Inhoudsopgave

Transcriptie

1 Inhoudsopgave Van het bestuur 2-3 Jaarlijkse financiële bijdrage 3 Werkgroep Openbare Toegankelijkheid 4-5 Aantal mensen met betalingsachterstand omhoog 6 Parkeergids voor gehandicapten 7 Ouderwetse wijkzuster goedkoper en beter 8-9 In voor en tegenspoed Website Platform Gehandicapten 11 Waar moeten ouderen heen voor welke zorg Bewegen helpt bij reuma 14 Gehandicapten parkeren in Den Haag 15 Adressen bestuur en werkgroepen 16 1

2 Van het Bestuur Na de zomervakantie werd de draad van veel activiteiten weer opgepakt door het bestuur en verschillende werkgroepen. In korte tijd is er veel werk verzet. Tijdens de bijeenkomst voor onze achterban eind september werden tijdens een kleine high tea, wij hadden nog een beetje sponsor geld over van het jubileum, de foto's getoond van het symposium in De Plint en het uitje naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Voor de pauze werd er door een paar ambtenaren van onze gemeente voorlichting gegeven over de Sociale Structuur Visie en de gevolgen hiervan voor de Wmo. Tijdens de discussie werden zowel positieve als negatieve ervaringen uitgewisseld over de voorzieningen en met name over de huishoudelijke hulp. Deze opmerkingen hebben wij schriftelijk, zonder naam, nogmaals naar de gemeente verstuurd. Tijdens de week van de Toegankelijkheid in oktober werd namens het Platform en het MKB een Aanmoedigingsprijs uitgereikt aan Slagerij Vreeburg in Voorburg. Waarschijnlijk heeft u de foto met bijbehorende tekst in de plaatselijke krantjes zien staan. De werkgroep Openbare Toegankelijkheid is zeer actief bezig. U kunt hier meer over lezen in het verslag van deze werkgroep. In dezelfde week werd de laatste paal geslagen voor de woningen De Gilden aan de Weidestraat in Leidschendam. In dit complex worden de 16 Fokuswoningen opgenomen. Een aantal van de toekomstige bewoners waren ook aanwezig bij deze feestelijke gebeurtenis. Namens het Platform hebben wij onze hartelijke dank uitgesproken aan woningbouwvereniging Vidomes en de gemeente voor hun inzet en bijdrage. Anders was dit project niet 2

3 De werkgroep Scholenproject is weer zeer actief bezig. Iedere maand bezoeken zij een school om aan leerlingen van groep 8 voorlichting te geven over het leven met een handicap. De leerkrachten van de scholen zijn altijd zeer lovend bij de evaluatie zowel over de introductie met dvd ter voorbereiding als over de middag zelf. In augustus is de toenmalige wethouder Schellings komen kijken. Alle middagen voor dit schooljaar zijn al volgeboekt. Over alle bezuinigingen en de weer hogere eigen bijdrage voor de zorg maken wij ons grote zorgen. Ook wij als Platform zijn door de bezuinigingen getroffen. Daarom moeten wij de eigen bijdrage vanaf 2013 verhogen tot 10 euro. Gelukkig zijn er altijd al een aantal mensen geweest die dit bedrag overmaakten. Daar zijn wij erg blij mee. Het is bijna zeker dat het traditionele kerstdiner ook dit jaar kan plaatsvinden. Wij zijn druk bezig om het te laten doorgaan. Houdt u in elk geval dinsdag 11 december vrij. U krijgt hiervoor dan een aparte uitnodiging met aanmeldingsstrookje. Met vriendelijke groeten namens het bestuur, Carine Schaap- de Bruijn Jaarlijkse financiële bijdrage 2013 De subsidie die het Platform Gehandicapten van de gemeente ontvangt wordt afgebouwd. Dat houdt in dat het Platform, en vele andere organisaties, veel minder geld ontvangen. Het bestuur heeft daarom besloten de jaarlijkse bijdrage voor ons Platform te verhogen tot 10 euro. De jaarlijkse bijdrage is minimaal tien euro (meer mag graag) en moet gestort worden op gironummer t.n.v. Platform Gehandicapten Leidschendam-Voorburg Helaas heeft niet iedereen in 2012 zijn bijdrage betaald. Met de komende bezuinigingen en onze nieuwe activiteiten hebben wij 3

4 Werkgroep Openbare Toegankelijkheid Begin oktober was de landelijke week van de Toegankelijkheid. Daarin vroegen belangenorganisaties voor mensen met een beperking extra aandacht voor hun doelgroep. Elk jaar is er een ander thema. Dit jaar was het Klantvriendelijkheid voor mensen met een beperking. Ook was er aandacht voor het verdrag van de Verenigde Naties. In dit VN-verdrag staat dat de samenleving moet zorgen dat mensen met een beperking geen belemmeringen ervaren, zodat zij mee te kunnen doen in deze samenleving. Dit verdrag is uit 2006 en is in 2007 door de Nederlandse regering ondertekend. Maar nog steeds niet bekrachtigd en opgenomen in de Wet Gelijke Behandeling. Een aantal werkgroep leden hebben tijdens de week van de Toegankelijkheid diverse winkels en bedrijven bezocht en aan de hand van een vragenlijst gekeken hoe de klantvriendelijkheid en ook de toegankelijkheid geregeld was. De bevindingen moeten nog verwerkt worden en komen op de website van ons Platform te staan. Tijdens de week van de Toegankelijkheid ontving slagerij Vreeburg op de Parkweg in Voorburg de aanmoedigingsprijs voor de Toegankelijkheid. Slagerij Vreeburg heeft deze prijs verdiend door het aanleggen van een hellingbaan voor zijn winkel. Hierdoor kunnen mensen met hun rolstoel of rollator, maar ook kinderwagens, bij hem in de winkel komen. Hopelijk nemen meer winkeliers dit voorbeeld over. Volgend jaar wordt er opnieuw een aanmoedigingsprijs uitgereikt. Dit is in samenwerking met het lokale MKB, Midden en Klein Bedrijf. Als actieve werkgroep Openbare Toegankelijkheid doen we nog meer. We hebben een aantal lang lopende activiteiten, zoals het bijwerken van de Toegankelijkheid website toegankelijkheid van de gemeente. Door de bezuinigingen in afgelopen jaren is er bij de gemeente bijna geen geld voor het onderhoud van de website. Hierdoor is een deel van de Toegankelijkheidsinformatie op de site verouderd en wordt nu door Johan de Jonge, één van de werkgroep leden, bijgewerkt op 4

5 Ook werkt de werkgroep samen met de Haagse belangenorganisatie Voorall in het project Kennismaking Randstadrail met de HTM. Irene Mos is namens de werkgroep al een tijd betrokken bij dit project waarin reizigers op verzoek persoonlijke voorlichting en instructie krijgen door vrijwilligers (OV Coaches). Deze OV Coaches geven persoonlijke praktijkgerichte instructie hoe u met de Randstadrail kan reizen. Naast deze twee lang lopende projecten nemen een aantal werkgroep leden deel aan verschillende wijkplatforms in Leidschendam-Voorburg. Dit doen wij om tijdens de wijkvergaderingen onze achterban te vertegenwoordigen en extra aandacht te vragen voor mensen met een beperking. In het wijkplatform, dat voorgezeten wordt door de wijk Wethouder, zitten buiten geïnteresseerde wijkbewoners ook de Wijkagent, Wijkmanager, de woningbouwvereniging en andere belangen organisaties. Daar wordt gepraat over leefbaarheid, veiligheid en ook de toegankelijkheid van de wijk. Dit is dus de gelegenheid om mensen met een beperking in de wijken te vertegenwoordigen. Naast de wijkplatforms hebben wij ook regelmatig overleg met de diverse Wethouders en verantwoordelijke ambtenaren over de toegankelijkheid. Bijvoorbeeld advisering bij het aanleggen van nieuwe bushaltes of kruispunten, maar ook bij het herinrichten van winkelstraten en wijken en aanpassingen aan gebouwen. Ook werken wij samen met de lokale afdeling van het Nederlandse Rode Kruis in Leidschendam-Voorburg. Gezamenlijk ondersteunen we elkaar bij activiteiten en het opzetten van projecten. Na het mini symposium in juni hebben drie nieuwe leden zich aangemeld voor de werkgroep. We zijn nu met elf personen en dat is te weinig voor een actieve werkgroep. We zoeken dus nieuwe actieve leden met of zonder beperking, die met ons aan de slag willen. Mocht u zelf of iemand anders weten die ons wil komen ondersteunen, dan kunt u contact opnemen met mij: robwagemans@platformgehandicaptenlv.nl of telefoonnummer Rob Wagemans, voorzitter Werkgroep Openbare Toegankelijkheid. 5

6 Aantal mensen met betalingsachterstand omhoog De in het vorige nummer geuite zorgen over de stijgende kosten van de ziektekostenverzekering en het eigen risico lijken nu al waarheid te worden. Hoewel het aangekondigde eigen risico daalde naar 350 toont een inventarisatie van NRC Handelsblad aan dat nu al veel mensen grote problemen hebben de premie op te brengen. Het aantal mensen met een afbetalingsregeling korter dan zes maanden steeg dit jaar van naar Mensen die langer dan zes maanden niet betalen worden aangemeld bij het College voor Zorgverzekeringen (ZVZ), dat dan de premieheffing overneemt. Dit overkomt jaarlijks rond de mensen. Bij wanbetalers die langer dan zes maanden niet betalen, wordt de premie van het loon of de uitkering ingehouden. De premie wordt bovendien verhoogt met 30%. Sommige advocaten vinden dit een onrechtvaardige regeling omdat verzekerden geen bezwaar kunnen maken tegen de verhoging. Je kunt mensen niet dwingen te betalen als zij niets hebben, zegt een van hen. Als belangrijkste reden voor de stijging in de betalingsachterstand wordt de verhoging van het eigen risico genoemd. Vooral chronisch zieken en gehandicapten worden flink geraakt door de verhoging daarvan. Wrang is dit voor deze groep eerder een zekerheid dan een risico. Een aantal zorgverzekeraars biedt de klanten inmiddels na twee maanden achterstand een betalingsregeling aan en hebben het minimale aflossingsbedrag verlaagd. Andere zijn echter minder coulant. (bron : De Ketting) 6

7 Parkeergids voor gehandicapten Nieuwsbrief Uit eigen ervaring is mij gebleken dat het vrij onduidelijk is welke regels er per gemeente in Nederland worden gehanteerd voor het parkeren met een gehandicaptenparkeerkaart, geeft de heer Schaminee uit Cuijk aan. Daarom heb ik nu een Parkeergids voor Gehandicapten gemaakt. Ook van anderen hoorde ik dat het zeer verwarrend is hoe het gehandicapten-parkeerbeleid per gemeente geregeld is. We weten dat er een website is waar alle parkeerregels per gemeente te vinden zijn. Maar bij controle bleek dat een deel van de informatie die daar te vinden is niet meer klopt. De Cuijkenaar heeft nu een gids ontworpen waarin het gemeentebeleid per gemeente duidelijk omschreven wordt. Alle 415 gemeenten zijn hierin opgenomen en op alfabetische volgorde vermeld. Het is dus in een oogopslag duidelijk waaraan men zich moet houden in de betreffende gemeente. Over het algemeen zullen de gegevens in deze handzame gids niet snel veranderen is de ervaring, geeft de heer Schaminee nog aan. Maar we gaan zorgen dat de gebruikers van een parkeerkaart in de toekomst over de actuele stand van zaken kunnen beschikken. We zijn in onderhandeling met een bedrijf wat een App voor ons zou kunnen maken. Dat komt er op termijn zeker aan. Bestellen Via kunt u dit boekje voor 6,45 bestellen: j.schaminee@gmail.com Betaling op ING Cuijk Rek.nr t.n.v. A. Schaminee e/o 7

8 Ouderwetse wijkzuster goedkoper en beter Ook bij de thuiszorg moest marktwerking komen. Want steunkousen bij iemand aandoen, dat kon goedkoper, daar heb je geen gediplomeerde verpleegkundige voor nodig. En zo kreeg de patiënt soms op een ochtend 3 keer de deurbel te horen. Steeds weer andere handen aan bed. Nu blijkt dat de gediplomeerde wijkzuster van vroeger stukken goedkoper en beter is. De wijkzuster die iedere week een paar keer langs komt om moeilijke wonden te verzorgen maar ook even het aanrecht poetst. Die met een luisterend oor weet wat er achter de voordeur leeft. Besparing per jaar op een verpleegkundige euro. Vooral omdat de wijkzuster voorkomt dat de patiënt een beroep moet doen op verpleeg en verzorgtehuizen of het ziekenhuis waar de kosten veel hoger zijn. Dat becijferde BMC Advies Management die het rapport vandaag doorstuurde naar minister Schippers. En die ziet wel brood in deze aanpak en wil dat de in 2009 gestarte pilot De zichtbare Schakel landelijk navolging krijgt. Heilige graal Els Meeuwisse werkt al ruim 30jaar als wijkzuster. Vroeger had je het witgele kruis voor de katholieken en het groene kruis voor de protestanten, met ieder eigen huisartsen, dat verdween gelukkig. Maar de heilige graal die Marktwerking heet betekende dat Els steeds andere collega s voor tal van handelingen moest bellen. Totdat ze meeging doen met de pilot waarbij de wijkzuster zelf weer beslissingen neemt. Doordat Els b.v. een katheter mag inbrengen hoeft Piet vanochtend niet naar het ziekenhuis. Onderzoeker Egbert van der Meer van BMC legt uit dat de inzet van zo n hoog opgeleide wijkverpleegkundige aanvankelijk duurder lijkt maar over een jaar genomen voor een enorme besparing zorgt. De slag die gemaakt wordt is dat veel mensen veel langer thuis de zorg krijgen terwijl; ze anders veel sneller naar een verpleeghuis of ziekenhuis moeten. En dat is vele malen duurder. Zo n wijkzuster weet ook wat er speelt achter de voordeur. We zien het in achterstandswijken in de randstad waar dit project voor het grootste deel loopt. Dat de deur dicht blijft voor maatschappelijk werkers 8

9 Wijkzuster die iedereen kent wel het vertrouwen krijgt en binnenkomt. Per wijkverpleegkundige wordt jaarlijks veel bespaard aan zorg bij verschillende instellingen. Per cliënt gaat het om 227 euro. Daarnaast realiseert de wijkverpleegkundige bijna twee gezonde levensjaren bij haar of zijn cliënten. Dit vertegenwoordigt een gezondheidswinst van bijna 38 duizend euro. Gemiddeld neemt de kwaliteit van leven bij cliënten toe met 2,4%. Van alle besparingen wordt 41% gerealiseerd door het voorkomen van zorg in instellingen voor intramurale verpleging en verzorging. Oftewel cliënten kunnen dankzij wijkverpleging in hun eigen omgeving verblijven en hoeven niet naar een relatief dure instelling. Nog eens 21% komt voort uit het voorkomen van ziekenhuiszorg. Daarnaast zijn er besparingen in de gehandicaptenzorg en geestelijke gezondheidszorg waarmee het totaal aan besparingen in de tweede lijn uitkomt op 84%. Verspilling Els Meeuwisse rijdt rond met de PDA waarin ze alles noteert en haar koffer met verbandmiddelen. Weet precies wat er nodig is. Zo kwam ze bij Joost, die pas is geopereerd, maar liefst 2 dozen verbandmiddelen en katheters tegen. Genoeg om heel de straat een paar maanden te voorzien. Pure verspilling, waar ook minister Schippers vanaf wil. Half opgebruikte verpakkingen, medicijnen die te lang blijven liggen en over de datum gaan. Zo pakt de wijkzuster de te veel geleverde pakken pleisters mee naar haar kantoor. Die gaan onze kast in voor de noodvoorraad. Een stuk beter dan dat ze volgend jaar in de vuilnisbak verdwijnen omdat Joost gelukkig allang weer beter is. De wijkzuster, pen in de borstzaak, witte jas onder de overjas. Leesbril en begrijpende blik erachter. Het klinkt naar de overzichtelijke jaren 50 maar waarom moest ze zo markttechnisch wegwezen????? 9

10 In voor- en tegenspoed De emancipatie van mensen met een lichamelijke handicap lijkt de laatste jaren een grote vlucht te hebben genomen. Nu is het normaal om als gehandicapte getrouwd te zijn, en hand in hand over straat te kunnen gaan. Een huwelijk bestaat uit geven en nemen en die balans wil voor de buitenwereld nogal eens negatief uitslaan voor de gehandicapte. In de bundel Voor elkaar doen de auteurs Mieke van den Berg en Dirk Idzinga verslag van hun ruim dertig jarig huwelijk. Geen standaard huwelijk want mw. Van den Berg heeft een progressieve spierziekte, die als derde partij meespeelt. Met humor en kwinkslagen, soms met een serieuze ondertoon, wordt verslag gedaan van hun levenspad. Hoe ze elkaar ontmoeten, hun passie over dichteres Ida Gerhardt delen, hun deelname aan de maatschappij. Bijvoorbeeld in een boodschap wordt beschreven hoe hulp vragen om een ingrediënt heel verschillend kan uitpakken: van bemoeizucht tot botheid. Een ander leuk voorbeeld is het hangt nu weer stil in de kast over een kledingstuk. Een jurk, baljurk voor een prinses. Ook in een rolstoel kun je er prachtig uitzien! Haar moeder zei immers al op jonge leeftijd Er zal meer naar jou gekeken worden dan naar een ander, zorg dus dat je de moeite van het aankijken waard bent. En in een bundel van een persoon met een handicap kan het gevecht tegen de bureaucratie bij het aanvragen van voorzieningen niet uitblijven. Op beeldende wijze wordt beschreven hoe de verlenging van een parkeerkaart verloopt. Het aparte van dit boek is dat Mieke haar bespiegelingen ook deels in dichtvorm heeft weergegeven. Lezen de diverse hoofdstukken als columns voor de gedichten moet men toch wat meer tijd nemen om de raakheid daarvan tot zich te laten doordringen. Dan valt op hoe mooi men met taal kan spelen. 10

11 Het tweede deel van het boek is de pen door haar echtgenoot overgenomen. Deze verhalen zijn wat meer reflecterend van aard. Aansprekend is het hoofdstuk Reiziger of trekker. Ben je altijd op weg naar het reisdoel, of pak je het leven meer op als een trekker, die geniet van het onderweg zijn. Ook mooi is de bijdrage over een schilderij dat sinds hun trouwdag bij hen aan de muur hangt. Het is in opdracht geschilderd, naar aanleiding van een boek van C.S. Lewis. En is met vele verhalen omgeven. Ik weet wie mijn mantel draagt is een fraaie uitsmijter over de mantelzorg die heel herkenbaar is voor velen onder ons. Voor elkaar flitsen en fratsen? Mieke van der Berg, Dirk Idzinga - Den Haag de Nieuwe Haagsche, p. - index. - 15, (incl. verzendkosten) IBSN Het boek is in eigen beheer uitgegeven; bestellingen kunnen dus uitsluitend bij de auteurs geplaatst worden. Wilt u een exemplaar bestellen dan kan dit via didzinga@telfort.nl. De opbrengst van dit boek is bestemd voor de vereniging van Spierziekten Nederland VSN. WEBSITE PLATFORM GEHANDICAPTEN Onze website wordt al weer een paar maanden gebruikt. Hierop is veel informatie te vinden. De naam van de website is: De website is ook bedoeld om klachten en problemen te verzamelen, waar u helaas mee te maken kunt krijgen, nu vele bezuinigingen zijn ingevoerd. Daarom hebben wij een Meldpunt voor klachten en problemen In deze website op genomen. Deze is gemakkelijk te vinde3n. Wij hopen dat u hiervan gebruik zult maken, omdat wij die weer bij ons overleg met gemeente en wethouder kunnen gebruiken. 11

12 Waar moeten ouderen heen voor welke zorg De ouderenzorg is bij de verzekeraars in de beste handen - zeggen de verzekeraars zelf bij monde van André Rouvoet, voorzitter van koepel Zorgverzekeraars Nederland. Als ouderen in het ziekenhuis terecht komen, valt dat onder hun zorgverzekering. Het is dan wel handig om dan ook thuis en verpleeghuiszorg door diezelfde verzekeraars te laten regelen. Dat voorkomt vervelende schotten. Dat klinkt toch best logisch? Niet volgens de meeste politieke partijen. Zij willen de ouderenzorg nu juist laten regelen door de gemeenten. Met hetzelfde argument als Rouvoet: ontschotting. De gemeenten gaan namelijk ook over rolstoelen en woningaanpassingen, en - sinds over de huishoudelijke thuiszorg. Bovendien staan de gemeenten dichter bij de burger, denken de politici, zodat zij het beste op de noden van de ouderen kunnen inspelen. Rouvoet brengt daar tegenin dat je bij verzekeraars weet wat je krijgt; bij gemeenten moet je dat maar afwachten. Waarom zou je bij gemeenten niet weten wat je krijgt, en bij verzekeraars wel? Dat is het verschil tussen zogeheten verzekerde zorg en een sociale voorziening. Een verzekeringssysteem is simpel: in de polis staat wat je krijgt, in welke gevallen, en daar betaal je premie voor. Gemeenten verlenen geen zorg op basis van zo n harde polis, maar krijgen van het rijk een zak geld om een bepaald probleem op te lossen, bijvoorbeeld de behoeften aan rolstoelen en huishoudelijke thuiszorg; en wat Rouvoet betreft straks dus de complete ouderenzorg. Vervolgens hebben ze veel vrijheid in de manier waarop ze dat aanpakken. In theorie staan patiënten dus sterker tegenover een verzekeraar dan tegenover de gemeente. In de praktijk zal de onduidelijkheid daarover nog wel meevallen, omdat de gemeente in een gemeentelijke verordening zal vastleggen waarop de mensen aanspraak kunnen maken. Maar inderdaad, de ene gemeente zou royaler kunnen omspringen met het aantal uren thuiszorg of het aantal wasbeurten dan de andere. In die zin kan er ongelijkheid ontstaan. Wat wel weer prettig is : als ouderen de door de gemeente geboden zorg niet goed genoeg vinden, dan kunnen ze dat bij de volgende gemeenteraadsverkiezing duidelijk maken. 12

13 Wie regelt op dit moment de AWBZ? De verzekeraars! Zij het niet helemaal op de manier waarop Rouvoet dat bedoelt. De grootste zorgverzekeraars fungeren als regionale zorgkantoren voor de uitvoering van de AWBZ. Een publieke taak waarvoor ze door de overheid betaald krijgen. Rouvoet wil dat de verzekeraars echt de ouderenzorg onder hun hoede nemen, net als bijvoorbeeld de ziekenhuiszorg. Dan kunnen ze de zorg voor hun eigen verzekerden zo goed mogelijk regelen, en veel meer werk maken van kwaliteit, door met bepaalde thuiszorgorganisaties of verpleeghuizen niet in zee te gaan als die te duur of niet goed genoeg zijn. Dat klinkt mooi, maar in de ziekenhuissector komt die veel bezongen zorginkoop, met volop aandacht voor kwalitatief goede zorg maar moeizaam van de grond. De AWBZ is er toch voor onverzekerbare zorg? Die zorg past dus niet in een gewoon verzekeringspakket. Rouvoet vindt van wel, en daar is hij de enige niet in. De ouderdom komt met gebreken en die zijn, over grote groepen gerekend, redelijk voorspelbaar. Dan kun je dus ook de macrokosten uitrekenen en vertalen in zorgpremies. Bovendien denken de verzekeraars, dat ze de kosten van ouderenzorg omlaag kunnen brengen, door een verschuiving van verpleeghuis naar thuiszorg. De echt onverzekerbare zorg, bijvoorbeeld voor mensen die van jongsaf zwaar gehandicapt zijn, of vele jaren in een psychiatrisch ziekenhuis verblijven, wil Rouvoet in de AWBZ houden. Over wat er wel en niet onder de AWBZ hoort te vallen, is altijd gedoe. Het is dan ook een wonderlijke vergaarbak waaronder, naast langdurig verblijf en persoonsgebonden budgetten, ook psychiatrische hulp, abortus en blindengeleidehonden vallen. En de rollator natuurlijk Nee, die net weer niet. De rollator, Heintje Davids, in het debat over de zorgkosten, zit nu nog gewoon in het basispakket van de zorgverzekering. In het Lente-akkoord werd hij daaruit geschrapt, vanaf 1 januari volgend jaar. Op dit moment moet je dus nog bij de zorgverzekeraar zijn, maar voor de rolstoel en scootmobiel bij de gemeente, net als voor de traplift. De rekeningen van medisch specialist en apotheek gaan naar de zorgverzekeraar, thuis en verpleeghuiszorg vallen onder de AWBZ, ramen lappen - maar ook de traplift - onder de gemeenten, via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Wie verder wil ontschotten kan dus nog wel even voort. (Bron: Trouw ) 13

14 Bewegen met reuma De actiesite van reumafonds vormt onderdeel van de najaar campagne Bewegen helpt bij reuma. Met de beweeg-campagne stimuleert het Reumafonds mensen met reuma om in beweging te komen. Verantwoord bewegen is voor hen vaak de manier om klachten te verminderen. Ambassadeur van het Reumafonds, Anita Witzier, is een van de gezichten van de beweegcampagne. We willen mensen met reuma op een positieve manier stimuleren actief te bewegen. Het blijkt dat zij vaak terughoudend zijn met sporten of actief bewegen. Onzekerheid over de mogelijkheden kan daarbij een rol spelen, legt Witzier uit. Toch kunnen een paar aanpassingen in het dagelijkse leven al zorgen voor meer beweging, zoals de trap nemen in plaats van de lift, of de fiets in plaats van de auto. Anita Witzier heeft zelf een vorm van reuma. Als het kan, loopt zij het liefst de lange route met haar hond. Gratis beweegboek Op allerlei manieren ondersteunt de campagne van het Reumafonds mensen met reuma om in beweging te komen. Centraal in de beweegcampagne staat een actiewebsite. Via vindt de bezoeker alles over reuma en bewegen, zoals een overzicht van lokale beweegactiviteiten, beweegtips van mensen met reuma, persoonlijke videoboodschappen en de mogelijkheid om een gratis beweegboek of kalender aan te vragen. 14

15 Den Haag: Gehandicapten parkeren niet langer gratis op gewone parkeerplaatsen Vanaf 1 december 2012 kunnen houders van een gehandicaptenparkeerkaart niet langer gratis parkeren op reguliere betaalde parkeerplaatsen. Op parkeerplaatsen voor gehandicapten blijft het parkeren wel gratis. Het College van burgemeester en wethouders neemt dit besluit om de toenemende diefstal van en fraude van de gehandicaptenparkeerkaarten terug te dringen. Steden als Rotterdam, Gouda en Dordrecht hebben inmiddels goede ervaringen opgedaan met deze maatregel. Met de huidige par keervergunning voor gehandicapten, waarop geen kenteken vermeld staat, kan de houder overal gratis parkeren. Dat maakt de kaart aantrekkelijk voor fraude, zo blijkt uit het toenemende aantal meldingen van diefstal en vermissing. Vermelding van het kenteken op de vergunning is vanwege de Europese regelgeving echter niet mogelijk. Om de fraude gevoeligheid toch te verlagen is besloten om gratis parkeren in betaald parkeergebieden niet langer mogelijk te maken. De gehandicaptenparkeerkaart is bedoeld voor mensen die niet in staat zijn zelfstandig 100 meter te voet te overbruggen en die niet in staat zijn om een parkeer automaat te bedienen. De grote vlucht die gsm-parkeren- het betalen voor een parkeerplek via de mobiele telefoon- in Den Haag heeft gemaakt heeft een belangrijke reden weggenomen voor het besluit destijds om parkeren voor gehandicapten overal gratis te maken. De extra inkomsten die de maatregel oplevert, worden benut voor bereikbaarheidsmaatregelen ten behoeve van gehandicapten. Zo vloeien de inkomsten dus weer terug naar mensen die er voor betaald hebben. ( Bron: Leefwijzer) 15

16 Bestuur Voorzitter Bestuursleden Carine Schaap de Bruijn Rob Wagemans (WOT) IJsvogellaan 113 Kooyland DM Leidschendam 2264 MP Leidschendam Eerste Secretaris Cor den Hoed (WSP) Rina Groot Zijdesingel 12 Lenie Hes 2261 BZ Leidschendam Jos Polders-Rensen Nieuwsbrief Penningmeester Donatie Jacques van der Wiel Gironummer Platform Gravin van Viandenlaan 17 t.n.v. Platform Gehandicapten 2263TG Leidschendam Leidschendam-Voorburg Werkgroep Scholen Project (WSP) Cor den Hoed (Voorzitter) Wilma Bekker Jos Polders (Secretaris) Utku Canko Kitty van Kampen Theo Baijer (slechtzienden) Marjet Houwink (NVVS) Werkgroep Openbare Toegankelijkheid (WOT) Rob Wagemans (Voorzitter) Johan de Jonge Lenie Hes (Secretaris) Warscha Mangal (Woej opbouwwerk) Irene Mos Rina Groot Atie Verstraaten Yvonne Heitman Anita Zaat Redactie Nieuwsbrief Carine Schaap - de Bruijn Jacques van der Wiel BEELDVORM Pijnacker Omslag 16