t Knottekistje Contactorgaan van de familie Knot(t)nerus Nr 18 december 2010

Transcriptie

1 t Knottekistje Contactorgaan van de familie Knot(t)nerus Nr 18 december

2 In dit nummer: De voorzitter aan het woord. >> Het bestuur. In memoriam: Jotie Riphaagen. Familie berichten. De enquête tijdens de reünie gehouden. De financiën. Schrijver George K. Veel gulle gevers dit jaar. Bedankt allemaal!!! Hermann Knottnerus Meyer en Duderstadt. Een expositie. >> Nieuws over de Genealogie. Verslag van de reünie naar Baarn op 3 oktober Hieronder: Opening van de expositie van Hermann Knottnerus-Meyer in de Burgerzaal van het Raadhuis te Duderstadt. Op de achtergrond 2 van de schilderijen. >> Anneke Stempvoort- Knottnerus

3 VAN DE VOORZITTER: Er was eens. Dit is een bekende openingszin voor een ieder die wel eens een verhaal vertelt, dit is ook een onderwerp wat ons als bestuur bezig houdt. Een doel van de stichting is het behouden van informatie over en door leden van de familie Knot(t)nerus. Met het verstrijken van de tijd verdwijnen langzaam maar zeker ook de verhalen van familieleden. We zijn daarom op zoek naar mogelijkheden om deze waardevolle zaken te behouden. Elders in dit Knottekistje staat een stuk over de genealogie waar Nico in zijn vakgebied aandacht vraagt voor dit probleem. Tijdens de reünie gaf Nico een boeiende voordracht over de genealogie en daar haakte Bart Knottnerus met een leuke anekdote op in over een ontmoeting die hij had in een trein met iemand die weer een Knottnerus kende. We zijn op zoek naar dit soort verhalen, die we kunnen bewaren voor de volgende generaties. Wij zijn als bestuur ook Jotie Riphaagen dankbaar, zij heeft de basis gelegd voor het Knottnerus archief. Onze penningmeester Anno heeft in dit Knottekistje een interessant stuk geschreven over Hermann Knottnerus-Meyer die in 1929 zijn schilderkunsten mocht tonen in de raadzaal te Duderstadt. Ook vinden jullie in dit Knottekistje het verslag van de reünie. Het is een gezellige dag geworden, waar we onder een strak blauwe hemel de geheimen van de Oranjes konden bezichtigen. Met de combinatie van gezellig kletsen in de ochtend en de boeiende excursie in de middag, konden wij als bestuur terugkijken op een zeer geslaagde reünie. De foto s die onze webmaster Monika heeft genomen, leveren een mooi sfeerbeeld op van de deze reünie waar jonge en oudere Knotten zich goed geamuseerd hebben. Tijdens de reünie hebben we als bestuur de bezoekers gevraagd een enquête in te vullen, hoe zij deze dag ervaren hebben. De resultaten staan in dit Knottekistje en hebben ons veel informatie gegeven hoe men deze reünie heeft ervaren. Als bijlage hebben wij een nieuwe enquête bijgevoegd met een aantal vragen over de stichting,reünie,website en andere zaken die ons als bestuur bezig houden. We hopen met de uitkomst een beeld te krijgen of wij als bestuur zaken moet aanpassen in ons beleid. Ik wil u vriendelijk vragen deze enquête ingevuld naar mij terug te sturen (het adres staat vermeld op de enquête) of u kunt vanaf begin januari de enquête via de website digitaal versturen. Afgelopen maandag hebben mijn broer Hans en ik een bezoek gebracht aan onze oud tante Anneke Stempvoort- Knottnerus, (hiernaast ziet u haar foto) ze heeft de respectabele leeftijd van 99 en is nog bijzonder helder van geest. Ze vond het jammer dat ze niet meer bij de reünie aanwezig kon zijn maar was zeer geïnteresseerd over wie er allemaal op de reünie aanwezig waren. Uiteraard kan je met zo n leeftijd en met een goed geheugen

4 verhalen vertellen over verschillende familieleden uit het verleden en dat was een boeiende ervaring. Een boek bespreking, het begint bijna een vast onderdeel te worden in het Knottekistje. Dit keer heeft George W Knottnerus, een nieuw boek geschreven over 10 mei 1940, een beruchte dag in onze geschiedenis. Het lezen van een boek van een familielid is en blijft een unieke ervaring. De vaste onderdelen zoals de financiën, genealogie, gulle gevers en de burgerlijke stand staan allemaal weer in het Knottekistje en samen met de verhalen en de foto s hopen wij, als bestuur dat jullie weer veel leesplezier zullen hebben aan dit Knottekistje. Na nog een laatste oproep om de enquête en de gestelde oproepen uit de Knottekistje in te vullen en te beantwoorden, wens ik jullie namens het gehele bestuur fijne feestdagen en een mooi, gezond, veilig en gezellig 2011 toe. Rob Knottnerus STICHTING FAMILIE KNOTTNERUS Voorzitter: Rob Knottnerus Secretaris: Hans Knottnerus Penningmeester: Anno D.T. Knottnerus Bestuursleden: Nico M. Knottnerus Paul Knottnerus Webmaster Monika Knottnerus-Machala Sterkenburglaan 53, 3941 BC Doorn Commissie genealogie: Nico en Paul Redactie Knottekistje: Hans en Anno IN MEMORIAM JOTIE RIPHAAGEN In het begin van het afgelopen jaar bereikte ons het bericht dat Jotie (Johanna Gerritje) Riphaagen is overleden. Zij is geboren in Westerbork op 16 april 1925 en op 16 december 2009 overleden te Utrecht. Een aantal familieleden kende haar persoonlijk en velen van u herinneren zich Jotie Riphaagen van de reünies die ze bezocht, maar ook van de vermelding Archiefzaken in het Knottekistje. Zij heeft er met anderen voor gezorgd, dat ons archief is beschreven, zodat het ondergebracht kon worden bij Centraal Bureau voor Genealogie (CBG). Wij zijn zeer dankbaar voor haar werk voor onze familie, zowel de stichting als het archief!! We wensen haar naaste familie veel sterkte bij het verwerken van het verlies. Namens het bestuur.

5 BURGELIJKE STAND Alleen toegankelijk voor leden. UITSLAG VAN DE ENQUÊTE We hebben de deelnemers aan de reünie naar Baarn en Soestdijk elf vragen voorgelegd. Men kon daarop antwoorden met een waardering zwak, matig, voldoende of goed. We hebben gevraagd naar de indruk van de gehele dag; de bereikbaarheid; of de dag voldoende gelegenheid gaf tot het leggen van contacten; de zondag; de beide restaurants, het Paleis; of een excursie past in het concept van een reünie; de prijs kwaliteit verhouding, over de geschiktheid voor kinderen en of kinderen eventueel weer gratis mee moeten zouden kunnen. Naar aanleiding van de waardering van alle ingevulde formulieren, kunnen we de volgende conclusies trekken: Voldoende tot goed scoren de volgende onderdelen: De dag zelf; de bereikbaarheid; het feit of men voldoende contacten heeft kunnen leggen; de keuze voor de zondag; het paleis, een excursie op zich; de prijs en het feit dat de kinderen gratis mee kunnen. Matig tot voldoende waren de meningen over: De restaurants en dan met name over het feit dat we geen eigen besloten ruimte ter beschikking hadden en het feit dat de locatie( behalve het paleis) minder geschikt waren voor kinderen. Men mocht ook zelf verwoorden wat men vond. Hier werd gebruik van gemaakt en leverde ons aandachtspunten op, alsmede complimenten en suggesties. Positief: rondleiding was zeer interessant; heel origineel; gekozen voor de zondag vanwege de verkeersdrukte; enthousiast, hopen (klein)kinderen mee te krijgen de aanwezigheid van Mark Rutte.( Mark Rutte zat tijdens onze reünie in het restaurant te dineren.) Negatief: groepsfoto vooraf nemen; De Generaal weinig sanitair, klein en donker en luidruchtig; oranjerie bediening matig en te grote tafels; Oranjerie geen goede toiletten, slechte akoestiek; kinderen hoeven m.i. niet (totaal) gratis deel te nemen, een kleine bijdrage voor kinderen zou eerlijk zijn t.o.v. de kostenverdeling en kinderen tegen gereduceerd tarief Suggesties: een reisje in een stoomlocomotief (Rheden??); bij mooi weer naar buiten kunnen; zaterdag is ook goed; Oirschot heel leuk.

6 Speciaal door kinderen genoemd: Positief: heel leuk; oranjerie was heel leuk; het was heel gezellig. Negatief: te veel binnen; te warm; generaal krap; generaal donker; niet leuk want je moest stil zijn en je mocht nergens aan komen. suggesties: dierentuin; dierentuin. Iets met een stoomtrein.bij de organisatie van toekomstige reünie zullen we de uitslag van deze enquête uiteraard laten meewegen bij de organisatie daarvan. Uit het geheel mogen we concluderen dat het een geslaagde reünie was, dat we nog beter moeten wikken en wegen bij de keuze van de locatie en dat we nog meer rekening moeten houden met het feit dat er steeds meer kinderen meegaan. We danken iedereen die de enquête heeft willen invullen voor de medewerking. We hopen dat u allen de bij dit Knottekistje meegestuurde algemene enquête wilt invullen en naar ons wilt op sturen. We zijn erg benieuwd naar uw mening! Trouwens, u kunt de enquête ook digitaal invullen. Kijk op onze site! Het bestuur 10 mei 1940, de dag dat de moffen kwamen 10 mei 1940 is waarschijnlijk de meest beruchte datum in de Nederlandse geschiedenis. Mijn derde roman gaat over de aanloop tot, het verloop en de nasleep van die dag. Die noodlottige dag die het leven van de gewone man en vrouw zo drastisch veranderde. In het dagboek van mijn grootvader las ik zijn ervaringen aan de Grebbelinie in Hierin krijg je een goede indruk hoe de Nederlanders toen aankeken tegen de dreiging van de Tweede Wereldoorlog. Zowel regering als bevolking zagen het optimistisch in. Het zou zo n vaart niet lopen met die nazi-dreiging. De algemene verwachting was dat Nederland neutraal zou kunnen blijven net als in de Eerste Wereldoorlog. En mocht het toch onverhoopt misgaan dan hadden we onze waterlinie toch nog? De verhalen die mijn vader in zijn memoires optekende staan me helder voor de geest. Over spanning en verraad, het lot van onderduikers en Joden vertelde hij zijn leven lang als een van de ervaringsdeskundigen uit die roerige tijd. Maar ook werd mij hieruit duidelijk dat ondanks de verschrikkingen van de oorlog het gewone leven doorging. Men had lief, rouwde en trouwde en lachte. Misschien dat een schaterlach in een oorlog wel voor driedubbel telt. Een sprankje licht kan een heelal aan duisternis verdrijven, al is het maar voor even. Deze familieboeken maar natuurlijk ook de grote historische bronnen inspireerden mij tot het schrijven van 10 mei 1940, de dag dat de moffen kwamen.

7 George Knottnerus Recensie van de roman door NBD/Biblion: Op 10 mei 1940 zijn totaal onverwacht de Duitsers daar. Zowel in Rotterdam met een verwoestend bombardement als in de Achterhoek, waar ze plots als gewapende vijanden opduiken in de dorpen. Zo begint de bezetting die ook de hoofdpersonages niet onberoerd laat en hen dwingt tot verzetsdaden of tot onderduiken. En door dit oorlogsgebeuren heen vinden -als bij toeval- de twee hoofdpersonen elkaar: Tim, de domineeszoon uit Varsseveld en Cockie, de katholieke bakkersdochter uit Rotterdam. Maar achter die romance schuilt een dubbelgeheim. In deze geromantiseerde versie haalt de auteur, die een vlotte verteller is, ook nog twee echte gebeurtenissen van het oorlogsdrama aan: het bombardement op Rotterdam in 1943 door de Amerikanen en de represaille van de Duitsers in Varsseveld, waarbij 46 onschuldige burgers werden vermoord. Zo geeft het verhaal een heel eigen inkijk op de Duitse bezettingstijd. Paperback met normale druk. Manu Manderveld 10 mei 1940, de dag dat de moffen kwamen George W. Knottnerus Bestellen via internet: of Via de boekhandel ISBN verkoopprijs 14,90 Bij de meeste bibliotheken te leen. DE FINANCIËN VAN ONZE STICHING Alleen toegankelijk voor leden.

8 ALLE GULLE GEVERS BEDANKT!!!!! In 2010 hebben 22 familieleden ons werk financieel gesteund. We willen hen op deze plaats bedanken voor hun bijdrage. Zonder die bijdrage is het niet mogelijk om ons werk voort te zetten!! Heel hartelijk bedankt! M.N.R. Knotnerus, Haarlem G.Bosman- Knottnerus, Paterswolde I.G.O. Knottnerus, Amsterdam T. van Keppel- Knottnerus, Heemstede P. Knottnerus, Amsterdam M. Knottnerus- Rijpstra, Zwolle Hattem W. Knottnerus, Vlissingen S.W. Knottnerus, Zoetermeer O. Knottnerus, Delfzijl Knottnerus en Vogelaar, Deventer H. Trip, Hoogeveen J. Knottnerus- Wess, Oentsjerk J. Knottnerus, Emmen M. Knottnerus- Verelst, Kruiningen N. Knotnerus- Van Wijk A. Stempvoort- Knottnerus, Groningen Th. Knottnerus, Epe H. Knottnerus- Kuis, Zuidvelde B.J. Knottnerus, Deventer T. Knottnerus en M. Bolle R. Knottnerus, Bilthoven J. Knotnerus, Amsterdam Nogmaals heel hartelijk bedankt! We hopen dat u ons in 2011 weer wilt steunen met een financiële bijdrage. En we hopen dat velen uw goede voorbeeld zullen volgen.

9 HERMAN KNOTTNERUS-MEYER( ) In het Duitse Duderstadt is een expositie gehouden over Hermann Knottnerus- Meyer. De heer Nils Ballhausen uit Berlijn is betrokken bij een, voor onze familie, zeker bijzondere expositie in het raadhuis van de Duitse stad Duderstadt (Harz- Niedersachsen). De expositie is gehouden van 21 januari 2010 tot 7 februari 2010 in het raadhuis te Duderstadt. De heer Nils Ballhausen is betrokken bij de samenstelling van de betreffende expositie en de bij behorende catalogus. Het gaat hier om familielid Hermann Philipp August Knottnerus- Meyer. Geboren op in Hohenhameln, Hannover in Duitsland. Hermann Knottnerus- Meyer is kunstschilder van beroep en is op in Berlijn overleden. Hermann is een afstammeling van Anna Kaminga Knottnerus, een dochter van Henricus, en een nichtje van Diewertien (2e geslacht) en van Johannes. Anna Kaminga K. is de stammoeder van het 4e geslacht. (zie hiervoor IV.9 en V.13, pag 3/4) In 1929 heeft Hermann een opdracht gekregen van het stadsbestuur van Duderstadt om de burgerzaal een nieuwe uitstraling te geven. Hij heeft, ter gelegenheid van het 1000 jarige bestaan van de stad in 1929, 6 grote schilderijen gemaakt voor de Burgerzaal van het oude raadhuis. De 6 kleurrijke schilderijen kenmerken zich door de producten van de landbouw en nijverheid van de streek die afgebeeld zijn, waarbij men een blik krijgt op Duderstadt en zijn inwoners vanuit de ogen van een vreemde bezoeker. De titels van de 6 doeken zijn: Muzikanten in Duderstadt ; Muzikanten in Wintzingerode ; Metselaar ; Voerman ; Maaier en Melkboerin. Het gaat om 6 zeer grote werken van ongeveer 2 x 1 meter! Ze zijn geschilderd in de tijdsgeest van de twintiger jaren. De bijzonderheid in deze is de vraag, waarom men de schilderijen in 1958 heeft gemeend te moeten weghalen. De heer Nils Ballhausen heeft de schilderijen vorig jaar (!!!) in een boek ontdekt. Het gaat om een boek uit 1989 over de renovatiewerken van het raadhuis. Tijdens de expositie zijn de schilderijen weer opgehangen op hun oorspronkelijke plaats. De stichting Familie Knot(t)nerus heeft een exemplaar van de catalogus aangekocht voor het archief en daarin vinden we naast de beschrijving van het leven en het werk van Hermann ook een overzicht van zijn schilderijen.

10 In de catalogus staat het verhaal over de verfraaiing van het stadhuis, hoe men is gekomen tot de keuze en verder het leven en werken van Hermann. Uitgebreid gedocumenteerd met foto s uit die tijd. Het tweede gedeelte is geheel gewijd aan zijn schilderijen. Van de 78 bekende werken zijn er 43 in kleur afgedrukt. Helaas hebben we tot op heden nog geen toestemming om enkele afbeeldingen van zijn schilderijen op onze site te vertonen. Hiernaast ziet u foto van de opening van de expositie met op de achtergrond 2 van de 6 schilderijen. Verder hebben we de uitnodigingskaart waarop gebruikt gemaakt is van het eerste schilderij van de serie van 6 die het raadhuis van Duderstadt heeft gesierd, afgedrukt bij de inhoudsopgave elders in dit knottekistje. Het geeft op zijn minst een indruk van de stijl van zijn werk. Op de site hebben we een aantal foto s opgenomen van het huidige Duderstadt, alsmede een aantal links naar websites met informatie over Duderstadt. Een site over Hermann en zijn werk is er niet. Wel kwamen we een site tegen met een krantenartikel over de lezingen ter gelegenheid van de opening van de expositie Meer over Hermann Knottnerus-Meyer en Duderstadtvia onze site. Op de foto op pagina 1 zien we dat de expositie wordt bekeken door (v.l.n.r.). Bruno Grönke (vriend van de familie Knottnerus-Meyer), Hans- Reinhard Fricke (Historicus), Nils Ballhausen en Wolfgang Nolte (Burgemeester) Anno Knottnerus GENEALOGIE GEDRUKT U kunt bij ons een kopie bestellen van de genealogie zoals die nu door Nico is bijgewerkt. Er is een versie met de huidige stand van zaken beschikbaar van febr Het gaat om een zwart/wit gedrukt exemplaar met een zwarte tape als rug. We willen die voor u laten afdrukken, maar we doen dat op bestelling. Voor 20, krijgt u hem thuis gestuurd. U kunt 20 euro overmaken op rek. nr bij de ABN AMRO t.n.v. penningmeester St. Fam. Knottnerus te Nijverdal. O.v.v uw naam en adres gegevens.

11 GENEALOGIE Enige dagen geleden kreeg ik een grote enveloppe met daarin een aantal historisch gegevens over een aantal Knott en. Bij het opruimen van het huis van hun ouders waren de goede zenders dit tegen gekomen. Ik kan me nog herinneren dat ik, bij het opruimen van mijn ouderlijk huis, ook zulke zaken tegenkwam, geboortekaartjes, rouwbrieven, familieadvertenties, een interview in de krant, een interessant stuk dat door of over een Knottnerus is geschreven, enz, enz. Zulke zaken zaten ook in deze enveloppe. Heel interessant vond ik een lang artikel ter gelegenheid van het 40- jarig dienstjubileum van O.S. Knottnerus uit Deze Knottnerus, de vader van Jacoba Ottoline (Cootje) Knottnerus (van de genealogie in het Nederlands Patriciaat (1951)), was president-directeur van de Nederlands- Indische Gasmaatschappij (later O.G.E.M.). In het uitgebreid relaas wordt de geschiedenis van de gas- en elektriciteitvoorziening in het huidige Indonesië weergegeven, met daarbij nog enkele uitstapjes naar het voormalige West-Indië: Suriname en de Antillen. Dank voor deze toezending. Ik schrijf dit hier op in de hoop dat ook anderen, jong of oud, zich de interesse voor dit soort archiefstukken (of stukjes) realiseren. De familiestichting is altijd in voor dit soort informatie. Voor wat betreft onze Amerikaanse naamgenoten beginnen mijn bronnen een beetje op te drogen. Ik krijg nauwelijks nog nieuwe informatie over de genealogische data. Mocht iemand die kant opgaan en in Iowa terecht komen, ga dan langs bij verschillende naamgenoten die daar wonen. Ik denk dat dat een manier is die waarschijnlijk effectief werkt. Niettemin is het beeld van de tak die zich daar heeft gevestigd wel duidelijk. Er ontbreken alleen nog geboorte en overlijdensdata van diverse personen en het is in Amerika moeilijk de meisjesnaam van getrouwde dames te achterhalen. Na het huwelijk verdwijnt deze, in tegenstelling tot Nederland, daar ook uit de officiële stukken. De vele oproepen om een familielid die de website ook in het Engels kan vertalen, hebben tot nu toe nog tot niets geleid. Gezien de vele naamgenoten van over de grens is het wel gewenst. Van emigranten krijg ik telkens terug dat het Nederlands voor hen niet te begrijpen is. Derhalve hier nogmaals een zeer dringende oproep. Misschien dat dit ook nieuwe informatie uitlokt. Mocht u bij het lezen van dit stukje nog bedenken dat enige familie informatie niet naar de stichting is verstuurd, dan hoop ik dat u dat nu onmiddellijk herstelt. Nico, Zeist stichting@knottnerus.org

12 REUNIE BAARN PALEIS SOESTDIJK. Een voordeel als bestuurslid is dat je mag voorproeven, daarom zijn Anno en ik in het voorjaar op pad gegaan om een aantal mogelijke locaties voor de reünie te bezoeken. We hadden uiteraard via internet al wat voorwerk gedaan en daar viel de keuze op drie mogelijkheden, twee op de Hoge Veluwe en paleis Soestdijk in Baarn. Aan het eind van de dag zaten Anno en ik op het terras van de Oranjerie van paleis Soestdijk in het zonnetje aan de oranje tompouce en toen waren we allebei overtuigd Soestdijk moest het worden: mooie omgeving, interessante rondleiding, unieke plek en een leuke gelegenheid voor de lunch. Na medewerking van het paleis (normaal geen groepsrondleidingen in het weekend) stond de locatie en datum vast, nu nog hopen op genoeg inschrijvingen en mooi weer. Het toeval was dat we ook exact 45 inschrijvingen hebben ontvangen (9 meer dan de vorige reünie) en de weersverwachting was hoopvol. Zondagochtend om kwamen de eerste gasten binnen in de opkamer van restaurant de Generaal en om mocht ik iedereen van harte welkom heten. Zoals gezegd 45 personen in de leeftijd vanaf 7 jaar en de oudste boven de negentig dus een mooie weergave van ons huidig familiebestand. Ik had de gehele stamboom uitgeprint en dat is inmiddels een hele behangrol geworden, Nico was zo vriendelijk om daar nog een boeiend verhaal over te vertellen zodat we een beeld hebben waar de Knot(t)en zich op deze wereld bevinden. Bart had daarbij nog een mooie anekdote en stelde voor de volgende reünie bij onze familieleden in Canada te organiseren, dus ideeën genoeg voor de volgende locatie. Na de koffie en taart, kwam de soep en de Brabantse koffietafel binnen en kon de lunch beginnen. Bestuurslid Hans was inmiddels ook binnen gekomen, na zijn preek in Den Haag, want de reünie was tenslotte op zondag maar daar was vanuit de familieleden maar 1 klacht uit voort gekomen.

13 Om uur hebben wij de Generaal verlaten en met 5 minuten rijden stonden we bij het paleis aan de poort. Anno had de verdeling van de drie rondleidingen gemaakt en onder een heerlijk zonnetje liepen we door de paleistuin naar het paleis waar om de eerste rondleiding begon. Zelf zat ik in de laatste van uur, in de aanwezigheid van Nico en Ania de kinderen van Monika en Robbrecht. Het was bijzonder leuk om te zien hoe sommige details in het paleis de aandacht van de kinderen trokken zoals de geheime deuren in de verschillende vertrekken. Het was interessant om te zien hoe Juliana en Bernard hier hun leven hebben doorgebracht en met de verhalen, eigen beleving en de dramaseries op de televisie kan je een redelijk beeld krijgen van het leven in deze glazen kooi. Om uur was de laatste groep met de rondleiding klaar en is deze groep aangeschoven bij de rest van het gezelschap die al heerlijk zat te genieten van de oranje tompouce. Na de groepsfoto en nog wat bijkletsen met elkaar was het moment aangekomen van afscheid. We kunnen, denk ik, terug kijken op een geslaagde dag met veel zon, veel oranje, maar vooral een dag waar we elkaar als grote familie weer (wat) beter hebben leren kennen. Ik wil nogmaals alle bezoekers van de reünie bedanken voor hun komst en het invullen van de enquête (welke ons bruikbare informatie heeft gegeven). Ik hoop dat dit verhaal en de foto s jullie doen besluiten om op de volgende reünie (voorjaar 2013) aanwezig te zijn. Rob Knottnerus

14

15 Met wie is Nico nou in gesprek? Die mevr. lijkt wel op..!! Rob, Rob en Rob!! Het bestuur wenst iedereen, jong en oud, gezegende feestdagen toe.....en voor 2011: Vrede en gezondheid!