Harm de Vries en Hinke Gommers. Redactieadres clubblad De Meet : Juckemawei KA Rinsumageast

Transcriptie

1 Colofon Het cluborgaan De Meet is een uitgifte van de Wielervereniging Otto Ebbens statutair sinds 1 juli 1968 gevestigd te Zwaagwesteinde. Het clubblad verschijnt vier maal per jaar in een oplage van 220 stuks en wordt verspreid onder leden, sponsoren en donateurs. Dit is het derde nummer van de 38ste jaargang. Bestuur WV Otto Ebbens (Interim-) Voorzitter: Sjoerd Boersma Tel Secretaris: Hero Drent Tel Kolfbaan 49, 9251 AB Burgum info@wvottoebbens.nl Penningmeester: Evert de Vries Tel Wedstrijdcommissie: Anne v/d Heide Tel Jeugdcommissie: Ruud de Wilde Tel Jeugdsecretariaat: Jouke Zuidema Tel Sponsorzaken: Sjoerd Boersma Tel Kledingbeheer: Eddy de Vries Tel Trainers/ploegleiders Elite/beloften: Gretienus Gommers Tel Bert Antonides Tel Amateurs A: Erik Slijver Tel Eelko Drent Tel Junioren/Nieuwelingen: Jappie de Vries Tel Jeugd: Ruud de Wilde Tel Leden van verdienste: Harm de Vries en Hinke Gommers Redactie & Advertentiebeheer clubblad De Meet Martijn Adema Tel Harm de Vries Tel Jantje van der Werff Tel Redactieadres clubblad De Meet : Juckemawei KA Rinsumageast demeet@wvottoebbens.nl Homepage WV Otto Ebbens: Bankrelaties: , Rabobank De Westereen T.n.v. WV Otto Ebbens 1

2 Voorwoord Het einde van het wielerseizoen 2009 is in zicht, tijd voor een beetje rust. Al is dat ook relatief, we moeten ons natuurlijk voorbereiden op De afgelopen periode is er ook het nodige gebeurd binnen de vereniging. Het onverwachte overlijden van Cor Westra greep ons allemaal erg aan. De hele familie is al hele lange tijd bij de vereniging betrokken. Cor zelf is onder meer jeugdtrainer geweest, zijn vrouw Alie heeft lange tijd in ons bestuur gezeten en Jan Hendrik en Lieuwe rijden natuurlijk voor onze vereniging. Lieuwe startte ondanks het overlijden van zijn vader toch in de Vuelta en bracht daar een prachtig eerbetoon aan Cor.. Kippenvelmomenten! De tijd houdt echter geen halt en gaat, hoe hard het leven soms ook is, gewoon door. Wij zitten dan als vereniging ook niet stil. Zo is er een groep bezig geweest met het opstellen van een beleidsplan voor onze vereniging. Daarin wordt beschreven waar we de komende 5 jaar naartoe willen. Op de ledenvergadering in november wordt het beleidsplan gepresenteerd. Daarnaast zijn we nog altijd op zoek naar een nieuwe voorzitter. Voor mijzelf is het niet te doen om deze functie te combineren met de sponsorzaken en natuurlijk mijn werk. Naast een nieuwe voorzitter moeten we ook op zoek naar een nieuwe ploegleider bij de elites/beloften. Gretienus Gommers heeft aangegeven dat hij het na 4 jaar welletjes vindt en meer tijd wil besteden aan zijn gezin. Een beslissing die wij als bestuur natuurlijk respecteren. We zijn bezig met het zoeken van een opvolger van Gretienus en daarnaast ook om de begeleiding rond ons vlaggenschip (nog) meer op poten te zetten. Op het sponsorvlak hebben we vooralsnog niet te klagen. Tijdens een fietstocht met sponsoren kregen we allemaal lovende reacties. We zijn dus op de goede weg. We moeten de sponsorgroep wel op peil houden of nog liever uitbreiden. Uitdagingen genoeg dus! Sjoerd Boersma Interim-voorzitter WV Otto Ebbens 2

3 Wat staat er in De Meet? Vuelta-toertocht van Teade Stelpstra Blz. 4 De Wagenaars in Frankrijk Blz. 5 Plat voor La Vuelta Blz. 6-7 Sponsor in beeld: PTH Groep Blz. 8 Jarig? Van harte gefeliciteerd! Blz. 9 Tri-Ambla: Springtij en Storm Blz De fiets van: Jappie de Vries Blz. 12 De aflossing: Joël Zuidema Blz. 13 Wist u dat.. Blz. 14 Sponsor in beeld: Van der Meij Blz. 15 Van de redactie Blz. 16 3

4 De Vuelta-toertocht van Teade Stelpstra De start van de Vuelta was dit jaar in Assen. Een hele belevenis waar je als wielerliefhebber natuurlijk bij moet zijn. s Morgens was er eerst een toertocht van 60, 90 of 120 km. Hiervoor moest je wel een kaart hebben en zoals zo vaak was de inschrijving al afgesloten voordat ik het in de gaten had. Dan maar proberen via Marktplaats nog een kaart te bemachtigen. En zowaar krijg ik op de woensdag voor de tocht nog een telefoontje van een geblesseerde fietser die nog een kaart voor de 120 km had. Zo kon ik op zaterdag morgen starten als Teade Stelpstra. Samen met Eddy vertrokken we s morgens vroeg naar Assen, waar we om half 8 aankwamen. Eerst in een file naar de parkeerplaats. Hier omkleden achter de auto en op weg naar de vertrekhal op het TT-circuit. Ik had de vorige dag onze transponder en nummer al opgehaald, zodat we in één keer door konden naar de start. Onze vertrektijd werd vastgelegd en we konden eerst een rondetijd op het circuit neerzetten. We hadden dit in eerste instantie niet in de gaten en dus een matige tijd van 8 minuten. Daarna ging het richting Beilen. De wind was Zuid-West en dus niet ongunstig. We vonden al snel een groep met de goede snelheid, waar we lekker meekonden fietsen. Na een leegloper van Eddy, moesten we even aan de kant om de schade te herstellen. In Westerbork was de revatiëring. Hier konden we krentenbollen en dorstlesser krijgen. Onze tussentijd werd hier vastgelegd. Ook werden er hier foto`s en video-opnamen gemaakt, die je later terug kon vinden op internet. De laatste 20 km begon het echt te regenen en moest Eddy in de beugel om mij in een goed positie te brengen voor de eindsprint. Om ongeveer half één waren we binnen in een tijd van 4.15 uur met een gemiddelde van 32 km/u. Niet slecht voor een toertochtje van 130 km, toch? Nadat we ons achter de auto weer hadden omgekleed en een beetje waren opgefrist, terug naar het circuit voor de proloog van de profs. Hier was het al aardig druk en op de hoofdtribune was niet veel plaats meer. Op één van de andere tribunes vonden we wel een plaatsje. Het weer was wisselvallig en door de regen waren de tijden van enkele renners tegenvallend. Zo ook de tijd van Lieuwe, hij moest helaas op een natte baan fietsen. De sfeer was uitstekend en vooral bij de Nederlandse coureurs ging er een oorverdovend gejuich op. Na een vermoeiende dag gingen we weer huiswaarts, waar we s avonds lekker languit op de bank met de beentjes omhoog weer wat bij konden komen. Teade Stelpstra a.k.a Hero Drent 4

5 De Wagenaars actief in Frankrijk Pieter en Rinse Wagenaar hadden in de vakantie beiden toestemming gekregen van de consul om in Frankrijk mee te doen aan wielerwedstrijden. Natuurlijk gingen de jongens op zoek naar wedstrijden in de omgeving waar we van plan waren te kamperen. Ze vonden een wedstrijd, waar zowel Pieter als Rinse mee konden doen: in Ecommoy. Ecommoy ligt in Pays de la Loire en dit gebied is flink heuvelachtig. De ronde van Ecommoy was 5 kilometer lang met een fikse klim, de laatste 100 meter had een stijgingspercentage van 12%. Rinse moest deze ronde 4 keer afleggen en Pieter 8 keer. De categorie waar Rinse uit moest komen heette minimes (13-14 jarigen). Aan de start stonden een 40- tal renners, Rinse kon goed meekomen in de eerste ronde, de tweede ronde werd het al wat moeizamer, de klim nekte hem volledig. Hij eindigde uiteindelijk als 28 e, niet slecht voor een jongen uit het vlakke land. Een superbe uitslag riep de Franse speaker zelfs! Bij de nieuwelingen, oftewel de cadets, waren er 80 renners aan de start gekomen. Het districtsteam van Pays de la Loire was ook aan de start met 13 mannen! Deze jongens hadden het plan opgevat om direct een kopgroep te formeren. Ze gingen dan ook vol gas van start, Pieter kon mee in de kop van het peloton. Helaas had hij een ietwat ander verzet, de Fransen rijden met een klein voorblad, zodat ze de klimmen beter aan kunnen! Pieter moest het doen met een 42-er, hij miste de aansluiting met de kopgroep, maar kon goed wedijveren in de kop van het peloton! Hij klasseerde zich keurig als 22 e. Vol pijn in de benen kwam hij over de streep. De jongens hebben genoten van zo n buitenlandse wedstrijd! Het is hele bijzondere ervaring. Zeker ook om je naam te horen tijdens de koers door een Franse speaker, dat motiveert enorm! 5

6 Plat voor La Vuelta De lamme lijdt de blinde. Dat was de criteria die ik samen met ploegmaat Bert- Jan Tigchelaar diverse keren moest verwerking tijdens de Ronde van Trynwalden. Hier waren we aanwezig om onze favorieten aan te moedigen. In andere gavallen hadden we graag een poging gedaan om mee te bikkelen in de omloop, maar zoals de criteria al aangeeft waren we daar niet tot in staat. Tijdens La Vuelta proloog in Assen was Bert-Jan met een touringcar vol supporters onze Friese trots aan het aanmoedigen, voordat hij ongelukkig uit de hekken sprong en als gevolg voortaan alleen nog maar tot negen kan tellen. Een kleine week eerder ben ik zelf in de Franse Alpen gevallen met de fiets wat ook zijn nodige gevolgen had. Dit kon er ook nog wel bij, want in dit jaar is voor mijn gevoel bijna elke renner(ster) aan de beurt geweest om een positie te nemen in de lappenmand. Tijdens de omloop werd mij gevraagd om een verslag te maken over de belevenissen van de afgelopen weken. Dit vond ik oké, want aan tijdgebrek kan het niet liggen Zondag 16 augustus jl. ben ik samen met Eelko Drent en Marco Liemeyer in een bepakte Clio afgereisd naar de Franse Alpen. De eerste zes dagen zaten we in Oz en Oisans dat zo n 15km ligt van de Alpe D Huez. We reisden verder richting de Mont Ventoux om deze legende ook nog eens te beklimmen. Alleen Eelko had één keer de Marmott gefietst, Marco en ik hadden überhaupt nog nooit in Frankrijk gefietst. Dus was de bedoeling om in deze vakantie over alle bekende cols heen te fietsen. s Avonds kwamen we aan bij Chalet Beyond waar we de eerste dagen verbleven. We werden vriendelijk ontvangen en konden gelijk aan tafel schuiven voor de avondmaal. Wat elke dag weer bestond uit een heerlijke drie gangen menu. De volgende dag hebben we hartig ontbeten om vervolgens de eerste kilometers te fietsen. Reeds klaar gemaakt voor de tocht moesten we 8 km dalen, voordat we op de weg kwamen richting Col du Glandon. Vol goede moed en met gevulde bidons begonnen we aan de eerste klim die 25 km duurde, want heet was het die dag! Voor het gevoel was het wel 40 graden en dat scheelde ook niet alles. Tijdens het fietsen geniet je uiteraard van de prachtige omgeving en onderweg sta je dan ook wel eens even stil voor een Kodak moment. Na het bereiken van de top krijg je de beloning en gingen we de afdaling tegemoet. Eenmaal beneden hebben we een terrasje genomen om het vochtgehalte voldoende aan te vullen. De tocht vervolgde zich over enkele onbekende colletjes en over de Col de Mallard. We wisten dat we na deze col alleen nog maar over de Croix de Fer moesten en dat het daarna continu afdalen was tot aan Oz en Oisans. Voor we de laatse klim tegemoet gingen, hebben we nog snel wat gegeten om te voorkomen dat we onderweg een hongerklop kregen, want onze eigen voorraad was al volledig opgegeten. De Croix de Fer, ook een pittige klim waren we voorbij en gingen de afdaling in. Tot zo n 25km voor de thuisbasis ging het niet zoals gepland. Tijdens het afdalen raakte ik in de slip, waardoor je automatisch begint te remmen. Dit was niet de juiste handeling. Ging onderuit en kwam tegen een rotsblok tot stilstand. (lees verder op pagina 7) 6

7 Vervolg Plat voor La Vuelta (slot) De andere jongens waren erg geschrokken en omdat we geen mobiel bereik hadden is Marco verder gefietst om de beheerders van het Chalet te bellen. Dit was een Nederlands stel die ons goed hebben geholpen om met de Fransen te kunnen communiceren. In eerste instantie dacht ik zelf dat het enorme kramp was, maar tijdens het overeind helpen kregen we toch wel door dat er meer aan de hand was. Na een klein uur waren ze gearriveerd en zijn we terug naar het chalet gegaan. Onderweg hadden we het er zelfs nog over gehad om er eerst een nacht over te slapen, maar al gauw was deze gedachte veranderd en is er toch een ambulance gekomen. Dat was maar goed ook, zo zou later blijken. In het ziekenhuis in Grenoble hebben ze foto s gemaakt. In eerste instantie konden ze niks zien op de foto s en kwamen ze me vriendelijk vertellen dat ik wel weer naar huis mocht. Franse verpleegsters hielpen mij om uit het bed te komen, maar alleen het overeind komen deed al behoorlijk pijn en gaf dit ook aan. Uit een Frans gesprek van de verpleegster kon ik wel duidelijk opmerken dat ze twijfelden. En opnieuw werden er foto s gemaakt, ditmaal vanuit de binnenkant. De fotografe maakte al gauw een gebaar dat het niet klopte en er bleek toch een 7-vormige breuk in mijn linker heup te zitten. Het was al laat en heb er de nacht door gebracht, omdat ze de volgende dag voor de zekerheid ook nog een scan wouden maken. Hieruit kwam verder niets bijzonders, 15:00 uur s middags werd ik ontslagen uit het ziekenhuis en besefte dat mijn zes uur durende fietsvakantie definitief voorbij was. Uiteraard was het wel even slikken, maar heb me er vrij snel bij neergelegd. Tot de 23 e ben ik in Frankrijk gebleven. En ondanks de breuk heb ik me de rest van de week prima vermaakt. We zijn nog een dag naar de Alpe D Huez geweest. Eelko heeft mij boven op de top neergezet en is vervolgens zelf naar beneden gefietst om zo ook weer omhoog te fietsen. Marco is met de andere vakantiegasten naar de Alpe gefietst. Ik zat in bocht 3 en zag veel mensen enorm afzien. De ene nog meer dan de ander. Naast het fietsen waren er zelfs mensen die lopend of op skates omhoog gingen. Uniek! Eelko en Marco zijn zondag dus verder naar de Mont Ventoux gegaan en ik ben samen met de andere vakantiegasten terug naar Nederland gereden. Eenmaal thuis begin je het steeds beter te beseffen en baal je toch wel ontzettend. Gelukkig is het een mooie breuk en kan het op natuurlijke wijze genezen. Zoals ze zeggen heeft elk nadeel zijn voordeel! In dit geval moet ik zes weken herstellen en toevallig werd de Vuelta in deze periode ook gereden. Gelukkig, want nu had je zo op een dag toch iets waar je naar uit kijkt. Plat voor La Vuelta! Het is nu drie weken geleden en twee kilo zwaarder. Met een stijgend vetpercentage kijk ik uit naar het moment dat ik me weer kan voorbereiden op volgend seizoen. En hoop dan voor heel WV Otto Ebbens een lege lappenmand te behouden. Tot in koers ! Jan Dupon 7

8 Sponsor in beeld: PTH Groep Voor deze editie van Sponsor in beeld toog de redactie naar Kollumerzwaag voor een gesprek met Anja Cornelissen, medewerker marketing en communicatie, en Willem Kooistra, technisch directeur van de PTH groep ( Wat is het profiel van de PTH groep? Bij de renners van WV Otto Ebbens is de PTH groep natuurlijk vooral bekend als leverancier van de zogenaamde oortjes. De PTH groep heeft een aantal communicatiesets beschikbaar gesteld voor de renners van WV Otto Ebbens. De renners kunnen via dit systeem onderling en met de ploegleiding communiceren tijdens de koers, wat vooral erg belangrijk is tijdens de klassiekers. Maar natuurlijk doet de PTH groep veel meer. PTH Groep is gespecialiseerd in audiovisuele communicatie. Met vestigingen in Kollumerzwaag en Heerenveen biedt het bedrijf een ruime keus in verkoop en verhuur van audiovisuele communicatiemiddelen. PTH groep is een system integrator; zij bieden geïntegreerde presentatietechnieken voor beeld en geluid aan en die technieken worden aangestuurd door software. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan het inrichten van onder meer scholen en vergaderzalen. Ook is PTH Groep is geen onbekende in de sportwereld. Zo verzorgt het bedrijf beeld en geluid in het Abe Lenstra Stadion in Heerenveen en leverde het de geluidinstallatie aan ijsstadion Thialf Hoe is de PTH groep dan bij WV Otto Ebbens betrokken geraakt? De broer van Willem Kooistra, Hedzer Kooistra, is jarenlang penningmeester van Wielervereniging Otto Ebbens geweest. Dit leverde hem de bijnaam De fietsende penningmeester op. Willem Kooistra is door zijn broer benaderd om de Woudenomloop mede te sponsoren, materiaal te leveren etc. Sindsdien is de PTH groep eigenlijk altijd verbonden geweest aan de club. Kooistra vindt het jammer dat de Woudenomloop van de wielerkalender is gehaald, het was altijd een prachtige happening! Desgevraagd geeft dhr. Kooistra aan niet een echte sport- of wielerfanaat te zijn. Als kleine jongen mocht hij wel altijd graag de verschillende criteriums in de buurt aflopen, maar dat had meer met zijn fascinatie voor speakers dan met de wielersport te maken. Hij mag wel graag de verrichtingen van de Nederlandse renners in de grote rondes volgen. Willem Kooistra kan zich vaak ergeren aan de slechte geluidsinstallaties bij verschillende criteriums, daar heb je als speaker, sponsor, publiek maar ook als renner niks aan. Mede daarom verzorgt de PTH groep tegenwoordig het geluid bij veel wielerrondes door heel Friesland. Volgt PTH Groep onze vereniging een beetje? Als leverancier van geluidsinstallaties wordt Willem Kooistra geregeld uitgenodigd wielerkoersen bij te wonen. Als de, drukke, agenda het toelaat neemt hij dergelijke uitnodigingen aan en zo is hij ook in staat de verrichtingen van WV Otto Ebbens renners te volgen. 8

9 Jarig? Van harte gefeliciteerd! Iedereen viert eenmaal per jaar zijn verjaardag en dat wil de redactie natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan! De redactie wil alle feestvarkens in deze periode van harte feliciteren. Hopelijk komen er nog vele gezonde, gelukkige en wielrennende jaren bij! September 02: Bonne Dijkstra 03: Harm de Vries 04: Maurits Buist 06: Sjouke van der Werff 06: Sietse Rozenga 06: Eddy de Vries 07: Hans Kroodsma 09: Ruben Sijtsma 11: Lieuwe Westra 14: Freerk van der Werff 15: Hidde van Gorkum 17: Erik Hiemstra 22: Ytzen Faber 22: Marco Lietmeijer 27: Pascal Walburg 29: Jeroen van der Meulen 29: Rick Nobel Oktober 04: Peter Daleman 05: Jan Steenstra 06: Gek Veenstra 07: Lotte de Haan 08: Erwin van der Velde 10: Hannie de Boer 13: Jaap de Vries 15: Sjoerd Boersma 17: Anne Claus 18: Arnoldus van der Werff 21: Stefan van der Mark 22: Martijn Adema 24: Aalzen Alma 30: Theo Postma November 02: Karst Loonstra 14: Bert Wienia 05: Kornelis Bijlsma 20: Johan Heslinga 09: Jacqueline Wagenaar-Miedema 24: Ludger de Jong 12: Gerlof Groen 25: Henk Hoekstra, Sjoerd Visser 13: Douwe Schaafsma 27: Hilda Boskma 14: Maarten Oerlemans 29: Janine Groen 9

10 Tri-Ambla: Springtij en Storm Op 5 september deden Arnoldus en Jantje van der Werff mee aan Tri-Ambla Large, een crosstriatlon op Ameland. Een verslag uit eerste hand, van Arnoldus. Vorig jaar heb ik ook meegedaan aan deze triathlon. Het Tri-ambla virus had mij toen te pakken gekregen. Voor deze triathlon moest er 1km gezwommen worden in de Waddenzee, 35 km gefietst op de MTB en 12 km hardgelopen. Op Ameland aangekomen kon de wind goed grip krijgen op mijn backpack en de Otto Ebbens-tas van Jantje. Tegen de tijd dat wij aangekomen waren bij de kampeerboerderij waren onze broeken ook behoorlijk doorweekt door de vele plassen onderweg. We ging daarna eerst maar de nummers en de wetsuits ophalen. Hier bleek dat wegens springtij en storm de start iets verschoven was, waarschijnlijk zou de afstand van het zwemmen ingekort worden. Dit bleek de volgende dag ook het geval, het werd 750m zwemmen. Eenmaal in onze kamers leek het alsof de wind steeds harder ging waaien, er stond een echte storm. Waar de storm toenam, nam ons vertrouwen steeds meer af. Ik zag als een berg op tegen het zwemmen in de Waddenzee met die harde wind. De volgende ochtend was het verhaal nog steeds hetzelfde: storm en regen. Eerst maar ontbijt halen bij de supermarkt, de terugweg kwam het water met bakken uit de hemel vallen. Na het ontbijt begonnen wij langzamerhand met de voorbereidingen voor de triathlon, moest er gestart worden. De loopschoenen moesten alvast in het parc fermé geplaatst worden bij onze startnummers, daarna moesten wij naar het andere parc fermé waar wij moesten wisselen na het zwemmen. De rit hier naar toe gebeurde in de regen, waardoor de motivatie toch enigszins zakte. Ook het omkleden vond plaats in de gietende regen. Dit deed mij menig scheldwoord ontvallen.. Gelukkig was het iets warmer met de wetsuit aan. Voor de start hebben Jantje en ik de wetsuit even uitgeprobeerd en een stukje gezwommen. Voor mij is het opvallend dat ik nu in plaats van diagonaal horizontaal door het water ga. Een hele verbetering! Het gemak waarmee anderen op blote voeten over het slechte asfaltweggetje naast de pier lopen verbaast mij. Ik liep er toch iets moeizamer langs met zichtbaar meer pijn, het verging mijn zus net zo. Voor de start vroeg ik aan een man of hij zijn transponder pas na het zwemmen aandoet. Dit werd beantwoord met het grootste vloekwoord, hij bleek zijn transponder vergeten en kwijt te zijn. Oeps! Inmiddels stond ik te vernikkelen van de kou voor de start. Dan valt het startschot en begint mijn beste onderdeel, ik ben namelijk in de Waddenzee als een vis op het droge. Ik begin rustig met de borstcrawl, na een poosje begin ik spierpijn te krijgen en ga ik over op de schoolslag. Tijdens het zwemmen in zo n grote groep is het erg fijn dat anderen je voortdurend tegen je lichaam aan tikken. Je zou denken dat zij van koers veranderen als zij dit merken. Niets is minder waar! Dit leidde tot grote frustraties bij mij, ik heb dan ook menig triathleet een flinke schop verkocht met mijn beproefde schoolslagtechniek. (lees verder op pagina 11) 10

11 Vervolg Tri-Ambla: Springtij en Storm (slot) Het laatste stuk zwemmen ga ik weer over tot de borstcrawl en weet ik weer enkele personen in te halen. Uit het water gekomen probeer ik zo goed en zo kwaad als het kan zo snel mogelijk bij mijn fiets te komen. Echter loopt het asfalt weggetje nog steeds niet echt lekker. Ik zie dat mijn zus zich ook aan het omkleden is, zij is de betere zwemmer van de twee. Snel die wetsuit uit en mijn zweetshirtje, koersshirtje, sokken, schoenen, bril, helm, Polar en nummerhouder om. De koersbroek had ik al onder de wetsuit aan. Dat snel nam bij mij toch enkele minuten in beslag Nu komt het mooiste onderdeel, het mtb en. Voor mij zie ik een zeer lange renner van de Kannibaal: Gerdin Boelens. Ik besluit hem in het zicht te houden. Na een paar minuten fietsen kom ik mijn zus voorbij die ik even aanmoedig. Zij roept mij enigszins gefrustreerd toe dat zij haar nummerhouder met nummer vergeten is. Ik neem dit voor kennisgeving aan. Na een poosje haal ik Gerdin bij een bult in, hij moet hier afstappen. Ik kan hier blijven fietsen, dat doet mij goed. Gerdin blijkt daarna een beproefd plakker te zijn. Hij blijft kilometers in mijn wiel zitten en roept mij in het bos op een gegeven moment toe: ik blijf maar lekker achter je hoor want met mijn techniek fiets ik je alleen in de weg. Wanneer wij voor de wind draaien, zet ik hem op de grote plaat en geef ik gas. Ik vlieg om iedereen heen, wat mij een zeer aangenaam gevoel geeft. Ik schreeuw menig MTB er LINKS toe. Ik wist niet dat je zo hard kon op een MTB, ook niet dat de geleende MTB van Jan Folkert zoveel kabaal kon maken trouwens! Ik waan mij de koning van het strand. Wat een fantastisch evenement denk ik bij mezelf met een grote grijns op m n gezicht. Daarna komt het laatste stuk tot aan het parc fermé waar gewisseld moet worden naar het lopen. Hier merk ik dat ik baat heb bij het veldrijden, het afstappen en vaart behouden lukt goed. Snel de helm af, schoenen uit en de loopschoenen aan. De overgang naar het lopen is altijd best lastig, ik heb altijd het gevoel dat ik veel harder kan. Toch zit ik al redelijk snel in een lekker ritme. Het lopen ging over 2 rondes van 6km door het bos, op en af en over het strand. Het bleek dat ik wel goed omhoog kan lopen, want waar anderen mij inhaalden op het vlakke haal ik hen weer in omhoog. Op het strand waar we de wind pal tegen hebben probeer ik mij enkele keren lekker te verstoppen achter iemand. Tijdens het tweede rondje gaat mijn veter tot twee keer toe vlak na elkaar los. Hierdoor komen enkelen die in mijn buurt liepen bij mij. Ik volg een duo naar de finish. Het laatste stuk gaat niet echt van harte meer, dus loop ik rustig achter de twee mannen over de finish. Later blijkt dat ik elfde ben geworden, had ik dit geweten dan had ik nog even een sprintje getrokken om die andere 2 te pakken.. Nu is het wachten op Jantje, die even later voorbij komt lopen: Ik moat noch een roendsje. Even later is ze gefinished en praten we nog even na, als ineens de naam Jantje van der Werff omgeroepen wordt. Jantje is tweede geworden van de vrouwen en eerste in haar leeftijdsgroep. Zij snelt gauw naar het podium en neemt daar een beker en medaille in ontvangst. Een trotse broer kijkt toe. 11

12 De fiets van: Jappie de Vries Deze rubriek vertelt het een en ander over de fiets van een wielrenner. De fiets maakt net als een renner ontzettend veel mee. De fiets, tsja, wat is er zo speciaal aan een fiets volgens Jappie de Vries? Merk: Red Bull Model: Carbon X-lite Kleur: wit Bouwjaar: 2009 Gewicht: 6,6 kilo Wielen: Token of Dura Ace Carbon Groep: Shimano Dura Ace 7900 Waarom heb je deze fiets gekocht? Ik vond deze fiets mooi en de Gazelle was alweer 8 jaar oud. Als de renner niet meer opvalt, moet de fiets het maar doen! Wat waren je vorige fietsen? Mercier, Nishiki, Superia, Batavus, Gellini, Empella en Gazelle. Vertel eens wat over de schadehistorie van je fiets(en); Grote schade valt mee, alleen een deuk in de Batavus. Daar kon het frame echter wel tegen. Bij kleinere schades ben ik de tel kwijt geraakt. Met welke fiets heb je het meeste succes gehad? Met de stalen Batavus professional, bouwjaar Hoe ziet jouw droomfiets eruit? Eerst deze Red Bull, misschien over een aantal jaren een elektrische fiets.. Campagnolo, Shimano of SRAM? Shimano, omdat wij thuis alle fietsen afgemonteerd hebben met Shimano is dit makkelijker onderling te verwisselen bij schades. Tubes of draadbanden? Qua rijeigenschappen tubes, alleen dat gekit daar word je niet vrolijk van. Met de vouwbanden van tegenwoordig is het ook goed rijden en als je lek rijdt, een stuk makkelijker dan tubes Welke fiets, van wie, wil je in de volgende Meet terugzien? De mountainbike van Yoeri Ton 12

13 De aflossing: Joël Zuidema Naam: Joël Zuidema Geboortedatum: 4 mei 1999 Woonplaats: Dokkum Categorie: Jeugd (cat. 3) Lid van Otto Ebbens sinds: 2007 Verliefd, verloofd, getrouwd? Geen van allen.. Af en toe een vriendinnetje. Wat doe je zoal in het dagelijks leven? Ik ga naar de basisschool en zit in groep 7. Wat zijn, naast het wielrennen, je andere hobby s? Computeren, spelletjes met de X Box spelen, met de bestuurbare auto spelen en spelen met vriendjes. Wat is jouw mooiste resultaat als wielrenner? In de groene trui rijden tijdens de Assen jeugdtour en 3 e op het NK. Wat is je grootste blunder uit je wielercarrière? Die maak ik niet! Wat is je favoriete trainingsroute? Met mijn broers naar Buitenpost en weer terug. Wat zijn je specialiteiten als wielrenner? Ik kan super sprinten, net zoals Cavendish. Wat is het leukste/lachwekkendste wat je op de fiets meemaakte? De trainingen van Jappie de Vries. Welk renner gaat de volgende aflossing doen? Henk Bos 13

14 Wist u dat.. alle licentiehouders van WV Otto Ebbens op moeten letten?.. zij bij Meindert Terpstra 10% korting krijgen op racefietsonderdelen?.. jullie Meindert Terpstra in Hardegaryp kunnen vinden?.. zij ook van grote waarde zijn voor onze jeugdafdeling?.. consul Lammert van Hall afscheid neemt na dit seizoen?.. hij vervangen wordt door een hoofdconsul en 2 assistenten?.. hun namen Wolter Zwart, Peter Bosman en Nel Hadderingh zijn?.. op 3 oktober het Nederlands Clubkampioenschap op de rol staat?.. onze vereniging weer met 3 ploegen aan de start komt?.. onze sponsoren ook acte de presence zullen geven?.. er weer een tent voor onze vereniging komt te staan?.. alle leden, familie en sponsoren hier welkom zijn?.. de redactie op zoek is naar nieuwe wist-u-datjes?.. u/jij deze kunt mailen naar demeet@wvottoebbens.nl?.. of de redactieleden aan kunt schieten wanneer men deze in levende lijve tegen komt? 14

15 Sponsor in beeld: Autobedrijf Van der Meij Een andere sponsor die bij al onze leden welbekend is, is Autobedrijf van der Meij, te Ferwert. Is het niet vanwege de ploegleiderswagen, dan is het wel van de welbekende reclameslogan Sis mar Durk. Wij zijn natuurlijk benieuwd hoe Durk van der Meij ( in de wielrennerij verzeild is geraakt. Het profiel van Autobedrijf Van der Meij; Autobedrijf van der Meij is een allround autobedrijf. Van der Meij is gevestigd op drie locaties te Ferwert. Aan de Mûnewei worden alle wensen van de automobilist vervuld. Zo kun je er terecht voor onderhoud, autoverhuur, reparatie, schade en lease, maar ook voor een keur aan nieuwe en gebruikte auto's. Aan de Elingaweg is de wasserette gevestigd en bij de vestiging ernaast kun je tanken, winkelen en diverse auto's/ aanhangwagens huren. Hoe bent u in het wielrennen verzeild geraakt, en dan met name bij WV Otto Ebbens? Van der Meij is via een van de andere sponsoren van de club, Firma Bijlsma Giekerk, bij WV Otto Ebbens verzeild geraakt en wel via de zoon van dhr. Bijlsma, Jelle Coen. Jelle Coen is zelf een verdienstelijk wielrenner. Wat heeft u zelf met sporten in het algemeen en wielrennen in het bijzonder? Ik kan erg genieten van sport. Wat mij zo aantrekt in de sport is de inzet die de sporters tonen, het positief bezig zijn met de sport en hier ontzettend veel plezier aan beleven. Volgt u de verrichtingen van de renners van WV Otto Ebbens ook? Dat doen wij zeker! Opvallend is dat er bij wielervereniging Otto Ebbens veel voor de jeugd wordt gedaan. Ook is de inzet van vrijwilligers geweldig. Hoe ziet u de toekomst van WV Otto Ebbens? Ik zie de toekomst van WV Otto Ebbens zeer zonnig in. Er is veel instroom van jeugdleden en de jeugd heeft nou eenmaal de toekomst! 15

16 Van de redactie Het seizoen 2009 loopt stilaan ten einde, de hoogste tijd voor een nieuwe Meet. Het blijkt dat het steeds lastiger wordt om de kopij voor de Meet op tijd binnen te krijgen en vervolgens te verwerken tot een mooi clubblad. De tijd ontbreekt simpelweg bij de huidige redactie. Werk, sport en andere bezighouden slurpen veel tijd op. We hebben daarom versterking gevraagd binnen onze vereniging. Linda de Boer gaf gehoor aan onze oproep en komt onze redactie vanaf het volgende nummer versterken. Linda, welkom! In deze Meet van deze keer zit een flinke afwisseling. Zo gaan we van Ameland naar de Mont Ventoux en van Joël Zuidema naar Jappie de Vries. Ook hebben we in dit nummer 2 sponsoren belicht, die natuurlijk de nodige aandacht verdienen. Zonder hen immers geen ploeg.. We hopen dat jullie weer genoten hebben! We wensen jullie een fijn laatste stukje van dit seizoen. De redactie Deadline voor het vierde en laatste nummer van 2009 is 1 december