ARMHOEFSE AKKERS. maandelijks blad voor buurtbewoners. december e jaargang nummer 10. foto Toine Kocx

Transcriptie

1 ARMHOEFSE AKKERS maandelijks blad voor buurtbewoners december e jaargang nummer 10 foto Toine Kocx -Moerenburg nu écht op de schop -Buurtpanel: hulde aan vrijwilligers -Theo v.d. Bruggen maakt plaats als buurtraadvoorzitter -Longa in de lift -Dokter van Gemert: genoeg genezen

2 Hét adres voor vertrouwd en deskundig taxeren 2

3 Mijn dorp in de stad Het zal je maar overkomen. Als nieuwkomer in de Buurtraad meteen het voorzitterschap opgedrongen krijgen. Het overkwam wijkbewoonster Helma Oostelbos. Sinds de zomervakantie de opvolgster van Theo v.d. Bruggen. Helma Oostelbos Sommige dingen overkomen je, verontschuldigt ze zich meteen. Lang niet alles kun je immers altijd helemaal zelf bepalen. Ik heb ook duidelijk aangegeven, dat ik een interim-voorzitter wil zijn. Er zijn vast mensen die het wellicht veel beter kunnen. Ik hoef het trouwens ook niet allemaal alleen te doen. We hebben in de Buurtraad de taken en aandachtsgebieden opnieuw verdeeld, waarbij verschillende personen zich (extra) bezighouden met bijvoorbeeld onze bevolkingsgroepen: de ouderen, middengroep en de jeugd. Weer een ander richt zich meer op de verkeersproblematiek. Voor die herverdeling was het nu ook een prima moment. We leggen de laatste hand aan een jaarplan, waarin onze aandachtsgebieden duidelijk beschreven staan. 3 Beelden Helma is een geboren en getogen Tilburgse. Dochter van een loodgieter met toentertijd een winkel aan het Smidspad, in 1965 nog de 2 e winkelstraat van Tilburg (!) Haar opa en oma woonden in deze wijk en haar moeder is er geboren in de Van Heutszstraat. Helma is getrouwd met Richard van de Sanden die we in oktober 2009 nog in de spotlights van de buurtkrant zette vanwege het winnen van de FOM Valorisatie Prijs. Velen kennen hem trouwens als voorzitter van de tennisclub van Were Di. Ze hebben 3 kinderen: Joep (15), Kees (12) en Hanneke (9). Sinds ze in de PF Bergmansstraat wonen zijn ze ook de hoeders van het prachtige Mariabeeldje. Dat is in 1941 geschonken door de bisschop ter bescherming van de buurtbewoners tijdens de oorlog en gemaakt door de Limburgse architect Charles Vos. Ze hebben trouwens iets met beelden. Tevoren woonden ze in de Jan van Beverwijckstraat in het huis met het grote gevelbeeld. Dat alles niet loopt, zoals je vooraf gedacht hebt, weet Helma uit eigen ervaring Na het Paulus Lyceum ben ik de opleiding tot fysiotherapeut gaan doen. Na anderhalf jaar ben ik gestopt en bij Autobedrijf Bertens gaan werken op de boekhouding. s Avonds toen weer gaan studeren en vervolgens nog een aantal jaren gewerkt op een accountantskantoor. Daarna ben ik in 1994 gestart met een administratiekantoor voor het MKB aan huis. Buurtraad Sinds vorig jaar zit Helma in de Buurtraad. In mei 2009 stond er een oproep in het wijkblad voor nieuwe leden. Dat maakte me nieuwsgierig. Ik had geen idee wat de Buurtraad voor de wijk betekende, bekent Helma. Ik ben niet meteen gaan kijken,

4 dat duurde nog een paar maanden. Op de basisschool Armhoefse Akker zat ik in het Oudercomité. Toen kwam ik regelmatig Theo v.d. Bruggen en Ineke van Kasteren van de Buurtraad tegen. Zij hebben me min of meer overgehaald om eens te komen kijken. Ik trof er een gemêleerde groep enthousiaste mensen aan. En zo is het dus gekomen De onbekendheid van de Buurtraad geldt voor veel wijkbewoners. Niet voor niets kiest de Buurtraad in haar jaarplan voor een tweetal doelstellingen die alles met communicatie te maken hebben. De Buurtraad wil bijdragen aan een zo goed mogelijk sociaal woon- en leefklimaat in de buurt. Zij wil daarom bewoners en organisaties nadrukkelijk betrekken bij netwerken en voorzieningen. Dat wil zij onder andere bereiken door met juiste (inhoudelijke) communicatie de informatievoorziening in en over de buurt te bewaken en zo nodig te versterken. Een van de middelen daarvoor is een compleet nieuwe website, waaraan momenteel nog hard wordt gewerkt. Dorp De Buurtraad afficheert Armhoefse Akkers op de website als een dorp in de stad. De wijk heeft ook alle kenmerken van een dorp, vindt Helma. Het is ook echt mijn dorp. Ik ken heel veel mensen, heb heel warme contacten. Ik vind het dan ook leuk om op de een of andere manier actief te zijn. Leuk?... Amper geïnstalleerd als voorzitter werd Helma meteen geconfronteerd met een stevige bezuiniging op het activiteitenbudget, waaruit onder andere de subsidie voor Verrijk je wijk moeten worden bekostigd (zie elders in dit wijkblad). Helma: Dat hebben we echt niet zien aankomen. Een korting van 64%! Even had ik nog de hoop dat de politieke partijen het voorstel van de Gemeenteraad zouden blokkeren. Ze waren stuk voor stuk allemaal heel meellevend en begrijpend toen we hen benaderden. Maar toen puntje bij paaltje kwam was het gewoon een hamerstuk! En over dat interim-voorzitterschap? Zet daar maar gerust wat vraagtekens bij. De eerste kennismakingen met haar geven een beeld van een gedreven persoon met een frisse blik op de verschillende problematieken. Fijn, om mee te discussiëren, waardoor het gauw een latertje kan worden. Grappig, om dan te constateren, dat juist zij het is die de vergaderingen van de Buurtraad wil inkrimpen tot niet later dan uur... Willianne Verbakel Ook wel eens nieuwsgierig naar een huis en haar bewoner(s)? Iedere maand gaan we aanbellen bij een huis in de wijk en proberen we het verhaal achter de voordeur op te tekenen. Deze maand zijn we te gast bij het hoekhuis Oisterwijksebaan / Ringbaan-Oost, oftewel het huis dat door de bewoners ieder jaar met Kerst weer omgetoverd wordt in een paleis van lichtjes. 4

5 De aanleiding Natuurlijk is die kerstverlichting de reden om aan te bellen bij Wim (55 jaar) en Marian (52 jaar) van Baast. Over het huis met de kerstverlichting wordt gesproken. We krijgen spontaan mensen aan de deur die melden dat ze het zo mooi vinden. Regelmatig zien we mensen ook foto s maken en we krijgen zelfs kerstkaarten om die reden in de bus. Drie jaar geleden stond een foto van het paleis van licht in de krant maar zelf zijn ze er nog nooit toe gekomen om er een foto van te maken!.. Dat moeten we dit jaar toch echt eens een keer doen ja. Voor Wim is het ieder jaar weer een uitdaging om iets nieuws te bedenken. Voor dit jaar wordt het een grote kerstkrans met wel 800 lampjes die boven de voordeur gehangen zal worden. Het voorbeeld is afkomstig van hun zoon die vorig jaar in de kersttijd in New York was en met dit idee naar huis kwam. Over de bewoners Wim en Marian wonen nu zo n 7 jaar in de wijk. De eerste jaren met hun twee zonen maar sinds 1½ jaar wonen ze er met zijn tweetjes. Voorheen woonden ze 25 jaar in de Borneostraat, maar het eigen loodgietersbedrijf van Wim was de aanleiding om naar iets groters uit te zien. Marian was gelijk weg van het huis maar Wim had zo zijn bedenkingen: Ik vond het een bouwval, het stond al een jaar leeg, had tempex plafonds, bitumendakbedekking op de binnenmuren. Het huis was op en ik vroeg me echt af of we hieraan wel zouden moeten beginnen. Als loodgieter komt Wim door heel Tilburg en wist hij wel in welke wijken ze zeker niet wilden wonen. Inmiddels is gebleken dat deze locatie, die goed in het zicht ligt, ook voor het loodgieterbedrijf voordelen heeft. Wim heeft daardoor onder meer behoorlijk wat klanten bij ons in de wijk gekregen! Ook in hun vorige huis was er al sprake van kerstversiering maar sinds ze hier wonen, wordt het ieder jaar meer! Het is een uit de hand gelopen hobby. De afspraak is wel dat de kerst er pas ingaat als Sinterklaas het land weer uit is, dus vanaf 6 december kan het beginnen! Door de vele led- verlichting valt het met het energieverbruik en bijbehorende rekening hartstikke mee. Het ophangen is veel werk maar eigenlijk is het opruimen nog erger. Alles moet weer netjes terug in die bekende doosjes. Over het huis Het huis is in 1902 gebouwd als een woonboerderij. Waar nu de bijkeuken is, was in de beginjaren de kalverstal en boven de garage is nog het luik naar de vroegere hooizolder. De inhoud is zo n 1100 m 3, iedereen die hier komt verbaast zich over de grootte, aldus Wim. Het huis is daarna zo n 40 jaar bewoond geweest door dezelfde mensen en was inmiddels eigendom van Wonen Breburg. Ik geloof dat het het enige huis is wat in de wijk verhuurd werd door een woningbouwvereniging. Het huis genoot in die tijd ook al enig aanzien in de wijk vanwege de schitterende bloementuin: van maart tot en met oktober waren er altijd bloeiende planten te bewonderen. Zeven jaar geleden hebben Wim en Marian met vrienden, familie en kennissen 4 maanden dag en nacht gewerkt en het hele huis gestript en opgeknapt: de oude stijl is helemaal teruggebracht tot en met de ouderwetse traploper (een pers?) met roedes. Zo n traditionele traploper was zeker voor deze trap (extra hoog) niet hier verkrijgbaar en trouwens ook niet te betalen. We hebben hem in Turkije op maat laten maken! zegt Marian met enige trots. 5

6 Ton v.d. Rijt en de Tilburgse Operette Vereniging Een actieve wijkbewoner die van het zingen zijn grote en enige echte hobby of beter gezegd passie heeft gemaakt. Naast zijn gezin en werk is de Tilburgse Operette Vereniging (TOV) het belangrijkste in zijn leven. Over de volgorde laten we ons niet uit, want rond een voorstelling moet nagenoeg alles wijken voor de repetities en alles wat daar bij komt kijken. Corin Sweegers Ton van de Rijt (53) woont al bijna zijn hele leven in de wijk Armhoefse Akkers. In 1960 is hij met zijn ouders in de Heile Schoorstraat komen wonen. Tegenwoordig woont hij met zijn echtgenote Lucy, dochter Maud en zoon Wessel in de Armhoefstraat. Tienerkoor Koor Sacramentsparochie (TKS) Vroeger hadden we geen computers en televisie, dus gingen we bij het kerkkoor zingen. In onze wijk was dat TKS, onder leiding van Leendert Spijkers, de kapelaan. Geweldig was dat. Leendert was één van ons. Nagenoeg alle tieners uit de wijk gingen bij dit koor. Zo ook Lucy. Toch is de liefde hier niet begonnen: Ik moest toen zelfs niets van Ton hebben, was zelfs een beetje bang van hem. Beide hebben heel goede herinneringen aan deze tijd. Het was een geweldig goed koor, waar met Kerst de mensen van ver naar de mis in de kerk van de Allerheiligst Sacrament kwamen luisteren. Ze waren concurrenten van het kerkkoor van Koningshoeve. Dat koor was ook goed, maar wij waren beter. Zij hielden zich samen met kapelaan Leendert bezig met kindervakantiewerk HEKOS. Ze richtten de kelder in de kerk in als clubgebouw. De groep werd ouder en ontgroeide het tienerkoor. De naam werd veranderd in jongerenkoor, maar rond hun 30e zijn ze toch maar gestopt. Met een deel van de zangers uit die tijd, zeven stellen, gaan Ton en Lucy nog jaarlijks een weekend weg. Ze wonen niet allemaal meer in de wijk, maar koesteren wel allemaal heel mooie herinneringen aan deze tijd. Maar Ton wilde zingen en wat nu?. Een zus van één van de koorleden en vrienden zong bij de Tilburgse Operette Vereniging en die nodigde Ton uit om een keer te komen proeven. Dat was in 1984 en hij is er niet meer weggeweest. Zijn vrienden gingen later grotendeels bij Boems zingen, maar dat maakte voor Ton niets uit. In een groep vond Lucy het zingen wel aardig, maar solo was niet echt voor haar weggelegd, dus zij werd gekscherend bladteuse. Ze mocht alleen de partituren van Ton nog omslaan Tilburgse Operette Vereniging De TOV bestaat vanaf 1937, dus over twee jaar wordt het 75-jarig bestaan gevierd. Ze repeteren elke dinsdagavond in de Postelse Hoeve en hebben momenteel nog zo n 50 leden. Ze doen van alles. Zingen niet alleen klassiek, maar geven bijvoorbeeld op 20 maart 2011 een concert met Gerard van Maasakkers in het Midi-theater in Tilburg. Ze treden regelmatig op in bejaarden- en verzorgingshuizen. Bij voorkeur op dinsdagavond, hun repetitieavond, want dan hoeven ze de dirigent niet extra in te huren. De vaste dirigent Frans van Hoven staat op de loonlijst van de vereniging. Op dinsdag 30 november jl. hebben ze de jaar- 6

7 lijkse Sinterklaasvoorstelling in verzorgingshuis t Laar opgeluisterd. TOV verzorgde daar een concert, met als thema Annie MG Schmidt, waarin Sinterklaas wordt ontvangen. Ton was één van de Zwarte Pieten. Gezamenlijk maken zij daar jaarlijks een mooi feest van voor onze ouderen. TOV geeft ook elke twee jaar een grote operettevoorstelling in de Schouwburg. Uit bestaande operettes wordt ongeveer anderhalf jaar van te voren een voorstelling uitgezocht, waar veel in gezongen wordt. Er wordt een begroting gemaakt, een datum gekozen en dan kan de voorbereiding beginnen met het zoeken van een regisseur, rolverdeling vaststellen, kostuums, decor, inhuren solisten, orkest zoeken, sponsors, ballet, enz. Het is absoluut niet zo dat men twee jaar lang met de repetities alleen maar bezig is met de volgende voorstelling, maar er gaat zeker voor de bestuursleden wel veel tijd in zitten. Die Bandieten Al bijna als vaste traditie werd ik bij Were Di begin mei door Ton aangesproken of ik weer kaartjes wil voor de operette van TOV? Op 15 en 16 oktober zouden zij de voorstelling Die Bandieten, een operette van Jacques Offenbach, opvoeren in de Tilburgse schouwburg. Dat was toen nog ver weg, dus bestelde ik deze keer drie kaartjes. De leden van TOV moeten immers zelf zoveel mogelijk kaartjes verkopen om de zaalhuur te kunnen betalen. Ook al wordt er voor verenigingen een royale korting van ruim 60% gegeven op de huur, dan nog is het een fors deel van de totale begroting van ,- euro, dat opgaat aan zaalhuur. Ton zit in het zeskoppige bestuur en is dus mede verantwoordelijk voor de grote organisatie van de operette. Elke keer weer een enorme klus om te organiseren en financieel rond te krijgen. Ook hij heeft gemerkt dat het slijten van de kaartjes dit jaar moeilijker ging door de economische crisis. Ton had een behoorlijk grote rol in Die Bandieten. Dat betekende, dat er veel gerepeteerd moest worden. Daar is zijn gezin niet zo dol op. Dus zang wordt veel geoefend in de auto op weg naar zijn werk. En thuis mag gezongen worden, liefst als er niemand thuis is of boven. De gesproken teksten worden wel door Lucy overhoord. De operettevoorstelling was er een met hier en daar een kwinkslag, een duidelijk verhaal, een hele gezellige ontspannen avond, ook voor mensen zoals ik, die niet zo van die zware muziek houden. Het was zo mooi dat degene die wij met enige frisse tegenzin - ik hou helemaal niet van Operette - hadden meegenomen, de volgende avond met haar moeder nog een keer gegaan is Lid worden? Hebt u ook zin om eens een kijkje te nemen bij de Tilburgse Operette Vereniging, of is uw interesse gewekt? Neem een kijkje op www. detov.nl De contributie bedraagt 12,50 euro per maand. En ook bij deze vereniging geldt: men kan nog (actieve) leden gebruiken. 7

8 We willen niet groter groeien Jaap van Loon In enkele weken tijd is midden in Moerenburg een enorm bouwwerk verrezen. Het is de uitbreiding van manege Hooijen, waardoor het zijaanzicht na ruim vijftig jaar drastisch veranderd is. Hier blijft het bij, stelt eigenaar Kees Hooijen ons meteen gerust. Niemand hoeft bang te zijn, dat we onze manege nog groter maken, of dat we onze werkwijze gaan veranderen. Al sinds 1957 is de manege niet meer weg te denken uit Moerenburg. Vader Cees startte toen niet alleen de manege, maar trok er ook met koetsen en later huifkarren op uit. Zijn paarden waren voor hem heilig. Ook als ze te oud waren voor het werk, konden ze bij hem rekenen op een onbezorgde oude dag. Zoon Kees (38) heeft dezelfde instelling: Ik handel niet in paarden! Voetbal Kees was een jaar of elf, toen hij interesse in paarden kreeg. Ik voetbalde toentertijd liever, omdat dat een echte teamsport is, geeft hij ronduit toe. In die tijd kwam er in een keer een hele ponyclub over naar onze manege en die bracht niet alleen een aantal pony s, maar ook een brok gezelligheid mee. Ik ben toen ook steeds meer gaan rijden. Met mijn witte pony bracht ik het tot Nederlands Kampioen. Maar ja, toen ik 15 was, kon ik hier in het eerste elftal van Were Di gaan voetballen. Kees voetbalde later ook nog eens 7 jaar in het eerste elftal van TSV Longa. Hij studeerde aan de HEAO, maar begon in 98 ook steeds meer op de manege te helpen. Sinds 10 jaar is hij nu officieel eigenaar van Horeca Manege Hooijen. Uitbreiding Ruim 7 jaar geleden dropte Kees zijn eerste plannen voor uitbreiding van zijn manege bij de gemeente. We hebben hier alleen maar een rijhal van 30 x 15 m. Suzan en Kees 8

9 Die is heel vaak te klein voor de lessen, omdat er teveel ruiters gebruik van moeten maken. Zeker als het slecht weer is, willen ook onze pensionklanten binnen kunnen rijden. Mooi dus, als we een grotere rijhal ernaast konden zetten. Ik kreeg bij de gemeente echter geen enkele medewerking. Ik vermoed, omdat er toen ook sprake was van woningbouw in Moerenburg, denkt Kees. Dankzij de hulp en inzet van de gemeentelijke gebiedsmanager Paul van Hoessel konden uiteindelijk de uitbreidingsplannen wel de goedkeuring van de gemeente krijgen, vanwege de inpassing in de ontwikkelplannen van Moerenburg. Het kostte Kees heel veel overleg met de gemeente over allerlei details, maar over enkele maanden staat er dan ook wat! De nieuwbouw omvat een rijhal van 20 x 40 m. met daarbij 11 stallen en een foerageruimte. Het parkeerterrein wordt uitgebreid met 34 parkeerplaatsen, een halfronde op- en afrit en een heg aan de straatkant. Rondom het complex wordt een houtwal van 4 meter breed aangelegd van struiken en bomen die kenmerkend zijn voor de flora van Moerenburg. Als de grondaankoop en ruil ook nog lukt, krijgt hij links naast de manege nog een 1 hectare weiland erbij. Formule De nieuwbouw is gemaakt van prefabmaterialen. Vandaar ook, dat het gebouw er zo snel stond. De zijwanden maken een gemetselde indruk, maar bestaan uit grote betonplaten. Dat geldt ook voor de wanden langs de hoefslag en de stallen. Sterk en onderhoudsvrij. 9 Nu de nieuwbouw er staat begint de afwerking. Ik ben er best trots op, dat ik dat helemaal zelf samen met een aantal klanten ga doen. Ik heb genoeg mensen, van stratenmaker tot elektricien, die komen helpen! glundert Kees. Daarmee komen we meteen op de unieke formule die de manege van Hooijen tot iets heel bijzonders maken in de hippische wereld. De echte Brabantse gemoedelijkheid straalt er van af. We vormen inderdaad een heel hechte gemeenschap. Samen met de klanten runnen we de manege. Ik heb zeker 15 vrijwilligers die van alles doen. Doordat de pensionklanten zelf zorgdragen voor het schoonhouden van de stallen, kopen van het voer en verder alles zelf regelen wat hun paard nodig heeft, kan ik de prijzen laag houden, legt Kees uit. Bij ons is het gewoon gezellig en de mensen hebben veel voor elkaar over. We hebben zeker geen wedstrijdmanege en dat verandert ook niet als de nieuwe binnenbak straks in gebruik is! Voorbeeld Een goed voorbeeld van die saamhorigheid vormt zijn vriendin Susan Bok die al jarenlang actief is op de manege. Met haar diploma Basisinstructeur van de KNHS geeft ze graag les. Zelf rijdt ze bijna Z-dressuur. Haar vader Joost is voorzitter van Ponyclub De Hoefslag die op de manege gevestigd is. In de winter organiseert deze club maandelijks een onderlinge wedstrijd. Een mooie traditie is ook, dat wekelijks de beide families een keer samen eten, waarbij alle taken spontaan worden opgepakt. Gemoedelijkheid staat bovenaan. Daar drijft ook het horecagedeelte op. Het Bruin Café gaat alleen op afspraak open. Kees: Ik kijk wel wat er binnen komt. Het moet wel leuk blijven. Vaak heb ik nu groepen, die mijn tractor met nostalgische tram als taxi gebruiken. Ik haal ze op, regel een leuke avond met bijvoorbeeld een barbecue en breng ze weer terug. Waarom een tractor en geen paarden ervoor? Voor velen gaat dat toch echt te langzaam

10 Natuurontwikkeling Moerenburg van start Gelijktijdig zullen een aantal verwaarloosde plekken worden opgeruimd en opnieuw aangeplant. Bestaande oevers worden opgeschoond en verfraaid. Er zullen kikkerpoelen en wandelpaden worden aangelegd. Corin Sweegers Op 29 november is er een begin gemaakt met de werkzaamheden voor de natuurontwikkeling in Moerenburg. Na vele jaren van plannen maken, is het dan toch zover. In opdracht van de gemeente Tilburg en Waterschap de Dommel zal in totaal ca. 20 hectare nieuwe natuur ontwikkeld worden. Dat gebeurt in vijf fasen vanaf eind november tot eind juli Fase 1: Nabij de visvijver, beter bekend als De Lange Jan Deze werkzaamheden zullen afhankelijk van het weer, duren tot eind december Fase 2: nabij de Voorste Stroom Deels zullen er meanderende stukken worden aangelegd en de bestaande rechte delen worden gedempt. De oevers zullen breed worden aangeplant. Het grootste verschil zal gemaakt worden tussen de Koebrugseweg en de Baksche Venseweg, op de weilanden die nog onderdeel zijn van de huiskavels van vooral Kees Fonken. Tevens zullen nieuwe wandelpaden worden aangelegd. Eind februari moet dit werk zover gereed zijn. Fase 3: nabij de Korvelse Waterloop De Korvelse Waterloop is de afwatering tussen de Moerenbugrseweg en de Koebrugseweg die voorzien is van een stalen damwand. Een deel van de damwand-profielen, voorbij de betonnen brug gezien vanaf de Moerenburgseweg, zullen verwijderd worden. De oevers zullen daarna worden aangeplant. Men hoopt eind juni zover te zijn. Fase 4 en 5: betreft de Zwarte Rijt. Het watertje dat vanaf het spoor, dwars door de huiskavels van Harrie van Gorkum (net voorbij Manege Hooijen) en aan de andere zijde van de Broekstraat doorloopt. Ook hiervan zullen de oevers worden 10

11 aangepakt, maar het gebied zal niet worden opengesteld. Dit werk zal in 2011 worden uitgevoerd. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Joost Verschuren, projectleider van de gemeente Tilburg. Hij is bereikbaar op of per joost.verschuren@tilburg.nl Tijdens de werkzaamheden is toezichthouder van de gemeente Tilburg Ron van Gorp. Hij is bereikbaar op nummer Deltaplan: Overige werkzaamheden Vanuit het Deltaplan het Groene Woud, Moerenburg-Heukelom zijn de werkzaamheden op 6 november al begonnen. De Boer zoekt Buur-dag was hiervoor het startsein. Toen werden al bomen en struiken geplant in natte hoeken van landbouwpercelen aan de Oisterwijksebaan (langs het zandpad). Dit Deltaplan loopt parallel aan dat van de gemeente Tilburg i.s.m. Waterschap De Dommel. Het betreft ook weer net andere plekken In Moerenburg. Bovenstaande fasen zijn gefinancierd vanuit de Gemeente Tilburg en de Provincie Noord Brabant. Het Deltaplan is één van de vier pilots die momenteel in Nederland uitgevoerd worden en wordt gefinancierd vanuit het Rijk, via het voormalige ministerie van VROM. Op een informatieavond in november bij Mie Pieters werd de deelnemers van het Deltaplan, de grondeigenaren in het gebied, nadrukkelijk meegedeeld dat de werkzaamheden binnen het Deltaplan door de bezuinigingen geen gevaar zullen lopen. De contracten voor kikkerpoelen, houtwallen, bloemrijke stroken, enzovoorts, worden voor minimaal zes jaar vastgelegd, met een uitloop voor kikkerpoelen van 30 jaar. Op 6 november is een begin gemaakt met de uitvoering van het Deltaplan. Word fan van Moerenburg-Heukelom Als u op de hoogte gehouden wilt worden van de werkzaamheden en ontwikkelingen van het Deltaplan kunt u zich aanmelden als fan van Moerenburg-Heukelom. U wordt dan ook gevraagd om zelf mee te denken en mee te doen om het gebied nog aantrekkelijker te maken en te houden. U kunt zich opgeven bij: Deltaplan voor het Landschap, p/a Dienst Landelijk Gebied, t.a.v. Marjon Heringa-Grakist, Antwoordnummer 54008, 5004 VB Tilburg. Geef bij uw aanmelding meteen even aan waar uw interesse naar uit gaat en of u ook actief wilt helpen met het onderhoud aan landschapselementen. Ook kunt u via deze aanmelding aangeven of u bereid bent een financiële bijdrage te leveren aan het Streekfonds Het Groene Woud ten bate van Moernburg-Heukelom. Kijk voor meer informatie op 11

12 Sociale cohesie en de leefbaarheid in de wijk onder druk? Halverwege de maand november ging de kogel door de kerk: de bezuinigingen op het bewonersbudget - beter bekend als Verrijk je Wijk zijn een feit. De actie die door de Buurtraad Armhoefse Akkers is gevoerd - in samenwerking met alle andere wijk-, buurt- en dorpsraden die Tilburg rijk is - om de gemeenteraad op ander gedachten te brengen, heeft helaas niet het gewenste resultaat gehad. Er is overleg gevoerd, er zijn brieven verzonden aan vertegenwoordigers van de politieke partijen en er is gebruik gemaakt van de mogelijkheid om ons bezwaar mondeling kenbaar te maken tijdens een zitting van de Raadscommissie Maatschappij. Het heeft, zoals gezegd, niet mogen baten. De middelen zijn bedoeld om, zoals dat zo fraai heet: De sociale cohesie en leefbaarheid in de wijken te verhogen. U mag zelf beslissen of u daar behoefte aan heeft, denk aan: straatfeesten, bijeenkomsten voor ouderen, het knotten van de wilgen in Moerenburg, Tussen de schuifdeuren, Kinderatelier, lichtjestocht, straatspeeldag, enz. Het gevolg van de bezuinigingen is dat vanaf 1 januari 2011 in plaats van ongeveer ,- euro nog maar 3.364,- euro beschikbaar is. U leest het goed: de Armhoefse Akkers ontvangt vanaf volgend jaar nog maar 25% van de oorspronkelijke subsidie om in de toekomst vergelijkbare activiteiten in de buurt te bekostigen. Er mag op z n minst een dik vraagteken gezet worden bij dit besluit van de gemeenteraad. Iedereen begrijpt weliswaar dat in tijde van schaarste de broekriem aangehaald moet worden, maar besturen is ook keuzes maken. De keuze die de gemeenteraad maakt, is echter des te opmerkelijker daar ze in de nota Doorontwikkeling Wmo naar een wijkgerichte aanpak onder andere de volgende uitspraken doet. Citaat: De gemeente Tilburg gaat graag de uitdaging aan om betrokkenheid van burgers te vergroten, een beroep te doen op kwaliteit en inzet van mensen, inzet van vrijwilligers, het stimuleren van betrokkenheid op de eigen wijk en de bewoners in die wijk. Participeren draagt bij aan zingeving en welzijn( ) En: ( ) Welzijn krijgt in onze visie meer dan voorheen de positie om te voorkomen dat mensen in de zorg terechtkomen. Daarbij ook een oproep: In iedere wijk hebben wij de ambitie om 50 wijkbewoners bij het wijkteam te betrekken als Wmo-wijkambassadeurs. Onze verwijzing naar deze nota tijdens de zitting van de Raadscommissie Maatschappij heeft er misschien toe bijgedragen dat de belangenvertegenwoordigers van de wijken betrokken worden bij de vormgeving van dit beleid. De gemeenteraad heeft namelijk een motie van deze strekking aangenomen. Wat daar precies van te verwachten valt, is in dit stadium nog niet te voorspellen. Consequent zou zijn, dat er ook middelen beschikbaar komen 12

13 moeten doen. Een troost is dat we over de afgelopen zes jaar enige reserves hebben opgebouwd en over een bescheiden eigen vermogen beschikken. Dat zetten we zorgvuldig in. om mensen te stimuleren zich actief in te zetten in de wijk, waarbij de kosten van de activiteiten (gedeeltelijk) vergoed worden. Voor de goede orde: denk daarbij vooral niet aan straatfeesten. Wat zijn nu de consequenties voor de Armhoefse Akkers? Simpel gesteld: we zullen het in de nabije toekomst met minder geld Wat zou u kunnen doen? Kom naar voren als u goede voorstellen heeft om de sociale cohesie en leefbaarheid in de Armhoefse Akkers te verhogen. Laat van u horen. Wij zullen proberen u daarbij te ondersteunen. Namens de Buurtraad Armhoefse Akkers, Paul Weide, penningmeester Met mijn kont in het weiland en mijn kop in de stad Judith Doljé De bouw aan De Werf vordert gestaag. Van de eerste fase van de bouw zijn de contouren inmiddels goed te zien. Maar ook de tweede fase komt langzaam in beeld. Wie zouden hier komen wonen, op deze nog kale vlakte? En waar lopen ze allemaal tegen aan? Maak kennis met Fred en Yvonne, toekomstige bewoners van De Werf, nieuwe bewoners van onze wijk. Fred (53) is leraar management en organisatie aan het Cobbenhagen Lyceum in Tilburg en Yvonne (57) werkt als beleidsmedewerkster Welzijn bij de gemeente Dordrecht. Beiden kennen de wijk goed van vroeger. Yvonne is geboren in de Koopvaardijstraat, heeft een aantal jaren in de Jan van Beverwijckstraat gewoond en was een leerling van het Willem II college. Fred heeft in zijn studententijd op kamers aan de Spoordijk gewoond. Fred en Yvonne Koopcontract Eind juni 2010 tekenden zij het voorlopige koopcontract voor een huis van de tweede fase van de bouw, een project van circa dertig huizen. Zij kozen voor een hoekhuis in een rijtje van acht. Met de bouw wordt pas gestart op het moment dat 70% van deze huizen is verkocht. Sinds oktober is bekend dat er voldoende kopers zijn. Ieder moment kan nu het bericht van de notaris bij Yvonne en Fred in de bus vallen om het definitieve koopcontract te komen 13

14 ondertekenen. De koop is een feit! Nieuwe buren Al snel na het positieve bericht van de makelaar, ontmoetten zij hun toekomstige buren. Op initiatief van één van de kopers is het hele rijtje op een zondagmiddag in Zomerlust neergestreken om kennis met elkaar te maken. Het werd een gezellige en levendige bijeenkomst. Tips over keukens en badkamers vlogen over de tafel en ideeën over de verschillende erfafscheidingen werden uitgewisseld. Sinds die middag mailen ze elkaar geregeld over allerlei zaken betreffende de bouw. Iedereen is zo enthousiast en verheugt zich er echt enorm op om hier te komen wonen, zegt Yvonne. We kunnen bijna niet wachten. Allemaal opties Het huis is nu dan wel praktisch gekocht, maar indeling, keuze van keuken en sanitair, een eventuele uitbouw zijn allemaal zaken waar een beslissing over genomen moet worden. Ook een garage behoort tot de wensen. Binnenkort hebben ze een vervolggesprek bij een keukenbedrijf. We zijn een heel eind, maar de prijs is nog een puntje. En het meerwerk voor de aannemer moet snel eens besproken worden. Maar dan moeten we wel weten hoeveel stopcontacten we waar willen hebben. Kortom, Fred en Yvonne hoeven zich voorlopig niet te vervelen. Zand Als je de kavel ziet, is het nog moeilijk voor te stellen dat hier omstreeks januari 2012 een nieuw huis staat. Het is nog niet meer dan een stuk zand met wat hoekmarkeringen. Zo niet voor Fred en Yvonne. Kijk, hier komt onze veranda. Daar zitten we s avonds met een wijntje. En wat vind je van het uitzicht? Het uitzicht is inderdaad heel leuk. Het is één van de redenen dat zij voor deze locatie hebben gekozen. Maar ook de gunstige ligging van de wijk spreekt ze aan. Met mijn kont in het weiland en mijn kop in de stad, zoals Yvonne het verwoordt. Voor ze hier wonen, zullen er echter nog de nodige werkzaamheden verzet en vele beslissingen en hobbels genomen moeten worden. Misschien een goed idee om over een paar maanden weer eens poolshoogte te gaan nemen. (wordt vervolgd) 14

15 Kerstsfeer Judith Doljé De eindejaarsfeesten laten zich steeds minder gemakkelijk negeren. Ook in onze wijk duiken de laatste jaren gigantische kerstbomen op in het straatbeeld. Huis en tuin lijken steeds uitbundiger versierd te worden en uitnodigingen voor straat-kerstborrels vallen in de bus. Wat vindt ons buurtpanel van deze ontwikkelingen? Versieren en borrelen we volop mee in de wijk, vieren we Kerst het liefst alleen in kleine kring of ontvluchten we de kerstsfeer? Stelling: Kerst is een goede gelegenheid om huis en wijk te versieren en de contacten met de buurt te verstevigen. Tja, er zal wel volop geborreld en zo worden, maar ik merk daar eigenlijk niet veel van. Dat ligt ongetwijfeld aan ons, omdat we met de kerstdagen naar familie gaan of de familie naar ons komt. En oud en nieuw blijven we ook niet zo vaak thuis. Versiering is voor ons iets dat tot binnen beperkt blijft. Ik zie hier nog geen kerstmannen met slee op het dak of ijspegels langs de dakrand. Van mij mag het allemaal, maar niet aan mijn eigen huis! vindt Arnoud-Jan Bijsterveld. Blijf jezelf Ik vind helemaal niks van kerst, zegt Marion Van Berge Henegouwen. Geen tijd om anders te leven dan anders. Gezelligheid creëren is nooit weg dus nu ook niet. Maar als dat voor mensen betekent, dat ze zich ellendig voelen in die dagen, is dat niet prettig. Mijns inziens is het maar een idee dat je de kerstdagen op een bepaalde manier moet door brengen. Voel je vooral vrij en doe ermee wat jou past. Blijf bij jezelf ook al is dat soms moeilijk. 15 Huislijke kring Vanuit mijn culturele traditie vier ik Kerst in de contemplatieve sfeer; met goede muziek dito boek, wat spelletjes, een goed glas wijn en vooral in huiselijke kring. Dit samen met degenen die me dierbaar zijn, verdeeld over de kerstdagen. Een mooie wandeling (liefst een witte natuurlijk) hoort daar bij als het weer dit toestaat, vindt Lies Schuurman. Geen behoefte dus om met de (prettige) buurtgenoten borrels te drinken. Ook zeker geen behoefte om mijn huis op te leuken. Die commercie komt bij ons niet binnen (en buiten). Wel zou ik het zeer sfeervol en toepasselijk vinden als in de omgeving van de zogeheten sofabank (Armhoefse Akkers Een dorp in de Stad) in het parkje op de hoek van de Gerard van Swietenstraat met de Ringbaan Oost een mooie reeds bestaande boom, versierd met ledlampjes volgend jaar onze wijk zou verrijken. Iedereen uit onze wijk kan daarvan dan genieten.

16 Uitnodiging KERSTMARKT ARMHOEFSE AKKER De leerlingen, leerkrachten en het oudercomité van Basisschool Armhoefse Akker nodigen u van harte uit op: Woensdag 22 december uur Onze school is helemaal in kerstsfeer en overal is er wat te doen. Er staan marktkramen waar kunststukken, knutselwerken en kerstdecoraties gemaakt door leerlingen en andere mensen te koop worden aangeboden. U hoeft ook niet alleen rond te lopen. We hebben allerlei activiteiten en optredens georganiseerd voor jong en oud. Met onze kerstmarkt willen we geld inzamelen voor onze zusterscholen in de provincie Same in Tanzania. De kinderen daar hebben heel erg weinig. Ze zitten opgepropt met drie- en achter in een lesbank, hebben bijna geen lesmateriaal of andere spullen. Ze willen net als wij - heel graag naar school om te leren! 16

17 Prettige feestdagen De nieuwe man in opkomst van de Partij van de Arbeid, Lodewiijk Asscher, wethouder in Amsterdam, zegt dat de burgers van zijn stad weer snakken naar gewoon burgermansfatsoen in het publieke domein. Vrij vertaald: de grenzen van het onfatsoen zijn ondertussen wel weer voldoende verkend en het wordt zo langzamerhand weer eens tijd om de klok terug te zetten naar de tijd van normale omgangsvormen. Velen onzer denken hierbij terug aan de jaren vijftig toen geluk en burgermansfatsoen nog heel gewoon was. Lange tijd is deze periode in de verdomhoek geraakt, maar dat lijkt nu voorbij. Fatsoen moet je doen, zei de vorige premier en niemand kijkt meer van dit adagium op. In onze wijk komen wij schôn en lilluk in het publieke domein tegen, maar het goede voert nog altijd de boventoon, houwen zo! We willen iedereen bedanken voor de bewezen diensten in het afgelopen jaar. We wensen de bezorgers, lezers, adverteerders en bewoners van de Armhoefse Akkers heel fijne, gezellige, vreedzame feestdagen toe. We wensen iedereen natuurlijk een enorm goed begin van De redactie van de buurtkrant Of je nu lang of kort in de wijk woont, een stukje recente wijkgeschiedenis moet je toch wel een beetje kennen nietwaar? Wat stond er in de buurtkrant van zo n 25 jaar geleden? Wat waren de actuele onderwerpen waarover geschreven werd? De oude jaargangen van de buurtkrant zijn inspiratie voor een terugblik, inmiddels zijn we in het jaar 1986 beland. IN HET ZONNETJE Onder deze titel wordt in de buurtkrant van juni/juli 1986 afscheid genomen van een drietal redactieleden van de buurtkrant: George Bedaux, Hanneke van Overbeek en Christel Stommel. Wonen zij nog steeds in de buurt? Volgen zij de verrichtingen van de huidige redactie nog? De schrijver gaat verder in zijn stukje: Mede daardoor bestaat de buurtkrant nu al weer 10 jaar én is de kwaliteit enorm vooruitgegaan aldus 17 bevoegde outsiders. Komen we er zo toch achter dat de buurtkrant komend jaar 35 jaar bestaat: reden voor een feestje? In het septembernummer van dat zelfde jaar lijkt de positieve stemming ineens gekeerd te zijn. Onder de titel GELDNOOD en BUURTKRANT wordt de volgende inleiding gemaakt: Op het gevaar af dat de lezer dezes zijn emoties straks niet meer in bedwang kan houden, moeten we u toch kond doen

18 uitstekende verzorging..). Maar ook onze advertentie-opbrengsten mogen er zijn: de buurtkrant is blijkbaar aantrekkelijk om in te adverteren! Maximaal éénderde deel van het aantal pagina s van de buurtkrant wordt ingevuld met advertenties. Deze opbrengsten maken het mede mogelijk om een buurtkrant van enige omvang te maken. Ter vergelijking: in de jaren 80 werden er zo n 12 tot 14 pagina s per nummer gevuld en nu ligt het gemiddelde al snel op 32 tot 36 pagina s. van een droeve tijding. De periodiek die u nu onder ogen heeft wordt serieus, in de huidige vorm, in haar bestaan bedreigd. De trouwe lezer heeft wellicht al bemerkt dat we wat zuiniger met papier zijn geworden. Waar mogelijk bezuinigen we op de omvang van het krantje, we laten zelfs nu en dan een krantje vervallen. Het artikel uit 1986 eindigt met: De buurtkrant in geldzorgen. Dat betekent ook dat we niet weten wanneer we weer zullen verschijnen. Misschien in oktober, anders in december. Het hangt af van de komende rekeningen!. Laat ik u meteen geruststellen. Ondanks dat er wederom gemeentelijke bezuinigingen aan de orde zijn, zal de buurtkrant medio januari 2011 gewoon weer bij u op de deurmat vallen! Budget voor een feestje in verband met het 35-jarig bestaan van de buurtkrant hoeft u echter gelet op de bezuinigingen waarschijnlijk niet te verwachten! Maar een extra feestelijk nummer (?...) Wat blijkt? De bezuinigingen van de jaren 80 hebben zo haar effecten op het budget voor de buurtraad. En de grootste slokop van het budget van de buurtraad blijkt toch de buurtkrant te zijn. En dat terwijl de wijk fors groeit in die tijd, waarin overal gebouwd wordt bijvoorbeeld in de Jan van Beverwijckstraat en in de St. Josephstraat op het voormalige terrein van Cash & Carry en de oplage van de buurtkrant dus flink omhoog gegaan is! Om als buurtkrant tien keer per jaar te kunnen verschijnen, gaat nog steeds een groot deel van het budget van de Buurtraad naar dit krantje. Voor het overige zijn we kien op de kosten, onderhandelen we met de drukker, kopen we onze schrijfblokken zelf, vergaderen al jaren bij Corin thuis (met een 18

19 Schilderen met bomen Lout Donders Blij dat ik laatst een elektrisch massagekussen heb aangeschaft. Na een halve dag graven en planten in Moerenburg, geen rug meer over. En dan te bedenken dat beroepsmensen op een dag 800 planten doen, met zijn tweeën. Maar het was een bijzondere belevenis en stoer om tegen iedereen nonchalant te kunnen zeggen: Ik? Ik heb in het weekeinde een bos geplant. Het was op de dag dat tientallen vrijwilligers het Moerenburg-vuil opruimden. Die waren goed geluimd, want er lag aanzienlijk minder dan andere jaren. Helaas, pindakaas: schone schijn. Dit keer was het slechts een half jaar geleden dat er werd schoongemaakt, logisch dat er dan minder ligt. Dus niet te optimistisch over de afval strooiende medemens. Te laat om mee te gaan vuilruimen, werd het een bosje planten bij van Gorkum achter. Een lief driehoekje omgeploegde, vette, dampende aarde lag in de stralende ochtendzon te wachten. Onder toeziend oog van Emile Rijken van Brabants Landschap sloegen we met een man of vijf de hand aan de schop. Kuiltjes graven, niet te diep, netjes in rijtjes. En daarna planten: eiken, berken, hazelaar en kleiner spul. Je moet als het ware schilderen met bomen, tipte Emile ons met een vrolijke glimlach. Een zin om langzaam nog eens op je lippen na te proeven:.schilderen met bomen. Zo poëtisch heb ik noeste handarbeid nog nooit beschreven gehoord. We voelden ons kunstenaars. De schop was ons penseel, de bomen en struiken ons palet. En onder onze vingers ontstond een schilderij dat er nu nog wat frêle en dunnetjes uitziet. Maar dat zich in de loop van de tijd zal ontwikkelen tot een verrassende oase in kleur en geur. Mijn leven lang zal ik hier trots voorbij lopen. Wat op de handenarbeidlessen en menige teambuilding of heisessie nooit lukte, ligt zich hier nu in het landschap te koesteren. Te zien voor iedereen die er langs kuiert. Ons levend schilderij op een kleine spie, midden in Moerenburg. Bomen in het midden, struiken eromheen, ingeklemd tussen een weiland en de Zwarte Rijt. Even hadden we het erover dat we ons kunstwerk moesten signeren, bijvoorbeeld met een bordje met onze namen of zo. Maar daar zien we vanaf. Wij weten waar het is en we vertellen het iedereen die we daarmee naartoe slepen. Zere rug, dat wel van het schilderen, maar het geeft vooral een trots en ontroerend gevoel. Trots omdat we het in n kleine dag geklaard hebben. Ontroert omdat als wij er ooit niet meer zijn, ons schilderij gewoon door gaat. Seizoen in, seizoen uit. Jaar in, jaar uit. Tot in de eeuwigheid. Of zo. 19

20 Drie-Koningen-zingen in de Pelgrimhoeve Op dinsdag 6 januari zijn de Drie Koningenzangers weer van harte welkom in de Pelgrimhoeve om tussen en uur op te treden op het podium. Je kunt meedoen met een lied of muziekstuk, dat je ook door de straten van de wijk hebt gezongen of juist alleen hebt ingestudeerd om mee te doen aan de VVVcompetitie. Je moet wel op tijd binnen zijn en ingeschreven hebben, om mee te kunnen doen aan deze competitie. Iedere deelnemer wordt in de Pelgrimhoeve sowieso beloond met een koek en beker chocolademelk voor de deelname. Een koek met daarin een pit - een heel oud gebruik met drie-koningenzingen - geeft weer recht op een extra prijsje. Of het nu goed of slecht is, of je nu wel of niet kunt zingen of dansen, jong of oud bent. Doe mee! Tevens ding je mee voor de prijs van de stadswedstrijd die elk jaar wordt uitgeschreven door het VVV. Het VVV stelt altijd prijzen per locatie ter beschikking voor zowel de beste eenling, duo en groepen. Vanuit de Pelgrimhoeve wordt ook dit jaar een wisselbeker ter beschikking gesteld aan de allerbeste deelnemer en dat wordt door een aparte jury beoordeeld. Liedjescafé héééél gezellig! Zaterdag 6 november werd al weer het vijfde Liedjescafé van De Slabbers gehouden en ofschoon het iets minder druk was dan andere jaren was het weer een oergezellig muzikale happening. Onder begeleiding van de altijd enthousiaste pianist Rick Schilders werden nostalgische smartlappen en evergreens gezongen door buurtbewoners met familie en vrienden. 20 Dankzij Verrijk je Wijk konden De Slabbers wederom iedereen gratis entree bieden en de aanwezigen trakteren op een hapje tussendoor. Gelet op de vele positieve reacties kunnen De Slabbers weer terugkijken op een geslaagd Liedjescafé. De foto s van deze avond zijn te vinden op Jos Parren

21 21

22 Creatieve mensen gezocht voor het Kinderatelier! Inmiddels loopt het vierde seizoen van het Kinderatelier in onze wijk. Tientallen kinderen hebben al bijna veertig woensdagmiddagen druk geknutseld, gekookt, gedanst en proefjes gedaan. Op het moment zijn we bezig met het samenstellen van de Kinderateliermiddagen voor komend voorjaar. Vind je het leuk om zo n middag te verzorgen voor de kinderen uit de wijk, laat het ons dan weten. Er is hulp en ondersteuning, dus je hoeft het niet alleen te doen. We zijn op zoek naar mensen die iets creatiefs kunnen en dit samen met kinderen willen doen op één woensdagmiddag. Het kan van alles zijn op knutselgebied. In ieder geval zoeken we ook iemand die een technische middag wil verzorgen. Maar ook andere ideeën zijn welkom. Vooral voor de kinderen van groep 1 t/m 3. Heb je zin of wil je meer weten, mail dan naar: i.vankasteren@worldonline.nl Groeten van de organisatie van het Kinderatelier, Roos van Esch en Ineke van Kasteren Weer Lichtjesfeest in de Piushaven Op vrijdagavond 17 december is de Piushaven het decor voor de 8 e editie van het Lichtjesfeest. Rondom de korte arm van de Piushaven is er van tot uur een sfeervol programma met een kinder-lichtjesstoet vanuit Jeruzalem, een drijvende Lichtjesparade met door kinderen gebouwde drijvende lichtobjecten, straattheater, koren, dans en een circusact. Het thema is dit jaar: Dickens op z n Tilburgs. 22

23 Het programma op de Hopliedenkade en Vendelierpark omvat o.a. zang van de Leyezangers en Meepesaant, straattheater door ROC-studenten en een spectaculaire afsluitende circusact in de lucht. Er is samenwerking gezocht met L Avventura, de Kwekerij, het ROC (studenten van de afdeling Kunst Cultuur en Media) en studenten van de circusopleiding. In het ruim van enkele schepen is een binnenprogramma. Luister daar naar korte voorstellingen van de verhalenvertellers Line van den Hout en Maarten Wagemakers of doe mee met het Tilburgs dictee van Petra Robben. Verder is er een schaapherder met echte schapen en een pannenkoeken-brandweerauto om de sfeer te verhogen. Bezoekers worden uitgenodigd in Dickenssfeer verkleed te komen. Natuurlijk kunt u ook gewoon een lampionnetje meenemen. Iedereen is welkom! Voor de leukste of mooiste verklede man, vrouw en kind én voor het mooiste lampionnetje zijn er leuke prijzen. Er is ook dit jaar weer gratis warme chocolademelk en glühwein. Het Lichtjesfeest begint met het feestelijk verwelkomen van de dappere winterse kanoërs van de Kano Club Tilburg. Sfeervol verlichte kano s en andere vaartuigen komen vanaf de Beekse Bergen naar de Piushaven gevaren. Op en rond het water zien we elk jaar meer lichtjes en versieringen verschijnen. Buurtbewoners kleden hun woning of schip aan met lampjes. Ook dit jaar roepen we bij dezen bewoners en bedrijven op om een lichtje bij te dragen. Zo maken we met zijn allen in de donkere dagen de Piushaven warmer en gezelliger! Extra activiteiten: Speciaal voor basisschoolkinderen het Kinderbouwproject drijvende lichtjesparade. Informatie: tel of rubeek@zonnet.nl. Workshop eenvoudig kleding maken in Dickensstijl op dinsdagavond 14 december uur bovenzaal Burgemeester Jansen. Informatie en opgeven bij Piet Hoofs, tel (vol is vol). Gratis kinderbouwpakket voor een mooi te versieren lantaarntje, af te halen bij tapperij Burgemeester Jansen aan de Piushaven (zolang de voorraad strekt). De organisatie van het Lichtjesfeest is natuurlijk weer in handen van vrijwilligersorganisatie Stichting Thuishaven Tilburg (STT). Vóór en dóór havenliefhebbers uit wijk en stad! Het Lichtjesfeest is mede mogelijk dankzij subsidies van Verrijk je Wijk Koningshaven, Stadspromotie Tilburg, en Piushaven, Levend Podium van Tilburg. 23

24 Natuurwerkdag in Moerenburg zeer geslaagd Op 6 november jl. werd in Moerenburg in het kader van de Natuurwerkdag zwerfvuil en illegaal gestort afval geruimd. Dankzij de hulpvaardige handen van 45 vrijwilligers uit de wijk Armhoefse Akkers en ver daar buiten kunnen we spreken van een zeer geslaagde actie. Ruim 120 vuilniszakken en stapels los vuil werden verzameld. Speciaal vermeld dienen te worden de bijzondere rotzooi: Een tweedeurs brandkast Een grote matras aangetroffen pal naast de snelweg Een compleet toilet s Morgens was er vanaf 9.30 uur inloop met koffie bij de waterzuivering in het tijdelijke bruine café De Worm. Onder het genot van koffie, thee en koek werd er gezellig bijgebuurt door vrijwilligers, buren en buitenlui. De werkgroep Behoud Moerenburg heette iedereen van harte welkom en gaf uitleg over de activiteit. Om uur werden de prikkers, handschoenen en afvalzakken uitgedeeld en kon iedereen in groepjes aan de slag in het aangewezen gebied. Door de grotere opkomst dan verwacht van vrijwilligers werd tot en met de Baksche Venweg en het gehele knooppunt de Baars de natuur van het zwerfvuil en illegale vuilstort ontdaan. Hoewel het kanaal aan beide zijden vanaf de Meijereibaan tot aan de Koningshoeve brug niet tot onze wijk behoort en zeker niet vanaf deze brug richting Beekse Bergen, werd ook dit gedeelte tijdens onze actie geruimd. De pauzeplaats was Manege Hooijen; daar werd genoten van de door Verrijk je Wijk beschikbaar gestelde koffie en thee en soep. De sfeer was gezellig te noemen en er werd volop gepraat vanachter de boterhammen. Je hoorde geregeld dat men het een leuke dag vond om op deze manier een zaterdag als deze in te vullen. Velen vonden het zinvol om samen een klus te klaren in de buitenlucht. Zelfs al is deze klus het opruimen van de rotzooi van anderen. Door het samen te doen werd dat zelfs nog leuk gevonden! De vrijwilligers werden dit jaar wederom bijgestaan door de beroepskrachten Ton Verhoeven van de afdeling Stadstoezicht en Erwin Lejeune van de Diamantgroep. Doordat het BAT een grote container beschikbaar had gesteld kon het verzamelde vuil onmiddellijk netjes opgeruimd worden en hadden de zondagswandelaars in Moerenburg geen last van de opgehaalde rotzooi. Dit jaar viel de Natuurwerkdag samen met Boer zoekt buurdag in Heukelom en Moe- 24

25 renburg. Een van de activiteiten bestond uit het in de grond zetten van erfbeplanting bij de boerderijen van Harrie van Gorkum en Kees Fonken. Dit gebeurde met behulp van een zestal vrijwilligers, drie leerlingen van het Odulphus die een maatschappelijke stage deden en het Brabants Landschap. De foto s staan in Het fraaie weer maakte het tot een plezierige dag met een zeer bevredigend resultaat. Hopelijk zijn er het volgend jaar op de eerste zaterdag van november weer zovele en enthousiaste vrijwilligers. Namens de Werkgroep Behoud Moerenburg Will van Sprang, tel Samenloop voor Hoop zoekt wandelaars Corin Sweegers In 2009 was in Tilburg de eerste editie van de Samenloop voor Hoop. 24 uur wandelen rond het Wilhelminapark om geld in te zamelen. Veel wijkbewoners liepen toen mee, daarom schenken we nu ook alvast aandacht aan dit initiatief dat op 28 en 29 mei 2011 weer in Tilburg gehouden zal worden. strijd tegen kanker te symboliseren. Het is zeer de moeite waard om aan dit initiatief een bijdrage te leveren. Krijgt u niet genoeg mensen bij elkaar, individueel inschrijven kan ook, maar gebruik maken van de buurtkrant om een oproep te plaatsen is ook een mogelijkheid. Eén op de drie mensen krijgt in zijn leven te horen dat hij kanker heeft. Samenloop voor Hoop zamelt daarom geld in voor KWF Kankerbestrijding. Hoe meer mensen mee lopen, hoe meer geld en hoe meer gezelligheid. Om vier uur start de eerste ronde. Deze wordt gelopen door survivors, mensen die hun strijd tegen kanker gewonnen hebben. Na de eerste gezamenlijke ronde, begint de uitdaging voor de wandelaars. Er wordt 24 uur lang gelopen in teams van gemiddeld tien tot vijftien personen die elkaar onderling aflossen, om zo de continue Wilt u meedoen, meestrijden? Meldt u dan aan via tilburg@samenloopvoorhoop.nl of neem een kijkje op de website Wilt u sponsoren of gewoon geld overmaken, dan kan dat op Rabobankrekening t.n.v. Samenloop voor Hoop Tilburg. Elke deelnemer betaalt 10, - euro, maar het mooiste is natuurlijk om als team zoveel mogelijk geld in te zamelen. Natuurlijk bent u op 28 en 29 mei ook van harte welkom als toeschouwer om de wandelaars aan te moedigen. U kunt dan ook een Kaars voor Hoop opdragen aan iemand uit uw omgeving die kanker heeft, heeft gehad of is overleden aan kanker. 25