Bijlage I Bij de 5-mlnuten versie voor Provinciale Staten. A. Nieuw in de Algemene subsidieverordening Zutd-Holland Invoering van het RSK

Transcriptie

1 Bijlage I Bij de 5-mlnuten versie voor Provinciale Staten A. Nieuw in de Algemene subsidieverordening Zutd-Holland 2013 Invoering van het RSK 1. De arrangementen Het RSK gaat uit van drie standaardarrangementen voor subsidieverstrekking: 1. bedragen tot ,- worden direct vastgesteld zonder daaraan voorafgaande verlening (in één beschikking) of verieend om vervolgens ambtshalve vastgesteld te worden (zonder verantwoording); 2. vanaf ,- tot ,- worden subsidies enkel vastgesteld op basis van prestaties; 3. vanaf ,- vaststelling op grond van prestaties en baten en lasten. Tot ,- worden er hierdoor ook geen verplichtingen meer opgelegd tot het bijhouden of overieggen van een administratie van aan de activiteiten verbonden baten en lasten. Subsidies mogen indien dit op grond van een risicoanalyse mogelijk wordt geacht ook verstrekt worden conform een arrangement dat van toepassing is op een lager subsidiebedrag; het arrangement van een hoger subsidiebedrag toepassen mag niet. Er mag namelijk wel uitgegaan worden van meer vertrouwen richting de aanvrager dan een arrangement voorschrijft, maar niet van minder. (Voorbeeld: een subsidie van ,- mag wel in één beschikking worden vastgesteld zonder voorafgaande veriening, maar bij de vaststelling van een subsidie van ,- na een veriening mag niet gevraagd worden om een financiële verantwoording) De Algemene Rekenkamer heeft overigens aangegeven dat deze bedragen de juiste balans vonnen tussen vertrouwen en beperking van administratieve lasten enerzijds en een verantwoorde vorm van controle en toezicht anderzijds, waarbij misbruik hard wordt aangepakt. De Tweede Kamer vindt deze bedragen eveneens een goede mix en ook het NIVRA heeft deze bedragen ondersteund. 2. Verklaring inzake werkelijke baten en lasten Bij wijze van uitzondering op de hiervoor genoemde arrangementen kan indien bij een subsidieverstrekking tussen ,- en 125,000,- de baten en lasten ter zake van de te verrichten activiteiten in verband met de aard van die activiteiten zodanig ongewis zijn dat een realistische begroting niet vereist kan worden, worden bepaald dat de subsidieontvanger op basis van een verklaring inzake werkelijke baten en lasten mag aantonen dat de activiteiten zijn verricht. Een a^onderiijke prestatieverantwoording komt dan te vervallen. 3. Vast bedrag of vast bedrag per prestatie-een heid Bij subsidies van ,- tot ,- wordt zoveel mogelijk een vast bedrag of vast bedrag per prestatieeenheid verstrekt (PxQ). De subsidieontvanger moet na afloop van de activiteiten aantonen dat deze zijn uitgevoerd. De verantwoording geschied over de uitgevoerde activiteiten of over een vooraf bepaalde meetbare prestatie-eenheid. Daarbij zal vooraf al moeten zijn aangegeven op welke manieren het aantonen kan plaatsvinden. Op basis van een risicoanalyse kan besloten worden om een controle ter plaatse uit te voeren. 4. Meldingsplicht Uitgangspunt van het RSK is het werken vanuit vertrouwen in plaats van wantrouwen. Dit betekent meer eigen verantwoordelijkheid van de subsidieontvanger. Zo zal deze direct moeten melden wanneer de activiteiten waarvoor subsidie is verieend niet zullen worden verricht, of dat niet aan de subsidieverplichtingen zal worden voldaan. In dat geval kan de subsidie lager of op nihil worden vastgesteld. Ook kunnen de verplichtingen worden aangepast, waardoor er bijvoorbeeld meer tijd is voor de uitvoering van de activiteiten. Indien er geen

2 melding is gedaan en pas bij een verzoek om vaststelling of bij een steekproef blijkt dat er wet een melding gedaan had moeten worden kan de subsidie eveneens lager of op nihil worden vastgesteld. 5. Tussentijdse rapportages Aan het vertrouwensprincipe wordt mede vormgegeven door niet meer alle subsidieontvangers in alte gevallen te belasten met verantwoordingen, rapportages en controles. Voortgangsrapportages mogen in principe alleen nog worden gevraagd indien de periode van de activiteiten waarvoor subsidie wordt verstrekt meer dan twaalf maanden bedraagt en dan nog ten hoogst één keer per periode van twaalf maanden.op grond van de uitkomsten van de uitgevoerde risicoanalyse van de subsidieregeling, kan bij hoge uitzondering in de beschikking de verplichting worden opgenomen dat meer dan één keer per jaar een voortgangsverslag moet worden overiegd. Hiermee wordt wel afgeweken van het RSK en deze mogelijkheid dient derhalve zeer teughoudend te worden toegepast. 6. Bevoorschotting Vermindering van de administratieve lasten voor zowel subsidieontvanger als subsidieverstrekker brengt met zich mee dat bevoorschotting gelijktijdig en ambtshalve plaatsvindt met de beschikking tot subsidieveriening. Vooraf worden de hoogte en de termijnen waarin het voorschot wordt uitgekeerd bepaald, bijvoorbeeld op basis van een liquiditeitsprognose. Dit betekent dat er geen specifieke aanvragen tot bevoorschotting meer hoeven te worden ingediend en dat er ook geen bevoorschotting meer plaatsvindt op grond van voortgangsrapportages. 7. Termijnen De standaardtermijn waarbinnen een beschikking tot subsidieveriening moet worden gegeven blijft voor de meeste gevallen ongewijzigd dertien weken na ontvangst van de aanvraag, of binnen dertien weken na afloop van de periode waarin aanvragen kunnen worden ingediend. Deze temnijn geldt ook indien de subsidie direct wordt vastgesteld en kan niet, zoals nu nog mogelijk is, met 4 weken worden veriengd. Voor specifieke gevallen, zoals bij EU-cofinanciering, inschakeling van een commissie of waamemingen ter plaatse, is wel een langere termijn mogelijk van 22 of 40 weken. Voor het vaststellen van een subsidie na veriening komt er een nieuwe standaardtermijn van 22 weken na de aanvraag tot vaststelling, die niet kan worden veriengd. 8. Misbruik en Oneigenlijk gebruik Vertrouwen speelt een grote rol in het RSK. Het is van belang dat er voldoende checks en balances in het systeem zijn ingebouwd om te borgen dat deze aanpak niet leidt tot (verruiming van het) misbruik of oneigenlijk gebruik. Dit betekent dat vooraf risico's goed geïnventariseerd moeten zijn, zorgvuldig gevalideerd zijn en hierop moet worden geanticipeerd. Bij misbruik moet consequent worden gehandhaafd. Hier kan ook een preventieve werking van uitgaan. In de "Rijksbrede leidraad voor het tegengaan van Misbruik en Oneigenlijk gebruik (M&O) bij subsidies" staan vijf handelingen opgenomen die rijksbreed verplicht dienen te worden uitgevoerd om misbruik en oneigenlijk gebruik te voortkomen. Dit is een aanvulling op / invulling van het reeds bestaande provinciale beleid en is leidend ten opzichte van het huidige beleid. In het M&O-beleid van de provincie wordt invulling gegeven aan de vijf verplichte handelingen om misbruik en oneigenlijk gebruik te voortkomen. Deze zijn: 1. De risicoanalyse 2. Verantwoording en (aanvullende) controles 3. Actief en consistent handhaven 4. Register van gevallen waarbij M&O is geconstateerd

3 5. Evaluatie van subsidieregelingen Het consequent hanteren van de subsidie systematiek RSK is van groot belang. Risicoanalyse op de subsidieregelingen vindt vooraf plaats en risicobeheersingsmaatregelen worden getroffen. Middels steekproeven worden subsidies in alle arrangementen gecontroleerd en misstanden worden geregistreerd. De jaariijkse evaluatie kan aanleiding geven het beleid en/of subsidieregelingen bij te stellen. Dit alles draagt bij aan een succesvol M&O beleid. Opbouw van de verordening De opbouw van de verordening volgt het proces van subsidieverstrekking in plaats van de verschillende soorten subsidies die kunnen worden onderscheiden. Er is voor deze opbouw gekozen om de inzichtelijkheid en leesbaartietd van de regeling te vergroten. Subsidieplafonds De bevoegdheid tot het instellen van subsidieplafonds gaat van Provinciale Staten naar Gedeputeerde Staten. Het vaststellen van een subsidieplafond is namelijk eerder een uitvoerende taak dan een kaderstellende. Immers, Provinciale Staten stellen de begroting vast en bepalen de beleidsdoelen en de hieraan te besteden gelden. Gedeputeerde Staten bepalen vervolgens hoe zij deze gelden hiervoor gaan inzetten en van welke beleidsinstrumenten, waarvan subsidies er één is, zij hierbij gebruik zullen gaan maken. Gelet op de taakverdeling tussen Provinciale Staten en Gedeputeerde Staten, die voortvloeit uit de dualisering, is het daarom wenselijk deze taak bij Gedeputeerde Staten neer te leggen. Bovendien hebben Gedeputeerde Staten ook nu al de bevoegdheid om de subsidieregelingen vast te stellen waar de subsidieplafonds betrekking op hebben. De overdracht van de bevoegdheid om subsidieplafonds vast te stellen brengt nadrukkelijk geen wijziging in de bevoegdheid van Provinciale Staten om de begroting vast te stellen en te wijzigen: deze bevoegdheid is wettelijk verankerd in de Provinciewet. Net als nu bij de voorbereiding van een besluit om een subsidieplafond in te stellen ofte wijzigen blijven Gedeputeerde Staten gebonden aan de begroting. Naast het hierboven genoemde theoretische aspect is er ook een praktisch voordeel om de bevoegdheid bij Gedeputeerde Staten te leggen. Het is namelijk soms wenselijk om een subsidieplafond op zeer korte termijn in te stellen ofte wijzigen. Dit kan bijvoorbeeld aan de orde zijn bij de inwerkingtreding van een nieuwe subsidieregeling, maar ook bij een bestaande regeling, waarvoor meer middelen op de begroting staan dan er beschikbaar zijn gesteld op grond van het subsidieplafond. Daamaast kan het wenselijk zijn om het subsidieplafond snel op nul vast te stellen als een provinciale subsidieregeling wordt bekostigd uit specifieke rijksmiddelen en deze plotseling worden gekort of beëindigd. Beqrotinqssubsidies Begrotingssubsidies hoeven niet per se boekjaarsubsidies te zijn, maar kunnen desgewenst ook betrekking hebben op een specifieke activiteit. Het instrument van de begrotingssubsidie kan hierdoor ruimer worden ingezet en er hoeft geen subsidieregeling voor een specifiek geval te worden gemaakt. Weigeringsgronden Er zijn weigeringsgronden toegevoegd voor aanvragers die doelstellingen beogen of activiteiten ontplooien die in strijd zijn met de wet, het algemeen belang of de openbare orde en voor activiteiten die de provincie of haar ingezeten niet ten goede komen.

4 Te laat ingediende aanvragen Het nieuwe artikel 26, vierde lid, biedt de mogelijkheid om een aanvraag die is ingediend buiten de indieningstermijn nog in behandeling te nemen, nu alleen nog maar bij een aanvraag voor een boekjaarsubsidie. Met de instellingen die een boekjaarsubsidie ontvangen heeft de provincie veelal een langdurige relatie en zou het buitenproportioneel zijn om een aanvraag af te wijzen, omdat er bijvoorbeeld vertraging is ontstaan wegens bestuurtijke afspraken die moesten worden afgewacht. Bij projectsubsidies is dit niet meer mogelijk en zal een subsidieaanvraag geweigerd worden wanneer deze buiten de termijn wordt ingediend. Vanwege het rechtszekerheidsbeginsel dient deze bepaling zeer terughoudend te worden toegepast en met het vijfde lid wordt bepaald dat de desbetreffende aanvragen pas zullen worden behandeld wanneer de tijdig ingediende aanvragen zijn beoordeeld. Alqemene verplichtingen In het bestaande artikel 18, tweede lid, staat de verplichting dat een subsidieontvanger, die een privaatrechtelijke rechtspersoon is. bij ontbinding van de rechtspersoon aan de provincie het batig saldo voldoet, voor zover dat saldo aan de door Gedeputeerde Staten verstrekte subsidie kan worden toegerekend. Deze verplichting wordt gewijzigd geformuleerd zodat deze aansluit bij artikel 4:41 van de Algemene wet bestuursrecht voor de daarin genoemde gevallen. Het gaat daarbij om gevallen waarbij de subsidie niet meer ten goede komt aan de activiteiten waarvoor deze is verstrekt. Daamaast is de verplichting om bij in publicitaire uitingen te vermelden dat de activiteit mede mogelijk is gemaakt met steun van de provincie vervangen door een verzoek. Dit in verband met artikel 4:39 van de Algemene wet bestuursrecht dat niet-doelgebonden verplichtingen slechts mogelijk maakt indien deze betrekking hebben op de wijze waarop of de middelen waarmee de gesubsidieerde activiteit wordt uitgevoerd. Overigens is de verplichting om bij door de Europese Unie gesubsidieerde activiteiten melding te maken van deze steun wel toelaatbaar, omdat deze verplichting volgt uit Europees recht dat voorgaat boven nationaal recht. Reservevonninq Gedeputeerde Staten krijgen de mogelijkheid om een subsidieontvanger van een boekjaarsubsidie toe te staan om een reserve te vormen voor een specifiek doel. Het kan hierbij bijvoorbeeld gaan om een egalisatiereserve of een reserve voor een reorganisatie. De omvang van een dergelijke reserve wordt wel gerelateerd aan de omvang van de subsidie. Ditzelfde geldt ook voor een algemene reserve die een subsidieontvanger mag aanhouden. Wordt deze te groot dan kan de subsidie lager worden vastgesteld. Afwijkingsbevoegdheid Afwijken van de subsidieverordening door Gedeputeerde Staten is mogelijk indien een ander bestuursorgaan voor dezetfde activiteit ook subsidie verstrekt, bijvoorbeeld om te voorkomen dat er verschillende verantwoordingseisen aan de ontvanger worden gesteld, afwijken van de regeling is ook mogelijk voor zover dit noodzakelijk is in verband met een nationale wet, Europese co-financiering of ter voorkoming van ongeoorioofde staatsteun. Overgangsrecht De hoofdregel van het overgangsrecht bepaatt dat de bestaande Algemene subsidieverordening Zuid-Holland van toepassing blijft op alle aanvragen die voor de inwerkingtreding van de nieuwe Algemene subsidieverordening Zuid-Holland 2013 worden ontvangen. Een uitzondering wordt gemaakt voor aanvragen die worden ingediend op grond van de door Provinciale Staten vastgestelde Subsidieverordening exteme veiligheid Zuid-Holland. Deze verordening vormt geen uitputtende regeling, maar verklaart de

5 bestaande Algemene subsidieverordening Zuid-Holland expliciet van toepassing. Door het overgangsrecht hoeven Provinciale Staten de Subsidieverordening externe veiligheid Zuid-Holland niet te wijzigen en kan de laatste subsidieverstrekking op grond van de verordening voor het jaar 2014 ongewijzigd plaatsvinden. B. Niet meer opgenomen in de Algemene subsidieverordening Zuid-Holland 2013 De volgende artikelen uit de bestaande Algemene subsidieverordening Zuid-Holland keren niet terug in de nieuwe Asv. Artikel 12: de mogelijkheid om een subsidie aan een rechtspersoon te weigeren indien de rechtspersoon niet voidoet aan de eisen van democratisch functioneren, zoals die van rijks- of provinciewege bij of krachtens wet of verordening worden gesteld: deze weigeringsgrond laat zich in de praktijk zeer moeilijk toepassen, omdat niet duidelijk is welke eisen bedoeld worden met de "eisen van democratisch van functioneren". De nieuwe bepaling met de imperatieve weigeringsgrond voor aanvragen van aanvragers die doelstellingen beogen of activiteiten ontplooien die in strijd zijn met de wet, het algemeen belang of de openbare orde is hiervoor in de plaats gekomen (artikel 11, eerste lid, onder g). Artikel 17: de verplichte toestemming van Gedeputeerde Staten voor de subsidieontvanger voor: a. het in eigendom verwerven, het vervreemden of het bezwaren van registergoederen, indien zij mede worden of zijn verworven door middel van de subsidie, dan wel de lasten daarvoor mede worden bekostigd uit de subsidie b. het aangaan en beëindigen van overeenkomsten tot verkrijging, vervreemding of bezwaring van registergoederen of tot huur, verhuur of pacht daarvan, indien deze goederen geheel of gedeeltelijk worden of zijn verworven door middel van de subsidie dan wel de uitgaven daarvoor mede zijn bekostigd uit de subsidie en Artikel 18, eerste lid: de verplichting voor een privaatrechtelijke rechtspersoon om Gedeputeerde Staten onverwijld in kennis te stellen van: a. een wijziging van de statuten of het reglement b. het voornemen tot ontbinding van de rechtspersoon c. de ontbinding van de rechtspersoon Deze verplichtingen vervallen omdat deze in het algemeen te verstrekkend zijn voor ontvangers van een projectsubsidie of incidentele subsidie. Alle subsidieontvangers hebben al de verplichting om Gedeputeerde Staten op grond van artikel 18, tweede lid (nieuw) onverwijld mee te delen dat de activiteiten waarvoor de subsidie is verleend niet, niet tijdig of niet geheel zullen worden verricht of dat niet, niet tijdig of niet geheel aan de aan de subsidie verbonden verplichtingen zal worden voldaan (algemene meldingsplicht). Ontvangers van een boekjaarsubsidie van meer dan ,- houden wel een plicht om toestemming te vragen bij Gedeputeerde Staten voor de handelingen die genoemd worden in artikel 4:71 van de Algemene wet bestuursrecht (waaronder het verwerven/vervreemden en bezwaren van registergoederen, het wijzigen van de statuten, ontbinden van een rechtspersoon). Dit zijn handelingen die zien op financiële stabiliteit en het voortbestaan van de rechtspersoon. Artikel 20, tweede lid: de verplichting voor de subsidieontvanger om de verkregen resultaten van een project algemeen beschikbaar te stellen: deze bepaling is te onbepaald en te algemeen om op iedere subsidie van toepassing te zijn. Dit laat onveriet dat de verplichting in specifieke gevalten of bij specifieke subsidieregelingen

6 wel opgelegd kan worden als het juist de bedoeling is dat derden kunnen profiteren van de resultaten van een gesubsidieerde activiteit. In dergelijke gevallen kan ook concreet worden bepaald op welke wijze de resultaten beschikbaar moeten worden gesteld.