Vlaak 12, 8321 RV Urk, Tel: Website: Urk, 6 mei 2016

Transcriptie

1 Vlaak 12, 8321 RV Urk, Tel: Fax: Website: Aan: de leden van VisNed, Urk, 6 mei 2016 Overleg over Technische Maatregelen. In eerdere nieuwsbrieven hebben wij aandacht geschonken aan het onlangs uitgekomen voorstel van de Europese Commissie voor de nieuwe Technische maatregelen (TM) Inmiddels is op verschillende niveaus, nationaal en internationaal, het overleg hierover gestart. Vorige week maandag 25 april was er een bijeenkomst op het ministerie van EZ waaraan vanuit VisNed Geert Meun deelnam. In deze bijeenkomst is, ter voorbereiding op de inspraak die vanuit Nederland zal plaats vinden, gestart met een artikelsgewijze bespreking van de concepttekst. Door de vertegenwoordiging van VisNed is gewezen op een aantal zaken dat gewijzigd is ten opzichte van het huidige verordening. Eén van de belangrijkste zaken in de nieuwe EG-Vo. TM is de implementatie van de aanlandplicht en daarbij wordt als één van doelstellingen geformuleerd dat de bijvangsten gereduceerd moeten worden tot maximaal 5 %. Wij hebben duidelijk aangegeven dat dit een onrealistische streefwaarde is wat feitelijk in geen enkele gemengde visserij te realiseren is. Het is misschien allemaal niet zo hard opgeschreven maar de tegenstanders van de gemengde bodemvisserij (lees: NGO s) zullen deze bepaling aangrijpen om de visserij om zeep te helpen. Ook dienen bepalingen ingevuld te worden over de bijvangst van niet commerciële soorten zoals bruinvissen en wordt een link gelegd met de Kader Richtlijn Marien (KRM) waarin sluiting van habitats aan de orde komt. Ook dit kan allemaal heel tricky worden. Andere zaken die wij genoemd hebben zijn: de tonggrens (er staan 2 verschillende definities in de tekst), het verdwijnen van het zgn. rode gebied, 100 mm tussen 55 en 56 N.B. (wat wij uiteraard niet willen), de regeling rond lijst I en II (de mogelijkheid voor garnalenvissers om met 2 x 9 meter te mogen vissen) en de toelatingseisen voor het vissen in de scholbox (voor schepen > 221 kw). Ook moet nader omschreven worden wat verstaan wordt onder een gerichte visserij op een bepaalde vissoort waarbij als mogelijke richtlijn genoemd word dat de vangst van een dergelijke vissoort 50 % van de economische waarde in de besomming moet uitmaken. Van belang is om te bepalen welke periode hierbij van toepassing is. Wij hebben in ieder geval voorgesteld dat bij het LEI informatie ingewonnen wordt om vast te stellen of de NL-tongvisserij onder deze definitie gebracht kan worden. 1

2 Andere zaken die aan de orde zijn gekomen waren de 12 meter boomkorlengte (vraag aan Imares: is deze capaciteitsbeperkende maatregel nog wel nodig?) en de minimum maten in het kader van de biologisch beheer van visbestanden. Er valt nog het nodige te bespreken en alle artikelen zijn nog lang niet doorgenomen, vandaar staat een volgende bespreking gepland op 11 mei as., wordt derhalve vervolgd. De relatie aanlandplicht en quotabeheer. In de EU-lidstaten worden de toegekende quota op verschillende manieren beheerd. Er zijn landen die (deels) een individueel quotasysteem kennen, of waarbij het beheer via de PO s loopt of dat er nationaal beheer plaats vindt of een combinatie van de verschillende opties. In Nederland kennen we het co-managementsysteem waarbij soorten als tong, schol, kabeljauw en wijting via in groepen samengebrachte individuele contingenten al meer dan 20 jaar succesvol worden beheerd. En daarnaast worden diverse bijvangstsoorten, zoals tarbot/griet, schar/bot, tongschar, Noorse kreeft en rog nationaal beheerd waarbij de PO s wel sturend opereren. De aanlandplicht moet in de systemen, waaraan jaren gepolijst en gestuurd is, ingevuld worden en de grote vraag is hoe dit in zijn werk gaat. Nu is het zo dat een ondernemer een soort waarvoor hij geen vangstrechten heeft ook niet binnen mag brengen. Na vangst moet deze terstond in zee worden terug gegooid. Dat geldt ook voor de vissen die niet voldoen aan de minimum maat. Als een soort onder de aanlandplicht wordt gebracht en hiervoor geldt geen uitzondering (de-mimimis) (meer) dan moet alle vis (maats en ondermaats) binnen gebracht worden, ook al heeft men hiervoor geen vangstrechten. En dan begint natuurlijk de ellende want dan kan het zorgvuldig opgebouwde systeem van quotabeheer volledig in de war gebracht of op de schop gegooid worden. Dit kan aan de orde komen zonder dat een visserman hier schuld aan heeft, immers bepaalde vissoorten kunnen onbedoeld in je net terecht komen. En de juridische status is dat Europese regelgeving (aanlandplicht) boven nationale regelgeving (quotabeheer) gaat. Inmiddels heeft de overheid een werkgroep gevormd die zich bezig moet houden met de materie. Uitgangspunt bij de implementatie is dat het huidige systeem zo goed mogelijk in stand moet blijven. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Straks komen er vissers die van één of meerdere soort(en) geen vangstrecht(en) heeft/hebben en deze toch vang(t)en. Bijvoorbeeld een kustvisser, zonder tongcontingent die wat tong bijvangt of een 100%-garnalenvisser, zonder daarvoor rechten te hebben, die tong, schol of kabeljauw bijvangt. Of een fly shooter die een pak makreel overzet of een boomkorkotter die een paar aanzienlijke trekken wijting doet. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Om over bijvoorbeeld de vangst van honderden kgs. rog per week, terwijl je gezien het quotum maar 125 kg per week mag aanvoeren, maar te zwijgen en wat nu al aan de orde van de dag is. Binnen de werkgroep wordt inmiddels een document besproken die een inventarisatie geeft van de zaken die naar voren kunnen komen. Maar ons inziens is dit overzicht niet uitputtend. Bedenk wat er allemaal achter vandaan kan komen als een visserman zijn quotum niet volledig zelf kan benutten omdat in een groep of nationaal een deel van zijn quotum door een collega is gebruikt om diens verplichte aanvoer onder de aanlandplicht te realiseren. Het is een grote uitdaging om het zorgvuldig opgebouwde systeem van beheer van quota in het co-managementsysteem niet omver te gooien. Dit zal betekenen dat, ondanks de introductie van de aanlandplicht, de regelgeving zo opgezet moet blijven dat een visserman zich er van vergewist dat hij over vangstrechten beschikt van soorten die hij voornemens is te gaan vangen. Uiteraard is VisNed vertegenwoordigd in de door EZ/RVO ingestelde werkgroep met name om de rechten van de vissers met vangstrechten te waarborgen. Overleg over registratie in (E-)logboek. Na de introductie van de aanlandplicht per 1 januari jl. is er een discussie op gang gekomen over de verplichting van registratie van in zee terug gegooide discards. Hierbij gaat het niet om de 2

3 vraag of dit wel of niet moet maar wel op de manier waarop; moet dit dagelijks of eenmalig aan het eind van de reis. De feiten: sinds 1 januari 2012 is het verplicht dat een visserman in zijn logboek een opgave doet van de geschatte hoeveelheid overboord gezette bijvangst. In de situatie van het papieren logboek kan dat alleen aan het eind van de reis. Maar in de informatievoorziening bij de introductie en toepassing van het E-logboek is nooit melding gemaakt dat dit van een verplichting van één keer per reis naar een dagelijkse verplichting zou zijn omgezet. Integendeel; tot op heden wordt nog steeds melding gemaakt van een opgave aan het eind van de reis. Op pagina 14 van het Informatiebulletin van de RVO van december 2015 staat het volgende: Voor soorten waarvoor geen aanlandplicht geldt en voor verboden soorten gelden bijzondere bepalingen met betrekking tot registratie: Voor alle soorten die niet onder de aanlandplicht vallen geldt dat kapiteins van Unievissersvaartuigen in hun visserijlogboek alle geschatte teruggegooide hoeveelheden per soort van meer dan 50 kg equivalent levend gewicht per visreis noteren. Onlangs hebben we een gesprek gehad met de leiding van de NVWA verantwoordelijk voor de visserij. De NVWA refereerde aan een recente bijeenkomst in Hamburg van de inspectiediensten waarin de visie op de registratie van teruggezette vangsten nog een keer bevestigd is. Maar ook is erkend dat de informatievoorziening voor de nodige verwarring zorgt. Afgesproken is de NVWA hiermee aan de slag gaat. Wij wijzen onze leden er nogmaals op dat van alle soorten waarvan (ondermaatse) bijvangst teruggezet wordt een opgave-verplichting geldt, zeker 1 x per week aan het eind van de reis en nadere instructie zal nog volgen als het interne beraad binnen de NVWA is afgerond. De PO s hebben onlangs een overzicht gekregen van de RVO met daarop informatie van leden die bijvangsten registreren. Uit dit overzicht blijkt ook dat diverse vissers niets registreren en dat is in strijd met de regelgeving, los of die soorten wel of niet onder de aanlandplicht vallen. Alle vissers moeten sowieso dagelijks de ondermaatsen registeren die onder de aanlandplicht vallen (afhankelijk gebruik Belgisch net wel of niet aan boord houden) en in ieder geval tenminste 1 x per week de teruggezette bijvangsten van soorten die niet onder de aanlandplicht vallen. Hieronder daarom nog een keer de instructie hoe de registratie van discards dient plaats te vinden: Indien met een Belgisch paneel gevist word hoeft GEEN ondermaatse tong aan boord gehouden te worden. Wel moet elke avond een schatting doorgeven van de ondermaatse tong die je overboord gezet hebt. Dat wordt als volgt gedaan: stel er is de eerste dag 400 kg maatse tong gevangen en 20 kg ondermaatse tong; dan wordt avonds bij NLFAR 400 kg ingevuld en bij NLDIS 20 kg. Dat moet elke dag. Stel er is na 4 etmaal kg tong gevangen en 80 kg ondermaatse vis is elke avond bij NLDIS 4 x 20 is 80 kg doorgegeven. Aan het eind van de reis hoeft bij NLLAN alleen de tong opgegeven te worden die aan boord zijn (in dit voorbeeld dus kg) en GEEN ondermaatse tong (immers die worden niet aangeland). Kortom: het LAN-bericht is feitelijk hetzelfde als vorig jaar. Indien niet met een Belgisch paneel gevist wordt mag alle tong < 19 cm gediscard worden en dient alle ondermaatse tong tussen cm aan boord gehouden worden. Beide categorieën ondermaatsen moeten apart geregistreerd worden. Volgens het bovenstaande voorbeeld moet dat als volgt: stel er is de eerste dag 400 kg maatse tong gevangen en 20 kg ondermaatse tong, waarvan 10 kg < 19 cm; dan wordt avonds bij NLFAR 410 kg ingevuld en bij NLDIS 10 kg. Dat moet elke dag. Stel er is na 4 etmaal kg tong gevangen en 80 kg ondermaatse vis, waarvan 40 kg < 19 cm is elke avond bij NLFAR 4 x 10 is 40 kg extra doorgegeven en 4 x 10 is 40 kg bij NLDIS. Aan het eind van de reis dient deze visser bij NLLAN kg tong op te geven en 40 kg BMS, die ook aangeland en afgevoerd moet worden. In beide situaties dient een visser aan het eind van de reis ook een schatting te doen van de over boord gezette discards van soorten die niet onder de Aanlandplicht vallen, dus dan hebben wij het bij de pulser/bokker die met < 120 mm vist over schol, schar, wijting, 3

4 tarbot, griet etc. Deze kunnen het beste opgegeven worden in het laatste NLFAR-bericht voor binnenkomst onder NLDIS. Hierbij een totaalgetal van de schatting overboord gezette discards. Deze verplichting geldt overigens eveneens voor garnalenvissers die discards van garnalen en vissoorten vangen en overboord zetten, maats en ondermaats. Het voorbeeld van de tongvisser met Belgisch net kan ook gebruikt worden voor de twinrigger die op Noorse kreeft vist en de fly shooter die bij de visserij in Het Kanaal voldoet aan het wijting-criterium (25% wijting aanvoer in 2013 en 2014) en wijting vangt. Deze twee categorieën schepen maken gebruik van een soortgelijke de minimis als de tongvisser met Belgisch net dus kan zijn aan boord gehouden vangst en de teruggezette discards van Noorse kreeft respectievelijk wijting op dezelfde wijze geregistreerd worden in het E- logboek. Uitvoering motie Graus. Onlangs is in de Tweede Kamer een door het PVV-lid Dion Graus en door VVD, CDA, SGP en CU ondersteunde motie aangenomen waarin de regering opgeroepen wordt slecht uitvoerbare EUregelgeving in de visserij in kaart te brengen. Hierbij is het niet alleen de bedoeling dat er een opsomming wordt gemaakt maar dat er ook aangegeven wordt wat er aan gedaan wordt om deze slechte regelgeving te schrappen of te wijzigen. Begin deze week was op het ministerie van EZ een bespreking waarin de visserijsector uitgenodigd was om input te leveren, waaraan vanuit VisNed Geert Meun deel nam. Naast een overzicht van zogenaamde kleine bepalingen die heel lastig kunnen zijn, zoals de one-net-rule, de combinatie van maaswijdte-categorieën, de doelsoorten-percentages etc. is vanuit VisNed aangegeven dat we het grote perspectief voor ogen moeten nemen. Waarom houden we bijvoorbeeld meerdere beheersystemen in stand? Immers naast het beheer van quota/contingenten wordt ook een zeedagenregeling toegepast. Maar het zou toch niet uit moeten maken of een ondernemer 180 of 200 zeedagen benut om het quotum op te vissen. En het zou toch ook niet moeten uitmaken of hij dat met een vaartuig bijvoorbeeld doet dat 300 GT meet of 340 GT? En het zou toch ook niet uit moeten maken of een visserman bijvoorbeeld zijn scholquotum opvist met een boomkor(puls)tuig of met een twinrigtuig. Cruciaal is dat de visserman binnen het beschikbare quotum blijft (dat immers vastgesteld wordt op basis van de hoogste (MSY-)beheerdoelstellingen). Ook hebben wij aangegeven dat het in stand houden van een verouderd Europees zeedagensysteem, met BT- en TR-mandjes, de innovatie van de vloot onmogelijk maakt. We komen nu al TR-dagen tekort die weer gecompenseerd moeten worden door een niet functionerend en continue frustratie oproepend RTC-systeem. En zo kunnen we nog wel even doorgaan, denk hierbij ook aan zoveel regels die in strijd zijn met de aanlandplicht. VisNed is blij met dit initiatief vanuit de Kamer en hoopt dat hiermee een start gemaakt wordt om veel onnodige regelballast over boord te zetten. Indien leden voorbeelden aan willen dragen van onzinnige/nutteloze regelgeving worden zij daartoe van harte uitgenodigd deze te sturen naar Uitstel vervanging weeginstallaties. Sinds 2011 is het verplicht dat vaartuigen die hun vangst niet in de haven van aanvoer te koop aanbieden deze voor transport (dus feitelijk aan boord) moeten wegen. In 2012 is er een subsidieregeling gekomen voor de aanschaf van weeginstallaties. Echter, een aantal vaartuigen, meestal fly shooters, hadden voordien op eigen initiatief al eigen weeg-installaties aangeschaft. Afgezien dat zij hierdoor niet meer in aanmerking kwamen voor subsidie bleek ook nog dat de uitstekend functionerende weeginstallatie niet voldeed aan bepaalde eisen. En aangezien Nederlandse vaartuigen alleen met een goedgekeurde installatie moet worden uitgerust werden deze ondernemers gedwongen om een nieuwe installatie te installeren. Op initiatief van de NVB, waarbij VisNed zich aansloot is namens 7 visserijondernemers (2 NVB, 5 VisNed) in augustus

5 een bezwaarprocedure gestart. Afgelopen week kwam hierop de uitspraak en de betrokken ondernemers zijn in het gelijk gesteld. Belangrijkste argument is dat de betrokken ondernemers de weegschalen hadden aangeschaft voordat de voorschriften met betrekking tot de weeginstallaties gingen gelden en ondanks dat deze weeginstallaties niet in overeenstemming kunnen worden gebracht met de geldende regelgeving is niet uit te sluiten dat met deze weeginstallaties toch voldoende nauwkeurig kan worden gewogen, vandaar dat vervanging op dit moment niet strikt noodzakelijk is. Om die reden wordt toegestaan dat deze installaties tot 31 december 2018 mogen worden gebruikt. Een mooi succesje voor deze ondernemers en wij zijn de NVB erkentelijk voor de succesvolle afwikkeling van deze zaak. Internationale MSC visserijen bijeen in Brussel. Vorige week kwam de internationale gebruikersgroep van MSC, de Association of Sustainable Fisheries (ASF) in Brussel bijeen voor haar jaarlijkse overleg. Pim Visser was daar bij namens CVO. In de ochtend werden we als leden door het bestuur en de adviseurs bijgepraat over de laatste ontwikkelingen in het MSC-proces. Dat wordt ingewikkelder. Ook is er de roep om de sociale component in MSC mee te nemen. De recente ontwikkelingen op het gebied van slavernij in Zuid-Oost Azië (met name in Thailand) zijn daar debet aan. Voor de leden van ASF die vooral uit Europa, Amerika, Canada, Australië en Nieuw Zeeland komen is het van belang te bewijzen dat het allemaal fatsoenlijke bedrijven zijn. Met MSC toon je duurzaamheid aan, maar verantwoord ondernemerschap moet op een andere manier bewezen worden. Gekeken wordt of de nieuwe versie van het Responsible Fishing Scheme hier een oplossing biedt. In het Verenigd Koninkrijk is dat al het geval. Een vorige versie van RFS is in Nederland (met beperkt succes) als CVV toegepast. Nu in het Verenigd Koninkrijk RFS helemaal op de schop is gegaan, biedt dat voor ons wellicht ook kansen. In de ASF-vergadering werd ook gesproken over kosten en ingewikkeldheid van MSC. Het werd duidelijk dat dit door grote rederijen makkelijker als een gegeven wordt geaccepteerd dan door de kleinere visserijen. Na de lunch kwam een uitgebreid team van de MSC-organisatie zaken met ASF bespreken en uitleggen. Allemaal erg technisch en complex. Vanuit Europa kunnen we ons gelukkig prijzen met de uitstekende samenwerking met onze Deense collega s die in het MSC-proces heel veel tijd en energie steken. Wij mogen daarvan mee profiteren. In de zijlijn van de vergadering bespraken we als Europese partners hoe we door nauwe en intensieve samenwerking in gezamenlijkheid de ingewikkeldheid en de kostenstijging het hoofd kunnen bieden. Dat biedt kansen voor lagere kosten en grotere expertise. Binnen CVO bespreken we binnenkort hoe we op deze suggestie zullen reageren. Wetenschappers wijzen op belang visserij voor voedselproductie. Vorige week was de bekende Amerikaanse wetenschapper Ray Hillborn in Brussel waar wij vanuit het VisNed-team hem twee maal mochten ontmoeten. Allereerst was er overleg met de Europese visserijorganisaties in het kader van Europêche. Hillborn wees daar op het grote belang van wild gevangen vis als gezonde voeding met een ultra lage CO 2-voetafdruk. Wild gevangen vissen hebben hun eigen voedsel gevonden en omgezet in hoogwaardig eiwit. In tegenstelling tot kip en rundvlees, waar voer voor verbouwd moet worden en om dat te realiseren worden regenwouden gekapt. Hillborn rekende voor dat de bijvoorbeeld een Zuid Amerikaanse visserij goed is voor het behoud van het leefgebied van bijna 5000 Orang-Oetangs. Immers, als mensen geen wild gevangen vis meer kunnen eten gaan ze over op kip. De roep om grote gebieden ongerepte natuur op zee is daarom ook onterecht. Zeker in de Noordzee, die zo intensief gebruikt wordt en zo n enorme productiviteit heeft. Verder toonde Hillborn met cijfers aan dat de kommer en kwel verhalen over visserij veel te negatief zijn en veel te dik worden aan gezet. Hillborn toonde aan dat goed visserijbeheer de beste manier is om visbestanden te beschermen. En dat in Europa sprake is van heel goed visserij beheer. Hij toonde aan dat we nog veel meer hoogwaardig eiwit duurzaam uit zeeën kunnen oogsten. Een dag later was Hillborn te gast bij de Visserijcommissie van 5

6 het Europese Parlement, waar hij in een college van ruim een uur zijn bevindingen met een grote groep aanwezigen deelde. Hij ontmaskerde veel negatieve mythes over visserij die door een aantal NGO s continu in de publiciteit worden gebracht. Op de website is alle informatie terug te vinden. We zijn doende om de presentatie van Hillborn binnenkort op onze website te kunnen publiceren. Kabeljauw herstelplan. Al weer in 2012, besloten de Europese lidstaten om te stoppen met het korten van zeedagen als gevolg van het Kabeljauw-herstelplan. Dat gebeurde zonder betrokkenheid van het Europese Parlement, gewoon omdat lidstaten, verenigd in de Raad van ministers, niet langer konden wachten. Dat leidde tot een juridische strijd, die door het Parlement werd gewonnen. Al eerder schreven we hierover in onze nieuwsbrief. Omdat er uiterlijk 1 december as. een oplossing moet liggen en er daar aan voorafgaand veel procedure tijd voor nodig is, moet er voor de zomer zicht zijn op een oplossing. Om dat te benadrukken bracht Pim Visser, als lid van een internationale delegatie van EAPO en Europêche leden een bezoek aan het Europese Parlementslid mevrouw Diane Dodds (uit Noord Ierland) die het dossier onder haar hoede heeft. In dat gesprek bleek dat ook mw. Dodds graag snel tot een oplossing komt. Vanuit EAPO en Europêche gaan we nu inbreng leveren die recht doet aan onze situatie op de Noordzee, maar ook aan die van collega-vissers in de Ierse Zee en bewesten Schotland. Dat Nederland het EU-voorzitterschap heeft tot 1 juli maakt de uitdaging om voor de zomer gezamenlijk tot een goede oplossing te komen groter. Aan nog meer zeedagen ellende in 2017 heeft niemand behoefte. Daarom zetten we ons hier zo nadrukkelijk voor in. Engelse Natura2000 Noordzee en Kanaal. Zoals we in de vorige nieuwsbrief meldden bereiken de voorstellen om te komen tot gebiedsbescherming in het kader van Natura2000 ons in razend tempo. Vorige week ging het bij het Engelse Ministerie DEFRA over de Engelse Banken en het belangrijke visgebied Smith s Knoll. Vertegenwoordigers van Noordzee-lidstaten bespraken die voorstellen. Vanuit Nederland namen twee EZmedewerkers aan het overleg deel. Ook de Noordzee-AC was daarbij uitgenodigd en Pim Visser was in die hoedanigheid aanwezig. Hier bleek weer eens hoe ingewikkeld dit soort processen lopen. Niet alleen over de inhoud, maar vooral in het proces. Het werd aan de hand van VMS pings overduidelijk dat de Nederlandse kottersector daar het allergrootste visbelang heeft. Toch hebben alle landen even veel recht om mee te praten. Wij willen zo klein mogelijke gesloten gebieden en zijn bereid daar visserijbeperkende afspraken over te maken gekoppeld aan extra VMS-bewaking. Voor andere landen is dat laatste nog een brug te ver. Ook willen wij graag harde bewijzen dat bescherming nodig is. Anderen (met name NGO s) vinden dat alle N2000-gebieden simpelweg dicht moeten op basis van het voorzorgsbeginsel. Afgesproken is dat wij onze voorstellen verder onderbouwen en uitwerken en in overleg met EZ concrete inbreng gaan leveren. Bij dit overleg bleek nogmaals hoe fel gekant sommige NGO s nog steeds tegen gebruik van het pulstuig zijn en elk juridisch middel (en strohalm) aangrijpen om puls te bestrijden. Ongefundeerd, maar heel fanatiek. Wordt vervolgd. Tegelijk speelt het ontwikkelen van een beschermingsregime in Het Kanaal. Daartoe is over twee weken een workshop van 2,5 dag in Exeter gepland, waar we vanuit VisNed het Nederlandse (met name flyshoot) belang nadrukkelijk naar voren zullen brengen. Duitse N2000 maatregelen bekend geworden. Afgelopen week ontvingen we een uitgebreid Engelstalig document waarin de onderbouwing van de Duitse voorstellen tot gebiedssluitingen in de Sylt. Die draconische maatregelen hebben grote gevolgen voor onze (garnalen)vissers. We gaan als VisNed-team die documenten nu bestuderen 6

7 en de informatie tot een handzaam document samen vatten, wat we specifiek met garnalenvissers gaan bespreken. Ook de leden van PO Wieringen worden bij dat overleg betrokken, vanwege ook hun grote belang bij dit visgebied. Tegelijkertijd hebben we als VisNed het initiatief genomen om met het Ministerie van EZ hierover in gesprek te gaan, want hun inbreng in dit dossier is voor ons essentieel. Vanzelfsprekend werken we nauw samen met onze Deense en Duitse collega s en in het verband van de Noordzee AC. De Duitse overheid is als zeer groen te karakteriseren, dus we hebben een heel lastige strijd te leveren. Het is een stimulans om goed onderbouwd tegengas te geven. NB wet vergunning Garnalen. Samen met de NVB heeft VisNed een 1-jarige NB-wetvergunning aangevraagd en gekregen voor de garnalenvisserij in de Kustzone. Daartegen was bezwaar aangetekend door NGO s en Het Vergunningenhuis. Die bezwaren zijn verworpen. Of de NGO s en Vergunningenhuis ook nog naar de Raad van State gaan om in beroep te gaan is nog niet duidelijk. Zinvol lijkt dat niet, omdat de vergunning eind dit jaar af loopt. Het betekent wel dat de vergunning nu gewoon van kracht is, inclusief de bepalingen betreffende gesloten gebieden en Black Box (zie elders in deze nieuwsbrief). Over een nieuwe vergunningsaanvraag is het overleg binnen de sector (en met NGO s) inmiddels lopend. De voorbereiding vergt veel tijd en is ingewikkeld. Daarom is het ongewenst om kortlopende vergunningen te krijgen en streven we sectorbreed naar een meerjarige vergunning. Werkbezoek EZ en RVO medewerkers. We worden bij de overheid geconfronteerd met het fenomeen Job rotation. Dat is voor de betrokken medewerkers heel mooi, zij hebben immers elke paar jaar de kans van baan te wisselen. Voor een vakgebied als visserij is dat echter problematisch. Het is immers een opeenstapeling van ingewikkelde dossiers die tijd nodig hebben om in de vingers te krijgen. Bij EZ is op de visserij-afdeling recentelijk een groep nieuwe mensen ingestroomd als vervanging van doorstromers. Gelukkig zijn de (relatief) nieuwe medewerkers van EZ heel betrokken en er op gebrand om zich de materie snel eigen te maken. Wij werken daar graag aan mee en organiseerden een tweetal werkbezoeken. Op Urk deelde Geert Meun zijn kennis over de ontwikkeling en historie van het quotumsysteem (individuele quotum en groepensysteem) met een aantal mensen en in Den Helder en op Texel werd op de afslag vis bekeken en (letterlijk) sfeer opgesnoven. Daarbij werd met Texelse schippers ook over N2000, Belgisch paneel en pulsontwikkelingen van gedachten gewisseld. Stroomlijning Groene Initiatieven Green Deal Pluis en KIMO. We zijn als VisNed in de afgelopen jaren op diverse fronten betrokken bij groene initiatieven. Dat betreft Fishing for Litter, oud netwerk, pluis, huisvuil, en bedrijfsafval. Ook gevaarlijk afval via SFAV is aan de orde. Het zijn allemaal initiatieven die in elkaars verlengde liggen. Nu die projecten ieder een nieuwe fase in gaan, is het goed om zaken te stroomlijnen. Daartoe maken we binnenkort op elkaar afgestemde afspraken met KIMO, binnen de Green Deal en met Healthy Seas. Onze actieve betrokkenheid bij het verantwoord afvoeren van vuil en verminderen van visserijafval op stranden en in havens, is van belang. Ook omdat het afbraakrisico van het zich positief ontwikkelende imago van de visserij zo groot is. Op dit gebied is ook positief nieuws te melden. Na een goed overleg is de afvalsituatie in de haven van Harlingen sterk verbeterd. Niet alleen staan er nu containers met deksel, ook heeft het overleg tussen kottersector, havenbedrijf, visafslag en losploeg tot betere werkafspraken geleid. 7

8 Black Box. Het fenomeen Black Box blijft ons bezig houden. Vanaf 1 januari 2017 moet er voor de Kustzone een systeem van geo fencing (elektronische grensbewaking van gesloten gebieden) zijn. Dat is opgenomen in de NB-wetvergunning. Om dat te realiseren is een goed werkend elektronisch systeem nodig alsmede een organisatie die dat uitvoert. De gesprekken zijn beperkt tot gebiedsbewaking. Het motorvermogen is voorlopig nog geen onderdeel van de systematiek. VisNed is en blijft voorstander van een lean and mean systeem. En wij blijven principieel van mening dat wij openheid geven in onze werkwijze, maar dat de overheid slechts kan en mag vervolgen (bekeuren) op basis van hun eigen waarnemingen. Om de kosten van het systeem eenduidig en goed in beeld te krijgen hebben we aan twee leveranciers offertes gevraagd die de jaarlijkse totaalkosten omvatten. Het is immers niet zozeer van belang wat de aanschaf van een apparaat aan boord kost, maar vooral wat er dan nog jaarlijks aan kosten bij komt. Naast een bewakingssysteem, biedt een systeem van geo fencing grote mogelijkheden om als visserij een database op te bouwen die aantoont hoeveel (weinig) zeegebied daadwerkelijk bevist wordt. En misschien is dat nog wel veel belangrijker dan het bewaken van gesloten gebieden. Ook biedt zo n systeem mogelijkheden om met andere lidstaten (bijvoorbeeld het VK) specifieke afspraken over N2000 sluitingen te maken. Kortom: het gaat nu misschien over een Black Box voor de garnalenvissers in de kustzone, maar we slaan (heel belangrijke) piketpalen op diverse terreinen. Daarom staat dit onderwerp prominent geagendeerd voor de VisNed-bestuursvergadering volgende week. Eind mei overleggen we verder met de overheid. De milieu-lat komt steeds hoger. Naast het Brusselse Visserijdepartement (DG MARE) begint ook het Milieudepartement van Europa (DG ENVI) zich steeds nadrukkelijker met vis en visserij te bemoeien Dat doen ze op basis van de implementatie van de Marine Strategy Framework Directive (afgekort: MSFD), in het Nederlands vertaald met Kaderrichtlijn Marien (KRM). De KRM kent 11 indicatoren om in 2020 (en dat is al gauw) tot een goede milieutoestand te komen. Het gaat daarbij om bijvoorbeeld biodiversiteit, gezonde visbestanden, afval in zee, gifstoffen in vis, een natuurlijke leeftijdsopbouw van visbestanden en bescherming van zeebodem integriteit. Stuk voor stuk relatief vage aanduidingen en wat dat precies concreet betekent, wordt nog steeds bediscussieerd, o.a. door wetenschappers van ICES. Zij breken zich het hoofd over de vragen, maar hebben grote moeite om invulling te geven aan deze vage en soms tegenstrijdige indicatoren. Vanuit het VisNed-team participeren Jurgen Batsleer en Wouter van Broekhoven actief in het ICES proces. Tegelijkertijd (terwijl de wetenschappers er dus helemaal nog niet uit zijn) zijn beleidsambtenaren van DG Envi bezig om voor de muziek uit te lopen en hun mening in richtlijnen vast te leggen. Dat doen ze in een omvangrijk document met bijlagen. Dat staat vol met bedreigingen voor de visserij. Die bedreigingen zitten daarbinnen verstopt in tabellen en voetnoten. Recentelijk ontvingen we signalen over bedreigende bepalingen die DG Envi over visserij wil gaan uitstorten. Wij participeren in Brusselse inspraak en kregen daardoor de beschikking over de werkdocumenten waar die (vreemde) zaken in stonden. In ultra korte tijd schreef Jurgen Batsleer een tegenstuk. Dat document is onder de vlag van onze Europese koepels EAPO en Europêche ingediend. Zo geven we Europa-breed tegengas. Tegelijk vragen we in internationaal verband een gesprek met Eurocommissaris Vella aan, die zowel over visserij als milieu gaat. Komende week overleggen we met het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (I en M) hierover. In Nederland is het ministerie van I en M en niet het Ministerie van EZ verantwoordelijk voor de invoering van de KRM in Nederland. Kortweg: nog een bedreigend stuk regelgeving wat als veelkoppig monster op diverse fronten op duikt en dus op evenzoveel plekken goed in de gaten gehouden moet worden. 8

9 Veilige Vaart en houden van uitkijk. Al lange tijd is de visserijsector (trawlers en kotters) in gesprek met het Ministerie van I en M over veiligheidsaspecten. Daarin kwam vorig jaar een verschil van inzicht over het houden van goede uitkijk naar voren. Wij voeren dat overleg in het kader van de Sectorraad, dus samen met NVB, trawlersector en vakverenigingen. In 2015 heeft de Sectorraad een stevig onderbouwde standpuntnotitie naar het Ministerie van I en M gestuurd. Die was mede opgesteld door nautische juristen die wij hadden ingeschakeld. Recentelijk heeft I en M aan de Sectorraad een onbevredigend antwoord gestuurd, waarin ze de vloer aanveegden met die notitie en de daarin genoemde argumenten. Dat vinden wij niet alleen heel teleurstellend, maar ook volkomen onterecht, Wij hebben onderbouwd waarom het niet nodig is dat in de uren van duisternis en bij slecht weer ten allen tijde door twee mensen op de brug uitkijk gehouden zou moeten worden. In deze tijd van volop elektronische hulpmiddelen is dat naar onze overtuiging een niet te handhaven standpunt. Ook is het niet in lijn met wat in ons omringende Noordzeelanden hierover wordt bepaald. In de komende week gaan we in de Sectorraad bespreken hoe we onze zaak zo goed mogelijk kunnen bepleiten en of en hoe we wellicht de politiek ook moeten inschakelen. Schade door kabels? Naar aanleiding van de bijeenkomst van begin april met de kabelexploitanten omtrent de schade door vistuigen aan kabels, bereikte ons vanuit Rijkswaterstaat de vraag of het andersom ook wel eens voorkomt dat vissers schade lijden door contact met kabels of in het ergste geval zelfs vistuigen verspelen. Op dit moment is er vrijwel geen toezicht op monitoring van de ingraafdiepte en dat is geen goede zaak. Het Integraal Beheerplan Noordzee 2015 schrijft namelijk voor dat kabels en leidingen geen belemmering voor scheepvaart en visserij mogen vormen. Hier hebben wij Rijkswaterstaat ook op gewezen. Rijkswaterstaat gaat over een groot deel van de vergunningen voor de aanleg van deze kabels en zou dus in onze ogen ook moeten toetsen of er aan de vergunningvereisten wordt voldaan. Een belangrijke vergunningvereiste is dat op het NCP (Nederlands deel van de Noordzee) kabels minimaal 1 meter ingegraven moeten zijn. Als blijkt dat vissers dus hinder ondervinden van kabels of zelfs schade lijden, zou dit wel eens een ander licht op de zaak kunnen werpen. We verzoeken vissers die schade lijden door contact met kabels of leidingen dan ook om contact op te nemen met David Ras (dras@visned.nl ). We willen graag een inventarisatie maken van dit soort schades en/of tuigverlies. Er zal vertrouwelijk met de informatie worden omgegaan en uw gegevens zullen anoniem gehouden worden i.v.m. de gevoeligheid van de materie. Zoals tijdens de bovengenoemde bijeenkomst is afgesproken willen wij met de kabelexploitanten meedenken om incidenten en schade aan kabels te voorkomen, maar via deze weg willen wij ook graag helder krijgen wat er van hun kant en vanuit de overheid meer gedaan kan worden om incidenten te voorkomen. Notice to Mariners Hornsea windpark Project Two & Three. Zoals recent geotechnisch onderzoek is gestart voor het windpark Hornsea One zal omstreeks deze dagen voor de projecten Hornsea Two en Three geofysisch onderzoek gaan plaatsvinden. Voor project Two gebeurt dit vanaf 5 mei en zullen de werkzaamheden ongeveer 8 weken gaan duren afhankelijk van de weersomstandigheden. De werkzaamheden worden uitgevoerd door de MV Neptune en MV Helmert. Voor project Three beginnen de werkzaamheden op 9 mei en deze zullen naar verwachting 10 weken in beslag nemen. De werkzaamheden worden uitgevoerde door de schepen MV Neptune en MV Northern Wind. Voor meer informatie betreffende de communicatie omtrent de werkzaamheden, coördinaten en kaarten van beide gebieden verwijzen wij u naar onderstaande links: HOW02 - Notice to Mariners - April 2016 en HOW03 Notice to Mariners - May

10 Visserij in Het Skagerrak. De visserij in dit gebied wordt met ingang van maandag 16 mei as. open gesteld. Vanuit de vloot is er veel belangstelling om in dit gebied te vissen, waardoor er een nadere verdeling van de quota in dit gebied heeft plaats gevonden tussen de PO s. Vaartuigen die zich aangemeld hebben dienen hierover nauwgezet contact te houden met de eigen PO. Het is van groot belang dat het quotum van ton schol zoveel mogelijk gelijkmatig wordt aangevoerd zodat pieken worden voorkomen. Ook de bijvangstsoorten tong en kabeljauw zijn verdeeld, dus is het van belang dat als deze soorten bijgevangen worden de richtlijnen van de PO nauwgezet gevolgd worden. VIRIS-overzicht Hieronder het overzicht 2016 betreffende de benutting van de belangrijkste quota. Peildatum is 28 april 2016, dit zal betekenen dat het de aanvoer betreft tot en met week 15 van dit jaar. In dit overzicht is nog niet verwerkt de 10 % bij de soorten tong, schol en Noorse kreeft die meegenomen worden uit 2015, dit zal bij tong ongeveer 700 ton tong zijn. Ter vergelijking ook het overzicht van de benutting van de quota per 24 april 2015, dat is feitelijk tot en met week 14 van vorig jaar ( ) ( ) Vissoort: Quotum: Vangst: Uitputting: Quotum: Vangst: Uitputting: Tong % % Schol % % Kabeljauw % % Wijting % % Tarbot/Griet % % Schar/bot % % Tongschar % % Langoustines % % Rog % % PO-maatregelen. Voor 2016 hebben alle Nederlandse PO s in CVO-verband een aantal PO-maatregelen genomen om de benutting van een aantal nationale quota zo duurzaam mogelijk te laten plaatsvinden en om vroegtijdige sluiting van het quotum proberen te voorkomen. Deze maatregelen zijn: Rog: De maximaal aan te voeren hoeveelheid per vaartuig per week of reis langer dan 7 dagen is door de PO s vastgesteld op 125 kg doodgewicht. De minimum maat is 55 cm. Aanvoer van rog kleiner dan 55 cm en/of meer dan 125 kg is verboden en de PO s hebben een extra heffing van 3,00 per kg ingesteld voor overtredingen. Tarbot, griet: voor deze soorten geldt een minimum aanvoermaat van 30 cm; bij aanvoer kleiner dan 30 cm wordt een extra heffing van 3,00 per kg toegepast. Tongschar: voor tongschar geldt een minimum maat van 25 cm waarbij de tongschar van cm moet worden gesorteerd in een aparte klasse: tongschar IIIb of tongschar IV. Noorse kreeft: Noorse kreeft valt enerzijds onder Aanlandplicht maar tegelijk mogen ondermaatse Noorse kreeft gediscard worden onder deminimis-regeling, dus feitelijk is er niets gewijzigd t.o.v. vorig jaar. Verder: max. 10% kreeftstaartjes per aanlanding. Sluitingen: op dit moment geen. 10

11 Overzicht uitputting zeedagenbeleid Onderstaand treft u het overzicht aan betreffende de uitputting 2016/2017 van de zeedagen in de verschillende mandjes. Zoals bekend mag worden verondersteld loopt de periode van de zeedagenperiode van 1 februari 2016 tot en met 31 januari Onderstaand is de stand van zaken per 30 april 2016 ( t/m week 15 van 2016). Mandje Toegestane Visserij-inspanning feb 2016 t/m jan 2017 transitie Toegestane Visserij-inspanning feb 2016 t/m jan 2017 na transitie Uitputting per Uitputtingspercentage van inspanning hele jaar. TR1 A* % TR1 B % TR1 C % TR % Totaal TR1/ % TR % BT % BT % GN % GT 0 In bovenstaand overzicht is de ruil van BT-effort ( kw-dagen) ten behoeve van de TRmandjes ( kw-dagen) verwerkt. * Onder TR1A vallen de kabeljauwvissers die deelnemen in CCTV en die daardoor vrijgesteld zijn van zeedagen. Met vriendelijke groet, Het VisNed-team. 11