijfers (gevolgd door een punt) bestaat. Het eerste cijfer van de nummering betreft het hoofdstuk, het tweede cijfer de belangrijkste onderverdeling, enz... Er wordt echter niet verder gegaan dan vier niveaus. Zo slaat op het tweede hoofdstuk, de derde hoofdonderverdeling, de vierde nevenonderverdeling. In de inhoudsopgave wordt, bij de diverse onderverdelingen, op dezelfde lijn en rechts gealigneerd, het nummer van de pagina aangegeven, waarbij het betreffend onderdeel begint. De overzichtelijkheid wordt bevorderd door alle gelijkwaardige onderdelen op een gelijke afstand van de linkermarge te plaatsen. 6. LIJST MET GEBRUIKTE AFKORTINGEN In de regel geldt dat zo weinig mogelijk gebruik gemaakt wordt van afkortingen. Toch kunnen heel wat wetenschappelijke termen verkort weergegeven worden om lange herhalingen te vermijden. De officiële en algemeen bekende afkortingen dienen niet in deze lijst opgenomen te worden (bijvoorbeeld g voor gram, s voor seconde, min voor minuut, u voor uur, C voor graden Celcius; zie ook de Woordenlijst Nederlandse Taal of het groene boekje ) In de lijst met afkortingen kunnen ook symbolen opgenomen en verklaard worden. 7. TEKST VAN HET ONDERZOEKSWERK Deze sectie begint met een blad waarop de tekst staat MASTERPROEF DEEL 1 RAPPORT VAN HET ONDERZOEKSWERK De scriptie zelf, die maximum veertig pagina s omvat (inclusief literatuurlijst), moet duidelijk ingedeeld zijn. De titels van de onderverdelingen worden in de tekst onderscheiden aan de hand van hoofdletters en gewone letters, al dan niet vetjes gedrukt en telkens onderstreept (hoofdstuk) (zie ook bij 5. Inhoudsopgave). Elke nieuwe eerste onderverdeling start op een nieuwe pagina. 6

7 1. HOOFDLETTERS VET (op een nieuwe pagina) 1.1. HOOFDLETTERS Gewone letters vet Gewone letters 7.1. Inleiding In de inleiding wordt het onderwerp van de scriptie in perspectief geplaatst. De achtergronden, inclusief historische, worden beschreven in een vlot leesbare tekst zonder al te veel details. De probleemstelling wordt besproken, in combinatie met de goede redenen, die aanleiding hebben gegeven tot de studie. De opbouw en de algemene samenhang van de verschillende delen moet verduidelijkt worden. De belangrijkste bevindingen in het domein ( state of the art ) worden voorgesteld en het nut van de ondernomen studie wordt gesitueerd. Tracht figuren te gebruiken om een hypothese of model te illustreren. Indien tabellen, schema s of figuren overgenomen worden uit de literatuur, dient men krediet te geven aan de auteurs (zie ook 7.7. Literatuurlijst) door te vermelden, onmiddellijk na de hoofding: Uit: W. Smith et al, J. Pharmacol., 1995, 47, of, indien eigen veranderingen aangebracht worden: Naar: W. Smith et al, J. Pharmacol., 1995, 47, Indien een tabel meer dan één pagina lang is, dient op de volgende pagina de hoofding herhaald te worden, gevolgd door de vermelding: (vervolg). De lengte van het inleidend gedeelte moet in verhouding zijn tot het belang ervan (richtlijn 8 12 bladzijden) Objectieven Hier worden de doelstellingen van de studie kort besproken (1 à 2 pagina s). Een bredere situering kan nuttig zijn, vooral voor een lezer, die snel wil weten waarover de scriptie handelt en bijgevolg onmiddellijk de aandacht richt op de objectieven. Dit aspect moet klaar en duidelijk voorgesteld worden. Het spreekt vanzelf dat de bij de aanvang beoogde doelstellingen vaak niet of onvolledig gehaald worden gezien de korte tijdspanne die slechts aan dit onderzoekswerk kan besteed worden. Bijgevolg kan dit onderdeel pas na de afwerking van de scriptie gefinaliseerd worden, zodat de objectieven in lijn kunnen gebracht worden met de resultaten. 7

8 7.3. Materialen en methoden Experimentele procedures die reeds uitgebreid in cursussen of practica behandeld werden, moeten niet uitvoerig beschreven worden. Technieken die door de doctoraatsstudent niet zelf werden uitgevoerd, maar die wel aanleiding gegeven hebben tot de resultaten, moeten niet beschreven worden. Let op om een correcte wetenschappelijke taal te gebruiken en geen laboratoriumjargon. Vermijd om een kookboekstijl te gebruiken. Indien volumes van de componenten van een reactiemengsel gegeven worden, moet ook hun concentratie toegevoegd worden. Het is eigenlijk nuttiger om de finale concentraties te vermelden dan deze van de stockoplossingen. Bij het begin van elke procedure geef je in het kort het principe van de methode en het beoogde doel. De lengte van dit gedeelte hangt af van het aantal verschillende technieken die gebruikt werden (richtlijn 8 12 bladzijden) Resultaten De eigen resultaten dienen duidelijk onderscheiden te worden van de reeds bekende en in de literatuur gepubliceerde bevindingen. De zinsbouw van de tekst moet correct zijn in een wetenschappelijke weergave. Dit houdt in dat soberheid geboden is bij het schrijven. Het gebruik van wetenschappelijke taal of vaktaal is onontbeerlijk. De resultaten worden genoteerd zonder franjes en zonder dat er literaire hoogstandjes aan te pas komen. Een té losse en anecdotische schrijfstijl wordt niet geapprecieerd. De inhoud van de tekst is belangrijker dan de literaire waarde ervan. Anderzijds dient er toch gestreefd te worden naar afwisseling in woordkeuze en zinsopbouw, teneinde de lezer niet te vervelen met stereotiepe zinswendingen. Voor de juiste spelling wordt nogmaals verwezen naar de Woordenlijst Nederlandse Taal (het Groene Boekje ). De weergave, analyse, bespreking en interpretatie van de gegevens moeten in keurige en verstaanbare taal meegedeeld worden. Het is vaak een kunst ingewikkelde zaken op een eenvoudige manier voor te stellen. Voor de vlotte leesbaarheid mogen geen té lange zinnen, inclusief bijzinnen, gebruikt worden. De tekst wordt geschikt in paragrafen met coherente inhoud. Te korte of te lange paragrafen ogen niet goed. In regel bevat een pagina 3 à 5 paragrafen. Bij de eerste regel van een nieuwe paragraaf wordt telkens ingesprongen. 8

9 Wees kritisch op jezelf en herschrijf zo vaak als nodig. Het is als auteur een uiterst aan te raden oefening zich voortdurend in de plaats te stellen van de geïnteresseerde en nieuwsgierige lezer, die weliswaar over de minimaal vereiste vorming beschikt, maar toch relatief onbekend is met de beschreven materie. Het is verder zinloos fenomenen te beschrijven of zaken te vermelden, die je zelf niet tenvolle verstaat of die onvoldoende herhaald werden om een besluit te trekken. In zulk geval is het verstandiger een bepaald tekstgedeelte gewoon te schrappen. Bij voorkeur wordt de scriptie gesteld in de onpersoonlijke vorm of in het passivum. Vermijd zoveel mogelijk de ik -vorm of de term men. Ook het gebruik van vreemde woorden dient vermeden, zeker als er Nederlandstalige equivalenten bestaan. Verwijzingen naar de literatuur of naar zelf uitgevoerde experimenten worden in de verleden tijd gesteld. Indien veel scheikundige verbindingen voorkomen in de tekst, is het aangeraden er een nummer (steeds vetjes, bijvoorbeeld verbinding 3) aan toe te kennen, waarbij de structuren zelf in een schema worden voorgesteld. Zo dienen de verbindingen in reactieschema s eveneens te worden genummerd en worden deze nummers in het experimenteel gedeelte hernomen Tabellen, schema s en figuren Tabellen, schema s en figuren worden in de tekst aangebracht, zodra er melding van wordt gemaakt in de tekst (steeds hoofdletter voor de eerste letter van Tabel, Schema of Figuur). Hierbij moet rekening gehouden worden met de lay-out. Zo moeten witte, onbedrukte delen op een pagina vermeden worden en moet alles passen binnen de voor het werk ingestelde afmetingen van de bladspiegel. Desnoods zal een volgend tekstdeel eerst komen en kan de tabel, het schema of de figuur ingepast worden bij het begin van de volgende pagina. De resultaten die voorgesteld worden in tabellen, schema's of figuren dienen in de tekst besproken en geïnterpreteerd te worden. Het is echter noodzakelijk dat tabellen, schema's en figuren op zichzelf kunnen gelezen worden. Daartoe dienen zij een volgnummer, een kernachtige titel en een korte beschrijving van het experiment te bevatten. Er wordt een dubbele nummering gebruikt, gevolgd door de titel. Het eerste nummer geeft het hoofdstuk aan, waarin de tabel, het schema of de figuur voorkomt, het tweede nummer betreft de volgorde in het hoofdstuk. Zo is Tabel 3.2. de tweede tabel in hoofdstuk 3. De titel van een tabel staat steeds boven de tabel, terwijl de titels van een schema of een figuur onderaan het schema of de figuur geplaatst worden. Gegevens in tabellen dienen zeer ordelijk voorgesteld; zo worden getallen gealligneerd volgens komma s en worden grote getallen zoveel mogelijk als machten van 10 9

10 weergegeven. Verdere detaillering of toelichting in tabellen wordt meestal verstrekt door een kleinere letter (grootte 10) a, b, c, enz... in superscript te plaatsen bij het betreffende item en in voetnoot de gewenste uitleg te geven (voorbeeld in bijlage). De assen in een grafiek moeten steeds de gepaste grootheid en SI-eenheid dragen. Op de horizontale as wordt gewoonlijk de onafhankelijke variabele uitgezet, op de verticale as de afhankelijke variabele. Eventueel kan, in het geval te lange uitleg nodig is (bijvoorbeeld chromatografische condities), verwezen worden naar de tekst of naar het experimenteel deel (voorbeeld in bijlage). Bij reactieschema s dienen ook de reagentia aangegeven te worden (voorbeeld in bijlage) Voor de analytische beschrijving van chemische producten (NMR en massa) is het toegelaten het decimale punt te hanteren conform de Engelstalige literatuur. Dit bespaart administratieve overlast en verhoogt de leesbaarheid. Vermeld dit in voorkomend geval dan wel in de algemene sectie van Materialen en Methoden 7.6. Discussie In dit deel worden de voornaamste resultaten geïnterpreteerd en besproken in het licht van literatuurgegevens. De passende besluiten worden geformuleerd of gevolgtrekkingen gemaakt. Het besluit moet logisch afgestemd zijn op de doelstellingen van de studie en als zodanig zal een antwoord gegeven worden voor verder onderzoek. Ook dient het besluit beknopt te zijn (1 of 2 pagina s). Het belang van een goed voorgesteld besluit mag niet onderschat worden. Dikwijls is dit het enige onderdeel van de scriptie, dat gelezen wordt door wie snel een globale indruk van het werk wil krijgen of het belang ervan wil inschatten (deze verhandelingen blijven immers 3 jaar ter inzage in de Biomedische bibliotheek) Literatuurlijst Alle literatuur, die in het kader van de scriptie effectief geraadpleegd werd of waarop de auteur zich voor een bewering of een experiment baseert, moet daadwerkelijk vermeld worden. Literatuur, in de algemene zin, omvat o.a. boeken, overzichtsartikels, publicaties uit tijdschriften of symposia, rapporten, thesissen en persoonlijke mededelingen, kortom alle, hoofdzakelijk geschreven, informatie, die ter beschikking stond van de auteur van de scriptie. Het is een morele plicht passend te verwijzen naar de gebruikte bronnen. Ook is het niet zinvol beschikbare informatie zondermeer te dupliceren: in zulke gevallen kan het volstaan te verwijzen naar de bestaande literatuur. Het systeem, dat toegepast wordt om 10

11 naar de literatuur te refereren, moet alle nodige elementen bevatten opdat een geïnteresseerde lezer de betrokken literatuurreferentie zou kunnen raadplegen. Het verwijzen moet dubbel gebeuren, nl. in de tekst waar de publicatie aangehaald wordt en in de literatuurlijst op het einde van de scriptie. Er worden in de wetenschappelijke literatuur diverse methoden om te refereren toegepast, afhankelijk van uitgever en tijdschrift. Om het even welk referentiesysteem dat in internationale tijdschriften gebruikt wordt, kan toegepast worden. Een veel voorkomende methode betreft het naam- jaar-systeem, waarbij de auteur en het jaartal van de publicatie tussen haakjes en cursief aangegeven worden in de tekst (Meersman, 1993). Twee auteurs van één artikel worden beide vermeld (Meersman & De Saedeleer, 1994); indien er meer dan twee auteurs zijn voor een publicatie, wordt enkel de eerste auteur bij naam aangegeven met de vermeld ing et al. (= et alii ) (Meersman et al., 1995). Indien de naam (namen) van de auteur (auteurs) als dusdanig vermeld wordt (worden) in de tekst, wordt ook het jaartal onmiddellijk erna cursief tussen de haakjes aangegeven (1995). Deze techniek wordt veelal in de biochemische en geneeskundige tijdschriften toegepast. Vooral in de scheikundige tijdschriften (doch ook in Nature, Science en vele andere) worden de verwijzingen in volgorde van verschijnen genummerd, met het nummer tussen haakjes (13, cursief) of als superscript. 13 Om een zelfde referentie te hernemen verder in de tekst, wordt uiteraard het betreffende nummer hernomen. Deze laatste techniek vergt uiteraard meer controle betreffende correcte nummering van de referenties. De literatuurlijst omvat een volledige opsomming van alle in de tekst aangehaalde werken. Voor het naam-jaar-systeem dient de lijst alfabetisch te worden opgesteld naar de eerste letter van de familienaam van de eerste auteur, zonder nummering. Indien dezelfde persoon meer dan één keer in een bepaald jaar (bijvoorbeeld 1994) vermeld wordt als eerste auteur, worden de referenties geklasseerd als 1994a, respectievelijk 1994b. De familienaam van de eerste auteur wordt gevolgd door een komma en het initial van zijn/haar voornaam. De andere auteurs worden op dezelfde wijze vermeld. Na de initialen van de laatst vernoemde auteur volgt het jaartal tussen haakjes en een punt. Vervolgens wordt de volledige titel van het werk gegeven, afgesloten door een punt. Dan komen de volledige naam van het tijdschrift (beter nog, de officiële afkorting), komma, het volumenummer, komma en de eerste en laatste pagina van het artikel, gescheiden door een streepje. De tijdschrifttitel wordt cursief gedrukt en het volumenummer wordt onderlijnd. 11

12 Indien geopteerd wordt voor het numerieke systeem, worden de referenties numeriek weergegeven (éénmalig), met vermelding van de auteurs en de tijdschriftgegevens zoals in het eerste systeem. Bij het refereren van een boek wordt, na opgave van de auteur(s) en het jaartal van publicatie, de titel voluit en cursief geschreven, gevolgd door de uitgeverij, de plaats van uitgave en, eventueel, de hoofdstukken of pagina s, die aangehaald worden. Indien gerefereerd wordt naar een specifiek hoofdstuk in een boek, waartoe meerdere auteurs een bijdrage geleverd hebben onder supervisie van andere personen (zogeheten editors ), wordt een aangepaste werkwijze toegepast. In dit geval wordt de volledige titel van het hoofdstuk gevolgd door de vermelding: In:..., de volledige titel van het boek en de namen van de editors met de vermelding (Eds.). Na de plaats van uitgave komt dan nog opgave van de eerste en laatste pagina van het hoofdstuk, voorafgegaan door de vermelding pp (voorbeeld in bijlage). Consulteer tevens de website van de Biomedische bibliotheek waar heel wat richtlijnen en raadgevingen zijn terug te vinden, ook voor het verwijzen naar elektronische bronnen. Tenslotte, verwijs enkel naar artikels die je effectief zelf gelezen hebt. 8. TEKST VAN HET PROJECT Deze sectie begint met een blad waarop de tekst staat MASTERPROEF DEEL 2 PROJECTVOORSTEL De tekst is minimaal 8 en maximaal 12 bladzijden lang (font 11-12, interlinie 1.5) en is als volgt onderverdeeld Situering van het onderzoek Dit is een inleiding van ongeveer 1 blz waarin het algemeen kader van het onderzoek beschreven wordt. Dit zal overlappen met de inleiding van het onderzoeksrapport maar veel korter zijn. 8.2.Probleemstelling en doelstellingen Welk zijn de specifieke vragen die men wil onderzoeken? Dit is vrij kort en beslaat maximaal een halve tot één bladzijde. 12

13 8.3. Preliminaire resultaten Hier kan je in het kort resultaten beschrijven die je zelf bekomen hebt, al dan niet opgenomen in het onderzoekswerk, of door andere leden van het laboratorium bekomen werden en waarop de nieuwe experimenten gebaseerd zijn Experimentele benadering Leg uit welke experimenten gebruikt kunnen worden om elk doel te bereiken. Het is goed om alternatieven te beschrijven en te vermelden welke methode de voorkeur geniet. De methoden mogen in meer detail beschreven worden dan in een normale projectaanvraag de gewoonte is. Er kan aandacht besteed worden aan mogelijke controles die ingebouwd worden, statistische verwerking, specifieke instrumenten die zullen gebruikt worden Referentielijst (zie ook 7.7.) Enkele raadgevingen: Het is zeker toegelaten en zelfs aan te bevelen om figuren te gebruiken om een werkmodel, methode of preliminaire resultaten toe te lichten. Je kan ook aangeven in welke volgorde de verschillende experimenten zullen gebeuren. Je kan vermelden welke de risicovolle aspecten zijn van het onderzoek en wat er kan gebeuren als die mislukken. 13