DRIELUIK PORTUGAL. PORTIMÃO di AIM

Transcriptie

1 DRIELUIK PORTUGAL In 2010 zijn we als gezin voor de derde keer op vakantie gegaan naar ons favoriete vakantieland Portugal. Het heerlijke Middellandse Zeeklimaat, het lekkere eten en drinken, de gezelligheid, de cultuur, de vriendelijke mensen, prachtige natuur en natuurlijk niet te vergeten de mooie luchtmacht maakt Portugal bij uitstek tot favoriet vakantieland. menlijk een keuze hebt gemaakt voor een bepaald land komt stap twee: naar welk gedeelte van dat land ga je? Natuurlijk zoek je als echte spotter een plek uit in de buurt van een veld. Ben je tot een uiteindelijke keuze gekomen, dan begint het huiswerk dat je als spotter moet gaan maken. Waarschijnlijk voor een aantal onder ons een feest der herkenning! PORTIMÃO di Op dinsdag 12 juli 2005 bezochten we een grote zigeunermarkt in Portimão. De eerste militaire kist, oké: ex militair, die ik deze vakantie heb waargenomen was een Chipmunk. Op het vliegveld van Portimão stond deze ex- RAF Chipmunk volledig in de covers. preserved : G-BPAL Chipmunk T10 ex-raf WG350 Woensdag 13 juli 2005 zal de boeken ingaan als een van de mooiste dagen uit mijn spotterscarrière. Deze dag had ik een basisbezoek op Sintra en Montijo. Na een korte nacht waarbij ik niet zoveel heb geslapen, woelen en denken over alle mogelijke doemscenario s, ging s morgens al vroeg de wekker. Om 9.00 uur was ik welkom op Sintra. Ik moest wel op tijd vertrekken want van Albufaira naar Sintra is toch wel zo n kleine 300 kilometer. Via de A2 tolweg reed ik twee uur later over de bekende De Ponte 25 de Abril, vernoemd naar de Anjerrevolutie uit Deze brug over de Taag verbindt Lissabon met de Outra Banda. Klokslag half 9 kwam ik aan bij de poort van de oudste actieve vliegbasis van Portugal, BA1 Sintra. de nummers had genoteerd reden we met de blauwe bestelwagen naar de volgende traktatie, namelijk de Chipmunks. In 2005 kozen we ervoor om met het gezin naar Portugal te gaan, om precies te zijn het zuiden van Portugal, beter bekend als de Algarve. Met de gave Cessna 337 foto s van Maurice Hendriks nog vers in mijn achterhoofd ben ik gaan schrijven/mailen naar Relações Publicas Força Aérea om te vragen of ik een basisbezoek kon krijgen op Sintra, Montijo en Beja. Monte Real was voor mij geen optie: te ver en toch wel minder interessant. Tot mijn grote verbazing kreeg ik vier weken later een mailtje terug met de mededeling dat ik welkom was op deze drie velden. Fotograferen geen enkel probleem! Yes!! 50 jaar Esquadra 502 met op de staart een afbeelding van een Portugees kustlandschap en een olifant. Kon ik mooi even rustig wat eten en drinken om me vervolgens te melden bij het loket. Een paar minuten later werd ik opgepikt door Luis Trindade, een CASA 212 piloot vliegende bij Esquadra 502. We reden eerst naar het squadrongebouw van Esquadra 502 om daar een espresso te pakken en wat te kletsen. Hierna liepen we naar de mooi gecamoufleerde Cessna 337 s met hun kenmerkende duw- en trekpropeller en dubbele staart, er stonden er vijf netjes opgelijnd. Ze stonden er heerlijk bij met een mooi Portugees landschap als achtergrond, wat wil je nog meer? Hier doe je het voor! Alles mocht gefotografeerd worden. Soms zit alles gewoon mee; vette kist, mooie achtergrond en zon! Er stonden er vier op het platform lekker in het zonnetje. Man, wat een schitterende kistjes zijn dat toch, met heerlijk groot Academia da Força Aérea op de romp. Het serial spottersvriendelijk groot op de staart. En wat zijn ze toch goed onderhouden als je bedenkt dat de eerste door OGMA geproduceerde Chipmunks al vanaf 1953 op Sintra afgeleverd zijn! Op het moment van bezoek waren er een aantal cadetten in de cockpit geblinddoekt aan het oefenen. In geval van calamiteiten moeten ze alle knoppen blindelings weten te vinden. Ook hier weer mocht ik platen zoveel als ik wilde, wat ik helemaal niet erg vond! 2005 Voor een aantal spotters onder ons waarschijnlijk wel heel erg herkenbaar; Waar zullen we dit jaar met het gezin eens naar toe gaan met de zomervakantie? Als spotter flitsen er op dat moment verschillende dingen door je hoofd: welk land heeft een leuke luchtmacht? Waar ben ik nog niet geweest? Etc. Als je dan geza- Ponta da Piedade rotsformaties bij Lagos, Algarve. De door erosie uitgesleten kustlijn is hier prachtig. (alle foto s Mark Verstraaten) Op vrijdag 8 juli vertrokken we vanaf Schiphol met een Boeing van Transavia (PH-XRB). Na een perfecte vlucht van drie en een half uur landden we op Faro. In de hal van Aéroport Faro hangt een rood/witte Auster D5/160 met registratie CS-ANB. Via internet had ik al een huurauto geregeld, dus we hoefden deze alleen maar op te halen en gaan met die banaan.. Hierna liepen we naar de CASA 212 s. Ze waren er net eentje aan het opstarten, de met de speciaal beschilderde staart, dit ter ere van het vijftigjarig bestaan van Esquadra 502. Ook nu weer mocht ik alles op de toen nog analoge plaat vastleggen. Hierna naar het gebouw van Esquadra 401. Hier werd mij alles uitgelegd over de activiteiten van dat squadron. Bijvoorbeeld het fotograferen van Spaanse boten die illegaal aan het vissen zijn in Portugese wateren, opsporen van illegale olielozingen, mensensmokkel en het redden van mensen. Na de mensen van Esquadra 401 bedankt te hebben liepen we nog even een hangaar in waar op dat moment vier 212 s stonden. Helaas mocht ik hier geen foto s maken. Nadat ik Kom je ook niet elke dag tegen, FAP zwevers. Deze droegen zowel een militaire als een civiele registratie. Hierna was het de beurt aan de onderhoudshangaar waar ook een gedeelte van de collectie te vinden is van het Museu do Ar. In Sintra staat een dependance van het eigenlijke museum dat in Alverca te vinden is. Naast een paar vliegwaardige museumbakken lagen er nog een tweetal zwevers. Deze droegen zowel een AIM AIM

2 civiele als een militaire registratie. In de hoek van de hangaar stonden twee Chipmunks als puzzelobject. Het museum zelf werd natuurlijk ook nog bezocht. Er is een buiten- en een binnengedeelte. Nieuwste aanwinst is de Orion die op 25 mei werd overgevlogen Ook mooi, vijf Cessna s op een rij. van Montijo naar Sintra. Het was tijd om afscheid te nemen van mijn persoonlijke gids Luis. Ik bedankte hem vriendelijk voor deze perfecte rondleiding. Op naar Montijo. : CASA CASA : CASA : CeFTB 337G Het museum bezit ook een aantal vliegwaardige kisten, waaronder deze Do 27. Esq502 Esq505 Esq802 preserved : DHC : : : : : : 1306 MAINTENANCE HANGAR: 10102/CS-PBZ 10104/CS-PCC spec. tail T-37C G 91R/3 OUTSIDE IN FRONT OF MAINTENANCE HANGAR: Esq505 : CeFTB 337G : CeF 337G : AMI ex Mozambique marked as 9101 FAP marked as 102 FAP A-7P C-47A F-86F P-2V-5 P-3P T-33A on pole near base HQ on pole AF Academy Esq802/AF Academy Esq502 Esq505 Esq802/AF Academy Museu do Ar Museu do Ar Museu do Ar Museu do Ar Museu do Ar red/silver c.s no engines ASK 21 CASA CeF 337G DHC Auster D5/160 Do 27A-3 L-21B MH 1521C T-33A Harvard III RT-33A SE 3130 T-37C T-38A UH-19D DH 87 DH 82A De weg van Sintra naar Montijo ging langs het vliegveld van Lissabon. Even dacht ik om hier nog een kijkje te gaan nemen, maar door de drukte heb ik daar toch maar van afgezien. Ik moest om uur op Montijo zijn en ik wilde absoluut niet te laat komen. SINTRA wo Esq MM CR-AAC CS-AEF outside: Een P-3P maakt zich op voor een volgende missie. Het perfecte vakantiegevoel; zon, zee en vliegtuigen. Net toen ik bij het veld aankwam zat er een Epsilon in de landing die ik wel heb kunnen lezen, maar niet kon platen. Bij de poort aangekomen kon ik direct doorrijden naar het Squadrongebouw van Esquadra 601. Ook hier begon de tocht natuurlijk eerst met een bakkie espresso. Deze keer werd ik begeleid door Satinel Pinho, een technicus die eigenlijk graag piloot wilde worden. Montijo is een zéér groot veld dat deels aan het water ligt. Van de buitenkant is er niet veel te spotten. marked as 3757 in several pieces Als eerste gingen we naar de onderhoudshangaar van de Hercen. Er stonden er twee binnen. Hierna even gestopt bij de Orions. De Orion zag er behoorlijk stored uit zonder motoren en tailboom. Na een paar foto s gemaakt te hebben vervolgden we onze tocht. Op naar de nagelnieuwe EH 101 hangaar (staat trouwens ook groot EH 101 op geschilderd, dus dat kan niet missen). Deze hypermoderne hangaar (met Airco) biedt plaats aan vier EH 101 s. Op het moment van mijn bezoek waren er vier afgeleverd. De werd ook nog een even van binnen geïnspecteerd. In kleur is deze Puma met al haar deurtjes open nog veel mooier! Deze T-33 zag er nog behoorlijk strak uit. MUSEU DO AR inside hangar: Hoezo exotisch? Een lekkere Dakota tussen de palmbomen. In de nieuwe hangaar stonden twee splinternieuwe EH 101 s, waaronder deze DH 89A G 91R/3 G 91R/3 AIM silver c/s Horas tiger c/s 3 4 Hierna was het de beurt aan de Esq 751 hangaar. Hier stonden vijf prachtig gecamoufleerde Puma s binnen. De kwam net terug uit Kabul. Ook hier weer geen enkel probleem om foto s te maken. Helaas mochten we de Marinehangaar niet bezoeken, maar omdat deze open stond heb ik toch nog de twee Lynxen kunnen lezen. Om vier uur nam ik afscheid van de sympathieke technicus en gaf hem een ingelijste foto van onze demo F-16 met de bekende afschietende flares (met dank aan Rob). Bij de poort AIM

3 aangekomen wilden de twee wachters ook nog graag op de foto met de gateguard Fiat; geen enkel probleem natuurlijk. Gateguard van Montijo. Met een zeer voldaan gevoel reed ik weer terug naar ons vakantiehuis in Albufaira waar ik klokslag 21.00u weer aankwam. De dag daarop had ik een bezoek aan Beja, daar wilde ik in eerste instantie heel graag naar toe, maar ik vond dat ik het niet kon maken ten opzichte van het gezin om nog een dag te besteden aan het spotten. Je bent niet alleen en moet toch wel rekening houden met elkaar. Ik heb toen besloten om Beja te laten voor wat het is. Ik zou dan puur gaan voor de Alouettes omdat de Alpha Jets en de Epsilons minder interessant zijn. s Morgens nog even gebeld met Beja om door te geven dat ik niet kwam, wel zo netjes. Maandag 18 juli gingen we weer naar huis, deze keer vlogen we met de PH-HZF een B van Transavia. MONTIJO wo Esq501 : C-130H : C-130H-30 : Esq601 : P-3P : wfu Esq751 : EH 101 : SA 330S1 : rotorless rotorless fuselage only EsqHelMarinha Lynx Mk95 : preserved : 5453 G 91R/3 gate guard,marked as G 91R/3 on pole, outside NBC shelter 5404 G 91R/4 in Esq751 area,sharkmouth bezoek : CASA Esq502 * CASA Esq401 * TB 30 Esq101 * 2007 Twee jaar later gingen we weer op vakantie. Inderdaad: naar Portugal. En natuurlijk ook deze keer weer g d naar Relações Publicas Força Aérea met het verzoek om een basisbezoek op Beja. En ook nu weer netjes een mailtje terug. Ik was zeer welkom op zaterdag 30 juni. Op die dag was het veld namelijk open voor het publiek vanwege het 55-jarig bestaan van de Portugese luchtmacht. Nu vertrokken we net een dag ervoor, namelijk vrijdag 29 juni, vanaf Schiphol, Om half elf s avonds landden we op Aéroport Faro. Je snapt natuurlijk wel dat ik dus geen zin had om meteen de dag erop weg te gaan. Ik besloot om in deze vakantie gewoon op een willekeurige dag aan het hek van Beja te gaan spotten. Ook deze keer vlogen we in een B van Transavia PH-HZM ALBUFEIRA za (dit type B heeft een capaciteit van 149 passagiers en een B heeft een capaciteit van 186 passagiers, een maatje groter dus). De eerste kisten van deze vakantie spotte ik vanaf het dakterras van onze vakantievilla in Albufaira. Twee Alpha Jets maakten deel uit van de vliegshow die vandaag op Beja werd gehouden. Strak en laag vlogen ze langs de kust. Op een gegeven moment waren we aan het zwemmen toen ik plots een hard geklop van een heli hoorde; natuurlijk meteen mijn fototoestel in de aanslag. Een rood/gele Bell 212 van Serviço Nacional de Bombeiros e Protecção Civil (SNBPC), oftewel vrij vertaald: het Nationaal brandweercorps vloog wel heel erg laag over onze villa. Deze helikopter is gestationeerd op Loulè heliport in de Algarve. fly by : Alpha Jet A Esq103/AdP * CS-HFJ/2 Bell 212 SNBPC red/yellow c/s * Ik besloot om dinsdag 10 juli een dagje te gaan spotten op Beja. Zoals jullie hebben gelezen had ik twee jaar geleden daar een basisbezoek kunnen hebben. In alle vroegte reed ik naar het veld waar ik klokslag 9.00 uur arriveerde. Ik dacht: Zo, mooi op tijd, laat nou het feest maar beginnen. In 2007 was Beja (BA11) nog hét trainingsveld van de Portugese luchtmacht. Het was/is de thuisbasis van de Alpha Jets, de Epsilons en de SA 316B s. Beja is een gigantisch groot veld. Aan de westelijke kant van het veld heb je wel een mooi totaal overzicht, maar door de grote afstand valt er niet veel te lezen, ook zijn er geen wegen die je dicht naar het veld leiden. s Morgens bij aankomst was het zeer rustig, alle hangaars waren potdicht. Mijn vermoeden dat ze vandaag niet zouden vliegen werd helaas bevestigd door de bewaker bij de poort. Deze wist mij te vertellen dat het veld vandaag gesloten is vanwege de AIM afwezigheid van de basiscommandant. SH*T, nu word ik natuurlijk gestraft vanwege Ondanks het feit dat ze niet vlogen heb ik gelukkig toch nog een Alouette zien vertrekken en een Engelse Chinook binnen zien komen. De Alouette was er een in de kleuren van het stuntteam Rotores de Portugal. Het was Lt. Mestre Ferreira die mij het nummer wist te vertellen. Yes, lang leve internet! Beja heeft drie gateguards waaronder deze fraaie Talon. BEJA di Esq552 : Alouette III : preserved : 1951 T-33AN gate guard on pole 2610 T-38A gate guard on pole F-104G gate guard on pole ex Lw dumped : 5433 G 91R/3 marked as 3838 stored : 1930 T-33A spec. c/s T-38A 1x T-38A all stored near German factory bezoek : 1x Chinook HC2 18/27sqn arr. Lig je lekker rustig op je luchtbedje, word je bruut gewekt door motorgeronk. Tja, het gehoor van een spotter is nu eenmaal verder doorontwikkeld. Zo snel als ik kon mijn camera gepakt die natuurlijk altijd op QRA staat. Een CASA 212 kwam heel erg laag over ons zwembad gevlogen. Recht van de onderkant geplaat, dus helaas geen nummertje, jammer! Gelukkig had ik nog het mailadres van mijn begeleider op Sintra, Luis Trindade de C 212 piloot. Van hem heb ik het nummertje gekregen, wat ook nog eens een keer een goeie bleek te zijn! Broertje in (Sintra, ) De vakantie zat er helaas weer op. Op vrijdagmiddag 13 juli brachten we onze huurauto weer netjes terug. We waren mooi op tijd op het vliegveld van Faro en stonden als eerste bij de incheckbalie. Het liep allemaal goed, heel erg goed, te goed. Nu was het vrijdag de 13e, voor vele bijgelovige mensen een dag van pech en ongeluk. Nu moesten wij onze paspoorten laten zien en wat denk je? Het paspoort van mijn zoon en van mijn vrouw kwijt! Zoeken, zoeken, nog eens een keer alle zakken nakijken, de koffers gingen open. De rij mensen achter ons werd steeds groter en ook het portie leedvermaak werd steeds groter. Het zweet gutste van alle kanten eruit. Wij met al onze spullen aan de kant zodat alle overige mensen gewoon konden inchecken. Tja, en als het dan bijna tijd is dat alle passagiers ingecheckt moeten zijn flitst er van alles door je heen. Vlug naar het politiekantoor van de luchthaven. Zit daar zo n politiefunctionaris zonder typediploma, die gebrekkig Engels kent en ook nog eens alle tijd van de wereld heeft. Nou, wij dus helemaal niet! Een vriendelijke stewardess van Transavia kwam binnen en vertelde ons op een toch wel doordringende toon dat we ons zo snel mogelijk moesten melden, anders..tja, vul zelf maar in. Net op tijd kregen we het papiertje van de Politie mee, o nee, er moest ook nog een officiële stempel op. Uiteindelijk gristen we het papiertje uit zijn hand en hebben nog nooit zo hard gelopen. Eenmaal thuis vonden we de twee paspoorten in een jaszak. De terugreis was weer een Boeing van Transavia (PH-HSY). Boeing 727 (9Q-CMC) is begin 2007 op Faro binnengekomen. De 727 werd door Jean-Pierre Bemba een politcus uit Congo, die in 2006 de presidentsverkiezingen verloor gebruikt om dit land te onvluchten nadat er in maart 2007 onlusten uitbraken. Het toestel dat eigendom is van de Democratische Republiek Congo staat tot op de dag van vandaag stored op Faro. ALBUFEIRA do fly by : CASA Esq502 to Faro FARO vr stored : 9Q-CMC B DR Congo Gvmt 6 AIM

4 2010 Op 27 augustus vertrokken we naar Portugal voor een welverdiende tiendaagse vakantie. Natuurlijk weer met een Boeing van Transavia, nu met de registratie PH-HSA. We vertrokken deze keer vanaf Eindhoven Airport, een absolute aanrader! Vanwege flinke tegenwind duurde de heenreis naar Faro iets langer. De Boeing 727 van de regering van De Democratische Republiek Congo stond er nog steeds, maar nu als preserved zijnde. Ook de rood/witte Auster hangt nog steeds op dezelfde plek. Natuurlijk ook deze keer weer g d naar Relações Publicas Força Aérea voor een basisbezoek op Beja. Drie keer is scheepsrecht. En ja hoor, ik was welkom op Beja, woensdag 1 september. Het verschil met vijf jaar geleden is dat de Epsilons begin van 2010 verhuisd zijn naar Sintra. Orions van Montijo hebben de plaats van deze trainers ingenomen. Goed, nu had ik al drie Epsilons dus dat was niet zo n grote ramp. Het was mij voornamelijk te doen om de Alouette III die ik al wel eens gezien had, maar nog steeds niet op de foto. Ooit was deze van ons en vloog toen met het nummertje 300. Vandaag had ik dan mijn basisbezoek op Beja. Om 8.30 uur stond ik al bij de poort en moest me vervolgens melden bij de receptie. Nadat mijn gegevens waren gecontroleerd kwam mijn persoonlijke begeleidster net met haar motor het veld oprijden. Bruna Oliveira is sinds kort pilote bij Esquadron 601 waar zij op de Orion vliegt. Nadat we kennis hadden gemaakt reden we in een bestelbus als eerste naar haar Squadrongebouw. Bij aankomst zag ik al twee Orions, vier Belgische F-16 s en een paar Alpha Jets buiten staan. De Kleine Brogel bakken waren voor een week op Beja gestationeerd. Bij het Squadrongebouw aangekomen natuurlijk eerst allemaal handjes schudden en een kop koffie. Hierna kon het feest beginnen. Als eerste liepen we naar de Orions toe. Portugal heeft in 2006 vijf Orions gekocht van de Nederlandse Marine. De Orions vliegen bij Esq601 die voorheen op Montijo gestationeerd waren. De Epsilons zijn begin 2010 verhuisd naar Sintra. De Orion staat sinds kort weer op Beja. Hij heeft voor een paar maanden boven Somalië gevlogen ter bestrijding van de aanwezige zeerovers. Hij zag er ook behoorlijk goor uit en op de neus van deze Orion prijkten drie doodshoofden. Hierna liepen we naar het Squadrongebouw van de Alpha Jets Esquadra 103 Caracóis (Slakken). Een van de weinige nog operationele Alpha Jets. Op deze morgen vlogen er vier Alpha Jets, waaronder dit exemplaar in de kleuren van Asas de Portugal. Ook daar weer een vriendelijke ontvangst, handjes schudden en een rondleiding. Ik mocht zelfs nog vliegen in een heuse Alpha Jet vluchtsimulator. Hierna naar het platform van de Alpha Jets. Er vlogen vier stuks op deze wat heiige woensdagmorgen. De Portugese luchtmacht beschikt nog maar over zo n elf operationele Alpha Jets. Nadat alles netjes geplaat en opgeschreven was, reden we naar het Squadrongebouw van de Zangões (Wespen), oftewel Esquadra 552. De Alpha Jet in zijn natuurlijke leefomgeving. Ook hier weer de gebruikelijke handelingen. Op naar de hangaars en het platform van de Alouettes, want ja, dat was voor mij toch wel het hoofddoel van dit bezoek. Er waren al twee exemplaren rondjes aan het vliegen. Op twee na waren alle Alouettes voorzien van het Rotores de Portugal kleurenschema. De begeleidster gaf me alle vrijheid, ik mocht fotograferen wat ik maar wilde, geen enkel probleem. Ik mocht zelfs in de cockpit van de zitten. Natuurlijk maakte Bruna hier een paar leuke plaatjes van, schitterend! De Duitse fabriek is verboden gebied voor iedereen vanwege de aanwezigheid van asbest, deze werd dus helaas niet bezocht. Vanwege de aanwezigheid van de Belgische luchtmacht, mochten we jammer genoeg de toren niet bezoeken. Als laatste nog een paar foto s gemaakt van de drie aanwezige gateguards. De Duitse Starfighter verwijst naar de aanwezigheid van de Duitsers van 1960 tot en met Ik bedankte Bruna voor haar gastvrijheid en om 12.30u reed ik met een voldaan gevoel weer terug naar ons vakantiehuis in Albufaira. Zo zie ik ze het liefste, in gewone kleuren. BEJA wo Esq103 : Alpha Jet A : spec. c/s both Asas de Portugal c/s hangar : Alpha Jet A : all AdP c/s stored hangar 2 : Alpha Jet A : travel exhibit : Alpha Jet A : Esq552 : Alouette III : both Rotores de Portugal c/s hangar : Alouette III : RdP c/s RdP c/s RdP c/s maint. hangar : Alouette III : RdP c/s Esq601 : P-3C CUP : P-3C : P-3P : P-3P : special mks, stored near runway preserved : Alpha Jet A in front of HQ tiger c/s 1x (cockpitsection only) Alouette III at Esq552 building as T-33AN gate guard on pole 2610 T-38A gate guard on pole F-104G gate guard on pole ex Lw dumped : 5433 G 91R/3 marked as x Alouette III wreck 1x T-37C wreck G 91R/3 ex Lw bezoek : FA-56 special tail F-16AM 10W/no mks tdy FB-15 FB-23 F-16BM 10W/no mks tdy FB-24 F-16BM 10W/no mks tdy Aan alle leuke dingen komt een eind, zo ook deze heerlijke vakantie. Vanmorgen vertrokken we vanuit een zonnig Faro weer naar Eindhoven. Dit keer vlogen we met de PH-HZC, een Boeing van Transavia. Op de terugreis ondervonden we veel hinder van turbulentie. Toen ik op Eindhoven de auto ophaalde, landde er net een Metro van de Amerikaanse Marine. Bij het wachten op de rest werd ik smakelijk getrakteerd op een overshootende Cougar en PC 7 welkom in Nederland! EINDHOVEN ma bezoek : C-26D Naples AOD testflight arr. S-441 AS 532U2 300sqn * L-07 PC 7 131(EMVO)sqn * Leuk voor thuis. Volgende keer in een C 295? Wat betreft de Portugese luchtmacht, daar kan ik de komende jaren toch wel even tegen. Hoewel, ik moet toch nog wat Epsilons, EH 101 s, Lynxen en natuurlijk niet te vergeten de CASA 295 s waarvan ik er nog geeneen heb... Toch maar weer op vakantie naar Portugal dit jaar?? Mark Verstraaten AIM AIM

5 DE 5-STATEN VAKANTIE, VS MEI 2010 Drie jaar na mijn eerste keer in de Verenigde Staten, kriebelde het al flink om weer eens terug te gaan. In 2006 zijn mijn vriendin en ik namelijk in het westen van de VS geweest. Op dit moment wonen vrienden van ons in Florida en toen in het begin van 2010 andere vrienden aankondigden dat ze tijdelijk in Washington DC gingen wonen, waren de plannen al snel gesmeed. Op 29 april vertrokken we met Iberia Airlines vanaf Brussel richting Madrid. Na zo n drie uur op elkaar gepropt te hebben gezeten, kwamen we aan in Madrid alwaar we ons moesten haasten voor onze aansluitende vlucht. Tijdens de transfer van de gates had ik even de tijd het veld af te turen op zoek naar mogelijke militaire bezoekers. Helaas waren die op Madrid-Barajas niet, maar in de verte waren wel enkele CL 215/CL 415 s te zien, die in het circuit zaten van het nabij gelegen Torrejón. De vlucht naar Washington Dulles liep voorspoedig en na het nodige oponthoud bij Homeland Security van twee en een half uur, konden we onze huurauto ophalen. Inmiddels begon het al laat in de avond te worden en moesten we nog bijna een uur rijden om bij onze vrienden in het centrum van Washington te komen. Eenmaal daar werden even wat korte ervaringen uitgewisseld alvorens we aan onze welverdiende nachtrust begonnen, want morgen was onze eerste echte vakantiedag. Deze eerste dag hadden we vrijwel alle toeristische hoogtepunten rond The Mall op de planning staan. Voor diegenen voor wie dit niet bekend is: hieronder vallen o.a. het Witte Huis, het Capitool en het Lincoln WASHINGTON (DC) vr en Washington Memorial. In de hitte van ruim 35 C begonnen we bij het Witte Huis, waar bij het hek aan de achterkant tot onze verbazing een crashtender van Reagan Airport stond. Alles leek erop dat er iets stond te gebeuren. Enkele minuten later kwam er een VH-3 laag over de bomen gevlogen en landde voor ons neus op het grasveld bij het Witte Huis. Een goed begin van onze vakantie dacht ik zo. Gedurende de dag viel het op dat er opmerkelijk veel helikopterbedrijvigheid was in het luchtruim boven Washington. Aangezien dit luchtruim is gesloten voor niet-overheidsinstellingen moesten die helikopters hoogstwaarschijnlijk wel interessant zijn. Het bleek dat er die dag een grote herdenkingsplechtigheid op Arlington Cemetery plaatsvond, waar veel hoge functionarissen en veteranen aanwezig waren. Hierdoor waren de USCG, USAF, USMC en US Park Police allen in de lucht te vinden. Helaas vlogen de meesten te ver weg om geïdentificeerd te worden. Omdat het die dag ook nationale schoolreisjes dag leek, zijn we vluchtig door het Smithsonian Air & Space museum gelopen. Aan het einde van de vakantie stond de Dependance (Steven F. Udvar- Hazy Center) van dit museum nog op de planning, waar zich eigenlijk de meeste vliegtuigen bevinden. bezoek : VH-3D HMX /20 CH-46E HMX-1 N412PP Bell 412SP US Park Police Dit jaar ook weer eens in Europa te aanschouwen, de trots van de USAF The Thunderbirds. (Shaw AFB, , alle foto s Niels Hoogenboom) De komende dagen stonden er geen vliegtuigen op het programma. We hadden tijdelijk afscheid van onze vrienden genomen maar zouden hen aan het eind van de trip weer zien. De komende week was de planning om door het binnenland via de Blue Ridge Parkway af te reizen naar het zuiden. Onderweg moest ik regelmatig mijn checken omdat ik nog in onderhandeling was met Moody AFB over een mogelijk bezoek daar. Helaas kreeg ik een week voor de geplande dag van het bezoek een bericht dat het niet kon doorgaan. Van tevoren hadden we al een alternatief bedacht omdat de kans er natuurlijk in zat dat het niet zou lukken, namelijk een vliegshow op Shaw AFB, genaamd ShawFest. De dag voor de eerste show dag waren we in het begin van de middag aangekomen in Sumter. Via een lokale wifi hotspot hadden we even snel een hotel gezocht en gingen vervolgens richting het veld. Toen we bij het veld aankwamen gingen de Thunderbirds net take-off om vervolgens een rehearsal van ruim een uur uit te voeren. Daarna was de training van de base-attack aan de beurt. Met veel geweld voerden vier lokale F-16 s samen met twee F-15 s van Seymour-Johnson een gave display met veel lage en snelle fly-by s. Helaas was het zicht deels versperd door bomen, dus konden we ze niet altijd goed zien aankomen. Hierdoor heb ik ook niet zoveel foto s gemaakt. De baan op Shaw AFB ligt hetzelfde als op Volkel en je kan hier het beste kijken aan de 06 kant. De baan ligt echter wel iets verder weg. AIM Als je vroeg op een vliegshow bent heb je het voordeel dat er nog niet zoveel mensen rond de kisten lopen. (Shaw AFB, ) Aangezien de vliegshows in de VS bekend staan om het ontbreken van hekken rond de vliegtuigen, hadden we van te voren al besloten om op tijd op de vliegshow te zijn. Dit resulteerde dan ook in het feit dat we om half acht de eerste waren. Na de traditionele opening van de vliegshow met het nationale volkslied en parachutisten van de US Army Golden Knights, volgde een zeer interessante maar niet al te grote show met een mix van warbirds en fighters. De afsluiting van de show werd uiteraard verzorgd door de Thunderbirds. Helaas leek het er op dat ze een wat mindere dag hadden met hier en daar kleine formatie slordigheden. Hoe dan ook was het toch een leuke ervaring om eens een Amerikaanse vliegshow mee te maken die stijf staat van het patriottisme. Na de show had de organisatie wat moeite met het weg krijgen van alle bezoekers, wat in combinatie met een temperatuur van ruim 35 C ervoor zorgde dat mensen bij bosjes flauwvielen. Toch altijd weer leuk om een Nederlands ontwerp in den vreemde te mogen aanschouwen. (Shaw AFB, ) Eén van de aanwezige Mustangs in actie tijdens ShawFest (Shaw AFB, ) SHAW AFB (NC) VR preserved : /JN RB-66C gateguard /SW RF-4C gateguard /JO RF-101C gateguard 1x A-10A gateguard 1x O-2A gateguard /SW (fake) F-16C on base 1x P-47 on base SHAW AFB (NC) za SHAW FEST 2010 STATIC: /AC-303 F/A-18C VFA /HU-700 CAG MH-60S HSC /AD-01 T-34C VFA-106 CFF 520 AH /FT A-10C 75FS23Wg KC-10A 305AMW C-21A 458AS/375AMW WC-130H 157FS/SC ANG KC-135R 22ARW /SJ F-15E 336FS/4FW /SW F-16C 77FS/20FW /SW F-16C 79FS/20FW /SW 20FW /SW 9AF F-16C 20FW /EN T-6A 80FTW /CB 49FTS T-38C 49FTS/14FTW 10 AIM

6 FLIGHTLINE / FLYING /NJ /NJ-315 F/A-18C VFA C-31A Golden Knights PT C-17A 437MAW /SJ /SJ F-15E 333FS/4FW /SW /SW F-16C 20FW 1-6 F-16C Thunderbirds 2 F-16D Thunderbirds SUNSHED AREA 55FS/20FW : F-16C /SW /SW /SW /SW /SW /SW* /SW /SW /SW /SW* /SW /SW /SW 55FS /SW* /SW /SW 77FS/20FW : F-16C /SW /SW /SW /SW 79FS/20FW : F-16C /SW /SW* /SW /SW /SW /SW 20FW : F-16C /SW 20OG * = flying Deze Weatherbird zien we helaas niet heel erg vaak in Europa. Zeer zeker niet omdat deze bij een fighter squadron is ingedeeld. (Shaw AFB, ) Eenmaal het van het veld af, zetten we al weer snel koers naar het zuiden om nog zoveel mogelijk kilometers te maken, voordat de vermoeidheid van een dag vliegshow in de hitte zou toeslaan. Als doel hadden we gesteld om door te rijden naar Savannah, wat toch nog een aardig eindje rijden was. Uiteindelijk kwamen SAVANNAH IAP zo AS/GA ANG : C-130H : stored : C-130A : T-33A : 8741/FS-741 Vervolgens zouden we dwars door Florida scheuren om uiteindelijk uit te komen in de omgeving van Miami. Eenmaal in Florida hebben we nog even een tussenstop gemaakt bij Cecil Field Airport, met de US Coast Guard als doel. Helaas stond er van de kustwacht niets op het platform, maar er stonden wel twee P-3 s van Homeland Security, waarvan één een AEW CECIL FIELD AP (FL) zo Homeland Sec. : P-3AEW&C: 1x P-3LRT : N**5X preserved : /AB-301 F/A-18A Na stevig doortuffen kwamen we pas in het begin van de avond aan in Florida City, vlakbij Miami. Omdat dit ook een gewone vakantie was, stonden de komende dagen wederom geen vliegtuiggerelateerde zaken op we hier s-avonds rond een uurtje of tien aan. Na even snel Google Earth te hebben gecheckt voor mogelijke spotplekjes bij Savannah International Airport, ploften we neer op het bed. De volgende ochtend gingen we eerst even naar het vliegveld alvorens door te reizen. Op het vliegveld is de Georgia ANG gehuisvest met een squadron C-130H s. Die dag stonden er twee op het platform, maar tevens stond er ook nog een afgeschreven oudje verderop op het platform te verstoffen. De oorspronkelijk gateguard stond in de andere hoek van het platform en had zo te zien een grondige opknapbeurt gehad. Het platform ligt hier vrijwel geheel aan de openbare weg, waarbij je zicht slechts af en toe door enkele kleine gebouwtjes wordt geblokkeerd. Deze openbare weg loopt tevens onder de landing van baan 27. Na een keer heen en weer langs het platform te zijn gereden, hebben we onze route zuidwaarts vervolgd. versie was met disc op het dak. Helaas konden we deze door de heat hazes en een dubbel hek niet lezen. Sinds kort was op dit veld ook de ombouw van oude woestijn F-16 s naar QF-16 s te vinden bij Boeing, maar ook hier was niets te zien. Dus maar weer richting de snelweg. het programma. In plaats daarvan hebben we de Everglades, Key West en Miami Beach aangedaan. Toch zagen we in Homestead nog een preserved F-4 op een paal. AIM HOMESTEAD (FL) ma preserved : /FM 482FW F-4D in city marked Makos Aangezien we al in het meest zuidelijke puntje van Florida waren geweest, was het weer tijd om terug naar het noorden te gaan. Bij het vliegveld Miami-Opa Locka hadden we nog even een stop om ter plekke nog een fotobezoekje te regelen. Helaas lukte dit niet 12 AIM maar desondanks kon het één en ander wel gelezen worden. Nabij de toegangspoort hadden we al goed zicht op de hangars. Door vervolgens naar de westkant van het vliegveld te rijden konden we nog enkele kisten lezen die zich op het platform bevonden. MIAMI-OPA LOCKA AP (FL) di USCG : HU-25D : 2105* 2128* 2102 HC-144A : 2305 * = hangared De komende vijf dagen logeerden we bij vrienden even ten zuiden van Cape Canaveral. Daar zij bij de Amerikaanse luchtmacht werken, hebben we een aanbod om mee boodschappen te gaan doen op Patrick AFB met beide handen aangegrepen. Omdat we er toen toch waren kregen we meteen even een kleine tour over de basis. Ik had het geluk dat alle HH-60 s thuis waren maar ook enkele Hercen. Tevens reden we even lang de hangars van de Department of State Air Wing, die wat aparte vliegtuigen in hun PATRICK AFB (FL) wo vr collectie hebben zitten. Zo stond er een bare-metal C-27A, twee Dromaders en vier Hueys, waarvan helaas niet alles te lezen was. Van buiten het veld is redelijk te spotten, maar het omliggende gebied rond de basis is echter wel geheel militair terrein, zelfs het strand. Gedurende de gehele periode dat we bij onze vrienden waren, hebben we elke dag wel een keer langs het veld gereden om te kijken of er nog interessante bezoekers waren. 39RQS/920RQW : HC-130P : /FL WC-130H : /FL HC-130N : /FL 301RQS/920RQW: HH-60G : DoSAW : AT 802 : N9198 N9598 C-27A : N2290J UH-1 : 4x bezoek 12-5: /PR C-130E 198AS/PR ANG 14-5: /QH-598 KC-130T-30 VMGR : 1x HU-25D USCG 14-5: 1x T-1A USAF Tevens zijn we tussendoor ook nog even naar Melbourne International Airport gereden. Buiten het hoofdzakelijk civiele vliegveld is er ook een klein gedeelte van Northrop-Grumman met een JSTARtesteenheid. Van onze vrienden hadden we gehoord MELBOURNE IAP (FL) do NORTHROP-GRUMMAN /JS Lift-off of SpaceShuttle Atlantis!! (Cape Caneveral, ) E-8C dat hun E-8 thuis was, dus zijn we even gaan kijken. Het Northrop-Grumman gedeelte bevindt zich in het zuidwesten van het vliegveld. De E-8 die hier meestal te vinden is, stond gelukkig buiten zodat we door slechts langs te rijden, al de staart konden zien. Wanneer je in Florida op vakantie bent, kan dat niet zonder dat je naar Sea World, Disney World en het Kennedy Space Center bent geweest. Eén van de hoogtepunten van de vakantie was ook hier te vinden: de lancering van Space Shuttle Atlantis. De lanceerdag stond gepland op vrijdag 14 mei. We waren ruim drie uur van tevoren op één van de viewing area s maar duidelijk nog net op tijd, want we hadden één van de laatste parkeerplaatsen. Tijdens het wachtenkwam er nog wel een C-9 van NASA een touch-andgo uitvoeren op de baan van Cape Canaveral. Helaas werd voor deze lancering het meest oostelijk gelegen lanceerplatform gebruikt. Dit zorgde ervoor dat we op 18 kilometer afstand stonden. Ook al was dit een flinke afstand, de ervaring was er niet minder om. Zelfs het geluid, ook al komt het zo n zeven seconden later, was nog enorm.

7 CAPE CANAVERAL AFS/KENNEDY SPACE CENTER (FL) vr NASA : OV-104 : Atlantis SpaceShuttle launch NASA : C-9B : N932NA UH-1 : 2x Aangezien de dagen van onze vakantie snel voorbij vlogen, kwam het einde ook snel dichterbij. Gelukkig had ik nog wel een basisbezoek geregeld op Oceana. Het probleem was echter dat we anderhalve dag voor het bezoek nog in midden-florida waren. Dat betekende een nacht doortrekken en 1250 kilometer afleggen onder invloed van Rockstar (soort Red-Bull). Toen we er bijna waren, hebben we nog even een klein ommetje gemaakt via Elizabeth City. Helaas was het weer hier echt waardeloos want de regen kwam met bakken uit de hemel. Net op dat moment vertrok er een Coast Guard C-130, maar ik heb niet eens de moeite genomen om er een foto van te maken. Dat was wel jammer, want het veld is zeer open. Hierdoor kun je op een van de taxitracks of landingsbaan aan de zuidkant best goed platen, van buiten het hek. Zelfs de kisten op het US Coast Guard platform in het noorden van het veld konden we vanaf deze kant goed lezen, omdat het veld niet super groot is. USCG ELIZABETH CITY (NC) ma USCG : HC-130H : 1700 HC-130J : 2006 HH-60J : 6040 MH-60T : 6027 HU-144A : 2303 wfu : HU-25D : 2109 parts missing HH-65C : 2x preserved : 2136 HU-25C gateguard 1384 HH-52A gateguard 7247 HU-16E gateguard De CAG-kisten verschillen onderling al enorm in uitbundigheid. (NAS Oceana, ) Na zoveel mogelijk kisten te hebben gelezen besloten we snel het laatste stukje naar Virginia Beach te rijden. Daar hadden we een hotel aan het strand waar voortdurend Seahawks af en aan vlogen. De volgende ochtend had ik het bezoek op Oceana geregeld. Mijn vriendin bleef die dag lekker in het hotel. Om elf uur werd ik verwacht bij de hoofdpoort. Terwijl ik daar zat te wachten todat het zover was, kwamen ook twee mini-vans aan van 4Aviation. Na toevoeging van een tweetal Engelsen en Amerikanen was de groep compleet en werden we rond elf uur opgehaald door de public affairs officer van de vliegbasis. We gingen meteen naar het platform en werden afgezet voor de deur bij de VFA-31 Tomcatters, vooral bekend uit het F-14-tijdperk. We kregen de gelegenheid om alle Hornets rij voor rij te fotograferen en/of te noteren. Iedere kist mocht geplaat worden mits deze niet in de hangar stond. Tussendoor hebben we even snel geluncht om via het airpark weer snel terug te gaan naar de flightline. Uiteindelijk konden we ruim 120 verschillende Hornets fotograferen. Met hulp van anderen in de groep zijn deze allemaal bekend geworden. Tevens waren er nog wat leuke bezoekers, namelijk een aantal Growlers, Prowlers en een civiele Gulfstream I, Vroeger was deze nog in dienst van de NASA, maar is momenteel ingehuurd door de Navy en wordt gebruikt om aerial target drones te lanceren. Uiteindelijk kwam er rond zes uur een einde aan een zeer geslaagd bezoek. F/A-18C s van de VFC-12 Fighting Omars. (NAS Oceana, ) Deze F-16 uit Vermont kwam even binnen voor een korte tankstop. (NAS Oceana, ) AIM NAS OCEANA (VA) di VFA-11 : F/A-18F : /AB-100 CAG /AB /AB /AB /AB /AB /AB /AB /AB-112 VFA-15 : F/A-18C : /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ-312 VFA-31 : F/A-18E : /AJ-100 CAG /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ VFA-32 : F/A-18F : /AC-100 CAG /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC-115 VFA-34 : F/A-18C : /NE-400 CAG /NE /NE /NE /NE /NE /NE /NE /NE /NE /NE-414 VFA-37 : F/A-18C : /AC-300 CAG /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC-311 VFA-81 : F/A-18E : /AA /AA /AA /AA /AA /AA /AA /AA /AA /AA /AA-213 VFA-87 : F/A-18A : /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ-411 VFA-103 : F/A-18F : /AG-205 VFA-105 : F/A-18E : /AC-400 CAG /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC /AC-413 VFA-106 : F/A-18E : /AD /AD /AD /AD-130 F/A-18F /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD-307 F/A-18C /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD-357 F/A-18A /AD /AD /AD /AD /AD-345 F/A-18B /AD /AD /AD-423 F/A-18D /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD /AD-437 VFA-136 : F/A-18E : /AB-300 CAG /AB /AB /AB /AB /AB /AB /AB /AB /AB-312 VFA-211 : F/A-18F : /AB-200 CAG /AB /AB /AB /AB /AB /AB /AB-212 VFA-213 : F/A-18F : /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ /AJ-214 VFC-12 : F/A-18C : /AF /AF /AF /AF-14 stored : F/A-18C : /AD-403 wreck bezoek : F-16C 134FS/VT ANG /AB-500 CAG /AB-502 EA-6B VAQ /AB-503 EA-6B VAQ /SD /SD-327 F/A-18B VX F/A-18F Boeing-testflight /AJ /AJ-502 EA-18G VAQ /AJ-504 EA-18G VAQ-141 Onderweg terug naar het hotel heb ik nog even snel een blik geworpen op de verschillende platformen van Norfolk. Omdat dit veld werkelijk enorm groot is, was ik wel even bezig met het afspeuren van de diverse locaties. Terwijl ik op de I-564 reed, passeerde ik het 14 AIM AMC-platform. Hierdoor kon ik al wat lezen. Vervolgens ben ik doorgereden naar de andere kant van de Willoughby Bay. Op een parkeerplaats bij een bootramp kon ik de MH-53 s op het platform uitstekend lezen. Tevens kon ik de twee C-9 s vanaf hier lezen.

8 De volgende dag moesten we weer terug naar Washington wat nog zo n drie tot vier uur rijden was. We begonnen wederom met een blik te werpen bij Norfolk NS NORFOLK (VA) di & wo om vervolgens deels binnendoor naar Washington te rijden. HM-14 : MH-53E : /BJ /BJ /BJ /BJ /BJ-556 HSC-2 : MH-60S : /HU /HU-736 HSC-22 : MH-60S : /AM-03 (checkered flag on tail fin) HSC-84 : HH-60H : /NW-211 bezoek: C-17A 437AW C-130H 142AS/DE ANG C-130H 96AS/AFRC / /44 C-2A VRC /51 C-2A VRC /051 C-9B VR /9120 C-9B VR /BD-5161 C-130T VR /651 E-2C VAW-120 We hadden nog een nachtje en een halve dag bij onze vrienden voordat we in het begin van de avond weer terug naar huis vlogen. Aangezien onze vrienden moesten werken namen we in de ochtend al afscheid. We hadden zelf nog wat gepland voor overdag, namelijk een bezoek aan Jefferson Memorial. Toen we bij Jefferson waren schoot er plots een Huey zeer laag over de Tidal Basin. Helaas had ik deze niet zien en horen aankomen en daardoor ook niet kunnen fotograferen, maar gelukkig kwam ie enkele minuten later op dezelfde hoogte weer voorbij. Hoelang zullen deze nog blijven met de komst van de Growlers? (NAS Oceana, ) WASHINGTON (DC) do HMX-1 : UH-1N x VH-3D Die middag begon de spits vroeg, waardoor we besloten tijdig richting het vliegveld te vertrekken. Wel wilden we nog naar het Air & Space museum wat vlakbij het vliegveld lag. Door alle drukte hadden we hier uiteindelijk nog maar drie kwartier voor en zijn dus letterlijk door het museum heen gevlogen. De log hiervan heb ik daardoor ook niet uitgeschreven. Vervolgens hebben we de huurauto weer ingeleverd en konden we tijdens onze vlucht terugdenken aan een zeer gave vakantie. Eenmaal op Brussel kon ik toch nog de laatste twee vliegtuigen van de vakantie noteren, namelijk een Canadese Hercules op Melsbroek en een Amerikaanse C-17 op Abelag. BRUSSEL - MELSBROEK vr Dit legendarische spook stond er erg mooi bij. (Washington Air and Space Museum, ) bezoek : CC-130E 4W C-17A 305AMW Deze vakantie heeft zeer veel indrukken achtergelaten. We hadden er bewust voor gekozen om alles te rijden, wat resulteerde in een tocht van totaal bijna 7000 kilometer dwars door vijf staten, maar zeker de moeite waard! Niels Hoogenboom AIM AROUND THE RIAT Al sinds het voorjaar keken we (Arjan van der Rijt en ik) uit naar onze trip naar de RIAT. Ook dit jaar zou het niet alleen de grootse show zijn voor ons, maar ook een aantal andere velden, niet al te ver daar vandaan, die we zouden gaan doen. Lekker een weekje weg met z n tweeën, zonder dat we rekening met anderen hoefden te houden. Een paar s werden verstuurd om om basisbezoeken te verzoeken, maar die kwamen terug met een negatief antwoord, áls ze al terug kwamen. Een week of twee voordat we gingen lazen we dat er op de Plain een oefening zou zijn, met verhoogde activiteiten voor wat betreft helikopters van de Britten. Samen met de departures van de Yeovilton airshow kregen we toch een redelijk lijstje met te verwachten platen c.q. kisten. Op vrijdagavond, na het eten, werd naar het westen des lands gereden; vol goede zin want het was goed warm. Al snel zaten we op de boot achter een drankje, waarna we onze hut opzochten. Na een redelijke nacht werden we wakker geschreeuwd door de omroepinstallatie van de boot. Ons eerste veld werd Mildenhall. Met zo n 25 graden in de zon raakten we lekker bruin gebakken. We hadden daarvoor alle tijd, want we hadden maar één vliegende bezoeker die dag. Aan de andere kant van het veld stonden wel een B-1 en een KC-130 van de Marines. Rond vijf uur zijn we een B&B gaan zoeken, die niet gemakkelijk te vinden was. De ons bekende zat vol, dus moesten we verder zoeken. Richting Bury St. Edmunds gereden, waar we vrij snel een goede slaapplaats voor een redelijke prijs hadden. We zijn na het inchecken terug naar het veld gereden, want daar zouden we Joost en Peter treffen om ze naar hun tempel te brengen. De Half Moon Inn is een pub 16 AIM met een heel goede menukaart. Na hun ritueel te hebben aanschouwd zijn we met volle magen naar de camping gereden waar zij met hun tent stonden en na een gezellige avond werd gedag gezegd. Wij zijn onze hotelbedden gaan proberen; ze waren erg goed want we vielen snel in slaap. Op zondag werden we op tijd wakker. Onbijt naar binnen gestouwd en óp naar het veld. We wilden eigenlijk rustig aan doen want we verwachtten quiet hours, maar niets was minder waar: de eerste meldde zich op de scanner toen we nog onderweg naar het veld waren, wat rond half tien was. Na een paar uur hadden we een goede vangst: de Bone en de tankerherc zijn tegen het middaguur vertrokken, en later hebben we nog een paar tankers extra gepakt en zijn we op tijd richting het westen gereden. Rond half zes reden we door Swindon om diner te scoren. De Carvery hadden we jaren geleden ook geprobeerd en dat was goed tegengevallen. Nu waren we er eerder en het eten was nog heel goed te doen ook, zeker de ham. Na het eten zijn we terug naar onze B&B gegaan in Kempsford, waarna we nog even de George bezochten voor een drankje tijdens de WKvoetbalfinale. In het eerste weekend een B-1, een mooi intro van de week. (Mildenhall , Robert Verbrugge) MILDENHALL za/zo 10/ ARS/100ARW : KC-135R : /D /D /D bezoek: /QH-309 KC-130T VMGR /DY B-1B 9BS/7BW C-17A 437AW KC-135R 22ARW KC-135T 92/141ARW Op maandag wilden we vroeg naar Yeovilton vertrekken, het voorbije weekend was de airshow geweest. Rond zessen kregen we een lunchpakketje in onze handen geduwd, en we togen naar het zuiden. Na een uur of twee rijden stonden we bij het veld. Met enig navigeerwerk kwamen we halverwege de baan uit, aan de zuidkant, dus prima voor fotografie.

9 Volgens een local zou alles tussen negen en twaalf uur vertrekken, maar helaas zijn de Duitsers blijven staan. De anderen hebben we fijn kunnen pakken, evenals lokale kisten. Later in de middag zijn we ergens in een veld gaan staan om de lokale zeekoningen wat anders te platen. Ook dat lukte, wel met enig tegenlicht maar het resultaat mocht er wezen. We stonden praktisch naast het platformpje waar de Sea Kings bleven hoveren, om daarna take-off te gaan. Helaas is het zicht op het veld hier zeer beperkt: je ziet niets komen, alleen gaan. De laatste kist Een aantal Lynxen was in de middag gaan vliegen. (Yeovilton, Robert Verbrugge) YEOVILTON ma die we pakten was de Zebra King die voor onze neus kwam binnenzetten. Omdat we op de terugweg naar onze slaapplaats toch bij Lyneham in de buurt kwamen, hebben we daar nog een tussenstop van een uurtje gemaakt. Hier was het akelig rustig. Een wit vliegtuigje maakte wat tondjes boven het veld, maar we konden niet opmaken wat voor type het was. Na een kwartiertje hing er een Dominie voor de baan, die we lekker konden platen. We vonden deze stek bij aan de noordzijde van het veld, waar de Sea Kings een last check deden voordat ze takeoff gingen. (Yeovilton, Arjan van der Rijt) 702sqn : Lynx HAS3 : XZ254/632 XZ239/633 ZD250/ sqn : Lynx AH7 : XZ sqn : Sea King HC4 : ZF118/O ZD627/WO ZF115/R ZE314/WT ZF123/WW ZE426/WX ZF119/WY bezoek: CE-02 EMB 135LR 21smd/15W FA-103 FA-110 F-16AM 10W J-015 J-513 F-16AM 322sqn J-872 J-876 F-16AM 323sqn 1114 M 28 30elMW TK.10-12/31-54 KC-130H Ala31 E25-87/79-29 CASA 101EB Ala79 ZD352/19 Harrier GR9 1sqn ZG858 ZG862/94 Harrier GR9 4(R)sqn ZG506/77A Harrier GR9A 800sqn ZH657/105 Harrier T12 800sqn XX217 XX221 Hawk T1A FRADU XX476/CU-561 Jetstream T2 750sqn ZH540 Sea King HAR3A 22sqn/B flt XV697/181 Sea King ASaC7 849sqn Ook op maandagavond werd in Swindon gegeten, en deze keer moest de Pizza Hut eraan geloven. Twee middenmaat pizza s kregen geen schijn van kans en vielen ons ten prooi. Hierna werd de George weer onveilig gemaakt. Bij één van onze bestellingen van drankjes werd vanachter de bar in het Nederlands bedankt gezegd tegen Arjan, die de drankjes betaalde. Hoewel vol verbazing hebben we toch een leuke avond gehad, inclusief het prakkiseren waarom de dame dat in het Nederlands had gezegd. Bij de B&B vertelden we onze bevindingen van die avond, en de serveerster bleek Zuid-Afrikaans te zijn. Na wat gebabbeld te hebben met Anne, onze gastvrouw, zijn we ons bedje weer ingedoken. Op dinsdag was Salisbury Plain de klos. Helaas hadden de weergoden andere ideeën gekregen: het was grijs en het miezerde zelfs. Na een dik anderhalf uur rijden stonden we ergens op de Plain. De kaart werd erbij gepakt om ons eerste punt te bekijken. Netheravon was één van de plaatsen. Op dit reserveveld stonden Apaches en Chinooks, helaas achter een hek. Navraag bij de poort leverde niks op, dus moesten we een FARP (forward aircraft refuel point) zien te vinden. Een week eerder was hier op internet bar weinig over te vinden, dus moesten we er zelf op uit. Net toen we bij Netheravon reden zagen we achter ons een Chinook laag de weg oversteken. Auto gestopt en gekeken wat die ging doen. Hij verdween achter een heuvel, maar we konden de achterste rotor nog zien. We zochten een goed stekje en na een paar minuten trok de Chinook op, om lekker langs te komen klapperen. We hadden onze eerste FARP gevonden! De ZA712 trok wel lekker weg van onze eerste gevonden FARP. (Salisbury Plain, Arjan van der Rijt) In de middag wilden we kijken of we andere stekken konden vinden. Dankzij een telefoontje naar Robert Arts werd een landingsstrip gevonden, en tijdens onze zoektocht naar een andere FARP werd er één in de verte gespot, waar een Chinook ging tanken. We zijn maar teruggegaan naar de eerste FARP, want die lag voor ons het gunstigst. Ineens kregen we Ugly op de scanner, die terugkwam naar Netheravon: dit was een Chinook, begeleid door een Apache. Ze werden naar een FARP gestuurd, en we zagen ze in de verte aan komen vliegen. Ze verdwenen echter achter bossen. Een minuut later hoorden we van achter ons geklapper dichterbij komen en toen bleek dat ze beiden kwamen tanken op de plaats waar we bij stonden. Na het tanken kwamen ze allebei lekker voor onze lenzen langs, maar helaas werkte het weer niet mee. We hebben naast de weg die dwars door het laagvlieggebied ligt gestaan, in weze ligt die weg tussen het veld Netheravon en de FARP in. Wij zijn nauwelijks van de weg af geweest want we wilden geen last met boeren, door op hun weilanden te gaan staan. Nadat we dit gezien hadden, vonden we het tijd voor iets anders. Het weer werd er toch niet beter op. De heli s zouden terug naar Netheravon gaan om te lunchen, dus hadden wij tijd voor een ander veld. Dat werd Brize Norton. Hier kwamen we mooi op tijd aan en we hebben er de landing opgezocht. Onderweg kwamen we langs een Subway, die meteen als dinerlokatie gedoopt werd voor de avond. De scanner hield zich niet stil bij Brize. Een Tristar die een missed approach maakte, opende de middag. De Nieuw-Zeelander sloot de middag af, waarna we de Subway opzochten. De avond werd wederom in de George gevierd. We hadden een paar goede dagen gehad, nu de RIAT arrivals nog. De weersvoorspellingen waren niet erg gunstig voor de komende drie dagen. Een paar buien, waarvan sommigen stevig konden zijn, zouden Engeland passeren, ook waar wij waren. Met dit in ons achterhoofd zijn we gaan slapen. De volgende morgen werd het ontbijt weer door onszelf klaargemaakt: de vrouw des huizes had een handoperatie gehad, zodat ze niet veel kon betekenen wat dat betreft, maar we redden ons wel. Rond half tien zou het veld open gaan, en rond half negen reden we richting de landing, waar we meteen een E-6 in de verte zagen. Met moeite werd die vastgelegd. De auto uitgeladen en Arjan bracht hem terug naar Kempsford. Zo n tien minuten later kwam hij weer teruggerend. Niks gemist. De dag verliep rustig met zo nu en dan een bui, waarvan één inderdaad stevige die maar tien minuten duurde. Het kostte wel twee uur om de stoelen droog te krijgen. De avond hebben we met een Indische maaltijd gespendeerd, en uiteraard gingen we daarna weer naar onze stamkroeg. Eén van de Royal Navy dual Harriers had aan de static deelgenomen. (Yeovilton, Arjan van der Rijt) De Zebra King, landend op Yeovilton. (Yeovilton, Robert Verbrugge) LYNEHAM di bezoek: ZE395 BAe 125 CC3 32sqn BRIZE NORTON wo sqn : C-17A : ZZ174 ZZ sqn : Tristar C2 : ZE705 AIM AIM

10 bezoek: ZJ645 Alpha Jet A QinetiQ B-536 C-130J-30 Esk721 NZ7572 B 757-2K2 40sqn ZE378 Lynx AH7 657sqn/9Regt Het weer was niet gunstig, maar toch konden we leuke platen schieten. (Salisbury Plain, Robert Verbrugge) Donderdag verging bijna identiek aan woensdag, met slechts een paar buien minder. We hebben wel meer zon gezien die dag, maar helaas amper als er een kist landde. Die avond aten we weer in de Subway, waarna we ons ritueel herhaalden. We maakten een babbeltje met kroegbaas Roy en de dames, Bethany en Emily, die er werkten. Ze leken ons nog wat jong, maar ja, alcohol werkt daarvoor ook prima. Het werd ook drukker in de kroeg en een zotte Duitser dacht helemaal de man te zijn met zijn legerpakkie. De locals wisten wel beter. Vrijdag verliep hetzelfde, maar droog. Eten deden we achter de kroeg, waar een tuinoptreden was. Een bandje zou die avond spelen, maar wij wilden eens aan de bar gaan hangen, want dat hadden we nog niet gedaan die week. Met een paar biertjes voor Arjan en Smirnoff ice s voor mij achter de kiezen trokken we de aandacht van een local, die wij niet eerder hadden gezien. Ze zat naast haar man in de hoek, tegen de bar aan. Waar we vandaan kwamen, want we hadden een raar accent. Na een goed MILDENHALL za gesprek, waarbij ook haar tong erg los begon te raken, kregen we hun adres, en hadden we er een B&B-adres bij. Altijd handig. Na nog meer gebabbel ging ze weg, naar buiten voor frisse lucht. Een minuut of tien later verscheen haar man, die vertelde dat ze was omgevallen en dat ze naar huis gingen. Wij lachten hier smakelijk om, en na twaalven zijn wij ook naar ons stekkie gewaggeld, om daar lekker in een diepe roes te vallen. Onze laatste spotdag begon zonnig. Uiteraard, want wij gingen weg, richting East Anglia. Ons niet helemaal lekker voelend gingen we op weg. Tegen de tijd dat we bij Mildenhall waren, waren we opgeknapt. De één wel eerder dan de ander. Op Mildenhall stond een KC-10 plaatbaar, die we ook meegepikt hebben. We maakten een babbel met een paar Limburgers, die op het punt stonden terug naar Limburg te gaan. We hebben ons opgesteld op de spottersplek en hebben van het weer genoten, samen met een paar tankers die binnen kwamen. Tegen zonsondergang kwam deze ANG Herc op Mildenhall binnen. (Mildenhall, , Arjan van der Rijt) 351ARS/100ARW : KC-135R : SOS/352SOG : MC-130H bezoek: KC-10A 60AMW C-130H 156AS/NC ANG KC-135R 22ARW KC-135R 6AMW De week ervoor hadden we een B&B in Mildenhall besproken, waar we nu onze tassen kwijt konden en we liepen naar de Chinees. Dat is weer goed bevallen en terug op de kamer zetten we de scanner aan. Meteen hadden we er een Repay op. Snel werd de camera gepakt, auto in en naar de landing gereden. Een lokale MC-130 konden we goed pakken in de landing met laagstaande zon. Niet veel later hoorden we een Reach op de scanner, die net voor zonsondergang ook binnen kwam. Veel te vroeg in de ochtend reden we naar Harwich, en net na Bury St. Edmunds troffen we een file. In de verte konden we blauwe zwaailichten zien, maar dat was ook alles. Na vertraging van een kwartier tuften we langs het euvel: er lag een auto ondersteboven. We kwamen op tijd bij de boot aan, die we ook maar onveilig hebben gemaakt. Na een goede lunch hebben we ons even vermaakt en kregen we eindelijk land in zicht. Een paar uur later waren we weer thuis. Robert Verbrugge AIM UK Dit jaar kozen we (Tom van den Wijngaard en ik) er voor de RAF Leuchars Air Show op 11 september te bezoeken omdat dit de laatste kans zou kunnen zijn nog wat Tornado F3 s te zien. Naast Leuchars konden we dan nog mooi wat andere velden bezoeken. We kozen er voor met Ryan Air van Weeze naar Edinburgh en via Stansted terug naar Weeze te vliegen. Een vooraf geboekt hotel in Inverkeithing, nabij Edenburgh, diende voor twee nachten als uitvalsbasis. Hier was de prijs nog enigszins acceptabel (hoe dichter je bij Leuchars en dus het golfparadijs St. Andrews wilt zitten des te hoger zijn de prijzen), maar in dit hotel vond nog enige discussie plaats tussen de eigenaren over de vooraf overeengekomen prijs. Fototechnisch was de static op Leuchars waardeloos, de vliegshow bood mede door de mooie ligging van het veld goede gelegenheden tot fotograferen. (foto s Jeroen Jonkers tenzij anders vermeld) De zaterdag, die erg nat begon, hebben we dus doorgebracht op Leuchars. In AIM heeft Rob Scheffers al beschreven dat men op Leuchars op deze dag op waardige wijze afscheid nam van de Tornado F3. Een lange dag waarbij we ook nog even van de gelegenheid gebruik maakten om Berry Vissers de hand te schudden en zijn stand te bewonderen. Helaas Rob niet tegen het lijf gelopen. Gewoon een dagje lekker genieten. 20 AIM Voor de zondagmorgen hadden we het continental breakfast besteld. Dit was echter een zeer sober ontbijtje waarbij het beleg slechts uit jam bestond. De zondag zouden we gebruiken om naar Coningsby te rijden. In de zomervakantie was ik eveneens in Schotland op vakantie geweest, en ik ben toen naar Lossiemouth gereden. Ik heb er destijds nog over getwijfeld om in plaats van Lossiemouth Prestwick te bezoeken omdat dit een stuk dichter bij was. Toen we in de buurt van Glasgow kwamen zei ik dit tegen Tom en ook dat er regelmatig Amerikanen op Prestwick komen. We besloten niet direct naar The South te rijden maar een omweg te maken via Prestwick. Hier was het gelijk prijs met drie AFRC Herculessen op het platform en een mooie Sea King van de SAR flight die vloog. Toen we wat later bij de Royal Navy hangaar stonden raakten we in gesprek met een Schot die aan kwam rijden. Hij vroeg ons of de C-12 al binnen was. C-12? En warempel, binnen enkele minuten taxiede er een US Army C-12 op de baan. Leuk detail is dat de C-12 in dezelfde serialreeks zit als de Hercen. Al met al niet slecht voor een zondag, en dan hebben we het nog niet over de drie andere AFRC/ANG Hercen die later op de dag zijn binnengekomen toen wij al weer weg waren. Eén van AFRC Herculessen op het platform, achter de begroeiing ligt de zee. Dat de SAR 24/7 paraat is bleek wel toen op deze zondag één van de Sea Kings vertrok voor een missie.

11 PRESTWICK zo HMS Gannet SAR flt:: Sea King HU5 : XZ578/B XZ920/707 bezoek C-12R AVN C-130H 96AS/AFRC C-130H 96AS/AFRC Prestwick - Coningsby was de volgende etappe van bijna 500 kilometer. Mooi stukje sightseeing, en onderweg werden we nog ingehaald door de Lancaster van de BoBMF; die was in ieder geval een stuk eerder op Coningsby. Toen we bij Scotch Corner van de A66 de A1 opreden zagen we een Hercules op Leeming omhoog komen. Het is toch zondag? Even later zagen we dat de Hercules circuitjes aan het vliegen was en touch-and-go s maakte. Tijd voor een stop. Op het veld stond nog een Hercules en na wat gegoogle thuis bleek dat de Herculessen aan de oefening Mashghul Tiger deelnamen, waarbij boven Northumberland paradrops werden uitgevoerd. Ik kan hier alleen die touch-and-go s nog niet mee rijmen. Maar wat belangrijker was: het leverde wel wat leuke plaatjes op aangezien het zonnetje er zo nu en dan goed doorkwam en die heb je toch ook echt wel nodig wil je een fatsoenlijke foto maken van zo n groene verschijning. De Tornado op het platform stond in afwachting van demontage ( Return To Parts ). Het einde voor de Tornado F3 nadert snel! De reis werd voortgezet, en onderweg vroegen we ons nog even af welk vliegveld nou Robin Hood Airport zou moeten zijn. Na de kaart nog eens goed te hebben bestudeerd bleek dat hier om het voormalige RAF Finningley ging. Op Waddington werden de aanwezige Sentries gespot en we bekeken ook nog even de beste spots op Cranwell. In North Kyme, op geringe afstand van Coningsby, hadden we een kamer in het Old Coach House Motel gereserveerd. Leve de moderne techniek en het draadloze internet. De olijfgroene RAF Hercen zijn toch echt het mooist met een zonnetje. Door de naderende uitfasering van de Harrier zijn 41(R) squadron Harriers per 4 november verleden tijd, wat dit plaatje natuurlijk extra uniek maakt. Na verloop van tijd gingen ook een Harrier en Tornado van 41(R)sqn nog vliegen, wat de variëteit zeker ten goede kwam. Coningsby kent diverse goede stekken maar hier is een trap bijna een vereiste. Dankzij wat gestuntel door het hek lukte het wonder boven wonder toch nog wel wat kisten op de rolbaan te fotograferen, maar het gros hebben we toch in de landing vereeuwigd. het zelfs licht te regenen, waarna we nogmaals naar de flightline zijn gereden waar ook 6 squadron een eigen lijn had geformeerd. Vlug nog even wat foto s gemaakt waarna we het welletjes vonden en besloten naar Cranwell te gaan. De balans opmakend kwamen we uit op 23 Typhoons, waarvan 17 vliegend. Goed resultaat, zeker als je bedenkt dat mijn collectie RAF Typhoons vóór dit tripje op twee stond. Kerkje, boompje, zo krijg ik ze het liefst in m n zoeker. (Tom van den Wijngaard) LEEMING zo stored : Tornado F3 : ZE838/GH bezoek XV295 Hercules C1P LTW ZH872 Hercules C4 LTW WADDINGTON zo /23sqn : Sentry AEW1 : ZH101 ZH102 ZH105 ZH106 ZH107 preserved : XR770/AA Lightning F6 5sqn mks XM607 Vulcan B2 Op maandag stond als eerste Coningsby op het programma, maar niet voordat we eerst van een goed Engels ontbijt hadden genoten. Helaas was het zwaar bewolkt. De flightline van 29sqn stond om 08.30u echter al aardig vol en in de shelter area waren ook de eerste tekenen van leven al te bespeuren. Vlug werd gecheckt vanaf welke kant er zou worden gevlogen en we kozen positie in de landing bij baankop 25. Niet lang hierna gingen de eerste vier Typhoons airborne. Opvallend was dat bij één van de eerste twee de dragchute uit het compartiment vloog en werd weggeblazen. Activiteit alom en het zonnetje kwam zelfs goed door. Ook waren er behoorlijk wat lokale spotters aanwezig, die stonden te wachten op de vier 6 squadron Typhoons die terugkeerden van de open dag te Leuchars. De Typhoons maakten overigens bijna standaard diverse touch-and-go s en doorstarts. Baankop 25 is goed te bereiken. Helaas moesten we ons hier veelal beperken tot landingsplaten aangezien we geen trap hadden meegenomen. (Tom van den Wijngaard) AIM Natuurlijk was ook een Tornado van 41(R) squadron welkom. (Tom van den Wijngaard) Ook de gebaseerde BoBMF liet van zich horen met een vliegende Spitfire, toch een mooi contrast tussen al dat Typhoongeweld. De weersverbetering was slechts van korte duur en rond een uur of twee begon 22 AIM Vanaf een berg zand bij baankop 07 kun je met gemak op de baan platen, maar voor de meeste andere stekken is een flinke trap geen overbodige luxe. CONINGSBY ma sqn : Typhoon FGR4 : ZJ920/QO-A ZJ917/QO-G ZJ921/QO-H ZJ941/QO-J ZJ916/QO-U Typhoon T1 : ZJ814/QO-Z* *= flying from 29sqn flightline 6sqn : Typhoon FGR4 : ZK302/EA ZK305/EC ZK306/ED ZK307/EE ZJ946/EH ZK300/EJ 11sqn : Typhoon FGR4 : ZJ931/DA ZJ923/DM* ZJ939/DXI Typhoon T3 : ZJ815/DY* ZJ811/DZ* 29(R)sqn : Typhoon FGR4 : ZJ911/BZ Typhoon T1 : ZJ805/BD/S-RO ZJ813/BL Typhoon T3 : ZJ808/BG** ZJ810/BI ZJ801/BJ **= out of 3sqn HAS 41(R)sqn : Harrier GR9 : ZG857/EB-Z Tornado GR4 : ZA611/EB-L BoBMF : Dakota III : ZA947/AI 267sqn mks Spitfire LFIXe : MK356/UF-Q 601sqn mks preserved : XW924/G Harrier GR3 at 3sqn HQ XR753/XI Lightning F6 at 11sqn HQ bezoek /LN F-15E 494FS/48FW * G-BYVS Tutor T1 115(R)sqn/1EFTS * G-FRAT Falcon 20DC Cobham Aviation

12 Waddington was vrij rustig, wel konden we nu de serials lezen van de Sentinels. Sentry ZH102 ontbrak, de vorige dag stond deze nog op de flightline. We hadden het geluk even aan onze kant toen deze niet veel later kwam landen en een overvliegende Merlin maakte het dagje compleet. Tegen etenstijd besloten we verder te rijden richting een nabij Cottesmore gelegen hotel. Wittering bleek al vrij snel een vergeefse poging, we wisten dit eigenlijk wel maar wie niet waagt... Daarna besloten we door te rijden naar Mildenhall want daar wordt altijd wel gevlogen, zo was de redenering. Hier was de activiteit ook bijzonder laag, zodat we na anderhalf uur besloten dan ook nog maar even op Lakenheath te gaan kijken. slinger van pitten, de zesde en laatste Eagle van het stel draaide zich toen ook juist in de landingspositie. Na deze stuiptrekking van Lakenheath was het tijd geworden om naar Stansted te rijden, de auto in te leveren en de terugreis te aanvaarden. De inmiddels toch bejaarde Dominies blijven mooie verschijningen. Op Cranwell werd door de Beeches en Tutors behoorlijk gevlogen. Ik had echter m n zinnen gezet op wat foto s van Dominies. Gelukkig zijn deze hier op de flightline ook nog best goed te fotograferen. Na nog een tijdje in de landing te hebben doorgebracht reden we naar het op steenworpafstand gelegen Waddington. CRANWELL ma Sentry ZH102 keert terug naar het platform. 45(R)sqn/3FTS : Be 200 : ZK458/D ZK450/J ZK451/K ZK452/L ZK454/N ZK460/U 55(R)sqn/3FTS : Dominie T1 : XS712/A XS727/D XS728/E XS730/H XS731/J XS709/M 115(R)sqn/1EFTS : Tutor T1 : G-BYUB G-BYUK G-BYUP G-BYUY G-BYVR G-BYVS G-BYWB G-BYWG G-BYWL G-BYWY G-BYWZ G-BYXM G-BYXN G-BYXZ preserved : XW353/3 Jet Provost T5A at RAFC dumped : XS710/O Dominie T1 at AMIF XX145 Raspberry Ripple c/s Jaguar T2A at AMIF WADDINGTON ma sqn : Sentinel R1 : ZJ692 ZJ693 8/23sqn : Sentry AEW1 : ZH101 ZH102 ZH105 ZH106 ZH107 bezoek: ZH537 Islander CC2B Northolt Station Flight ZJ129/N Merlin HC3A 28/78sqn * G-BYUK Tutor T1 115(R)sqn/1EFTS * Onze laatste dag in het Verenigd Koninkrijk was gereserveerd voor Cottesmore. Met het oog op de geruchten dat de Harriervloot slachtoffer zou gaan worden van de drastische bezuinigingsronde van de Britten wilde we nog wel een keer wat van deze toestellen gaan fotograferen. De hoop was gevestigd op wat Harriers met 800sqn-markings. En o wat sta je ook hier weer fantastisch, het hek is zelfs laag. Op de flightline stonden zelfs al wat Harriers, waaronder een dual. Maar het veld was doods. Tot één van de Harriers ging vliegen, maar kort daarna werd de ATC uit de wielenwacht gehaald. Dat vonden we geen goed teken en we besloten eens op Wittering te gaan kijken. Later bleek dat men de dag ervoor avondvliegen had gehad en dat 800 squadron voor het overgrote deel niet thuis was. Inmiddels hebben zowel 1 als 800 squadron hun Harriers ingeleverd waarna deze hoogstwaarschijnlijk worden verkocht of tot schroot teruggebracht. Doodzonde dat ik niet eerder wat tijd voor dit veld heb vrijgemaakt. Cottesmore biedt prachtige gelegenheden tot fotografie, maar tot onze spijt bleef het aanbod bij ons beperkt tot één, een helaas ongemarkeerde Harrier. AIM Op Mildenhall was weinig activiteit, gelukkig konden we nog een redelijke foto van de geparkeerde USAF Sentry maken. Hier werden we na een rustige periode opgeschrikt door een overshoot van een Marham Tornado. Toen ik hierna in de bosjes een rustig plekje wilde opzoeken zag ik een Eagle in de landing hangen, zodat ik vlug m n camera moest halen. Vanaf een paaltje bij de crashgate was die zelfs best aardig te fotograferen. Nummer twee kwam er gelijk achteraan en toen ik door m n camera in de landing tuurde hing er een hele COTTESMORE di sqn : Harrier GR9(A) : ZD352/19 ZD436/48A : Harrier T12 : ZH663/ sqn/no mks : Harrier GR9(A) : ZD351/18A ZG530/84 WITTERING di AIM Ook Lakenheath was de rust zelve met slechts zes vliegende Strike Eagles. Dit had naar verluidt met het einde van het fiscal year te maken. Op de valreep zagen we op Stansted nog een C-17 staan, en dit bleek een Amerikaan te zijn. Dit korte tripje heeft naast de Typhoons toch nog behoorlijk wat bedreigde vliegtuigsoorten opgeleverd waarvan het overgrote deel ook nog eens gefotografeerd kon worden. Wanneer gaan we weer? preserved : XV779 Harrier GR3 at gate MILDENHALL di Jeroen Jonkers 351ARS/100ARW : KC-135R : /D /D /D /D /D 7SOS/352SOG : MC-130H : SOS/352SOG : MC-130P : bezoek ZG779/136 Tornado GR4 Marham Wing * C-17A 437AW MC-130P 79RQS/23Wg KC-135T 22ARW /OK E-3B 964ACCS/552ACW LAKENHEATH di FS/48FW : F-15E : /LN /LN /LN 492FS 494FS/48FW : F-15E : /LN /LN /LN 494FS bezoek: ZG779/043 Tornado GR4 Marham Wing * STANSTED di bezoek: C-17A 437AW

13 BORSCH & FLAKI TOUR 2010 We hadden de mogelijkheid om een paar velden te bezoeken in Polen. Aangezien ik twee jaar geleden nog een trip door Polen had gemaakt en er toen steeds niet denderend gevlogen werd, zou dit een mooie kans worden om in ieder geval op een vliegdag op een veld te zijn en wat mooie foto s te maken. Zo werd er een goedkope vlucht met Ryanair geboekt en een huurauto gereserveerd en ben je nog steeds goedkoper uit dan wanneer je zelf gaat rijden. Ons eerste bezoek zou op maandag op Mińsk Mazowiecki zijn. Aankomst in Gdansk was op zaterdagavond, dus hadden we mooi de hele zondag om rustig wat velden langs te rijden. De auto konden we meteen GDAŃSKI za meenemen, geen papierwerk want alles was al via internet ingevuld. Bij het wegrijden kwam nog net een Yak- 40 binnen. Op deze zaterdagavond was vlot een hotel gevonden in de buurt van Prusczc Gdański, waar we de volgende morgen wilden beginnen. Ik had gehoopt nog een paar biertjes te kunnen drinken in de bar en hoopte al helemaal op een leuke serveerster, maar het werden gewoon een paar biertjes op de kamer. Waar is de mooie oude tijd gebleven? Buiten groots non-stop bar en binnen de oude cassettespeler met het volume op voluit die de hele avond eins zwei drei polizei uit de boxen deed blêren en dan natuurlijk de businessboys in hun trainingspakken die de dienst uitmaakten. Nou ja, morgenvroeg tenminste wel uitgeslapen. bezoek : 044 Yak-40 36SPLT PRUSZCZ GDAŃSKI zo PSB : Mi-2 : Mi-24 : 7x, waarvan 2 dumped Op de plek waar je op Pruszcz Gdański kunt spotten bleek een enorme rommelmarkt al volop aan de gang te zijn. Na wat tegensputteren van de bewaking konden we toch met de auto het terrein op. Lopend zou sneller gegaan zijn. Ook nu bleken de Polen niet graag aan de kant te gaan. Ze waren er meer op gefixeerd om niet te knoeien met hun biertje! Het was dan ook al net na half negen! Er moest gespot worden tussen de kraampjes en de auto parkeren voor een kraampje werd niet echt gewaardeerd. Er was volop tegenlicht zodat er gewoon helemaal niks te zien was op de Mi-24 s. Ongelooflijk wat tegenlicht kan doen! Ik verbaas mij er elke keer weer over. Maar komend weekend nog een kans voor de Mi-24 s. Dan maar richting Warschau. Was het zojuist nog stralend weer, nu hadden we ineens volop mist. In tien minuten tijd vier keer moeten uitwijken omdat ze toch gewoon blijven inhalen zonder dat ze ook maar iets zien. WARSZAWA- BEMOWO (BABICE) zo Met een beetje geluk valt er vanaf de garageboxen prima te platen. Lotnictwo Policia : Mi-8P/T : SN-40XP/A-016 SN-41XP/A-017 SN-42XP/A-023 Technical School : 0624 Mi-2 gia 6810 MiG-21 gia SP-AWA ex 128 Yak-12 gia AIM WARSZAWA zo preserved : SP-SAM Mi-2 in city WARSZAWA-OKECIE zo SPLT : W 3 : 504 Yak-40 : Mi-8T : Mi-8S : 634 Tu-154 : 102 ERJ 175 : SP-LIM preserved : SP-PZL PZL 104 gate guard 9308 MiG-21UM gate guard We mochten op Minsk Mazowiecki redelijk dicht bij de baan komen tijdens de take-off. Deze week waren we in totaal met een groep van rond de 20 personen. Bij de poort van Mińsk Mazowiecki kwam nog een oude bekende aanrijden. We hadden elkaar al weer een kleine tien jaar niet meer gezien, maar dat gebeurt met spotten. Je komt elkaar tegen op de raarste plekken behalve in Nederland! Op het veld was eigenlijk alles mogelijk. Er bleken vijf MiG s elders in onderhoud te staan, vijf op het veld en er waren er een aantal uitgeleend aan Malbork omdat, zoals elk jaar rond deze tijd, de opleidingen aan de gang waren. Dus het was geen flinke buit maar wel het veld leeggespot! De zon brak eindelijk door zodat we deze W 3 mooi konden vastleggen voordat wij weer vertrokken. MIŃSK MAZOWIECKI ma ELT : MiG-29 : W 3 : Mi-2 : 4437 preserved/stored : 9114 MiG-21MF 9233 MiG-21UM 4605 Su-22M-4 bezoek : 1502 C-130E 14ELTr Er werd nog even vlug op Okecie gestopt. Ik hoopte gisteren was er maar één aanwezig. de tweede ERJ 175 van de Luchtmacht te zien, want WARSZAWA-OKECIE ma SPLT : ERJ 175 : SP-LIG KUTNO ma preserved : 6908 MiG-21 at fuelstation SUCHATÓWKA di preserved : 2001 TS 11 at fuelstation 26 AIM

14 Op dinsdag was Inowrocław-Latkowo aan de beurt. Hier stond een stralend zonnetje en ook hier was weer alles mogelijk. Voor mij heeft dit veld sowieso een speciaal plekje. De eerste keer dat ik hier kwam was in 1991: met een Mi-8 van de Poolse luchtmacht nota bene werd ik toen ingevlogen! De camo van deze Mi-2 vind ik zelf te bont; ach het is weer eens een keer wat anders! Destijds was ik hier om te parachutespringen in de plaats Torun. Op het vliegveld in Torun was de kerosine echter ernstig vervuild; zelfs voor de An-2 waar we elke dag uit sprongen was dit te veel van het goede. Dat had zich de dag ervoor uitgewezen nadat de motor ermee stopte tijdens het opstijgen. We stonden al klaar in de deur om eruit te springen toen op het allerlaatste moment de motor toch weer begon te sputteren. Hierop besloot de bemanning van de Mi-8 om maar steeds te gaan tanken op Latkowo. LATKOWO di Inmiddels was ik al goed bevriend geraakt met de piloten en had ze verteld dat ik heli s en vliegtuigen mooi vond. Eigenlijk kon dat in die tijd nog niet, ons meenemen in een heli. En wat was het toen gaaf als je een veld vol met Mi-2 s en Mi-24 s zag en er dan ook nog tussen landde. Maar eigenlijk was er wel meer mogelijk dan wat bij ons in het westen mogelijk was. Zo ben ik ook nog ooit uit een glider gesprongen, maar dat is weer een heel ander verhaal. Er wordt op Latkowo nog het een en ander bijgebouwd, want in de toekomst gaat Pruszcz Gdanski dicht en verhuizen de helikopters hiernaartoe. Van beide velden zijn momenteel Mi-24 s in Afghanistan. De Polen zitten met een deel van hun Mi-24 s in Afghanistan. 49PSB : Mi-24D : PSB : Mi-2 : Mi-24V : W 3 : We hadden besloten om het bezoek van woensdag op Powidz over te slaan en naar Poznań te gaan. Er was maandag een bijeenkomst van drie dagen begonnen van alle commandanten. We verwachten dus veel vliegbewegingen en bezoek, maar helaas gebeurde er juist helemaal niks. De bewuste bijeenkomst is maandag nog op de lokale tv geweest en moet er aardig hebben uitgezien. Er waren ook redelijk wat mensen komen kijken in de landing, maar niks dus voor de dinsdag en woensdag! s Morgens kwam er nog een Nederlandse auto aanrijden. In eerste instantie dacht ik dat het ook iemand van de groep was die voor hetzelfde had gekozen, maar het bleek een vriend te zijn die toevallig ook had besloten om deze week in Polen door te brengen. We hadden elkaar de week ervoor nog uitgebreid gesproken op Volkel, maar we wisten toch niet van elkaar dat we tegelijkertijd in Polen zouden zitten. Wat een communicatie weer! De twee F-16 s werden gesleept, de rest is in de middag binnengekomen. De tijd werd verdreven door te proberen van een plaatselijke luchtvaartenthousiast zijn verrekijker te kopen of te ruilen. Hij had mijn vroegere favoriete Russische één-oog. De mijne is kapot gevallen en ze zijn nergens meer te krijgen. Overal heb ik ernaar gezocht, tot in Siberië toe, maar nergens meer gevonden. Dus deze kans kon ik niet laten liggen. Hij wilde er niks van weten maar na hem twee uurtjes rust gegund te hebben is het mij uiteindelijk toch gelukt. Ik heb mijn favoriete één-oog weer terug! Besloten werd om nog vlug op Bydgoszcz te gaan kijken want daar zouden nu wat Su-22 s staan. Het was inmiddels al donker toen wij aankwamen en we konden met moeite de meesten nog lezen. Het laatste paar lukte echt niet meer. Als iemand aanvullingen heeft? AIM POZNAŃ -KRZESINY wo BLT : F-16C : 4057 F-16D : 4083 preserved : 801 MiG MiG MiG-21UM 1406 TS 11 bezoek : 2x C ELTr 1003 M 28 14ELTr BYDGOSZCZ wo WZL2 Su-22M (real 7105?) TS An preserved : 03 Su-7 83 MiG-23 MIROSŁAWIEC wo preserved : 001 Su-22UM-3K in village Nu was Świdwin aan de beurt. Hier had ik mijn hoop op gevestigd zeker nu Mirosłwiec ook gesloten is en de Sukhoi s bij Świdwin gevoegd zijn. Op Mirosławiec staan nu enkel nog een paar heli s. Voor het bezoek ŚWIDWIN do AIM werd natuurlijk al eerst op de lijn gekeken en er stonden maar liefst veertien Fitters op de lijn. Om kwart over acht gingen de eersten de lucht in. Dit moest vandaag wel een feest gaan worden! 40ELT : TS 11 : /40ELT : Su-22UM-3K : Su-22M-4 : Mi-2 : W 3 : in hangaar preserved : ex 1974 Lim-2? hangar 205 ex 1976 Lim 5 gate guard 9483 MiG-21 gate guard 3617 Su-22M-4 gate guard 1x TS 11 gate guard Op Swidwin werd erg goed gevlogen zeker nu de kisten van Mirosławiec hier ook gebaseerd staan. En wat zijn ze mooi, zeker als ze zo aan komen taxiën.

15 De TS 11 blijft natuurlijk ook een prachtige kist. Acht Fitters stonden helemaal gecoverd voor de hangaar. Bij vier klopten het c/n-plaatje en de regi die op de neuswieldeur stond geschreven niet. Je mag toch verwachten dat er wat nauwkeuriger mee omgegaan zou worden! Er was regen voorspeld en het begon dan ook spoedig te betrekken. Helaas ging dit erg vlug. Er werd zelfs nog even overwogen om alle vliegactiviteiten te schrappen voor deze dag. Klaar voor de volgende missie. De TS 11 en werden weggesleept, maar gelukkig bleven ze toch doorgaan met vliegen. Na het bezoek reden we snel door naar Darłowo waar we vijf Mi-14 s lazen. s Avonds werd er in het restaurant tegen beter weten in toch voor de Flakisoep (ingewanden) gegaan. Dit was de eerste keer dat het zonder problemen doorgekauwd kon worden, maar echt mijn ding zal het wel nooit worden. Er werden natuurlijk een paar extra biertjes gedronken op de mooie dag van vandaag, ondanks het slechte weer. KOSZALIN do preserved : 1222 TS 11 DARŁOWO do EMW : Mi-14PL : Mi-14PS : 1013 SAR mks WEJHEROWO do preserved : 6264 Su-20 De navy heeft maar vier Seasprites, gelukkig waren ze ook alle vier thuis. Zo slecht als het weer gisteren was, zo mooi is het vandaag. Dat worden vast wel weer mooie platen met dit zonnetje. Er bleek inmiddels een heuse spotters - plek aangelegd te zijn op Babie Doły. Het veld ligt een stuk hoger dan de omgeving en je kunt er dus niet veel zien. Net voor de landing bevindt zich dit plekje dat een stukje is opgehoogd zodat je even hoog staat als het veld. Er is zelfs een bankje neergezet. Niet dat het nu super is maar je ziet tenminste de vliegbewegingen; toch leuk! Aan het einde van de baan zagen we vanaf deze plek al verschillende heli s staan. Op GDYNIA-BABIE DOŁY vr EMW : Mi-2 : 5245 Mi-8 : M 28 : naar de poort! Ze hadden inderdaad alles al klaar gezet voor ons en we hadden nog geluk met een bezoekende Mi-14 van Darlowo die op het punt stond om te vertrekken. Die konden we nog net op tijd platen. Ook dit was weer een perfect bezoek, we mochten alles zien en platen. De hele week was überhaupt erg goed geregeld, we hoefden maar aan te geven wat we wilden en alles mocht. Echt super! Ook deze Mi-8 hadden ze speciaal voor ons neergezet, zodat wij naar hartelust konden platen. AIM EMW : SH-2G : W 3 : preserved : 0716 MiG-21 gate guard 001 TT-8 in village bezoek : 1013 Mi-14PS 29EMW SAR mks De kisten van de Polish Border Guard zie je niet vaak. Doordat we twee keer onze plannen / route aangepast hadden, hebben we de vrijdagmiddag eigenlijk een beetje vergooid. We wisten dat Malbork aan het vliegen was, maar wilden eigenlijk richting de range gaan rijden om die leeg te spotten. Maar dit was weer zo n gigantisch stuk op en neer rijden dat we dat toch een beetje van de zotte vonden. Zeker omdat we er afgelopen week al vlak in de buurt waren geweest. We besloten om eerst maar eens de Border Guard te GDAŃSK IM. LECHA WAŁĘSY vr Straz Graniczna : PZL M20 : SN-50YG ex 215 M 28 : SN-60YG Let 410 : SP-MBA Mi-2 : SP-SHO 30 AIM gaan zoeken op Gdansk. Deze zie je niet zo vaak en mocht het vanmiddag niet lukken dat hadden we morgen nog een kans. Het ging beter dan verwacht, we zaten zelfs gelijk goed! De twee poorten bleken ook niet echt een probleem te zijn. Nadat we uitgelegd hadden wat we wilden waren we welkom. Dat was vlug gegaan! Nu de tweede kans op Pruszcz Gdański om de Mi-24 s te lezen. Waar vorige week de grote markt was, was het nu helemaal leeg en het terrein afgesloten. Het bleek niet moeilijk te zijn om er toch op te komen. Heerlijk rustig konden we nu de heli s zonder moeite lezen. We besloten tegen beter weten in om toch nog even op Malbork te gaan kijken. Malbork stad bleek niet mee te werken, er stond een mega file op de enige brug en dat kostte zeker anderhalf uur. Dit plus mijn nutteloze omrij-acties. Zo hebben we wel een keer de prachtige burcht / kasteel in alle rust kunnen bekijken en platen, maar ik had toch liever op het veld gestaan. Tegen de tijd dat we aankwamen werd net de laatste MiG-29 bij een shelter uitgezet: einde vliegdag dus! PRUSZCZ GDAŃSKI vr PSB : Mi-2 : 2027 SAR mks SAR mks SAR mks +2 stored Mi-24D : dumped MALBORK vr ELT : MiG-29 : 66 (on loan from 1ELT) We wilden eerst nog wat meer velden afrijden maar we besloten om iets aan de kust te zoeken en het verder rustig aan te doen. Ik vestigde mijn hoop op een feestje, maar na een paar dorpjes afgereden te hebben was mijn hoop op een disco allang weg. We mochten al blij zijn met een kroeg. Het meest bruisende wat we vonden waren twee en een half restaurant en een hele grote drankwinkel. We hadden echter nog drank genoeg in de auto dus die drankwinkel was niet echt nodig. De verwachting was dat op zijn laatst alles rond tien uur uitgestorven zou zijn en dat we dus noodgedwongen een pintje moesten drinken op de kamer. Ik weet niet hoe het kwam, maar op een gegeven moment stonden we toch met de bazin en de twee serveersters te dansen. De tafels werden aan de kant geschoven en de muziek ging voluit. Ik geloof dat we ergens rond half vier uit die tent gerold zijn. De volgende morgen zagen we aan de troep op de kamer dat we zelfs nog een poging gedaan hadden om nog meer te drinken, maar uit de geopende volle blikken bleek dat daar niet veel meer van was gekomen. We hebben schijnbaar ook weer honger gehad, want het leek alsof er tien mensen geprobeerd hadden om wat brood en beleg naar binnen te werken. Zo hebben we toch waardig onze trip in dit Oostblokland afgesloten. Sommige dingen veranderen gelukkig toch niet. Tenslotte de volgende avond weer met een flinke kater het vliegtuig in. Op Weeze zouden we een meevaller moeten hebben, want ik had de laatste keer een nultarief parkeerkaart geregeld. Dus het parkeren moest nu voor niks zijn. Helaas bleef de slagboom dicht en kwam er een prijs op het display van maar liefst 1100! Met wat geluk werd de echte parkeerkaart nog gevonden en waren we klaar voor 48 en een illusie armer. Robert Knoops

16 OKTOBERTRIP POLEN 2010 In dezelfde periode reisde ook ik naar Polen. Het bezoek aan Minsk-Mazowiecki liet ik om praktische redenen met pijn in het hart afvallen. In tegenstelling tot vorige keer ging ik nu niet zozeer voor de Sukhoi's, maar voor landmachtheli's en dat is gelukt. Eerlijk is eerlijk: Ik ben blij ook nu weer Sukhoi's te hebben gescoord, maar de marineheli's die ons op het laatste moment in de volle zon werden gepresenteerd maakten het feest compleet. Met het vooruitzicht op een aardige trip met basisbezoeken in Polen maak ik de last-minute keuze om het vliegtuig en de huurauto te laten vallen. Het wordt dus eigen vervoer. Na een probleemloze rit scoor ik de eerste kisten op de civiele luchthaven van Hannover. Na Frankfurt / Oder houdt de snelweg ineens op en volgt er een onvoorstelbaar lange omleiding met veel trucks. Uiteindelijk kom ik op de nagelnieuwe rustige tolweg. Maar dan zit ik al bijna in Poznań. Gelukkig wordt er hard gebouwd om de delen van de autosnelweg aan elkaar te koppelen. Tot die tijd kost een autorit veel tijd. De eerste vliegtuigen zie ik op de luchthaven van Poznań, waar een nieuwe terminal is verrezen. Het wolkendek zit potdicht en de zon komt er niet doorheen. In de namiddag werd van buitenaf alvast de 211 vastgelegd. (alle foto s René L. Uijthoven) Mijn planning staat het basisbezoek aan Mińsk- Mazowiecki (Fulcrums) niet toe. Achteraf niet zo erg, want er werd amper gevlogen. Dat kwam door een diverse officiële examendag die met het de basisbezoek samenviel. Mijn eerste basisbezoek is aan de landmachtheli's die gestationeerd zijn op de basis Latkowo nabij Inowroław. Het plan is daar de dag van te voren aan te komen om al bij (mid)daglicht helikopters te zien en als het kan te fotograferen. De zon breekt op zo'n 20 kilometer van de stad door en meteen zie ik drie Mi-2's in formatie vliegen. Tegen de tijd dat ik bij de basis kom, is het vliegbedrijf voorbij en alle heli's staan geparkeerd. Deze helikopterbasis ligt bij Latkowo en wordt ten onrechte 'Inowrocław'. Die naam wordt namelijk alleen gebruikt voor het sport- en zweefvliegveld. Op Latkowo worden Mi-24's, Mi-2's en enkele W3's gebruikt. De hele weg langs de hoofdpoort kent een stopverbod. Je kunt tussen de stuiken door wel een aantal heli's zien staan. In de berm parkeren is bloedlink, het mag niet en het is ook niet goed mogelijk door de aanwezigheid van een greppel. Bij de crashgate nabij de toren kun je -even snel- de auto neerzetten en vanaf daar enkele Mi-2's fotograferen. Deze zijn echter vaak ingepakt in doeken. Nummers lezen kun je er moeiteloos. Langer parkeren kan beter aan de overzijde langs de drukke weg naast het motel (dat ziet er leuk uit, maar moet je overslaan, ook qua eten!). Langs het basishek lopend kun je nog meer aflezen, want bijna alles staat buiten! Clean fotograferen is niet aan de orde vanwege de struiken achter het hek. Creatief fotograferen kan natuurlijk wel ;-). Kortom, van buitenaf is er best wel wat te fotograferen. Voor de fotografen wordt het nog beter als ze vliegen, want bij take off blijven ze vaak laag zitten en zijn ze bij gunstige wind bij het motel of de POL-plaats redelijk tot goed te fotograferen. LATKOWO ma PLB : Mi-24V : Mi-2 : W 3 : Einde vliegdag? Nee, nog niet want de 175 komt hier in de vooravond nog terug naar Latkowo. Inowrocław is de naam van het sportvliegveld aan de noordrand van de stad. Let op je snelheid want het nabijgelegen benzinestation is een bekende opvangplek van de politie. Kisten in militaire kleuren hoef je hier niet te zoeken, maar er staat wel een civiele Yak-12 binnen. Let op, zonder toestemming en begeleiding ben je in de hangar niet welkom! Aan het einde van de middag raak ik hier in gesprek met een piloot. Hij blijkt vroeger op de basis te hebben gewerkt. In gebroken Engels verneem ik het een en ander over de Mi-24's en dan hoor ik ineens het kenmerkende gebrom van een Mi-24. We zwijgen en vanuit het zuidwesten zien we de machine diagonaal over de grasbaan naderen. Ik haal mijn camera tevoorschijn en maak een paar plaatjes van de 175. Dankzij mijn gesprekspartner weet ik zelfs wie er aan boord zat en waarom. AIM INOWROCŁAW ma bezoek : 175 Mi-24V 56PLB * Op weg naar het hotel 'De twee manen' (en met twee sterren) ben ik in Suchatówka in het donker doodleuk langs een ouwe TS 11 straaltrainer gereden. Na 's morgens de ruiten te hebben gekrabd blijkt dat ook over de TS 11 een laagje rijp zit. Ik loop om de TS 11 SUCHATÓWKA di AIM heen en zie iets bewegen onder de linkervleugel. In de ochtendkou ligt een Golden Retriever. Wanneer ik 's middags voor de derde keer langs deze TS 11 rijd, stop ik even en verdraaid, dat beest ligt op exact dezelfde plek te slapen. preserved : 2001 TS 11 at fuelstation Deze Mi-24V staat bij het HQ in Inowrocław-stad. INOWROCŁAW STAD di De hieronder vermelde heli staat in het centraal gelegen binnenplaats (annex parkje) van de kazerne met de stafgebouwen van 56PLB en hij is zichtbaar vanaf de hoofdpoort aan de Jaweskastraat 73. Ik mocht hem fotograferen met de eerste zonnestralen, maar niet nadat de halve kazerne voor mij op de been werd gezet om mij te begeleidden naar de basis. Heel aardig, maar dat is niet nodig, leg ik tot drie keer toe uit. Nee, ze zijn beleefd en ik mag wachten, stoeltje erbij? Gelukkig komt de pers-kapitan als snel opdagen en dan rijden we naar de helikopterbasis Latkowo. De vriendelijke man bleef de rest van de dag ook bij ons. Voor de nummertjes, zie elders in deze AIM. preserved : 007 Mi-24V at 56PLB HQ LATKOWO di basisbezoek zie elders in deze AIM Na het geslaagde bezoek aan Latkowo vertrek ik richting Torun en koers vervolgens richting Piła. De inwendige mens wordt versterkt in een ronduit indrukwekkend etablissement dat iets van weg 10 afligt. Ik heb daar heerlijk zitten eten omgeven door klassieke meubelen en goudgelijste schilderijen. Het lijkt wel een museum en dat is het eigenlijk ook. Deze opvallende toevalstreffer, Met een aanbevelenswaardige hertengoulash en een sympathieke en spraakzame eigenaresse. Dit zou mijn vaste stekkie kunnen worden als het niet zo ver van huis ligt. Helaas, ik moet verder en sta al klaar om te pinnen, maar dan krijg van haar eerst een (gratis) superlux dessert in handen gedrukt. Nog meer Poolse haut-cuisine. Dobra, dobra, ik ga alweer zitten. Het wordt dus iets later voordat ik weg rijd. Onderweg word ik op een stikdonkere slingerende en heuvelachtige tweebaansweg ingehaald door een trekker met oplegger. Hij rijdt in ieder geval boven de 125km/h. Enfin, je begrijpt nu wel waarom er zoveel doden vallen in het Poolse verkeer. In het donker rijd ik wat later door het dorp bij het nu gesloten (reserve) vliegvld Mirosławiec. Vanuit mijn ooghoek zie ik een bijna verlaten pleintje en ontwaar een glimp van een Su-22. Meteen een haakse rechterbocht en dan is het tijd voor een lekker friskoude avondwandeling. Nou ja, tot aan het vliegtuig dan. Een stel nachtfoto's is snel gemaakt. Links van de Su-22 staat een T-34 tank en ook een rijtje antitankgeschut. De setting is best mooi, maar de vele bomen en blaadjes zullen de Sukhoi geen goed gaan doen. Ik vervolg mijn weg en rij verder richting Drawsko Pomorskie en Świdwin. De eerste om er te pitten en de tweede vooral voor de Sukhoi's de volgende dag. Het basisbezoek aan transportbasis Powidz heb ik laten zitten ten faveure van een ingelast dagje 'in de landing' op Świdwin. Powidz is bovendien de verkeerde kant op. Operationle Sukhoi's; ik heb er zin in. Nachtfoto van een preserved staande Su-22.

17 MIROSŁAWIEC stad di preserved : 001 Su-22UM-3K in village Het hotel in Drawsko Pomorskie bleek alleen de ingang op de begane grond te hebben en zit boven een supermarkt. Heel apart en zeker niet onaardig, maar om er nou langer dan noodzakelijk te blijven. Dus na alweer een stevig ontbijt snel de koude ochtendlucht in en richting het noordwesten, naar de vliegbasis Świdwin. Daar aangekomen ben ik ruim op tijd voor het vliegen, want zodra de ochtendmist optrekt zullen ze wel de lucht in gaan. De zon laat zich ook al zien. Ik vind schijnbaar moeiteloos de door een maat als beroerd bestempelde landweg. Hij nam hem vorig jaar niet en ik heb zo iets van 'Wie niet waagt, die komt er niet'. Dus ik probeer het gewoon. Linéa recta (not) en hobbelend naar de landing. De landweg voorbij het flatje aan de andere zijde is iets beter en komt op dezelfde plaats uit. In beide gevallen wil je onderweg niet de boer met zijn tractor tegenkomen, want achteruitrijden is geen optie. Het is best mooi half bewolkt weer, maar wel met een fris windje. staat dan aan de bosrand. Je kunt de auto daar nagenoeg onzichtbaar parkeren op een van de bospaadjes. Je kunt teruglopen langs de weg en desgewenst in akker (óp de heuvel) gaan staan. Je kunt daar de landing in de gaten houden, maar ook het veld. Nadeeltje: Je staat er wel wat ver vanaf. De eerder genoemde (lager gelegen) crashgate heeft als voordeel dat de kisten (misschien) iets lager vliegen, maar je staat er wel meer in het zicht. Dus als je daar mee zit: er zijn alternatieven. Blijf je vanaf de bosrand op de paden, dan loopt een mul boerenzandpad tot bovenop de heuvel en het verandert daar in een asfaltweggetje. Betonblokken in de akker doen vermoeden dat die vroeger dienden als noodwegafzetting. ŚWIDWIN wo SAR Świdwin : W 3RL : 0502 bezoek : 1x C 295M 13ELTR Even gaan funshoppen in dynamisch Świdwin en bij het treinstation in het oude stadsdeel even gekeken of de MiG er nog staat. Ja, die staat nog steeds op een ŚWIDWIN wo sokkel in het parkje. Hier worden trouwens tot op de dag van vandaag (militaire) herdenkingen en plechtigheden gehouden. preserved : 1976 Lim 5 in village Gegeten bij de lokale herberg en dat is matig vergeleken met gisteren, dat valt niet te overtreffen. De nachtrust en het ontbijt zijn goed en de Sukhoi's wachten op me. Spullen verzamelen en dan rij ik naar ŚWIDWIN do basisbezoek zie elders in deze AIM de Baze Loticza Świdwin. Het is zwaar bewolkt met laag wolkendek, maar het blijft droog en de jets staan al op de lijn. We mogen er alles fotograferen. Geweldig. een bezoekende Mi-14PS klaar voor vertrek. Nou dat hoeft ze me geen twee keer te zeggen. De zon straalt en na afloop pak ik onderweg naar het westen pak ik alsnog de vliegtuigen bij Garczegorce. De zon schijnt dit keer. Mijn keuze ze gisteren met slechtere weeromstandigheden te laten schieten pakt goed uit. Tussentijds vermaak; zeven opgeschrikte herten rennen drie keer voorbij. Het enige dat ik gedurende deze ochtend zie vliegen, is de W 3 van de SAR-eenheid van Świdwin. Ik zie hem drie keer. Geluiden van Sukhoi-straalmotoren maken mij telkens blij. Ze loeien lang en hard, inclusief AB, maar er verschijnt maar niets boven de boomtoppen. Ik moet me tevreden stellen met actiefoto's van zeven herten. De beesten worden opgeschrikt door de tractor van de af en aan rijdende boer. Om uur gaat de radar draaien. Hoera. Om gaat ie weer uit en dat blijft zo. Meermaals kom ik in de verleiding om weg te gaan, naar Nadarzyce bijvoorbeeld. De onzekerheid daar te kunnen fotograferen weerhoudt me ervan. Eigenlijk zit ik hier best, op mijn klapstoeltje in de zon met de camera en een bakkie thee ernaast. Wie maakt me wat. Vlogen ze nou maar. Tegen drie uur zet ik er een punt achter. Dit wordt niets meer. Aan de noordoostzijde was ik nog niet eerder en daarom ga ik die maar eens verkennen. Je kunt ten noorden van de hoofdpoort een verharde weg nemen die naar een crashgate loopt. Dan sta je in de landing. Vanaf de hoofdweg kun je verder noordwaarts, door het dorpje Smardsko en dan over de heuvel het eerste boerenbospad links inrijden. Je "zakaz fotografowania" betekent dat je niet met kleine camera's mag fotograferen. (ja toch...?) In het weiland ligt tussen de hoefafdrukken een handgeschilderd oud bord "zakaz fotografowania" in de modder. Het doet herinneren aan een tijd dat niets mocht. In tegenstelling tot nu. Morgen mogen we immers ook deze basis op. In de wei liggen hooibalen opgestapeld en wie dapper is kan de tot wel 7 meter hoog hooirollen beklimmen. Omdat er toch niets meer zal vliegen, laat ik dat achterweg en wil terug naar de bosrand lopen. Ik draai me om en Oeps! Een kist in de landing! Een C 295. Snel de rugzak af, camera eruit, over de afzetting en de wei in. Een Poolse C 295 komt binnenzakken, Ik sta er net iets te veel onder om hem te lezen. Na de landing zie ik hem in de verte naar het platform taxiën. Ik loop terug naar de auto en binnen een kwartier hoor ik hem alweer opstarten. De reden waarom er niet werd gevlogen? Iets officieels voor vrijwel alle basiscommandanten. Van bewaking of iets dergelijks buiten het veld heb ik niets gemerkt, net zoals op Latkowo. Qua kisten kwam ik er dit keer bekaaid van af. Het had anders kunnen lopen, want ALS ze hadden gevlogen... Ik stond op de juiste plek en met het beste weer van de wereld. Helaas pindakaas. AIM Het weer op Gdynia was perfect. In de middag sla ik onderweg de drie ouwe kisten van Garczegorce even over. De weersomstandigheden staan me tegen. Een paar uur na vertrek uit Świdwin zit ik in het vooraf geboekte en mij bekende hotel nabij Gdynia. De volgende dag ben ik te vroeg, maar tegelijk ook net op tijd op de marinebasis. De begeleidster dirigeert me snel de bus is, want er staat nu al GDYNIA-BABIE DOŁY vr basisbezoek zie elders in deze AIM GARCZEGORCE vr AIM Mooi van lelijkheid. preserved : 1316 An-2T at fuelstation 8907 MiG-21MF at fuelstation 001 MiG-23MF at fuelstation Onderweg naar huis wordt het weer er niet beter op. Ik slaap ergens bij Berlijn, ontbijt daar in serene rust in een eerste klas eetzaal met ontstoken kaarsenkandelaars op alle tafels. Alweer een culinaire topper, hoe is het mogelijk. Deze trip is in ieder geval geslaagd, al was het alleen maar om het eten. De gemiddelde snelheid voor verplaatsingen tussen de vliegvelden is vaak laag. Allemaal provinciale wegen, veel vrachtverkeer en weinig tweebaanswegen. Neem nu mijn gemiddelde snelheid van Świdwin naar Gdynia-west (Wejeherowo); die bedroeg slechts 63 km/u. Veel harder lukt niet en dat komt mede door de vele flitskasten in de even zo vele dorpjes, waar je verplicht doorheen moet. Je wordt wel steeds netjes gewaarschuwd dat ze er staan. De reistijd is dus echt iets om rekening mee te houden. Maar qua vliegtuigen? Daar ben ik heel tevreden mee. Vliegende Sukhois, landmacht Mi-24's en tientallen Mi-2's en als afsluiter een berg Poolse marinehelikopters. Geweldig toch?! Many thanks to all Polish Air Force personnel who contributed to the October-2010 visit. Dziekujemy! Tekst en foto s: René L. Uijthoven