CROSSROADS CROSS ROVER BELGIUM VZW. NOVEMBER - DECEMBER 2011 I tweemaandelijks

Transcriptie

1 CROSSROADS CROSS ROVER BELGIUM VZW NOVEMBER - DECEMBER 2011 I tweemaandelijks

2 TWO POWER HOUSES, ONE ADDRESS official dealer since 1951 KNOKKE E34 N70 SINT-NIKLAAS BEVEREN ANTWERPEN GENT E17 DE RIDDER Gentseweg Beveren T (JAGUAR) T (LAND ROVER) F info@dolfderidder.be CO 2 uitstoot van 133 tot 348 g/km gemiddeld verbruik van 5 tot 14,9 l/100km Elk gebruik van het voertuig off-road moet gebeuren met naleving van de verkeersregels en met respect voor de natuur. Geef voorrang aan veiligheid. Milieuinformatie (KB 19/03/04)

3 IDENTIKIT Spreekwoordelijke 'nieuwkomer', Dirk Smet communicatie (samen met Lieve). Welke schoenmaat? 10 links, 10,5 rechts. Welke leeftijd? Geboren in 1960, dat rekent gemakkelijk! Met welke Land / Range Rover rijd je nu? Nog altijd 'onze' eerste, Disco 3. Mocht je deze nog niet kennen: het is die 'witte' met het oranje kruis. Hoelang rijd je al met een Land / Range Rover of hoelang ben je er al mee bezig? Zes jaar en een klets. Het mooiste / spannendste Land Rover-moment? Sorry Defender-rijders, no offence (géén verwijt), maar de Disco is een reuze-reiswagen met nog flinke off-roadcapaciteiten. Daarom ook dat we toen voor de Discovery kozen. Zodoende zijn het ondertussen de vele kilometers op reis die er het mooiste LR-moment van maken: van een rustig landweggetje met een fenomenaal landschap voor je neus tot bv. een flinke doorwading (motorkap helemaal onder) waar zich o.a. een 'G' in vastreed, gelukkig onze witte niet Grootste mankement? De klassieker, namelijk te weinig tijd, zoals te weinig tijd om te reizen; voorkeuren, zoals teveel willen doen; en, helaas, geld, zoals om lange, verre reizen te maken ;-) Droomauto? Hmm, da's een tricky one. Bedoel je on-road? Of off-road? En mag het wat méér zijn? Zoals de Range Rover Autobiography? Hoeft zelfs niet de Supercharged te zijn Alle gekheden op een gravelweg: elke Land Rover heeft die bijzondere uitstraling, dat gevoel, waar je je zolang het vehikel geen kuren vertoont snel in thuis voelt. Het Cross Rover-moment? Volgt u even: nieuwjaarsreceptie 2011 Valentijn, Duisburg, Profondeville, Toeristische, Halloween roadbook infoavonden en initiatiecursussen Daigny terreinrijden bezoek aan de Land Rover fabriek m.a.w. élk (voorbij én komend) Cross Rover-evenement waarbij jullie telkens getuigen van die bijzondere Land Rover spirit! NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5 3

4 Eerste keer Daigny. Aangezien dit ons eerste clubweekend zou zijn, wilden we toch iets meer aanbieden dan enkel vrij rijden. Vandaar kwam al snel de idee om een soort zoektocht ineen te steken. Dit heeft uiteindelijk vorm gekregen als rebusspel. Bedoeling van het spel is dat je alle letters verspreidt over het terrein opzoekt en noteert op je formulier. Je kiest en rijdt je route (hard of soft). Heb je alle letters gevonden, dan vorm je met deze letters een woord in het rebusvak op je formulier. Ondanks een paar schoonheidsfoutjes in het systeem, was iedereen enthousiast en heel positief over de proef. Volgende keer nog wat aanpassen zodat op elk clubweekend of dag terreinrijden dit rebusspel uitgezet kan worden. Zodoende kunnen de Cross Rover leden hier weer vol zin en enthousiasme invliegen. Ook om de hardere terreinrijders het nodige plezier te gunnen waren er 2 proeven uitgezet in de sfeer van de Car & Crew Contest. Dit om ook eventuele geïnteresseerden in de CCC 2012 te laten zien wat zo n proef omvat. Had je willen deelnemen dit jaar, maar AIGNY 2011 twijfelde je over de haalbaarheid? Dan was dit het ideale moment om letterlijk te proeven van een CCC-proef. Ook hier hebben weer tal van leden de proeven gereden en goedgekeurd. Sommigen tegen tijd, anderen gewoon voor de fun om wat te oefenen of hun terreinrijden wat te verbeteren, hun grens wat te verleggen Ook omdat dit een succes was, zullen we waar mogelijk op komende clubactiviteiten een paar proeven uitzetten om zo onze leden te kunnen laten proeven én genieten van zo n activiteiten. Verder is het terrein van Daigny groot en boeiend genoeg om iedereen plezier te gunnen. Door het grote aantal aangelegde baantjes en het parcours op het open middenveld is dit voor mij een bijzonder mooi terrein dat nog aangedaan kan worden. Aan de reacties van de aanwezigen te horen, denken zij er net hetzelfde over. Daarenboven vertelde Daniel (nvdr. de eigenaar) ons dat het terrein toch nog 3 jaar langer mag openblijven. Normaliter was het einde 2011 gedaan met dit terrein te Daigny. Hopelijk kunnen we er in de toekomst nog eens een weekendje gaan spelen. Dave Leysen DE RIDDER TERREINRIJDE 4 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

5 N w Teksten zie respectievelijke artikels Foto s Eveline Neyrinck / Maarten De Baets Dirk, Christelle, Fleur, Stijn, Celine Als wij er op zaterdagmorgen aankomen, is er al veel volk aanwezig, blijkbaar zijn de meesten al op vrijdagavond aangekomen. De tent staat er al en ook de keuken is al paraat, want blijkbaar was er veel volk te vinden voor het lekkere ontbijt. Wij beginnen met het uitladen van onze remorque, daarin zitten nog een deel stoelen en tafels Daarna maken we kennis met de aanwezigen want de meesten staan al klaar om te vertrekken voor de roadbook. Een beetje later beginnen we aan het middagmaal voor de mensen die op te terrein blijven (sandwiches met beleg, een lekkere appel of een snoepje). Na het middagmaal begint een groepje al wenend de groenten te kuisen voor het avondmaal met vooral veel ajuin, vandaar de tranen! Daarna een beetje tijd voor ontspanning: met de kids proberen we de soft rebus op te lossen, een leuke opdracht waar zowel de kinderen als ondergetekende zich reuze amuseren! Even later is het tijd om aan het avondmaal te beginnen. Jawel vanavond serveren we mosselen met frietjes. Ik krijg telefoon van Marieke dat ze niet tijdig terug zullen zijn van de rb, blijkbaar heeft een auto problemen en moet er gewincht worden. Gelukkig kunnen we rekenen op de helpende handen en inzet van enkele leden die spontaan komen helpen. Waarvoor dank, want het was bijzonder druk met 100 mensen in de tent. Na het eten werden er foto s geprojecteerd van de toeristische Zuid-Polenreis. Ondertussen is het hevig beginnen regenen en is iedereen toe aan een welverdiende nachtrust. Om 6u30 loopt de wekker al terug af want we moeten zien dat de koffie en het ontbijt klaar staat tegen 8u. Daarna maken we een flinke wandeling over het terrein, dat er nu vettig bij ligt. Tegen de middag hebben de dames lekkere spaghetti voorzien en is het alweer tijd om op te ruimen. We breken met z n allen de tent af, wat zeer vlot verliep. Het weekendje zit er weeral op en we kunnen tevreden huiswaarts keren. Met dank aan alle deelnemers en vooral aan alle helpers. 5

6 Soft roadbook: een kras te veel, een put te diep. Zaterdagmorgen vertrekken zo n 28 auto s om via landelijke wegen gezamenlijk naar de middagstop te rijden. Amper onderweg is er een afvaller (Pascal) wiens RRC speling op de axiaalkogel van de Pitmanarm heeft: einde roadbook. Gelukkig geraakt hij terug tot op het terrein en na enig sleutelwerk kan hij zich daar nog goed amuseren. Slingerend door het mooie Franse landschap bereiken we de oude steengroeve. Eerst worden de sandwiches en het stukje fruit (of snoep) verorberd. Daniel, terreineigenaar, stelt voor om de groep te splitsen: harder, uitdagender enerzijds en softer anderzijds. Wij kiezen met zo n 10 auto s voor deze laatste mogelijkheid. Het eerste stukje rijden we nog gezamenlijk. We duiken direct de bossen in en hier en daar is de begroeiing smal en laag: het bezorgt da auto s al heel wat krassen. De XRoverspirit komt vlug boven: piloten en copiloten houden takken opzij zodat de wagens zoveel mogelijk gevrijwaard worden. Koen met hakmes, anderen met bijl, en zo banen we ons een weg door het dichte struikgewas. Na dit stukje rijden de wagens hun gekozen traject: hard of soft. Mooie landwegen worden gretig verteerd, maar in de beboste stukken zijn er wel degelijk leuke modderpoelen en lange vettige wegels waar je met een goede AT nog nét door kunt. De ene hindernis ging al wat beter dan de andere. Zo was er na een doorwading keuze aan een driesprong: de gemakkelijke weg, de modderbak en rechtdoor de wagendiepe put! De eersten gaan links, de D2 echter wil de modderbak testen en ja inderdaad de test was positief voor de modderbak: vast tot op de bodem. Geert draait zijn wagen en met de nodige voorzorgen (boomlint over kabel, omstaanders achteruit, enz.) wordt de auto dankzij goede coördinatie en teamwork bevrijd. Johan wil dan weer de diepe put trotseren: ook hij komt vast te zitten en wordt er door Geert en mezelf uitgewincht. Op de terugweg heeft Wendy, Gordon s vrouw, nog een verrassing. Hun P38 maakt een slingerbeweging en komt half op een richel boven een diepe gracht te hangen. Hun dochter, vastgeklikt in de kinderstoel, wordt er uit gehaald en door Marieke en Sofie opgevangen. Nadine roept de doorgereden auto s terug. Een eerste winchpoging door Johan lukt niet door de natte (en dus gladde) weide. Met de hulp van Koen en Geert lukt het wel om de auto veilig op het pad te brengen. Opgelucht halen Gordon en Wendy adem. Dank aan allen die bij de reddingsactie geholpen hebben. De gids stelt voor om via de gewone wegen terug naar het terrein te rijden, het is ondertussen al bijna half acht en met nog 30 km te rijden komen we laat, maar veilig aan de clubtent aan. Guy en het kookteam is intussen de lekkere mosselen met frietjes aan het bereiden. Vlug helpen wij terwijl de softrijders hun avonturen vertellen. Zo komen ze tot de slotsom dat soft in het Frans wel iets anders betekend dan soft in het Nederlands Luc Van Caeneghem 6 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

7 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5 7

8 EVASION w Tekst Guy Leroy Foto s Eveline Neyrinck FORRESTIèRE 2011 s Morgens vroeg uit de veren voor een dagje 4x4 in de Ardeense bossen. De ochtendsleur achter de rug en de lunch ingeladen, gaan we op weg voor rendez-vous met de co-piloot. (Deze keer is dat Brecht, collega van het werk.) Daarna richting Wetteren, om aan te sluiten bij Jangel, Boots en Error 90. Het lulijzer gaat op kanaal 16 en off we go. De 68 HP sterke Tornado trekt de kop. Onderweg is de GPS van Jan een paar keer verkeerd, maar geen paniek, we halen de bestemming ongeveer op de voorziene tijd. We zijn immers niet gehaast, we zijn op stap voor ons plezier en niet op de vlucht. Eens ter plaatse is er tijd voor koffie en inschrijving. Een poosje later begint de uitdaging in het bos. Nog geen half uur op het parcours loopt het mis. Enerzijds is er een roadbook, anderzijds hangen er pijltjes in het bos. We wisselen de twee door elkaar en raken het noorden kwijt. Dus terug naar de start, maar deze keer volgen we enkel het RB. (De pijltjes blijken bestemd voor het RB in de namiddag.) Ondertussen horen we op de CB dat een P38 in de problemen zit met een gebroken multiriem, en de wagen aan de kant moet laten staan. Het nodige wordt gedaan om de witte bolide naar huis te takelen en de twee inzittenden van een plaatsje te voorzien in de andere wagens. Inmiddels zijn we terug begonnen aan het RB, en deze keer op de juiste route. We rijden door dicht bebost gebied, waardoor het koetswerk wordt voorzien van de alom gekende battle scars. Op sommige plaatsen is de passage zo smal, dat het knap wat stuurwerk vraagt om er zonder blutsen tussenuit te komen. Er wordt dan ook op een bepaald moment beslist om, wie het niet meer ziet zitten, een alternatieve route aan te bieden. Wij zetten onze weg verder om tegen de middag aan te komen bij het kasteel van Chérimont, door sommigen beter bekend als Sclayn. We maken er nog een praatje met de man die vorig jaar een paar keer uit de blubber is gehaald door een Zeerover, maar niet over de nodige recoverypunten beschikte of zoiets... Net toen we terug het terrein willen opgaan, horen we dat Luc en Marieke op een deel van het Sclayn-traject met de Def 110 op de zijkant zijn gegaan. Meteen schieten tal van vragen door onze hoofden: zijn er gekwetsten? waar bevinden ze zich juist? hoe kunnen we helpen?... Na wat zoeken vinden we Marieke, die ons weet te zeggen dat niemand gekwetst was. Oef! Opluchting! Ze wijst ons de juiste richting en wat later vinden we Luc met de gekapseisde 110. Na veel heen en weer gepraat voorzien we ons van het nodige materiaal en wordt aan de recovery begonnen. Al bij al kent dit een vrij vlot verloop: de 110 wordt terug op zijn pootjes gewinchet. Er wordt gewacht met het starten van de motor. Met hulp van de Def van Bert wordt de 110 naar een plaatsje gebracht waar we de andere deelnemers op het parcours niet hinderen. Met de deskundige hulp van Wulmke en de materiaalkist van Maarten, wordt de motor onder de loep genomen, en krijgt Luc groen licht om te starten. De motor draait perfect. Na enig gedraai, gekeer en gewinch kunnen we allen het modderige terrein verlaten. Al bij al valt de blikschade aan de 110 nog vrij goed mee. Het hele voorval wordt door Eveline op de gevoelige plaat vastgelegd. Van het Château Chérimont gaat het over het asfalt terug naar de inschrijvingsplaats, waar ook het middagmaal wordt geserveerd. (Ik kan mij voorstellen dat de knieën van Luc en Marieke nog ferm aan het bibberen zijn...). We zijn nog net op tijd terug om de laatste couscous met BBQ-vlees te nuttigen, en ondertussen bij te praten over de gebeurtenissen. De onfortuinlijke P38 rijders nemen afscheid van de groep en keren met de takeldienst huiswaarts. De rest van de groep (Luc en Marieke incluis) besluiten om het namiddag RB aan te vatten. Dat verloopt vlekkeloos, alhoewel iedereen de ganse tijd ongetwijfeld aan het voorval met de gekantelde 110 zit te denken. Dit mooie RB door dichtbebost gebied, met pittige passages en af en toe een modderbak, is zeker de moeite waard geweest. En wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar, op een paar gebeurtenissen na dan... Wie er niet bij was, had alweer ongelijk. Aan iedereen bedankt voor alweer een toffe dag en graag tot de volgende keer. 8 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

9 EXTREME Tekst & foto s Luc Van Caeneghem Team Driver: Marc Vinck Co-driver: Pascal Sanders Aankoop eind 2010: half afgewerkt project met een 3,9 V8 motor. Op relatief korte termijn opgebouwd en aangepast voor een 300 Tdi Discovery motor. Rijklaar reeds begin 2011: speciaal gebouwd en enkel gebruik voor het zwaardere terreinwerk en trophy-wedstrijden, zoals Croatia. Wagen Chassis: Range Rover, Classic 100 hybride bj 1979 Body: Land Rover, Defender Rolkooi: selfmade Motor Discovery 300 TDI, verhoogde turbodruk en brandstoftoevoer Versnellingsbak Discovery 300 TDI, motor en boite zijn 20 cm meer naar achteren geplaatst Tussenbak Land Rover, verhouding 1/6 Radiatoren Waterradiator, Range Rover Classic 4,6 met dubbele ventilatoren van Freelander Oliekoeler, Mercedes 190 Intercooler, Land Rover TD 5 Vooras Militaire Defender, 10-splines met LSD Achteras Militaire Defender, 24-splines met ARB Ophanging Castor Correction, Trailingsarmen voor en achter, Polybush-set Vering Scorpion Racing, 6 verhoging Velgen Mach 5 Banden Simex, Extreme trekker 35 x10,5 x16 Voorlier Warn, 8274 met Gigglepin hoofdas en rem + Ibax winchrope + Albright relais + Bow 1 motor MUD-DEVILS Achterlier Goodwinch Goldfish, Lbs + Albright relais Uitrusting waffle-boards, Devon grondanker, 2 materiaalkasten, 6 LED schijnwerpers, Terra-Trip met extra display, on board compressor, highjack, inox remleidingen Dashboard selfmade uit aluminium Mazouttank Allisport Toekomstplannen op korte termijn: HD-automaat; daarna: Gescheiden remsysteem Full Gigglepin front winch Variabele turbo 9

10 FIRE-FEST SEPTEMBER 2011 Wij Dirk, Christelle, Fleur, Celine en Stijn vertrokken thuis om 8u. Nu nog Filip De Groote thuis oppikken. Aan de parking van t Amerikaantje staat Stefan Cools ons op te wachten, om samen door te rijden naar het evenement Fire- Fest dat zal doorgaan op het Militaire domein Westakkers te Sint- Niklaas. Daar stond Freddy ons op te wachten om ons meer uitleg te geven over het verloop van de dag. De stickers werden uitgedeeld, de Land Rovers werden genummerd waarna we in colonne het domein binnenreden. Zo begeleidde hij ons naar de plaats waar de Land Rovers hun job mochten doen. Toen was het tijd voor het ontbijt. Na de overheerlijke boterkoeken mochten alle Land Roversrijders het terrein verkennen. Daarna stonden we onze plaatsen af aan de bezoekers. De bezoekers konden een ritje maken aan 1 per persoon. De oranje DCPU van Rebecca had het meeste succes evenals die van Filip, Dirk en Chris (Ice 110). Je kon niet alleen een ritje maken maar er waren nog activiteiten zoals een deadride van 60m hoog. Helaas was Fleur te licht om alleen te mogen gaan en Celine durfde niet mee. Ook was er een brandweerladder van 30m hoog. Er was brandpreventie waar ze toonden hoe een sprinkler werkt en een gewone blussing alsook een demonstratie hoe je een frietketel moet blussen (NIET met water maar met een branddeken). s Middags mochten we in de kazerne frietjes met vol-au-vent eten en als dessert een ijsje. Om kwart voor 3 werd 1 minuut stilte gehouden ter nagedachtenis van 9/11. Op de tienjarige herdenking was een generaal en een orkest aanwezig. 10 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

11 Bij deze wil ik in naam van Brandweer Sint-Niklaas en vzw Pinnochio, ALLE medewerkers van de mooie 4x4 club, Cross Rover, bedanken voor hun bereidwillige en belangeloze inzet om ons evenement tot een ZEER geslaagd evenement te laten uitgroeien. Enkele cijfers: Aantal door de clubleden vervoerde personen: 800 waarvan 750 betalenden (saldo: medewerkers die gratis mochten deelnemen) Opbrengst voor de vzw Pinnochio: 750 x 1.00 /pp = de ronde som van 750,- (waarvoor dank-dank-dank). Dit bedrag zal (naar jaarlijkse gewoonte) samengevoegd met de rest van de opbrengsten van deze mooie dag, begin Januari 2012 tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de Brandweer Sint-Niklaas, officieel worden overhandigd aan de voorzitter van de vzw Pinnochio (van zodra ik het totaalbedrag weet, laat ik het jullie ook weten). Hoe is het nu zover allemaal gekomen? Waar zijn de overeenkomsten/ verbanden te vinden tussen Defensie die samen met de Brandweer dit jaarlijks evenement organiseert, en de 4x4 club Cross Rover? Begrijpe wie kan, maar toch is het waar. Omstreeks 17u45 hielden we ermee op na 750 deelnemers te hebben vervoerd. Het was een leuke, plezante modderige dag. De Land Rovers kregen nog een gratis carwash door de jeugdbrandweer. Het verdiende geld wordt geschonken aan vzw Pinocchio ter voordele van kinderen met brandwonden. w Tekst Fleur en Celine Enkele woorden uitleg. Als officier bij de Brandweer van Sint-Niklaas, ben ik reeds meerdere jaren een klein beetje betrokken met de organisatie van het Fire-Fest evenement. Een vast gegeven tijdens het evenement, waren de toertjes rond het terrein Westakkers, met oude legervoertuigen Jeeps en dergelijke met chauffeurs (meestal zo oud als hun voertuig) in aangepaste kledij. Voor het jaar 2011 hadden wij als organisatie een probleem om deze traditie verder te zetten. Omwille van de datum 11 september 2011 (tienjarige verjaardag van het feit 9/11), hadden de oldtimers van het leger andere verplichtingen te vervullen op verschillende locaties. Maar zoals altijd bij de brandweer, vinden ze wel een oplossing. Mensen die mij kennen weten dat ik drie passies heb: mijn vrouw, de brandweer en 4x4 rijden met mijn Def (de volgorde van belangrijkheid durf ik hier niet vermelden). De link is al gauw gelegd. Tijdens de prachtige Paasbrunch van Cross Rover, heb ik mijn voorstel gelanceerd bij de voorzitter om met de leden, de job van de oudgedienden van het leger over te nemen. Enkele dagen later kreeg ik al het heugelijke nieuws dat de club haar medewerking zou verlenen aan ons evenement, en dit met zeer GOED resultaat. De nodige stappen konden dus worden ondernomen: vermeldingen in TV-spots, op affiches, op verschillende websites, enz. De dag voor het evenement hebben we (de voorzitter en ik) een bevriend grondwerker enkele putten en bulten laten maken op het terrein (dergelijke aanpassingen aan het terrein hebben we vroeger nooit mogen doen maar nu wel want het terrein wordt einde dit jaar verkocht). Ik weet dat de putten niet diep genoeg en de bulten niet hoog genoeg waren, maar daar stak een bedoeling achter, namelijk de Commandant van het terrein moest er ook nog mee akkoord gaan en voor hem gaat de veiligheid voor alles (hij kent onze capaciteiten niet als 4x4- rijders in Def s en andere Land Rovers). Dus heb ik hem zondagmorgen eens meegenomen in mijn Def en een ritje gemaakt. Het viel volgens hem allemaal wel mee en hij was tevreden. Daarna konden de aanpassingen worden uitgevoerd door onze deskundige voorzitter (putten dieper en bulten hoger). PS: er is nadien geen commentaar gekomen van de directie van het terrein (was zelfs voor een groot deel omgeploegd achteraan, maar geen nood alles OK). Bij deze nogmaals onze oprechte dank aan allen die mij en onze organisatie belangeloos hebben gesteund. Het was voor mij, en ik hoop te mogen zeggen voor alle deelnemers, een prachtige, modderrijke dag. Gegroet, Freddy Van Hal 11

12 TOERISTISCHE rondrit waar oud en nieuw mekaar ontmoeten: voor het eerst gaat Cross Rover niet offroad, maar laten we jullie kennis maken met de Vlaamse Ardennen en verder tot de Franse grens van het mooie landschap via kleine wegen, meestal verhard en 100% krasvrij. Met deze WOORDEN kondigde CROSS ROVER de toeristische rondrit deze zomer aan. Op 28 augustus was het zo ver: na de nodige voorbereidingen van het Exploreteam was een fotoroadbook en een bezoek aan het Mahy automobielmuseum te Leuze een volgende Cross Rover activiteit. Dit programma, alsook de (vaak) onverharde wegen, schrikte de leden niet af: meer dan 15 voertuigen met zo n 35 deelnemers schreven zich in. Zelfs Nederlandse leden mochten we op dit evenement verwelkomen. Op de bosrijke startplaats in Ronse (Bistro Boekzitting) vertrokken de deelnemers, na een warme welkomstdrank, voor een tocht van meer dan 100 km langs de pittoreske wegen en weggetjes doorheen de Vlaamse Ardennen. Zuidwaarts rijdende, richting Franse grens, diende een goed uitgekiend fotoroadbook als leidraad voor de co-piloten en piloten. Vermits iedereen die aanwijzingen goed opvolgde konden we met z n allen genieten van de vers gebakken Croque Monsieur s. Aangesterkt, bijgepraat, uitgerust vertrokken stelselmatig de deelnemers voor het vervolg van de roadbook. Zo belandden zij, in de vroege namiddag, in Leuzeen-Hainaut waar Mahymobiles werd bezocht. Dit is één van de twee musea waar de uitgebreide Mahycollectie (zo n voertuigen) is ondergebracht. Het andere vind je in Autoworld (Jubelpark, Brussel). Na het technisch deugddoende bezoek wachtte de deelnemers een verse mattenmaart uit het vuistje. Op enkele druppeltjes na, kon iedereen daarvan genieten onder een deugddoend zonnetje. Na dat vieruurtje volgde het laatste deel van de roadbook. Iedereen bekomen van de overdonderende collectie, nagenietend van de mattentaart, sommigen reden verloren bij het verdere verloop van de roadbook. Gelukkig was er opnieuw die positieve samenwerkingsgeest van Cross Roverleden. En met gebundeld denkwerk zat iedereen weer op het juiste spoor om meer dan tevreden af te sluiten op amper enkele minuutjes rijden van het vertrekpunt. Napratend hoorden we - gelukkig voor de deelnemers zelf - alleen maar lovende woorden. Een formule dus die aanspreekt! w Tekst Dirk Smet - foto s Debbie Massy 12

13 SCORPION CHALLENGE 8-9 oktober, BERTRIX 8 en 9 oktober, laatste manche van de Scorpion Challenge Ditmaal op het zeer technische terrein te Bertrix. Door het weer van de laatste dagen zal het de moeite worden. Zaterdagmorgen rond 7u30 komen we toe op het terrein. Alle deelnemers staan op de camping. Het is nog vroeg en stil maar vooral nat. Manu komt ons tegemoet en vertelt ons dat het de moeite zal zijn :-) De vorige manche was vooral op snelheid gericht, hier zal het weer een echte winchchallenge worden. Na een kop koffie en de briefing van Ben kunnen we van start gaan. Zaterdag staan er 8 proeven op het programma en deze moeten afgewerkt worden voor 17u. We starten met proef 4 en al snel wordt ons vermoeden bevestigd bijna continu hangt de wagen aan 2-3 winchkoorden om de technische zones te kunnen doorlopen. Er zijn soft passages voorzien indien je wagen geen topwinch heeft of indien je beslist deze technische stukken niet te nemen. Natuurlijk kost die beslissing je een hoop strafpunten. Onder ons moto wij zijn er altijd klaar voor en nemen elke hindernis gaan we de technische passages niet uit de weg. Halverwege de proef, wanneer onze wagen echt bijna verticaal tegen een helling hangt aan zijn topwinch horen we gekraak van vermoedelijk een boom gevolgd door een harde slag. Mijn eerste reactie, ons ankerpunt gebroken en defke naar beneden... blijkt dat op de proef naast ons, net op onze hoogte, King of the Hill een gelijkaardige proef heeft. Door de winchkabel heel haaks te spannen en het gewicht van de wagen is de kabel geknakt op de dakrand en de wagen naar beneden gerold. Op zijn dak in een modderpoel. Gelukkig is de poel niet diep en kan Dany zijn hoofd in zijn gordels wat optillen en zo zijn hoofd boven water houden! Door de dag heen wordt duidelijk hoe technisch de proeven wel zijn. Op proef 1 rollen de Rockymannen hun wagen, op proef 8 rijdt Team May 2 hun achteras stuk, zelfs in die mate dat het einde weekeinde is. Team Jeep Power 4 rollen op proef 3 hun wagen. Performance Team 1 rollen hun Suzuki de helling af op proef 2, winchkabels en koorden die breken, steekassen worden over gereden, assteunen die afscheuren. Noem maar op en dit is nog maar dag 1. Wij eindigen deze dag met een 8 ste plaats (op 16). Wij hebben het rustig aan gedaan en hebben de risico s proberen te beperken door altijd op safe te spelen en de wagen steeds voldoende te zekeren. Wij zijn dan ook op het einde van dag 1 een van de weinige team die geen stukken hebben en die hun wagen ook niet hebben gerold! s Avonds mezelf goed opgefrist want door de modder en het vele zweten, was dit nodig. Warme kleren aan en opwarmen in de grote tent. We kregen er lekkere verse frietjes met vers stoofvlees geserveerd! Rarara, waar hebben ze dat idee vandaan :-) De uitslagen van de verschillende proeven worden uitgehangen en, zoals gewoonlijk, worden er 5 proeven gewonnen door Hendrik en Andries aka de Rockmannen! De andere 3 proeven halen ze 2x 2 e plaats en één 3 e plaats. Knap wat die gasten telkens presteren en tussen onze proeven door zoek ik hen op om zodoende nog wat te stelen met mijn ogen qua rijden en winchen. Zondagmorgen. Opnieuw een korte briefing: 6 proeven, af te leggen voor 15u. 2 proeven zijn er weggevallen en de rest is vandaag in omgekeerde zin. Dus dat belooft weer spektakel. Ook vandaag weer hetzelfde verhaal. Paar wagens op hun zij of dak en het continu oprijden van de campeerzone van wedstrijdwagens die behoefte hebben aan eerst hulp. Ook vandaag gaan we voor safe en nemen we onze tijd. Alle 6 proeven gaan erg goed en ook bijna allemaal foutloos qua strafpunten. Na 4 proeven begeeft ons communicatiesysteem en moeten we ons terug behelpen met roepen en handgebaren. Dit is precies terug naar de oertijd nu je al heel het seizoen gewoon bent met elkaar te praten via headset! In proef 5 laat zich dit ook merken: winch gaat in wanneer uit wordt gezegd, vooruit gereden i.p.v. achteruit enz. Tegen 14u30 hebben we alle 6 proeven gereden. Uitslag zal voor komende dagen zijn. Wagen terug in vrachtwagen, onszelf opfrissen. Nog een hotdog in de tent met een frisse Cola. We bedanken het bestuur voor het superseizoen. Bedanken de dames van de kookploeg. Nog goeiedag tegen helpers en deelnemers en rijden weer off-road-voldaan richting Nijlen. We kijken al uit naar het seizoen 2012! Deze winter wat aanpassingen uitvoeren aan de wagen. Ook starten we al met de voorbereidingen voor de Croatia Trophy 2012 en het nieuwe project/concept krijgt steeds meer en meer vorm. Het zal een boeiend jaar worden, dat weten we al zeker. Special thanks aan mijn superpiloot en vriend Marc. Het was een zeer leerzaam jaar, hebben de wagen zeer deftig getest en kennen nu zijn zwakke punten. Tot weldra in de garage voor de nodige verbouwingen. Tekst Dave Leysen 13

14 Na de veel verschillende Land Rovers ( Minerva - Defender 90 atmosferische diesel - Defender 90 van wijlen Barend ( motor type 300 ), kwam ik door plaats en comfortprobleem tot een idee dat resulteerde in volgend verhaal. Een defender 130 heeft welliswaar wel 5 personenplaatsen, maar dan ik de ruimte binnenin de laadruimte nogal krap om lange stukken in mee te nemen en ook om er eens te kunnen in slapen. En toen kwam ( zo beginnen veel sprookjes ) er op een goede dag een defender 130 van landrover Asse bij ons in het bedrijf binnen om de binnenkant achteraan de laadruimte te bekleden met tranenplaat. Op dat moment reed ik met een Mercedes Vito bestelwagen als bedrijfsvoertuig. Bij het bekijken van de twee voertuigen ( Defender 130 en Vito ) kwam ik en mijn co-piloot Ronny tot een eigenaardige konstatatie. De lengte van de Defender 130 van vanachter tot aan de voorzetels waren dezelfde, de breedte ook, en voor de hoogte kwam het bijnan uit, indien wij iets zouden bouwen naar het idee. De vloerhoogte dat was natuurlijk iets anders, maar dat kon het idee niet uit mijn kop zetten, het zou na de Vito die bijna afgeschreven was een Defender 130 worden. DEF 130 Even naar de garage Landrover Asse geweesqt tijden autosalon 2007 en een Defke 130 besteld. In Juni was het zover. Hij wordt geleverd en wij brengen hem met depanagewagen naar St. Kat. Waver ( om hem nog niet te moeten inschrijven ) naar de firma D&G constructiewerken en aanhangwagens. Bij mijn 2 vrienden zaakvoerders aldaar had ik reeds kontakten gelegd van wat wat moest worden. Spijtig genoeg heeft het vrouwtje de oorspronkelijke versie van de 130 nooit gezien, want amper was de wagen in de atelier, of een dag erna stond ie al volledig naakt tot aan de voordeur. Na het ontmantelen en wegbergen van de goede delen ( een deel van de onderdelen zoals achterdeuren - achterbanken - dak - alle heel de achterkant die ik niet nodig had ( heb ik verkocht en daarvoor had ik de opbouwpanelen ( geisoleerd ))), zijn wij begonen aan de chassis. Eerst en vooral kijken hoeveel dwarsliggers er kunnen aangebracht worden op het oorspronkelijk chassis, daar men geen bijkomende gaten mag borden in een chassis ( het zijn 8 overbruggingen geworden. We wilden van in het begin achteraan en op de zijkanten een beetje de originele maten en vorm van een 130 aanhouden. Dus de tweede chassis was na veel meten, zagen, lassen en slijpen klaar voor de galvanisatie. Een geluk dat er telkens tussen de verschillende werken tijd was om na te denken en wakker te liggen voor de volgende stap, daar wij niet naar een voorbeeld konden kijken of grijpen. Na het monteren van de chassis, opmeten van de verschillende panelen zijkanten, achterkant, dak en vloer 3 cm geisoleerd, voorkant 5 cm vol paneel. Het vol paneel hadden wij nodig om de stijlen van de voordeuren en het klein voordak in te kunnen verwerken. Hiervoor kon ik steeds rekenen op de vakbekwaamheid van mijn 2 goede vrienden Danny en Gunter D&G. Na alles aan te passen uitzagen van wielkassen, uitzagen van mazoutingang, is het tijd om scharnieren, rolluik ( van het brandweertype ), inbouwen van achterlichten ( na aanmaak van zelfde vorm def 130 achteraan ), inbouwen van een achterraam te voorzien en af te werken. Na alles af gekit te hebben, is de def eind september vertrokken voor te spuiten in de donkergrijze kleur ( kleur origineel van Land Rover ).Na het spuiten en plaatsen van sloten en stickers, begon het toch wel te kribbelen om met dit gevaarte een toertje te doen. Een inderdaad de 1/2 van oktober 2007 platen binnen, wielen gemonteerd en de baan op. Ik kan iedereen ervan overtuigen, een zaligheid ondanks zijn lengte om hier mee te werken en af en toe mee te nemen om erin te slapen. Indien vragen, kan ik deze steeds toelichten op één van de volgende infoavonden. Groetjes, Guy ( bompa lawijt ). Tekst en foto s Guy Van Craen 14 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

15 15

16 OORGELICHT Stap 5 Vervangen van balljoint in droparm Een veel voorkomend slijtageprobleem is de balljoint in de droparm die niet meer correct functioneert, wat leidt tot speling in de sturing. Het is het gevoel van een vertraging tussen het draaien van het stuur en het reageren van de banden. In een erge vorm van slijtage geeft dit zelfs het effect van serieuze jimmy op het stuur. Het vervangen van de balljoint kan op 2 manieren. De hier uitgelegde methode wordt het meeste gebruikt onderweg. Stap na stap, leggen we je, aan de hand van foto s uit wat te doen. Stap 1 Zorg ervoor dat uw voertuig op een vlakke harde ondergrond staat. Motor af, handrem op en in versnelling zetten. Stap 2 Verwijder de rubberen stofkap. Stap 6 Hier ziet men dadelijk het probleem, roest, geen smering en inslijten van het gewricht. Stap 7 Eens de circlips verwijderd is, komt de as, veer en bodemplaatsje vlot los naar benden toe. Meestal is dit wat je dan te zien krijgt. Stap 10 Het bovenste conische potje zit nog steeds in de arm geprest en is meestal het onderdeel dat het moeilijkste te verwijderen is. Stap 11 Krik langs bestuurderskant de as omhoog zodat het wiel los van de grond komt. Plaats nu een assteun of dergelijke om de as te ondersteunen. Stap 3 Verwijder de splitpen en draai de borgmoer los met een sleutel (19). Stap 4 Tik met een hamer tegen de steun van de stuurstang om deze los te krijgen van de balljoint. Aan de onderkant de circlips inspuiten met kruipolie of WD-40 en met schroevendraaier en hamer de circlips lostikken. Stap 8 Met circlipstang de clips verwijderen. Stap 9 Plaats een dopsleutel 14 in het gewricht op de rand van het potje dat er nog inzit. Ofwel gebruik je een stevige sergeant om deze eruit te persen ofwel ondersteun je de droparm zeer goed en kan je, door met een hamer op de dopsleutel te slaan, het potje eruit krijgen. Let wel dat de 2 de manier de minst goede is, dat als je de droparm niet goed ondersteunt, uw stuurhuis elke slag met de hamer moet opvangen! Daarom indien mogelijk steeds manier 1 toepassen. Stap 12 Brontekst en fotos: LR4x4.com Herwerkt door Dave Leysen 16 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

17 zitplaats. Trek langs de bovenkant rond de as een plastik strip om deze op zijn plaats te houden. Stap 15 Nu heb je heel het gewricht gedemonteerd en zie je duidelijk het verschil met de nieuwe set! Stap 13 Voorzie het onderste potje van vet en monteer dit in de arm. Stap 16 Plaats het onderste dekseltje. Let op: dit is een beetje knutselwerk aangezien de veer moet ingedrukt worden om zo de circlips te kunnen monteren! Best gebruikmaken van de krik met hierop een dopsleutel, eventueel met verlengstuk. Let erop dat je de circlips eerst over de dop schuift en dat je werk- en beweegruimte hebt met de clips! Druk het dekseltje omhoog door middel van de krik en plaats de circlips in zijn ligplaats. Stap 19 Voorzie genoeg vet onder het potje en monteer de veer terug. Let op: de veer is conisch en gaat van een grote winding over naar een kleine winding. Plaats de grote winding tegen het potje! Stap 17 Maak de binnenkant van de arm proper en schuur roest weg. Ga nu omgekeerd tewerk en pers, door middel van een dop 20, het bovenste potje terug op zijn plaats. Stap 14 Plaats de O-Ring in zijn ligplaats. Stap 18 Vet de as goed in en monteer de stofkap terug. Plaats de spiraalveer onderaan de stofkap om deze af te sluiten en monteer de ijzeren ringveer bovenaan. Stap 20 Voorzien de nieuwe ball van genoeg vet en monteer langs onderaan terug in zijn Monteer de steun van de stuurstang terug. Plaats de borgmoer en de splitpen. Klaar is kees :-) 17

18 EISVERSLAG ALTA ROCCA 2011 VAN NOORD NAAR ZUID DOOR CORSICA Tekst Rebecca Baes Foto s Rebecca Baes / Jo Renglé 18

19 Na een super geslaagde Mille Rivières vorig jaar, hadden we besloten om dit jaar met dezelfde groep vrienden de 12 e editie van de Alta Rocca mee te rijden in Corsica. Deze ging door van 3 tot 9 oktober Aan de start: 3x 110 DCPU TD4 en 1x 90 TD5. Maandag 2 oktober We worden op 3 oktober tussen 15u en 18u verwacht in Marseille, we besluiten om op ons gemak het verlof in te zetten en de maandag door te rijden tot Mâcon. We overnachten in hotel de Bourgogne. Tijdens de rit zegt één van onze chauffeurs dat zijn Defender trilt, met een tot dan toe onbekende oorzaak Dinsdag 3 oktober Rond 9u vertrekken we terug in konvooi richting Marseille, ruim op tijd want we willen ons niet haasten. In de buurt van Lyon besluiten we toch om eens te kijken wat er precies mis is met de 90. Leon smijt zich onder de wagen en jawel... kruisje van de voorste cardan staat op het punt het te begeven. En nu? Als bij wonder is er aan de overkant van de snelweg een Land Rover - Jaguar garage! Wij daar naartoe, ze hebben welgeteld één kruisje op stock, en stellen na enig overleg de werkplaats ter beschikking zodanig dat Leon het kruisje kan vervangen. Een goeie afloop dus, en een geluk dat we op tijd naar Marseille waren vertrokken Om 15u30 komen we toe in de Vieux Port de Marseille om in te schepen aan boord van de Kalliste, de ferry die ons naar Bastia zal brengen. Een 30-tal wagens, een 10-tal quads en een 10-tal side-bysides staan te wachten op de kade om in te schepen. WRC piloot Sébastien Ogier is ook van de partij om de Alta Rocca mee te rijden met zijn Polaris Razor. We betalen het saldo van de reis, bestickeren de wagens, krijgen een briefing van de organisatie en... wachten voor het inschepen. Dit gebeurt uiteindelijk met een dik uur vertraging, maar we maken van de nood een deugd en aperitieven uitgebreid aan wal. Woensdag 4 oktober De Bastia à Bravone Na een hele rustige overtocht met de ferry komen we om 7u s morgens aan in Bastia. Bij een prachtige zonsopgang zien we voor het eerst de contouren van Corsica, even later duikt de havenstad Bastia op. De roadbook start direct na het ontschepen en voert ons naar la Castagniccia, een streek met hooggelegen dorpjes en heuvels bezaaid met ontelbare kastanjebomen. In deze wouden lopen zeer veel wilde varkens rond, alsook geitjes en koeien. Deze zijn dus ook langs de baan, of nog erger, OP de baan te vinden. Rustig rijden is dus zeker de boodschap. Het middagmaal wordt gereserveerd in Piazzali, bekend om zijn klooster van Alesani, gesticht in Hier worden typische streekproducten geserveerd, met onder andere charcuterie van de in het wild lopende varkentjes. In deze streek is hygiëne en netheid blijkbaar niet zo belangrijk, maar als off-roader stel je je in dit lot, het maakt deel uit van de sfeer... de vriendelijkheid van de bevolking maakt alles al lang goed. Na de middag zetten we onze roadbook verder, en zien we op een heuvel ontluikende bosbranden. Naarmate we dichter komen, zien we ook 2 blusvliegtuigen in actie, een unieke belevenis! Later lezen we in de plaatselijke krant dat talrijke hectaren zijn afgebrand. Het terrein voert ons verder naar een hoogvlakte waar we ons midden de steppe van Afrika wanen, Corsica is zeer divers qua landschap. We houden halt om te aperitieven natuurlijk! Rond 18u30 komen we aan in het hotel Sognu di Mare. Gelegen aan zee, en met nog een aangename temperatuur, springen we in ons badpak. We nemen een drankje, een hapje en een sigaartje mee naar het strand, waar we even op adem komen voor we gaan eten. Donderdag 5 oktober De Bravone à Zonza s Morgens worden we wakker en het hele hotelcomplex zit zonder water. Dus zonder douche terug de wagen in voor dag 2. Al vrij vroeg in het terrein stuiten we op een file voor ons. Een steile beklimming doet de groep voor ons twijfelen, er kan namelijk ook langs de hindernis gereden worden en blijkbaar ziet niemand het zitten om de NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5 19

20 uitdaging aan te gaan. Het ziet er haalbaar uit, ik neem het voortouw en ga de beklimming aan. Pittig, maar zeker doenbaar. De rest van onze 4 Defenders rijden ook moeiteloos naar boven. De Cherokee achter ons rijdt er jammer genoeg zijn cardan op stuk. Hier ruiken we ook voor de eerste keer de Maquis. Een heel typische beplanting voor Corsica, die heel specifiek ruikt. Een mengeling tussen lavendel, citroenmelisse en tijm. Net voor de middag kunnen we in Solenzara aan het strand aperitieven en meteen ook een verfrissende duik nemen. De namiddag brengt ons naar hoger gelegen gebied, zeer rotsachtig. De roadbook toont ons slechts 17 km naar het hotel. Maar die 17 km worden afgelegd met een gemiddelde snelheid van 3 à 5 km per uur. Diff-lock aan, eerste klein en laat de wagen maar kruipen over de ontelbare rotsen en stenen, een héél technisch parcours, maar o-zo leuk! We staan verwonderd dat niet één band de geest heeft gegeven over dit parcours. We zijn dan ook tamelijk laat om naar het hotel te rijden. Op de roadbook staat nog een alternatief stukje voor we het hotel bereiken. 3 van ons gaan de uitdaging aan en rijden het bos binnen, het is ondertussen donker. Al vrij vlug denken we dat de roadbook verkeerd is... hier is precies nog niemand gepasseerd. Zéér dichte begroeiing, maar enorm leuk. Resultaat: bovenste van de snorkel weg, linkervleugel geschonden door overhangende bomen, ontelbare krassen en plus, maar... dit is toch off-road, niet? Later horen we dat we inderdaad de enige drie wagens zijn die dit stukje nog hebben gereden. Geen tijd meer om te douchen, dus maar zo naar het restaurant waar een stoofpotje van gibier op het menu staat. Het hotel is enorm basic (zeg maar vuil), maar we zijn zodanig moe dat het ons nog maar weinig kan schelen. Vrijdag 6 oktober De Zonza à Bonifacio Tijdens de briefing horen we dat vandaag de meest spectaculaire dag op het programma staat, met enkele montées difficiles. Vol moed vertrekken we. De voormiddag leidt ons door een dennenbos van 1000 ha, Les aiguilles de Bavella. Na de middag hervatten we het roadbook en rijden we verkeerd. We proberen te draaien in het smalle bergpadje en bij het heel kort achteruit manoeuvreren hoor ik ineens een luide knal, gevolgd door een geschraap van metaal rechts vooraan. Belooft natuurlijk weinig goeds... en inderdaad: homokineet rechts stuk gereden. Versterkte steekassen achteraan maar nog niet vooraan, ze moesten er ooit eens aan geloven, maar uitgerekend nu was dat wel het verkeerde moment! Gelukkig kunnen we verder door de diff-lock in te schakelen, de wagen is niet immobiel. Dan maar verder in 3x4, en opletten dat het rechterwiel niet blokkeert. Na enkele honderden meters bereiken we dan de fameuze traversée de la rivière. Een paar korte maar zeer steile afdalingen over rotsen, om dan een riviertje te doorwaden, met een zeer moeilijke en steile zandpassage om eruit te raken. Enkel de side-by-sides rijden probleemloos naar boven, alle wagens moeten naar boven worden gewincht. Een paar quadrijders gaan overkop, gelukkig met enkel materiële schade. We dachten dat het ergste voorbij was, maar nee hoor! Na deze passage ligt na de bocht pas de échte montée difficile. Een lange steile helling, uitgesleten door water, waar we te paard naar boven moeten rijden. De eerste van onze groep geraakt jammer genoeg in de geul, met een panieksituatie als gevolg. De organisatie denkt dat hij zal achterover rollen, leggen er het lint aan en slepen de wagen letterlijk manueel naar veiliger oorden. De rest van de groep (weliswaar allemaal gesperd) rijdt zonder probleem naar boven. De adrenaline stroomt... Na deze beproeving gaat de roadbook verder in gezapig tempo. Hier moeten we één op drinken, we zoeken dan ook een geschikte plaats om even te bekomen en de gebeurtenissen uitvoerig te bespreken. We passeren een stuwmeer met een beetje een spookachtig kantje aan, de oevers zijn bezaaid met rotsen en afgehakte bomen. We vleien ons neer op een stukje terras midden het strand, en genieten er van het uitzicht en de apero. Na de apero rijden we door naar de eindbestemming Bonifacio, een prachtig versterkt havenstadje. 20 NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5

21 Ons hotel situeert zich bovenop een falaise, met uitzicht op zee en op Bonifacio. Bij aankomst haalt Leon voor alle zekerheid de voorste cardan van onder de Defender. We kunnen zo verder in 2x4. Een prachtig hotel, eindelijk een fatsoenlijk bed en een treffelijke badkamer met inloopdouche. s Avonds zijn we te gast in het restaurant van de zoon van de organisator, apero, heel lekker eten en dit alles opgeluisterd door een live bandje met chants Corses. Des chants Corses... wat doet de Sirtaki daar dan tussen?!? We worden elk nog een typisch zakmes aangeboden als aandenken aan de Alta Rocca. Steendood vertrekken we naar het hotel. Zaterdag 9 oktober Les Isles Lavezzi Na een deugddoende nachtrust genieten we van ons ontbijt op terras. We kunnen in de voormiddag Bonifacio bezoeken. Om 11u worden we op de kade verwacht om in te schepen op de Sardaigne, waar we mee uitvaren om de falaises te gaan bekijken, met als bestemming Les Isles Lavezzi, een groepje rotsachtige eilandjes tussen Corsica en Sardinië. Deze eilandjes zijn weliswaar heel klein, maar heel veel schepen hebben er blijkbaar averij opgelopen, met als triest dieptepunt het verlies van 750 man in We leggen aan tussen de eilandjes waar we een overheerlijke bouillabaisse geserveerd krijgen. We hebben 3 uur de tijd om te genieten van zon, zee en strand. Er is ook de mogelijkheid om te zwemmen naar het strand. Tegen 15u keren we terug naar Bonifacio, van waaruit we dan vertrekken voor een rit van een uurtje naar Propriano, een havenstad. Vanuit Propriano zullen we de ferry terug nemen naar Marseille. We moeten nog een tweetal uurtjes wachten tot inschepen en... we vullen die op met een aperitiefje. Om 19u schepen we in op de Scandola. Net ingescheept krijgen we te horen dat we een woelige nacht tegemoet gaan, windkracht 8 en volle mistral... leve de Touristil! Zondag 10 oktober Met een vertraging van anderhalf uur komen we aan in Marseille. We zijn allemaal redelijk moe, want op de rocking ferry hebben we met moeite een oog dicht gedaan. Na nog een dankwoordje van de organisator rijden we dan de haven uit en vatten we de terugweg aan richting Brugge en Brussel. Het was een fantastische trip, zeer gevarieerd landschap, mooi weer en natuurlijk... het gezelschap van onze vrienden Philippe, Jo, Sven, Pascal, Luc en Kati. Hierbij wil ik jullie nogmaals bedanken voor een zeer mooie reis, op naar de volgende reis... Marokko en IJsland dwalen door onze gedachten... Meer foto s zien? w

22 INFOAVOND 14 OKTOBER, belsele - AUTOBANDEN Met hooggespannen verwachtingen trok ik richting Belsele voor de infoavond over banden georganiseerd door Cross Rover, zouden we het mysterie van de beste band kunnen ontrafelen? De infoavond werd geopend, voordat het bandenhoofdstuk aangesneden werd konden we buiten de nieuwe Range Rover Evoque bewonderen. Een mooie verschijning, al is het geen wagen die hoog op mijn verlanglijstje staat. De spreker van de avond was Mathy Raedschelders, Managing Director van Tires Distribution, de invoerder van Cooper Tires in de Benelux. De agenda werd voorgesteld, oesje moeten we dit vandaag allemaal verwerken? werd door menig aanwezige gemompeld. Uiteindelijk bleek het voorlezen van de agenda bijna evenveel tijd in beslag te nemen, dan de eigenlijke bespreking. We kwamen te weten waarom we enkele jaren geleden geen banden meer konden krijgen, ze voldeden niet meer aan de nieuwe Europese regelgeving en aangezien Europa maar een beperkte afzetmarkt is, hebben ze er enkele jaren over gedaan voor hun fabrieken aan te passen aan de strengere milieunorm. We werden ook gewaarschuwd om er voor te zorgen dat we de juiste banden gebruiken op de wagen, rekening houdend met het PVG nummer. Na het vragenrondje werd er nog nagepraat over de avond en konden we naar huis keren. Al onze verwachtingen werden niet ingelost, maar dan blijft er nog iets over voor een volgende infoavond over terreinbanden. w Tekst Hans Geenen 22

23 CULINAIR Pompoensoep à la Fleur. Geef toe, dat klinkt niet alleen chique maar vooral bijzonder lekker. En nog eenvoudig te bereiden ook. Maar - Cross Rover indachtig - met een gepaste twist. Smakelijk! Voor 4 personen heb je nodig --2l warm water --4 kippenbouillonblokjes --600g vruchtvlees van een pompoen --2 ajuinen --2 preistammen --4 wortels --een klontje boter -- peper, zout --eventueel tijm en laurier Bereiding Los de bouillonblokjes op in het water l Schil en ontpit de pompoen l Reinig en spoel ook de andere groenten l Versnipper de ui en hou ze apart Versnij ook de andere groenten en doe ze samen in een kom l Smelt de boter in een ruime kookpot Fruit de ui glazig l Voeg de andere groenten toe Voeg een beetje bouillon toe en laat eventjes op een zacht vuurtje stoven l Voeg de overige bouillon toe Laat koken en laat verder doorkoken op een zacht vuurtje l Kruid de soep met peper en zout (tijm en laurier) l Controleer of de hardste groenten, nl. de wortel en de pompoen, gaar zijn Mix de soep tot er geen stukjes groenten meer te vinden zijn l Kruid de soep eventueel nog wat bij g gehakt --zwarte spaghetti voor de pootjes --klein kommetje water Kook het kommetje met water l Rol het gehakt in balletjes zodat je ± 12 balletjes hebt l Pak 1 of 2 spaghetti stokjes en breek ze zodat je 4 ongeveer even grote stukjes hebt, en steek ze door het balletje Herhaal de vorige stap voor alle balletjes l Doe de balletjes in het kokend water, en wacht tot ze gaar zijn l Dien de soep warm op, smakelijk! serveertip Versier het soepbord met een bijzondere tafelgast! 23

24 CLUBGOED Voor alle nieuwkomers, leden van het eerste uur, familie en vrienden maar vooral wat wij jullie kunnen aanbieden om als Cross Rover (-lid) voor de dag te komen. Zoals: sticker l handschoenen l t-shirt. Die kan je op elk Cross Rover evenement aankopen. Hierbij een overzicht. XROVER.BE XROVER.BE sticker groot, formaat 550 x 45 mm 2 / stuk 3 voor 2 sticker klein, formaat 280 x 23 mm 1 / stuk 1,5 voor 2 duurzame, in de massa gekleurde folie voor 1 extra worden max. 5 stickers per post opgestuurd handschoenen XROVER.BE, van maat 7 tot 11 5 / paar degelijke stoffen handschoenen met lederen palm en vingers, velcro sluiting (CE) t-shirt XROVER.BE, van S tot XXXL 10 / stuk 18 voor 2 kwalitatief 190g zwart katoen met oranje opdruk op rug en voorzijde ELGIUM V Z W CROSS ROV ER B CROSSROADS CROSSROAD S 1I MAART - APRIL 2011 CROSS RO V ER BELG IUM tweemaandelijks SEPTEMBER - OKTOBER 2011 I OADS CROSSR CROSS ROVER 2011 I USTUS JULI - AUG BELGIU tweema M VZW CROS S ROV E CROSS ROAD S andelijk s ROVER 24 VZW tweemaandelijks CR1102 MEI - JUN I 2011 I _25042 tweem aande R BEL GIU M VZ W lijks 011.ind d 1 25/04/1 1 23:33 Zolang de voorraad strekt, kan je vorige magazines nabestellen. Voor amper 1,25 per nummer - de prijs van een Cross Rover consumptie - krijg je dit mee op elke XR-evenement. Voeg er de portokosten aan toe (momenteel 2,13) en je krijgt deze in je brievenbus. NOVEMBER - DECEMBER 2011 CR5