Hierbij sturen wij U onze reactie op de conceptverordening Wvg en bijgevoegde stukken.

Transcriptie

1 Dordtee Adviesraad voor het Gehandicaptenbeleid (DAG) Vereniging Raad voor het Seniorenbeleid (VRSB) Singel SJ Dordrecht Tel. DAG: Tel. VRSB: Fax: ema " : daqfltedwo.nj yrsb(s)sdwo.nl Gemeente Dordrecht Sociale Dienst Dordrecht Afdeling Zorg T.a.v. dhr. P. van der Meijden Postbus AH Dordrecht Dordrecht, 29 oktober 2003 Betreft: Reactie DAG en VRSB op concept Wvg-verordening 2004 Geachte heer Van der Meijden, Hierbij sturen wij U onze reactie op de conceptverordening Wvg en bijgevoegde stukken. Artikel 1.1. sub l: relatie Protocol. -Wvq verordening De raden hebben geconstateerd dat de aanbevelingen uit het Protocol grotendeels zijn terug te vinden in de concept- Wvg -verordening. In het Plan van aanpak Protocol Wvg van de gemeente Dordrecht wordt hier uitvoerig toelichting op gegeven. T.a.v. vervoersvoorzieningen willen we benadrukken dat mobiliteit essentieel is voor een gelijkwaardige en actieve deelname aan het maatschappelijk leven. Om maar een voorbeeld te geven, in het vrijwilligerswerk kun je alleen echt meedoen als je op tijd aanwezig kunt zijn. Artikel 2.3 Uitsluitingen In reactie op dit artikel constateren wij dat er nog steeds bouwplannen worden aangeboden die niet aan de toegankelijkheidscriteria voldoen. Wij verzoeken de gemeente daarom nadrukkelijk toe te zien dat kwaliteitseisen in verbahd met bruikbaarheid en bezoekbaarheid bij nieuwbouw en renovaties zoveel mogelijk worden nageleefd. Artikel 2.4 sub 6 Hoofdverblijf De raden adviseren de volgende formulering: Indien een gehandicapt kind in het weekend of de gebruikelijke vakanties thuis wordt opgevangen, dienen de slaapverdieping en de natte cel bezoekbaar en bruikbaar te worden gemaakt. De formulering "bezoekbaar en bruikbaar* dient ook in de toelichting op artikel 2.4 van de Wvg-verordening te worden opgenomen. - l

2 Losse (zorgvoorzieningen Tijdens het overleg van het Platform WVG is door het Wvg-bureau met betrekking tot losse voorzieningen (b.v. een tillift) medegedeeld, dat het beleid ten aanzien van cliënten die hun hoofdverblijf hebben in een AWBZ instelling, nog niet is uitgekristalliseerd. Dit houdt in dat er nog afwegingen gemaakt moeten worden over de vraag waar de verantwoordelijkheid van verstrekking ligt, bij de Wvg of de AWBZ. De raden wachten deze ontwikkelingen af, geenszins mag het de bedoeling zijn dat d'rt nadelige consequenties zal hebben voor de cliënt. Artikel 3.2 sub 6 Onder verwijzing naar artikel 3.1 onder c sub 1 worden aanpassingen ten behoeve van de eigen auto niet vergoed indien het inkomen hoger is dan 1.5 x het norminkomen. Hierbij hebben wij de volgende kritische kanttekening. Mensen met een functiebeperking moeten op grond van het Protocol in staat worden gesteld om gelijkwaardig deel te nemen aan het maatschappelijk leven. Wvg-voorzieningen zijn erop gericht om belemmeringen verband houdende met een functiebeperking te verminderen of op te heffen. Specifieke autoaanpassingen zijn nooit algemeen gebruikelijk en zijn meerkosten direct voortvloeiende uit de functiebeperking. Op grond daarvan zijn wij van mening dat specifieke autoaanpassingen voor een financiële vergoeding in aanmerking dienen te komen conform de regeling voor Wvg-gerechtigden met een inkomen tot 1,5 x het norminkomen. Mensen met een handicap met een inkomen boven 1,5 x het norminkomen die zeh een auto kunnen aanschaffen, moeten voorde specifieke aanpassingen vaak zoveel betalen dat de auto financieel niet meer tot de mogelijkheden behoort. Hierdoor kom* het gelijkwaardig functioneren ernstig in het gedrang. Namens de besturen, Beleidsmedewerker DAG M.H. van der Schouw Beleidsmedewerker VRSB Cc. B.C.R. van der Kouwen

3 Reactie op de brief van de DAG/VRSB van 29 oktober Relatie Protocol Wvg-verordening U hebt geconstateerd dat de aanbevelingen uit het Protocol Wvg grotendeels terug te vinden zijn in de Verordening voorzieningen gehandicapten Wij vatten dit op als steun in de rug voor de nieuwe Verordening en blijven met u in gesprek om de uitvoering van de Wvg in Dordrecht te bespreken en indien nodig te verbeteren. Met de invoering van de Drechthopper per 1 januari 2004 denken wij de door u bepleite gelijkwaardige en actieve deelname van gehandicapten aan het maatschappelijk leven op het gebied van mobiliteit te verbeteren. Met de Drechthopper en aanvullend Traxx kunnen mensen met een handicap tegen OV-tarief in heel Nederland van deur tot deur reizen. Uitsluitingen (artikel 2.3) De bruikbaarheid en bezoekbaarheid bij nieuwbouw en renovaties voor de Wvg-doelgroep is voor de gemeente een aandachtspunt. De gemeente maakt zich sterk voor het naleven van de kwaliteitseisen bij nieuwbouw en renovatie. Via bureau Wvg zijn wij in het kader van renovatie van woningen voor ouderen met experimenten gestart, waarbij een combinatie van middelen uit de opplusregeling en het Wvg-budget ingezet worden, met het doel deze woningen bruikbaar en bezoekbaar te maken voor de Wvg-doelgroep. Hoofdverblijf (artikel 2.4. sub 6 De term "bruikbaar" is toegevoegd. Losse (zorgvoorzieningen Deze "domein"-kwesties (AWBZ versus Wvg) gaan wat ons betreft nooit ten koste van de betreffende Wvg-cliënt. Als de AWBZ (zorgkantoor) weigert een voorziening in te zetten, wordt via de Wvg over het algemeen een oplossing gevonden. Inkomensgrens Het overgrote deel van de Wvg-cliënten blijft beneden de 1,5 x norminkomen. Indien iemand, medisch gezien, niet met het collectief vervoer kan reizen, wordt in die gevallen altijd de aanvraag voor een autoaanpassing gehonoreerd, mits de kosten van de aanpassing lager zijn dan de (fictieve)kosten van een vervoersvergoeding gedurende 7 jaar (de berekening 7x jaarnorm wordt afgezet tegen kosten van aanpassing). Indien iemand, medisch gezien, niet met het collectief vervoer kan reizen, maar boven 1,5 x het norminkomen blijft wordt in de praktijk in de meeste gevallen de autoaanpassing toch altijd toegekend, aangezien deze goedkoper is dan het budget van 7 jaar x het normbedrag voor een individuele taxi/rolstoeltaxivergoeding.

4

5 { RAADSGRIFRE DORDRË j Omvangen: ïgeiyiöï S Presidium Commissie JDIV team 2 Griffier: m. Dordtse Adviesraad voor het Gehandicaptenbeleid (DAG) Vereniging Raad voor het Seniorenbeleid (VRSB) Singel S J Dordrecht Tel. DAG: Tel. VRSB: Wethouder Welzijn De heer AT. Kamsteeg Postbus AA Dordrecht Fax: ema ": dag@sdwo.nl vrsbisjsdwo.nl Dordrecht, 4 december 2003 Betreft: Kenmerk: Reactie DAG/VRSB inzake Gemeentelijk voorstel afbouw restvergoeding CW S /PlatformWVG/DAG/VRSB/AvZ Geachte heer Kamsteeg, In de vergadering van het Platform WVG d.d. 1 december 2003 is in vervolg op de invoering van het Regionaal CW per 1 januari 2004 het volgende gemeentelijk voorstel inzake de toekenning van een restvergoeding aan WVG-cliënten, die van het CW gebruik maken, aan de belangenorganisaties voorgelegd. Het voorstel houdt in dat in 2004 een restvergoeding van 227,- als overgangsregeling aan de huidige geïndiceerde CW-gebruikers zal worden verstrekt. Voor nieuwe WVGcliënten, die per 1 januari 2004 voor het CW in aanmerking komen, zal deze restvergoeding niet van toepassing zijn. De argumentatie van de gemeente luidt dat het verstrekken van een restvergoeding voor een periode van 3 jaar (2004, 2005 en 2006) aan de huidige WVG-cliënten tot rechtsongelijkheid ten aanzien van de nieuwe WVGcliënten zal leiden. Voorts dat met de invoering van een vervoersbereik van het CW van 5 zones en uitbreiding van de rijtijden aan de gemeentelijke vervoerszorgplicht wordt voldaan. Na enige overwegingen en op grond van de beslispunten 6 en 7 en de financiële prognoses in het 'Plan van aanpak voor de invoering van een besloten CW Drechtsteden', waarin de verwachting wordt gewekt de overgangsregeling voor de jaren 2004, 2005 en 2006 te laten gelden, kunnen DAG en VRSB zich niet met dit voorstel verenigen. Mede speelt de korte termijn tussen de beslissing en het moment van invoering parten. Daarbij zijn de consequenties ten aanzien van de uitvoering van het nieuwe systeem voor de cliënten nog niet te overzien en biedt de restvergoeding ruimte om dit op te vangen.

6 Hierbij bieden wij u en de Commissie Welzijn, ten behoeve van de behandeling van dit onderwerp d.d. 17 december 2003, de volgende alternatieven ter overweging: 1. Op grond van de beslispunten 6 en 7 en de financiële prognoses in het 'Plan van aanpak voor de invoering van een besloten CW Drechtsteden' en de bovengenoemde argumenten van de belangenorganisaties een restvergoeding te verstrekken van 227,- per jaar aan alle WVG-cliënten (huidige bestand en nieuwe cliënten per 1 januari 2004), die van het CW gebruik maken, geldend in 2004, 2005 en Na 2006 vervalt de restvergoeding. 2. Het verstrekken van een restvergoeding van 227,- in 2004 aan allewvgcliënten, die van het CW gebruik maken. In 2005 vervalt de restvergoeding. 3. Het verstrekken van een restvergoeding van 227,- in 2004 aan alle WVGcliënten, die van het CW gebruik maken. Daarna in 2005 en 2006 een stapsgewijze afbouw van de restvergoeding. Na 2006 vervalt de restvergoeding. Wij zien de reactie op ons voorstel gaarne tegemoet. Met vriendelijke groet, Namens bestuur DAG Namens bestuur VRSB Beleidsmedewerker beleidsmedewerker c.c. Commissie Welzijn Sociale Dienst, sector Zorg, mevrouw M. van Helden Welzijn en Zorg, de heer B. van der Kouwe

7 Reactie op de brief van de DAG/VRSB d.d. 4 december 2003 betreffende de rastvergoeding. Bij de keuze voor het CW was medio 2003 afgesproken dat er voor de huidige deelnemers een restvergoeding van _ 227 beschikbaar zou worden gesteld als overgang naar de nieuwe situatie per Deze afbouwregeling zou van toepassing zijn voor een periode van drie jaar. Nadien (vooral na de aanbesteding) is gebleken dat de regeling voor het regionaal CW (tot en met 5 zones) in de uitvoering gunstiger uitpakt dan verwacht. Zo hoeft er bijvoorbeeld niet overgestapt te worden. Voorts is de vraag gesteld of een afbouwregeling wel drie jaar zou moeten duren, als gevolg waarvan de 'rechtsongelijkheid' met de nieuwe deelnemers wel gedurende een erg lange periode zou blijven bestaan. Hierbij kan nog worden opgemerkt dat een afbouwregeling naar zijn aard alleen van toepassing is op de huidige deelnemers en niet op de toekomstige. Tenslotte is ook gekeken naar de financiën. Met een sluitende regeling (CW-Drechtsteden tot en met 5 zones en vanaf 6 zones TRAXX) is een afbouwregeling feitelijk overbodig. Veel (nagenoeg alle) gemeenten in het land stoppen er dan ook onmiddellijk mee. Omdat er door het raadsbesluit van juli 2003 toch verwachtingen waren gewekt, heeft het college besloten om de restvergoeding toch te handhaven, echter gedurende een kortere periode, namelijk alleen voor Overigens kan worden opgemerkt dat eventuele onvolkomenheden in het nieuwe systeem niet via een individuele vergoeding moeten worden aangepakt, maar middels aanpassing van het systeem als geheel. De financiële consequenties van de alternatieven van de DAG vinden wij gegeven bovenstaande argumentatie niet aanvaardbaar. De extra kosten van deze voorstellen zijn gemakkelijk te berekenen als uitgegaan wordt van zo'n 2500 huidige deelnemers en zo'n 150 nieuwe deelnemers per jaar. Zelfs het minst vergaande alternatief (2) brengt dan zo'n euro extra aan kosten met zich mee.

8

9 / Geachte heer Kamsteeg, De AOV ouderenunie heeft naar aanleiding van tijdnood in het vergaderschema geen antwoord gekregen op de nu volgende vragen die gesteld zijn in de commissie O&W van 17 december Vragen met betrekking tot de Verordening voorzieningen gehandicapten Voor medische noodzakelijke begeleiding is een tegemoetkoming mogelijk, dit valt onder begeleidingskostenjs deze vergoeding ook van toepassing op gehandicapte die met familie in eigen vervoer reizen en een derde persoon aanwezig moet zijn? Antwoord: Het betreft hier het op basis van ziekte of gebrek bij het vervoer noodzakelijke begeleiding. Dit levert meerkosten op die in het kader van de zorgplicht vergoed kunnen worden, voor zover het de vervoerkosten betreft. Betaling van uren (tijd) komen niet voor vergoeding in aanmerking. Het gaat hierbij met name om een vergoeding van de vervoerskosten die een begeleider maakt om op het adres van de gehandicapte te komen en na afloop van de rit weer naar huis te reizen. Een voor de gehandicapte medisch noodzakelijke begeleider reist overigens gratis mee in het collectief vervoer, de Drechthopper. Het verschil tussen een gewone taxirit en een rolstoeltaxirit wordt door u gecompenseerd. De ene keer spreekt u over een vervoersvergoeding tot een inkomensgrens 1,5 maal het norminkomen, verder in de verordening wil u zelfs de vervoersvergoeding stopzetten bij een inkomen boven de inkomensgrens zonder dat u de l,5 maal norminkomen noemt. Kunt u deze tegenspraak uitleggen en tevens uitleggen welke voorwaarde van toepassing zijn tav een vervoersvoorziening en het inkomen? Antwoord: De inkomensgrens is niet door ons zelfbedacht maar is verankerd in een regeling die bij de Wvg hoort. Het begrip 'norminkomen' wordt gedefinieerd in de Regeling financiële tegemoetkomingen en eigen bijdragen Wvg. Deze regeling is een zogenoemde Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB), die als nadere regelgeving bij de wet behoort. In de AAW gold een inkomensgrens -waarboven deze voorzieningen niet meer werden verstrekt op grond van het uitgangspunt dat boven deze inkomensgrens mensen in het algemeen de kosten van een auto of taxi geacht worden zelf te kunnen dragen ('algemeen gebruikelijk'). Dit uitgangspunt is naar de Wvg meegenomen. Voor het gemeentelijk beleid is als inkomensgrens uitgegaan van de in de Regeling inzake financiële tegemoetkomingen en eigen bijdragen Wvg genoemde grens van 1,5 x het norminkomen. Beneden de l, 5 x het norminkomen heeft iemand altijd recht op een vervoersvoorziening, er boven niet. Uitzonderingen: - Een pas voor het collectief vervoer (de Drechthopper) - Bij medisch noodzakelijk gebruik van een rolstoeltaxi: een rolstoeltaxi zal veelal duurder zijn dan een gewone taxi, zodat in die situatie een vergoeding verstrekt kan worden die bestaat uit het verschil tussen de rolstoeltaxikostenvergoeding en de taxikostenvergoeding. Zijn er leeftijdsgrenzen voor het aanvragen en toekennen van vervoersvoorzieningen? Antwoord: In principe wordt alleen voor gehandicapte kinderen tot 12 jaar geen vervoersvoorziening verstrekt. In de meeste gevallen reist het gehandicapte kind met de ouders of verzorgers mee en heeft nog geen zelfstandige vervoersbehoefte, met name tot en met de periode dat het kind

10 op de basisschool zit. Er kunnen zich echter bijzondere situaties voordoen, -waarbij maatwerk is geboden. Waarom is er geen financiële tegemoetkoming als iemand voor het eerst zelfstandig gaat wonen? Antwoord: Ieder jongere of jong volwassene die voor het eerst zelfstandig gaat wonen maakt kosten voor verhuizing, inrichting van een kamer of woning. Voor een gehandicapte jongere is dat niet anders. Vandaar dat voor de 'verhuiskosten' geen vergoeding -wordt verstrekt. Vanzelfsprekend -worden -wel alle medisch noodzakelijke -woningaanpassingen voor een gehandicapte jongere vergoed, die zelfstandig gaat -wonen. Voor bewoners van een AWBZ instelling wordt de mogelijkheid geboden om bij ouders/familie op bezoek te gaan. Hoe rekbaar is het begrip familie? Verstaat u hier ook mantelzorgers onder? Door wat voor omstandig dan ook en er is geen naaste familie is er dan ook een financiële tegemoetkoming om andere dierbaren te bezoeken? Antwoord: Bewoners van een AWBZ-instelling kunnen op basis van de 'Regeling sociaal vervoer A WBZïnstéllingen' via de Wvg een vervoersvoorziening toegekend krijgen. Deze mensen krijgen een vervoersvergoeding-waarmee ze familie, mantelzorgers, vrienden e.a. kunnen bezoeken. Als u een financiële tegemoet koming uitbetaald bent u dan niet bang voor fraudegevoeligheid en zijn de uitgaven dan controleerbaar? Antwoord Wij gaan er van uit dat de financiële vergoedingen gebruikt worden voor het doel -waar ze voor verstrekt worden. De financiële vergoedingen zijn n.l. gekoppeld aan een medische noodzaak. De vergoeding is hard nodig om de meerkosten die een handicap met zich meebrengt op te vangen, dus we zijn niet zo angstig voor fraude. Overigens wordt de vergoeding voor A WBZ-vervoer toegekend op declaratiebasis. Het grootste deel van de individuele vergoedingen wordt verstrekt aan cliënten in een AWBZ-instelling, Wat verstaat u onder een ander verplaatsingsmiddel onder artikeb. l punt 4? Het betreft hier voorzieningen als een aangepaste fiets, een driewielfïets, e.d.