Legal. Omzetting van aandelen aan toonder een dossier om op de voet te volgen

Transcriptie

1 Legal Omzetting van aandelen aan toonder een dossier om op de voet te volgen Met een arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (Zaak C-299/13) dat recent werd gepubliceerd (d.d. 9 oktober 2014), komt de wet van 14 december 2005 mogelijkerwijs weer op losse schroeven. Deze wet legt houders van effecten aan toonder een omzettingsbelasting van 1, 2 of 3% op, indien zij deze effecten niet voor de wettelijke vervaldatum hebben omgezet in effecten op naam of in gedematerialiseerde effecten. Een terugblik: in december 2005 werd besloten dat effecten aan toonder uiterlijk op 31 december 2013 dienden omgezet te worden in effecten op naam of in gedematerialiseerde effecten. De wet van 28 december 2011 (een wet houdende diverse bepalingen) vestigde een nieuwe belasting van 1 % op de omzetting in 2012 en van 2 % op de omzetting in Het gaat echter om een voorlopige uitspraak die bevestigt of duidelijk aantoont dat de Belgische belasting op de omzetting strijdig is de Richtlijn 2008/7/EG van de Raad van 12 februari 2008 betreffende de heffing van indirecte belastingen op het bijeenbrengen van kapitaal. Voor het Hof van Justitie van de Europese Unie ging het er veeleer om in dit specifieke geval een prejudiciële vraag van het Grondwettelijk Hof te beantwoorden. Het verzoek om een prejudiciële beslissing heeft betrekking op de interpretatie van artikel 5, lid 2, en artikel 6 van de Richtlijn 2008/7/EG van de Raad van 12 februari 2008 betreffende de indirecte belastingen op het bijeenbrengen van kapitaal (JO L 46, p. 11). Een arrest van het Grondwettelijk Hof wordt later verwacht. Het Hof van Justitie houdt bij zijn oordeel rekening met de doelstelling van de Richtlijn 2008/7/EG die het vrije verkeer van kapitaal wil bevorderen. Dit veronderstelt de afschaffing van een bepaald aantal indirecte belastingen op het bijeenbrengen van kapitaal, wanneer het bestemd is voor economische verrichtingen. Kortom, belastingplichtigen die de omzettingsbelasting van 1 of 2 % hebben betaald, moeten overwegen om alsnog een vordering in te stellen tegen de onterecht betaalde belasting. We kunnen ons immers moeilijk voorstellen dat het Grondwettelijk Hof de uitspraak van het Hof van Justitie niet zou volgen wat trouwens niet mag. Wordt dus vervolgd Joachim Colot Legal Department 12/11/2014

2 BTW Nieuw op het gebied van btw De regering Michel 1 heeft onlangs haar regeerakkoord voorgesteld. De btw-reglementering zou op verschillende punten worden gewijzigd, zij het dan in geringe mate. De eerste geruchten deden vermoeden dat er een wijziging van de btw-tarieven zou worden doorgevoerd via een algemene verhoging van de tarieven en zelfs een herziening van de verlaagde tarieven. Uiteindelijk is daar niets van aan. De voorgestelde budgettaire maatregelen voor de btw zijn beperkt tot volgen punten: plastische chirurgie en schoonheidsbehandelingen genieten voortaan geen medische vrijstelling meer en zijn onderworpen aan het normale btw-tarief van 21%; voor de uitvoering van werken in onroerende staat aan privéwoningen zal het verlaagde tarief van 6% voortaan alleen nog van toepassing zijn op woningen die al minstens 10 jaar in gebruik zijn genomen, terwijl dat tot nu betrekking had op woningen die al meer dan 5 jaar in gebruik zijn genomen. vanaf 1 januari 2015 zal de btw op elektronische diensten die door Europese bedrijven aan Belgische particulieren worden geleverd in België worden geheven overeenkomstig de Europese reglementering die voortvloeit uit het VAT Package. Het regeerakkoord voorziet eveneens maatregelen die administratieve vereenvoudigingen en verminderingen van de btwlasten beogen. Een voorbeeld: de evaluatie van de (nieuwe) regels inzake btw-aftrek op roerende investeringsgoederen voor gemengd gebruik (inclusief bedrijfsauto's) en inzake opeisbaarheid van de btw; de harmonisering van de beperkingen van btw-aftrek en directe belastingen; de herzieningen van de boetes en verwijlinteresten; de afschaffing van de administratieve btw-verplichtingen als er overlap bestaat met boekhoudkundige verplichtingen; de vereenvoudiging van de btw-aangiften en de betalingstermijnen voor de btw in het kader van het Europese project "standard VAT return. Nicolas Lemaire Tax Department 12/11/2014

3 Social Het Regeerakkoord: de belangrijkste bepalingen Sinds 9 oktober 2014 is de tekst van het Regeerakkoord beschikbaar. Deze tekst legt de richtsnoeren vast voor het beleid van de regering Michel I voor de komende legislatuur. Wij geven u een overzicht van de belangrijkste maatregelen op het gebied van arbeidsrecht en sociale zekerheid. 1.- Om te beginnen wordt het onmogelijk om nog tijdskrediet zonder motief op te nemen dat door de RVA wordt betaald. Tot nu toe kregen werknemers die dergelijk tijdskrediet zonder motief opnamen en die voldeden aan bepaalde anciënniteitsen loopbaanvoorwaarden een uitkering vanwege de RVA. Vanaf 1 januari 2015 genieten alleen gemotiveerde tijdskredieten (verstrekken van palliatieve zorgen, deelname aan een erkende opleiding enz.) nog van dergelijke uitkering. Bovendien zal het tijdskrediet einde loopbaan met ingang van 1 januari 2015 pas worden toegekend vanaf 60 jaar in plaats vanaf 55 jaar, zonder uitzonderingen. De huidige afwijkingen voor lange loopbanen, knelpuntberoepen, zware beroepen, bedrijven in moeilijkheden en bedrijven in herstructurering worden afgeschaft. 2.- Ten tweede: het Regeerakkoord voorziet strengere voorwaarden om toegang te krijgen tot het werkloosheidsstelsel met bedrijfstoeslag (het vroegere brugpensioen). Er wordt echter benadrukt dat werknemers die uiterlijk op 31 december 2014 in opzeg geplaatst worden, nog aanspraak kunnen maken op dit stelsel onder de huidige voorwaarden. Kort samengevat voorziet het Regeerakkoord dat: het algemene stelsel op 1 januari 2015 wordt verhoogd naar 62 jaar (in plaats van 60 jaar); er drie uitzonderingsstelsels behouden blijven: 20 jaar nachtarbeid; 40 jaar beroepsverleden en beperkte arbeidsgeschiktheid en zware beroepen. Op 1 januari 2015 moet men minstens 58 jaar oud zijn (in plaats van 56 jaar) om zich op deze uitzonderingen te kunnen beroepen. Op 1 januari 2017 verhoogt de leeftijdsvoorwaarde verder van 58 jaar naar 60 jaar; de leeftijdsvoorwaarde voor ondernemingen in moeilijkheden of in herstructurering wordt verhoogd naar 60 jaar voor de nieuwe instroom. Werknemers die uiterlijk op 31 december 2016 worden ontslagen door een bedrijf dat erkend is als bedrijf in moeilijkheden/herstructurering kunnen nog aanspraak maken op de huidige voorwaarden 3.- Ten derde: De wettelijke pensioenleeftijd wordt in 2025 opgetrokken naar 66 jaar en in 2030 naar 67 jaar. Vanaf 2030 kunnen de voorwaarden nog worden verstrengd in het kader van een "punten"-systeem (elk gewerkt jaar levert een aantal punten op dat aan het einde van de beroepsloopbaan zal worden omgezet in geld). Concreet zullen diegenen die vandaag jonger dan 51 jaar zijn, als eersten tot hun 67e moeten werken. Zij die thans tussen de 51 en de 55 jaar oud zijn kunnen nog op hun 66e met pensioen. Bovendien wordt vanaf 2017 de leeftijd waarop men op vervroegd pensioen kan gaan, opgetrokken tot 62,5 jaar mits een loopbaan van 41 jaar. Vanaf 2018 zal vervroegd pensioen alleen nog mogelijk zijn vanaf 63 jaar. Vanaf 2019 stijgt de loopbaaneis verder naar 42 jaar. In 2015 zal men nog steeds met vervroegd pensioen kunnen op de leeftijd van 61,5 jaar; in 2016 vanaf 62 jaar mits een loopbaan van 40 jaar. Er dient uiteraard rekening te worden gehouden met de overgangsmaatregelen en de uitzonderingen (bijvoorbeeld voor lange loopbanen). Daarnaast zullen diegenen die na de wettelijke pensioenleeftijd of na een loopbaan van 45 jaar aan het werk blijven, dit kunnen zonder dat hun inkomsten gevolgen hebben op het bedrag van hun pensioen. Het Akkoord voorziet tot slot met ingang van 1 januari 2015 eveneens de afschaffing van de pensioenbonus (= aanvullende pensioenrechten voor werknemers die blijven werken, terwijl ze de arbeidsmarkt zouden kunnen verlaten) voor diegenen die nog niet begonnen zijn de rechten voor deze bonus op te bouwen. 4.- Ten vierde: de regering Michel I overweegt volgende maatregelen op het gebied van sociale zekerheid: geleidelijke vermindering van de werkgeversbijdragen van 33% naar 25% (uiterlijk in 2019); vereenvoudiging en forsere verlaging van de doelgroepvermindering voor de eerste 3 aanwervingen. 5.- Ten vijfde en tot slot voorziet het Regeerakkoord bij arbeidsongeschiktheid: 12/11/2014

4 een hervorming met het oog op een snellere herinschakeling op de arbeidsmarkt; een herinschakelingsprogramma uiterlijk 3 maanden na het begin van de arbeidsongeschiktheid; de verlenging van de periode van gewaarborgd loon met 1 maand. De werkgever zal dus het loon van de arbeidsongeschikte werknemer moeten blijven betalen tijdens de eerste 2 maanden van de arbeidsongeschiktheid. 6.- Kortom, de nieuwe federale regering overweegt nieuwe maatregelen die zullen leiden tot grondige hervormingen op het vlak van arbeidsrecht en sociale zekerheid. Bijgevolg dient de evolutie van deze kernelementen van het Regeerakkoord op de voet te worden gevolgd en moet er zelfs op geanticipeerd worden. Tulay Kasap Social Department Homepage Deloitte Belgium Berkenlaan 8A, 8B, 8C 1831 Diegem Belgium Deze nieuwsbrief is uitsluitend bestemd voor de medewerkers van Deloitte Fiduciaire. Mocht hij op één of andere manier in handen komen van derden, zijn volgende waarschuwingen van toepassing: De inhoud en de lay-out van deze nieuwsbrief zijn de exclusieve eigendom van Deloitte Fiduciaire* (hierna "Deloitte" genoemd) en/of haar medewerkers en zijn beschermd door het auteursrecht en de andere wetten en verdragen inzake intellectuele eigendom. Reproductie in welke vorm en op welke drager dan ook zonder de uitdrukkelijke toestemming van Deloitte, is niet toegelaten. Deze nieuwsbrief is opgemaakt in algemene bewoordingen. Men kan er dus voor specifieke situaties niet aan refereren. Hoewel Deloitte de betrouwbaarheid van de verstrekte informatie heeft nagekeken, blijft deze informatie algemeen en kan Deloitte niet aansprakelijkheid worden gesteld voor mogelijke fouten die zouden kunnen optreden na het gebruik of de interpretatie van de informatie zonder de bijstand van Deloitte. De informatie in deze nieuwsbrief is gebaseerd op de wet, de reglementeringen, de rechtspraak, de concrete gevallen, de rulings en andere bronnen die bestaan op het ogenblik van de presentatie. Latere wijzigingen aan wat voorafgaat (waarvan de bekendmaking aan de lezer/gebruiker niet tot de verantwoordelijkheid van Deloitte behoort) zullen dientengevolge leiden tot de nietigheid van de informatie in de presentatie. De toepassing van de vermelde principes zal afhangen van de specifieke toepassingsomstandigheden en wij raden u aan om professioneel advies in te winnen alvorens te handelen of niet te handelen op basis van de inhoud van deze presentatie. Deloitte zal de lezer/gebruiker graag bijstaan met advies over de manier waarop de principes in deze presentatie op specifieke situaties moeten worden toegepast. Deloitte wijst elke zorgvuldigheidsplicht af voor het verlies dat iemand zou lijden na al dan niet te hebben gehandeld ingevolge de in deze nieuwsbrief gepubliceerde informatie. *Een afdeling van Deloitte Accountancy BV ovve CVBA Deloitte refers to one or more of Deloitte Touche Tohmatsu Limited, a UK private company limited by guarantee ( DTTL ), its network of member firms, and their related entities. DTTL and each of its member firms are legally separate and independent entities. DTTL (also referred to as Deloitte Global ) does not provide services to clients. Please see for a more detailed description of DTTL and its member firms. This communication is for internal distribution and use only among personnel of Deloitte Touche Tohmatsu Limited, its member firms, and their related entities (collectively, the Deloitte network ). None of the Deloitte network shall be responsible for any loss whatsoever sustained by any person who relies on this communication For information, contact Deloitte Belgium. 12/11/2014

5 Tax Creatieve beloning: vergoeding voor de afstand van auteursrechten De concrete uitwerking van de wet 16 juli 2008 voor inkomsten uit de (con)cessie van auteursrechten en naburige rechten blijft 6 jaar na datum nog steeds onduidelijk Een stand van zaken van de meest recente ontwikkelingen. Fiscaalrechtelijk Principieel worden inkomsten uit auteursrechten of naburige rechten tot het plafond van euro (AJ 2015) aangemerkt als roerende inkomsten en onderworpen aan 15% roerende voorheffing (Artikel 17 1 juncto 37 WIB 92). De belastbare basis van de inkomsten uit de concessie van auteursrechten wordt bepaald na de aftrek van kosten, die forfaitair geraamd kunnen worden volgens onderstaande schalen (artikel 22 3 WIB 92): Bruto-inkomsten Kostenpercentage euro 50% euro 25% > euro 15% Boven het grensbedrag van euro dient men na te gaan of het karakter van roerende inkomsten behouden kan blijven, dan wel of de inkomsten feitelijk de aard van beroepsinkomsten hebben en derhalve dienen onderworpen te worden aan de progressieve schalen. De Dienst Voorafgaande Beslissingen gaf begin dit jaar het signaal zich ontvankelijk op te stellen voor ondernemingen die een nauwbepaald percentage van de bezoldiging van creatieve medewerkers zoals softwareontwikkelaars en marketeers wensen aan te merken als een vergoeding voor de afstand van hun rechten (ruling ). Op basis van de time-sheets werd een percentage tussen 1 en 15% van de bezoldiging toegestaan. De Commissie gaat zowel in aanvragen betreffende de cessie van rechten van werknemers aan hun werkgever, als in aanvragen betreffende de cessie van rechten door zelfstandigen, op analoge wijze te werk en hanteert de zelfde vraagstelling: 1. Is het werk dat toelaat de inkomsten te verwerven een beschermd werk in de zin van de Wet op Auteursrechten? 2. Is er sprake van de cessie of concessie van de vermogensrechten op dit werk? 3. Vloeien de ontvangen inkomsten voort uit die cessie c.q. concessie van rechten? Een bijkomend aandachtspunt is dat de rulingcommissie een uitdrukkelijke opsplitsing van de vergoeding per type exploitatie vereist. Dit werd ook bevestigd door de Rechtbank van Brussel (24 juni 2014). Ook belangrijk is dat de wijziging van het arbeidscontract (mits akkoord van beide partijen) geen inbreuk uitmaakt van de algemene anti-misbruikbepaling (ruling ). De commissie spreekt zich echter nooit uit over de sociaalrechtelijke kwalificatie van de vergoeding. Sociaalrechtelijk De RSZ heeft reeds eerder het standpunt ingenomen dat de vergoeding voor de cessie van auteursrechten door werknemers aan hun werkgever weldegelijk aan sociale zekerheidsbijdragen onderworpen is aangezien deze vergoeding verworven werd in toepassing van de arbeidsrelatie. Het Hof van Cassatie heeft deze stelling bevestigd (Cass. 15 september 2014). Recente ontwikkelingen op fiscaal vlak De administratie (her)publiceerde eerder deze maand een circulaire die, voor wat betreft de proportionele verdeling van de vergoeding in een deel roerende inkomsten en een deel beroepsinkomen, uitgaat van de contractuele vrijheid van werkgevers en werknemers (Ci.RH.231/ ). Concreet stelt de administratie vier verschillende scenario s voor:

6 1. Als het contract voorziet in een verdeelsleutel of een afzonderlijke vergoeding dan dient de controleur die verdeelsleutel te aanvaarden. 2. Als het contract voorziet in de cessie of concessie van rechten, zonder een vergoeding voor die rechten te stipuleren, dan worden die rechten geacht gratis te zijn overgedragen of verleend en kan er m.a.w. geen aanspraak gemaakt worden op de fiscale regeling inzake auteursrechten. 3. Als het contract wel voorziet in een vergoeding voor de overdracht van de rechte, doch niet in een vergoeding voor de prestatie van de kunstenaar, dan wordt de totale vergoeding geacht te zijn verkregen voor die (con)cessie. 4. Als het contract niet voorziet in de cessie van auteursrechten, niettegenstaande het feit dat de bedoelde prestatie als zodanig noodzakelijkerwijs een dergelijke cessie omvat, dan kan er geen aanspraak gemaakt worden op de fiscale regeling inzake auteursrechten. Het valt dus op dat de circulaire voornamelijk de contractuele bepalingen benadrukt, terwijl de rulingcommissie ook de feitelijke omstandigheden aftoetst. Uit de laatste informele contacten met de Commissie blijkt trouwens dat men zich intern beraadt om de gedragslijn te verscherpen: het kan niet de bedoeling zijn dat de bruto-bezoldiging door de toekenning van auteursrechten zou dalen. Concreet betekent dit dus dat het fiscaal voordeel integraal moet toekomen aan de werknemer; wat de techniek eerder geschikt zou maken voor wie zijn creatieve medewerkers een extraatje wil toekennen. Het lijkt ons niet aangewezen om de criteria die de DVB vooropstelt en die gegroeid zijn uit een jarenlange praktijk nu onmiddellijk te verlaten en zich enkel te richten naar de, op het eerst zicht, makkelijk hanteerbare interpretatie van de circulaire. Men zou dan immers voorbijgaan aan de eerste paragraaf van de circulaire die duidelijk stelt dat de kwalificatie van de inkomsten steeds moet worden bepaald in functie van de juridische en feitelijke gegevens eigen aan elk geval. Zowel de recente rulings als de circulaire laten ons besluiten dat het, mits een duidelijke juridische omkadering en een correcte appreciatie van de waarde van de overgedragen rechten, mogelijk moet zijn om de creatieve prestaties van werknemers op fiscaal gunstige wijze extra te valoriseren. Joachim Claes & Bruno Teirlynck Tax Department De nieuwe personenbelasting deel 1 Na de zesde staatshervorming zal de aangifte in de personenbelasting grondig wijzigen. Waar we nu één federale personenbelasting kennen, zal dit vanaf aanslagjaar 2015 uitgesplitst worden in een gewestelijk deel en een federaal deel. Dit zal voornamelijk zijn invloed hebben op de fiscaliteit van de onroerende goederen. Zo zal de eigen woning een exclusieve bevoegdheid worden van het Gewest waarvan de belastingplichtige inwoner is. Alle andere niet-eigen woningen vallen onder de federale bevoegdheid. Nemen we als voorbeeld Pieter. Pieter woont en werkt in Gent, maar is gedomicilieerd bij zijn ouders in Brussel. Pieter zal onderworpen worden aan de Vlaamse aanvullende belastingen. Immers het bevoegde gewest is het gewest waar hij op 1 januari van het aanslagjaar zijn fiscale woonplaats heeft gevestigd. Het betreft hier de werkelijke woonplaats en niet noodzakelijk de plaats waar de domicilie gevestigd is. Pieter heeft zijn woning in Gent in eigendom. Een deel van deze woning, zijnde 20%, wordt door hem gebruikt voor zijn beroepswerkzaamheid. Om te bepalen of de woning in Gent de eigen woning is, wordt verwezen naar de nieuwe definitie in de Bijzondere Financieringswet (BFW) (art 5/5, 4, 2-7 ). De eigen woning is de woning die de belastingplichtige als eigenaar, bezitter, erfpachter, opstalhouder of vruchtgebruiker 1) Ofwel zelf betrekt 2) Ofwel niet zelf betrekt om één van de volgende redenen: a. Beroepsredenen b. Redenen van sociale aard c. Wettelijke of contractuele belemmeringen die het de belastingplichtige onmogelijk maken om de woning zelf te betrekken d. De stand van de bouw- of verbouwingswerkzaamheden die het de belastingplichtige niet toelaten de woning daadwerkelijk te betrekken. Het deel van de eigen woning dat gebruikt wordt voor beroepsdoeleinden valt niet onder deze definitie. Bijgevolg zal 20% van de woning niet worden beschouwd als eigen woning

7 Pieter zal zijn kapitaalsaflossingen en zijn betaalde intresten moeten opsplitsen. 80% van de betaalde intresten en kapitaalsaflossingen zullen onder de Vlaamse voordelen vallen de overige 20% van de kapitaalsaflossingen zal onderworpen worden aan de federale belastingvoordelen, 20% van de intresten zal als beroepskosten worden opgenomen. Wanneer een belastingplichtige meerdere woningen bezit waarvan hij geen enkele zelf kan betrekken omwille van een wettelijke reden, dan kan hij één van deze woningen vrij kiezen als eigen woning. Deze keuze is echter onherroepelijk tot op het ogenblik dat ofwel een woning zelf betrokken wordt ofwel niet meer in bezit is. De beoordeling van de eigen woning gebeurt van dag tot dag. Op het ogenblik waarop de kredietnemer zijn kapitaalaflossing en interest betaalt, moet bekeken worden of de woning nog steeds de eigen woning is. Bij maandelijkse aflossingen, moet men aldus de dag van de betaling kijken of de woning nog steeds eigen is. Stel, Pieter koopt op 8 juli 2014 een nieuwe woning aan in Sint-Niklaas. Zijn woning in Gent verhuurt hij aan particulieren. Zijn woning in Gent is vanaf 8 juli 2014 niet langer de eigen woning. Bijgevolg zullen alle aflossingen en intrestbetalingen vanaf diezelfde datum niet langer de Vlaamse belastingvoordelen genieten. De woning en de bijhorende lening worden vanaf die dag federale materie. De jaarlijkse betalingsattesten van de banken zullen voorlopig echter ongewijzigd blijven. Wie een uitsplitsing van de betaalde intresten en kapitaalaflossingen nodige heeft per maand, zal dit zelf moeten aanvragen bij de bank. In casu zal Pieter bij zijn bank een uitsplitsing moeten vragen van de gedane betalingen vóór 8 juli 2014 en na 8 juli Er wordt benadrukt dat niet zomaar mag uitgegaan worden van de aflossingstabel. Om verwarring te vermijden wordt vanaf aanslagjaar 2015 het kadastraal inkomen niet langer opgedeeld in maanden, afhankelijk van de eigendom op de 16 de van de maand (huidige regeling). Het kadastraal inkomen zal moeten opgedeeld worden in dagen vanaf de eigendomsoverdracht of wijziging van bestemming. De woning van Pieter in Gent heeft een KI van 740,00 euro. Dit KI zal vanaf 8 juli 2014 aangegeven moeten worden in code 1106 van zijn aangifte. Hij zal hier een bedrag moeten aangeven van 740,00 euro x 177/365 = 358,85 euro. Van zodra bepaald is welk gewest bevoegd is of aldus waar je fiscale woonplaats gevestigd is en welke woning als eigen woning dient beschouwd te worden, kunnen de toepasselijke gewestelijke belastingregels met betrekking tot de leningen toegepast worden. Naast de belastingvermindering voor het langetermijnsparen, het bouwsparen en de gekende woonbonus, komt er vanaf 1 januari 2015 een nieuwe Vlaamse belastingvermindering voor de enige woning. Meer details hierover volgen later in deel 2! Inge Sercu Tax Department

8 Legal Einde onzekerheid omtrent opzegtermijn bij beëindiging van een exclusieve concessie Zie daar de Formule Claeys van de exclusieve verkoopconcessie Veelal neemt een distributierelatie nog de gedaante aan van een exclusieve verkoopconcessie. Deze alleenverkoopcontracten komen frequent voor in de automobielsector, net als bij luxeartikelen, schoonheidsproducten, mode, meubels, speelgoed, wijnen en sterke drank... Het gaat vaak om samenwerkingen, waarbij de concessiegever aan de concessiehouder een exclusief recht verleent om zijn producten te verdelen binnen een vastgelegd(e) territorium of klantenkring. Samenwerkingen die vaak al jaren lopen. Maar wat als één van de betrokken partijen op een gegeven moment de stekker uit de concessie wenst te trekken? Een alleenverkoopconcessie vergt van de concessiehouder vaak heel wat inspanningen en investeringen, terwijl hij er tegelijk sterk afhankelijk van is voor zijn inkomen. Ook voor de concessiegever is de concessie echter van groot belang, gezien ook hij vaak afhankelijk is van de aangestelde concessiehouder voor de distributie van zijn producten in een bepaald gebied. Gelet op het wederzijds belang van de distributieovereenkomst voor beide betrokkenen, werd reeds in de Wet op de Alleenverkoop van 27 juli 1961 een bijzondere bescherming voorzien in geval van eenzijdige beëindiging van een dergelijke alleenverkoopconcessie van onbepaalde duur. Deze bestaat enerzijds in het feit dat een voor onbepaalde tijd aangegane verkoopconcessie enkel eenzijdig beëindigd kan worden mits inachtneming van een redelijke opzeggingstermijn of een billijke vervangende vergoeding en anderzijds de concessiehouder recht heeft op een billijke bijkomende uitwinningsvergoeding wanneer de concessie wordt opgezegd door de concessiegever. Het probleem bij de toepassing van deze wettelijke bescherming ligt bij het feit dat ze spreekt over een redelijke opzeggingstermijn en een billijke uitwinningsvergoeding. De wetgever geeft geen verdere specificaties omtrent de berekeningswijze en geeft niet aan welke parameters hierbij in acht genomen moeten worden. Pas op het ogenblik van beëindiging van een verkoopconcessie, een moment waarop moeilijk verzoenbare, botsende belangen van partijen aan de oppervlakte komen, beschikken de partijen over de mogelijkheid om de duur van de opzegtermijn en de omvang van de vergoeding in gezamenlijk overleg te bepalen. Het spreekt voor zich dat partijen hier vaak geen overeenstemming over bereiken en het na een slopende procedure dan ook veelal aan een rechter toekomt om in laatste instantie een uitspraak te doen. De vage wettelijke criteria zorgen er bovendien voor dat ook in de rechtspraak zeer uiteenlopende opzegtermijnen worden uitgesproken, die variëren van 1 maand voor een concessie die slechts 6 maanden duurde, tot 39 maanden en in zeer uitzonderlijke gevallen zelfs 42 maanden voor concessies van ruim 30 jaar. Deze problematiek is gelijkaardig aan deze gekend bij de berekening van de opzegtermijn van bedienden met een jaarloon hoger dan euro, waar partijen eveneens bij beëindiging een redelijke opzeggingstermijn moeten overeenkomen. Sinds jaren wordt, om hierin discussies te vermijden, gebruik gemaakt van de gekende Formule Claeys als vrijblijvend richtsnoer. Na een uitgebreide analyse van alle Belgische vonnissen en arresten waarin werd geoordeeld over de toekenning van een opzegtermijn werd nu ook voor wat betreft de concessieovereenkomst een formule gedistilleerd, die een nuttige houvast kan zijn bij de inschatting van de opzegtermijn en de onderhandelingen hierover 1. Hierbij worden drie relevante parameters onderscheiden: (1) de duur van de concessie, (2) de relatieve omzet van de concessie in de totale omzet van de concessiehouder, en (3) de kwaliteit, naam en/of faam van het concessieproduct. Cruciaal is dat de duur van de concessie een positieve invloed heeft op de duur van de opzegtermijn. Een langere concessie geeft aanleiding tot toekenning van een langere opzegtermijn. Naarmate de concessie steeds langer duurt, zal dit effect evenwel verminderen en stijgt de duur van de opzegtermijn minder snel, om uiteindelijk zelfs opnieuw korter te worden. Verder speelt ook de relatieve omzet van de concessieproducten in de totale omzet van de concessiehouder een doorslaggevende rol, dit evenwel voornamelijk in samenhang met het type concessieproduct. Beëindiging van een 1 VANDEVELDE, I. en VAN DER ELST C., De redelijke opzegtermijn bij het beëindigen van de verkoopconcessie van onbepaalde duur: een objectieve concessieformule. Een empirisch onderzoek naar de determinanten van de opzegtermijn., TPR , p

9 concessie met betrekking tot producten met een hoge reputatie, die bovendien een aanzienlijk deel van de omzet van de concessiehouder uitmaken, geven aanleiding tot toekenning van een langere opzegtermijn. Het geografisch gebied waarover de concessie zich uitstrekt, heeft geen invloed. Het is dus niet zo dat een internationale concessie de toekenning van een langere opzegtermijn zou verantwoorden. Ook het soort in concessie gegeven product heeft geen invloed op de omvang van de opzegtermijn. Finaal komen de auteurs tot volgende formule: Opzegtermijn in maanden = 5,5 maanden + 0,091 * duur concessie in maanden - 0, * [duur concessie in maanden]² + 0,071 * relatieve omzet producten op voorwaarde dat het product een goede reputatie heeft - 4,5 maanden indien de omzet terugloopt Bij wijze van voorbeeld zou een concessie die betrekking heeft op producten met grote faam die na 15 jaar beëindigd wordt door de concessiegever een opzegtermijn van 20,1 maanden opleveren, in de veronderstelling dat deze concessie een relatieve omzet van 75% van de totale omzet van de concessiehouder vertegenwoordigt, maar de omzet de laatste tijd wel achteruitging: (5,5 maanden + 0,091 * 180 maanden 0, * [180 maanden]² + 0,071 * 75 4,5 maanden). De auteurs nuanceren deze formule onmiddellijk zelf. Vanzelfsprekend vereenvoudigt deze formule de werkelijkheid. Wie er gebruikt van maakt, moet dan ook de nodige kritische zin en voorzichtigheid aan de dag leggen. Ook andere factoren kunnen immers bijkomend een invloed hebben op de mogelijkheid voor de concessiehouder om een nieuwe concessie te vinden, zoals zijn knowhow en naambekendheid. Deze formule kan in de praktijk zeker haar belang hebben. Net als het geval was bij de formule Claeys voor de berekening van de opzegtermijn van de arbeidsovereenkomst van bedienden, kan deze formule een aanknopingspunt bieden tijdens onderhandelingen over de duur van de opzegtermijn van een alleenverkoopovereenkomst van onbepaalde duur. Ook tijdens de loop van de samenwerking kan de formule nuttig zijn. Deze formule biedt immers een houvast bij de berekening van de waarde van een concessieovereenkomst voor een concessiehouder en kan deze abstracte waarde kwantificeren. Elke Debeer Legal Department

10 Het nieuw Consulair Wetboek ook voor u belangrijk? Recent werd de wet van 21 december 2013 houdende het Consulair Wetboek dat de bevoegdheden van de consulaire posten (lees: de Belgische ambassades) regelt, gewijzigd. Deze wet is in werking getreden op 15 juni Hoewel dit onderwerp een ver-van-mijn-bed show lijkt, vestigen wij graag uw aandacht op één van de belangrijkste wijzigingen in dit Wetboek: de notariële bevoegdheden. Vooraf Zoals u wellicht weet, kan een compromis worden ondertekend aan de hand van een onderhandse volmacht. Bij de notariële akte wordt echter door de wet een notariële volmacht vereist. Binnen de EU Sinds de inwerkingtreding van de Wet zijn de Belgische consulaire posten binnen de Europese Unie niet meer bevoegd om notariële akten op te maken. Voortaan is het lokale notariaat bevoegd. Buiten de EU De consulaire posten buiten de Europese Unie zijn wel nog bevoegd om notariële akten op te maken. Zij kunnen echter enkel optreden 1/ voor zover de betrokken persoon zijn gewone verblijfplaats heeft in het consulair ressort en 2/ het een hierna opgesomde aangelegenheid betreft: akten en contracten over in België gelegen goederen of te behandelen zaken; huwelijkscontracten en wijzigingen aan huwelijksvermogensstelsel als er een Belg is; uiterste wilsbeschikkingen als de erflater Belg is; toestemmingen inzake adoptie als de persoon die toestemming nodig heeft, Belg is, en afschriften van en uittreksels uit akten die op de consulaire post bewaard worden. Concreet Stel volgende situatie: een Belgische verkoper wenst een onroerend goed (gelegen in België) te verkopen. 1 ste hypothese Op het ogenblik van het verlijden van de notariële verkoopakte verblijft hij echter enkele weken in Portugal. Teneinde de verkoop te laten doorgaan, wenst de Belgische verkoper een volmacht te verlenen aan een derde die hem zal vertegenwoordigen bij de notariële verkoopakte. Welke instantie in Portugal heeft de bevoegdheid om deze authentieke volmacht te verlijden? Vóór de inwerkingtreding van de Wet: het Belgisch consulaat. Iedere Belgische consul in het buitenland had de bevoegdheden om een notariële akte te verlijden, zoals een Belgische notaris. Na de inwerkingtreding van de Wet: een Portugese notaris. Nadelen: 1/ Legalisatie/Uitvoerbaarheid? Of deze volmacht nog legalisatie behoeft alvorens deze in België te gebruiken, hangt af van land tot land. (check via: 2/ Vertaling? Vervolgens dient de gelegaliseerde Portugese volmacht vertaald te worden in 1 van de 3 Belgische landstalen. Of hier een beëdigde vertaling voor nodig is, stemt u best voorafgaandelijk af met de notaris. 2 de hypothese De Belgische verkoper verblijft enkele weken in New York. Voor het bekomen van de volmacht richt de verkoper zich: Vóór de inwerkingtreding van de Wet: tot het Belgische consulaat in New York. Na de inwerkingtreding van de Wet: tot het Belgische consulaat in New York, aangezien een onroerend goedtransactie onder één van de opgesomde bevoegdheden valt EN op voorwaarde dat de Belgische verkoper zijn gewone verblijfplaats in New York heeft gevestigd (bv. professionele duurzame banden). Voordeel is dat het consulaat de volmacht opmaakt in één van de Belgische landstalen. Te onthouden

11 Wij raden u aan voorafgaandelijk na te gaan welke instantie bevoegd is voor het opmaken van de notariële akten en documenten, teneinde tijdig de geldende procedure te kunnen aanvatten. Eugenie Carrez Legal Department

12 VAT Vereenvoudiging voor verkopen aan particulieren door voortbrengers- of grossiersbedrijven Voortbrengers- of grossiersbedrijven moeten krachtens artikel 1, 8 KB nr. 1 steeds een factuur uitreiken op grond van artikel 53, 2, eerste lid WBTW voor de leveringen die zij verrichten. Bijgevolg moet een grossier ook een factuur uitreiken als de koper een natuurlijk persoon is die handelt voor privédoeleinden. Bestaande tolerantie De Administratie stond reeds een uitzondering toe voor zover de onderneming bestond uit twee bedrijfsafdelingen in de zin van artikel 11 WBTW en de ondernemer binnen zijn onderneming, maar toch onafhankelijk van elkaar, zowel een groothandel als een kleinhandel uitbaatte. Deze moesten vanuit technisch oogpunt beide in staat zijn met eigen middelen te functioneren (PV 232 van Mr. Vandenberghe van 8 april 1997). In de praktijk is het echter vaak onmogelijk voor groothandelaars in bouwmaterialen om, enerzijds, hun onderneming op te splitsen in twee bedrijfsafdelingen in de zin van artikel 11 WBTW, en, anderzijds, de facturatieverplichting ten opzichte van particulieren na te leven. Nieuwe regeling voor groothandelaars in bouwmaterialen Daarom voorziet de Administratie (Beslissing nr. E.T van 8 oktober 2014) nu in een bijkomende afwijking ten opzichte van deze facturatieverplichting. Groothandelaars in bouwmaterialen dienen geen factuur uit te reiken aan natuurlijke personen die handelen voor privédoeleinden wanneer strikt voldaan is aan volgende cumulatieve voorwaarden: De natuurlijke persoon moet de goederen ter plekke komen afhalen; Er moet een leveringsbon worden uitgereikt met minstens de vermelding van: - de datum; - opeenvolgende nummering genomen uit een ononderbroken reeks; - identificatie van de groothandelaar in bouwmaterialen, adres en btw-nummer; - een volledige en correcte omschrijving van de goederen; - de geleverde hoeveelheden; - totaal bedrag per product; - totaal te betalen bedrag. Een dubbel van de leveringsbon moet worden bewaard door de groothandelaar en is een verplicht verantwoordingsstuk voor de inschrijvingen in het dagboek van ontvangsten; Het maximumbedrag van de totale bestelling van bouwmaterialen bedraag 500 euro (incl btw); De betaling dient onmiddellijk te gebeuren na de levering voor het volledige bedrag via een betaalterminal. Wanneer een bestelling wordt opgesplitst over verschillende leveringsbonnen waardoor het maximumbedrag van de totale bestelling 500 euro zal overschrijden, zal deze gunstregeling niet gelden. Aan de voorwaarden dient strikt te worden voldaan. Bestaande facturatieplicht blijft gelden voor bepaalde leveringen Let wel, de andere bepalingen inzake facturatieplicht voor leveringen en diensten verricht voor natuurlijke personen voor privédoeleinden blijven onverminderd gelden, zoals de verplichte uitreiking van een factuur bij de levering van goederen bestemd voor de oprichting van een gebouw, zoals bedoeld in artikel 64, 4 WBTW. Bovendien blijft de uitreiking van een factuur verplicht bij de leveringen die betrekking hebben op goederen die, gelet op de aard ervan, de wijze waarop zij worden aangeboden, de verkochte hoeveelheden of de toegepaste prijzen, kennelijk bestemd zijn voor een economisch gebruik. Tine Maes VAT Department

13 Social Tussenkomst werkgever in kosten communicatiemiddelen: professioneel gebruik eigen PC en/of internet Recent publiceerde de RSZ een administratieve instructie waarin bevestigd wordt dat de RSZ aanvaardt dat een werkgever aan zijn werknemers een forfaitaire kostenvergoeding toekent voor het gebruik van de eigen PC (+ randapparatuur en software) en/of een eigen internetverbinding (+ abonnement). Voorwaarde hiertoe is dat: 1. De werknemer wezenlijk en op regelmatige basis van zijn/haar eigen PC en/of internetverbinding gebruik maakt voor professionele doeleinden. Onder wezenlijk en op regelmatige basis dient te worden verstaan, bv.: één dag per week; meerdere keren per week een paar uur; één week elke maand; In geval van occasioneel gebruik van de eigen PC/internetaansluiting kan geen gebruik gemaakt worden van het forfait. TIP: neem in de arbeidsovereenkomst een beding op dat uitdrukkelijk stipuleert hoeveel per dag/week/maand een werknemer verondersteld is te werken met de eigen PC en/of internetverbinding. Of waarom geen BYOD-policy ( bring your own device ) opstellen als onderdeel van het HR-beleid van de onderneming? Daarin kunnen duidelijke afspraken rond tijdsbesteding worden opgenomen, maar eveneens omtrent de plichten én rechten voor zowel werknemer als werkgever (bv. veiligheidsaspecten vanuit ICT en/of Risk management). 2. De werkgever niet ook nog op een andere manier tussenkomt in deze kosten. Bijvoorbeeld: in het kader van een PC-privéplan kan de werkgever, wanneer aan bepaalde voorwaarden is voldaan, vrij van RSZ en belastingen (ten belope van 60% van de aankoopprijs en begrensd tot een maximumbedrag dat jaarlijks geïndexeerd wordt) tussenkomen in de aankoopprijs die de werknemer betaalt heeft voor de aankoop van een geheel van persoonlijke computer, randapparatuur en printer, internetaansluiting- en abonnement en software. Is aan voormelde voorwaarden voldaan, dan kan een forfaitair bedrag van 20 euro/maand voor de PC en eveneens 20 euro/maand voor het internet toegekend worden. Op de vergoeding zijn aldus geen socialezekerheidsbijdragen, noch belastingen verschuldigd. Wil men als werkgever een hoger bedrag toekennen aan een werknemer die aan de voorwaarden voldoet, dan zal de reden hiervoor duidelijk verantwoordbaar moeten zijn. Zo niet zullen op het gedeelte dat 20 euro/maand overschrijdt bijdragen en belastingen verschuldigd zijn. Tussenkomst werkgever in privé-gebruik communicatiemiddelen De werkgever kan aan zijn werknemers toelaten om gratis en voor persoonlijke doeleinden gebruik te maken van de PC, internetaansluitng, tablet en/of smartphone met mobiel internet,... die door hem ter beschikking gesteld worden. Voor dit privé-gebruik dient evenwel een voordeel alle aard aan de werknemer aangerekend te worden. Zowel op fiscaal als op sociaalrechtelijk vlak wordt dit voordeel forfaitair geraamd. Dat betekent dat de werknemer op dit forfaitaire bedrag zowel belastingen als sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd is. De forfaits zijn als volgt vastgelegd: PC 15 euro/maand

14 Internet Gsm/smartphone 5 euro/maand 12,5 euro/maand (geen wettelijke basis, rust op een gebruik) Still to come: er zijn gesprekken aan de gang tussen de RSZ en de fiscus om de forfaitaire bedragen te verlagen. Dergelijke wijzigingen dienen echter bij wet doorgevoerd te worden en daartoe dient nog initiatief genomen te worden. De nieuwe bedragen zouden zijn: PC Tablet Mobiel internet Vast + mobiel internet Gsm/smartphone 6 euro/maand 3 euro/maand 2 euro/maand 5 euro/maand (geen optelling voor vast en mobiel internet samen) 12,5 euro/maand Daphné Vanassche Social Department Homepage Deloitte Belgium Berkenlaan 8A, 8B, 8C 1831 Diegem Belgium Deze nieuwsbrief is enkel bestemd voor medewerkers van Deloitte Fiduciaire. In de mate deze op welke wijze ook in het bezit komt van derden, geldt wat volgt: De inhoud en de lay-out van deze nieuwsbrief zijn de exclusieve eigendom van Deloitte Fiduciaire* (hierna Deloitte ) en/of zijn medewerkers en worden beschermd door het auteursrecht en andere relevante intellectuele eigendomsrechtwetten en verdragen. Geen enkele reproductie in onder het even welke vorm of via om het even welk medium is toegestaan zonder de uitdrukkelijke toestemming van Deloitte. Deze nieuwsbrief werd opgemaakt in algemene termen en men kan er dan ook voor specifieke situaties niet op steunen. Hoewel Deloitte de betrouwbaarheid van de gegeven informatie nagaat, is dergelijke informatie algemeen en kan Deloitte in geen geval aansprakelijk worden gesteld voor mogelijke fouten die kunnen optreden ten gevolge van het gebruik of de interpretatie van deze informatie zonder de bijstand van Deloitte. De informatie die in deze nieuwsbrief is vervat, is gebaseerd op de wet, reglementeringen, rechtspraak, concrete gevallen, rulings en andere bronnen die bestaan op het moment van de presentatie. Bijgevolg kunnen latere wijzigingen in of aan het voorgaande (waarvoor Deloitte geen verantwoordelijkheid draagt om de lezer/gebruiker ervan te informeren) leiden tot de ongeldigheid van de informatie vervat in de presentatie. Toepassing van de vervatte principes zal afhangen van de specifieke toepasselijke omstandigheden en we raden aan dat U professioneel advies vraagt vooraleer te handelen of u te onthouden van enige handeling op basis van de inhoud van deze presentatie. Deloitte zal de lezer/gebruiker graag bijstaan om hem te adviseren hoe de principes vervat in deze presentatie toe te passen in specifieke situaties. Deloitte aanvaardt geen zorgvuldigheidsplicht of aansprakelijkheid voor enig verlies veroorzaakt aan een persoon die handelt of die zich onthoudt van enige handeling als gevolg van enige informatie vervat in deze nieuwsbrief. *Een afdeling van Deloitte Accountancy BV ovve CVBA Deloitte refers to one or more of Deloitte Touche Tohmatsu Limited, a UK private company limited by guarantee ( DTTL ), its network of member firms, and their related entities. DTTL and each of its member firms are legally separate and independent entities. DTTL (also referred to as Deloitte Global ) does not provide services to clients. Please see for a more detailed description of DTTL and its member firms. This communication is for internal distribution and use only among personnel of Deloitte Touche Tohmatsu Limited, its member firms, and their related entities (collectively, the Deloitte network ). None of the Deloitte network shall be responsible for any loss whatsoever sustained by any person who relies on this communication For information, contact Deloitte Belgium.