Duikschool Buddyfish Nieuwsbrief

Transcriptie

1 Duikschool Buddyfish Nieuwsbrief Hallo Buddyfishen, Nieuwsbrief Het duikseizoen is weer in volle gang. We zijn druk bezig in Rotterdam, Zeeland en Galderen. Zoals iedere jaar komen de cursussen in golven bij ons binnen. Daan in een keer iedereen tegelijk en dan weer even niets. De planning is altijd weer een uitdaging. En daar gaan we het nu ook weer over hebben. UITDAGINGEN!!! Wat hebben we gedaan; Cursussen; Dit jaar hebben we ervoor gekozen de meeste Open Water cursussen door te schuiven naar Rene en Bas in Den Osse. Zij hebben de meeste tijd om deze cursussen op flexibele tijden te doen en dat is wat onze klanten op dit moment willen. Men denkt het hele jaar aan duiken en gaan het doen het liefst 2 dagen voor de uiteindelijke vakantie. Waar zijn we verder druk mee geweest; Diep duik specialty; De afgelopen 6 weken hebben we de complete specialty gedaan. Dit zijn,bovenop de reeds gedane duik van de Advanced Open Water cursus, nog 3 duiken waarin je alles leert (en vooral doet) over Diep duiken. Mensen denken vaak dat diep duiken vooral te maken heeft met de luchtvoorraad. Dit is ook zeker zo. Alleen komen er daarom al veel dingen extra kijken bij diepe duiken. We hebben lekker gedoken op 3 verschillende plaatsen. Dit gaf iedere keer weer een extra dimensie aan de duik. We hebben gedoken in Den Osse haven, Oostvoorne en bij de Kabbelaar. Door het zeer wisselende zicht en het ontbreken van licht op 30 meter was het zeker een uitdaging. Door een goede planning en deze ook uit te voeren zijn we allemaal weer veilig terug gekomen. Ook nu weer werd duidelijk dat we dan eigenlijk niet zonder de computers kunnen. Nacht duik specialty. Omdat we toch de diepe duik gingen doen en er daar maar 1 op een dag gedaan mag worden. Hebben we meteen de Nachtduik specialty er achteraan geplakt. Na de diepe duik lekker even eten in onze vaste restaurantjes bij onze duikplekken. (in Den Osse hebben we Den Ossehut, een heerlijke Bistro, het Opstapje voor lekkere Sparerib s en de Stormvogel in Oostvoorne. De nachtduik is Ronald zijn persoonlijke favoriet. Lekker rustig in het water en kijken naar de kreeften op jacht. We zijn ook steeds palingen tegen gekomen en duizenden garnalen op zoek naar eten. Omdat je eigenlijk allen maar zicht hebt in de bundel van de lamp, is je wereldje heel klein geworden. Doordat je alleen maar dat zicht heb, ga je steeds meer zien op een kleiner oppervlakte. Echt super. Robin, Marlene en Harald hebben ook enorm genoten.

2 Advanced Open Water. Guido begon gelijk met de groep van de specialty. Zijn diepe en nachtduik waren de start van de cursus. Daarna gingen we door met PPB (=drijfvermogen oefeningen) duik, de navigatie en Multi level en computers. De diepe en navigatie zijn verplichte duiken in de cursus. Met de PPB leer je net zo stil te hangen als de instructeur. Het ziet er altijd zo makkelijk uit. Alleen als je het probeert,.. wordt het iets stoffig onder water. Met de computer duiken in een Multi level profiel geeft je een langere Nultijd. Vroeger hele ingewikkelde berekeningen vanuit de tabellen met een Wheel en nu gewoon goed aflezen en de computer volgen. Rescue. Tja, de jaarlijkse Rescue. Ik schrijf iedere jaar weer een stuk over het wel en wee (vooral het laatste) van onze Rescue leerlingen. Dit jaar heeft Robin de honneurs waargenomen met een stuk geschreven vanuit het perspectief van de leerling. Aangezien deze cursus behoorlijk wat van je vraagt, is het een leuk epistel geworden. Wij gaan nu alle leerlingen bij deze vragen om een mooi verslag te schrijven van je belevenissen.

3 Robin, ga je gang!! Woensdag 13 juli, ik word uit mijn luie modus op de bank opgebeld door Ronald, Hey kerel hoor jij niet nu in Rotterdam te zijn, voor je theorie examen voor de Rescue cursus?. Lekker dan, volgens mijn agenda staat die ingepland voor volgende week. Nee hoor, als het volgende week de 13 e is dan heb je gelijk, anders moet je nu hier zijn. Ergens gloorde er nog hoop voor me dat ik wel volgende week mag. Nope, Ronald is onvermurwbaar. Had ik het maar beter in moeten plannen, Divemaster in spe. In de auto gesprongen, die van Hester althans, mijne stond bij de garage voor wat reparaties en de leenauto die ik had wil je niet mee publiekelijk gezien worden. Alvast mijn spijt betuigend voor alle Daihatsu Matrix rijders. Wat zo tegen mijn eigen aard ingaat, ging toch geschieden, examen doen zonder voorbereiding. Ja tuurlijk had ik het gelezen en de vragen gemaakt, 2 maanden geleden! Herman & Jennifer zaten al hoopvol op me te wachten, hun examenstress te verknagen op pennen en ander eetbaar materiaal. Ronald begon met de opbouw van het weekend wat ons wachten stond en wat we allemaal moesten gaan doen. Verder werden de huiswerkvragen doorgesproken. Herman had zijn toets inmiddels al afgelegd bij Ronald en was met vlag en wimpel geslaagd. Aan Jennifer en mij de opdracht om dit te evenaren. Het vragenboekje gaat open, pen op snelvuurstand en vervloek mezelf nog een maal dat ik niks maar dan ook niks heb voorbereidt, maar met logisch denken komen we meestal wel ver bij PADI. Meerkeuze antwoorden..2 onzin.1 een beetje waar.1 goed, dat gaat op voor 42 vragen bij me en sleep mezelf daar doorheen. De andere 8 was puur gokken omdat ik het antwoord gewoon nergens in die grijze massa kon vinden van me en natuurlijk wat twijfelachtige PADI antwoorden waar ik me niet helemaal in kan vinden, met als resultaat 7 fout..grrrrrrrr 7!!!!! Mijn eigen perfectie doet mijn bloed weer bijna koken. Maar we hebben het gehaald.

4 Zaterdag 23 juli 0700, wekkertje gaat, lijkt bijna op een werkdag. Had mijn spullen de avond er voor al bij elkaar geraapt, nu even ontbijten, lunch versnaperingen bij elkaar zoeken en Hester vragen waar ik de helft van mijn spullen heb gelaten, alles weer eens kwijt!!!! De vrouw des huizes weet gelukkig waar ik alles neergooi. Inmiddels is Hester ook al 39 weken zwanger en ons meisje kan elk moment aankondigen om ter wereld te komen dus dat speelde absoluut mee in mijn achterhoofd. Gelukkig was een vriendin zo lief om lekker met Hester het hele weekend door te brengen, gaf mij weer een veilig gevoel en Michael zo aardig om mijn GSM in bewaking te nemen voor het geval dat. Met het autootje volgeladen en een muziekje op naar de Galderse meren Breda. De weergoden zitten ons niet helemaal mee bij vertrek uit Dordrecht, dat scheelt.geen massa s pottenkijkers die aan het zwemmen zijn en zich vrijwillig kunnen aanmelden om mee te doen in ons ik zal jullie eens gaan narren proces. Aangekomen op locatie met zijn allen lekker slepen met kilo s duikspul. Gelukkig ging het paaltje even de grond uit, zodat we onze auto s als vervoersmiddelen konden gebruiken. Tentje stond, setjes opgebouwd, alle meuk die ik niet nodig had zoals Deco boeien, messen en lampen van mijn vest verwijderd, en onder genot van een bakkie koffie de briefing doorlopen. Het zou deze dag een skills dag worden. Het oefenen van skills die we de dag erna in praktijk konden gaan brengen tijdens de scenario s. Het zonnetje had de Galderse meren dus wel gevonden en we waren lekker aan het dobberen in het water, terwijl we ons konden vergapen op de skills. Het benaderen van een vermoeide duiker en de duiker vriendelijk aanspreken of je hem mag helpen in plaats van roepen dat die van zijn gezicht een vuist moet maken, in de houding zwemmen en naar me moet luisteren, stukje menselijkheid, bedankt Ronald. Het benaderen van een duiker in paniek aan de oppervlakte en hem/haar helpen is een hele lastige, daar kwam ik spoedig achter. Door niet eerst de kraan te grijpen maar iets anders, wat ik als eerste in het gespartel kon vinden. Wat resulteerde in het verlies van mijn masker en automaat en een halve liter Galders meer in mijn maag, en bedankt Harald, maar terecht had ik het maar goed moeten doen. De 2 e keer ging ook een stuk beter, Harald gered uit zijn paniek situatie en naar de kant gesleept. De duiker in passieve paniek benaderen en redden deed ik het weer niet zoals het helemaal hoorde, niet grijpen wat je als eerste ziet en Ronald strafte me daar meteen voor af. De duiker zonder lucht onderwater helpen en veilig naar boven, dat hadden we toch ook al ergens in de Open Water gehad..een peulenschil.., Harald had zich zelf weer eens in de nesten gewerkt ditmaal zat hij zonder lucht onder water, nou vent, dan mag je toch een beetje van mij hebben. Keurig op mijn octopus, en nu moet ik hem op neutraal drijfvermogen krijgen, met de mond zijn vest opblazen, en nog een keer..en nog een keer.nog steeds muurvast in de bodem..me het apelazarus geblazen op zijn trimvest en zowaar neutraal drijfvermogen, rustig en beheerst naar de oppervlakte. Aan de oppervlakte was Harald te moe en moest naar de kant, daar had ik even ruzie met zijn vest. Fijn een wingvest waar je op je buik mee gaat liggen als die vol is, en niks niet meewerken goed voor het leerproces kwam mezelf weer eens tegen die oefening.

5 Mezelf uit het water slepend gingen we voor de lunch die ik gelukkig wel kon vinden vanmorgen, en lekker van het zonnetje genieten en bespreken wat we allemaal gedaan hadden. Na de verkwikkende boterhammen en koel drinken en natuurlijk koffie, het water weer in. Met als 1 e opdracht uitloden. Waar Harald vervolgens 20 kilo lood kan verwijderen!!!!!! Zou best kunnen dat ik er daarom moeite mee had. Op naar de volgende oefening bloed zweet en frustratie. De niet ademende duiker naar de kant halen, terwijl je hem beademd en zijn en jouw uitrusting verwijderd. Dit is MOEILIJK en VERMOEIEND en moet je echt blijven oefenen om dit op peil te houden. Het ziet er zo makkelijk uit als Ronald het voordoet, maar als je er zelf aan begint vergeet je te tellen, vergeet je iets los te maken, ben je aan het rukken aan spullen die niet los willen en word je moe, gefrustreerd, boos en heb je een dooie waar je aan aan het sjorren bent. Maar het is gelukt, bijna net zo dood als het lijf waar ik mee aan het sjouwen was de waterkant bereikt. Ronald: Ok, dat was voor het vermaak.nog een keer. Dat ging me al een stuk beter af en nog wel moe, maar was nog in staat om hulp te verlenen wat me de 1 e keer niet meer gelukt was. Met zijn allen de dag doorgenomen en de volgende dag doorspreken wat de bedoeling was. De boel opgeruimd helaas vond het paaltje het noodzakelijk om zichzelf weer op slot te zetten en konden we een paar keer lopen met de aanhangwagen van Herman om de spullen naar hun originele standplaats te vervoeren. Op naar huis om de spullen schoon te maken lekker pannenkoeken te eten die Hester had klaargemaakt. In de avond nog even mijn boek doorgekeken en op internet gesnuffeld naar noodplannen en telefoonnummers van DAN en decompressie kamers voor de volgende dag.

6 Zondag 24 juli 0700, het is echt weer of ik gewoon moet werken, het is verdorie weekend. Heerlijk geslapen maar nu moest ik al mijn spullen uit de schuur halen waar ik een poging had gewaagd om het te laten drogen niet gelukt..letterlijk en figuurlijk een nat pak aan moeten trekken. Op naar Breda, lekker dicht bij voor me, binnen 25 minuten had ik het weer teruggevonden, en ook vandaag geen prachtig weer, maar dat scheelt ook vandaag weer geen pottenkijkers. Net zoals de dag ervoor de boel opgebouwd even wat gegeten en wij als studenten konden het terrein verlaten om Ronald de scenario s te laten doorspreken. Wij hadden ons al voorbereid, rollen verdeeld uitgegaan van worst case.en dat was schijnbaar al bekend en daar kwamen we spoedig achter. De immer wijze woorden van Ronald, doe gewoon wat je moet doen en wacht op wat er komen gaat. Ondertussen zuurstofkoffer en alles wat we nodig zouden moeten hebben in paraatheid gebracht. Kijk nog een keer mijn set na 160 bar??????? Lekt dat ding ergens.nadia nee je O ring was er uitgeklapt wist niet van wie die set was..hoorde al zoiets op de achtergrond was de mijne dus.thanks girl. Ergens in mijn achterhoofd toch zoiets van, euh.kan dat onderwater ook gebeuren..nadia en Michael nog even lastig gevallen of dat ernstig was. De duikers gingen te water, behalve wij als leerlingen die alles met argusogen nauwlettend als de gemiddelde baywatch ster in de gaten hielden, en het ook met die ervaring gingen oplossen.. Scenario 1 was begonnen, een duiker komt boven in actieve paniek en is zijn maatje kwijt, Herman alarmeert de hulpdiensten en gaat zelf te water om de duiker te halen. Ik word er als snorkelaar op uitgestuurd om de duiker in passieve paniek te halen en sleep deze naar de kant. Maar waar is m n bril en snorkel..irritatiemoment 1: blijf *** van me spullen af ergens na aanwijzing van Ronald onder een zeil gevonden. Op dat moment ligt Jennifer ook al in het water en wordt er van mij geacht om de kant dienst over te nemen. Communicatie wat is dat? Geen idee wat Herman allemaal al gedaan heeft, dus doe het maar opnieuw. Wat lastige mensen aan de kant die ik niet weg kreeg, en terecht aangezien ik geen moment gevraagd heb wat er allemaal gebeurt is, maar me focuste op de duiker die naar de kant gebracht werd. Deze duiker was een beetje stuk en deed het niet zo goed meer, beademen met een kap op gaat ook niet zo goed kwamen we achter. De kap werd verwijderd en het euvel werd zichtbaar, rode striemen in haar nek, waarschijnlijk allergische reactie op een kwal. Ik vond dit totaal niet boeiend tot frustratie van Ronald, aangezien ze geen hartslag heeft, is verder letsel in mijn ogen niet van belang, komt later wel..sorry.beroepsdeformatie. Na 32 minuten voortmodderen scenario ten einde, 1 x dode duiker helaas.maar..we waren er nog een kwijt..die had ik helemaal gemist in de chaos. Doorgesproken dat de communicatie toch echt beter moet.en terecht. Op naar scenario 2 waar ik nu de officiële rol als redder aan de oppervlakte kreeg toegewezen, Herman de organisatie en Jennifer redden als duiker. Nu kregen we te maken met 2 snorkelaars die een masker aan het zoeken waren, wat we daadwerkelijk verloren waren door mijn toedoen bij het verslepen van een duiker. Ik samen met mijn buddy daar heen. De snorkelaar die ik als eerste benaderde was moe, was ook zo lang geleden dat Anika gedoken had., de snorkelaar van Nadia ademende niet meer. Dus hebben we maar van slachtoffers gewisseld.

7 Nadia heeft Anika meegenomen en naar de kant gebracht en met de opdracht haar daar te houden, voordat ik iemand weer kwijt was.je leert snel. Ik heb de niet ademende snorkelaar meegenomen naar de kant, daar de reanimatie gestart en gelukkig ademde ze nog, hetzij zwak. Heb haar in de stabiele zijlegging gelegd en haar zuurstof gegeven en de hulpdiensten een update gegeven over de situatie. Ook in deze casus was het weer van belang om te vragen wat er gebeurd was, we kwamen er pas in de briefing achter wat er nou precies aan de hand was, ze had lucht lopen slurpen bij een duikmaatje op de bodem en met ingehouden adem naar boven. Dit resulteerde in een longoverdruk verwonding, mijn hulpverlening was dan wel goed maar wist niet wat de oorzaak was. Ging al een stuk beter met nog steeds verbeter punten maar geen waslijst zoals het 1 e scenario. Het 3 e scenario, mocht Jennifer de kant regelen, Herman de oppervlakte en ik mocht eindelijk mijn set aan om onderwater te kijken. Heb een buddy meegesleept snelle buddycheck en het water in, halverwege tot een stop gekomen want de luchtbubbels zaten onder ons. Afgezonken de onbekende diepte in, en 2 duikers gevonden, Marlene zat zonder lucht en Anika was weer eens te moe om wat te doen en zat te hoesten en te proesten. Als een volleerde duiker mijn buddy de opdracht gegeven om bij Anika te blijven en samen naar boven wat ze ook keurig deden. Marlene krijgt ondertussen mijn gele levensredder toegereikt, en als ze geen 20 kilo lood teveel bij zich hebben, hoef ik alleen maar in te ademen om te stijgen, dat scheelt. Ondertussen heel even moeten afremmen omdat de stijgsnelheid te hoog werd maar samen veilig naar boven. De duikers veilig het water uit gekregen en naar wat ik meekreeg had Jennifer de boel keurig gecoördineerd. Ging alweer beter dan de andere 2. Einde scenario s, we hebben het overleefd wij wel In de briefing werd het ook meteen duidelijk dat ze al verwacht hadden dat we ons op het ergste voorbereid hadden. Ronald heeft de scenario s niet heel ingewikkeld gemaakt maar wel allemaal doordenkertjes waar communicatie en verder kijken dan je snorkel lang is van belang is. Nog even met Marlene en John een duikje gemaakt aan het einde voor het zen moment en mijn logged dives natuurlijk. De dag doorgesproken en de berg PADI administratie doorgespit om daarna de boel weer af te breken en op te ruimen. Al met al een super weekend gehad veel geleerd mezelf weer eens tegen gekomen en onder mijn hol geschopt. Super geregeld en leuk opgezet wil iedereen die meegeholpen heeft van harte bedanken voor hun bijdrage en volgend jaar mag ik zelf meedoen als slachtoffer You will tremble in terror!!!!! Ronald super bedankt als leraar en mentor, je weet waar mijn zwaktes liggen en laat me deze zelf oplossen, Michael voor het bewaken van mijn GSM naar de babylijn volgende keer wel van mijn spullen afblijven Jennifer en Herman als medeleerlingen super gedaan ook van jullie heb ik weer wat geleerd. Ik ben PADI Rescue Diver, en verdient vind ik zelf..next stop Divemaster. Robin

8 Tja, wat moeten we hier nog aan toevoegen? Nadia, Michael, Marlène, Guido, Herman, Gerard, Matthijs, Anika, John, Kelly, Raymond en Jan allemaal bedankt voor jullie inzet als assistent of slachtoffer. Herman jij nog eens extra bedankt voor je tent en stoelen. We hebben dan wel overwegend droog weer gehad, maar toch niet helemaal. Robin, Jennifer en Robin,. Lekker alles laten bezinken en je alvast voorbreiden op volgend jaar. Dan zijn jullie de assistenten en slachtoffers. Egypte reis; Er is weer een groep naar onze vrienden in Egypte geweest. Bij deze een verzoek om een mooi verslag te schrijven. Wie pakt de uitdaging op?? In dit toekomstige verslag zal dan ook duidelijk worden dat onze tentenkampen niet alleen maar voor duikers is. Deze keer was het zo n beetje de helft duikers en de helft niet-duikers. Wat gaan we doen; 6 augustus; Advanced Open Water cursus. 13 augustus Ronald en Anja op walvis/manta reis naar de Azoren. Ieder weekeinde Open Water Cursussen in Zeeland. Om de week Advanced Open Water cursus. September Start Divemaster cursus. Heb je interesse? Schrijf je dan nu in, of vraag informatie via anja@buddyfish.nl Feestdagen 2011 Egypte reis Gebrevetteerden; Diep Duik Specialty Nacht Duik specialty Rescue Advanced Open Water DSD leader Harald en Robin. harald en Robin. Robin,Herman en Jennifer. Guido. Nadia Voor de mensen die via Rene de cursussen doen, zijn we iets aan het verzinnen om hun op deze lijst te krijgen.

9 Belangrijk Nieuws; Reizen; Apparatuur; Webshop; Wij gaan voor de feestdagen weer een groepsreis naar Egypte (Nakari) organiseren. In ieder geval gaat er 1 Staff lid mee om eventueel te kunnen assisteren bij cursussen en beginners. Verder gaat het om veel gezelligheid en lekker duiken. Schrijf je in via anja@buddyfish.nl. Wij gaan weer een grote opruiming doen van al onze school uitrustingen. We hebben veel pakken, vesten en automatensets in de verkoop. Buddyfish kwaliteit en een leuke prijs. Klik od deze link voor een complete lijst. Hebben jullie onze webshop al gezien? In samenwerking met onze partner Sublub, kunnen we nu bijna alle merken aanbieden tegen de beste internetprijzen en met onze service. Wij sturen alles al gratis op vanaf 65.=. Hebben jullie nog leuke duikverhalen of mooie foto s geef ze door en we plaatsen het in de volgende brief. Wij gaan een hele nieuwsbrief wijden aan al jullie foto s en verhalen. STUUR OP!!!!! Groetjes Team Buddyfish. Ps. Het team is behoorlijk aan het uitbreiden achter de schermen.