Reficere, Semper et Ubique

Transcriptie

1 VERENIGING VETERANEN REGIMENT TECHNISCHE TROEPEN Reficere, Semper et Ubique NIEUWSBRIEF 9 JULI 2015 In deze Nieuwsbrief - Voorwoord - Nobelprijs - Verslag ALV Oud Gediende Dag ST&O - CLAS Veteranendag - Adaptie gesprekken - Buitengewone ALV - NLVD Restant Programma Even voorstellen Voorwoord In juli ontvangt u zoals gewent de VVRTT Nieuwsbrief, waarin wij u op de hoogte houden van de gebruikelijke en soms wat minder gebruikelijke nieuwtjes en activiteiten van de vereniging. Toch wil ik extra aandacht vragen voor twee onderwerpen in deze Nieuwsbrief. Een weliswaar kort maar niet minder interessant verhaal van Kap Klaas Zijlstra waarin hij een uitleg geeft over het hoe en waarom van adaptiegesprekken. Het tweede punt is het verhaal in de rubriek; even voorstellen. Hierin doet Indië Nobelprijs veteraan de heer H. Aronson verhaal van zijn inzet in het voormalig Nederlands Indië. Een prachtig verhaal waarin men een kijkje wordt gegeven in 2,5 jaar leven en werken in een inzet gebied. Ook u, als oudere veteraan, kunt uw verhaal in deze rubriek laten opnemen. Doet u het voor uw jongere collega s die minder kijk hebben op uw tijd in Indië of Nieuw Guinea. En andersom als jongere veteraan, voor de oudere collega die ook graag willen weten hoe het er tegenwoordig tijdens een uitzending aan toegaat. In 1988 is aan de dertien VN-vredesmachten die in de periode van 1956 tot 1988 een vredesoperatie uitvoerden, de Nobelprijs voor de Vrede toegekend. In de jaren tot 1988 heeft Nederland deelgenomen aan zeven van die VN-vredesmissies: Libanon (UNOGIL en UNIFIL), Egypte (UNEF-1), Congo (UNOC), Yemen (UNYOM), India/Pakistan (UNIPOM) en Syrië/Jordanië (UNTSO). Als erkenning voor de ruim 9000 Nederlandse veteranen van die zeven vredesmachten heeft de minister van Defensie onlangs besloten een draaginsigne Nobelprijs VN militairen in te stellen. Van de veteranen die recht hebben op het draaginsigne maakt ruim 95% deel uit van UNIFIL ( ). Om in aanmerking te komen voor het draaginsigne geldt een uitzendtijd van minimaal dertig dagen. De draaginsignes worden vanaf september 2015 verstrekt. De veteranen en nabestaanden van veteranen die hier recht op hebben, kunnen het draaginsigne aanvragen via de website van het Veteraneninstituut.

2 Algemene Ledenvergadering 2015 Links VVRTT secretaris Wim Scheepers en rechts voorzitter Peter van Harmelen. Alweer voor de 5 e keer de ALV van de VVRTT, een 18 tal geïnteresseerde leden waren daarvoor op 13 februari naar Soesterberg gekomen. De verschillende punten konden zoals gebruikelijk vlot afgewerkt worden. De penningmeester Kap bd William Verduyn Lunel moest helaas wat langer stilstaan bij de financiële situatie van de vereniging. Er is nog steeds sprake van een aantal leden met een contributie achterstand. Iets wat de vereniging door het invoeren van automatische incasso in de toekomst hoopt te voorkomen. Wat helaas blijft zijn de leden met een betalingsachterstand, zij worden voor de laatste keer benaderd. De voorzitter kondigde tevens aan dat er in juni een Buitengewone Algemene Ledenvergadering zal worden belegd over het beleidsplan en de achterstand in de betaling van de contributie. De kascommissie bracht verslag uit over de financiële stukken en adviseerde de vergadering om de penningmeester en bestuur te dechargeren voor het gevoerde financiële beleid over Na het goedkeuren van de nieuwe begroting, werden aftredende bestuursleden Kap bd W.A. Verduyn Lunel en dhr R.P.V.M. ten Hagen herkozen als lid van het bestuur. Het bestuur stelde voor het bestuur uit te breiden met een 2 e penningmeester en hiervoor Elnt bd Henk van de Poll te benoemen. Dit voorstel werd met algemene stemmen aangenomen. Oud Gediende Dag ST&O 2015 Het uitbrengen van de toast op het Regiment. Opnieuw waren de leden van de VVRTT uitgenodigd om deel te nemen aan de Oud Gediende Dag van de School Techniek en Onderhoud, en hun voorgaande organisatie zoals OCTD. En ook dit jaar waren er zo n 20 leden van de VVRTT-LTD aanwezig en kunnen we spreken van een goede opkomst. Daarbij zijn natuurlijk ook mensen bij die zowel Oud gediende van de school zijn als veteraan. Dat deze combinatie wel gewaardeerd wordt bleek al snel, op vele plekken ontstonden al geanimeerde gesprekken. Allerlei onderwerpen komen dan voorbij, de politieacties van die dag, en nog meer politieke zaken zoals de CAO voor defensie waarbij voor veel aanwezigen als belangrijk onderdeel het AOW gat. Ook de verhalen van vroeger passeren al gauw de revue, en ook de fotopresentatie in de conferentieruimte trok met regelmaat de belangstelling. Ondertussen was er de opening door Kap bd Henk van de Poll en werden de laatste ontwikkelingen op TD en defensiegebied toegelicht door de Regimentscommandant Lkol den Herder. Het officiële deel werd afgesloten met een smakelijk glaasje smeerolie. Tijdens de gesprekjes waren er van verschillende kanten ook vragen over veteranen en onze vereniging en werden een aantal veteranen bijgepraat over het lid worden en deelname aan de Nederlandse Veteranendag. Na de lunch was er gelegenheid om een bezoek te brengen aan de Regimentscollectie Technische Troepen en enkele onderdelen van de school. Anderen bleven in het KEK gebouw om bij te praten onder het genot van een drankje. Voor ieder wat wils dus, en een compliment voor de organisatie van de ST&O.

3 CLAS Veteranendag 2015 V.l.n.r. W. Scheepers, LKol P. den Herder, RAoo H. van Lawick en W. Verduyn Lunel. Op woensdag 13 mei 2015 was onze vereniging samen met ons Regiment aanwezig tijdens de druk bezochte CLAS Veteranendag in de Cruise Terminal in Rotterdam. Naast de bestuursleden Wim Scheepers en William Verduyn Lunel waren ook onze Regimentscommandant Lkol P.G. den Herder en de Regimentsadjudant H.C.F. van Lawick aanwezig. De gezamenlijke stand werd druk bezocht wat dan ook een mooi resultaat van 6 nieuwe leden voor de VVRTT opleverde. Adaptatie na de uitzending. (Kapitein Klaas Zijlstra is met enige regelmaat een van gespreksleiders tijdens adaptiegesprekken met de uit een missiegebied terugkerende militairen. Ook zet hij zich namens de VVRTT in als Nuldelijnshelper ) Klaas Zijlstra tijdens SFOR-6 Adaptiehotel Chania (Kreta) Uitzending naar crisisgebieden heeft meer impact op de uitgezondenen dan werd aangenomen. Met die reden is het Ministerie van Defensie vanaf 2003 gestart met het adaptatieprogramma. Wat houd dit in de praktijk in: de uitgezondenen brengen voor terugkeer enkele dagen door op een plek tussen het uitzendgebied en Nederland en duurt normaal gesproken 3 dagen. Dit is nog steeds een onderdeel van de missie. Deze adaptatieperiode geeft de uitgezondene de gelegenheid om de missie achter zich te laten. Letterlijk om de veren te schudden en weer te wennen aan het normale leven. Een deel van het adaptatieprogramma bestaat uit een groepsgesprek. Professionele hulpverleners ondersteunen deze adaptatiegesprekken. Zij werken samen met speciaal getrainde militairen om deze gesprekken in goede banen te leiden. Tijdens het adaptatiegesprek komt onder andere aan de orde hoe de militair de voorbereiding en de missie heeft ervaren en wat hij/zij van de thuiskomst verwacht. Kern van dit gesprek is dat de adaptant verteld en de gespreksleiders luisteren en tips geven. Adaptanten met specifieke zaken kunnen hier meteen in contact komen met een hulpverlener. De hulpverleners kijken of er na terugkeer in Nederland nog vervolggesprekken nodig zijn. Sinds mijn eerste uitzending naar Libanon en mijn laatste uitzending naar Afghanistan zag ik in de afwikkeling na uitzending een heel duidelijke verbetering. Kregen we na Libanon tijdens de terugvlucht in het vliegtuig een vragenlijst die je moest invullen; na Afghanistan kreeg je een adaptatie programma aangeboden van enkele dagen en wist je ook waar je op terug kan vallen bij uitzending-gerelateerde problemen. Sinds 2009 ben ik zelf adaptatie gespreksleider en ben met regelmaat ingezet in Kreta (Chania) en Gran Canaria. Buitengewone Algemene Ledenvergadering 2015 Een buitengewone Algemene Ledenvergadering, op 19 juni met een aantal noodzakelijke agendapunten. Voorzitter Peter van Harmelen legt uit hoe het bestuur is omgegaan met de leden met een contributieachterstand van de, zoals tijdens de ALV van februari al was aangekondigd.

4 Een aanzienlijk deel van die achterstand is inmiddels weggewerkt maar een aantal leden heeft nog niet gereageerd of zijn niet bereikbaar vanwege wijzigingen in hun adres gegevens. Het bestuur zegt toe om toe om nog een uiterste inspanning te doen om die mensen te benaderen en te bewegen om aan hun verplichtingen te voldoen. Daarbij krijgt het bestuur toestemming om enige mate van coulance te betrachten om ze als lid voor de VVRTT te behouden. Royeren als lid wordt als uiterste middel gezien. Daarna presenteert de voorzitter een beleidsplan voor de VVRTT , een lijvig stuk wat de vereniging meer structuur en een visie geeft voor de komende 5 jaar. Naast toekomstige activiteiten en de invulling van het motto vinden binden, boeien is er een paragraaf gewijd aan ledenwerving en in welk tempo men de komende periode als vereniging wil groeien. In een bijlage wordt aangegeven welke financiële middelen daarvoor benodigd zijn en op welke wijze de VVRTT aan de verwerving ervan invulling denkt te geven. Na de rondvraag sluit de voorzitter deze Bijzondere Algemene Ledenvergadering en bedankt de leden voor hun aanwezigheid. Nederlandse Veteranendag 27 juni 2015 Volgens de officiële lezing in de flyer is de NLVD het jaarlijkse nationale evenement waarmee Nederland haar militaire veteranen bedankt voor hun inzet in dienst van de vrede, nu en in het verleden. En dat het een belevenis is voor jong en oud met: defilé, vliegtuigen en feest! Dit kunnen we dit jaar voor de elfde keer meemaken op het Haagse Malieveld, alleen de eerste keer was er nog geen defilé aan verbonden. De Nederlandse Veteranendag wint nog steeds aan kracht, zeker voor wat de deelname van de VVRTT betreft. Opnieuw met een LTD detachement met daarbij een aantal Nederlands Indië veteranen, waarvan de jongsten toch al gauw boven de 85 jaar jong zijn. De overigen in dat detachement zijn de Nieuw Guinea veteranen, en die zijn weer zo n 15 jaar jonger. Ook is er een RTT detachement, dit jaar met de luchtmobiele TDers van 11 Herstcie. Het tweede VVRTT detachement bestaat uit nog jongere veteranen uit de periode Libanon en alle uitzendingen daarna. Deze groep jonkies deed voor de derde keer mee aan het defilé is groeit nog aan. Vanaf s morgens half tien uur komen de eerste defilanten zich melden in tent B. De grootste tent op het Malieveld waar de Landmachters samenkomen. Na het melden is er voor het defilé nog voldoende tijd om een lunchpakketje op te halen en een eerste rondje te maken over het Malieveld. Er is van alles te zien aan oud en nieuw materieel en men komt vaak oude bekenden tegen om weer wat bij te kletsen. Het is een grote reünie en de saamhorigheid is groot! Dan verzamelen om op te stellen voor het defilé. Dit jaar was het vanwege wat organisatorische aanpassingen lang onduidelijk waar dat opstellen zou plaatsvinden. Zoals gebruikelijk onder de bomen langs de Koekamplaan of een nieuwe locatie op de Koningkade? Het werd uiteindelijk toch weer de Koekamplaan. Dan komt na enige tijd wachten het defilé in beweging, de aanmoedigingen en het applaus van de vele duizenden mensen aan de kant maken het lopen gemakkelijk en het is genieten geblazen. Men is weer terug voordat men het in de gaten heeft.!

5 Terug op het Malieveld begint al snel het muzikale programma op het grote podium Men loopt nog eens een rondje langs alle tenten en kraampjes, even wat eten, drinken en opnieuw een praatje met een collega veteraan. En voor je het weet is een mooie dag weer voorbij en verplaatsen velen zich naar het Centraal Station voor de terugreis. En wie treft men in die trein dan weer massaal aan? juist, tientallen veteranen en natuurlijk andere passagiers die vaak vol bewondering meeluisteren naar de verhalen die verteld (en ook gehoord mogen) worden restant jaarprogramma Indië Herdenking, Roermond Reünie Afghanistan ISAF, Oirschot Dodenherdenking, Soesterberg LTD-VVRTT reünie, Soesterberg Ander mailadres of telefoonnummer? Geeft het door via Even voorstellen: H.L.N. Aronson (Herman) Uitzending naar voormalig Nederlands Indië. Vanaf april 1947 tot mei 1950 Functie: Korporaal Kanonnier Herman Aronson 1947 Ingescheept werd ik in april 1947 op het schip H.M. Boissevain (een voormalig chique schip, dat voer tussen Nederland en de Indische eilanden) Na een prachtige rustige zeereis kwamen wij na ca. 2 1/2 week aan op Zuid-Sumatra en vandaar, na een kort verblijf, voeren wij verder naar Tandjongpriok en werden daar ontscheept. We werden ondergebracht in oude goedangs (pakhuizen) aan de haven, waar voorheen Engelse militairen waren gelegerd. Het was een noodverblijf, alvorens wij instructies kregen om verder te reizen naar Batavia. Daar werden wij keurig ontvangen door de legerleiding en gevestigd in een grote school. Voorlopig werd ik ingedeeld als administratieve kracht bij de afdeling kwartiermeester generaal. Voor ons totoks (nieuwelingen) was de temperatuur aldaar vooral 's-middags erg heet en lagen wij meestal tot na de middag op onze tampat (slaapplaats) om daarna weer aan het werk te gaan tot in de loop van de avond. Na 3 maanden kreeg ik de mogelijkheid om geheel vrijwillig met een kleine groep militairen naar het midden van Java te gaan. Om daar een militaire werkplaats op te zetten voor materialen van het leger, die moesten worden vernieuwd. We waren onderweg met een 1e luitenant als commandant en 6 militairen en uitgerust met een scoutcar (lichte pansterwagen) als bewapening en als konvooi enige vrachtwagens. Na onderweg enige malen te zijn beschoten door de peloppers (vijanden) kwamen we aan in het stadje Poerwokerto in Z. Java.

6 Poekwokerto Bankwerkerij Inlands werkplaatspersoneel VERENIGING VETERANEN REGIMENT TECHNISCHE TROEPEN Onze opdracht was een militaire werkplaats op te richten op een zo gunstig mogelijke plek en dat werd een voormalige suikerfabriek, die deels was verwoest. In enige omliggende nog goede huizen werden diverse militairen gelegerd. Samen met een collega mocht ik een klein huisje bewonen op dat terrein waar ook nog een voormalig plantershuis was gevestigd, alwaar de commandant zijn intrek nam. De commandant was een kolonel inburger kledij, een voormalig technisch ingenieur, waar wij een prima samenwerking mee hadden. Zijn eerste werk was om een groot kampement op te zetten, alwaar in diverse afdelingen reparaties zouden worden verricht voor auto 's en allerlei onderdelen, die voor het leger van belang waren. Van heinde en verre kwamen mensen zich melden als werknemer, zowel Toekangs (ambachtsman) als geschoolde werknemers. Daar deze periode direct na de strijd plaats vond, waren veel inlanders zonder vorm van bestaan er blij mee dat zij werk konden krijgen en werden door ons voor die tijd goed uitbetaald. Als wachtmeester had ik zeer verantwoordelijk werk om het personeel uit te betalen en dat ging via de militaire instantie op de Java-bank. Daar wij het goed hadden van eten en drinken en ik eveneens daarover de menagemeester was, zorgde ik ervoor dat het personeel ook van ons behoorlijke voeding kreeg en 's avonds eten mee naar huis werd genomen. Zo nu en dan werd de goed opgebouwde werkplaats aangevallen door de toenmalige T.N.I. ( Tentara Nasional Indonesia, het "Indonesische Nationale Leger") Wij werden 's nachts veelal aangevallen en moesten ons dan uiteraard goed verdedigen. Voorzitter: Lkol P. van Harmelen voorzitter@vvrtt.nl Vice Voorzitter: Kap bd F.A.M. van den Heuvel vice-voorzitter@vvrtt.nl Secretaris: Kap bd W.H.J.G. Scheepers secretaris@vvrtt.nl Penningmeester: Kap bd W.A. Verduyn Lunel penningmeester@vvrtt.nl Rekeningnummer VVRTT : IBAN: NL54ABNA BIC: ABNANL2A Postadres : OTCLog/Bur Regimenten VVRTT Postbus ZJ Soesterberg Secretariaat: VVRTT Website : Coördinator Nuldelijnszorg: Stafadj bd J.C. van der Spek nuldelijnszorg@vvrtt.nl Na 2,5 jaar, waarbij ik de administratie voerde met circa 20 mensen inlands personeel, die toen zeer behoorlijk Nederlands spraken ging onze commandant met verlof naar Nederland. Er werd een ander benoemd, die na deze toch zeer goede periode niet bepaald een prettig mens was. Hierdoor werd de sfeer van de goede samenwerking stukken slechter. Gelukkig duurde deze periode nog maar een 1/2 jaar en gingen de meeste militairen afzwaaien en vertrokken naar Nederland. Zelf bleef ik voor de afwikkeling en overdracht van materieel nog enige maanden langer en moest vernemen dat ik, bij het kwartiermeester generaal, genoteerd stond als vermist. Hetgeen dus gelukkig niet zo bleek te zijn. Ik kon eveneens zeer korte tijd daarna naar huis.