"Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uw overwinning?

Transcriptie

1 12 j a n u a r i e jaargang n o.1 "Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uw overwinning? (1 K o r. 15:55) "HET L EVENSDEVIES VAN EEN APOSTEL" Het met u willen overdenken van deze woorden van de apostel Paulus heeft twee oorzaken. In de eerste plaats lazen we een meditatie van onze zo zeer beminde vriend en broeder wijlen Ds J. Catsburg, over een gedeelte uit Psalm 23 : "Al ging ik ook door een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen,...1 We willen ook uit deze overdenking enkele aanhalingen doen. En de tweede oorzaak ligt in het feit dat we afgelopen Zondag, de eerste ons geschonken rustdag in het nieuwe jaar, stil mochten staan bij het drievoudig nut van de Opstanding van Christus, aan de hand van Zondag 17 van de Heidelb. Catechismus.

2 Een heel andere reden is, dat we aan het begin van een nieuw jaar staan, met de vraag: Hoe zullen we dit jaar dóór gaan! Zal het zijn als door een dal van de schaduw van de dood? Dat zou kunnen. Niemand van ons weet wat de toekomst brengen zal. Zal 1985 ons vreugde of leed brengen? Het antwoord moeten we u schuldig blijven, maar het Woord des Heeren zegt, dat de dood ieder uur wenkt en dat het leven slechts één hand breed gesteld is. Mogen we daarbij leven? Maar niet alleen dat de natuurlijke dood ons leven voortdurend bedreigt, ook de geestelijke dood heeft geheerst van Adam tot Christus toe, zegt Paulus. Dat wil zeggen dat degenen die nog niet in Christus zijn alleen de dood vruchten voort kunnen brengen. Dat doet ons dikwijls gaan in het dal van de schaduw van de dood! Daarvan sprak Ds Catsburg in bovengenoemde meditatie als volgt: "In het leven van menig mensenkind is het al donker eer de zon ondergaat. Het is dan al donker éér iemand gaat sterven. Dat is bij de natuurlijke mens zo. En dat komt ook bij Gods kinderen weleens voor. Je bent op ziekenbezoek en je vraagt: Hoe is het? Mag het licht zijn? Moogt ge in het licht u verheugen? Zo vaak moeten we horen: Het is donker, of: We moeten maar afwachten." De schrijver gaat dan verder en vraagt: "Lezers, hebt u licht? Of bent u omringd door matglas, wandelt u in de mist? In de duisternis? Dit komen we meermalen tegen, ook in het leven van Gods kinderen, die toch eigenlijk in het licht zouden moeten wandelen, maar die naar hun toestand ook in de donkerheid zijn. Het geloof is niet in beoefening, de raderen staan stil. t Ongeloof wakkert aan, de vijand van buiten en van binnen gromt, alles wordt overhoop gehaald. Zou het wel waar geweest zijn wat ik geloofd heb? Zou het wel waar geweest zijn, wat in de Schriften staat? De twijfel, de wanhoop, de bestrijding! 0, het kan zo donker zijn éér de zon ondergaat. Ook Gods kinderen moeten trekken door donkere paden en diepe dalen. Er zijn verschillende oorzaken waardoor een mens, ook Gods kind, in de duisternis terecht kan komen. Ds Catsburg zegt daarvan: "Het kan ook gebeuren dat je in een donker dal terecht komt vanwege een kind, dat niet gaan wil in de weg die de Heere aanwijst.

3 Kwam David ook niet in een donker dal terecht toen hij zat te tobben over zijn zoon Absalom, die zichzelf in opstandigheid verhief tegen zijn vader? Wat kan dat een pijn doen, wanneer een kind, een jongen of meisje niet luistert naar vader en moeder. Wanneer ze wegen inslaan naar het goeddunken van hun hart! Wanneer ze gehoor geven aan het verlokkende sirenengezang van de wereld, aan de verleidende kracht van de zonde. 0, die Absaloms, ze zijn kruisen in het leven van menige vader en moeder. Donkere dalen worden we binnen geleid ook, wanneer een ernstige ziekte ons persoonlijk of ons gezin treft. Je ligt op het ziekbed thuis of in het ziekenhuis. De dood werpt zijn schaduw al vooruit. Wanneer je ligt te denken op je bed, is t alsof er geklopt wordt aan de deur. De dood spreekt je aan, de eeuwigheid wenkt!" Tenslotte dalen we met de schrijver, die nu alle duisternis eeuwig te boven is, af naar de diepste diepte van zieleleven en luisteren nog éénmaal naar Hem die nog spreekt nadat hij ontslapen is: "De schapen kennen niet alleen déze diepe dalen, ze kennen ook donkere dalen in hun geestelijk leven. Daar is het duistere dal van het hart, waar de donkerheid van het ongeloof en de duisternis van de vijandschap zó intens kunnen zijn. Hoe donker is die weg! En hoe God-onterend, daar de Heere toch alleen verheerlijkt wordt door het geloof en door de wederliefde. Door het donkere dal van strijd en vijandschap trok ook Paulus voort. Hij sprak ervan in Romeinen 7. "Paulus, waar zit u mee te tobben?" Dan zegt Paulus: Ik zit te strijden met de vijand binnen de poort, binnen de vesting. De vijand binnen de vesting? wat is dat voor een vijand? Wel, dat is de oude mens, dat is mijn vlees. (Dat zich der wet Gods nooit onderwerpt, Rom 8:7) Als Paulus bezig is met die vijand binnen de poort roept hij het uit: "Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam dezes doods?" Paulus loopt met zichzelf. Hij is zichzelf tot een last maar dan mag hij in het geloof uitroepen: "Ik dank God, door Jezus Christus onzen Heere." Ja, geliefde lezers, dat deed nu zijn geloof. Het geloof waarvan de dichter van Ps 33 zingt: "In de grootste smarten blijven onze harten in den HEER' gerust." En dat doet het geloof nog in de harten van al degenen die in de diepste duisternis hun hoop en verwachting

4 - 4 - alleen op de HEERE stellen. Wat een onmiskenbare plotselinge overgang van de duisternis naar het licht mocht in Paulus leven gevonden worden. Ja God is en blijft voor de Zijnen een verrassend God. Verkeert u in duisternis, gaat u door een dal van de schaduw van de dood? De redenen kunnen verschillend zijn, de omstandigheden anders, de oorzaak al of niet aanwijsbaar, maar de uitkomst zal voor de schapen Zijner weide dezelfde zijn: Mik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf die vertroosten mij. Gij richt de tafel toe voor Mijn aangezicht, tegenover mijn wederpartijders; Gij maakt mijn hoofd vet met olie, mijn beker is overvloeiende. Immers zullen mij het goede en de weldadigheid volgen, al de dagen mijns levens; en ik zal in het huis mijns HEEREN blijven in lengte van dagen." Ja, geliefden, als de HEERE over Zijn verdrukte Sion opstaat en Hij de enigste grond van hun vertrouwen is en het geloof door de liefde werkende is dan mogen ze het ervaren wat Luther eens zong onder veel bestrijding: MNu jaagt de dood geen angst meer aan, e n z." Zeker Gods kinderen zullen gedurig in hun leven door het dal van de schaduw des doods moeten gaan en hoe kunnen ze niet met schrik en beven zien op de naderende dood, als op de laatste vijand, de Koning der verschrikking genoemd, die overwonnen moet worden? Ja, hoe zullen zij het maken in het zich verheffen van de Doodsjordaan? Moet u het met de dichter uitroepen: "Duizend zorgen, duizend doden, kwellen mijn angstvallig hart". Ach dat dan uw oog gericht mag zijn of worden op Hem, die ook een Paulus het geloof schonk om het uit te mogen zeggen: "Dood waar is uw prikkel, hel waar is uw overwinning." Want de dood is overwonnen door Christus, Die uw leven zijn wil. En Die gezegd heeft: "Ziet Ik ben dood geweest en Ik leef." Dat is nu het nut van de opstanding van Christus. Hij heeft de dood overwonnen en wat overgebleven is, is slechts 'de schaduw des doods, die wel kan verschrikken en benauwen, maar die geen kwaad meer doen kan. Met dat geloof in de opstanding van Christus kunnen we het doen, volk des Heeren, ook in 1985 a.s., ook als de dood ons benauwt, ja zelfs als we

5 moeten g-a-a-n door het dal der schaduw des doods. En gij twijf elmoedigen en ongetroosten, die met de vreze des doods bezet zijt, voor wie het laatste jaar is aangebroken voor uw eigen waarneming; als het u benauwd en bang om het hart wordt, neem toch de toevlucht tot Christus. Ik weet het, u kent Hem persoonlijk niet. U kunt Hem uw eigendom niet noemen. U mist alles om Hem als uw Borg te kunnenn omhelzen. U bent het niet waardig, dat Hij naar U zou omzien. U hebt de minste Zijner zegeningen verbeurd en verzondigd. En toch is Hij zo lankmoedig over U, wat u maar niet begrijpen kunt. Hij is zo oneindig goed voor u hetgeen u niet klein kunt krijgen. U neemt zich waar als een ellendige onder al Zijn geschonken weldaden. 0, ellendige in uzelf, ik zeg: Neem de toevlucht tot Hem zoals Hij Zich in Zijn Woord wilde openbaren. Want van Hem alleen zegt God: MEn Gij zult hetzelve de kop vermorzelen." Bij niemand anders zijn uitkomsten tegen de dood, dan bij Hem alleen van wie de dichter zegt: " G e w i s, h o e h o o g de n o o d m a g g a a n. G o d z a l Zijns vijands k o p v e r s l a a n ; D i e n h a a r 'gen s c h e d e l v e l l e n ; D i e t r o t s. w a t h e i l i g is o n t e e r t. En. d a a r hij s c h u l d m e t s c h u l d v e r m e e r t. Z i c h t e g e n H e m d u r f t s t e l l e n. De H E E R ' h e e f t Z e l f o n s t o e g e z e i d. 'k Zal u. d o o r m a c h t en wijs b e l e i d. Uit B a z a n w e e r d o e n k o m e n ; U z u l l e n a l s op M o z e s ' b e ê. W a n n e e r u w p a d l o o p t d o o r de zee. G e e n g o l v e n o v e r s t r o m e n. Nog één enkel woord, waartoe we gedrongen worden van Christus' wege: "Laat u met God verzoenen. Weet geliefden dat het geschreven is: "De dood is verslonden tot overwinning." Maak het levensdevies van de apostel Paulus tot het uwe. 0 neen, de apostel ontkent niet dat de prikkel des doods de zonde is en dat de kracht der zonde de wet is. Daar kan en wil hij niets van af hebben, maar tot verheerlijking van het verlossingswerk van Christus, voegt Hij er aantoe: "Maar Gode zij dank, Die ons de overwinning geeft door onzen Heere Jezus Christus." Hem zij de lof en de eer en de aanbidding tot in alle eeuwigheid! Amen.

6 Predikbeurten emeentememps Zondag 13 jan en u. Kand.A.Egas; K o l l.diakonie Zondag 20 jan en u. Kand.A.Egas; Koll.zitplaatsen a.d. uitgang. Zondag 27 jan en u. D s.h.zweistra; Bed.H.Avondmaal Extra Koll. a.d.uitgang. Woensd. 30 j a n u. Ds. T. de Jong; op uitn.v.d.j.v. Zondag 3 febr.9.30 en u. Kand.A.Egas. # # * # # # # # # # # BIJ DE DIENSTEN. De jaarwisseling 1984/85 ligt weer achter ons. We mochten één en ander maal onder de bediening van Gods Woord verkeren, waarbij de gedachten zich zeker vermenigvuldigden. Voor sommigen waren het diensten waarin de dankbaarheid op de voorgrond diende te staan. Anderen hadden reden tot droefheid, hoewel de Heere zeer lankmoedig over ons allen geweest is. Ook kwamen we vier maal bijéén in een rouwdienst, rondom de teraarde bestelling van hen die ons lief en dierbaar waren. Op 20 april ging Janna Hoff van ons heen op 89 jarige leeftijd. Lange tijd had zij temidden van het gezin van Joh.Wichers, via de bandrecorder de prediking van vrije genade mogen beluisteren. Geheel plotseling werd op 1 mei van ons weggenomen Janna Alberdina Pape-Weijers. Zij mocht ruim tachtig jaar worden en liet een grote leegte achter in het gezin, maar ook in de kerk, waar zij zo veel jaar getrouw was h e e ngegaan. Onze vriend Gerrit Jansen sloot de laatste eenzame jaren van zijn leven af in het ziekenhuis, waar hij op 4 juni het tijdelijke met het eeuwige moest verwisselen. Ook kent en vindt men zijn plaats hier op aarde niet meer. Ten laatste kwam ook aan het aardse leven van vriend Tempert een einde. Op 14 juli werd hij op 88 jarige leeftijd in het Meulenbeld te Almelo, afgelost uit dit ondermaanse, om de bewaarde erfenis in ontvangst te nemen. Wij gedenken de families waar lege plaatsen zijn en hen in het bijzonder die in eenzaamheid zijn achtergebleven en die we tot onze spijt op Oudejaarsavond vergaten om op te dragen.

7 Die plaatsen zullen niet meer vervuld kunnen worden hier op aarde, in huis nog in de kerk, de dood is onherroepelijk, daar is geen terugkeer van mogelijk. Wij die leven, mogen echter onze plaatsen nog innemen, waar dan ook. En dan blijft voor ons de vraag dringen, hoe wij die plaats innemen. Is het in afhankelijkheid van de Heere of in zelfgenoegzaamheid, zonder de rechte ootmoed te kennen? Hebben wij dan zo weinig geleerd van de achter ons liggende gebeurtenissen? Heeft de bediening van het Woord ons te weinig of helemaal niets gedaan? En ligt de oorzaak daarvan nog steeds bij de ander? Ach ja, dat ligt zo op ons aller a k ker, dat is zo begrijpelijk. Schuld is immers iets dat niemand hebben wil? Toch is schuldenaar worden zo'n bevoorrechte plaats in het geestelijk leven. De hand moet maar gedurig in eigen boezem. Geve de Heere daar iets van in te leven in de tijd die ons nog rest. Wie weet, het einde kan er zo spoedig zijn. En dan nooit gebogen onder God? Wie zal dan de smart beschrijven van het eeuwig te moeten buigen onder het rechtvaardig oordeel Gods? De HEERE beware er ons genadig voor en Hij geve een bukkend en een buigend leven vóór en mét elkander in Zijn gunst en als vrucht van het buigen voor Hem en Zijn eeuwig W o o r d. Door Zijn Woord wil Hij nog tot ons spreken en met Zijn Geest in ons werken, opdat het leven uit Hem in ons gewekt worde. Een buigend leven, dat als een rijsje voortkomt uit een afgehouwen tronk. Dat is het leven Christi, wat ons betuigt: "Leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart." Zachtmoedig en nederig is Hij de weg gegaan en heeft het kruis aanvaard, van waaruit het leven vloeit naar dode zondaren en zondaressen. Dat leven door het geloof in de Borggerechtigheid van Christus, heeft ook voedsel nodig, wil het niet wegkwijnen en uitdrogen. De plant van het geloof is zo'n tere plant, ze heeft gedurig verzorging nodig, ze moet gekoesterd worden en zeker niet verwaarloosd. Twee middelen heeft de Heere daartoe geboden, het gebed en de bediening van Woord en Sacrament. Hoe aanmerkelijk groot is de Heere in Zijn goedheid, dat Hij u weer vóór wil komen met één van die middelen tot onderhouding en versterking van dat door Hem ingeplante geloofsleven. Op D.V. de laatste Zondag van deze maand, zal de Dis des Heeren weer worden aangericht, opdat de moeden en matten verkwikt en gesterkt zouden worden door de tekenen van de aangebrachte gerechtigheid van de Levensvorst, in het brood en de wijn. Dat de Heere de ware behoefte ertoe wil werken, Hij wekke de rechte honger en dorst naar Zijn gerechtigheid. Hij zij in uw midden als het levende Brood, dat gegeten wil worden tot verzadiging van de zielen Zijner gunstgenoten. Hij sterke de dienaar, wiens plaats wij in hopen te nemen in de bediening van het Woord te Wouterswoude. Moge het alles strekken tot eer en roem van Zijn nooit volprezen Naam.

8 Indien de gezondheid bestendigd mag blijven en de omstandigheden het toelaten worden de leden van de verschillende verenigingen weer verwacht op de onderstaande verenigingsavonden. Denk erom: "Trouw moet blijken." Tracht het nieuwe jaar goed in te zetten, door niet onnodig te schitteren door uw afwezigheid. De Heere bekrone het werk met Zijn zegen. D.V. Donderdag 17 jan. M.V. "Tryfosa", aanvang 19-^5 u. D.V. Vrijdag. 18 jan. J.V. "Pred.12 : 1a", " u. D.V. Woensdag 23 jan. Bejaardenmiddag " u. D.V. Donderdag 2H jan. Vr.V. "Ora et Labora", " u. D.V. Vrijdag 25 jan. Kn.V. "Benjamin", " u. D.V. Zaterdag 26 jan. M.V. "Esther", "' u. D.V. Donderdag 31 jan. M.V. "Tryfosa", " 19.^5 u, D.V. Vrijdag 1 febr.j.v. "Pred.12:1 a ", " 19.^5 u. D.V. Donderdag 7 febr.vr.v. "Ora et Labora", " u. D.V. Vrijdag 8 febr.kn.v. "Benjamin", " u. D.V. Zaterdag 9 febr.m.v. "Esther", " u. * * * * * * * * * Ook in deze eerste maand van het pas aangevangen jaar hopen wij weer met de bejaarden samen te komen, rondom een gedeelte van Gods W o o r d. In verband met de huidige weersomstandigheden hebben we de d a tum maar een week verzet en in plaats van de derde Woensdag de vierde genomen. Dat kan omdat deze maand vijf Woensdagen telt. Hoewel we niet vooruit kunnen zien, hopen we dat de wegen z o d a nig begaanbaar zijn, dat we allen kunnen komen. We hopen enkele ons bekende figuren uit het Nieuwe Testament te behandelen, aan wie de Heere Jezus een wonder gedaan heeft en in wiens leven genade verheerlijkt mocht worden. Graag tot ziens op D.V. 23 jan. a.s. om drie uur. * # # * * # * # #

9 dwreu 9 december j.1. werd geboren "Aleida Lummigje", dochter van Perk Jan en Jannie Eggengoor-van Dijk, De Leeuwerik 7. Grote blijdschap dus in dit gezin, waar reeds twee "grote" broers, Arjan en André en een zusje Janita waren. Ze noemen het nieuwe zusje "Annelies" wat we een mooie naam vinden. Dankbaarheid mag er ook zijn, omdat God het wel gemaakt heeft met moeder en dochter. Hij verrijkte dit nog jonge gezin met Zijn zegen. Dat ouders en kinderen het maar mogen opmerken, dat de HEERE nog voort gaat met weldoen. Zo spreekt Hij nog tot het gezin Eggengoor en tot ons allen door Zijn goedertierenheid, opdat wij ons zouden bekeren tot Hem en leven. Dat we Zijn roepstem maar niet in de wind zullen slaan, want we hebben Zijn bewarende hand en goedheid dagelijks nodig, ook bij het ópvoeden van onze kinderen in de leer die naar de Godzaligheid is. Onze hartelijke gelukwensen voor Derk, Jannie en de kinderen Eggengoor, gaan ook vanaf deze plaats naar hen uit. Méér nog ze gaan gepaard met de wens en de bede dat De HEERE hen in alle opzichten nabij en goed wil zijn, tot eer van Zijn grote naam en hun eeuwig welzijn. # ««* ««* *» iiollekterc cn (Enften Het stemt ons opnieuw tot blijdschap wanneer we weer in staat g e steld worden om de dankbaarheid en het medeleven te mogen opmerken van degenen onder ons, die dat in hun gaven tot uitdrukking wi-lden brengen. Niet dat het alleen daarin bestaat, maar het is er naar de Schriften wel een wezenlijk onderdeel van. Lezen we niet in Ps. 96 : 8 "Geeft den HEERE de eer Zijns Naams; brengt o f f e r. en komt in Zijn voorhoven." Nu, de Heere stelde ons daartoe ook in de afgelopen maand ruimschoots in de gelegenheid, waarvan wij U hieronder gaarne verantwoording doen. Zondag 2 december: Voor de Evangelisatie : h x ƒ. 10,-. 2 x ƒ 25,- en 1 x ƒ 100,- Zondag 9 december: Voor de Evangelisatie: 2 x ƒ 10,- Voor de Johannes Bogermanschool: 1 x ƒ 25,- Collecte M b u m a.zending: ƒ 1.510,35

10 Zondag 16 december: Voor de Evangelisatie: 2 x ƒ 10,, 1 x ƒ MO,- en 1 x ƒ 300,- uit dankbaarheid. Verder ontvangen: 2 x ƒ 25,-, 2 x ƒ 50,- en 1 x ƒ 300,- en via voorganger : 1 x ƒ 500,- Voor het Bouwfonds: 1 x ƒ 10,- Zondag 23 december: Voor de Evangelisatie: 4 x ƒ 10,- en 3 x ƒ 25,- Voor het Bouwfonds: 1 x ƒ 10,- en 1 x ƒ 25,* 1e Kerstdag: Voor de Evangelisatie: 10 x ƒ 10,-, 6 x ƒ 25,- en 2 x ƒ 100,- Voor het Bouwfonds: 1 x ƒ 10, en 2 x ƒ 25, 2e Kerstdag: Voor de Evangelisatie: 1 x ƒ 10,- en 1 x ƒ 25,- en ontvangen 1 x ƒ 1000,-, Voor het Bouwfonds: 2 x ƒ 25,- en overboeking ƒ 500, Collecte Kerstfeest: ƒ 435,55 Zondag 30 december: Voor de Evangelisatie: 4 x ƒ 10,. 2 x ƒ 25, en 1 x ƒ 1000,- verdeeld in ƒ 500, voor de Evangelisatie en ƒ 500, voor het Bouwf onds. Oudejaarsavond: Maandcollecte: ƒ 3-812,40, waaronder 1 gift van ƒ 25,- voor Friedenstimme en 1 x ƒ 25,- voor Kom over en Help en 1 x ƒ100,- voor de Johannes Bogermanschool. Voor de Evangelisatie: 2 x ƒ 10,- en 1 x ƒ 25,- Voor het Bouwfonds: 1 x ƒ 25,- en 1 x ƒ100,- Voor het G.B.S.: 1 x ƒ 25, Ja, geachte lezers, dit is toch wel beschamend voor ons allen, maar in het bijzonder voor hen die nog met zoveel vrees vervuld zijn, welke door allerlei omstandigheden gevoed wordt. Laten wij echter in alle dingen zien op Hem, Die de harten neigt als w a terbeken en Die het ons in Zijn Woord toeroept: "Maar die op Mij betrouwt, die zal het aardrijk erven en Mijn heiligen berg erfelijk bezitten." (Jes.57:13b) Na de HEERE onze hartelijke dank voor de rijk betoonde milddadigheid. P.S. Uit de gemeente bereikte ons het verzoek om de rekeningnummers van de bank. ten dienste van de Evangelisatie, in ons Kontaktbald te vermelden. Graag willen wij aan dit verzoek voldoen, met verwijzing naar de mogelijkheid om kerkelijke giften in aanmerking te laten komen voor eventuele belastingaftrek. Onderaan de rubriek "Kollekten en giften kunt U dus in het vervolg deze gegevens aantreffen: "Ned.Herv.Evang. Rek.nr "Bouwfonds N.H.Evang." Rek.nr De betr. rek. zijn ondergebracht bij de Bondsspaarbank. Westeinde 3*ta. Vriezenveen.

11 fiutsbe^oeken Op de onderstaande data en tijden hopen we zo de HEERE wil, de navolgende huisbezoeken in uw midden te kunnen afleggen. Hopelijk m ogen wij u aantreffen in goede welstand, zowel naar het inwendige als naar het uitwendige. Woensdag 23 jan u. F a m. Pape-Engberts, Sportlaan u. Fam. D.J. Jansen, Hammerweg 79 Donde r d a g 24 jan u. M e v r.j a n s e n E u p e, He x e l s e w e g u. Fam. F. Jonker, Julianastraat 15 Woen s d a g 30 jan u. Fam. Dekker, Hammerweg u. Mevr.Pape-Letteboer,Westeinde 347 Donderdag 31 jan u. Fam. M.Bossers de Kamp u. Fam. Joh.Smelt Westerveenweg 3 Woen s d a g 6 febr u. Fam. J.H. Holland W e sterveenweg u. Fam. H. Bom W e s terveenweg 5 Donderdag 7 febr u. Fam. F. S. Holland Westeinde u. Fam. J. Smelt Westerveenweg 4 Woens d a g 13 febr u. Fam. G. Stevens Kanaalweg Zd u. Fam. F. Dekker 0.Wierdenseweg 15 Donderdag 14 febr u. Fam. R. Engberts Westeinde u. Fam. J.H. Smelt Westeinde 488 Tot zover deze opgave voor de komende weken. Bij eventuele ontstentenis of onderlinge ruiling, graag even een berichtje, waarvoor wij u bij voorbaat dank zeggen. * * «* * *» «* Ö U 3 C 3iekeu Dat er de laatste weken nogal wat mensen door ziekte aan huis of bed gebonden waren, was ook in het kerkbezoek merkbaar. We hopen voor hen allen, dat de lichaamsongesteldheid van tijdelijke aard mag zijn en spoedig herstel geschonken mag worden. Moge de b r o o s heid van het lichaam en de vergankelijkheid van ons aller leven, ons meer en meer uitdrijven tot Hem bij Wie het eeuwig leven om niet verkrijgbaar is. Mevr. Jansen-Kromhof, Westeinde 360, werd ter behandeling van haar rugklachten enkele weken opgenomen in het Elisabeth-ziekenhuis te Almelo.

12 Zij mocht echter vóór de Kerstdagen weer naar huis en maakt het naar omstandigheden redelijk goed. Moge de HEERE haar de nodige lichaamskracht wedergeven, maar bovenal de kracht van het gebed doen ervaren, die nodig en genoegzaam is tot de zaligheid. Mevr. Veendal-Weijers, Westeinde 220, is voorlopig opgenomen in het Meulenbelt te Almelo. Of zodanig herstel bereikt mag worden dat zij weer naar haar woning zal kunnen terugkeren, moet worden afgewacht. Moge dit ook een zaak van het gebed zijn, voor haar en ons. De HEERE Die aan tijd noch plaats gebonden is zij haar ook in haar nieuwe verblijfplaats nabij en goed. Het valt niet mee om op z o n hoge leeftijd (83 jr.) nog van woonplaats te m o e ten veranderen, nochtans wordt ook haar een tijd van v o o r b e r e i ding op het naderend einde geschonken. Geve de HEERE genade om ook dit voorrecht te mogen opmerken. Voor alle zieken, ouden v. dagen en voor wie de moeiten en z o r gen van dit niet bespaard blijven, doen wij het Woord des Heeren horen, uit de profetieën van Jesaja: "Hoort naar Mij, gij stijven van harte, gij, die verre van de gerechtigheid zijt! IK breng Mijn gerechtigheid nabij, zij zal niet verre wezen, en Mijn heil zal niet vertoeven; maar Ik zal mijn heil geven in Sion, aan Israël Mijn heerlijkheid. Kent U het voorrecht in Sion ingelijfd te zijn? In het Kind van Bethlehem heeft Hij Zijn heil gegeven en Zijn g e rechtigheid zeer nabij gebracht. "Aanbidt Zijn Naam en wilt Hem eren." Om tc gc6cnken. In Gods goedheid bewaard en gespaard mocht Mevr.G.Pape-Engberts Sportlaan 31, op 3 januari j.1. haar 76e verjaardag vieren. Ook vanaf deze plaats willen wij haar inwonenede zoon van harte gelukwensen met deze blijde dag. Een dag echter die ook altijd weer overschaduwd is vanwege het weduwschap waarin zij reeds z o veel jaren verkeert. Moge daarom de blijdschap maar hierin b e staan dat de HEERE nog lankmoedigheid betoonde over hen die nog zijn mogen in het heden der genade. Dat Zijn goedertierenheden hen moge leiden tot bekering is de wens en bede die wij gaarne aan deze felicitatie wensen toe te voegen.

13 Uit 6c pastorie Het heeft ons erg goed gedaan, dat wij als gezin in uw midden, zoveel hartelijke gelukwensen voor het komende jaar van U mochten ontvangen. Dat de ons toegevoegde aanbevelingen en wensen vervuld mogen worden. En dan niet alleen in Gods voorzienigheid, maar bovenal in Zijn gunst. Dat zou toch ook voor u als gemeente nog zegenrijke vruchten kunnen afwerpen. Hartelijk dank voor uw betoonde medeleven namens ons hele gezin en daar het ons niet mogelijk is een ieder persoonlijk onze beste wensen toe te brengen, willen wij het vanaf deze plaats doen met de woorden van P s. 91 "Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de sc h a d u w des Almachti'jen." Als u gemeente, in 1985 die stand van het geestelijk leven mag leren beoefenen, zal het een rijk gezegend jaar voor U zijn. De HEERE schenke U dit tot de verheerlijking van Zijn grote Naam en tot uitbreiding van Zijn gezegend Koninkrijk. Dat zij zo! ft*************************************************************** Jongens en meisjes, Poor frejeuj& Een nieuw jaar is weer aangebroken, daarom willen wij jullie deze eerste keer veel heil en zegen toewensen en hopen dat jullie ook dit jaar getrouw de puzzels zullen oplossen om ook hierdoor Gods Woord te onderzoeken. Nieuwelingen zijn van harte welkom in onze puzzelkring. De oplossingen van de vorige puzzels. Groep A : Als jullie de figuur goed hadden ingevuld ontstonden er de namen Jezus en Zaligmaker. De n r s. 1 t/m 49 vormen de tekst: Heden is u geboren de Zaligmaker, welke is Christus de H e e r e. Groep B : 1. Dionysius Hand. 17:34, 2. Ezechiël Ez.8:6, 3- Ebal Deut. 11:29, 4. Nisan Est.3:7, 5.Gerar Gen.20:1, ó.eutychus Hand. 20:9, 7- Lysias Hand.24:7, 8. David 1Kron.11:l8, 9. Engel des Heeren 2 Kon.19, 10. Safan 2 Kron34:8, 11.Vasni 1Kron.6:28, 12. Ehud Richt.3:29, 13-Rabsaké 2 Kon.18:26, l4.boaz 1 Kon.7:21, 15. Omri 1 Kon.16:24, 16. Nehemia Neh.2:17, 17. Daniël D a n.11:1, 18. Sesbazar Ezra 5:16, De beginletters vormden het tekstgedeelte: de Engel des Verbonds Mal.3:1.

14 De nieuwe p u z z e l s. Groep A : Een beroepenpuzzel. 1. Wat was het beroep van David? Lydia? Jozef in Egypte? De baas op de bruiloft te Kana? Moorman? Simon Petrus? De overste van de gevangenis? Jonathan, de oom van David? (1Kron.27) Als je alle beroepen gevonden hebt, kun je de ingevulde letters op de nummers 1 t/m 25 naast elkaar schrijven. Je leest dan een regel uit een heel bekende Psalm.(onberijmd) Er wordt van jullie gevraagd: 1.De acht beroepen, 2.De regel uit de onberijmde Psalm 3. De vindplaats daarvan. Groep B : Je ziet hier veel letters. Achtentwintig persoons- en plaatsnamen uit de Bijbel staan er in. Dan blijven er nog negen letters over. Ook die vormen samen een naam. Je kunt de 28 namen horizontaal, verticaal en diagonaal vinden. Ook bijv. van beneden naar boven. Sommige letters worden meerdere keren gebruikt. Probeer zoveel mogelijk namen te vinden. Misschien zijn er wel meer dan 28 te vinden. E Z A U M A R T H A L L M I N A A M A N E L I A H E N O C H Graag inleveren: 1.De gevonden namen. R E K A D O E G L A 2.De naam van de negen S E R R U T H E M S le tte rs die overbleven A A N L R S E M A E M I O B I H M E R Z I V B 0 A Z I C M 0 L E A A B R A H A M E L I Z A B E T H E De puntenstand. Groep A : 96p.: Margreeth K, 90p.:Arjan F, 76p.: Jan D, 73p. Kees A, 67p.: Gonda D, 55p.: Jolanda W, 48p.: Eric W, 40 p. Berto B, 32p.: Jan Willem E, 29p.: Gerdien en Gerrita B, 20p. Jeanine W. Groep B : 95p:. Arianne E, 91p.: Grietha K, 89p.: Jan J, 8 0 p. Gerdi J, 78p.: Martine A en Liesbeth S, 68p.: Hannie W, 57p. Rianne B, 48p.: Bertus W. en Dianhe W, 2 4 p.: Herman W, l8p. Henk W, 2 p.: Johan K. Inleveren voor of op 25 januari a.s.

15 Onsterfelijke getuigen GASPAR OLEVIANUS. Van de zijde van Orleans nadert een klein groepje deftige heren, 't Is een vorstenzoon met een paar edelen uit zijn gevolg en de jonge meester in de rechten Gaspar Olevianus. De vorstenzoon is Herman, de oudste zoon van Keurvorst Frederik de Vrome van de Paltz. Ze zijn druk in gesprek gewikkeld en bemerken de vrolijke Duitse edellieden aan de oevers der rivier niet. De studenten zijn zelf ook druk. Ze hebben een schip gehuurd en zijn van plan op de brede wateren van de Loire een zeiltocht te gaan maken. Een van hen ziet de Duitse vorstenzoon Herman van de Paltz van de zijde van Orleans aan komen wandelen. "Kijk," zegt hij, "daar komt Prins Herman van de Paltz ook aan." "Prins Herman! Prins Herman!" roepen de jonge edellieden "Kom., ga met ons zeilen op de rivier!" Prins Herman blijft staan. Hij heeft er wel zin in. "Gaat gij ook mee, meester Olevianus?" vraagt hij. "Geen denken aan, Hoogheid!" zegt Gaspar "en ik waarschuw u, doe het ook niet. Er is geen enkele goede schipper bij. Wie zal het bootje goed besturen? Heus, Hoogheid, doe het niet..." "Ach wat, geleerde boekenwurm," zegt een der edellieden. "Ben je bang? Nou, blijf dan maar op de wal. Laat die druiloor maar praten Hoogheid." "Gevaar!" spot een ander, terwijl hij Gaspar minachtend aankijkt. "Een duits edelman heeft gelukkig wel een beetje meer moed dan een bakkerszoon uit Trier!" Zo waren de duitse edellieden. Trots op hun afkomst, moedig en levenslustig. "Ga maar gerust met ons mee en laat meneer de a d vocaat maar aan wal blijven," zeggen ze tegen de Prins. Prins Herman zegt: "Neem me niet kwalijk, geleerde heer, mij trekt een tochtje te water zeldzaam aan. Ik ga!" Gaspar haalt zijn schouders op. "U is uw eigen baas, Hoogheid," zegt hij, "maar ik heb u gewaarschuwd." Het heeft hem gegriefd dat de edellieden twijfelen aan zijn moed. Net of moed en waaghalzerij hetzelfde is, denkt hij en stapt langs de oevers van de Loire verder. Het scheepje verlaat de wal. Hoog trekken de studenten het zeil. Een krachtige windvlaag grijpt het zeil en voort vaart het scheepje. Heerlijk gaat het! Prins Herman en de jonge edellieden genieten.

16 Vanaf de wal ziet Gaspar hoe het scheepje de Loire opvaart. Hij hoort het vrolijk gelach en gepraat aan boord over het water weerklinken. Doch plotseling... een windruk en een hoge golfslag van de verradelijke Loire en... het schuitje slaat om. Een angstig gegil en allen verdwijnen in de diepte van het snelstromende water. Versteend van schrik blijft Gaspar een moment staan. Doch ook maar één moment. Dan werpt de bakkerszoon uit Trier zijn wijde tabberd af, schopt zijn schoenen uit en springt in 't water om de duitse edelen te redden. Hij is een goed zwemmer, doch hij zal niet één van de drenkelingen kunnen redden. De bodem van de Loire is bedekt met een dikke laag vet slik en de moedige zwemmer raakt met zijn voeten in het slik. Dat slik zuigt. Dat laat hem niet los. Hij probeert zijn voeten los te trekken, maar hij zakt slechts des te dieper weg. Weer rukt hij en trekt, maar steeds dieper zuigt het slik hem vast. Nog even worstelt hij, maar dan wordt het hem duidelijk dat hij niet meer los komen kan. Hij verkeert in groot gevaar. Het gaat langzaam, maar angstwekkend zeker. Diep haalt hij adem en nog eens spant hij al zijn krachten in... tevergeefs! Het slik van de Loire heeft hem stevig vast. Hij zal moeten verdrinken. Angstig klinkt nu ook uit zijn mond een kreet om hulp. "Help! Help! Ik verdrink! Help!" Maar niemand hoort hem. 0, wat grijpt hem nu een hevige angst aan. Sterven! Verdrinken! 0! Al dieper en dieper zakt hij. Zijn schouders verdwijnen al onder het water. Nog even en dan... dan zal er aan zijn veelbelovend leven een einde gemaakt zijn, door de wateren van de Loire. Door de wateren van de Loire of... door... God? Een hevige benauwdheid grijpt Gaspar aan. God! God, die al zo vaak aan de deur van zijn hart geklopt heeft... God zal hem alleen kunnen redden. Mensen niet. De mensen zijn bezig met het scheepje, waar de Prins op was en de duitse edellieden - wat denken de mensen nu om de bakkerszoon uit Trier. Gaspars schouders zijn nu ook al onder water. "0 God!" klinkt dan eindelijk zijn angstige stem. "0 God... help me... help me... Laat mij niet... verdrinken." Hij vouwt zijn handen tot een gebed. "Heere, als U mij nu nog redt, dan zal ik in de Godgeleerdheid gaan studeren..." Toen voelde hij zich vastgrijpen... heel zijn hoofd plonste onder water en toen... niets meer... toen verloor hij het bewustzijn. (wordt vervolgd)

17 9 februari e jaargang n o. 2 "Doch zij zijn niet allen het Evangelie g e h o o r z a a m geweest;" (Rom.l0:16a) "De ONGEHOORZAAMHEID AAN HET EVANGELIE" Zeer velen zijn gekomen op de roepstem van hetnevangelie zoals dat door Paulus werd uitgedragen in de wereld. Ja, zovelen als er de HEERE toe geroepen heeft met de inwendige en onwederstandelijke roeping des Geestes. We lezen dat Paulus hen daarvoor prijst en Gode dank toebrengt. Deze velen bevonden zich voornamelijk onder de heidenen Aziatische en Griekse volkeren, die aanvankelijk vreemdelingen waren van de verbonden der belofte en God niet kenden. Van hen lezen we in vers 20: "En Jesaja verstout zich en zegt: Ik ben gevonden van degenen die Mij niet zochten; Ik ben openbaar geworden dengenen die naar Mij niet vraagden."

18 Maar ook uit de wederstrevige Joden zijn er gekomen, tot verheerlijking van Gods trouwhoudende genade, in gehoorzaamheid aan het Evangelie van vrije genade. Dit was niet óm, maar óp het gebed van de apostel, waarvan hij gewaagt in vers 1: "Broeders, de toegenegenheid mijns harten en het gebed dat ik tot God voor Israël doe, is tot hun zaligheid." Ja, ook tot' hun zaligheid is hen het Evangelie verkondigd, het heil in Christus en de genade van God aangeboden. Van dit welmenende en onvoorwaardelijk aanbod van genade spreekt vers 12 e.v: "Want daar is geen onderscheid noch van Jood noch van Griek; want Eenzelfde is Heere van allen, rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen. Want een iegelijk die de Naam des Heeren zal aanroepen zal zalig worden." Maar wat heeft Paulus dan te klagen in het bijzonder over zijn broedervolk, de Joden? Wist hij niet dat alleen Gods uitverkorenen zalig worden? 0, zeker wel! Maar het is zijn toegenegenheid, juist tot dit volk, waaruit zijn gunning voor hen blijkt, die hem brengt tot de smartende klacht: "Doch zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest." Hoewel dit wél zo had moeten zijn. Het bedroevende feit is dat zij niet in Hem wilden geloven, Die juist tot hén gekomen was, met het oog op hun zaligheid. Het is met name Paulus' droefheid, dat zij een ander middel zochten tot hun behoud. De stipte onderhouding van de Wet en hun afstamming van Abraham was de grond van hun vertrouwen. Hiermee miskenden zij het enige Middel tot hun behoudenis: Jezus Christus, de Gezondene des Vaders, vol van genade en waarheid. En de prediking van Paulus, waarin het kruis van Christus centraal stond, verachtten zij. Zij die wel een ijver tot God hadden, maar niet met verstand, (vers 2) Hoe smartte het de apostel, dat zij die het Woord Gods ontvangen hadden, de rechte kennis ervan misten, n.1. Christus, Die het einde der Wet is, tot rechtvaardigheid een iegelijk die gelooft, (vers 4) Neen, zij beminden Mozes boven Christus; en in Mozes beminden zij zichzelf. Zij hadden zulke hoge en goede gedachten van de uitoefening van hun godsdienst. Zij meenden wel in hun vlees God te kunnen behagen. Maar daarmee, zegt Paulus in vers 3, geven zij blijk

19 de rechtvaardigheid Gods niet te kennen. Zij wisten n.1. niet dat om voor Gods recht te kunnen bestaan, een meerdere gerechtigheid geëist werd. Een gerechtigheid die vér uitging boven die van de Farizeën en Schriftgeleerden. Een onbevlekte en onverwelkelijke gerechtigheid, zoals alleen de God-mens Jezus Christus die kon aanbrengen. Uit onwetendheid en blindheid zoeken zij nu hun eigen gerechtigheid op te richten en zijn der rechtvaardigheid Gods niet onderworpen, (vers 3) Zij stelden hun eigen gerechtigheid naast en tegenover Gods gerechtigheid. Zij meenden in eigen kracht en waardigheid aan de eis van Gods recht te kunnen beantwoorden. En een ieder die daaraan wilde tornen kon op hun onverbiddelijke tegenstand en bittere vijandschap rekenen. Deze houding van de Joden ten opzichte van de prediking van Christus en Zijn gerechtigheid noemt Paulus nu 'ongehoorzaamheid aan het Evangelie. Geliefde lezer(es), hebt u bij het lezen van deze woorden iets van uw eigen beeld herkend? Is dit het beeld van uw vroegere leven onder de bediending van het Evangelie, of is hiermee ook nog uw tegenwoordig bestaan getekend? Want op het erf der kerk zijn er feitelijk maar twee mogelijkheden. Of we leven om onze eigen gerechtigheid op te richten, of we leven uit de gerechtigheid van een Ander! Anders gezegd: We zijn het Evangelie ongehoorzaam, of we vallen het van harte toe. Nog anders gezegd: We zien niets in Christus, of we hebben alles in Hem; waar we aan toe moeten voegen, dat de bewustheid van het laatste sterker of zwakker kan zijn, naar gelang de werkzaamheid van het geschonken geloof. Bezit u het voorrecht tot de laatsten te mogen behoren? Want hen is een gerechtigheid geschonken ter bedekking van al hun zonden. Zij zijn het Evangelie gehoorzaam geweest. Waaruit hen een weg ontsloten is om de welverdiende straf te ontgaan en wederom in genade te zijn aangenomen bij G o d.

20 Hierom is hun de prediking van het Evangelie zo dierbaar en onmisbaar geworden. Zij mogen zich van ganser harte onderwerpen aan de inhoud van het Evangelie, waarin ze op elke bladzij Hem tegenkomen Die alleen hun heil volmaken kan. Dit zijn nu de ware heilbegerigen; de armen van geest, die in afhankélijkheid van de.bediening van het Woord en de Geest niet méér kunnen en willen zijn dan bedelaars aan Gods genadetroon. Dit is het volk dat bevorderd is tot de bedelstaf! Maar die hen tot een stut en stok is in dit Mesech der ellende. En moeten zij door de diepten van duisternis en verlatenheid, dan zal dit hun leun en steun zijn. MIn duren tijd en hongersnood" zal de HEERE hén niet verlaten. 0 hoe kostelijk is de vrucht van de gehoorzaamheid aan het Evangelie!! Kennen wij deze vrucht nu bevindelijk voor het eigen hart? Ach, u durft zich deze dingen niet toe te eigenen. Uw geloof lijkt te klein en te zwak om deze weldaad aan te nemen. Het gevoel van uw zonden is te groot. U voelt zich onwaardig om'zo n zegen te ontvangen. En niettegenstaande leeft toch de begeerte in uw hart om iets van dat afhankelijke leven te leren kennen. Mag ik eens vragen, Mzijn uw zonden u tot een ondragelijke last geworden? Drukt uw schuld zo zwaar op 'u dat deze vereffend moet worden? Hoort dan de roepstem van het Evangelie, die de Mond der Waarheid Zelf u toeroept: "Komt herwaarts tot Mij, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven." Neem niet langer de toevlucht tot eigen vermogens. Zoek niet langer uw eigen gerechtigheid op te richten en... weest het Evangelie niet langer ongehoorzaam! Kon Christus nog langer tot u afdalen dan Hij in dit Evangelie gedaan heeft? Ligt hier de oorzaak niet van de klacht die Paulus moest uitspreken over de Joden die het "Woord der verzoening", zoals dat in zijn mond gelegd was, verwierpen?! En haalt hij hierom niet dezelfde klacht van Jesaja aan: "Wie heeft onze prediking geloofd?"