Honderd worden in Zinken Waaier

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Honderd worden in Zinken Waaier"

Marcella Verbeek
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Honderd worden in Zinken Waaier Ze willen er wel honderd worden. Minne Galema en Els Welsink hebben hun droomhuis, de Zinken Waaier, dan ook helemaal naar hun eigen wensen laten bouwen. Verder in dit nummer: de Salone in Milaan, we testen een topmatras, anemonen in de lentezon, kasten met vrouwelijke persoonlijkheid, designdiva s, en Paulette brengt de lente in een erker. Uitgave NDC mediagroep

2 Buiten douchen in De Zinken Waaier Hun plek is prachtig, maar in huis was alles laag en klein. Daarom besloten Minne Galama en Els Welsink drie jaar geleden tot sloop. En bouwden vervolgens hun droomhuis. Tekst Hilbrand Polman Foto s Siep van Lingen > 9

3 < H et liefste douchet Els Welsink buiten. Onder het overhangende dak hangt een douche en die is niet alleen bedoeld om af te koelen tijdens een hittegolf, zoals de verslaggever in zijn onschuld denkt. "Het is zo prachtig om tijdens het douchen over de landerijen te kunnen uitkijken. Als er s winters rijp ligt, is het zo mooi." Alleen als de wind in de verkeerde hoek staat, is het er te koud om te douchen. Dan wijkt de familie uit naar de badkamer binnen. Dat buiten douchen is eigenlijk heel logisch. Hooguit een haas of een ree zullen er getuige van zijn. En binnen en buiten vormen één geheel in De Zinken Waaier, zoals het huis van Els en echtgenoot Minne Galama heet. Dat komt ook tot uiting in de decoraties. De hal en de kamer zijn versierd met de boomstammen van de oude linden, die moesten wijken voor de nieuwbouw. Grote raampartijen bieden maximaal uitzicht op de omgeving. Op de vloer liggen tegels van Mongoolse leisteen. Minne 10 heeft nog een partijtje voor 80 vierkante meter klaar liggen, bestemd voor het terras buiten. "Die leisteen kan ook prima buiten liggen en dus loopt de vloer binnen dan gewoon buiten door." Het is wel een contrast met het oude huis, stelt Els vast. Dat was trouwens van de buitenkant best een mooie woonboerderij, met een fraaie Amsterdamse trapgevel. Maar binnen was het volgens Els klein en laag. Ze moest er iedere winter de ramen dichtstoppen met krantenpapier. "In het achterste deel kwam de dakgoot tot mijn kruin", illustreert ze. Minne en Els hebben wel aan een verbouwing gedacht. Maar dat zou nooit opleveren wat ze wilden. Daar komt bij dat Minne als projectontwikkelaar honderden, zo niet duizenden, woningen voor anderen heeft bedacht. "Nu wilde ik dat eens voor onszelf doen." Hij dicht zichzelf echter meer technisch dan creatief inzicht toe en daarom togen Els en Minne naar Fons Joorman architectenbureau De Ontwerpkamer in Donkerbroek. Minne: "We hebben uitgebreid met hem overlegd en binnen enkele weken kwam hij met een ontwerp waarvan we meteen zeiden: Dit is het helemaal."

4 Wie & Waar Minne Galama (53) en Els Welsink (51) in Oosterwolde Wonen hier sinds: 1982 Huis gebouwd omstreeks: het oude in 1910, het nieuwe in 2008 Woonwens: Geen wensen meer, het is af. Hier zit alles in. Favoriete plek: De keuken. Laatst gekocht: Schilderij voor in de hal bij Roech in Haulerwijk. Winkeladres: Overal, ook in de kringloopwinkels. Meest blij met: De Veranda. Woonadvies: Neem de tijd en laat je verrassen door wat je tegenkomt. Inspiratie: Het plekje, en we vullen elkaar aan. Droomhuis: Dit is het. We willen hier tot ons honderdste blijven wonen. Bouwer Hoeksema uit Bakkeveen had wat meer tijd nodig, maar na dertien maanden was het huis klaar. Dat is nu alweer twee jaar geleden. In de tussentijd sliepen Els en Minne in de studio die nog steeds naast het hoofdhuis staat. Zoon Nanne sliep in een caravan en oma in een tijdelijke wooncontainer. Nu heeft ieder in het nieuwe huis zijn eigen plek. Bij binnenkomst valt meteen de hoogte van de hal op: die is wel 8 meter hoog. Aan de wand een schilderij, dat er op de dag van ons bezoek nog maar een dag blijkt te hangen. Ook de bijzondere lamp is een aanschaf van recente datum. "We nemen de tijd", verklaart Els. "Vind maar eens een lamp voor zo n hal. Daar moet je tegenaan lopen. Je moet ook niet alles in één keer willen." Eerst was het de bedoeling de zitkamer aan de zuidkant van het huis te plaatsen en de keuken aan de noordkant. Maar toen Els en Minne zich realiseerden dat vooral overdag de keuken het middelpunt van het huis zou worden, draaiden ze dat om. "Ik zit nu heerlijk op zaterdagmorgen aan de keukentafel met een kop koffie en de Leeuwarder Courant", vertelt Els. De overkappingen van het immense zinken dak houden de zon in de zomer tegen, terwijl die er in de winter onderdoor kan schijnen en het heerlijk warm wordt in de keuken. De keuken heeft geen kookschiereiland, maar een afwasschiereiland. Je kunt er de vaat doen met je gezicht naar de keukentafel. "Afwassen is bij ons een sociaal gebeuren", legt Minne uit. "Daarom hebben we ook geen afwasmachine." Een glazen deur scheidt de keuken van de zitkamer. Aan de grote wand een zelfgebouwde, antracietkleurige boekenkast. "Gisteren heb ik er nog een paar deurtjes van geverfd", vertelt Els trots. De grote ramen van de zitkamer zijn gesitueerd op het westen en bieden uitzicht op de pas aangelegde vijver. " s Avonds spiegelt het licht in het water en verlicht het plafond", vertelt Els. Boven bevinden zich twee grote slaapkamers, één van Nanne en één van Minne en Els. In die slaapkamers weer grote ramen, zodat je er meteen na het wakker worden aan herinnerd wordt hoe mooi je woont. En natuurlijk de badkamer, die dus maar weinig wordt gebruikt. Nou ja, de wastafels natuurlijk wel, want daarboven hangt een fraaie spiegel, die herinnert aan een va- kantie naar Bretagne. "We vonden hem op de tweede dag. En de laatste dag hadden we nog een aanrijding. O jee, de spiegel, dachten we. Maar gelukkig zat alleen maar in de auto een deuk." Een vliering is er niet, in de slaapkamers zit je onder het puntdak, dat aan de binnenkant met berkenhout is afgewerkt. Dat dak bevat trouwens nog lamellen, die met zonlicht de warmwatervoorziening voor hun rekening nemen. Minne wilde niet van die grote glanzende platen met zonnecellen op zijn dak hebben. Het huis is nu wel zo n beetje af, maar de tuin is nog wel wat kaal, al scharrelen er gezellig kippen, een haan en de hond rond. Maar Els en Minne zijn de laatsten om zich te laten opjagen. "Het zou mooi zijn als het van de zomer afkomt, maar ach, als dat niet lukt, is het ook niet erg." Els laat zien hoe Minne en zij op een A4 tje een schets hebben gemaakt voor de vijver. "We gaan gewoon op een bankje zitten en fantaseren hoe we het willen. Nou, zo doen we het dan." Ze hebben nog wel veel planten uit de oude tuin opgeslagen, die straks een mooi plekje krijgen in de nieuwe tuin. 11

Vergelijkbare documenten

Gezellige eenheid met speelse variatie

130 Gezellige eenheid met speelse variatie Spelen met ruimtes, hoogtes en materialen is een gedurfde keuze die de nodige dosis lef vereist, maar als de stap daadwerkelijk gezet is, kan dat uitmonden in