Dagboek Banda Aceh 20 januari februari 2005 door Annemie Durang

Maat: px
Weergave met pagina beginnen:

Download "Dagboek Banda Aceh 20 januari 2005 03 februari 2005 door Annemie Durang"

Transcriptie

1 Dagboek Banda Aceh 20 januari februari 2005 door Annemie Durang Vrijdag 21/01/2005 We zijn bijna in Singapore. Was ik even content zeg dat ik op het vliegtuig zat! Al die duizenden dingen die nog geregeld moesten worden op de laatste snip, t maakte me zo nerveus. Eigenlijk viel het nog mee, tot ik enkele uren voor ons vertrek Geert (van IZ 12) zag: net terug uit Aceh, uitgemergeld en bleek. Man, wat zag die er slecht uit! En dan die Pro-Dafalgan die we mee op het vliegtuig moesten nemen maar niet mocht bevriezen, dus niet in de laadruimte mocht, dus moesten we nog enkele uren voor vertrek een goedkeuring van KLM vragen om drugs aan boord te nemen. Pfff, wat een stres, een geluk dat enkele lieve collega s meegeholpen hebben. En dan snel naar huis om mijn rugzak te pakken, is het toch geen file zeker op de ring! Onderweg bellen mijn ouders al waar ik blijf seffens nog te laat voor uw vliegtuig. Uiteindelijk toch op de vlieger geraakt richting Amsterdam, bleek dat er madam op mijne stoel zat. Of nee, ze bleek ook een goed ticket te hebben! Dubbelboeking, dat begint goed! Ik kreeg de allerlaatste vrije stoel, gelukt. Grimassen van Frederic, Jef en Luc. En dan enorme turbulentie, buiten 90 km/uur wind. Dit was duidelijk het begin van een turbulente twee weken! In Amsterdam komen we Hilde en Els tegen in de transitzone : we zijn compleet. Nu zitten we in Singapore luchthaven, nog 4 uur wachten voor de vlucht naar Medan. En wat vinden we hier : een sjiek zwembad! 30 C! Doef en laf! En reeds doodop van die 13 uur durende vlucht! Iedereen zijn voeten zijn dik en opgezwollen, stijf, We ontmoeten een man, psychiater bij Artsen Zonder Grenzen. We vragen hem hoe lang hij in Indonesië gaat werken : oh, niet lang, maar 4 maand! Jef doet een OK-broek aan en duikt in het zwembad :lachen geblazen! Nu nog even genieten van de luxe voor de toeristen en dan gereed voor een ander leven even. 00u25 Goed aangekomen in Medan luchthaven. Jef en Els met taxi naar groot hotel om te zien of ze een vlucht eerder konden krijgen bij het Australisch leger. Wijle blijven wachten in de luchthaven. Uiteindelijk zouden we het pas de volgende dag te horen krijgen of we voor de middag uit Medan geraken naar Banda Aceh. De politie heeft ons vieren vrijwillig, op eigen initiatief en gratis (! Zijn ze hier dan toch niet corrupt?) afgezet in Polonia Hotel. Een sjiek hotel met de 2 laatste beschikbare kamers van Medan. Blijkbaar zit gans de stad hier vol met NGO s. Bad-douche-WC-airco : alles wat je dromen wilt en normaal vindt in de westerse wereld, hebben we hier. Dan nog effe gaan eten in City Medan, waar ze duidelijk nog niet veel blanken gezien hebben. Effe genieten van de lokale sfeer, het lokale bier (Bintang), de vele karaokes op straat, ons voor de laatste keer volproppen, deze keer met echt Indonesisch eten, voor een spotprijsje. Morgen zien we wel in wat een shit-hole ( letterlijk dan ) we terecht zullen komen. Een welgemeende nachtrust nu in een echt bed! 1

2 Zaterdag 22/01/ u00 Zalig goed geslapen! Toch nog steeds, sinds gisteren een zeurende koppijn ; t zal wel van de lange vliegtuigreis zijn met die vervelende airco, want mijn neus zit weer toe. Net bericht gehad van Gudrun dat de bijeen gespaarde kledij in t AZ voor 90 % naar Sri Lanka kan, wat een goed nieuws!! 23u30 Aangekomen! Doodop, goed snotkot, hevige koppijn, mottig gevoel! Zeer veel informatie te verwerken op zeer korte tijd. Rondleiding door vorig team in het Zaenal Abidin General Hospital. Jeezus, wat een ravage overal, zoveel modder en vuiligheid, zoveel blanken die hier in de weer zijn. Het ziekenhuis is er erg aan toe en inderdaad de pediatrie ziet er ( voor zover we positief kunnen zijn) het beste uit van alle paviljoentjes. Voorstelling aan de militairen ( Australiërs en Duitsers ), die zullen we naar t schijnt veel nodig hebben voor labo-resultaten en alle soort tekort aan materiaal. Amaai, die Australiërs zijn knappe mannen en vriendelijk! Ik daarna met Ben naar de markt achter eten voor 12 man en rondleiding in stad Aceh, waar de belangrijkste gebouwen te vinden zijn ( bank, Garuda-airlines, ). Onze chauffeur Risal brengt ons overal heen, spreekt beetje Engels en ziet er ne n toffe uit. Els en Hilde gaan al direkt nacht doen ; amaai die gaan afzien! Ben ik content dat ik morgenvroeg nog met Ben moet rondrijden want ik voel me echt niet in staat om nu nog tot morgen vroeg te werken, met 15 nieuwe patiëntjes op een dienst waar je niets weet staan ( waar er ook niet zoveel is ), waar je de plaatselijke taal niet begrijpt en waar het stikt van de muggen. Pfff, k voel mij slecht, zoooo moe en diene koppijn he. Heb al medicatie geslikt, maar t doet niets, subfebriel (? Of past mijn lichaam zich aan aan de zweterige 32 C hier? ). Ik lig al in bed ( legerbrancard ) en heb Els W nog niet gezien want zij doet de avond ; ik vind het zo erg, die mensen hebben hier 2 weken keihard gewerkt en ik kom toe en kruip in bed. Zondag 23/01/ u20 Nog steeds doodop, maar weet nu van wat : gisteren nacht wakker geschoten rond 2u00, 38.4 C koorts en slecht dat ik me voelde en koud dat ik had! Ik zat hier met mijnen dikke fleece aan en t was snikheet. Iedereen was nog wakker en ze waren aan babbelen. Het was goede ambiance ( of zou de fles drank die ons mannen meegebracht hadden uit België er voor iets tussen zitten? ). Het was duidelijk dat de vorige ploeg team 2 ( en enkele overblijvers van team 1 zoals Ben en An) oververmoeid en ondervoed waren. Soms vielen er serieuze rake opmerkingen en soms vielen ze elkaar om de hals ( en dat had niets met de drank te maken ). Blijkbaar vinden ze die lichtgeraaktheid zelf dood normaal. Ik zat er maar een beetje verdwaasd bij, met mijnen Dafalgan in mijn hand, ik heb de laatste 10 jaar geen koorts gehad en nu met die koppijn en licht stijve nek gaf me dat toch een beetje schrik. Maar voor de rest typische kenmerken van een snotkot en moe moe moe. Plus het feit dat ik hier al op die korte tijd al twee maal mijn gewicht uit gezweet heb! En geen honger ( ziek + te warm + te veel te doen ) m.a.w. binnenkort zit ik in een keto-ascidose. En zij maar verder babbelen en lachen. Tijd naar huis!! 2

3 Nu inderdaad, wat onze teams hier al verwezenlijkt hebben op die korte tijd is formidastisch!!!! Iedereen heeft het hier over het fantastisch werk van de Belgen! Wat er hier gebeurd is op 26/12/2004 rond 8u00 moet verschrikkelijk geweest zijn en de gevolgen zijn nog steeds enorm. Het ziekenhuis ligt op 6 km (!) van de zee en er zijn hier honderden doden en gewonden gevallen onder het personeel en de patiënten. 60 % van het personeel is dood, de andere 40 % is gevlucht naar de bergen en trouwens té getraumatiseerd om direct opnieuw te werken. De eerste kilometers van de kuststrook noemen we ground zero, net alsof hier een atoombom ontploft is! Het was afgrijselijk dit te zien! Bijna onbeschrijflijk : alles plat, kilometers ver, alle huizen en flatgebouwkes ( want uiteindelijk was Aceh een redelijk grote badstad ) met fundering en alles weg! Overal lagen nog plastiek zakken met lijken ( we zijn nu al 3 weken na de rampdag! ) ; soms zie je mensen staan tussen de brokstukken die wezenloos voor zich uit aan t staren zijn. Hier kun je niet aan beginnen, dit kan je gewoon niet meer heropbouwen, het is te uitgestrekt, te pijnlijk. Op 4 km van t strand ligt een grote zware olietanker tussen de restanten van huizen. Je kan je gewoon niet voorstellen met wat een kracht die tsunami op het land neergekomen is! Dinsdag 25/01/ u00 Amaai wat een zware dagen! Gisteren van 8 u tot 22u gewerkt, doodop, heel weinig ( eigenlijk niks ) hulp van de enkele plaatselijke verpleegsters ( nurses ). Eigenlijk weten ze nog niet eens hoe ze een temperatuur moeten nemen. Zij leggen het hand op het voorhoofd van het kindje en zeggen nadenkend 37 C, no fever, terwijl het kind dan hoge koorts aan t doen is! Om eerlijk te zijn waren we allemaal gefrustreerd en pissig! Doodmoe gewerkt, dodelijk veel gezweet, bijna niets kunnen drinken, helemaal niets kunnen eten in die lange periode ( die toch enorm snel voorbij vliegt omdat je nog duizenden dingen te doen hebt ) en zelfs niet eenmaal kunnen plassen. Zegt dat genoeg?! Vandaag waren er toch enkele nieuwe nurses toegekomen van ergens in Indonesië die toch redelijk goed zijn. Een geluk, want zo verder werken met ons drie, zouden we geen twee weken volhouden! We hebben dan ook uiteindelijk besloten dat wanneer er een plaatselijke arts van wacht is, wij niet werken s nachts. Volgende week zijn wij al weg en dan moeten ze het ook alleen aankunnen. Hopelijk is dat een niet te erge beslissing voor de kindjes. In ieder geval gaan onze patiëntjes erop vooruit! Voorlopig Ik hoop juist dat ik nu wel wat kan slapen. Gisteren na die zware dag kon ik maar niet in slaap geraken ( te moe?). Ook verschillende aardbevingen. Tot overmaat van ramp begon de Iman weer te janken om 04u30 een uur en half aan één stuk! En zo luid!! En toen ik rond 6u eindelijk in slaap viel, ging even later mijn wekker af! We zagen er allemaal belabberd uit aan de ontbijttafel. Luc had eitjes gemaakt, dat deed deugd! Nu gewerkt van 8u00 tot 16u00 en seffens doe ik de nacht met Els ( 22u00-09u00). Dit werktempo zou niemand in België doen, daar gaan ze direct naar de vakbond of wordt ge aangeklaagd! Slaapwel! Woensdag 26/01/ u00 Net wakker van mijn eerste werknacht. Omdat ik ziek was die eerste dagen, had Hilde de eerste twee nachten gedaan en Luc de derde. Trouwens de eerste keer dat ik goed geslapen heb! Weliswaar nog steeds kleddernat en badend in t zweet als je wakker wordt. 3

4 Zware nacht gehad. 18 kinderen die je in je eentje moet in t oog houden ; elk uur moet er wel ergens medicatie gegeven worden ( daar moeten we toch iets op vinden zenne, en alle medicatie op vaste uren zetten, indien mogelijk ). Overal liggen mensen op de grond te slapen, je moet echt opletten dat je niet op iemand trapt als je aan het kindje wil geraken. Bijna alle kindjes zijn meerdere keren schreeuwend wakker geschoten uit nachtmerries. Plots rond 01u00 komt er een vrouw binnen met een hoopje handdoek in haar handen : een prematuur kindje d erin, 27 weken, zo klein en zo koud! Maar het ademde nog, zwakke pols. Amaai wat een stress om een, mijn eerste trouwens, prematuur te verzorgen en dan nog in Sumatra met een minimum aan materiaal. Een geluk dat Els in België gewend was om met prematuurtjes te werken. We hebben met een feeding-tube zo steriel mogelijk een navelkatheter gestoken. Wat bloed afgenomen. Ik heb water gekookt en dat in handschoenen gegoten ( zonder te morsen ) en dat met een survival-dekentje rond het kindje gedrapeerd want hij had maar 32 C!!! Met een maagsondeke gaven we hem elk uur 3 ml suikerwater 10 %. Wat een miserie om dat s nachts te moeten uitrekenen want 10 % glucose oplossing hadden we natuurlijk niet. Mijn concentratievermogen zat ergens bij de nulgrens van vermoeidheid! Met een litertje zuurstof ging hij snel naar 100 % saturatie en dan hebben we dat gestopt ( want teveel O² geeft bij prematuren blijkbaar schade aan de ontwikkeling van de ogen, wist ik niet ). We hebben hem baby-boy Tsunamo gedoopt. De uitgeputte mama kwam even later ook aan. We hebben haar op een legerbrancard ernaast gelegd. Ze toonde niet veel emotie. Van in het begin hadden we een standpunt ingenomen om geen heldendaden te doen, je hebt er gewoon het materiaal niet voor hier. Erg eigenlijk want deze sterke baby zou in België alle kansen hebben gekregen. Toch deden we ons uiterste best, en begon ik mezelf al wat vertedert te voelen voor dat ventje. Rond 6u00 is Els haar wat gaan leggen. Ik begon met de verpleegbladen over te schrijven ; wat heb ik me moeten concentreren! Plots kwam Dennis Mok binnengelopen. De Australische laborant met de eeuwige glimlach was niet zo tevreden! Hij eiste de dokter te spreken ivm het bloedgas -apparaatje dat we gedurende de nacht mochten lenen voor baby-boy. Het lukte ons niet om er resultaat uit te krijgen, dus vermoedde ik dat we het kapot geprutst hadden, vandaar zijn frustratie? Maar nee, het machientje was niet kapot. Hij wou weten wie het ons uitgeleend had, want ze hadden eigenlijk hem moeten wakker maken ervoor! Tja, in t leger gaat het er wat strakker aan toe. Om 8u30 hebben we Tsunamo redelijk stabiel overgedragen aan onze verwonderde ochtendploeg. Nadien zijn Els en ik dan nog doodmoe naar Garuda-Airlines gegaan, want zij en Frederic zouden morgen al moeten vertrekken! Vééééél te vroeg! Dat vinden zij ook. Els probeerde nog om tot zondag te blijven maar ze kon het ticket niet meer verandert krijgen. En dan rond 10u30 in bed geraakt! 23u30 Tsunamo leefde nog en zelfs redelijk stabiel, maar we krijgen hem niet echt opgewarmd, nog maar 34,9 C. Deze avond nog redelijk wat hulp gekregen van enkele verpleegkundigen uit Jakarta, die helemaal niet slecht zijn. Daar heb je hulp aan én je kan ze vertrouwen met medicatie! Hari en Jehan. Leuke jongens. Hari heeft me een Indonesische T-shirt beloofd in ruil voor één van onze sterk begeerde BVK-T-shirts. Donderdag 27/01/2005 Hoe goed het gisteren avond nog ging met de samenwerking onder verplegenden, zo slecht was het deze voormiddag! Ze bleven allemaal vooraan zitten op hun stoeltje en kwamen daar niet meer af en maar tetteren. En wij drie ( Hilde, Luc en ik ) maar fakken dat het niet mooi meer was! Want Frederic 4

5 en Els zijn terug naar België vertrokken : spijtig!!!! En Jef die moest naar een grote vergadering van alle NGO s ergens in Aceh, dus zaten we eigenlijk zonder bekwame arts! Een meisje van 2,5 jaar werd binnengebracht door een Australische arts die haar had gevonden, het kind had petroleum gedronken! En overgegeven en geaspireerd! Het kind was serieus in shock en moest eigenlijk geïntubeerd worden. Maar nog wij, nog de Aussi s hadden het materiaal ervoor. Na veel werken en zweten ( we hadden aktieve kool maar we mochten het niet geven, maagspoeling of niet, discussie tussen verschillende legerartsen ) hebben we haar erdoor gekregen! Dan even later de Spanjaarden die een jongen van 2,5 jaar met cranieel trauma binnenbrachten (na een val van een brommer, waar ze soms met vier tegelijk opzitten! ). We dachten eerst dat hij bijna dood was : GCS 3/15, bradypnoe, zwakke pols. Bij het steken van mijn catheter reageerde hij dan plots wel, even later zelfs niet meer op tepel-knijpen. We hebben een stiffneck met karton ineen geknutseld en moesten hem dan uiteindelijk toch in een bedje leggen. Want twee Indonesische militairen met mitraillette(!) eisten hun brancard dringend terug. Ik heb eens kwaad bekeken. Voor hetzelfde geld begint daar een kind aan dat geweer te prutsen. Op dat moment was ik te druk bezig maar achter af heb ik bedacht dat ik eigenlijk wel iets had moeten zeggen tegen die mannen en eisen dat ze hun wapens buiten onze dienst pediatrie laten. Maar ja, de plaatselijke bevolking is dat blijkbaar zo gewoon dat ze daar continu met wapens rondlopen. Toch van de Duitsers Mannitol kunnen verkrijgen en voilà, meneer werd onrustig wakker! Weer een mirakeltje! Voorlopig blijven ze nog allemaal in leven. Wij zijn toch goed hé! Mijn armen en nek (en nog andere plaatsen die ik hier niet ga vernoemen ) staan wel vol met vieze uitslag van het vele zweten en dan de vuiligheid erin, maar dat uitzicht moeten ze er maar bij pakken. Het loopt wel de spuigaten uit : we hebben nu al 22 kindjes. Iedereen wil naar het Belgian Medical Team gaan. De papa van Alif wil naar Medan transfereren maar wacht nog een week, dan zijn wij ook weg. De mama van Handika heeft 6 uur gereden vanuit de bergen tot het ziekenhuis omdat ze gehoord had van de Belgen!?!? En een mama was kwaad omdat haar kind aan de beterhand was en dus van de mid-care naar de gewone pediatrie verhuisd werd, maar daar dus verzorgd werd door de Indonesiërs. Blijkbaar is de plaatselijke verpleging geïntimideerd door ons, ze hebben schrik. Ze hebben nog nooit al die apparatuur gezien waar wij zo gemakkelijk mee omspringen. Ze kunnen niet zo goed prikken, ze weten niet zoveel over hoe medicatie geven, laat staan antibiotica IV. Ik snap het wel hoor, maar het is wreed ambetant om hen in 1 week tijd alles over verpleging uit te leggen wat wij in 3 jaar gezien hebben. Er zal naar t schijnt een vierde team komen met teaching personeel, want ze willen dit ziekenhuis het sjiekste maken van Sumatra. Blijkbaar heeft er al een Duitse ploeg gesponsord om echografietoestellen en scanners te kunnen plaatsen. Het zal nog waar zijn dat de mensen die de tsunami overleeft hebben, er het nu beter zullen hebben. Natuurlijk niet op psychisch vlak, want ze zijn hier allemaal serieus getraumatiseerd! s Nachts hebben alle kinderen nachtmerries, echt bizar. Anderzijds horen we andere stemmen die zeggen dat het ziekenhuis in de toekomst afgebroken zal worden omdat de stad erachter volledig verwoest is en nooit meer heropgebouwd zal worden en daardoor het ziekenhuis niet meer centraal ligt! We zijn nog eens naar ground zero geweest voor Luc. Apocalyptisch!!!! 5

6 Vrijdag 28/01/ u30 Kalme maar zeer vermoeiende dag gehad. 1 opname maar, meisje met epilepsie. Maar onze baby-boy Tsunamo van 27 weken is gestorven. De mama, die ondertussen zo vertederend was, en de oma hebben zich wenend tot ons gewend en ons omarmd en ons bedankt voor alles wat we toch nog gedaan hebben. Ik begon ook bijna te wenen. Brrrr. Ik zie de mama haar gezicht met de ongelooflijk triestige ogen nog steeds voor mij. Al zoveel meegemaakt de laatste weken en nu dit nog, haar eerstgeborene dood. Ze hebben het in een dekentje gerold en hebben hem mee naar huis genomen terwijl hij zijn laatste adem uit blaasde. Ook de andere baby met enorme deshydratatie is dood. NEC-syndroom. We wisten het op voorhand dat beiden geen goede prognose hadden, maar toch met nasidoet het verschrikkelijk pijn hoor als ze hunne lepel leggen! Zeker nu ze zo al enkele dagen bij je zijn en je ze kent en met de ouders een goed contact hebt. Daartegenover is het meisje met de petroleumintoxicatie zéér goed gerecupereerd en heeft de jongen met het neurotrauma zijn ogen open gedaan rond 16u00! De ouders hadden me al verschillende keren gevraagd waarom hij zijn ogen niet open deed ; wat moet ik daarop zeggen? Wie weet hoe gehandicapt en achterlijk hij er misschien ging uitkomen? Met gebarentaal dan maar teken gedaan dat hij sliep en jawel meneer is wakker geworden! Twee mirakels! We zijn alle vier om 17u00 naar huis gekomen, hebben alles doorgebriefd aan enkele plaatselijke verplegenden, met heel veel uitleg. Wij zijn op. Vorige nacht hebben ze het goed gedaan, zonder ons. Blijkbaar als ze alleen zijn, beseffen ze wel dat ze hun best moeten doen én kunnen! Want als ze ons zien staan bij een patiëntje durven ze zelfs niet de kamer binnen te komen! We hebben afgesproken dat we niets meer zelf gaan doen. Enkel nog hen bijstaan met vragen en antwoorden, dat moet toch lukken? Als wij volgende week weg zijn, moeten zij het ook alleen doen, dus Vanaf morgen zullen we dan wat tijd hebben om alles te rangschikken in de kasten, want op dit moment ligt alles nogal door elkaar en weten we eigenlijk niet hoe rijk we zijn, aan materiaal! 21u30 We zijn net met Risal, onze chauffeur, naar een plaatselijk restaurantje geweest : lekker!! Gegrilde kip ( eindelijk nog eens vlees!) met nasi, rijst met ei en kroepoek erbij. Mmmm. De vruchtensapjes erbij waren verrukkelijk, spijtig genoeg was er ijs in; we zullen wel zien hoe de toiletbezoeken verlopen de komende dagen. Risal is een 26-jarige intelligente man, spreekt goed Engels en ging nu normaal trouwen. Maar ze hebben het een jaar verlaat vanwege de tsunami. Van hem zijn we al heel wat plaatselijke gewoonten en weetjes te weten gekomen : héél interessant. Blijkbaar hadden de vissers die 26/12 om 5u00 vertrokken op zee, slechts een lichte storm-op-zee gehad. Toen ze s avonds niets vermoedend terug kwamen was gans hun stad verwoest, met de grond gelijk en al hun familie dood of spoorloos! Afgrijselijk!Enkel hier in Aceh zijn al lichamen geteld! Er zijn hier tijgers in de bergen! Op 75 km afstand van ons. 6

7 Zondag 30/ u00 Geen zondag voor ons, wij werken verder. Even leek her erop dat wij de enige verpleegkundigen op dienst zouden zijn ( ondanks dat vrijdag hun zondag is ), maar uiteindelijk kwamen de witte zusters toch binnen geslenterd. We hebben kort een briefing gedaan en gezegd dat zij de volledige verantwoordelijkheid hadden over al de kindjes. Met eendert welke vraag konden ze bij ons terecht, want wij waren gans de dag bezig met de medicatie te sorteren, verbandmateriaal tesamen, alles qua perfusies tesaam. Wat een werk nog! Ongelooflijk welk soort medicatie en de hoeveelheid ervan ze hier hebben gekregen in Aceh, hier is voor miljoenen Euro s geld in gepompt! Wat een liefdadigheid! De helft zal waarschijnlijk vervallen. En dan willen de Turken ons nog komen saboteren met heel ons project op de pediatrie over te nemen en plaatselijke verpleging buiten te bonjouren! Die mannen hebben ineens 14 miljoen Dollar (!) te spenderen in Aceh, want hun minister komt volgende week! Ze willen een intensieve pediatrie, neonatale en een operatiekamer oprichten. Maar de mensen van hier zullen daar niet mee gediend zijn, zij zijn nooit gewend geweest aan zoveel luxe en wetenschap en ze zullen het ook nooit kunnen gebruiken zoals het moet ( zonder degelijke scholing )! De directeur van het ziekenhuis blijft natuurlijk maar ontvangen en aanvaarden ; hij krijgt alles, waarom dan tegenpruttelen? De Turken beweren wel dat ze verplegenden en doktors kunnen inzetten voor de komende twee jaar, maar ze vergeten het Indonesisch leger versus de rebellen die het land binnen de kortste keren buitenlanders-vrij willen. De papa s van Alif, Sri, Kiki en de mama van Handika zijn ons al komen zeggen dat ze niet willen dat we weggaan binnenkort, want de plaatselijke nurses en vooral de pediaters kijken niet naar hen om. Ik zal met pijn in het hart dit ziekenhuis verlaten donderdag! Dit heb ik nog nooit meegemaakt ( noch in België, nog in Ruanda ) wat een vriendelijkheid en dankbaarheid je hier krijgt van de patiënten en de families. Mok de Australiër is komen appels uitdelen voor de kindjes. Ik heb op de markt enkele ballen en autootjes gekocht voor hen. Ik heb op de markt ook verse vis uit Medan gekocht ( weliswaar nog enkele strontvliegen erop, maar t zag er zo lekker uit ). Het fileren van de tonijn was de moeite om te zien ; ook de inktvis zagen er mooi uit. De mannen bekeken mij allemaal zo raar. Ik voelde me echt niet op mijn gemak. Tot Risal zei dat ik wat moest lachen, want iedereen dacht dat ik een man was. Met mijn kort haar en struise gestalte. (de vrouwen daar kun je met 1 vinger optillen, voor mij heb je al een paar handen nodig ) Risal noemde mij zijn bodygard! Morgen is het voor mij een administratieve dag : naar de bank gaan geld wisselen om ons schandalig dure villa te betalen, het feit dat er meerdere families ratten en kakkerlakken zitten doet er niet toe zeker? Naar Garuda om te zien of we hier nog wel weg geraken met het vliegtuig, want ze overboeken alles drie keer te veel. En dan de Fransen oppikken aan de luchthaven. Ben benieuwd wie en hoe ze zijn ; hopelijk zetten ze ons project, waar we allen zo hard voor gewerkt hebben, goed verder én laten ze zich niet doen door de Turken. Maandag 31/01/2005 De Fransen zijn gearriveerd, 3 meisjes ( infirmières ) en 1 pediater. Lieve mensen maar ze beseffen blijkbaar nog niet goed hoe het er hier aan toe gaat. Ze denken nog te westers. Ze moeten nog veel 7

8 leren ivm met wat ze niet mogen doen met de patiënten en met de lokalen. Ik vermoed dat wij ook zo waren in t begin. Ik ben ze gaan halen op de luchthaven, gecheckt hoe het met het pakket van DHL zat, onze ticketten bevestigt, naar de markt geweest, nog steeds geen tijd gehad om naar de bank te gaan en zodoende weinig ziekenhuis sfeer deze voormiddag geproefd en een geluk blijkbaar. Toen ik er toekwam keken Hilde, Luc en Jef serieus sip! De Indonesiërs willen zo snel mogelijk iedereen buiten blijkbaar. De Aussi s moeten weg. Het team op de spoedgevallen is er blijkbaar al weg gepest, iedereen zegt dat het klimaat aan t veranderen is. Ook bij ons doet Dr. Sigli enorm vervelend, t is nooit goed wat we doen. Wij zijn in de goeie periode hier geweest met veel hulp van iedereen uit overal en we hebben iets fantastisch opgebouwd. Hopelijk lukt het de Fransen ook nog om dit nog effe verder te zetten. Dinsdag 1/02/05 ; 18:40 Wat zijn we allemaal moe geworden, zo loom! Nu de Fransen er zijn, hebben we zoiets van zij hebben frisse nieuwe energie, laat ze maar doen. Erg eigenlijk, maar we zijn doodop. Ons medicatiekast is bijna af! Wat een werk om alles alfabetisch te plaatsen! Het probleem was dat de plaatselijken de pediatrie vooraan deden (in t begin) en wij de mid-care, met als gevolg dat ieder zijn eigen medicatie kast en materiaal had staan. Dit hebben we dus logischerwijs allemaal in één bureau gezet. Maar het probleem is dat de plaatselijken niet durfden binnen komen in ons bureau. Schrik? We hebben hen moeten trekken naar de sjieke medicatiekast en alles 10 maal uitgelegd waar wat staat en nu begint het te lukken en lachen ze er zelf mee. Je hebt hier toch wel geduld nodig! Hilde, Luc en ik hebben heel de voormiddag rond gereden om alles in orde te krijgen om morgen met de UN-helikopter naar het vluchtelingenkamp Loohng te gaan. En nu benen omhoog Donderdag 3/02/05 17u00 - Singapore We zijn al onder weg naar huis! Nu nog tot 23u30 wachten in de sjieke luchthaven van Singapore en dan kunnen we inschepen voor onze vlucht naar Amsterdam. Raar, ik heb echt het gevoel dat we hier 3 maand hebben gezeten in plaats van maar 2 korte weken. Amaai, wat een dag gisteren : UNBELIEVEBLE! Om 7u00 waren in de helikopterluchthaven. Het leek er oorlogsgebied; continu helikopters overal, opwaaiend stof, enorme rotorbladengeluid. Na een uur zenuwachtig wachten, kregen we dan toch te horen dat we op de lijst stonden! Om 8u30 vertrek met een grote United Nations helikopter richting Loohng. Wat een ervaring in zo n helipoter zitten met de chopperboys ; in Jef zijn woorden de max. Tot we over het rampgebied vlogen. Onbeschrijfelijk in woorden. De zee heeft gewoon gehapt en alles ( maar dan ook alles) meegepakt op zijn weg. Op alle eilandjes zie je dat de tree-line tot 10 meter hoogte verschoven is. Soms stond er nog ergens een moskee recht, maar voor de rest waren zelfs de funderingen van de gebouwen meegesleurd door de enorme kracht van het water. In Loohng, een klein armzalig dorpje, hoorden we dat in dit district 28 dorpjes waren, nu zijn er posttsunami nog maar 3. Van de bevolking van man leven nog maar mensen, waarvan dakloos en 400 weeskindjes. Ongelooflijke cijfers! Alle bruggen zijn verwoest, het enig contact met de buitenwereld is via helikopters en een enkeling die al terug de zee op durft. We hebben gepraat met de 8

9 plaatselijke districtshoofd over wat ze nog nodig hadden enz. Blijkbaar hadden ze toch al wat hulp gekregen : deftige kampeertenten voor de daklozen ( spijtig genoeg is dat niet voldoende wanneer het moesson regent ). Maar ze misten nog kledij, melkpoeder voor baby s, een tandarts, dermatoloog en wat TBC-medikatie. Ik heb wel een Japanse helikopter met dozen met Belgische kledij zien landen. Dus er komt toch nog iets terecht van onze efforts in Europa. We zijn naar een schooltje gegaan en hebben daar de kindjes onderzocht. Al gauw kwamen ook de juffrouwen met hun probleempjes. Veel schurft, tandproblemen en TBC. Er waren enkele mensen aan het wenen ; iedereen is hier zwaar getraumatiseerd. Al die kindjes zonder ouders Psychologen zouden hier hun werk hebben. We hebben wat snoepjes en speelgoed uitgedeeld, wat waren ze tevreden! Ook bezoek aan het plaatselijk ziekenhuisje met 5 patiënten en 10 verpleegkundigen. En dan zijn we met een vrachtwagen richting zee gereden. Ze waren juist enkele boten aan het uitladen met drinkbaar water. De blik op het verkrachtte strand, dat voorheen waarschijnlijk zo uit een vakantiefolderke kon komen, maakte ons stil. Ook hier lagen nog steeds lichamen. Na een uurtje terug naar dorpje ; resultaat 4 blanken met een zonneslag! Dan wachten op de UN-helikopter die maar niet kwam opdagen. Uiteindelijk kwam er een Britse legerhelikopter nog materiaal afzetten. Ze waren zo vriendelijk om ons terug mee naar Aceh te nemen. Dus nu hebben we ook nog in een echte tour-of-duty-helikopter gezeten s Avonds waren we bij Risal thuis uitgenodigd : lekker pikant eten. En toen is het beginnen onweren! Amaai, zelfs in Ruanda heb ik nog nooit zo n stortbui gezien! Het resultaat was dat het water via het putteke in de badkamer omhoog kwam, net op het moment dat ik mijn eerste diaree-aanval kreeg! Ocharme al die mensen die in tenten zitten! Deze morgen hebben we dan afscheid moeten nemen in het Zaenal Abidin Hospital. Leuk is anders! De mama van Handika en da papa van Alif hadden tranen in hun ogen. We hebben hen een T-shirt van het Belgian Medical Team gegeven die we moesten signeren! Ook de verplegenden waren enorm triest en pakten ons vast en bedankten ons voor alle hulp, steun en kennis die we hen gegeven hadden. Ook het afscheid van de ondertussen vrienden-geworden Australische militairen was ontroerend. it was nice working with you Belgians ; see you hopefullly at the next disaster! We hebben hier iets fantastisch hermaakt, opgebouwd en terug aan de plaatselijke bevolking gegeven. We mogen fier zijn op ons werk! Ik keer nu graag terug naar huis, maar vraag me toch af wat er met die mensen zal gebeuren, hoe ze hun trauma zullen verwerken. En wil elk moment indien mogelijk terug keren. Met pijn in het hart : daaaaag prachtig en courageus volk! Annemie Durang 9

Verhaal: Jozef en Maria

Verhaal: Jozef en Maria Verhaal: Jozef en Maria Er was eens een vrouw, Maria. Maria was een heel gewone jonge vrouw, net zo gewoon als jij en ik. Toch had God haar uitgekozen om iets heel belangrijks te doen. Iets wat de hele

Nadere informatie

O, antwoordde ik. Verder zei ik niets. Ik ging vlug de keuken weer uit en zonder eten naar school.

O, antwoordde ik. Verder zei ik niets. Ik ging vlug de keuken weer uit en zonder eten naar school. Voorwoord Susan schrijft elke dag in haar dagboek. Dat dagboek is geen echt boek. En ook geen schrift. Susans dagboek zit in haar tablet, een tablet van school. In een map die Moeilijke Vragen heet. Susan

Nadere informatie

Veertien leesteksten. Leesvaardigheid A1. Te gebruiken bij : Basisexamen Inburgering Studieboek. Ad Appel

Veertien leesteksten. Leesvaardigheid A1. Te gebruiken bij : Basisexamen Inburgering Studieboek. Ad Appel Veertien leesteksten Leesvaardigheid A1 Te gebruiken bij : Basisexamen Inburgering Studieboek Ad Appel Uitgave: Appel, Aerdenhout 2011-2016 Verkoopprijs: 1,95 Ad Appel Te bestellen via www.adappelshop.nl

Nadere informatie

Schrijver: KAT Coverontwerp: MTH ISBN: 9 789402 123678 <Katelyne>

Schrijver: KAT Coverontwerp: MTH ISBN: 9 789402 123678 <Katelyne> Schrijver: KAT Coverontwerp: MTH ISBN: 9 789402 123678 Inleiding Timo is een ander mens geworden door zijn grote vriend Tommy. Toch was het niet altijd zo geweest, Timo had Tommy gekregen voor

Nadere informatie

Take a look at my life week 13

Take a look at my life week 13 Take a look at my life week 13 Dit was me wel een weekje zeg een nogal saai weekje. Met heel veel op bed liggen omdat ik ziek ben. Hoest de longen uit me lijf, ben onwijs verkouden, totaal geen energie

Nadere informatie

We hebben verleden week nog gewinkeld. Toen wisten we het nog niet. De kinderbijslag was binnen en ik mocht voor honderd euro kleren uitkiezen.

We hebben verleden week nog gewinkeld. Toen wisten we het nog niet. De kinderbijslag was binnen en ik mocht voor honderd euro kleren uitkiezen. Woensdag Ik denk dat ik gek word! Dat moet wel, want ik heb net gehoord dat mijn moeder kanker heeft. Niet zomaar een kankertje dat met een chemo of bestraling overgaat. Nee. Het zit door haar hele lijf.

Nadere informatie

NOORWEGEN. Vertrek: s ochtends moesten we gewoon naar school tot 12 uur. we werden 09-05-2012 13-05-2012

NOORWEGEN. Vertrek: s ochtends moesten we gewoon naar school tot 12 uur. we werden 09-05-2012 13-05-2012 NOORWEGEN 09-05-2012 13-05-2012 Vertrek: s ochtends moesten we gewoon naar school tot 12 uur. we werden door onze ouders naar Schiphol gebracht. Ik zat bij Ilonka in de auto. Op Schiphol gaf meester Hendrie

Nadere informatie

Wat mevrouw verteld zal ik in schuin gedrukte tekst zetten. Ik zal letterlijk weergeven wat mevrouw verteld. Mevrouw is van Turkse afkomst.

Wat mevrouw verteld zal ik in schuin gedrukte tekst zetten. Ik zal letterlijk weergeven wat mevrouw verteld. Mevrouw is van Turkse afkomst. Interview op zaterdag 16 mei, om 12.00 uur. Betreft een alleenstaande mevrouw met vier kinderen. Een zoontje van 5 jaar, een dochter van 7 jaar, een dochter van 9 jaar en een dochter van 12 jaar. Allen

Nadere informatie

Opstartles 10. EXTRA Oefenen met woorden bij de lessen

Opstartles 10. EXTRA Oefenen met woorden bij de lessen www.edusom.nl Opstartles 10. EXTRA Oefenen met woorden bij de lessen Het is belangrijk om veel woorden te leren. In deze extra les vindt u extra woorden bij de Opstartlessen 1 t/m 5. Kijk ook eens naar

Nadere informatie

Beste vrienden, ik mag jullie vandaag vertellen over de laatste week van het leven van Jezus.

Beste vrienden, ik mag jullie vandaag vertellen over de laatste week van het leven van Jezus. 1 Beste vrienden, ik mag jullie vandaag vertellen over de laatste week van het leven van Jezus. 2 Het verhaal De Goede Week Trouw, Hoop en Spijt Ik wil jullie vandaag vertellen over de Goede Week. Dat

Nadere informatie

Matteüs 25:1-13 - Gezinsdienst: Wachten duurt lang!

Matteüs 25:1-13 - Gezinsdienst: Wachten duurt lang! Matteüs 25:1-13 - Gezinsdienst: Wachten duurt lang! Liturgie Zingen: -Opwekking 654 Dank U voor deze nieuwe dag -Zoek eerst het Koninkrijk van God -Weet je waar het hemels koninkrijk op lijkt (Elly en

Nadere informatie

0-3 maanden zwanger. Zwanger. Deel 1

0-3 maanden zwanger. Zwanger. Deel 1 Zwanger Ik was voor het eerst zwanger. Ik voelde het meteen. Het kon gewoon niet anders. Het waren nog maar een paar cellen in mijn buik. Toch voelde ik het. Deel 1 0-3 maanden zwanger Veel te vroeg kocht

Nadere informatie

sarie, mijn vriend kaspar en ik

sarie, mijn vriend kaspar en ik sarie, mijn vriend kaspar en ik Leen Verheyen sarie, mijn vriend kaspar en ik is een theatertekst voor kinderen vanaf 4 jaar en ging in première op 12 september 2009 bij HETPALEIS in Antwerpen 1 ik: het

Nadere informatie

Het is de familieblues. Je kent dat gevoel vast wel. Je zit aan je familie vast. Voor altijd ben je verbonden met je ouders, je broers, je zussen.

Het is de familieblues. Je kent dat gevoel vast wel. Je zit aan je familie vast. Voor altijd ben je verbonden met je ouders, je broers, je zussen. De familieblues Tot mijn 15e noemde ik mijn ouders papa en mama. Daarna niet meer. Toen noemde ik mijn vader meester. Zo noemde hij zich ook als hij lesgaf. Hij was leraar Engels op een middelbare school.

Nadere informatie

Verteld door Schulp en Tuffer

Verteld door Schulp en Tuffer Verteld door Schulp en Tuffer Het allereerste kerstfeest Het allereerste kerstfeest Verteld door Schulp en Tuffer Vertaald en bewerkt door Maria en Koos Stenger Getekend door Etienne Morel en Doug Calder

Nadere informatie

Iris marrink Klas 3A.

Iris marrink Klas 3A. Iris marrink Klas 3A. 1 Inhoud. 1- Voorpagina 2- Inhoud, inleiding & mijn mening 3- Dag 1 4- Dag 2 5- Dag 3 6- Dag 4 7- Dag 5 Inleiding. Ik kreeg als opdracht om een dagverslag te maken over Polen. 15

Nadere informatie

Een week varen met de morgenster. Suzanne van Tilborg.

Een week varen met de morgenster. Suzanne van Tilborg. Een week varen met de morgenster. Suzanne van Tilborg. Ik begon deze week met het gevoel ik heb er zin in en ik zie wel wat we allemaal gaat gebeuren, ik laat het wel op me afkomen. Na de eerste dag voor

Nadere informatie

"Afraid of the Dead ( The Escape ) Hoofdstuk 5"

Afraid of the Dead ( The Escape ) Hoofdstuk 5 "Afraid of the Dead ( The Escape ) Hoofdstuk 5" Voor het eerst alleen Ik werd wakker in een kamer. Een witte kamer. Ik wist niet waar ik was, het was in ieder geval niet de Isolatieruimte. Ik keek om me

Nadere informatie

Spreekbeurt Dag. Oglaya Doua

Spreekbeurt Dag. Oglaya Doua Spreekbeurt Dag Oglaya Doua Ik werd wakker voordat m n wekker afging. Het was de dag van mijn spreekbeurt. Met m n ogen wijd open lag ik in bed, mezelf afvragend waarom ik in hemelsnaam bananen als onderwerp

Nadere informatie

veeg de tranen van me weg. Ik kijk nog eens rond en er valt een hoop spanning van me af. Er komt zelfs een kleine glimlach op me gezicht terug.

veeg de tranen van me weg. Ik kijk nog eens rond en er valt een hoop spanning van me af. Er komt zelfs een kleine glimlach op me gezicht terug. Het DOC Ik kruip in één van de buikpijn terwijl ik in bed lig. Mijn gedachten gaan uit naar de volgende dag. Ik weet wat er die dag staat te gebeuren, maar nog niet hoe dit zal uitpakken. Als ik hieraan

Nadere informatie

Take a look at my life 35

Take a look at my life 35 Take a look at my life 35 Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van

Nadere informatie

Bijzondere vakantie op Cyprus Ans van den Helm

Bijzondere vakantie op Cyprus Ans van den Helm Bijzondere vakantie op Cyprus Ans van den Helm In 2011 gingen mijn man en ik 10 dagen op vakantie naar Cyprus. Toen we geland waren, stond er een taxi klaar, om ons naar ons vakantieverblijf, te brengen.

Nadere informatie

Neus correctie 2012. Aanleiding. Intake gesprek. Stap 1: Wat gaan we doen

Neus correctie 2012. Aanleiding. Intake gesprek. Stap 1: Wat gaan we doen Neus correctie 2012 Aanleiding Al een tijdje heb ik last van mijn neus. Als kind van een jaar of 5 kreeg ik een schep tegen mijn neus, wat er waarschijnlijk voor heeft gezorgd dat mijn neus brak. Als kind

Nadere informatie

Maar gelukkig is er nog de Zing-Piet. Die zorgt ervoor dat alle Pieten alle Sinterklaasliedjes goed kunnen zingen. Dus ook:

Maar gelukkig is er nog de Zing-Piet. Die zorgt ervoor dat alle Pieten alle Sinterklaasliedjes goed kunnen zingen. Dus ook: Weten jullie hoe Sinterklaas van Spanje naar Nederland komt? Ja? Met de fiets? Nee! Met de stoomboot, natuurlijk! Het is een heel gedoe voordat Sinterklaas en zijn Pieten kunnen vertrekken. Je wil niet

Nadere informatie

Ria Massy. De taart van Tamid

Ria Massy. De taart van Tamid DE TAART VAN TAMID Ria Massy De taart van Tamid De taart van Tamid 1 Hallo broer! Hallo Aziz! roept Tamid. Zijn hart klopt blij. Aziz belt niet zo dikwijls. Hij woont nog in Syrië. Bellen is moeilijk in

Nadere informatie

Vraag aan de zee. Vraag aan de tijd. wk 3. wk 2

Vraag aan de zee. Vraag aan de tijd. wk 3. wk 2 Bladzijde negen, Bladzijde tien, Krijg ik het wel ooit te zien? Ander hoofdstuk, Nieuw begin.. Maar niets, Weer dicht, Het heeft geen zin. Dan probeer ik achterin dat dikke boek. Dat ik daar niet vaker

Nadere informatie

Take a look at my life week 5&6

Take a look at my life week 5&6 Take a look at my life week 5&6 Maandag 27 januari 2014 Zou vandaag gaan werken, maar heb op het laatste moment afgezegd omdat het nogal glad was op de weg. Dus ik durfde het niet aan om op de fiets naar

Nadere informatie

Zondag, 18 oktober 2015.

Zondag, 18 oktober 2015. Zondag, 18 oktober 2015. Nadat we gisteren eerst nog de familiedag hadden gevierd, heel gezellig, met haast iedereen, Heeft Ria mij weggebracht naar het station van Hengelo. Vincent, Angelique, Bobbie

Nadere informatie

Weer naar school. De directeur stapt het toneel op. Goedemorgen allemaal, zegt hij. * In België heet een mentor klastitularis.

Weer naar school. De directeur stapt het toneel op. Goedemorgen allemaal, zegt hij. * In België heet een mentor klastitularis. Weer naar school Kim en Pieter lopen het schoolplein op. Het is de eerste schooldag na de zomervakantie. Ik ben benieuwd wie onze mentor * is, zegt Pieter. Kim knikt. Ik hoop een man, zegt ze. Pieter kijkt

Nadere informatie

Op weg met Jezus. eerste communieproject. Hoofdstuk 5 Bidden. H. Theobaldusparochie, Overloon

Op weg met Jezus. eerste communieproject. Hoofdstuk 5 Bidden. H. Theobaldusparochie, Overloon Op weg met Jezus eerste communieproject H. Theobaldusparochie, Overloon Hoofdstuk 5 Bidden Eerste communieproject "Op weg met Jezus" hoofdstuk 5 blz. 1 Joris is vader aan het helpen in de tuin. Ze zijn

Nadere informatie

Schoolkamp 2015, Jacco

Schoolkamp 2015, Jacco Schoolkamp 2015, Jacco We gingen om 10:30 weg met de bus, eigenlijk moesten we met de fiets maar het stormde hard. Met de bus reden we naar Basal, daar werd verteld wat ze deden en we gingen stenen zoeken.

Nadere informatie

Vanwege de warmte heb ik deze nacht nauwelijks geslapen. En ook vandaag wordt het 37 C en morgen zelfs 40 C. Deze avond bevind ik mij in een stad en

Vanwege de warmte heb ik deze nacht nauwelijks geslapen. En ook vandaag wordt het 37 C en morgen zelfs 40 C. Deze avond bevind ik mij in een stad en Vanwege de warmte heb ik deze nacht nauwelijks geslapen. En ook vandaag wordt het 37 C en morgen zelfs 40 C. Deze avond bevind ik mij in een stad en ben zinnens om daar een hotelkamer te nemen met airco

Nadere informatie

BINNENSUIS Jehudi van Dijk

BINNENSUIS Jehudi van Dijk BINNENSUIS Jehudi van Dijk Op het toneel staat een vrouw. Ze draagt gewone kleren en ze heeft een horloge om. Ook staat er een stoel en een prullenbak en ligt er een pluisje op de grond. Ik denk altijs

Nadere informatie

HET VERHAAL VAN KATRIN

HET VERHAAL VAN KATRIN HET VERHAAL VAN KATRIN Katrin begon heroïne te gebruiken toen ze ongeveer 12 was. In het begin deed ze dat nog af en toe. We hadden er niet genoeg geld voor. Door een ingrijpende gebeurtenis ging ze steeds

Nadere informatie

Netje is een meid! Vrolijke meid, uit een vissersdorp!

Netje is een meid! Vrolijke meid, uit een vissersdorp! Netje is een meid! Vrolijke meid, uit een vissersdorp! Haring! Verse haring! Wie maakt me los! Ik heb verse haring! Ha... ja, nou heb ik jullie aandacht, hè? Sorry, ik ben uitverkocht. Vandaag geen haring

Nadere informatie

ALLES DUBBEL. Survivalgids. voor startende tweelingmama s. Denise Hilhorst

ALLES DUBBEL. Survivalgids. voor startende tweelingmama s. Denise Hilhorst Voorproefje ALLES DUBBEL Survivalgids voor startende tweelingmama s Denise Hilhorst Inhoud Dubbel van start 7 Dubbel ervaren 8 Dubbel zwanger 10 Dubbel voorbereiden 19 Dubbel bevallen 25 Dubbel voeden

Nadere informatie

Gebedsboek. voor dagelijks gebruik. Dinsdag

Gebedsboek. voor dagelijks gebruik. Dinsdag Gebedsboek voor dagelijks gebruik Gemaakt door club 12-14 Marije Hoekstra Indra de Vries Delia Postma Ekyoci Amisi Shabani Jentje Hansma Johan Gjaltema Mendé Bosma Femke Veenhuizen Elzerd Elzinga Gert

Nadere informatie

Inhoud. Een nacht 7. Voetstappen 27. Strijder in de schaduw 51

Inhoud. Een nacht 7. Voetstappen 27. Strijder in de schaduw 51 Inhoud Een nacht 7 Voetstappen 27 Strijder in de schaduw 51 5 Een nacht 6 Een plek om te slapen Ik ben gevlucht uit mijn land. Daardoor heb ik geen thuis meer. De wind neemt me mee. Soms hierheen, soms

Nadere informatie

Werkblad 3: Gravenfeest China

Werkblad 3: Gravenfeest China 1. Lees onderstaande mails en noteer op een apart blad wat je leert over Qing Ming Jie. 2. Bedenk een verhaal over het gravenfeest dat je kan vertellen aan de andere kinderen van je klas. Welke prenten

Nadere informatie

't gummybeertje le journal D' Hoge School redactie: Tom & Senne 24-10-08 jaargang 3 nr. 7 http://zevensprong.org frankieweyns@hotmail.

't gummybeertje le journal D' Hoge School redactie: Tom & Senne 24-10-08 jaargang 3 nr. 7 http://zevensprong.org frankieweyns@hotmail. 't gummybeertje le journal D' Hoge School redactie: Tom & Senne 24-10-08 jaargang 3 nr. 7 http://zevensprong.org frankieweyns@hotmail.com Het aapje en de sleutels Er was eens een man en die had de sleutels

Nadere informatie

Lieve broer! Je liefste zus!!! Camille Vandenbussche. 12-19 oktober

Lieve broer! Je liefste zus!!! Camille Vandenbussche. 12-19 oktober Lieve broer! 12-19 oktober Je bent nog maar 1 week weg, en ik mis je al! Hopelijk zie ik je nog terug! Ik heb gehoord dat er al heel wat mannen zijn gestorven! Jij nog niet,gelukkig! En,papa, alles goed

Nadere informatie

September 2008 Door: Charlotte Storm van s Gravesande. Bijbehorende foto's: zie onderaan de tekst. Hallo mede dierenvrienden,

September 2008 Door: Charlotte Storm van s Gravesande. Bijbehorende foto's: zie onderaan de tekst. Hallo mede dierenvrienden, September 2008 Door: Charlotte Storm van s Gravesande Bijbehorende foto's: zie onderaan de tekst Hallo mede dierenvrienden, Na mijn indrukwekkende reis naar India, is mij gevraagd om een kort verhaaltje

Nadere informatie

rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005

rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005 rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005 Provided by Fanart Central. http://www.fanart-central.net/stories/user/fightgirl91/21803/rijm Chapter 1 - rijm 2 1 - rijm Gepaard

Nadere informatie

De epilepsie van Annemarie Als je hersens soms op hol slaan

De epilepsie van Annemarie Als je hersens soms op hol slaan Annemarie begreep er niks van. Had ze zo raar op de grond liggen doen? Wat stom. Zelf wist ze alleen nog maar dat haar buik naar aanvoelde en dat ze heel bang werd. Van de rest wist ze niets. Annemaries

Nadere informatie

Voor Indigo en Nhimo Papahoorjeme_bw.indd :02

Voor Indigo en Nhimo Papahoorjeme_bw.indd :02 Papahoorjeme_bw.indd 2 05-05-11 15:02 Papahoorjeme_bw.indd 3 05-05-11 15:02 Voor Indigo en Nhimo Tamara Bos Papa, hoor je me? met tekeningen van Annemarie van Haeringen Leopold / Amsterdam De liefste

Nadere informatie

TITEL ACTIVITEIT + beschrijving: filosofisch gesprek over geloven.

TITEL ACTIVITEIT + beschrijving: filosofisch gesprek over geloven. TITEL ACTIVITEIT + beschrijving: filosofisch gesprek over geloven. Beginsituatie: De lln doen als inleiding op het project rond geloven en de kerkwandeling, een filosofisch gesprek. Er komen verschillende

Nadere informatie

Wat was voor jou de belangrijkste reden om aan dit project mee te werken?

Wat was voor jou de belangrijkste reden om aan dit project mee te werken? Carpe Diem! Afgelopen december vertrokken vijf Nederlandse dames naar het prachtige Zuid-Afrika om hier mee te werken aan een summerschool in een township in Hermanus. Dit is een project van People4Change,

Nadere informatie

Lekker ding. Maar Anita kijkt boos. Hersendoden zijn het!, zegt ze. Die Jeroen is de ergste. Ik kijk weer om en zie hem meteen zitten.

Lekker ding. Maar Anita kijkt boos. Hersendoden zijn het!, zegt ze. Die Jeroen is de ergste. Ik kijk weer om en zie hem meteen zitten. Lekker ding Pas op!, roept Anita. Achter je zitten de hersendoden! Ik kijk achterom. Achter ons zitten twee jongens en drie meisjes hun boterhammen te eten. Ze zijn gevaarlijk, zegt Anita. Ze schudt haar

Nadere informatie

Er was eens een Kleine Ziel die tegen God zei: Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen.

Er was eens een Kleine Ziel die tegen God zei: Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen. Een klein gesprekje met God Er was eens een Kleine Ziel die tegen God zei: Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen. God lachte breed. Dat is waar!, zei God. Jij bent ook het licht.

Nadere informatie

Wat is PDD-nos? VOORBEELDPAGINA S. Wat heb je dan? PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen.

Wat is PDD-nos? VOORBEELDPAGINA S. Wat heb je dan? PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen. Wat is PDD-nos? 4 PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen. Eigenlijk vind ik stoornis een heel naar woord. Want zo lijkt het net of er iets niet goed aan me

Nadere informatie

Inhoud. Woord vooraf 9. 1. Ik haat de dood 11 Overdenking bij 1 Korintiërs 15: 1-7 42

Inhoud. Woord vooraf 9. 1. Ik haat de dood 11 Overdenking bij 1 Korintiërs 15: 1-7 42 Inhoud Woord vooraf 9 1. Ik haat de dood 11 Overdenking bij 1 Korintiërs 15: 1-7 42 2. Papa, ik ben bang dat jij ook dood gaat 44 Overdenking over 1 Korintiërs 15: 35-49 78 3. Ik ben mijzelf niet meer

Nadere informatie

Een gelukkige huisvrouw

Een gelukkige huisvrouw Een gelukkige huisvrouw Voordat ik zwanger was, was ik een gelukkige huisvrouw, ik had alles wat ik wilde. En daarvoor hoefde ik geen dag te werken. Want werken, dat deed mijn man Harry al. Harry zat in

Nadere informatie

Geelzucht. Toen pakte een vrouw mijn arm. Ze nam me mee naar de binnenplaats van het huis. Naast de deur van de binnenplaats was een kraan.

Geelzucht. Toen pakte een vrouw mijn arm. Ze nam me mee naar de binnenplaats van het huis. Naast de deur van de binnenplaats was een kraan. Geelzucht Toen ik 15 was, kreeg ik geelzucht. De ziekte begon in de herfst en duurde tot het voorjaar. Ik voelde me eerst steeds ellendiger worden. Maar in januari ging het beter. Mijn moeder zette een

Nadere informatie

Kinderfolder ALS JE EEN GELEIDEHOND TEGENKOMT

Kinderfolder ALS JE EEN GELEIDEHOND TEGENKOMT Kinderfolder ALS JE EEN GELEIDEHOND TEGENKOMT ROOS Roos (27) is zeer slechtziend. Ze heeft een geleidehond, Noah, een leuke, zwarte labrador. Roos legt uit hoe je het beste met geleidehond en zijn baas

Nadere informatie

Twee blauwe vinkjes. Door: Lenneke Sprong

Twee blauwe vinkjes. Door: Lenneke Sprong Twee blauwe vinkjes Door: Lenneke Sprong Nog steeds maar een vinkje. Buiten begon de zon te schijnen, waardoor er schaduwen op de lichtblauwe muur ontstonden. Waarom ontvangt hij niet mijn berichtje vroeg

Nadere informatie

De Bloem (van plastic) is een meid van nu! Tikkeltje brutaal!

De Bloem (van plastic) is een meid van nu! Tikkeltje brutaal! De Bloem (van plastic) is een meid van nu! Tikkeltje brutaal! Hé hoi, hallo! Ik zal me even voorstellen. Ik ben Bloem. Bloem van Plastic. Maar je mag gewoon Bloem zeggen. Wow! Wat goed dat jullie even

Nadere informatie

Reisverslag vakantie Indonesie van Peter Latul

Reisverslag vakantie Indonesie van Peter Latul Reisverslag vakantie Indonesie van Peter Latul 16 juli 2014; Op vakantie naar Bali met mijn gezin, schoonzus en nichtje, zwager EN moeder. Na een relaxte vlucht (ondanks dat mijn schoonzus niet wist waar

Nadere informatie

Luisteren: muziek (A2 nr. 7)

Luisteren: muziek (A2 nr. 7) OPDRACHTEN LUISTEREN: MUZIEK www.nt2taalmenu.nl nt2taalmenu is een website voor mensen die Nederlands willen leren én voor docenten NT2. Iedereen die Nederlands wil leren, kan gratis online oefenen. Kijk

Nadere informatie

Klein Kontakt. Jarigen. in april zijn:

Klein Kontakt. Jarigen. in april zijn: A Klein Kontakt Het is alweer eind maart wanneer dit Kontakt uitkomt, het voorjaar lijkt begonnen, veel kinderen hebben kweekbakjes met groentes in de vensterbank staan, die straks de tuin in gaan. Over

Nadere informatie

3e Statie: Jezus valt voor de 1e maal onder het kruis.

3e Statie: Jezus valt voor de 1e maal onder het kruis. 1e Statie: Jezus wordt ter dood veroordeeld. De eerste plaats waar Jezus stil stond op de kruisweg, was het paleis van de Romeinse landvoogd Pontius Pilatus. De joodse leiders wilden Jezus uit de weg ruimen.

Nadere informatie

Non smoking sponsor. Posted on 4 december 2012 by Yvonne

Non smoking sponsor. Posted on 4 december 2012 by Yvonne Non smoking sponsor Posted on 4 december 2012 by Yvonne Hoe geweldig het ook is op Orchid Garden, het heeft natuurlijk twee kanten.. Deze school had er niet hoeven zijn als er niet zo verschrikkelijk veel

Nadere informatie

Marjolein moet naar het ziekenhuis

Marjolein moet naar het ziekenhuis Marjolein moet naar het ziekenhuis Ik ben ziek Een pijntje, een piepje een traantje, een griepje eerst koud en dan heet, een voorhoofd met zweet een drankje een pil, wat lig je daar stil hoe langer hoe

Nadere informatie

Geboortegedichtjes. Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren. En ook nog nooit gebeurd zijn bovendien. Die moet beslist met eigen ogen

Geboortegedichtjes. Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren. En ook nog nooit gebeurd zijn bovendien. Die moet beslist met eigen ogen Geboortegedichtjes Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren En ook nog nooit gebeurd zijn bovendien Die moet beslist met eigen ogen Dit schitterende wonder komen zien We hebben ze geteld Je armpjes en je

Nadere informatie

Verslag van een ervaringsdeskundige. Nu GAP-deskundige.

Verslag van een ervaringsdeskundige. Nu GAP-deskundige. Burn out Verslag van een ervaringsdeskundige. Nu GAP-deskundige. Ik was al een tijd druk met mijn werk en mijn gezin. Het viel mij zwaar, maar ik moest dit van mezelf doen om aan de omgeving te laten zien

Nadere informatie

Het paaltje van Oosterlittens Er stond weer een pot met bonen! Elke avond kreeg de schoenmaker van Oosterlittens bonen te eten. Maar de schoenmaker

Het paaltje van Oosterlittens Er stond weer een pot met bonen! Elke avond kreeg de schoenmaker van Oosterlittens bonen te eten. Maar de schoenmaker Het paaltje van Oosterlittens Er stond weer een pot met bonen! Elke avond kreeg de schoenmaker van Oosterlittens bonen te eten. Maar de schoenmaker klaagde nooit. Hij was te arm om vlees te kopen. Elke

Nadere informatie

de aanbieding reclame, korting De appels zijn in de a Ze zijn vandaag extra goedkoop.

de aanbieding reclame, korting De appels zijn in de a Ze zijn vandaag extra goedkoop. Woordenlijst bij hoofdstuk 4 de aanbieding reclame, korting De appels zijn in de a Ze zijn vandaag extra goedkoop. alleen zonder andere mensen Hij is niet getrouwd. Hij woont helemaal a, zonder familie.

Nadere informatie

Daan zwienenberg. Dag 1 dinsdag

Daan zwienenberg. Dag 1 dinsdag Daan zwienenberg Dag 1 dinsdag Ik fiets naar school met mijn rugzak. Gingen we in de bus zitten en toen gingen we naar de domelaar we gingen uit de bus en we gingen naar het kantoor van de domelaar een

Nadere informatie

Een meneer heeft veel ballonnen. Hij roept: Kinderen, kom erbij! Mijn ballonnen die zijn gratis. Wie wil een ballon van mij?

Een meneer heeft veel ballonnen. Hij roept: Kinderen, kom erbij! Mijn ballonnen die zijn gratis. Wie wil een ballon van mij? Een meneer heeft veel ballonnen. Hij roept: Kinderen, kom erbij! Mijn ballonnen die zijn gratis. Wie wil een ballon van mij? Wat een mooie luchtballonnen! Geel, oranje, groen en blauw. Kies maar uit Daan,

Nadere informatie

HELP MIJN DOCHTER HEEFT KANKER INGE VAN LIMBERGEN

HELP MIJN DOCHTER HEEFT KANKER INGE VAN LIMBERGEN HELP MIJN DOCHTER HEEFT KANKER INGE VAN LIMBERGEN 1 INGE VAN LIMBERGEN Eerste druk, juni 2014. Uitgegeven door Uitgeverij Het Punt www.uitgeverijhetpunt.be Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave

Nadere informatie

Rivka voelt tranen in haar ogen. Vader aait over haar wang. Hij zegt: Veel plezier, prinsesje. Vergeet je nooit wie je bent? Dan draait vader zich

Rivka voelt tranen in haar ogen. Vader aait over haar wang. Hij zegt: Veel plezier, prinsesje. Vergeet je nooit wie je bent? Dan draait vader zich 1942-1943 1 Rivka! Het is tijd om te gaan!, roept vader. Rivka is blij. Ze gaat logeren. Ze weet niet bij wie. En ze weet ook niet hoe lang. Maar ze heeft er wel zin in. Vader heeft gezegd: Je gaat in

Nadere informatie

En? zegt mijn moeder, die haar nieuwe zomerjurkje laat zien: Wat vind je ervan? Mooi. Ik zeg niets meer dan dat, want ik weet dat ik er geen verstand

En? zegt mijn moeder, die haar nieuwe zomerjurkje laat zien: Wat vind je ervan? Mooi. Ik zeg niets meer dan dat, want ik weet dat ik er geen verstand En? zegt mijn moeder, die haar nieuwe zomerjurkje laat zien: Wat vind je ervan? Mooi. Ik zeg niets meer dan dat, want ik weet dat ik er geen verstand van heb. De vorige keer zei ik dat de nieuwe broek

Nadere informatie

WEEK 1. we zetten de deur open voor onze vrienden. sleutel van. gastvrijheid. Godsdienst OV 1 - advent 2008 - LC

WEEK 1. we zetten de deur open voor onze vrienden. sleutel van. gastvrijheid. Godsdienst OV 1 - advent 2008 - LC WEEK 1 we zetten de deur open voor onze vrienden sleutel van gastvrijheid WEEK 1 Het verhaal van de oude poortwachter laat de sleutel blinken zoals die van Simeon zo kan je de deur openen om Jezus welkom

Nadere informatie

Leuke dingen in de zomervakantie

Leuke dingen in de zomervakantie Leuke dingen in de zomervakantie bij jou in de wereld buurt! Deze zomervakantie hoef jij je niet te vervelen want er zijn weer leuke dingen te doen. Wat dacht je van Dansend de wereld rond, Schotse Highland

Nadere informatie

René op vakantie. 10-17 mei 2013 P U T T E N

René op vakantie. 10-17 mei 2013 P U T T E N René op vakantie 10-17 mei 2013 P U T T E N Begeleider Theo Vrijdag 10 mei Vertrek naar Landal Tegen 12 uur rijdt de Tendens bus de Ranonkelweg in en René straalt als hij mij ziet. Na de lunch nemen we

Nadere informatie

Voorwoord. Veel leesplezier! Liefs, Rhijja

Voorwoord. Veel leesplezier! Liefs, Rhijja Voorwoord Verliefd zijn is super, maar ook doodeng. Want het kan je heel onzeker maken. En als het uiteindelijk uitgaat, voel je je intens verdrietig. In dit boek lees je over mijn liefdesleven, de mooie,

Nadere informatie

Monica is jarig. Iemand vertelt over haar sollicitatiegesprek. Monica en Arend praten over opleiding, werken en een eigen bedrijf.

Monica is jarig. Iemand vertelt over haar sollicitatiegesprek. Monica en Arend praten over opleiding, werken en een eigen bedrijf. Les 1 Werk en inkomen (1) Monica is jarig. Iemand vertelt over haar sollicitatiegesprek. Monica en Arend praten over opleiding, werken en een eigen bedrijf. Evert en Monica -2 Rijbewijs Monica is jarig.

Nadere informatie

Johannes 6,1-15 - We danken God, want Jezus zorgt voor ons

Johannes 6,1-15 - We danken God, want Jezus zorgt voor ons Johannes 6,1-15 - We danken God, want Jezus zorgt voor ons Dankdag voor gewas en arbeid Liturgie Voorzang LB 448,1.3.4 Stil gebed Votum Groet Zingen: Gez 146,1.2 Gebed Lezen: Johannes 6,1-15 Zingen: Ps

Nadere informatie

Hij had dezelfde soort helm op als in het beeld vooraf...2 Mijn vader was verbaasd dat ik alles wist...3 Ik zat recht overeind in mijn bed te

Hij had dezelfde soort helm op als in het beeld vooraf...2 Mijn vader was verbaasd dat ik alles wist...3 Ik zat recht overeind in mijn bed te Hij had dezelfde soort helm op als in het beeld vooraf...2 Mijn vader was verbaasd dat ik alles wist...3 Ik zat recht overeind in mijn bed te kijken...4 De mensenmenigte opende zich in het midden...5 Toen

Nadere informatie

Van verslaving naar herstel!

Van verslaving naar herstel! Van verslaving naar herstel! Eerste druk, 2013 2013 Anita Van Besauw isbn: 9789048429356 nur: 340 Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer www.freemusketeers.nl Hoewel aan de totstandkoming van deze uitgave

Nadere informatie

H E T V E R L O R E N G E L D

H E T V E R L O R E N G E L D H E T V E R L O R E N G E L D Personen Evangelieschrijver Vrouw (ze heet Marie) Haar buurvrouwen en vriendinnen; o Willemien o Janny o Sjaan o Sophie (Als het stuk begint, zit de evangelieschrijver op

Nadere informatie

E E N B A R M H A R T I G E S A M A R I T A A N

E E N B A R M H A R T I G E S A M A R I T A A N E E N B A R M H A R T I G E S A M A R I T A A N Personen Pa Ma Kind 1 Kind 2 Dominee Vrouw van de Dominee Zondagsschooljuf Man van de zondagsschooljuf Buurman Smit Buurvrouw Smit Het Ding (speelt wel mee,

Nadere informatie

Openingsgebeden INHOUD

Openingsgebeden INHOUD Openingsgebeden De schuldbelijdenis herzien Openingsgebeden algemeen Openingsgebeden voor kinderen Openingsgebeden voor jongeren INHOUD De schuldbelijdenis herzien De schuldbelijdenis heeft in de openingsritus

Nadere informatie

Water Egypte. In elk land hebben mensen hun eigen gewoontes. Dat merk je als je veel reist. Ik zal een voorbeeld geven.

Water Egypte. In elk land hebben mensen hun eigen gewoontes. Dat merk je als je veel reist. Ik zal een voorbeeld geven. Water Egypte In elk land hebben mensen hun eigen gewoontes. Dat merk je als je veel reist. Ik zal een voorbeeld geven. Ik ga naar een restaurant in Nederland. Daar bestel ik een glas water. De ober vraagt

Nadere informatie

Take a look at my life week 26

Take a look at my life week 26 Take a look at my life week 26 Zo weer een week voorbij, wat vliegen ze ineens om. Voorheen gingen mijn dagen nooit zo snel maar nu met een kleine in huis kom ik gewoon tijd te kort. Daan is inmiddels

Nadere informatie

IK OVERLEEFDE AUSCHWITZ

IK OVERLEEFDE AUSCHWITZ Ferenc Göndör IK OVERLEEFDE AUSCHWITZ Uitgeverij Eenvoudig Communiceren 3 Mijn vader Lang geleden kwam een jonge, joodse man naar het land Hongarije. Mohr Goldklang was zijn naam. Dat was mijn opa. Mohr

Nadere informatie

Succesverhaal. over pesten op het werk

Succesverhaal. over pesten op het werk Supermarktmedewerkster Fenny gaat met plezier naar haar werk. Dat is zeer opmerkelijk als je bedenkt dat ze lange tijd werd gepest. Op het dieptepunt hoopte ze zelfs dat haar onderweg naar de supermarkt

Nadere informatie

Tik-tak Tik-tak tik-tak. Ik tik de tijd op mijn gemak. Ik haast me niet zoals je ziet. Tik-tak tik-tak, ik denk dat ik een slaapje pak.

Tik-tak Tik-tak tik-tak. Ik tik de tijd op mijn gemak. Ik haast me niet zoals je ziet. Tik-tak tik-tak, ik denk dat ik een slaapje pak. Tik-tak - Lees het gedicht tik-tak voor. Doe dit in het strakke ritme van een langzaam tikkende klok: Tik - tak - tik - tak Ik tik - de tijd - op mijn - gemak. Enzovoort. - Laat de kinderen vrij op het

Nadere informatie

EEN WEEKEND ZONDER ZORGEN. door. Herman De Jonghe

EEN WEEKEND ZONDER ZORGEN. door. Herman De Jonghe EEN WEEKEND ZONDER ZORGEN door Herman De Jonghe ALMO BVBA Herman De Jonghe hermandejonghe@gmail.com ACT I Scène 1 EEN WEEKEND ZONDER ZORGEN AANKOMST Sien komt op met grote rugzak met etenswaren, een ingepakte

Nadere informatie

Take a look at my life week 23

Take a look at my life week 23 Take a look at my life week 23 De dagen blijven voorlopig nog even in het teken staan van Daan, het is nog allemaal zo nieuw. Inmiddels heeft hij 3 weken in het ziekenhuis gelegen. En nu eindelijk lekker

Nadere informatie

Jij durft over jouw gevoelens praten. Complimenten geven is voor jou kinderspel. Jij ligt s nachts niet te piekeren. Jij hebt vat op de dingen.

Jij durft over jouw gevoelens praten. Complimenten geven is voor jou kinderspel. Jij ligt s nachts niet te piekeren. Jij hebt vat op de dingen. Jij bent echt een kanjer! Om op te eten! Jij durft over jouw gevoelens praten. Jij hebt een topconditie. Wat zit jouw haar oké! Complimenten geven is voor jou kinderspel. Ik ben jaloers op jouw spierballen.

Nadere informatie

Eerste nummer. Op kamers Eerst durfde ik de woonkamer niet naar binnen. Eetfobie. Het was moeilijk om te zien dat mijn nichtje van 5 meer at dan ik.

Eerste nummer. Op kamers Eerst durfde ik de woonkamer niet naar binnen. Eetfobie. Het was moeilijk om te zien dat mijn nichtje van 5 meer at dan ik. juni 2014 Op kamers Eerst durfde ik de woonkamer niet naar binnen. Eetfobie Eerste nummer Het was moeilijk om te zien dat mijn nichtje van 5 meer at dan ik. INHOUD juni 2014 Eten als een kind Op kamers

Nadere informatie

R O S A D E D I E F. Arco Struik. Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl

R O S A D E D I E F. Arco Struik. Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl R O S A D E D I E F Arco Struik Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl In de winkel 3 Bart 5 Een lieve dief 7 De telefoon 9 Bij de dokter 11 De blinde vrouw 13 Een baantje 15 Bijna betrapt

Nadere informatie

Voorwoord. Daarna ging ik praten met Chitra, een Tamilvrouw uit Sri Lanka. Zij zette zich in voor de Tamilstrijd.

Voorwoord. Daarna ging ik praten met Chitra, een Tamilvrouw uit Sri Lanka. Zij zette zich in voor de Tamilstrijd. Voorwoord In dit boek staan interviews van nieuwkomers over hun leven in Nederland. Ik geef al twintig jaar les aan nieuwkomers. Al deze mensen hebben prachtige verhalen te vertellen. Dus wie moest ik

Nadere informatie

Tornado. Maartje gaat voor het eerst logeren. s Nachts belandt ze met haar vriendinnetje Eva in een tornado en beleven ze een heel spannend avontuur.

Tornado. Maartje gaat voor het eerst logeren. s Nachts belandt ze met haar vriendinnetje Eva in een tornado en beleven ze een heel spannend avontuur. Tornado Maartje gaat voor het eerst logeren. s Nachts belandt ze met haar vriendinnetje Eva in een tornado en beleven ze een heel spannend avontuur. Geschreven in januari 2012 (Geïllustreerd t.b.v. het

Nadere informatie

6 In Beeld. Bieke Depoorter

6 In Beeld. Bieke Depoorter 6 In Beeld Bieke Depoorter De 25-jarige fotografe Bieke Depoorter uit Ingooigem besloot pas in het laatste jaar middelbaar, tot verrassing van velen, om fotografie te gaan studeren. Ze trok naar het Kask

Nadere informatie

LES 4. Handelingen 12:1-19; Van Jeruzalem tot Rome: Verlost uit de gevangenis blz.109-116

LES 4. Handelingen 12:1-19; Van Jeruzalem tot Rome: Verlost uit de gevangenis blz.109-116 LES 4 Handelingen 12:1-19; Van Jeruzalem tot Rome: Verlost uit de gevangenis blz.109-116 De boodschap God hoort en verhoort onze gebeden voor elkaar. Leertekst: Terwijl Petrus onder zware bewaking zat

Nadere informatie

Help, mijn papa en mama gaan scheiden!

Help, mijn papa en mama gaan scheiden! Help, mijn papa en mama gaan scheiden! Joep ligt in bed. Hij houdt zijn handen tegen zijn oren. Beneden hoort hij harde boze stemmen. Papa en mama hebben ruzie. Papa en mama hebben vaak ruzie. Ze denken

Nadere informatie

E.H.B.O. Werkstuk Vera Kleuskens, groep 7

E.H.B.O. Werkstuk Vera Kleuskens, groep 7 E.H.B.O. Werkstuk Vera Kleuskens, groep 7 1 Vera Kleuskens groep 7 Inhoudsopgave Voorwoord... 3 Inleiding... 4 1. Wat is E.H.B.O... 5 2. E.H.B.O. vereniging... 6 3. Cursus... 7+8+9 4. Reanimatie en A.E.D....

Nadere informatie

Eerste druk, april 2012 2012 Piety Alkema Illustraties: Studio Roede te Grootegast en Piety Alkema

Eerste druk, april 2012 2012 Piety Alkema Illustraties: Studio Roede te Grootegast en Piety Alkema Klein draakje Eerste druk, april 2012 2012 Piety Alkema Illustraties: Studio Roede te Grootegast en Piety Alkema isbn: 978-90-484-2341-5 nur: 277 Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer www.freemusketeers.nl

Nadere informatie

Zondag 13 december 2009 Tekst: Lucas 1: 39-55

Zondag 13 december 2009 Tekst: Lucas 1: 39-55 Zondag 13 december 2009 Tekst: Lucas 1: 39-55 Maria gaat op visite bij Elisabet. Maria was natuurlijk helemaal vol van het geweldige nieuws dat ze van de Gabriël had gehoord. Ze wilde het heel graag aan

Nadere informatie