Samenvatting studie toepassing GAS

Transcriptie

1 Samenvatting studie toepassing GAS VVSG-studie november 2008 VVJ-driedaagse 17/02/2011 De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) voerde gedurende de maanden mei tot en met juli 2008 een grootschalige bevraging bij de 308 Vlaamse steden en gemeenten naar de implementatie en toepassing van de wetgeving omtrent de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) 1. In dit document worden de resultaten kort samengevat. 1 Toelichting onderzoeksresultaten Wat zijn Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS)? Hoeveel gemeenten werken met administratieve geldboetes? Grote regionale verschillen Aanpak van overlast overstijgt gemeentegrenzen Wie stelt de overlast vast? Welke overlastfenomenen komen het meest voor in Vlaanderen? Komt boontje altijd om zijn loontje? Overtreder legt zich neer bij de boete Sanctionerende ambtenaren zijn overwegend tevreden Conclusie: overlastbeleid werpt zijn vruchten af Bijlage I: de gemengde inbreuken Bijlage II: bepalingen over minderjarigen in de GAS-wet Toelichting onderzoeksresultaten 1.1 Wat zijn Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS)? De administratieve sancties zijn een relatief nieuw instrument in de strijd tegen verscheidene vormen van overlast (zoals hondenpoep, wildplassen en sluikstorten) die de steden en gemeenten de mogelijkheid moeten geven om dit maatschappelijk negatieve gedrag lik op stuk te kunnen geven. De beteugeling van overlast was tot eind jaren negentig volledig in handen van de parketten. Het kwam veelal voor dat zij prioriteit dienden te geven aan de zware criminaliteit met als gevolg dat kleine overlast vaak niet gesanctioneerd werd. Uitgangspunt van de nieuwe wet was om de sanctionering van overlast uit handen te nemen van de gerechtelijke overheid en over te hevelen naar de gemeentelijke overheid. Dat gebeurde concreet met de wet van 13 mei 1999 (toevoeging artikel 119bis aan de Nieuwe Gemeentewet). 1 De uitgebreide versie van de onderzoeksresultaten vindt u terug in de bijwerking (november 2008) van het losbladig handboek Gemeentelijke Administratieve Sancties: de bestuurlijke aanpak van overlast (uitgeverij Politeia, ISBN ). Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

2 Pas na een aantal essentiële wijzigingen aan de oorspronkelijke wet in 2004 en 2005 (bepaalde inbreuken werden uit de strafwet gehaald en voor minderjarigen werden bijkomende rechtswaarborgen ingebouwd) begon het systeem echt van de grond te geraken. Een studie van de VVSG wees uit dat in het voorjaar van 2005 slechts 10% van de Vlaamse gemeenten klaar waren voor de invoering van administratieve geldboetes. Uit een onderzoek van de Universiteit Gent bleek dat in 2006 al 33% van de Vlaamse gemeenten GAS ingevoerd hadden. Sindsdien breidde het rijtje met overlastfenomenen die door de gemeenten bestraft konden worden, net als het aantal gemeenten die GAS ingevoerd hadden, gevoelig uit (oa. ten gevolge van de depenalisering van strafrechtelijke inbreuken in 2004 en de mogelijkheid tot het invoering van administratieve sancties voor lichte afvalgerelateerde overlastfenomenen begin 2008). De VVSG ging met deze studie na in welke mate in Vlaanderen administratieve geldboetes opgelegd worden 2. We bereikten met dit onderzoek ongeveer 55% van de gemeenten die vandaag GAS invoerden. Daarnaast konden we gegevens verzamelen omtrent de invoering van een GAS-reglement voor alle 308 Vlaamse steden en gemeenten. 1.2 Hoeveel gemeenten werken met administratieve geldboetes? 2 Onderzoek uitgevoerd door Tom De Schepper i.s.m. Koen Van Heddeghem, Marian Verbeek en Herman Callens (Socratos-tool). Het onderzoek was deels kwantitatief, deels kwalitatief van aard en bestond uit twee fasen. Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

3 Op 1 juli 2008 hadden reeds 161 Vlaamse gemeenten een bepaling in hun politiereglement opgenomen dat bepaalde vormen van overlast strafbaar kon stellen met een administratieve geldboete, 58 gemeenten zijn van plan om dat op korte termijn te doen (i.e. in het voorjaar van 2009), 40 gemeenten namen nog geen stelling in (i.e. discussie aan de gang) en 49 gemeenten weigeren om tot op vandaag bestuurlijke boetes in te voeren. De helft van de Vlaamse steden en gemeenten konden op 1 juli 2008 dus overlast beboeten. We merken op dat in het voorjaar van 2009 zowat 70% van de steden en gemeenten die mogelijkheid zal hebben. 1.3 Grote regionale verschillen Opvallend zijn daarbij de grote verschillen in invoering van GAS tussen de Vlaamse provincies en gerechtelijke arrondissementen. Ongeveer 70% van de gemeenten waarin GAS van kracht is werken samen over de gemeentegrenzen heen. Vooral in de provincies Vlaams-Brabant, Oost-Vlaanderen en Antwerpen wordt sterk samengewerkt bij de behandeling van overlastdossiers. Gemeenten die geen GAS kunnen of willen invoeren geven aan dat zij over te weinig personele of financiële capaciteit beschikken om de GAS-wetgeving tot uitvoering te kunnen brengen, of dat er binnen het gerechtelijk arrondissement afspraken zijn om de bestraffing van overlast in handen van het parket te laten. Andere gemeenten wensen overlast liever te bestraffen met een belasting- of retributiereglement. Als we verder een analyse maken volgens de sociaal-economische typologie van de Vlaamse steden en gemeenten (op basis van de Dessoy-clustering van Dexia uit 2007) dan merken we op vooral in residentiële randgemeenten met hoge inkomens (vb. Brasschaat en Sint-Martens-Latem) en grote of middelgrote steden (vb. Antwerpen, Oostende, Mechelen) toepassing van het systeem maakt. In landelijke en agrarische gemeenten ligt de toepassingsgraad veel lager. Onderstaande tabellen en kaart geven die regionale verschillen overzichtelijk weer (per provincie en gerechtelijk arrondissement). provincie aantal gemeenten in provincie toepassing GAS op 1/7/2008 geen toepassing GAS toepassing tegen 1/1/2009 Antwerpen (43 %) 40 (57 %) 53 (76 %) Limburg (36 %) 28 (64 %) 20 (45 %) Oost-Vlaanderen (52 %) 31 (48 %) 52 (80 %) Vlaams-Brabant (95 %) 3 (5 %) 64 (98 %) West-Vlaanderen (30 %) 45 (70 %) 30 (47 %) TOTAAL Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

4 gerechtelijk arrondissement aantal gemeenten in arrondissement toepassing GAS op 1/7/2008 geen toepassing GAS toepassing tegen 1/1/2009 Antwerpen (53 %) 14 (47 %) 21 (70 %) Brugge 23 3 (13 %) 20 (87 %) 7 (30 %) Brussel (94 %) 2 (6 %) 35 (100 %) Dendermonde 23 7 (30 %) 16 (70 %) 16 (70 %) Gent (56 %) 12 (44 %) 23 (85 %) Hasselt 21 7 (33 %) 14 (67 %) 7 (33 %) Ieper 10 7 (70 %) 3 (30 %) 8 (80 %) Kortrijk 21 4 (19 %) 17 (81 %) 8 (38 %) Leuven (97 %) 1 (3 %) 29 (97 %) Mechelen 13 2 (15 %) 11 (85 %) 13 (100 %) Oudenaarde (80 %) 3 (20 %) 13 (87 %) Tongeren 23 9 (39 %) 14 (61 %) 13 (57 %) Turnhout (44 %) 15 (56 %) 19 (70 %) Veurne 10 5 (50 %) 5 (50 %) 7 (70 %) TOTAAL Aanpak van overlast overstijgt gemeentegrenzen samenwerkingsverbanden in het kader van GAS 1 juli 2008 voorjaar 2009 Vlaams-Brabant Oost-Vlaanderen Geel 5 8 Turnhout 7 7 IGEAN (regio Antwerpen) Mechelen 2 13 Genk 4 4 Sint-Truiden 3 3 Westkust (politiezone) 2 2 TOTAAL Opmerkelijk is dat heel wat gemeenten samenwerken in het kader van de aanpak van overlastfenomenen. In de provincies Oost-Vlaanderen (gemeenten met maximaal inwoners) en Vlaams-Brabant (onbeperkt) krijgen gemeenten de kans om de behandeling van de overlastdossiers (en het opleggen van de geldboete) uit te besteden aan de provinciale overheid, tegen een vaste dossierkost. Dit geeft ook kleinere gemeenten die te weinig personele of financiële capaciteit hebben om met GAS te werken de mogelijkheid om toch het systeem in te voeren. In de provincie Antwerpen wordt eveneens samengewerkt, maar dan wel op vlak van één of meerdere politiezone(s) (in Turnhout, Geel en Mechelen-Lier) of intercommunaal (intercommunale IGEAN in de rand van Antwerpen). In de provincies die het minst met GAS werken (West-Vlaanderen en Limburg) wordt veel minder samengewerkt in het kader van overlast. Onderstaande tabel geeft nog eens weer hoeveel gemeenten zich aansloten (en zullen aansluiten) bij de verschillende samenwerkingsverbanden. Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

5 1.5 Wie stelt de overlast vast? In praktijk zien we dat de vaststelling van overlast in negen op de tien gevallen gebeurt door de politie (hoewel ook gemeentepersoneel en gemeenschapswachten-vaststellers dat mogen doen). Bij benadering zou ongeveer 75% van alle overlastdossiers in een boete uitmonden. Dat cijfer varieert wel naargelang de grootte van de gemeente (in grote steden als Antwerpen en Oostende ligt dat cijfer beduidend hoger) en naargelang het feit of er al dan niet samengewerkt wordt in het kader van GAS (ook in zonale of provinciale samenwerkingsverbanden ligt het cijfer meestal hoger). Het komt echter ook voor dat de overtreder onbekend is of dat het proces-verbaal van vaststelling vormgebreken vertoont. Dat zijn meteen de meest voorkomende problemen bij de vaststelling van overlastfenomenen. 1.6 Welke overlastfenomenen komen het meest voor in Vlaanderen? Hoewel er geen uniforme categorisering bestaat van overlastfenomenen en elke gemeente de vrijheid heeft om bepaalde inbreuken al dan niet in het plaatselijke politiereglement op te nemen, stellen we vast dat de meest voorkomende dossiers vooral gaan over geluidsoverlast (overdag en s nachts), honden (blaffende en bijtende honden en hondenpoep), afval (vooral zwerfvuil en sluikstorten) en vandalisme. Al zal dit lijstje niet in elke gemeente in die volgorde voorkomen, net omdat bepaalde inbreuken in sommige steden en gemeenten vaker voorkomen dan andere. Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

6 overzicht top-3 overlastfenomenen per gemeente die GAS toepast (naargelang voorkomen) % A. KLASSIEKE INBREUKEN 30,89% geluid overdag 8,90% urineren op openbare plaatsen 7,33% nalatigheden en verbod eigendom 4,19% openbaar domein 4,19% parkeerovertreding 3,66% private eigendom 2,09% vuurwerk 0,52% B. MILIEUGERELATEERDE KLEINE OVERLAST 35,60% B.1. vervuilen openbare weg 32,46% zwerfvuil en sluikstorten 8,38% sluikstoken 2,09% voederen dieren openbaar domein 0,52% honden (oa. lawaai en hondenpoep) 15,18% wildplakken 6,28% B.2. inzamelregels huishoudelijk afval 3,14% afvalinzameling 3,14% C. GEMENGDE INBREUKEN 30,37% D. DIVERSE INBREUKEN 3,14% TOTAAL 100,00% We kunnen de inbreuken eveneens categoriseren in de groepen klassieke inbreuken, milieugerelateerde overlast en gemengde inbreuken (de categorie diverse inbreuken is een restcategorie). We stellen vast dat deze drie categorieën elk goed zijn voor één derde van de meest voorkomende inbreuken in Vlaanderen. Bij de categorie gemengde inbreuken (dat zijn de inbreuken die, omwille van hun ernst, pas met een overlastboete bestraft kunnen worden nadat het parket daar groen licht voor gaf) merken we op dat gemeenten de echt zware overtredingen (oa. diefstal) meestal niet opnemen in hun politiereglement, maar die in de eerste plaats willen laten bestraffen door het parket. Het hoge cijfer valt vooral te verklaren door overlast die onder de lichte vorm van die gemengde inbreuken verscholen zit (in praktijk is dat meestal nachtlawaai en vandalisme). 1.7 Komt boontje altijd om zijn loontje? In praktijk blijkt dat tussen de 70% en 80% van de overlastdossiers uitmonden in een geldboete. Toch kunnen we ook hier opmerkelijke verschillen vaststellen in Vlaanderen. Wanneer een interlokaal of provinciaal ambtenaar de dossiers behandeld, resulteren beduidend meer dossiers in een geldboete dan wanneer de gemeenten dat zelf doen. Al bestaan er uitzonderingen op die trend. Grotere steden als Antwerpen of Oostende leggen jaarlijks duizenden boetes op, terwijl dat in de meeste kleinere gemeenten per uitzondering voorkomt. Gemeenten dienen dus de lusten en lasten tegenover elkaar te plaatsen. Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

7 1.8 Overtreder legt zich neer bij de boete bemiddeling voor minderjarigen tov. totaal aantal dossiers procedure GAS frequentie % geen bemiddeling 51,52% 25% of minder 21,21% 26% of meer 3,03% geen data 24,24% TOTAAL Wie overlast veroorzaakt, is in de meeste gevallen bereid om op te draaien voor de gevolgen van zijn of haar handeling. Dat vertaalt zich concreet in het feit dat de overtreders vrij weinig beroep doen op het bemiddelingsaanbod en de verweerprocedure (meestal schriftelijk) waarin de wet op de administratieve sancties voorzien heeft. De bemiddeling is echter verplicht bij dossiers met minderjarige (16-18 jaar) overtreders, toch blijkt dat maar in minder dan 25% van het totaal aantal overlastdossiers (zowel minderjarigen als meerderjarigen) voor te komen (zegt 70% van de sanctieambtenaren). De overtreder kan na de beslissing tot het opleggen van een administratieve geldboete bovendien in beroep gaan bij de politierechtbank (of jeugdrechtbank in geval van jongeren tussen 16 en 18 jaar) tegen de beslissing, maar ook dat komt in praktijk zelden of nooit voor (zegt 80% van de sanctieambtenaren). beroep tov. totaal aantal dossiers procedure GAS frequentie % geen beroep 60,61% weinig beroep 21,21% veel beroep 0,00% geen data 15,15% andere 3,03% TOTAAL Omdat het bedrag van de opgelegde geldboetes ook niet zo hoog is (de helft van de sanctieambtenaren zegt dat die meestal lager ligt dan 62,50 euro) wordt de boete in de meeste gevallen stipt betaald aan de ontvanger van de gemeente waarin de inbreuk plaatsvond (binnen de maand na uitvoerbaarverklaring van de administratieve sanctie). Concreet zouden 75% van de overlastdossiers in praktijk op tijd betaald worden. Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

8 1.9 Sanctionerende ambtenaren zijn overwegend tevreden De personen die bij wet gemachtigd zijn om overlastboetes op te leggen (de zogenaamde sanctionerend ambtenaar ) zijn meestal tevreden over de toepassing van de wetgeving betreffende de administratieve sancties. Dat blijkt enerzijds uit het feit dat 1 op 5 sanctieambtenaren menen weinig of geen problemen te ondervinden bij de toepassing van de overlastprocedure, maar anderzijds ook uit het feit dat meer dan de helft van de sanctieambtenaren (58%) menen dat het systeem goed werkt (nadat de voorbije jaren echter een aantal fundamentele wijzigingen aan de wet van 1999 aangebracht werden). Toch meent een niet onbelangrijke groep onder hen (21%) dat er te weinig middelen voor handen zijn om het systeem goed te laten functioneren. Dat verwijst dan weer naar het gebrek aan financiële en/of personele middelen om het beleid uit te voeren. 2 Conclusie: overlastbeleid werpt zijn vruchten af We kunnen uit voorgaande resultaten besluiten dat het systeem van de gemeentelijke administratieve sancties vandaag vrij goed functioneert. Na een lange inlooptijd met heel wat hindernissen passen steeds meer Vlaamse steden en gemeenten het systeem toe en zien ze in het instrument een effectief middel in hun strijd tegen overlast. Toch blijkt uit vele gegevens dat de nood aan meer ondersteuning (op provinciaal of lokaal vlak) bij de uitvoering van deze wetgeving heel hoog is. Om tot een nog grotere toepassing van het systeem te komen dient er in de eerste plaats voor gezorgd te worden dat vooral kleine gemeenten met een beperkt personeelsbestand en/of beperkte financiële middelen de verwerking van de overlastdossiers kunnen uitbesteden. Hoewel de mogelijkheid tot provinciale ondersteuning expliciet in het Koninklijk Besluit van 7 januari 2001 (B.S ) staat ingeschreven, bieden vandaag nog maar 2 van de 5 Vlaamse provincies die mogelijkheid aan. Daardoor ontstaan bijvoorbeeld in de provincie Antwerpen parallelle regionale samenwerkingsverbanden tussen de gemeenten onderling. Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

9 Maar ook gemeenten die reeds zelf de dossiers behandelen, hebben het in praktijk vaak lastig (met uitzondering dan van de grotere steden en gemeenten die daar vaak een aparte ambtenaar voor aanstelden). In praktijk blijkt dat de sanctionerend ambtenaar in gemeenten die zelf instaan voor de uitvoering van de wetgeving meestal de secretaris is, of een ambtenaar die deze taak toegevoegd krijgt aan zijn reguliere takenpakket. Voor vele gemeenten gaat het invoeren van GAS gepaard met een kostenbatenanalyse. Net om die reden gaan een aantal gemeenten in hun strijd tegen overlast op zoek naar alternatieve beleidsinstrumenten, zoals belasting- of retributiereglementen. Of over hoe een overlastboete een overlasttaks kan worden. Meer informatie T. 02/ of T. 02/ Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

10 3 Bijlage I: de gemengde inbreuken Omdat bepaalde vormen van overlast te ernstig zijn om ze volledig zelfstandig door de lokale besturen te laten afhandelen, werden ze samengevoegd onder de noemer gemengde inbreuken. Indien één of meerdere van deze inbreuken ingeschreven zijn in het politiereglement, dient het bevoegde parket bij voorrang deze dossiers af te handelen. Er bestaan twee varianten op de gemengde inbreuken. De zware vorm kan enkel door de gemeente beboet worden met een geldboete indien het parket geen gevolg zal geven aan de feiten. De lichte vorm kan enkel door de gemeente beboet worden indien het parket een onderzoek opstart, zelf zal vervolgen of het dossier seponeert bij gebrek aan toereikende bezwaren. gemengd % A. LICHTE GEMENGDE INBREUKEN 96,88% schade roerend goed (art.559,1 ) 52,84% geluid nacht (art.561,1 ) 17,61% schade onroerend goed (art.534ter) 12,22% feitelijkheden en licht geweld (art.563,3 ) 7,95% schade afsluitingen (art.563,2 ) 2,84% graffiti (art.534bis) 1,42% vernieling bomen en enten (art.537) 1,14% grachten en hagen (art.545) 0,85% vernieling graven en monumenten (art.526) 0,00% B. ZWARE GEMENGDE INBREUKEN 3,13% dreigen aanslag (art ) 1,99% beledigingen (art.448) 0,57% slagen en verwondingen (art.398) 0,28% gewone diefstal (art.461 en art.463) 0,28% Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

11 4 Bijlage II: bepalingen over minderjarigen in de GAS-wet [Art. 119bis. (Art. 119bis. ingevoegd bij W art. 3 - B.S ) 1. [De gemeenteraad kan straffen of administratieve sancties bepalen voor overtredingen van zijn reglementen of verordeningen, tenzij voor dezelfde overtredingen door of krachtens een wet, een decreet of een ordonnantie straffen of administratieve sancties worden bepaald.] ( 1 vervangen bij W art. 2, 1 - B.S ) 2. [De straffen die de gemeenteraad bepaalt, mogen de politiestraffen niet te boven gaan. De gemeenteraad kan de volgende administratieve sancties bepalen: 1 de administratieve geldboete, met een maximum van 250 EUR; ( ) Minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten [, zelfs wanneer deze persoon op het ogenblik van de beoordeling van de feiten meerderjarig is geworden,] kunnen gestraft worden met een administratieve geldboete bedoeld in het tweede lid, 1 In dat geval is het maximum evenwel vastgesteld op 125 EUR.] ( 2 gewijzigd bij W art. 3 - B.S , vervangen bij W art. 2, 1 - B.S , gewijzigd bij W art. 21, 1 en 2 - B.S en bij W art. 5, 1 - B.S (ed. 3)) 7. [1 Indien de feiten zowel een inbreuk vormen op de artikelen 327 tot 330, 398, 448, 461, 463, 526, [534bis, 534ter,] 537, 545, 559, 1, 561, 1, of 563, 2 en 3 van het Strafwetboek, als gesanctioneerd worden met een administratieve sanctie, ( ) 3 van de vaststellingen lastens minderjarigen voor feiten die enkel kunnen worden bestraft met een administratieve sanctie, wordt door de politiediensten of gemeenteambtenaren steeds een afschrift overgemaakt aan de procureur des Konings; ( 7 vervangen bij W art. 2, 3 - B.S , vervangen bij W art. 21, 4 - B.S en gewijzigd bij W art. 5, 2 - B.S (ed. 3)) 9. Wanneer de ambtenaar beslist dat er reden is om de administratieve procedure aan te vatten, deelt hij de overtreder door middel van een ter post aangetekend schrijven mee : 1 de feiten met betrekking tot dewelke de procedure is opgestart; 2 dat de overtreder de gelegenheid heeft, om, binnen de vijftien dagen te rekenen van de datum van kennisgeving van het aangetekend schrijven, zijn verweermiddelen uiteen te zetten bij een ter post aangetekend schrijven, en dat hij het recht heeft om bij deze gelegenheid de ambtenaar om een mondelinge verdediging van zijn zaak te verzoeken; 3 dat de overtreder het recht heeft om zich te laten bijstaan of vertegenwoordigen door een raadsman; 4 dat de overtreder het recht heeft zijn dossier te consulteren; 5 een afschrift van het in 6 bedoelde proces-verbaal, gevoegd als bijlage. De ambtenaar bepaalt in voorkomend geval de dag waarop de overtreder uitgenodigd wordt de mondelinge verdediging van zijn zaak voor te dragen. Indien de ambtenaar van oordeel is dat er een geldboete moet worden opgelegd die niet hoger is dan [62,5 EUR], heeft de overtreder niet het recht om een mondelinge verdediging van zijn zaak te verzoeken. (Gewijzigd bij W art. 3 - B.S ) [ 9bis. Wanneer een persoon beneden de achttien jaar ervan wordt verdacht een strafbaar feit te hebben gepleegd dat wordt bestraft met een administratieve geldboete, geeft de ambtenaar daarvan kennis aan de stafhouder van de orde van advocaten, zodat ervoor gezorgd wordt dat betrokkene kan worden bijgestaan door een advocaat. De stafhouder of het bureau voor juridische bijstand gaat over tot de toewijzing van een advocaat, uiterlijk binnen twee werkdagen te rekenen van dit bericht. Afschrift van het bericht van de kennisgeving aan de stafhouder wordt gevoegd bij het dossier van de rechtspleging. Indien er een belangenconflict is, ziet de stafhouder of het bureau voor juridische bijstand erop toe, dat de betrokkene verdedigd wordt door een andere advocaat dan diegene op wie zijn vader en moeder, voogd of personen die hem onder hun bewaring hebben of die bekleed zijn met een vorderingsrecht, een beroep gedaan hebben. [In afwijking van 9, wordt het in 9, eerste lid, bedoelde aangetekend schrijven aan de minderjarige en aan zijn vader en moeder, zijn voogden of de personen die het gezag over hem uitoefenen, gestuurd. Deze partijen hebben dezelfde rechten als de overtreders zelf.] Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12

12 ( 9bis. ingevoegd bij W art. 2, 4 - B.S , gewijzigd bij W art. 21, 7 - B.S en vernietigd bij Arrest 6/2006 van 11 januari 2006 van het Arbitragehof in de bij art. 4 van de W. van eraan gegeven formulering - B.S voor de periode van 1 april 2005 tot en met 7 augustus 2005) 10. ( ) [Deze beslissing wordt bij aangetekend schrijven ter kennis gebracht aan de overtreder en in het geval van een minderjarige overtreder, aan de minderjarige, evenals aan zijn vader en moeder, zijn voogden of de personen die het gezag over hem uitoefenen. De vader en de moeder, de voogden of de personen die het gezag over de minderjarige uitoefenen zijn burgerrechtelijk aansprakelijk voor het betalen van de geldboete. De beslissing bedoeld in het tweede lid dient binnen een termijn van zes maanden ter kennis te worden gebracht aan de betrokkenen. Deze termijn gaat in op de dag van de ontvangst van het afschrift van het proces-verbaal of van de ontvangst van de vaststelling door de personen zoals bedoeld in 6, tweede lid. De ambtenaar kan geen administratieve geldboete meer opleggen na het verstrijken van deze termijn. Hij kan een afschrift van het proces-verbaal of van de vaststellingen van de personen bedoeld in 6, tweede lid, en een afschrift van zijn beslissing overzenden aan elke belanghebbende partij die voorafgaandelijk hiertoe een schriftelijk en gemotiveerd verzoek richt aan hem.] ( 10 gewijzigd bij W art. 21, 8 - B.S ) 12. ( ). Indien de beslissing evenwel betrekking heeft op minderjarigen die de volle leeftijd van zestien jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten, wordt hoger beroep ingesteld bij kosteloos verzoekschrift bij de jeugdrechtbank. In dit geval kan het hoger beroep ook worden ingesteld door de vader en de moeder, zijn voogden of de personen die het gezag over hem uitoefenen. De jeugdrechtbank blijft bevoegd indien de overtreder meerderjarig is op het moment dat de rechtbank zich uitspreekt. De politierechtbank of de jeugdrechtbank doet, in het kader van een openbaar debat met uiteenzetting door alle partijen, uitspraak over het beroep dat werd ingesteld tegen de administratieve sancties als bedoeld in 2, tweede lid, 1. Zij oordeelt over de wettigheid en de proportionaliteit van de opgelegde geldboete.] Hij kan de beslissing van de ambtenaar hetzij bevestigen, hetzij herzien. Wanneer een beroep tegen een administratieve sanctie aanhangig wordt gemaakt bij de jeugdrechtbank, kan deze de sanctie vervangen door een maatregel van bewaring, behoeding of opvoeding zoals die wordt bepaald in artikel 37 van [de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade]. [In dit geval is artikel 60 van [de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade] van toepassing.] [Geen hoger beroep staat open tegen de beslissing van de politierechtbank of van de jeugdrechtbank. Wanneer echter de jeugdrechtbank beslist om de administratieve sanctie te vervangen door een maatregel van bewaring, behoeding of opvoeding bedoeld in artikel 37 van [de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade], staat er wel hoger beroep open. In dit geval wordt er gehandeld volgens de procedures van [de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade] die gelden voor de als misdrijf omschreven feiten.] Onverminderd de voorgaande leden en [de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade], zijn de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek toepasselijk op het beroep bij de politierechtbank en de jeugdrechtbank.] ( 12 vervangen bij W art. 4 - B.S , gewijzigd bij W art. 21, 9, 10 en 11 - B.S , 12, zesde lid vernietigd bij Arrest 6/2006 van 11 januari 2006 van het Arbitragehof in de bij art. 4 van de W. van eraan gegeven formulering - B.S en 12, vijfde, zevende en achtste lid gewijzigd bij W art B.S (ed. 2) - datum inwerkingtreding cfr. K.B art. 1 - B.S (ed. 4)) [Art. 119ter. (Art. 119ter. ingevoegd bij W art. 3 - B.S ) De gemeenteraad kan in een bemiddelingsprocedure voorzien in het kader van de door artikel 119bis toegekende bevoegdheden. Deze is verplicht indien zij betrekking heeft op minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten. De bemiddeling, bedoeld in het eerste lid, heeft uitsluitend tot doelde dader van de inbreuk de mogelijkheid te bieden de schade die hij heeft aangebracht, te vergoeden of te herstellen.] Minderjarigen en de GAS-wet VVJ-driedaagse /12