Veel liefs uit IJsland: Eerste indrukken

Transcriptie

1 Veel liefs uit IJsland: Eerste indrukken 26 augustus 2016 De IJslandgangers zijn geland! Razende reporters Nadyne en Mathilde zagen een paars vliegtuig, hete stoombronnen en hot tubs: "Het is alsof je op een andere planeet bent." Toen we de eerste stappen naar ons IJsland-avontuur zetten, hadden we meteen een 'wow'- reactie door het geheel paarse vliegtuig van onze vliegtuigmaatschappij, WOW Air. Na een vlucht van een kleine drie uur kwamen we aan op Kevlavik, het vliegveld van Reykjavik. Na kennis gemaakt te hebben met onze gids Pjeter, stapten we in een knalgroene bus naar een breuk, ontstaan door het uiteen schuiven van twee schollen: de Euraziatische plaat en de Noord-Amerikaanse plaat. Hier liep een bruggetje overheen. Aan het eind van de dag werden we toch nog teleurgesteld, toen we hoorden dat vijf kilometer verderop pas echt de Noord-Amerikaanse plaat begint. Nog in de waan van dat we net op twee verschillende continentale platen hadden gestaan, gingen we meteen door naar de volgende bijzonderheid. We gingen naar een krater, die

2 volgens onze gids heel bijzonder was. Het was heel gaaf om alle 'vervolg-kraters' de zee in te zien gaan en het uitzicht was bovendien prachtig: het lijkt net alsof je op een andere planeet bent. Vervolgens kregen we een klein voorproefje over hoe de Blue Lagoon morgen zal worden: we gingen verschillende hete stoombronnen en borrelende modderpoelen bekijken. Daar was ook een prachtig meer dat dezelfde blauwe kleur heeft als de Blue Lagoon. Die blauwe kleur wordt veroorzaakt door een laagje in het water van bepaalde chemische stoffen. Terwijl we daar rondliepen, merkten we dat we erg moesten wennen aan de zwavelgeur: het leek alsof we tussen de rotte eieren liepen! Aan het eind van de dag kwamen we aan bij onze slaapplaatsen: gezellige hutjes met een hot tub er bij. We konden de dag dus heel fijn afsluiten in onze privé-hot tub! Nadyne Aretz en Mathilde Gerritsma

3 Veel liefs uit IJsland 2: Haai Society 27 augustus 2016 Veelzijdigheid kent geen tijd! Wetenschappelijke verslaggevers Titus, Sybrand en Jasper belichten de tweede dag in IJsland en komen met een culinaire tip voor de gevorderde viseter en een dermatologisch advies. De dag begon met een frisse duik in de jacuzzi! Na een gezellig ontbijt zijn we om 8:50 weg gereden richting de Hellisheidi energiecentrale. Dit is een geothermische krachtcentrale die het merendeel van de energie voor Reykjavik opwekt. Daarna reden we door naar de stad zelf. Na een korte rondleiding langs onder andere het Harpa concertgebouw, de oude haven en de enige trein die ooit gereden heeft op IJsland, hebben we op eigen gelegenheid Reykjavik verkend.

4 Een aantal leerlingen durfde het typische IJslandse gerecht Hákarl te proberen. Dit is haai die drie maanden ondergronds is gefermenteerd. En zo smaakt het ook, als een stuk vlees dat drie maanden onder de grond heeft gezeten! Hákarl: een IJslandse, culinaire verrassing. Na deze voor sommige wat onprettige maaltijd reden we door naar het seismologische instituut van Reykjavik. Daar kregen wij een lezing van een geoloog over de ijskappen en gletsjers van IJsland. Deze bedekken ongeveer vierkante kilometer van IJsland. Vervolgens gingen we naar de Blue Lagoon. Dit is een geothermisch verwarmd, zout bad met een speciale silica-scrub, voor een zachte huid. Sybrand Althuis, Titus Boerma en Jasper Verhagen

5 Veel liefs uit IJsland 3: Terug naar de natuur 28 augustus 2016 Wat je kunt zien op zo'n derde dag van de IJslandreis, tart wellicht elke beschrijving, maar natuurprozaistes Carlijn, Sanne, Boukje, Kiki en Dominique roepen de beelden op prachtige wijze voor ons op. Dit alles en een sensationeel filmpje... Om acht uur 's ochtends begonnen we de dag met het ontbijt. Daarna zijn we de bus ingegaan. Als eerste hebben we een caldeira bezocht. Deze caldeira is 3000 jaar oud, genaamd Kerid. Kerid is een goed voorbeeld van een explosiekrater. Nadat deze vulkaan was uitgebarsten had de magmakamer niet meer genoeg steun en is deze kamer ingestort. Door inkomend water, voornamelijk neerslag, vormt deze ingestorte magmakamer nu een kratermeer. Wij zijn rond dit kratermeer gelopen en genoten van het prachtige uitzicht.

6 Na de caldeira bezochten we het prachtige nationale park Thingvellir. Op deze plek drijven de Euraziatische en Noord-Amerikaanse plaat steeds verder uit elkaar waardoor er een spleet ontstaat. Het gebied bestaat uit hoger- en lagergelegen stukken. Dit worden ook wel horsten en slenken genoemd. Een slenk is het lagergelegen deel dat is gezakt door het uit elkaar drijven van de platen. Het is een van de weinige plekken op aarde waar de midden-atlantische rug bovenwater loopt. Deze plek is niet alleen bijzonder vanwege zijn natuur maar het gebied is ook van groot historisch belang geweest. Rond de tiende eeuw hielden de IJslanders hier namelijk hun jaarlijkse vergaderingen. Tegenwoordig vieren de IJslanders hier nog steeds belangrijke, nationale evenementen. Na even gereden te hebben zijn we gestopt voor de Skjaldbreidur. Bij de schildvulkaan Skjaldbreidur, wat letterlijk 'breed schild' betekent, hebben we de flauwe helling van de vulkaan bekeken en verklaard. Het is namelijk een effusieve vulkaan, waaruit bij eruptie lava vanuit buiten-en binnenmantel naar buiten stroomt. Deze lava is zeer vloeibaar en verspreidt zich geleidelijk over de oppervlakte van de vulkaan, waardoor de Skjaldbreidur een flauwe helling heeft. Je kunt dit proces van verspreiding van de lava vergelijken met een pot honing die leeg wordt gegooid over de top van de vulkaan. Verder zagen we rond de vulkaan een grote hoeveelheid touwlava, een soort lava die ontstaat wanneer de bovenkant van een lavatong al stolt, terwijl de onderkant nog stroomt. Het wordt touwlava genoemd omdat de ribbels die ontstaan bij dit proces een touwachtige structuur hebben. Daarnaast hebben we van meneer Veerbeek een uitgebreide uitleg gekregen over een bijzonder geërodeerde steen: je kon precies zien waar de steen was afgesleten door de wind. Vervolgens zijn we doorgereden naar de Geysir. Na genoten te hebben van een pizza bij de lunch zijn we het Geysirpark ingegaan. Diep in de aardkorst is water aanwezig. Door de vloeibare aardkern kan het water daar ontzettend warm worden. Bij geisers is de aardkorst zo dun dat er een verbinding met de oppervlakte ontstaat. Door het gewicht van het water

7 erboven neemt de druk op het onderaardse water toe. De naam geiser komt van Geysir, de naam van de bekendste geiser in IJsland. Het woord is afgeleid van het werkwoord dat spuiten/spuwen betekent. Volgens geologen is het gebied, waar de geisers gelegen zijn, ongeveer jaar geleden ontstaan. Tijdens een wandeling hebben we de heuvel Laugarfell beklommen. Deze biedt een mooi uitzicht over het gebied met de actieve geisers. Na een korte busreis kwamen we aan bij de Gullfoss watervallen. Die waren erg indrukwekkend en groot. Er waren drie kleine hellingen waarvan het water afstroomde. Ook was er een die zo groot was, dat er allemaal stoom omhoog kwam. Het water dat naar beneden stroomt is afkomstig van een gletsjer, wat zorgt voor ijskoud water. Omdat het nu de nazomer is, is de hoeveelheid stromend water bijna maximaal. Hierna zijn we teruggegaan naar ons verblijf en hebben daar avondgegeten. Het was een intensieve dag, maar we hebben ontzettend veel verschillende dingen gezien. Carlijn, Sanne, Boukje, Kiki en Dominique Veel liefs uit IJsland 4: Somewhere Over the Rainbow augustus 2016 Onvermoeibare reisbeschrijvers Marjolein, Donna en Roy nemen ons mee over zwarte stranden en langs (en onder) watervallen: "Een magische toevoeging aan deze speciale ervaring." Zondagochtend gingen we weg uit Minniborg. Onze eerste stop was bij de waterval Urridafoss. De waterval glinsterde prachtig in de IJslandse ochtendzon op zijn weg naar beneden. Onderweg naar onze volgende bestemming kwamen we heel veel schaapjes en natuurlijk echte IJslandse paarden tegen.

8 En onze volgende bestemming was een andere waterval: Seljalandfoss. Je kon achter deze waterval langs lopen, wat een magische toevoeging gaf aan deze speciale ervaring. Het was wel koud en vochtig, maar met een massief geluid van het gedonder van bergwater op de achtergrond.

9 Na een kleine fotostop bij de Eyjafjallajökull zijn we naar de Skógafoss gegaan.

10 De trap die naar de top van deze waterval leidde en een uitzicht gaf met regenboog en al, was zwaar om te beklimmen, maar toen we eenmaal boven aangekomen waren, was het supermooi om van het uitzicht te genieten en vervolgens een bergweide vol stenenstapels te zien en die ook zelf te bouwen. Bij deze geweldige waterval hebben we ook nog een welverdiende lunch genuttigd, natuurlijk met uitzicht op de rivier, de bergen en de waterval. Hierna zijn we naar de gletsjer Sólheimajökull gereden, die zich in de afgelopen paar jaar als een slak in zijn huisje heeft teruggetrokken verder op de berg. Het ijs was bedekt met vuil dat piramides vormt terwijl het ijs er langzaam onder vandaan smelt. Vanaf een uitzichtpunt bij de zee, dat onze volgende stop was, konden we Black Beach zien: het beroemde zwarte strand van IJsland. Dit stond deze dag als laatste op het programma en het was een prachtige afsluiting van een prachtige, zonnige dag! Donna van Eerd, Roy Höhle en Marjolein Loeff

11 Veel liefs uit IJsland 5: Vaarwel, zwarte stranden! 30 augustus 2016 Terwijl koningin Brynhild tevergeefs op haar door vuur omrande rots ligt te wachten op bevrijding door een van de jongens van ons GGH - lees het in de IJslandse literatuur - moet de groep reizigers alweer aan de terugreis gaan denken. Toch is er een gebeurtenis van mythische proporties: 1000 jaar oud ijs! "De puurheid van dat ijs is niet te vergelijken met een ijsklontje." Rasvertellers Lukas, Zeno, Floris en Jelle ronden als ware minstreels het verhaal af van de wondermooie queeste door de wereld in het hoge noorden, vol vulkanisch as, glibberige gletsjers en zeehonden. Een vroege maandagmorgen. In alle haast moesten de koffers worden ingepakt en de huisjes worden opgeruimd in 10 minuten omdat we als gewoonlijk te laat en vermoeid opstonden. Na een verassend goed ontbijt op onze nieuwe locatie, konden we vertrekken richting het Jokullsarlonmeer van de Vatnajokullgletsjer, de grootste gletsjer van IJsland. Bijna aangekomen op locatie konden we af en toe tussen de eindmorenes door het meer al zien; vrijwel iedereen was enthousiast. Vervolgens gingen we met een amfibivoertuig het meer op en maakten we een tochtje tussen de ijsschotsen langs de gletsjer. Sommige ijsschotsen waren blauw, wat inhield dat ze net gedraaid waren. We werden achtervolgd door een gekkie op een speedboot die ijs aan het verzamelen was. Vervolgens gaf hij een machtig groot stuk aan de gids die voor ons daarvan kleine stukjes af bikkelde. De puurheid van dat ijs is niet te vergelijken met een ijsklontje. Ze waren maar liefst 1000jaar oud! Af en toe waren er met een beetje geluk een aantal zeehonden te spotten tussen de drijvende ijsschotsen.

12 Hierna gingen we naar het strand van het gletsjermeer. Hier konden we stukken ijs zien die van de gletsjer waren afgebroken en nu de zee in dobberden of op strand waren aangespoeld.

13 Het contrast tussen het zwarte strand van de vulkanische as met blokken ijs was prachtig. De laatste activiteit van onze reis was een wandeling van anderhalf uur. Na een tocht langs prachtige bergen met hier en daar af en toe een kleine waterval kwamen wij aan bij de Skaftafellsjökullgletsjer. Deze was niet zo mooi als de andere gletsjers vanwege de zwarte

14 kleur. Het gave aan deze gletsjer was echter dat we op de eindmorenen en grondmorenen liepen van tachtig jaar geleden. Na deze wandeling was het weer tijd om de bus in te gaan op weg naar Reykjavik, vanwaar we uiteindelijk weer naar Nederland vertrokken. Lukas Koster, Zeno Heerkens Thijssen, Floris van der Vis en Jelle de Haan