licht van de bijbel, met het oog op de eenheid van de kerk èn de naderende terugkomst van de HEER, een goede beslissing?

Transcriptie

1 Derde leerdienst m/v in de kerk Zondagmiddag 15 december 2013 HJR Welkom (door ddo) Votum en groet (HJR) Lied psalm 45,1,5,6 Intro (HJR) [slide 1] Korte herhaling overzicht drie diensten, incl. doelen. Ook expliciet maken dat we bezinnen, oefenen, zoeken naar christelijke waarden (de knoop wordt niet door ons, maar door de synode in 2014 doorgehakt). Terugkomen op een vraag van vorige week: raakt onze discussie de kern van het evangelie, of niet? In onze traditie wordt die vraag via een omweg beantwoord: hoe lees je de bijbel? Als je de bijbel niet serieus neemt, nemen we Gods Woord niet serieus en dat is een kernpunt voor (gereformeerde) christenen. Nu is dat uiteraard een goede vraag. Maar het is ook een afgeleide vraag. Paulus is (aan Timoteüs, zie 1 e dienst) heel duidelijk over de kern van het evangelie: de heilige geschriften die je wijsheid kunnen geven, zodat je wordt gered door het geloof in Christus Jezus. (2 Tim. 3,15) Is de vraag dan onbelangrijk? Zeker niet, maar we kunnen de vraag inmiddels wel wat scherper stellen. We willen in deze gemeenschap de bijbel volop serieus nemen als woord van God voor onze tijd. De vraag is dan: hóe nemen we de bijbel serieus? Hoe verstaan wij de bijbel bij het licht dat de Geest ons nu geeft? Dan volgt een beslissing, die we moeten verantwoorden voor onszelf, uit kunnen leggen aan anderen en, last but not least, moeten kunnen verantwoorden tegenover de HEER? Een eerste vrucht van deze bezinning is dat we de vraag of mannen en vrouwen op gelijke wijze mogen/kunnen dienen in het kerkelijke ambt nu zorgvuldiger kunnen stellen. Niet alleen: wat vind ik? Of: hoe doen anderen het? Of: wat staat er in de bijbel? Maar [slide 2]: wat is, in het licht van de bijbel, met het oog op de eenheid van de kerk èn de naderende terugkomst van de HEER, een goede beslissing? Gebed Leerpreek:

2 Op zondagmiddag 15 december staan we stil bij de vraag hoe de terugkomst van de HEER onze gemeenschap vormt (zie ook visie GKv Delft). Vandaag een derde aanvliegroute: de toekomst. Over het belang van het hebben van een toekomstperspectief. In de verkondiging van de apostelen gaat het vaak over de terugkomst van Jezus. En over de implicaties ervan voor het christelijke leven (o.a. adventdiensten & visie GKv Delft). We kijken als christelijke gemeenschap dus niet alleen terug (wat is er gebeurd), of om ons heen (hoe doen anderen het) maar ook vooruit: hoe wordt het straks? Over het belang van zien (naast horen ): het was juist doordat de apostelen het verrezen lichaam van de HEER zagen, dat zij geïnspireerd werden om de boodschap te verkondigen (vgl. relame [slide 3], bijv. Google Glass zien inspireert). Verwondering, verwachting, innovatie (hoe nieuwsgierig ben jij of star, rigide?) Deze verwachting (ook visie GKv Delft) maakt nieuwsgierig zie ook het karakter van de opstanding: lichamelijk, maar niet zoals ons huidige lichaam. Hoe zal het straks zijn? Sommige dingen weten we. Andere zaken weten we niet ([slide 4]lees Openbaringen 21:1-4; 22-26). We weten: er zal geen verdriet zijn, of pijn. Ook geen bemiddeling tussen God en mensen: geen tempel, geen licht van zon of maan. Het gaat hier opvallend genoeg steeds over de mensen en de volken (één keer worden de koningen genoemd: zij representeren de naties. Maar in het Grieks wordt niet het woord voor mannen genoemd, zoals wel vaker gebeurt wanneer mannen en vrouwen worden bedoeld. De vrouwen zijn dan als het ware in de man begrepen dat is hier niet het spraakgebruik). Er zal geen kerk meer zijn, geen bijzondere ambtsdragers. De mensen, mannen en vrouwen staan in een directe relatie tot God en het Lam. Het zal ongeveer zijn zoals in het begin, toen God zei: Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt. (Gen. 1) Tegelijk zien we dat hier juist wel weer het nieuwe Jeruzalem wordt beschreven als een vrouw, die zich (op een schitterende manier) verhoudt tot God. Zoals ook in het begin toch een bepaalde verhouding wordt gevierd, door Adam, toen hij uitriep: Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, een uit een man gebouwd. (Gen. 2,23). Er is

3 straks mannelijk en vrouwelijk we zijn niet op weg naar een onzijdige toekomst! maar samen, schitterend. kunnen we het ons voorstellen? Da s trouwens een goede vraag Dat mannen en vrouwen echt samen dienen maar tegelijk daarin verschillend zijn, een eigen bijdrage hebben, elkaar aanvullen? [leeg scherm] Kunnen we het ons voorstellen? Ik vind dat wel lastig. (terugkomen op een enkele reacties van vorige week). Vaak ook niet. We trekken de discussie vaak in de sfeer van gelijkheid, macht en onderdrukking. Dat is niet het christelijke motief. We lezen nog een tweetal teksten of man/vrouw verhoudingen. Een tekst die in dit verband interessant is, is (o.a.) Lukas 20. Waarom? Niet omdat dit sec. gaat over onze concrete vraag, maar omdat Jezus hier iets zegt over de opstanding van de doden en m/v verhoudingen slide 6: wie waardig bevonden is deel te krijgen aan de komende wereld en aan de opstanding van de doden, huwt niet en wordt niet uitgehuwelijkt. Zij kunnen ook niet meer sterven, want ze zijn als engelen en ze zijn kinderen van God omdat ze deel hebben aan de opstanding. Wat gebeurt hier? De Sadduceeën (iets vertellen over de achtergrond van hun ongeloof aangaande de opstanding van de doden ) zoeken een antwoord over straks met de kennis van nu. Maar Jezus draait het om. Je zou nu moeten leven met de kennis van straks: wie waardig is bevonden huwt niet en wordt net uitgehuwelijkt. De noodzaak, die blijkbaar voor een belangrijk deel in het continueren van de familielijn zit, vervalt omdat zij onsterfelijk zijn. Met die kennis wordt ineens relevant de vraag of je rechtvaardig (en dus) waardig bent, of niet natuurlijk. Paulus, de man van de kerkplantingen, werkt dit uit en maakt dit concreet voor het leven in de christelijke gemeenschap door bijvoorbeeld aandacht te vragen voor de waarde van het ongetrouwd zijn. Als je dan toch getrouwd bent, schrijft Paulus, Laat daarom ieder die een vrouw heeft zo leven dat het hem niet in beslag neemt ( ). In het algemeen schrijft hij (slide 7), en tegen slaven (slide 8). In vers 35: (slide 9) Ik zeg dit in uw eigen belang, niet om u aan banden te leggen, maar om u tot onberispelijk gedrag en onverminderde toewijding aan de Heer te brengen.

4 Dat is precies waar het ook in deze discussie om gaat. Het gaat niet om gelijke rechten. Of om wie er gelijk heeft. Of aan wie we ons moeten aanpassen. Maar het gaat om toewijding. Om welke waarden gaat het hier? We hadden al (slide 9): 1) hoe neem je de bijbel serieus, met de vraag naar het motief: ben je gericht op God en gebruik je de Schrift om in éénheid met Christus te leven of ben je gericht op je eigen verlangens en gebruik je de Schrift misschien ook wel zo: om daarin bevestigd te zien wat je toch al dacht? Denk na over: wat zou God willen? 2) Ben je bereid om je te schikken naar het geweten van de ander? En naar aanleiding van deze dienst niet hoe hebben we de macht en/of de taken verdeeld tot Christus terugkomt, maar: hoe zijn we Hem samen toegewijd geweest? We oogsten ook andere waarden, bijvoorbeeld: nieuwsgierigheid, relativeringsvermogen (het ambt blijkt op het einde slechts een middel geweest te zijn om mensen bij Christus te bewaren). Maar vooral deze: toewijding! Lied 477 Na de leerpreek een terugkoppeling: wie is er door de afgelopen drie diensten anders gaan denken over dit onderwerp? Of: wat heb je geleerd? Dat kan live of in een vraag om hier thuis en op de kringen over door te praten. Geloofsbelijdenis Hymn 37 Gebed Collecten Slotlied: 456 (na de zegen: vers 3)

5 Infoblad: Vanmiddag de derde en laatste kerkdienst over het thema m/v in de kerk. In de eerste dienst ging het over de vraag hoe we de bijbel serieus nemen in het gesprek over ons onderwerp. Vorige week, in de tweede dienst, kozen we voor een andere aanvliegroute. Toen ging het over de vraag: hoe nemen we de kerk serieus? In de derde dienst kiezen we voor weer een ander perspectief: hoe nemen we de terugkomst van de HEER serieus? Het motto van ons jongste visiedocument is: samen op weg naar de jongste dag. Christenen putten niet alleen inspiratie uit het verleden, maar ook uit de toekomst. Wat betekent de verwachting dat Jezus terugkomt voor de manier waarop we nadenken en praten over man/vrouw verhoudingen in de kerk? Van harte welkom! ds. Hans-Jan Roosenbrand The third and final service on the theme "man & woman in the Church will be held this afternoon (4.30PM). In our first service we considered how to use the Bible in the discussion on this topic. Last week we looked at it from another perspective: the catholicity of the Church. In the third service we choose yet another perspective: how do we take the return of the Lord seriously? The motto of our latest vision document is: Together on the way to the last day. Christians not only draw inspiration from the past, but also from the future. How can the expectation that Jesus will return affect the way we think and talk about male/female relationships in the church? Welcome! Rev. Hans-Jan Roosenbrand