Wil van de Vorst. De Phisymme-theorie Concept van het heelal Door: Wil van de Vorst. Phi x Symmetrie x Energie = PHISYMME

Transcriptie

1 Wil van de Vorst De Phisymme-theorie Concept van het heelal Door: Wil van de Vorst De Phisymme-theorie beschrijft het concept van het heelal. Het geeft op toegankelijke wijze weer hoe het heelal eruit ziet en hoe het werkt. We wonen in een universum dat is ontstaan als een exponentiële supercentrifuge en dat nog steeds draait en exponentieel uitdijt. De essentie van de Phisymme-theorie schuilt in het woord zelf: Phi x Symmetrie x Energie = PHISYMME Uit onderzoek blijkt dat het universum van een Begin-singulariteit is uitgegroeid tot het huidige heelal en nog steeds met een enorme snelheid uitdijt. Het is 13,8 miljard jaar geleden ontstaan en tot op een fractie van een seconde na het begin in kaart gebracht. Als je alle harde bevindingen (o.a. WMAP en Illustris) in een model stopt kom je tot een elegant en doorgrondelijk concept van het heelal. Phisymme Diagram 2 De eerste seconde van het heelal Exponentiële Supercentrifuge Miljarden en miljarden omwentelingen - sneller dan licht - exponentiële uitdijing van ruimte en materie in de vorm van een dodecaëder (ruimtelijk lichaam met 12 vijfhoekige vlakken) - de Inflatie verloopt langs een Phi-spiraal - van begin-singulariteit tot heelal April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 1

2 Wat is er nodig om een heelal te creëren? Het heelal heeft de volgende componenten: 1. Een exponentieel groei-principe 2. Een begin-singulariteit en ontstekingsmechanisme 3. Energie 4. Ruimtetijd 5. Materie 6. Een verband tussen energie, materie, ruimte en tijd 1. Exponentieel groei-principe Het exponentiële groei-principe van het heelal is Phi x Symmetrie x Energie. Phi Phi is het gulden getal (1,61803 ) en genoemd naar de spiraal van Fibonacci. Deze Italiaanse geleerde was de eerste die een bijzondere reeks in de natuur ontdekte: 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, enzovoort. Ieder getal in de rij is een optelsom van de twee getallen ervoor, grafisch gezien vergelijkbaar met een spiraalarm van een sterrenstelsel. De reeks is feitelijk een efficiency-factor die het heelal met minimale energie maximaal laat uitdijen. Je ziet Phi overal terug, zowel in de organische als anorganische natuur: alles is onderdeel van het homogene heelal-concept. Symmetrie Wat weinig mensen zich realiseren is dat de Fibonaccireeks een symmetrische component heeft. Het is een optelling van paren. Geen gewone paren, maar paren met een rijpingsmoment. Een paar kan zich pas vermenigvuldigen na een periode van groei. De Phi-reeks is dus feitelijk opgebouwd als 0 paar, 1 paar, 1 paar, 2 paar, 3 paar, 5 paar, 8 paar, enzovoort. Ofwel in aantallen individuen 0, 2, 2, 4, 6, 10, 16, dit zijn even getallen ofwel symmetrische getallen. Het is een puur wiskundige rij die Fibonacci maar op één manier aan zijn gehoor kon uitleggen: met een theoretische konijnenreeks! Ter illustratie: De reeks van Fibonacci heeft een exponentiële en een symmetrische component. Niets groeit zonder energie. Het groei-principe van het heelal is dus voluit: Phi x Symmetrie x Energie. April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 2

3 2. Begin-singulariteit en ontstekingsmechanisme Het huidige model van het ontstaan van het heelal is tot stand gekomen door interpolatie. Op basis van waarnemingen en metingen heeft men het heelal tot op seconde vanaf het begin kunnen beschrijven. Trek je die interpolatie door op basis van de Phi-reeks dan kom je uiteindelijk van X paar,, 5 paar, 3 paar, 2 paar, 1 paar, 1 paar tot 0 paar. Wiskundig gezien is het heelal dus begonnen met 1 paar = Gezien de polariteiten in de natuur waren dat waarschijnlijk een Plus-singulariteit en een Minsingulariteit. (Speculatie: dit zijn twee oneindig kleine en hete singulariteiten met een oneindige dichtheid die elkaar vonden in een ruimtetijd-constellatie en vervolgens een eigen heelal creëerden als een ruimtebel in die constellatie. Hierbinnen draait dus ons heelal.) De Plus en Min trokken elkaar aan en vormden samen de Begin-singulariteit. Deze ontmoeting was direct ook het moment van ontsteking. In een minieme fractie van een seconde ( na rijping ) creëerde ze een Big Spin, een exponentiële supercentrifuge. Met behulp van oneindig veel energie en het Phisymme-groeiprincipe van ruimtetijd en materie werd het heelal geboren. 3. Energie Energie staat voor kracht en heeft de volgende relatie tot materie: e = mc 2. Materie ontstaat dus uit energie, het is de bouw- en brandstof van het heelal. Energie biedt de mogelijkheid om verandering te bewerkstelligen. Zonder energie geen universum. Met de start van het heelal neemt energie verschillende vormen aan: Plus x Min = Elektromagnetisme Exponentiële Supercentrifuge = Zwaartekracht Vervolgens Zwakke Kernkracht en Sterke Kernkracht. 4. Ruimtetijd Bekijk je de Phi-spiraal goed dan zie je dat het een zuivere ruimtetijd-spiraal is. Het universum heeft miljarden en miljarden omwentelingen gemaakt om te groeien tot de ruimte die het nu is, langs de route van een immens lange Fibonacci-spiraal. Recent onderzoek (Pertmutter, Schmidt en Riess) geeft aan dat het heelal versneld groeit. (Een explosie, volgens de huidige oerknal-theorie, is niet bepaald exponentieel: het is overduidelijk dat er meer structuur zit achter de oerknal dan nu wordt verondersteld.) De ruimtetijd is vierdimensionaal: lengte x breedte x hoogte x tijd. Het Phisymme-heelal is met de Euclidische meetkunde te beschrijven en dus vlak. Het heeft waarschijnlijk de vorm van een dodecaëder, een symmetrische ruimtelijke figuur met 12 vijfhoekige vlakken: een Phi-lichaam (WMAP, J-P Luminet). 5. Materie Na eenmiljardste seconde ontstaat er materie in het heelal: elektronen en quarks, protonen en neutronen. Daarna ontstaat er steeds meer materie: er volgt een enorme inflatie. Eerst ontstaat waterstof, daarna helium en lithium en daarna de andere elementen (Gamov, Alpher). De eerste materie heeft de consistentie van een enorm heet plasma, er zijn nog geen atomen en er is geen licht. Na jaar eindigt de plasmafase en ontstaan er symmetrische atomen in de Phisymme-centrifuge. Na 400 miljoen jaar komen met een enorme lichtflits fotonen door en ontstaan er sterren. April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 3

4 Het Phisymme-model lijkt optisch erg veel op een oerknal, het doorloopt dezelfde stadia. Met één essentieel verschil: de Begin-singulariteit is niet geëxplodeerd, maar homogeen, als een exponentiële supercentrifuge tot wasdom gekomen. Ruimtetijd en materie zijn draaiend ontstaan. Het heelal heeft hierdoor zelf een slinger gegeven aan alle materie: het oerplasma koelde af en sterren tolden als miljarden Phi-spiraalstelsels de ruimte in. Tijdens de supercentrifuge-fase ontstonden kolken met een as-spin: zwarte gaten die de kern vormen van sterrenstelsels. 6. Correlatie tussen energie, materie, ruimte en tijd: Phi Het oerplasma is homogeen. Nadat na enige tijd de temperatuur van het heelal daalde en het plasma stolde ontstond er een fijnmazig web (energie, ruimtetijd en materie). Dit is opgebouwd uit Phifractaalstructuren wat is aangetoond door het Illustris-Project (MIT, Harvard, Cambridge, HITS, STSCI, IAS). Dit onderzoek laat in een simulatie zien dat de grootschalige kosmische structuur een Phifractaalstructuur is, die is opgebouwd uit Voronoi mesh en Delauny triangulation. Het Phisymme-heelal is dus homogeen en volledig in lijn met de bevindingen van WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe). Een homogeen heelal geeft de oplossing voor het horizonprobleem, heeft een lage entropie, is isotroop en heeft kleine temperatuurverschillen. Het laat zien dat het heelal vlak is. Toelichting: Het heelal is homogeen: het lijkt hetzelfde vanaf elke locatie Het heelal is isotroop: materie-eigenschappen zijn in alle richtingen gelijk Het heelal heeft een lage entropie: het lijkt hetzelfde vanuit alle richtingen Horizonprobleem: informatie kan zich niet met een snelheid groter dan het licht verspreiden. Gecombineerd met de eindige leeftijd van het heelal, betekent dit dat twee punten in de ruimtetijd die ver van elkaar af liggen, geen verband kunnen vertonen: Er is simpelweg niet genoeg tijd beschikbaar om vanuit één punt beide punten te bereiken met de informatie die nodig is om een verband aan te brengen. Elk punt heeft dus een soort 'horizon', en alles wat buiten deze horizon gelegen is, kan de lokale toestand niet beïnvloed hebben. Kosmologische waarnemingen lijken dit horizoneffect tegen te spreken, en dat is het horizonprobleem. Zo is de temperatuur van de kosmische achtergrondstraling opvallend uniform, 2,73K in alle richtingen. Deze stamt echter uit een zeer jonge fase van de geschiedenis van het heelal (ca jaar na de oerknal), en ver uit elkaar gelegen punten liggen ruim buiten elkaars horizon (Wikipedia). Het heelal is vlak: dit betekent niet dat het heelal plat is, maar dat het op grote schaal beschreven kan worden met de Euclidische meetkunde Wellicht helpt de Phisymme-theorie om een verband te leggen tussen de kwantumtheorie en de relativiteitstheorie waar we zo lang naar op zoek zijn. April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 4

5 Bijlagen: illustraties en tabel (Phisymme-theorie versus Oerknaltheorie). Hoe logisch is de oerknal? Een driedimensionale weergave van de ruimtetijd-spiraal Phisymme Diagram 1 De eerste 13.8 miljard jaar van het heelal Exponentiële uitdijing van het heelal (in dit model 4 stadia) Miljarden en miljarden omwentelingen - het heelal dijt uit langs een Phi spiraal - in de vorm van een dodecaëder (ruimtelijk lichaam met 12 vijfhoekige vlakken) - van begin-singulariteit tot huidig heelal - resultaat: miljarden Phi-spinnende sterrenstelsels April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 5

6 De Phisymme-theorie versus de Oerknal-theorie Onderzoek Eigenschap / Karakteristiek Volgt logisch uit Phisymme-theorie: Volgt logisch uit Oerknal-theorie: Alan Guth Kosmische inflatie, maar dan wel via een Exponentiële Supercentrifuge, een exponentiële explosie bestaat niet Wet van Hubble Sterrenstelsels verwijderen zich van elkaar met een snelheid die evenredig is met hun onderlinge afstand Cosmos-Project Pertmutter, Schmidt, Riess Het heelal dijt versneld uit. Illustris Project (MIT, Harvard, Cambridge, HITS, STSCI, IAS) De kosmische filamenten hebben een Phifractaalstructuur (Voronoi mesh en Delauney triangulation) WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) Het heelal is homogeen: het lijkt hetzelfde vanaf elke locatie WMAP WMAP Het heelal is isotroop: materieeigenschappen zijn in alle richtingen gelijk Het heelal heeft een lage entropie: het lijkt hetzelfde vanuit alle richtingen WMAP De temperatuur in het heelal is gelijkmatig verdeeld. (oplossing voor het horizonprobleem) April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 6

7 WMAP Het heelal is vlak: het is te beschrijven met de Euclidische meetkunde Algemeen Symmetrie WMAP Uitdijing gaat eeuwig door Illustris-project: Het heelal is opgebouwd uit Voronoi mesh en Delauney triangulation, zogenaamde Phi-fractaalstructuren. Miljarden sterrenstelsels komen spiraalvormig tevoorschijn dankzij de kermisattractie waar ze uiteindelijk uit voortkomen: de Exponentiële Supercentrifuge. Sterrenstelsel vastgelegd door NASA, ESA, S. Beckwith and The Hubble Heritage Team. April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 7

8 Voorbeelden van Phi in de organische en anorganische natuur April 2016, Wil van de Vorst, Phisymme-theorie 8