Tweede Kamer der Staten-Generaal

Transcriptie

1 Tweede Kamer der Staten-Generaal 2 Vergaderjaar XVI Vaststelling van de begroting van de uitgaven en de ontvangsten van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (XVI) voor het jaar 2001 Nr. 78 VERSLAG VAN EEN SCHRIFTELIJK OVERLEG Vastgesteld 22 maart 2001 In de vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport 1 bleek er bij enkele fracties behoefte te bestaan een aantal vragen ter beantwoording voor te leggen aan de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over haar brief van 22 november 2000 inzake het onderzoek van de Inspectie Jeugdhulpverlening en Jeugdbescherming naar doelgroep, vraag en aanbod van MOC Kinabu voor jeugdigen met diabetes mellitus (VWS ). Deze vragen zijn met de door de bewindsvrouwe bij brief van 21 maart 2001 toegezonden antwoorden hieronder afgedrukt. De vragen en antwoorden worden voorafgegaan door een inleiding van de staatssecretaris. Inleiding 1 Samenstelling: Leden: Van der Vlies (SGP), Swildens- Rozendaal (PvdA), ondervoorzitter, Middel (PvdA), Essers (VVD), voorzitter, Oedayraj Singh Varma (GroenLinks), Dankers (CDA), Oudkerk (PvdA), Rijpstra (VVD), Bakker (D66), Rouvoet (ChristenUnie), Van Vliet (D66), Van Blerck-Woerdman (VVD), Passtoors (VVD), Eisses-Timmerman (CDA), Gortzak (PvdA), Hermann (GL), Buijs (CDA), Atsma (CDA), Arib (PvdA), Spoelman (PvdA), Kant (SP), E. Meijer (VVD), Van der Hoek (PvdA), Blok (VVD), Mosterd (CDA). Plv. leden: Van t Riet (D66), Rehwinkel (PvdA), Apostolou (PvdA), Orgü (VVD), Van Gent (GroenLinks), Verburg (CDA), Noorman-den Uyl (PvdA), Weekers (VVD), Ravestein (D66), Slob (ChristenUnie), Schimmel (D66), Terpstra (VVD), Udo (VVD), Visser-van Doorn (CDA), Belinfante (PvdA), Harrewijn (GroenLinks), Ross-van Dorp (CDA), Th. A. M. Meijer (CDA), Duijkers (PvdA), Smits (PvdA), Marijnissen (SP), O. P. G. Vos (VVD), Hamer (PvdA), Cherribi (VVD), Eurlings (CDA). Hierbij zend ik u de antwoorden op de vragen, gesteld door de fracties van de PvdA, de VVD en D66 tijdens de schriftelijke vragenronde van de Vaste Commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport, inzake diabetes mellitus. Voor ik de afzonderlijke vragen beantwoord wil ik ingaan op mijn verantwoordelijkheid en mijn rol inzake het beleid met betrekking tot de 14 residentiële plaatsen voor jeugdigen met diabetes mellitus in Kinabu. De verantwoordelijkheid voor de planning en financiering van de onderhavige voorziening voor jeugdhulpverlening is per overgedragen aan de provincie Zuid-Holland. Deze provincie heeft, met in achtneming van de gebruikelijke procedures en de beleidsafspraken over de decentralisatie, besloten tot gefaseerde afbouw van de residentiële plaatsen in Kinabu. Te zelfder tijd zal voor de doelgroep een ambulant aanbod in de regio beschikbaar komen. Omdat Kinabu zich tegen dat beleid verzette en mijn oordeel vroeg over de vraag of het aanbod niet landelijk beschikbaar moest blijven heb ik de Inspectie Jeugdhulpverlening en Jeugdbescherming verzocht een onderzoek in te stellen. Het inspectieonderzoek heeft ten aanzien van de onderhavige problematiek inzichten opgeleverd die tot dan toe ontbraken. Belangrijke onderzoeksvragen betreffen de aard van de problematiek, de KST52101 ISSN Sdu Uitgevers s-gravenhage 2001 Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 1

2 hulpvraag en de vraag of hulp in de regio ook voor jeugdigen met diabetes mellitus in combinatie met gedragsproblemen een haalbare optie kan zijn. Uit het inspectieonderzoek blijkt dat het bij de jeugdigen vooral om problemen gaat die te maken hebben met acceptatie van hun ziekte en met hun motivatie zich aan de gezondheidsvoorschriften te houden. Bovendien blijkt dat de ouders deze jeugdigen daarbij onvoldoende begeleiden. Het onderzoek verschaft een onderbouwing voor de visie dat hulp en ondersteuning (zoveel mogelijk) in de thuissituatie zowel voor de jeugdige zelf als voor de ouders de meest aangewezen hulpvorm is. De onderzoeksresultaten bieden geen steun voor de opvatting van Kinabu dat de hulp landelijk en per se residentieel dient te worden ingevuld. Mijn standpunt naar aanleiding van het Inspectieonderzoek heb ik ter kennis van de provincies/grootstedelijke regio s gebracht met het verzoek, vanuit de regierol die zij ten aanzien van de jeugdzorg hebben, de instellingen in de regio aan te sporen tot de ontwikkeling van een passend aanbod. Daarnaast heb ik middelen beschikbaar gesteld voor het faciliteren van twee pilots en een studiedag. Het is nu aan het veld en de provincies om hiermee aan de slag te gaan. Antwoorden op de vragen, gesteld door de fracties van de PvdA, de VVD en D66 tijdens de schriftelijke vragenronde van de Vaste Commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport, inzake diabetes mellitus. Vragen PvdA-fractie 1 Wat is de huidige stand van zaken met betrekking tot: het aantal beschikbare plaatsen voor de onderhavige doelgroep per 1 februari 2001, uitgesplitst naar regio); de ontwikkeling van de zorgprogramma s in Zuid-Holland en Utrecht; de kennisoverdracht? Het aantal beschikbare plaatsen bij Kinabu bedroeg per 1 februari 11. Kinabu is nog niet met de afbouw van de 14 plaatsen begonnen. Het gegeven dat de plaatsen tijdelijk niet volledig zijn bezet wordt verklaard door uitstroom van jeugdigen en personele onderbezetting als gevolg van langdurige ziekte. Uitgesplitst naar regio van herkomst is de bezetting per 1 februari: Utrecht 4; Zuid-Holland 2; Flevoland 1; Gelderland 1; Noord- Brabant 1; Friesland 1; Overijssel 1. De stand van zaken met betrekking tot de ontwikkeling van de zorgprogramma s is als volgt: De provincie Zuid-Holland heeft een adviesbureau eind vorig jaar opdracht gegeven tot het ontwikkelen van een zorgprogramma voor met name jeugdigen met diabetes mellitus en (ernstige) gedragsproblemen. De opzet is dat deze doelgroep een meer passend zorgaanbod krijgt binnen Zuid-Holland, aanvullend op het huidige aanbod in de provincie. Het voorstel voor het nieuwe zorgprogramma zal in juni gereed zijn. Daarna wordt bekeken hoe er in praktijk uitvoering aan wordt gegeven. Bij de ontwikkeling van het zorgprogramma wordt gebruik gemaakt van de deskundigheid van Kinabu. Deze krijgt ook de mogelijkheid te participeren in dit zorgaanbod. Ook de provincie Utrecht heeft recent opdracht verstrekt tot de ontwikkeling van een zorgprogramma. De ontwikkeling dient voor 1 augustus 2001 te zijn voltooid waarna besluitvorming zal plaatsvinden over de implementatie. Trajectum/Kinabu wordt in verband met de opgebouwde deskundigheid bij de opzet van het zorgprogramma betrokken. Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 2

3 2 De staatssecretaris schrijft in haar brief de conclusies en het advies van de Inspectie «van harte» te onderschrijven. Dit advies geeft aan dat een geleidelijke afbouw van de plaatsen en het zorgen voor kennisoverdracht naar instellingen die zich met deze kinderen gaan bezighouden van het grootste belang is. Tevens schrijft de Inspectie: «Bestuurlijke vraagstukken en knelpunten moeten niet ten koste gaan van de cliënt. De cliënt heeft recht op adequate hulp, desnoods over de provinciegrenzen heen!» Deelt de staatssecretaris de mening dat er op dit moment geen plaats is voor nieuwe patiënten als gevolg van de opnamestop door Kinabu, en dat dit niet strookt met het door de staatssecretaris onderschreven advies? Zo nee, waarom niet? De opnamestop is nodig om de door de provincie Zuid-Holland voorgenomen afbouw van 6 residentiële plaatsen per 1 juli a.s. te kunnen effectueren. Per die datum zal voor tenminste een gelijk aantal cliënten met dezelfde problematiek als de huidige cliënten van MOC Kinabu een adequaat hulpaanbod in Zuid-Holland beschikbaar komen. Het stadsgewest Haaglanden, de stadsregio Rotterdam en instellingen uit de jeugdzorg en de jeugdgezondheidszorg zijn bij deze ontwikkeling betrokken. De Provincie zal er voor zorgdragen dat de ombouw naar het nieuwe zorgprogramma geen gevolgen heeft voor de behandeling van de doelgroep. Onder een adequaat hulpaanbod versta ik een hulpaanbod dat in elk geval: tegemoet komt aan de vraag van de jeugdige cliënt en zijn ouders; effectief is; zo licht mogelijk is en zo dicht mogelijk bij huis kan worden geboden. 3 In twee provincies wordt een zorgprogramma voor de doelgroep ontwikkeld. Deze kunnen dienen als voorbeeld voor de andere provincies/ grootstedelijke regio s. Kinabu bouwt inmiddels in hoog tempo de huidige plaatsen af. Ontstaat hierdoor een tijdelijke afname van beschikbare specialistische plaatsen voor de doelgroep? Zo ja, welke mogelijkheden heeft de staatssecretaris om ervoor zorg te dragen dat Kinabu als landelijk centrum kan blijven functioneren, totdat in andere provinicies plaatsen en kennis beschikbaar is? In mijn begeleidende brief heb ik aangegeven dat de plaatsen zijn gedecentraliseerd. Noch het inspectierapport, noch het Beleidskader wet op de jeugdzorg geven aanleiding hierop terug te komen. De provincie Zuid- Holland onderschrijft evenwel, zie hiervoor onder 2., dat het belangrijk is dat de opbouw van het nieuwe zorgprogramma parallel loopt met de afbouw van capaciteit bij Kinabu. Uit het inspectieonderzoek blijkt dat de cliënten van Kinabu voornamelijk uit de randstad met inbegrip van de provincie Utrecht afkomstig zijn. Daar worden ook de pilots uitgevoerd om te komen tot een vraaggericht aanbod voor de doelgroep. Daarbij zal het accent liggen op het bieden van intensieve ambulante hulp. Uit het inspectieonderzoek blijkt voorts dat ook door medische kindertehuizen in andere provincies hulp is of wordt geboden aan jeugdigen met diabetes mellitus in combinatie met gedragsproblemen. Er is dus ook elders kennis beschikbaar om de betreffende jeugdigen hulp te bieden. 4 Kan de staatssecretaris aangeven wie verantwoordelijk is voor de kennisoverdracht en op welke wijze deze kennisoverdracht wordt gefaciliteerd? Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 3

4 Kinabu is zelf verantwoordelijk voor de kennisoverdracht en heeft aangegeven bereid te zijn deskundigheid in de pilots in te brengen. De kennisoverdracht wordt in het kader van de pilots gefaciliteerd. Hoe de kennisoverdracht vorm krijgt moet op korte termijn uit de pilots blijken. Ook zal na de zomer een bijeenkomst over dit onderwerp worden georganiseerd waarbij deskundigen rond toegang en aanbod en de provincies/grootstedelijke regio s worden uitgenodigd. Vragen VVD-fractie 5 Is, gezien de grootte van de doelgroep en de bestaande wachtlijst, het echt nodig de doelgroep van Kinabu in aantal af te bouwen, terwijl elders ook regionale opvang gerealiseerd wordt met gebruikmaking van de know-how van Kinabu? Het grootste aantal kinderen daar komt nu al immers uit de provincies Utrecht en Zuid-Holland, zodat Kinabu nu al grotendeels een regiofunctie heeft. Uit het inspectieonderzoek komt naar voren dat gezien de problematiek van deze groep het meeste effect van de hulpverlening kan worden verwacht wanneer het aanbod zo dicht mogelijk bij huis kan worden geboden, de rol van de ouder gedurende het hulpaanbod expliciet wordt ingevuld en een op elkaar afgestemd aanbod van medische hulp en jeugdzorg wordt aangeboden. Het oordeel over de wenselijkheid en de noodzaak tot afbouw van de plaatsen berust bij de provincie Zuid-Holland. Deze provincie alsook de provincie Utrecht hebben te kennen gegeven meer effect te verwachten van een intensief ambulant aanbod als antwoord op de problematiek. De verwachting is dat met een ambulant aanbod ook meer cliënten zullen kunnen worden geholpen. 6 Is er een reden aan te geven waarom onder de opgenomen kinderen met etnische achtergrond van 50% de helft van Marokkaanse afkomst is? (Rapport p. 39) Betekent dit dat onder de andere etnische groepen veel kinderen om welke reden ook geen of minder gebruik maken van de mogelijkheden als die door Kinabu aangeboden worden? Welke gevolgen heeft dit voor de werkelijke hulpvraag in de toekomst. Er zijn geen kwantitatieve gegevens beschikbaar op grond waarvan een verklaring kan worden gevonden voor het relatief hoge aandeel jeugdigen van Marokkaanse afkomst in de populatie van Kinabu of waaruit zou kunnen blijken dat jeugdigen met een andere achtergrond geen of minder gebruik maken van de bestaande mogelijkheden. Ook over de toekomstige hulpvraag zijn op dit moment geen uitspraken te doen. Dit vormt de reden dat ik de provincies/grootstedelijke regio s heb verzocht het bureau jeugdzorg te vragen alert te zijn op vragen uit de doelgroep en deze vraag de komende periode bij te houden. Enige kwalitatieve indicaties voor het aandeel Marokkaanse jeugdigen zijn er wel. Zo blijkt uit een onderzoek van het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam dat de Marokkaanse jeugdigen ernstiger kwalen hadden en vaker op de intensive care belandden. De verklaring daarvoor zoekt men in het feit dat Marokkaanse ouders te lang wachten voor zij met hun kind naar de huisarts gaan. Ook blijken Marokkaanse ouders moeilijker te bereiken met voorlichting, zelfs als daartoe Marokkaanse consulenten worden ingezet. Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 4

5 7 De sociaal-economische stratificatie geeft aan dat het merendeel van de gezinnen van cliënten van Kinabu zich bevindt in de midden en hogere klassen (Rapport p. 63). Welke gevolgen kan dit voor de werkelijke hulpvraag in de toekomst hebben? Aan de onderzoeksgegevens kunnen geen conclusies worden verbonden met betrekking tot de toekomstige hulpvraag. Vragen D66-fractie 8 Zijn er, behalve diabetes mellitus, andere medische aandoeningen bij jeugdigen waarbij gedragsproblematiek, emotionele problematiek en een problematische opvoedingssituatie een soortgelijke behandeling nodig maken? Zo ja, hoe worden deze jeugdigen op dit moment behandeld? Uit navraag bij diverse bronnen, o.m. de beleidsdirecties in de gezondheidszorg bij VWS, de Inspecties en GGZ Nederland, blijkt dat het moeilijk is om vergelijkbare categorieën jeugdigen aan te wijzen. Aan de hand van registratiegegevens met betrekking tot de MKD/MKT s kwam naar voren dat bij copd-patiëntjes 1 en jeugdigen met prenatale stoornissen of vroeggeboortes zich een vergelijkbare combinatie van problematiek kan voordoen. De behandeling varieert sterk. Afhankelijk van o.m. de ernst van de ziekte, de verwijzer en de situatie thuis komen voor: dagen nachthulp, daghulp, ambulante hulp, in zowel de gezondheidszorg als de jeugdhulpverlening. Voor kinderen met astma bestaat een klinische opvangmogelijkheid in Heideheuvel in de provincie Noord- Holland. Voorts werd genoemd dat een dergelijke combinatie van problematiek zich wellicht kan voordoen bij jeugdigen met nierziekten, epilepsie, ADHD en bij aidspatiëntjes. In het algemeen gaat het dan om ziekten waarbij regelmatige controle op medicijngebruik nodig is. De behandeling kan eveneens sterk variëren. De William Schrikker Stichting (WSS) biedt een aanbod van pleegzorg voor kinderen in de leeftijd van 0 tot 6 jaar, met een verhoogd medisch risico op een blijvende ontwikkelingsstoornis. Daarnaast biedt de WSS pleegzorg aan kinderen met een ernstig lichamelijke chronische of progressieve ziekte. 9 De Inspectie wijst erop, dat in verband met de specifieke aard en de beperkte omvang van de doelgroep, een passend aanbod wellicht op bovenprovinciaal niveau moet worden aangeboden. Wanneer is sprake van een passend aanbod (bij hoeveel bedden/patiënten)? Op deze vraag kan ik geen concreet antwoord geven. Bij de vraag of een aanbod passend is spelen de aard van de hulpvraag, de behoefte van de cliënt, het zo-zo-zo-beleid en overwegingen van effectiviteit en doelmatigheid een rol. Volgens de Wet op de jeugdhulpverlening heeft de provincie de taak op grond van behoeften in de regio te komen tot een evenwichtig patroon van typen hulpverlening. Ook in het nieuwe stelsel van jeugdzorg is dit het geval, maar dan, in overleg met de zorgverzekeraars, tevens voor de jeugd ggz. en jeugdzorg voor licht verstandelijk gehandicapte jeugdigen. Het bureau jeugdzorg levert daartoe de gegevens aan. Mits aan de uitgangspunten van het zo-zo-zo-beleid wordt voldaan kan de provincie ook gebruik maken van aanbod buiten de provinciegrenzen. 1 Copd staat voor chronic obstructive pulmonary disease (voorheen zgn. cara-patiëntjes). 10 Gezien de samenstelling van de bevolking zullen er in de noordelijke en de zuidelijke provincies minder jeugdigen zijn met de specifieke proble- Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 5

6 matiek rondom diabetes mellitus. Eén van de problemen die wordt aangegeven bij het functioneren van Kinabu is de afstand tussen instelling en huis. Vindt u het noodzakelijk dat ook in deze provincies speciale bedden worden «gecreëerd» voor jeugdigen met de specifieke problematiek rondom diabetes mellitus of is het aanbieden van dagbehandeling voldoende? De vraag waarom in de noordelijke en zuidelijke provincies niet naar Kinabu wordt verwezen is in het onderzoek niet nagegaan. Het is aan de provincies om te beoordelen of voor jeugdigen met diabetes mellitus een voldoende en effectief aanbod van jeugdzorg beschikbaar is. Het zo-zo-zobeleid is ook voor de provincies richtinggevend. 11 Wat wordt gedaan met de aanbeveling van de inspectie om samenwerking tussen de gezondheidssector en de jeugdzorg tot stand te brengen die ook tot uitdrukking komt in de financiering? Samenwerking tussen de beide sectoren is noodzakelijk om goed op de vraag in te kunnen spelen. De vraag betreft jeugdzorg als aanvulling op of ter ondersteuning van de medische zorg. In het nieuwe stelsel wordt onderscheid gemaakt tussen jeugdzorg waarop aanspraak bestaat op grond van de Wet op de jeugdzorg- deze zal uit de doeluitkering worden betaald- en jeugdzorg waarop aanspraak bestaat op grond van de AWBZ (de medische zorg)- deze zal uit de AWBZ worden betaald. Via de modularisering van het aanbod zal helder moeten worden welke modules in de Amvb «modules jeugdzorg» worden opgenomen. In de pilots voor een nieuw aanbod voor jeugdigen met diabetes mellitus zullen de modularisering van het te ontwikkelen aanbod en de afspraken over wat wel en wat niet uit de doeluitkering moet worden betaald aandachtspunten vormen. De middelen die vrij komen met de afbouw van Kinabu worden in Zuid- Holland ingezet om het nieuwe zorgprogramma te financieren. 12 Hoe wordt deskundigheidsbevordering gegarandeerd in het nieuwe model? Deskundigheidsbevordering is primair een verantwoordelijkheid van de (steunfunctie-) instellingen en de individuele beroepsbeoefenaren. Nadat de vraag is geanalyseerd wordt onderzocht welke deskundigheid aanvullend nodig is. Garanties voor deskundigheidsbevordering zijn te vinden in de wet- en regelgeving inzake de kwaliteit van de jeugdzorg en in afspraken tussen instellingen en beroepsgroepen met betrekking tot interinstitutionele toetsing en intervisie. 13 Waarom worden de pilots in Zuid-Holland en Utrecht niet afgewacht alvorens andere regio s te vragen op welke wijze op korte termijn kan worden voorzien in een aanbod voor de doelgroep? Ik vind het van belang dat bij de provincies inzicht ontstaat in de vraag wat de behoefte in de regio is en welke mogelijkheden er nu al zijn om in de vraag van jeugdigen met diabetes in combinatie met gedragsproblemen te voorzien. De pilots hebben tot doel een nieuw aanbod te ontwikkelen. In de provincie Zuid-Holland bestaat al langer initiatief om te komen tot een zorgprogramma voor jeugdigen met meervoudige problematiek. Hierbij kan met de pilot specifiek voor jeugdigen met diabetes worden aangesloten. Ontwikkeling en implementatie gaan daarbij hand in hand. In Utrecht wordt eerst het resultaat van de ontwikkeling afgewacht alvorens Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 6

7 tot implementatie te besluiten. Op het moment dat de pilots in Zuid- Holland en Utrecht voor andere provincies relevante gegevens opleveren hebben deze laatste zich al een beeld kunnen vormen van de vraag en het (potentiële) aanbod in de eigen regio. 14 Hoe lang gaan de pilots duren en wanneer kan over een succesvolle pilot worden gesproken? De pilot in Zuid-Holland duurt tot 1 januari Per 1 juli 2001 start de uitvoeringsfase. In de pilot in Utrecht is een knip aangebracht tussen ontwikkeling en implementatie. De ontwikkelingsfase zal voor 1 augustus 2001 zijn afgerond. De programma s zullen beter aansluiten op de behoefte van de jeugdigen en de wensen van de ouders: zorg dicht bij de woonplek en een betere afstemming met de ouders. Dit laatste vormt in de huidige situatie een lacune in het aanbod. Volgens het Inspectierapport worden de gestelde doelen ten aanzien van de ouders nauwelijks gehaald. 15 Waarom wordt gekozen voor twee pilots in stedelijke gebieden die soortgelijke problemen/oplossingen tegen zullen komen? Waarom wordt er geen pilot uitgezet in een landelijke regio? In mijn antwoord op vraag 3. heb ik aangegeven dat een belangrijke reden om de pilots in Zuid-Holland en Utrecht uit te voeren is ingegeven door het feit dat uit die regio s de meeste cliënten van Kinabu afkomstig zijn. Overigens verschillen de pilots naar uitgangssituatie, bijvoorbeeld de relaties tussen de veldpartijen, en opzet. Mede daardoor zullen zich in de pilots naar verwachting andere problemen voordoen. De pilots zullen wat de oplossingen betreft meer gelijkenis kunnen vertonen omdat de hulpvraag naar verwachting vooral een vraag naar (intensieve) ambulante hulp en ondersteuning, al dan niet in combinatie met daghulp, zal zijn. 16 Is het Bureau Jeugdzorg de aangewezen instantie om de jeugdigen te verwijzen, gezien de zeldzaamheid en de nauwe relatie met de jeugdgezondheidszorg of blijft de kinderarts dit doen? Ja, het gaat om jeugdzorg ter aanvulling op of ter ondersteuning van medische zorg. Het Bureau Jeugdzorg is de aangewezen plaatsende instantie in het nieuwe stelsel van jeugdzorg. Daarom vind ik het belangrijk dat kinderartsen de weg naar het bureau weten te vinden en dat een goede samenwerking kan ontstaan. 17 Aangegeven wordt dat ongeveer de helft van de jeugdigen die worden opgenomen in Kinabu van allochtonen afkomst zijn. In hoeverre is hiervoor een speciale behandeling ontwikkeld? Kinabu heeft geen speciaal programma voor allochtone jeugdigen ontwikkeld. De voorzitter van de commissie, Essers De griffier van de commissie, Teunissen Tweede Kamer, vergaderjaar , XVI, nr. 78 7