Les 11 vir 10 Desember 2016

Transcriptie

1 Les 11 vir 10 Desember 2016

2 Gord dan soos n man jou heupe dan sal Ek jou ondervra, en onderrig jy My. (Job 38:3)

3 God het in 'n onverwagse en skouspelagtige wyse opgedaag na Elíhu se toespraak. God het met Job uit n stormwind gepraat. Hy het Homself aan Job getoon soos hy Homself aan Abraham Isak en Jakob getoon het (Genesis 15:1-6; 26:4; 32:24-32). God weet van die smarte van Sy kinders. Hy wil Homself persoonlik aan ons toon om ons lyding te verlig. Dit is waarom Hy net soos ons as 'n persoon gewandel het, Hy het soos ons gely en Hy het 'n "nuwe en lewende weg" geopen sodat ons Hom kan bereik (Hebreërs 10:20). Daarna het die HERE Job uit n storm geantwoord en gesê. (Job 38:1) Ongeag ons smarte, ons probleme, of wat ons ook al in hierdie lewe in die gesig staar, ons kan die versekering hê dat God naby is en dat ons Hom kan vertrou.

4 Wie maak die raadsbesluit daar tot duisternis met woorde sonder kennis? Gord dan soos n man jou heupe dan sal Ek jou ondervra, en onderrig jy My. God se eerste woorde aan Job klink nie baie bemoedigend nie: "Waarom praat jy sonder kennis? Hy het Job uitgedaag om Sy vrae te beantwoord. Terwyl Hy alreeds geweet het dat Job hulle nie kan beantwoord nie, hoekom het Hy hulle gevra? God se vrae is nie veronderstel om ons meer te laat weet nie. Sy vrae is so ontwerp dat ons kan besin sodat ons tot die regte gevolgtrekking kan kom. (Job 38:2-3) Wie het jou te kenne gegee dat jy naak is? (Genesis 3:11). Waar is jou broer Abel? (Genesis 4:9). Wat maak jy hier, Elía? (1 Konings 19:9). Saul, Saul, waarom vervolg jy My? (Handelinge 9:4).

5 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? [ ]Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot! (Job 38:4, 21) Job 38:4-7 Job 38:8-11 Job 38:12-15 Job 38:16-17 Job 38:18 Job 38:19-21

6 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? [ ]Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot! (Job 38:4, 21) Job 38:22-23 Job 38:24 Job 38:25-28 Job 38:29-30 Job 38:31-33 Job 38:34-35

7 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? [ ]Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot! (Job 38:4, 21) Job 38:36 Job 38:37-38 Job 38:39-40 Job 38:41 Job het verwag om antwoorde oor die rede vir sy ondergang te hoor. God het hom geleer dat hy nie in staat was om die antwoord te verstaan nie. Het Job die wonderlike daad van die skepping gesien? Kon hy sien hoe God in elke natuurlike verskynsel optree? God se vrae laat ons verstaan dat ons onkundig is aangaande die geskape wêreld. Hoe kan ek my Skepper verstaan as ek nie eens kan verstaan wat Hy geskep het nie? Dank God, want Hy het Homself in Jesus Christus onthul.

8 Job 39:1-4 Job 39:5-8 Die vlerk van die volstruis klap vrolik. Is dit n sagaardige vleuel en veer? (Job 39:13) Danksy die wetenskap kan ons 'n paar van God se vrae aan Job beantwoord. Nietemin, daar is steeds baie onbeantwoorde vrae. Ons kennis van die Skepping bly steeds baie beperk. Job 39:9-12 Job 39:13

9 Job 39:14-18 Job 39:19-25 Die vlerk van die volstruis klap vrolik. Is dit n sagaardige vleuel en veer? (Job 39:13) Job 39:26 Job 39:27-30 Hoe meer ons van die Skepping leer, hoe meer wonderlik en geheimsinnig lyk dit. Hoe verbaas maak die Skepping jou oor God se krag?

10 Hoekom het Hy die aarde en bome met lewende groen beklee, in plaas van met 'n donker, somber bruin? Is dit nie dat hulle meer lus vir die oog kan wees nie? En sal ons harte nie gevul word met dankbaarheid as ons die bewyse van Sy wysheid en liefde lees in die wonders van Sy skepping? Dieselfde kreatiewe energie wat die wêreld tot stand gebring het word steeds uitgeoefen in die handhawing van die heelal en die voortsetting van die bedrywighede van die natuur. Die hand van God lei die planete in hul ordelike optog deur die hemele. Dit is nie as gevolg van inherente krag dat die aarde jaar na jaar voortgaan met sy beweging om die son en die produsering van haar skatte nie. Die woord van God beheer die elemente. Hy dek die hemel met wolke en berei reën vir die aarde. Hy maak die dale vrugbaar en "gras om te groei op die berge;" Psalm 147: 8. Dit is deur Sy krag dat plantegroei floreer, dat die blare verskyn en die blomme bloei. Die hele natuurlike wêreld is ontwerp om 'n tolk van die dinge van God te wees. E.G.W. (Counsels to Parents, Teachers and Students, section 5, cp. 25, p. 185)

11 Toe het Job die HERE geantwoord en gesê: Ek weet dat U alles kan doen en geen plan vir U onuitvoerbaar is nie. Wie verberg die raadsbesluit daar sonder kennis? So het ek dan gespreek sonder om te verstaan, dinge te wonderbaar vir my, wat ek nie begryp nie. Hoor tog, en ék sal spreek; ek sal U ondervra en onderrig U my! Volgens hoorsê het ek van U gehoor; maar nou het my oog U gesien. Daarom herroep ek en het berou in stof en as. (Job 42:1-6)

12 Jesaja 6:5 Toe het ek gesê: Wee my, ek is verlore! Want ek is n man onrein van lippe en woon onder n volk wat onrein van lippe is; want my oë het die Koning, die HERE van die leërskare, gesien. Lukas 5:8 En toe Simon Petrus dit sien, val hy neer aan die knieë van Jesus en sê: Gaan weg van my, Here, want ek is n sondige man! Toe Job God beter verstaan het, was hy ook meer bewus van sy eie dwaasheid en sondigheid. Hoe meer ons van God leer ken hoe meer raak ons bewus van ons eie onwaardigheid, soos Jesaja en Petrus. Waarmee sal ek die HERE tegemoetgaan? (Miga 6:6). Waar is dan die roem? Dit is uitgesluit. (Romeine 3:27). Selfs vroom en opregte mense wat God vrees en van sonde wegbly het 'n Verlosser nodig. Ons enigste wyse reaksie voor God is om in stof en as te berou.

13 By diegene wat in die skaduwee van die kruis van Golgota wandel, sal daar geen selfverheffing en geen aanspraak op sondeloosheid wees nie. Hulle voel dat hulle sonde die lyding veroorsaak het, wat die hart van die Seun van God gebreek het, en hierdie gedagte maak hulle ootmoedig. Diegene wat die naaste aan Jesus lewe, sien die swakheid en sondigheid van die mens die duidelikste en hulle enigste hoop is op die verdienste van n gekruisigde en verrese Heiland. E.G.W. (The Great Controversy, cp. 27, p. 471)