BELEIDSPLAN REÏNTEGRATIE 2007

Transcriptie

1 BELEIDSPLAN REÏNTEGRATIE 2007

2 2 AANPAK OP MAAT 2007 In het afgelopen jaar is er een start gemaakt met het leveren van maatwerk op het gebied van reïntegratie. Met name de activeringskant verloopt naar tevredenheid. Er wordt een basis gelegd waarop voortgeborduurd kan worden richting uitstroom. Het cliëntenbestand is vrijwel stabiel gebleven. De uiteindelijke effecten van de uitstroom van cliënten naar werk zijn moeilijk meetbaar. Hiervoor zijn meerdere factoren van belang. Met name de vraag naar arbeidskrachten heeft sterk invloed op het uitstroompercentage naar werk. Via monitoring (marap, burap, begroting en jaarverslag) word periodiek inzicht verschaft in de behaalde resultaten. De resultaten worden vier keer per jaar in het portefeuillehouders overleg besproken. Op die manier kan voor gepleegde inzet die niet tot het gewenste resultaat leidt tijdig met een alternatieve aanpak worden gekomen. Het inzetten op uitstroom naar arbeid blijft erg belangrijk. Er zal met het voorzieningenpakket conform de Reïntegratieverordening getracht worden voor iedere bijstandscliënt deze doelstelling te bereiken. Hierbij is van belang dat de mogelijkheden van de cliënten worden benut. Daarnaast dient aan cliënten, daar waar mogelijk en wenselijk, ondersteuning te worden geboden bij het vinden van de kortste weg bij arbeidsinschakeling. Uitgangspunt daarbij is: iedere cliënt kan iets! We zullen dus uitgaan van zijn/haar potenties, zo veel als mogelijk gericht op arbeids(re)integratie. Er is in 2006 net als in 2005 deelgenomen aan het project voor de doelgroep jongeren tot 23 jaar. Dit heeft geresulteerd in het uitblijven van de verwachte hoge stijging van het aantal jongeren in de bijstand. Het aantal jongeren is gedaald met 50%. Gebleken is dat het strenger waken aan de poort en het actief begeleiden van de doelgroep kansrijke werkzoekenden zijn vruchten afwerpt. Deze manier van werken zal dan ook in 2007 worden voortgezet om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat door een actieve manier van benaderen de uitkeringsduur van de doelgroep wordt beperkt. De Reïntegratieverordening biedt mogelijkheden voor vormen van begeleid werken, stages en vrijwilligerswerk. Een betaalde baan zal niet voor een ieder tot de mogelijkheden behoren. Dat neemt niet weg dat er ook op andere wijze een belangrijke bijdrage aan de samenleving geleverd kan worden door bijvoorbeeld het verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten. In de omliggende gemeenten worden er projecten opgezet voor fase 4 cliënten. Deze ontwikkelingen zullen nauwlettend in de gaten worden gehouden en wij zullen daar waar het voor ons interessante ontwikkelingen betreffen hierbij aansluiten. De hiermee gepaard gaande kosten kunnen regulier worden vergoed uit het werkdeel. Voor de doelgroep fase 4 is het afgelopen jaar extra aandacht geweest. Met name op het gebied van sociale activering zijn concrete acties ondernomen. Zo is er in 2006 een project gestart via stichting Prisma om fase 4 cliënten onder begeleiding sociaal te activeren naar vrijwilligerswerk. Dit project verloopt naar tevredenheid. Daarnaast is er door onze case manager, daar waar de begeleiding naar vrijwilligerswerk niet noodzakelijk was, extra aandacht besteed aan het zelf toe leiden van cliënten naar werk c.q. vrijwilligerswerk. Het afgelopen jaar is er gewerkt met de verschillende reïntegratiebureau s variërend van Agens tot de kleinere aanbieders op de markt. Daarnaast is gewerkt met stichting Emplooi. Hierdoor zijn wij in staat gebleken beter maatwerk te kunnen leveren op het gebied van reïntegratie. Voorral de samenwerking met de kleinere aanbieders verloopt naar tevredenheid. Cliënten worden hier meer persoonlijk begeleid. In het beleidsplan 2006 is aangegeven dat ook het overig gemeentelijk beleid er op gericht moet zijn om reïntegratie van de doelgroep bijstandsgerechtigden te bevorderen door bijvoorbeeld in de eigen organisatie te zoeken naar de mogelijkheid van werkstages op de verschillende afdelingen.

3 3 Of uitkeringsgerechtigde werkzoekenden (indien zij beschikken over de juiste competenties) al dan niet tijdelijk in te zetten op eigen werk of uitbestede werken van de gemeente Haren. In 2006 is van deze mogelijkheid gebruik gemaakt. Eén persoon is op een werkervaringsplaats geplaatst bij de buitendienst en één persoon heeft gedurende een aantal weken stage gelopen op afdeling financiën. Ook deze werkwijze zal voor het jaar 2007 worden voortgezet. De speerpunten voor 2007 worden: Aanpak van de jeugdwerkloosheid via startkwalificatie boven werk en deelname aan Streng aan de poort en actieve begeleiding van de kansrijken op de arbeidsmarkt; Extra aandacht voor participatie van de doelgroep fase 4; Monitoring via periodieke rapportages; Gemeentelijke voorbeeldfunctie stimuleren. Werkwijze begeleiding werkzoekenden Bij elke doelgroep staat in ieder geval voorop: mensen die kunnen werken, moeten ook aan het werk. Alle inspanningen van belanghebbenden en de gemeente dienen te zijn gericht op arbeidsinschakeling. De WWB legt aan iedereen de verplichting op om naar vermogen algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen en te aanvaarden. Er wordt geen beperkende voorwaarde meer opgelegd ten aanzien van de aard en de omvang van het werk en ten aanzien van de aansluiting op opleiding en ervaring. Illegale arbeid en arbeid tegen een lager loon dan het wettelijk minimum vallen niet onder algemeen geaccepteerde arbeid. Met de introductie van de term algemeen geaccepteerde arbeid wordt bereikt dat een eventueel beroep op inkomensondersteuning zo kort mogelijk is. Uiteraard moet wel gekeken worden naar de aansluiting bij de individuele mogelijkheden van de persoon in verband met gezondheid en belastbaarheid. Wanneer betaalde arbeid nog niet aan de orde is dient betrokkene gebruik te maken van door de gemeente aangeboden voorzieningen gericht op arbeidsinschakeling. Hierbij is sprake van maatwerk. Tussen algemeen geaccepteerde arbeid en duurzame inpassing in de arbeid kan een spanningsveld optreden. Het is aan de gemeente om in het individuele geval een afweging te maken en te beoordelen aan welk van beiden in dat specifieke geval voorrang wordt gegeven. Wanneer het risico op terugval in de bijstand groot is, ligt het voor de hand om aandacht te schenken aan voorzieningen die dit voorkomen. Een individuele afweging dient hier zonder meer gemaakt te worden. Tevens is het van belang dat de gemeente aandacht schenkt aan de achterliggende oorzaken hiervan. Oorzaken kunnen liggen in de sfeer van individuele omstandigheden, in de persoon gelegen kenmerken, al dan niet inzetten van voorzieningen, kwaliteit van de aangeboden voorziening en kenmerken van de regionale arbeidsmarkt. Het werkloosheidsrisico is sowieso steeds een centraal criterium. Naarmate de vooruitzichten op ander en beter aansluitend werk voor belanghebbende groter zijn, zal eerder en beter rekening kunnen worden gehouden met aspecten als vorig beroep en opleidingsniveau. Dat geldt ook voor een aspect als de woonsituatie. In voorkomende gevallen kan van belanghebbende worden verwacht dat arbeid geaccepteerd wordt ook al betekent dat, dat hij/zij moet verhuizen. Naast het werkloosheidsrisico wordt de uitkomst van deze belangenafweging uiteraard ook bepaald door de omstandigheden op de regionale arbeidsmarkt, alsmede persoonlijke omstandigheden. Oudere cliënten die langdurig werkloos zijn, krijgen in bepaalde gevallen op individuele gronden geen arbeidsplicht opgelegd. Datzelfde geldt voor alleenstaande ouders met kinderen onder de 12 jaar. Bij de beoordeling van de arbeidsplicht van deze laatste doelgroep worden niet alleen objectieve criteria toegepast, maar wordt ook gekeken naar individuele omstandigheden.

4 4 De inspanningsverplichting van de gemeente De gemeente is verantwoordelijk voor het aanbieden van voorzieningen voor cliënten die niet op eigen kracht aan de slag komen. De gemeente dient ervoor te zorgen dat verschillende groepen op een evenwichtige manier aan bod komen. De wet gaat uit van een algemene verplichting tot reïntegratie. Iedereen moet gereïntegreerd worden en slechts in individuele gevallen mag daarvan afgeweken worden. Personen die algemene bijstand ontvangen, personen met een uitkering op grond van de ANW en niet uitkeringsgerechtigden hebben op grond van artikel 10 WWB een aanspraak op ondersteuning bij het verkrijgen van algemeen geaccepteerde arbeid en de naar het oordeel van burgemeester en wethouders noodzakelijk geachte voorzieningen, gericht op arbeidsinschakeling. Indien burgemeester en wethouders een aanvraag afwijzen zullen zij dit met redenen omkleed moeten doen. Tegen deze beslissing staat bezwaar en beroep open voor de belanghebbende. Bij de omschrijving van de doelgroepen dient een aantal opmerkingen te worden gemaakt. Voor het inzetten van voorzieningen is onderscheid te maken tussen de groep mensen die op korte of langere termijn in staat geacht moeten worden arbeid te verrichten en de groep mensen die hier om moverende redenen niet meer toe in staat geacht kunnen worden. Bij de groep mensen die in staat geacht moet worden tot het verrichten van arbeid is de groep met een korte afstand tot de arbeidsmarkt inbegrepen. Deze groep mensen (fase 1) valt in eerste instantie onder de verantwoordelijkheid van het Centrum voor Werk en Inkomen. Welke doelgroepen onderscheiden we en welke prioritering geven we hen in ons beleid? (Zie bijlage I opbouw cliëntenbestand met toelichting fasering.) Om inzicht te krijgen in het klantenbestand en anderen die tot de gemeentelijke doelgroep gerekend worden maken we een onderscheid in doelgroepen. Dit onderscheid kan de basis zijn voor een succesvol reïntegratiebeleid. Daarnaast dient de gemeente ervoor te zorgen dat verschillende groepen op een evenwichtige manier aan bod komen. Zowel het zittende bestand als de nieuwe instroom moeten zo snel mogelijk op het goede spoor (daar waar mogelijk en gewenst richting werk) worden gezet. Het beleid van de gemeente Haren kenmerkt zich door voorkomen is beter dan genezen. Daar waar we kunnen voorkomen dat burgers langdurig afhankelijk worden van een uitkering zullen we een intensieve inzet plegen. We willen zo preventief mogelijk werken. Dat bepaalt de prioriteitstelling (in energie, in actie-snelheid en in de inzet van instrumenten) voor bepaalde groepen. Hoogste prioriteit hebben de groepen van wie we het minst willen dat ze wennen aan een uitkeringssituatie. De eerste prioriteit hebben de jongeren, de tweede prioriteit de groep die met gerichte instrumenten en begeleiding een goede kans maakt om binnen een redelijke termijn uit te stromen naar arbeid, de derde prioriteit richt zich op personen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt, vervolgens de alleenstaande ouders,de niet uitkeringsgerechtigden, mensen met een ANW-uitkering en de ouderen. 1. Jongeren. Schoolverlaters moeten voldoende perspectief hebben op de arbeidsmarkt. Jongeren die zonder diploma het onderwijs verlaten, hebben een grotere kans op werkloosheid en uitkeringsafhankelijkheid. Met een startkwalificatie (staat gelijk aan een diploma op minimaal niveau 2 mbo of HAVO) heeft de jongere een basis om een plek op de arbeidsmarkt te verwerven. Het gebeurt nog te vaak dat jongeren voortijdig de school verlaten zonder startkwalificatie. Verschillende organisaties proberen dat probleem op te lossen, maar hun aanpak is nog onvoldoende sluitend. In 2005 en 2006 hebben wij samenwerking gezocht met de gemeenten Hoogezand en Slochteren voor de invoering van het zgn. Waddenmodel. Dit model beoogt de doelgroep beter inzichtelijk te maken en de diverse betrokken organisaties beter op elkaar af te stemmen.

5 5 Er is overeenstemming bereikt over de invulling van het model. Haren doet op projectbasis voor twee jaar mee. Er is een jongerencoördinator aangesteld voor de drie deelnemende gemeenten die tevens bewaakt dat de jongeren zonder startkwalificatie op een traject worden geplaatst. Voortijdige schoolverlaters moeten in staat worden gesteld om een startkwalificatie te behalen. Daarbij is het realistisch te erkennen dat voor een deel van deze groep het behalen van een startkwalificatieniveau te hoog gegrepen zal zijn. Begeleiding van jongeren is dan ook een belangrijk instrument om jongeren te betrekken bij de arbeidsmarkt. Voor jongeren die zich na het (voortijdig) verlaten van de school bij het CWI melden geldt dat pas na een half jaar van een WWB traject sprake is. 2. Personen met een relatief korte(re) afstand tot de arbeidsmarkt vanaf 28 jaar (fase 2 en 3) Deze groep heeft een relatief grote kans op uitstroom, mits zij activiteiten krijgen aangeboden in de vorm van bemiddeling, scholing, een werkstage en eventueel gesubsidieerde arbeid als onderdeel van een reïntegratietraject, gericht op uitstroom naar regulier werk. Onder deze groep vallen alle mensen die niet onder specifieke andere doelgroepen vallen. Bedoelde personen wordt zo snel mogelijk een aanbod gedaan voor een voorziening gericht op arbeid. 3. Personen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt De WWB vraagt specifiek aandacht voor personen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Vaak zijn deze personen aangewezen op sociale activering Ook personen met een taal en cultuur achterstand starten veelal vanuit deze positie. In de WWB wordt sociale activering meer dan ooit beschouwd als een integraal onderdeel van een traject richting werk. Ook personen zonder enkel arbeidsmarktperspectief krijgen een trajectaanbod met als einddoel (arbeids)participatie. Het verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten kan dus nooit einddoel zijn, maar is altijd een tussenstap. Het is niet te ontkennen dat er voor sommigen geen arbeidsmarktperspectief aanwezig is, maar het is niet de bedoeling om hier bij voorbaat al van uit te gaan. Ook deze doelgroep kan geschikt worden bevonden voor ongeschoold werk. Personen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt krijgen een traject aangeboden richting sociale activering, ter voorkoming van sociaal isolement en daar waar mogelijk en wenselijk worden voorwaarden geschapen voor inzet richting ongeschoold werk. In het verleden zijn al verschillende instrumenten, door de integratie bedrijven waarmee we afspraken hebben, ingezet bij diverse personen. Het heeft niet of nauwelijks resultaten opgeleverd. Omdat er voor de gemeente meer vrijheid is ontstaan door het wegvallen van een verplichte aanbesteding kunnen we meer maatwerk leveren om de positie van deze doelgroep te versterken richting sociale activering met mogelijk op termijn doorstroom naar vrijwilligerswerk en uiteindelijk wanneer er capaciteiten zijn richting arbeid. 4. Alleenstaande ouders Voor de groep alleenstaande ouders is optimaal maatwerk van belang. Daarmee kan immers worden voorkomen dat de afstand tot de arbeidsmarkt toeneemt door een te lange afwezigheid uit het arbeidsproces. Vanuit het perspectief van een verantwoorde zorg voor kinderen moet de gemeente er wel voor zorgdragen dat er adequate voorzieningen worden aangeboden die een combinatie mogelijk maken van betaalde arbeid en de zorg voor de kinderen. Deze voorzieningen hebben betrekking op toereikende kinderopvang en op de eisen die aan regulier werk worden gesteld, zoals reistijd en werktijden. De verplichting om algemeen geaccepteerde arbeid te aanvaarden geldt voor de alleenstaande ouders met kinderen tot 12 jaar slechts nadat het college zich genoegzaam heeft overtuigd van de beschikbaarheid van passende kinderopvang, de toepassing van voldoende scholing en de belastbaarheid van de belanghebbende (artikel 9 lid 4 WWB).

6 6 Bij de alleenstaande ouders met kinderen tot 5 jaar en gehandicapte kinderen tot 18 jaar maakt ons college een afweging tussen het belang van de arbeidsinschakeling en de invulling die de ouder wenst te geven aan de zorgtaken. De gemeente houdt hierbij rekening met een verantwoorde invulling van de combinatie arbeid en zorg en zal ook hier voorzieningen ter beschikking stellen die deze combinatie mogelijk maken. Indien een alleenstaande ouder nog geen startkwalificatie heeft, dan moet de zorgperiode voor de kinderen zo veel mogelijk worden benut voor de benodigde scholing. 5. Niet-uitkeringsgerechtigden en mensen met een ANW-uitkering Niet uitkeringsgerechtigde (NUG) werkzoekenden zijn mensen die geen uitkering hebben en niet betaald werken. Het gaat veelal om mensen van wie de partner betaald werkt; voor het merendeel betreft het vrouwen. Anw-ers zijn mensen met een uitkering op grond van de Algemene Nabestaandenwet. Deze uitkering wordt verstrekt door de Sociale Verzekeringsbank. Recht op een ANW-uitkering hebben mensen die nabestaande zijn (en dus een partner hebben verloren) en die tevens kinderen onder de 18 jaar verzorgen ofwel die meer dan 40% arbeidsongeschikt zijn. Nabestaanden die hieraan niet voldoen, hebben geen recht op een uitkering, behalve wanneer ze zijn geboren voor Ongeveer 85% van de ANW-ers is vrouw. Nuggers en Anw-ers hebben geen arbeids- of sollicitatieplicht. De reïntegratieverantwoordelijkheid gaat alleen over naar de gemeente voor zover de klanten uit de doelgroep Nug en Anw zijn ingedeeld in fase 2, 3 en 4. Voor een persoon uit deze doelgroep geldt niet de voorwaarde dat men een bepaalde tijd werkloos moet zijn geweest om voor een reïntegratietraject in aanmerking te komen. Kenmerkend voor deze doelgroep is verder dat er geen plicht bestaat om deel te nemen aan een reïntegratietraject. Het is van belang voor deze doelgroep dat er een aantal criteria worden gesteld om de reïntegratiemiddelen zo effectief mogelijk te kunnen inzetten. Criteria: 1. traject is de kortste weg naar werk; 2. minimaal 16 uur per week beschikbaar voor arbeid; 3. maximale duur traject zes maanden; 4. maximale trajectprijs 6.000,-; 5. in beginsel een budgetplafond ,-; 6. inkomensafhankelijke eigen bijdrage vaststellen; * Inkomen tot 120% van de bijstandsnorm: geen eigen bijdrage; * Inkomen van 120% tot 150% van de bijstandsnorm: een eigen bijdrage van 5% van de trajectkosten met een maximum van 125,-; * Inkomen vanaf 150% van de bijstandsnorm: een eigen bijdrage van 10% van de trajectkosten meteen maximum van 250,-; 7. Vermogen: Het (gezamenlijk) vermogen boven de vermogenscriteria, genoemd in de wet werk en bijstand, dient geheel te worden aangewend als eigen bijdrage. 8. reïntegratietrajecten zijn ten behoeve van Anw ers/nuggers, waarvan de afstand tot de arbeidsmarkt benoemd is in fase 2/3/4; 6. Ouderen Het gaat om oudere cliënten die al langere tijd een bijstandsuitkering hebben. Ons college kan in individuele gevallen om dringende redenen afzien van het opleggen van reïntegratieverplichtingen, voor zover en voor zolang reïntegratie niet in redelijkheid mogelijk is. Periodiek zal worden bezien of de arbeidsmarkt participatie van ouderen mogelijk maakt. Volstaan kan worden met een zorgvuldige, individuele beoordeling of al dan niet perspectief bestaat op betaalde arbeid. Als dit niet het geval is, moet maatschappelijke participatie in de vorm van vrijwilligerswerk en/of mantelzorg zoveel mogelijk worden gestimuleerd.

7 7 Tenslotte Het uitgangspunt in de nieuwe Wet werk en bijstand is individueel maatwerk. Individueel maatwerk staat een zekere doelgroepenbenadering in de weg, want alle gevallen zullen individueel beoordeeld worden. Door de keuze voor individuele benadering wordt voorkomen dat personen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt te gemakkelijk als nietbemiddelbaar worden aangemerkt. Tevens wordt voorkomen dat personen, die echt niet kunnen werken, wel gedwongen worden om te werken. Toch zijn er argumenten te bedenken om te kiezen voor een bepaalde prioritering van het gemeentelijke aanbod richting werk. Er is immers maar beperkt budget beschikbaar. Het beschikbare reïntegratiebudget Het beschikbare budget is geheel geoormerkt geld. Voor het jaar 2007 is XXXX,- voor Haren beschikbaar gesteld. Hier wordt in eerste instantie gesubsidieerde arbeid uit betaald, de reeds aangegane verplichtingen voor ID en WIW. In de kadernota heeft de raad zich geconformeerd aan het voorstel om door natuurlijk verloop (leeftijd, vertrek, einde contract) het gesubsidieerde deel ID en WIW af te bouwen. In 2006 is hiervoor een budget van globaal XXX,- benodigd. Het benodigde budget voor 2007 zal naar verwachting XXXX,- bedragen. Vanaf 1 januari 2006 mogen gemeenten zelf beslissen wie ze inschakelen om bijstandsgerechtigden aan het werk te helpen. Tot nu toe waren gemeenten verplicht een deel van hun budget uit te geven aan private reïntegratiebedrijven. Met ingang van 1 januari 2006 kregen gemeenten de volledige vrijheid over de besteding van het reïntegratiebudget. De afgelopen jaren is er samengewerkt met de reïntegratie bureaus Agens en Kliq. Daarnaast is gewerkt met stichting Emplooi. Gebleken is dat het verplicht aanbesteden ook een beperking kan inhouden ten aanzien van de behoefte aan maatwerk. Daarom is ervoor gekozen met ingang van 1 januari 2006 niet meer opnieuw aan te besteden, maar om via gerichte inkoop maatwerk te leveren. In 2006 zijn er naast contacten met Agens en Emplooi ook contacten ontstaan met enkele kleine, zeer gerichte reïntegratie bureaus. Onderstaande genoemde middelen bij de diverse voorzieningen zijn slechts een raming en indicatief. We gaan er vanuit met dit brede scala voldoende mogelijkheden te creëren om maatwerk te kunnen leveren. In voorkomende gevallen zal er bij toepassing van een voorziening op worden gelet dat er geen verstoring plaats vindt van concurrentie verhoudingen of wel verdringing van arbeidsplaatsen. Ons college heeft ten allen tijde de mogelijkheid gelden over te hevelen van minder gebruikte voorzieningen naar voorzieningen die meer resultaat boeken. Scholing Scholing dient erop gericht te zijn dat de doelgroep zo spoedig mogelijk in het arbeidsproces kan integreren. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden; Duur : werkleertraject: maximaal 12 maanden; Overige producten : duur opleiding, in beginsel maximaal 12 maanden; Subsidieplafond : maximaal 6.000,00 per traject. Werkstages Doel van de werkstage is het leren functioneren in een arbeidsrelatie ter bevordering van doorstroom naar een voorziening of reguliere arbeid. Een persoon wordt alleen geplaatst indien door zijn plaatsing de concurrentieverhoudingen niet onverantwoord worden beïnvloed en indien door zijn plaatsing geen verdringing plaatsvindt. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden;

8 8 Duur Subsidieplafond : maximaal 6 maanden. Indien dit naar het oordeel van ons college noodzakelijk wordt geacht, kan deze termijn eenmalig worden verlengd met een periode van maximaal 6 maanden; : maximaal 6.500,- per persoon. Werkervaringsbanen. Het doel van de werkervaringsbaan is het vergaren van werkervaring en vakkennis en dient ter bevordering van doorstroom naar een voorziening of reguliere arbeid. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden; Duur : maximaal 6 maanden. Indien dit naar het oordeel van ons college noodzakelijk wordt geacht, kan deze termijn eenmalig met 6 maanden worden verlengd; Subsidieplafond : maximaal 6.500,- per persoon. Loonkostensubsidies gericht op reïntegratie Ons college kan subsidie verstrekken aan werkgevers die met uitkeringsgerechtigden een arbeidsovereenkomst sluiten gericht op arbeidsinschakeling. Daaraan zijn de volgende voorwaarden verbonden: 1. Door de werkgever en de uitkeringsgerechtigde wordt een trajectplan opgesteld, waarin de voorgenomen ontwikkeling van de uitkeringsgerechtigde wordt vastgesteld. De werkgever en de uitkeringsgerechtigde kunnen bij het opstellen van het traject door de gemeente worden ondersteund. Het trajectplan moet door ons college worden goedgekeurd; 2. De loonkostensubsidie dient voor aanvang van het dienstverband te worden aangevraagd. Door aanvang van het dienstverband na de datum van aanvraag, maar voor de datum van toekenning, ontstaat geen automatisch recht op een loonkostensubsidie. Op de verlening van een loonkostensubsidie is afdeling van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. 3. Geen subsidie wordt verstrekt voor kosten waarvoor (al dan niet door de gemeente) reeds langs andere weg subsidie wordt verstrekt. 4. Ons college stelt de definitieve loonkostensubsidie telkens na afloop van de overeengekomen periode vast op basis van de door ons college te bepalen en door werkgever aan te leveren documenten. 5. Ons college kan voorschotten verstrekken als aan de voorgaande aanvullende bepalingen door werkgever is voldaan. Voorschotten worden verrekend met de definitief vastgestelde loonkostensubsidie. Doelgroep: uitkeringsgerechtigden; Duur : de subsidie wordt verstrekt voor de maximale duur van 9 maanden, indien een arbeidsovereenkomst wordt aangegaan voor de minimale duur van 9 maanden. Indien het dienstverband minder dan 36 uren per week telt, zal de subsidie naar rato worden verminderd; Subsidieplafond : maximaal 50% van het bruto loon; Budgetplafond : ,-. Persoonsgebonden reïntegratiebudget Ons college kan aan de uitkeringsgerechtigde een subsidie verstrekken in de vorm van een persoonsgebonden reïntegratietraject. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden; Duur : maximaal zes maanden. Indien dit naar het oordeel van ons college noodzakelijk wordt geacht, kan deze termijn eenmalig worden verlengd met een periode van maximaal zes maanden; Budgetplafond : ,-.

9 9 Participatiebanen Doel van de participatiebaan is in eerste instantie sociale activering te bewerkstelligen door het verrichten van maatschappelijk zinvolle activiteiten. In tweede instantie het bereiken of voortzetten van zelfstandige maatschappelijke participatie. De participatiebaan moet leiden tot bevordering van doorstroom naar een voorziening of reguliere arbeid. Doelgroep : de klant (als bedoeld in de reïntegratieverordening); Duur : 24 uur per week, duur onbeperkt, jaarlijkse beoordeling inzake de mogelijkheden voor doorstroom naar reguliere arbeid; Budgetplafond : kosteloos, met behoud van uitkering indien van toepassing. Reïntegratiebanen Doel is vergaren van werkervaring en vakkennis, hetgeen op de kortst mogelijke termijn leidt tot doorstroom naar reguliere arbeid. Doelgroep : de uitkeringsgerechtigde met uitzicht op regulier werk; Duur : maximaal 8 maanden; Subsidieplafond : maximaal ,- bij een dienstverband van minimaal 32 uur per week; Budgetplafond : bij dienstverbanden van 8 maanden: ,-. Trajectplan Doel van het trajectplan is het vastleggen van de activiteiten die noodzakelijk worden geacht om tot sociale activering of arbeidsinschakeling te komen. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden en klanten die gebruik maken van een van bovengenoemde voorzieningen; Aantal : globaal 40 personen; Budgetplafond : 650,- per persoon, totaal ,-. Voorzieningen gericht op nazorg Doel van deze voorziening is mensen na aanvaarding van een dienstverband te ondersteunen bij het behouden van de dienstbetrekking en voortijdig uitval te voorkomen. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden en klanten die algemeen geaccepteerde arbeid, niet zijnde een reïntegratie- of een participatiebaan hebben aanvaard; Duur : zes maanden; Aantal : globaal 20 personen; Budgetplafond : 550,- per persoon, ,-. Trajectbegeleiding Hieronder wordt verstaan het verzorgen van de intake, het opstellen van een diagnose die resulteert in een trajectplan, het plaatsen op en bekostigen van een traject en het begeleiden van de klant tijdens dit traject. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden en klanten die gebruik maken van een voorziening; Duur : voor de duur van het traject; Subsidieplafond : 3.000,- tot 4.400,- per persoon; Budgetplafond : ,- (globaal 40 personen). Inclusief scholing, nazorg en trajectplannen is hier globaal ,- voor beschikbaar. Inkomstenvrijlating Op basis van artikel 31, tweede lid sub o van de wet wordt aan de doelgroep die arbeid in deeltijd aanvaardt, waarmee een inkomen wordt verworven dat minder bedraagt dan de voor de doelgroep van toepassing zijnde bijstandsnorm, vrijlating van inkomsten uit arbeid toegekend. Dit is bedoeld als stimulans wanneer er sprake is van een bijdrage aan arbeidsinschakeling.

10 10 Doelgroep : uitkeringsgerechtigden; Duur : maximaal 6 maanden aaneengesloten; Subsidieplafond : 996,- per persoon maximaal (6 maanden maximaal 166,00 per maand) Premies Indien een uitkeringsgerechtigde met een uitkering op grond van de wet algemeen geaccepteerde arbeid aanvaard (niet zijnde arbeid waarbij sprake is van een voorziening) kan de uitkeringsgerechtigde in aanmerking komen voor een uitstroompremie (op basis van artikel 31 tweede lid sub j van de wet). Doelgroep : uitkeringsgerechtigden; Duur : eenmalig; Subsidieplafond : 500,- per persoon. Overige vergoedingen Ons college kan aan de doelgroep een vergoeding verstrekken voor de kosten die gemaakt zijn in het kader van reïntegratie. De volgende kostensoorten komen hiervoor in aanmerking: Verhuiskosten voortvloeiende uit werkaanvaarding waardoor men niet meer aangewezen is op bijstand. De reisafstand woning-werk moet enkele reis meer tijd dan 60 minuten in beslag nemen; Reiskosten direct voortvloeiende uit activiteiten in het kader van reïntegratie. Het dient om reiskosten te gaan die buiten de gemeentegrenzen worden afgelegd; Kinderopvangkosten ten behoeve van kinderen jonger dan 12 jaar. Doelgroep : uitkeringsgerechtigden; Duur : kinderopvang afhankelijk van duur reïntegratietraject, doch maximaal 12 maanden ( in bijzondere gevallen kan deze termijn worden verlengd). Subsidiabel is de tijd van kinderopvang gedurende de noodzakelijke afwezigheid van belanghebbende (duur reïntegratieactiviteit incl. reistijd); Subsidieplafond : * Verhuiskosten: hieronder wordt verstaan het overbrengen van de huisraad van A naar B en derhalve niet de (her-) inrichtingskosten. De verhuiskosten worden tot maximaal 1.500,- vergoed; * Reiskosten: indien gebruik gemaakt wordt van een eigen vervoermiddel (auto) wordt de reiskostenvergoeding op 0,18 per km gesteld. Indien van het openbaar vervoer gebruik gemaakt wordt worden die kosten volledig vergoed; * Kinderopvangkosten: uitgegaan wordt van de tariefstelling van de Kinderopvang in Haren; Budgetplafond : totaal ,-. Ondersteuning Het doel van de ondersteuning is de klant op doelmatige wijze te begeleiden naar sociale activering of reguliere arbeid. Ondersteuning kan worden aangeboden in de vorm van: een voorziening zoals opgenomen in de verordening; andere voorzieningen, voor zover deze naar het oordeel van ons college bijdragen aan sociale activering of arbeidsinschakeling.

11 11 Bijlage 1. Voor de prioritering is het van belang daar er in voorkomende gevallen sprake is van maatwerk enig inzicht te hebben in de opbouw van het cliëntenbestand. Uitgaande van de bestandgegevens per (totaal 161 personen) kan de volgende onderverdeling worden aangegeven: personen tot 23 jaar : 2% 65 jaar en ouder : 2% geboren voor : 2% op traject : 11% geboren op/na 1941 en > 57,5 jaar : 14% met arbeidsongeschiktheidsuitkering : 2% arbeidsgehandicapt : 26% part time werkenden : 4% Eenouder met kind < 5 jaar : 2% 23-57,5 jaar met beperkingen : 9% 45-57,5 jaar : 5% jaar : 21% Daarnaast is het van belang een onderverdeling in de fasering te vermelden. Toelichting op fasering is: In verband met de invoering van de nieuwe Abw zijn in 1996 alle cliënten herbeoordeeld. Bij de herbeoordeling moest ook voor elke cliënt de afstand tot de arbeidsmarkt worden bepaald. Hiervoor wordt als volgt gebruik gemaakt van het zogenoemde 4- fasen model: Fase 1 - Goed bemiddelbaar. Naar verwachting zal cliënt er zonder begeleiding in kunnen slagen om binnen een half jaar op de reguliere arbeidsmarkt een betaalde betrekking te verkrijgen. Fase 2 - Redelijk bemiddelbaar. Naar verwachting zal cliënt er met een begeleidingstraject met een kortere looptijd dan 1 jaar erin kunnen slagen om op de reguliere arbeidsmarkt een betaalde betrekking te verkrijgen. Fase 3 - Grote afstand tot de arbeidsmarkt. Naar verwachting zal cliënt er slechts met een begeleidingstraject met een looptijd langer dan 1 jaar erin kunnen slagen om binnen de reguliere of de gesubsidieerde arbeidsmarkt een betaalde betrekking te verkrijgen. Fase 4 - Zeer grote afstand tot de arbeidsmarkt. Naar verwachting zal cliënt er slechts met een zeer langdurend begeleidingstraject er misschien in kunnen slagen om binnen de gesubsidieerde arbeidsmarkt een betaalde betrekking te verkrijgen. Fase 4/0 - Zeer langdurig in de uitkering met Rea toets niet meer geschikt voor de arbeidsmarkt? Het huidige beeld is als volgt samen te vatten: fase nader te bepalen/niet van toepassing : 12%(dit betreft een groep waarvan geen fase is vastgesteld) fase 1 : 7% fase 2 : 14% fase 3 : 33% fase 4 : 27% fase 4/0 : 7%